Εξορκισμοί της Αγίας Γραφής : Η εσωτερική μάχη του Ιησού στην Έρημο!

EΞΟΡΚΙΣΜΟΙ ΙV:

VADE RETRO SATANA

«Όλες οι μαγικές διεργασίες αποσκοπούν στην απελευθέρωση του εαυτού από τις σπείρες που σχηματίζει με το σώμα του ο Αρχαίος Όφις, ώστε στην συνέχεια ο εαυτός να πατήσει με το πόδι του πάνω στην κεφαλή του Όφη και να τον κατευθύνει πλέον σύμφωνα με την δική του θέληση. “Θα σου προσφέρω”, δηλώνει ο Ευαγγελικός Όφις, “όλα τα βασίλεια της γης αν με προσκυνήσεις και με λατρέψεις”. Ο μυημένος πρέπει τότε να του απαντήσει: “Δεν θα προσκυνήσω αλλά θα σου συντρίψω την κεφαλή με τα πόδια μου. Εσύ δεν θα μου προσφέρεις τίποτα, αλλά εγώ θα σε χρησιμοποιήσω και θα αποσπάσω εκείνο που θέλω, διότι εγώ είμαι ο Κύριος σου και ο Αφέντης σου”

Éliphas Lévi

Ο Ιησούς στην έρημο

Ο Ιησούς παρουσιάστηκε στον Ιωάννη τον Πρόδρομο – εξάδελφοι εξ αίματος καθώς η Μαρία, μητέρα του Ιησού, και η Ελισαβετ, μητέρα του Ιωάννη ήταν κι αυτές εξαδέλφες κι εγκυμόνησαν εκ θαύματος αμφότερες, η πρώτη κατά τον Ευαγγελισμό και η δεύτερη ενώ βρισκόταν σε προχωρημένη ηλικία- , ο οποίος ασκήτευε στην έρημο, προκειμένου να βαπτιστεί όπως όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι που ήθελαν να εξαγνιστούν από τις αμαρτίες τους και το αμάρτημα που έφεραν από τους πρωτόπλαστους. Ο λόγος που ο Ιησούς επέλεξε να βαπτιστεί είναι κατ’ αρχήν για να λάβει το χρίσμα (βλέπεMindhack:Εξορκισμοί ΙΙ) αλλά κυρίως για να ξεπλύνει την αμαρτία του Κόσμου κατά τον ίδιο τρόπο που έμελλε να σηκώσει την αμαρτία του Κόσμου επάνω στον Σταυρό που κουβάλησε στην μαστιγωμένη από το φραγγέλιο πλάτη του μέχρι τον Γολγοθά του Μαρτυρίου ως απόγονος του Αδάμ, ως ενσάρκωση όλων των εκπεσμένων ανθρώπων.

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ

Μετά την Βάπτιση Του, το Άγιο Πνεύμα οδήγησε τα βήματα Του στην έρημο της περιοχής του όρους Σαραντάριο που τοποθετείται βορειοδυτικά της περιώνυμης πόλης Ιεριχούς. Στο όρος αυτό δέχθηκε να θέσει τον εαυτό του σε πειρασμό ώστε να δοκιμασθεί, να νικήσει και να εκδηλώσει την δύναμη και τα πνευματικά Του χαρίσματα μέσα από την σύγκρουση Του με τον Διάβολο που ο Αδάμ δεν κατόρθωσε να καθυποτάξει. Ο νικητής Ιησούς δεν αισθάνθηκε ποτέ την ντροπή και την ενοχή του Πρώτου Ανθρώπου που ήρθε για να σώσει.

Πριν τον Ιησού είχαν νηστέψει κατά τον ίδιο τρόπο ο Μωυσής κι ο προφήτης Ηλίας. Με τον ίδιο τρόπο που ο Λόγος του Ιησού αναφέρεται διαρκώς σε όλους όσοι προφήτεψαν τον ερχομό Του πιστοποιώντας την Γραφή, έτσι ακολουθεί και το παράδειγμα της νηστείας {Δ, στ.4-11}.

Να παραθέσουμε σε αυτό το σημείο το πείραμα του Dr. Ηenry Samuel Tanner, ο οποίος θαυμάζοντας την τεσσαρακοστή δοκιμασία του Ιησού στην έρημο, θέλησε να βάλει τον εαυτό του στην ίδια διαδικασία στοManhattan, το 1880, προκειμένου να αποδείξει ότι ο άνθρωπος μπορεί να επιβιώσει δίχως τροφή, συντηρώντας το σώμα του μόνο με νερό και αέρα διαμέσου της αναπνοής. Η έρευνα του έφερε στο φως την προσπάθεια πολλών ασκητών της προχριστιανικής εποχής και θεώρησε ότι βασίζεται στην αρχαία ιατρική παθολογία που γνώριζε πολύ καλά κι είχε υπολογίσει την δύναμη και την αντοχή των ζωτικών οργάνων του ανθρώπου πέραν της κατάστασης της χειμέριας νάρκης. Μάλιστα, ο Tannerεπιχείρησε τη νηστεία όχι άπαξ αλλά δις προκειμένου να πείσει όσους δεν είχαν πεισθεί ότι δεν πρόκειται περί απάτης.

Η συμπόνια εδραιώνει την παρουσία της αγάπης στη ζωή μας.

Όπου υπάρχει αγάπη και κατανόηση υπάρχει και συμπόνια. Η συμπόνια είναι μια ανεκτίμητη αρετή και εδραιώνει την παρουσία της αγάπης στη ζωή μας. 

Συμπόνια δεν σημαίνει συμπάσχω μαζί σου και αφήνομε στο να νιώθω ό,τι νιώθεις κάνοντας το δικό μου. Συμπόνια σημαίνει έχω ενσυναίσθηση της κατάστασης στην οποία βρίσκεσαι. Κατανοώ οτιδήποτε σε έφερε σε αυτή την κατάσταση και σου φέρομαι με τον τρόπο που χρειάζεσαι. 

Μπορεί κάποιος να χρειάζεται λόγια υποστήριξης ή μια ιδέα που θα του γεννήσει καινούριες ιδέες μέσα του ή μια αγκαλιά για να νιώσει ζεστασιά ή χώρο για να μιλήσει ή απλά ένα βλέμμα αποδοχής...

Συμπόνια σημαίνει είμαι εκεί συνειδητά για να του δώσω αυτό που χρειάζεται ξεχνώντας το δικό μου πρόβλημα, την δική μου άποψη, σβήνοντας από το χάρτη του μυαλού μου όλες τις προηγούμενες πληροφορίες. Επιτρέπω να συναντηθούν οι καρδιές μας και αφουγκράζομαι τις σιωπές που υπάρχουν μεταξύ μας. Συμπορευόμαστε για όσο χρειάζεται στο μονοπάτι έχοντας τις ίδιες εικόνες, την ίδια αίσθηση...
Αυτό δεν μπορεί να το κάνει ένα φλύαρο μυαλό γιατί είναι γεμάτο από δικές του πληροφορίες, δικές του γνώμες και δικά του πρέπει. Μόνο αν μπορεί κάποιος να φύγει από το ¨εγώ του, όταν σταματήσει να ¨μαντεύει¨ τι χρειάζεται ο άλλος και πραγματικά τον συναισθανθεί μόνο τότε μπορεί πραγματικά να τον ακούσει να τον κατανοήσει και να του προσφέρει...
 

Επομένως, η συμπόνια είναι μια αρετή της καρδιάς που χρειάζεται να αναπτύξουμε. Υπάρχουν τρεις κύριοι τρόποι με τους οποίους μπορούμε να αυξήσουμε την κατανόηση και την ευαισθησία μας ως προς τις ανάγκες και τα αισθήματα των άλλων

Να ακούμε
Όταν πραγματικά ακούμε χωρίς να κρίνουμε και χωρίς να βάζουμε το εγώ ανάμεσα μας ο άλλος θα ανοίξει πιο εύκολα την καρδιά του και θα μοιραστεί μαζί μας τον εαυτό του. 

Τσερνόμπιλ πυρηνικό ατύχημα (3)

Νικόδημος

1. Το κύριο αίτιο για το καταστροφικό ατύχημα στον πυρηνικό σταθμό του Τσερνόμπιλ (αφιερωμένο στον μεγάλο απατεώνα Λένιν) ήταν η ψευδολογία και το παράγωγό της, η κρυψίνοια, που στήριζαν και συντηρούσαν το κυρίαρχο κομμουνιστικό καθεστώς της ΕΣΣΔ.

Τα τεχνολογικά ελαττώματα στον αντιδραστήρα τύπου RBMK -1000 (ο οποίος έχει αναβαθμισθεί και διορθωθεί) και οι ανθρώπινες αστοχίες και παραλείψεις είναι συνέπειες αυτής της βασικής αιτίας που χαρακτήριζε το όλο καθεστώς και τη μορφή διακυβέρνησης.

Η Έκθεση INSAG 7 από τη Διεθνή Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας του 1992 επισημαίνει πως τα προηγούμενα συμπεράσματα (κυρίως η INSAG 1 του 1986) ήταν λανθασμένα ή δευτερεύοντα, καθώς, με ανεπαρκείς κι εσφαλμένες πληροφορίες, απέδιδαν το φταίξιμο σε κακούς χειρισμούς των υπεύθυνων χειριστών. Ο ανθρώπινος παράγων με την άγνοια και ανεπαρκή εκπαίδευση και πείρα του, οπωσδήποτε είχε δημιουργήσει συνθήκες ευνοϊκές για κάποιο ατύχημα.

Μα το βασικό σφάλμα βρισκόταν στην ελαττωματική δομή του αντιδραστήρα RBMK -1000 που ήταν το καμάρι της σοβιετικής τεχνολογίας και θεωρούνταν (με εντολή της KGB) «κρατικό μυστικό».

2. Δύο ήταν τα κύρια ελαττώματα του συγκεκριμένου τύπου αντιδραστήρα στο Τσερνόμπιλ.

I) Ο αντιδραστήρας αυτός είχε μεγάλο, επικίνδυνα θετικό συντελεστή κενού – ενώ οι πιο προηγμένοι έχουν αρνητικό συντελεστή κενού. Τι σημαίνει αυτό; Η δομή του RBMK προκαλεί αστάθεια σε χαμηλό επίπεδο ισχύος. Κανονικά τα νετρόνια επιβραδύνονται κι έτσι διασπώνται τα άτομα παράγοντας μεγαλύτερη δύναμη, ενώ επιταχυμένα μειώνουν τη διάσπαση και την παραγωγή ισχύος. Αλλά στον RBMK, σε χαμηλά επίπεδα ισχύος ο ατμός απορροφά πολύ λιγότερα νετρόνια κι έτσι αυτά μένουν και διασπούν περισσότερα άτομα προκαλώντας ανεπιθύμητη αύξηση ενέργειας.

II) Οι ράβδοι ελέγχου που ανεβοκατεβαίνουν (ή μπαινοβγαίνουν) στο ψυκτικό νερό είναι φτιαγμένοι από βόριο που απορροφά νετρίνα και ακτινοβολία. Μα στο ελεύθερο άκρο τους είχαν γραφίτη ο οποίος επιβραδύνει τα νετρόνια κι έτσι βοηθά στην αύξηση διάσπασης κι επακόλουθης ισχύος για ελάχιστα δεύτερα αντί τη μείωση που χρειαζόταν και σε κανονικές συνθήκες θα ακολουθούσε άμεσα.

Τσερνόμπιλ πυρηνικό ατύχημα (2)

Νικόδημος

1. Στις 28 Απριλίου 1986 ο σταθμός Forsmark Nuclear Plant στη Σουηδία χτύπησε καμπανάκια καθώς μετρούσε πολύ αυξημένο επίπεδο ραδιενέργειας με προφανή προέλευση την ΕΣΣΔ. Η Σουηδική Αρχή για Πυρηνική Ασφάλεια ρώτησε τους αρμόδιους στη Μόσχα μήπως είχε γίνει κάποιο πυρηνικό ατύχημα κάπου στη χώρα. Ήταν παραπάνω από 48 ώρες αφότου έγινε το φοβερό ατύχημα και 24 ώρες αφότου έγινε η μετεγκατάσταση των 45.000 κατοίκων της Πρίπιατ.

Οι σοβιετικές αρχές αρνήθηκαν απερίφραστα κάθε ατύχημα!

Την επομένη μάλιστα της έκρηξης δόθηκε η εντολή στην εφημερίδα Ιζβέστια να μην κάνει καμιά αναφορά στην έκρηξη. Ο δε αρχηγός της KGB υποστήριξε πως επρόκειτο για δυτική συνωμοσία που στόχευε στην κηλίδωση του Σοβιετικού κράτους! Και 4 ολόκληρες μέρες αργότερα σε αναφορά του στον Γκορμπατσόφ έγραφε πως έπαιρνε μέτρα για τον έλεγχο συμπεριφοράς ξένων διπλωματών και ανταποκριτών έτσι που να μην επιδοθούν σε αντισοβιετική εκστρατεία χρησιμοποιώντας τις πληροφορίες για το ατύχημα στο Τσερνόμπιλ!

2. Το γόητρο της Σοβιετίας έπρεπε να περιφρουρηθεί από τους αρτηριοσκληρωτικούς λενινιστές άσχετα με το κόστος σε υλικές ζημίες και ανθρώπινες ζωές στην ίδια την ΕΣΣΔ μα και τις γειτονικές χώρες.

Μια εβδομάδα μετά την καταστροφή επετράπη στην Πράβντα (=Αλήθεια) να δημοσιεύσει άρθρο για το ατύχημα, το οποίο ελέγχθηκε, και για το γεγονός πως 18 άνθρωποι ήταν σε σοβαρή κατάσταση και είχαν μεταφερθεί σε νοσοκομείο της Μόσχας. Ούτε λέξη για τους νεκρούς. (Θυμίζει φυσικά την κατάσταση εδώ στην Ελλάδα μετά την πυρκαγιά και τους θανάτους στο Μάτι όταν η κυβέρνηση απόκρυβε τους νεκρούς αρχικά και διαλαλούσε τα σωτήρια μέτρα που είχε πάρει!)

Τσερνόμπιλ πυρηνικό ατύχημα

Νικόδημος

1. Ξημερώματα Σαββάτου 26/4/1986 ώρα 1.26 Μόσχας, ενώ 200 εργαζόμενοι ασχολούνταν στους πυρηνικούς αντιδραστήρες 1, 2, και 3, καθώς και με ένα πρόγραμμα ελέγχου στον 4, έγινε η καταστροφική έκρηξη στον 4. Ένα χιλιόμετρο πιο πέρα δούλευαν και άλλοι εργάτες στη νυχτερινή βάρδια κατασκευής των αντιδραστήρων 5 και 6.

Εκείνη ακριβώς την ώρα, καθώς μάλιστα οι εργαζόμενοι της πρωινής βάρδιας που δεν είχαν ενημερωθεί για τη δοκιμή ελέγχου, αντικαθιστούσαν τους προηγούμενους νυχτερινούς, που είχαν εξοικειωθεί με τις συνθήκες για τη δοκιμή, ξεκίνησε η προοδευτική μείωση της ισχύος του αντιδραστήρα.

Ο αντιδραστήρας θα έμπαινε σε χαμηλή ισχύ (περί τα 700MW = μεγαβάτ) ενώ η γεννήτρια θα εργαζόταν σε σταθερή ταχύτητα. Η παροχή ατμού θα διακοπτόταν και θα ελεγχόταν κατά πόσο το σύστημα θα έθετε σε λειτουργία τις αντλίες ψύξης μέχρι την εκκίνηση των εφεδρικών γεννητριών.

Δεν είμαι σε θέση να δώσω όλες τις περίπλοκες για έναν ανειδίκευτο διαδικασίες. Μα αυτή ήταν η δοκιμή ελέγχου.

2. Υπήρξαν σήματα κινδύνου μια ώρα νωρίτερα μα αγνοήθηκαν για να αυξηθεί το δυναμικό του αντιδραστήρα στα 2000MW. Στη 1.05 ενεργοποιήθηκαν συμπληρωματικές αντλίες νερού ψύξης και ξάφνου ο αντιδραστήρας βρισκόταν σε ασταθή κατάσταση. Στη 1.23.04 διακόπηκε η παροχή ατμού μα μειώθηκε και η παροχή του νερού ψύξης που είχε ως συνέπεια μια ανεξέλεγκτη αύξηση ισχύος.

Κάποιος πράγματι πάτησε το κουμπί επείγουσας πλήρους απενεργοποίησης του αντιδραστήρα. Μα κάποια δυσλειτουργία των ράβδων ελέγχου προκάλεσε αύξηση της ισχύος και ορισμένες στήλες καυσίμου έσπασαν από υπερθέρμανση.

Ανίκιος Μάνλιος Σεβερίνος Βοήθιος – Αυτή είναι η φύση της τύχης. Είναι άστατη . (NIGEL WURBURTON)

Ο Ανίκιος Μάνλιος Σεβερίνος Βοήθιος (475-525 μ. Χ.), αυτό είναι το πλήρες όνομά του, ήταν ένας από τους τελευταίους Ρωμαίους φιλοσόφους. Πέθανε είκοσι χρόνια προτού η Ρώμη πέσει σε χέρια βαρβάρων. Αλλά και όσο ζούσε, η Ρώμη είχε πάρει ήδη τον κατήφορο. Όπως οι επίσης Ρωμαίοι Κικέρων και Σενέκας, ο Βοήθιος θεωρούσε τη φιλοσοφία ένα είδος αυτοβοήθειας, έναν πρακτικό τρόπο για να βελτιώσει κανείς τη ζωή του, καθώς και έναν κλάδο αφηρημένης σκέψης. Συνδέθηκε επίσης με τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, το έργο των οποίων μετέφρασε στα λατινικά διατηρώντας ζωντανές τις ιδέες τους σε μια εποχή που υπήρχε κίνδυνος να χαθούν για πάντα. Καθώς ήταν χριστιανός, η γραφή του άρεσε στους θρησκόληπτους φιλοσόφους που διάβαζαν τα βιβλία του κατά τον Μεσαίωνα. Η φιλοσοφία του λοιπόν γεφύρωσε τους Έλληνες και Ρωμαίους στοχαστές με τη χριστιανική φιλοσοφία που θα επικρατούσε στη Δύση για πολλούς αιώνες μετά τον θάνατό του.

Η ζωή του Βοήθιου ήταν ένα μίγμα τύχης και ατυχίας. Ο Θεοδώριχος, ο Οστρογότθος βασιλιάς που κυβερνούσε εκείνη την εποχή τη Ρώμη, του έδωσε το ανώτατο αξίωμα του υπάτου […] Ύστερα, όμως η τύχη του άλλαξε. Αφότου κατηγορήθηκε ότι συνωμοτεί ενάντια στον Θεοδώριχο […] φυλακίστηκε, βασανίστηκε και έπειτα εκτελέστηκε […]

Ενώ βρισκόταν στη φυλακή, ξέροντας πως σύντομα θα πέθαινε, ο Βοήθιος έγραψε ένα βιβλίο που, μετά τον θάνατό του, έγινε ένα μεσαιωνικό μπεστ σέλερ, την Παραμυθία της φιλοσοφίας. Αρχίζει με τον Βοήθιο να μετανιώνει μες στο κελί της φυλακής του. Ξαφνικά συνειδητοποιεί πως μια γυναίκα τον κοιτάζει από ψηλά. Το ύψος της μοιάζει να αλλάζει από κανονικό σε ψηλότερο κι από τον ουρανό. Φορά ένα σκισμένο φόρεμα διακοσμημένο με μια σκάλα που ξεκινά από το ελληνικό γράμμα «Π» στον ποδόγυρο και να φτάσει μέχρι το γράμμα «Θ». Στο ένα χέρι κρατά ένα σκήπτρο, στο άλλο βιβλία. Αυτή η γυναίκα αποκαλύπτεται πως είναι η Φιλοσοφία. Όταν μιλά, λέει στον Βοήθιο τι πρέπει να πιστεύει. Είναι οργισμένη μαζί του επειδή την ξέχασε, και έχει έρθει να του θυμίσει πως πρέπει να αντιδράσει σε όσα συμβαίνουν. Το υπόλοιπο του βιβλίου είναι η συζήτησή τους, που αφορά την τύχη και τον Θεό. Είναι γραμμένο πότε σε πρόζα και πότε σε ποίηση. Η γυναίκα, η φιλοσοφία, του δίνει συμβουλές.

Λέει στον Βοήθιο πως η τύχη αλλάζει συνέχεια και ότι δεν πρέπει να εκπλήσσεται. Αυτή είναι η φύση της τύχης. Είναι άστατη. Ο τροχός της τύχης γυρνά. Άλλες φορές βρίσκεσαι στην κορυφή άλλες φορές στον πάτο. […] Ο Βοήθιος πρέπει να καταλάβει πως έτσι είναι τα πράγματα […]

Στον μήνα του Λέοντα...

Αυτός ο μήνας είναι ο μήνας κατά τον οποίο μπορούμε να ελέγξουμε και να κυριαρχήσουμε όλα εκείνα μέσα μας που καταβροχθίζουν άλλους ανθρώπους. 

Για παράδειγμα, το να κουτσομπολεύετε τους άλλους σημαίνει ότι τους τρώτε. 

Όταν κουτσομπολεύετε κάποιον, τρώτε τη φήμη του, την ψυχή του και την καρδιά του. 

Όταν μισείτε κάποιον, τον τρώτε. 

Όταν ζηλεύετε κάποιον, τον τρώτε. 

Όταν χρησιμοποιείτε κάποιον για τη δική σας ευχαρίστηση, τον τρώτε. 

Πρέπει να σταματήσετε όλη αυτή την λιονταρίσια δραστηριότητα.

ΟΥΡΑΝΟΣ κι ΕΡΜΗΣ ενεργοποιούν το ΜΕΣΟΔΙΑΣΤΗΜΑ ΑΡΗ/ΚΡΟΝΟΥ*

15. 8. 2019

ΟΥΡΑΝΟΣ κι ΕΡΜΗΣ

ενεργοποιούν το ΜΕΣΟΔΙΑΣΤΗΜΑ

ΑΡΗ/ΚΡΟΝΟΥ*

*

Λίγη Προσοχή Αυτήν την Περίοδο,

και μέχρι τις 17 Αυγούστου,

το Μεσοδιάστημα Άρη/Κρόνου

βρίσκεται στην 6η με 7η Μοίρα του Σκορπιού,

και το Ενεργοποιεί ο Ουρανός από

την 6η, 36' Μοίρα του Ταύρου,

καθώς και ο Ερμής από τον Λέοντα

που θα ειναι τον 15 Αύγουστο στην

5η Μοίρα του Λέοντα*

Η ΖΩΗ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΕΞ ΣΕ ΑΥΤΗ ΕΝΟΣ ΑΝΔΡΑ

Μιας και βρισκόμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού διάλεξα για σήμερα ένα ενδιαφέρον και ευχάριστο θέμα.

Μεταφέρω εδώ μια πλήρη και συνοπτική επεξήγηση του πως εξελίσσεται η ζωή ενός άνδρα από την γέννηση του μέχρι τον θάνατο.

Όμως ενδιαφέρον έχει και πως εξελίσσεται η σεξουαλική του ζωή  ανάλογα με την ηλικία.

Δαμάζοντας τον εσωτερικό μας κριτή

Όλοι μας έχουμε μια εσωτερική φωνή αυτοκριτικής. Για κάποιους ανθρώπους όμως, η φωνή αυτή είναι πιο δυνατή, αυστηρή, θυμωμένη και ακατάπαυστη. Πολλές φορές, άνθρωποι με κατάθλιψη κάνουν ιδιαίτερα έντονη αυτοκριτική και εμπλέκονται σε αρνητικούς εσωτερικούς διαλόγους με το αυστηρό αυτό κομμάτι του εαυτού τους το οποίο θα ονομάσουμε «εσωτερικό κριτή».

Η έντονη αυτοκριτική μπορεί να πηγάζει από τον τρόπο που μεγαλώσαμε.

Σε κάποιες περιπτώσεις , εάν οι γονείς ενός παιδιού είναι για παράδειγμα άμεσα επικριτικοί με τις αδυναμίες του και επιπλήττουν τυχόν αποτυχίες, το παιδί μεγαλώνοντας μπορεί να εσωτερικεύσει αυτή την αυστηρότητα και να την κάνει κομμάτι του εαυτού του. Συχνά, οι γονείς δεν είναι επικριτικοί με το παιδί αλλά με τους εαυτούς τους. Η συμπεριφορά των γονιών προς τους εαυτούς τους παίζει επίσης σημαντικό ρόλο. Εάν δηλαδή το παιδί ακούει συχνά τη μητέρα να λέει «πώς είναι δυνατόν να έκαψα το κέικ, πόσο ανίκανη είμαι», ή «πάλι λάθος τα έκανα όλα, τι χαζή που είμαι», το παιδί σιγά σιγά ταυτίζεται με αυτή τη θεώρηση και την εσωτερικεύει.

Βέβαια η αυξημένη τάση για αυτοκριτική δεν εξαρτάται μόνο από την οικογένεια. Οι τάσεις αυτές διαμορφώνονται από το εκπαιδευτικό σύστημα, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και την σχεδόν «τελειομανή» κουλτούρα των καιρών μας που πολλές φορές μας κάνει να τοποθετούμε τους εαυτούς μας σε θέση διαρκούς σύγκρισης και ανταγωνισμού.

Κάποιοι, πιστεύουν ότι ο εσωτερικός τους κριτής, τους κινητοποιεί να γίνουν καλύτεροι. Ίσως αυτό να είναι εν μέρει αλήθεια, αλλά με ποιο τίμημα; Συχνά, η έντονη αυτοκριτική συνδέεται με διαταραχές όπως η κατάθλιψη και το άγχος.

Εάν θέλεις να δαμάσεις τον εσωτερικό σου κριτή προσπάθησε:

Το να χάνεις τα πάντα είναι..

.. Θάνατος.

Ζεις πολύ περίπλοκα, με αρκετές έγνοιες και αρκετούς τρόπους ευχαρίστησης, μπόλικη ικανοποίηση και κάμποση απογοήτευση. Και ξάφνου τα χάνεις όλα. Χάνεις κάθε γνωστό τρόπο ευχαρίστησης, όλους τους αγαπημένους ανθρώπους, χάνεις τα πάντα.. Και για μια στιγμή ή για δέκα στιγμές είσαι τελείως μετέωρος. Απλώς ξέρεις ότι Υπάρχεις. Τίποτα άλλο!

Και μετά ξαφνικά αρχίζεις να ευχαριστιέσαι το λύγισμα τεσσάρων πέντε δαχτύλων (Γέννηση). Ή την ανακούφιση από το κατούρημα. Απολαμβάνεις μια μπουκιά βραστό ψάρι (γιαξξ) ή μια γουλιά νερό. Δεν το κάνεις επίτηδες. Απλώς συμβαίνει να επινοείς απλούς τρόπους να ευχαριστιέσαι. Και μαζί τους κάποιες ασήμαντες αγωνίες. Οι μέρες περνάνε και οι τρόποι ευχαρίστησης γίνονται περισσότεροι, πιο πολύπλοκοι, το ίδιο και οι αγωνίες.

Και έρχονται σκέψεις ότι πάντα στο μέλλον υπάρχει ένα ορόσημο, ένα σημείο το οποίο περιμένεις. Μόνες τους έρχονται και αυτές. Λες “πωωωω όταν ξαναπερπατήσω, θα είναι πολύ καλή φάση” και την επόμενη στιγμή σκέφτεσαι “μα πως θα αντέξω ακόμη ενάμιση μήνα χωρίς περπάτημα”. Και τελικά καταφέρνει να περπατήσεις και νομίζεις ότι το σύμπαν είναι πιο γυαλιστερό, ότι όλες οι πιθανότητες είναι ανοικτές σαν κατι γυαλιστερές ταινίες του Χόλυγουντ, όπου στο τέλος, με χαρούμενες μουσικές πέφτουν οι τίτλοι τέλος υποδηλώνοντας ότι από εδώ και πέρα οι πρωταγωνιστές μας ζουν μέσα σε άφατη ευτυχία.

Τώρα όλα όλα αυτά συμβαίνουν από μόνα τους!

Τι γίνεται όταν κλείνουμε τα μάτια

• Δοκίμασε να κλείσεις τα μάτια σου και πες μου τι βλέπεις αν δεν το σκεφτείς καθόλου αυτό που βλέπεις.
• Βλέπω μαύρο φόντο και κάτι οριζόντιο πιο λευκό. Χμ.. αλλά αυτό είχε σκέψεις μέσα.
• Χεχε, ναι! Θες να δοκιμάσεις πάλι;
• Ωραία! Κλείνω τα μάτια.. μαύρο φόντο. Αμέσως πετάγεται η σκέψη “πιφ πάλι σκέφτομαι”. Ξαφνικά πετάγεται μια κόκκινη ζουμερή ντομάτα.

• Χαχαχα, τέλεια. Αυτό το μαύρο φόντο θα μπορούσες να πεις ότι είναι κάτι Άγνωστο, πριν του δώσεις το όνομα “μαύρο φόντο”; Κάτι το ασχηματοποίητο,  το αδιαμόρφωτο;
• Ναι, είναι κάτι το άγνωστο και αδιαμόρφωτο, όμως είναι οικείο.
• Τέλεια. Και μετά ξυπνάει ο νους.. και τότε βλέπεις διάφορα.. κόκκινες ντομάτες, λευκό οριζόντιο κλπ. Θα έλεγε κανείς ότι με κλειστά μάτια δεν βλέπουμε τίποτα. Και όμως! Εγώ βλέπω περίεργα σχήματα, γεωμετρικά. Άσπρες γραμμές. Πιπεριές. Χίλια δυο.
• Α, το πήρα απόφαση, θα φτιάξω γεμιστά. Ντομάτες πιπεριές!