Η μοναχικότητα είναι μια από τις πιο αντιφατικές καταστάσεις

Η μοναχικότητα αποτελεί πηγή ευχαρίστησης, όταν ως παιδί ευτύχησες να μείνεις μόνος στη σιωπή με τον εαυτό σου, να τον παρηγορήσεις με τα μουρμουρίσματα στην κούνια όταν η μάνα σου δεν ερχόταν έγκαιρα, να γλείψεις τις παλάμες σου από το πέσιμο με το ποδήλατο, να γευτείς το αίμα σου, να μπορέσεις να μείνεις μόνος «μαζί» του.

Όταν τα διεισδυτικά μάτια εκείνου που σε φροντίζει είναι συνεχώς καρφωμένα πάνω σου διαπερνώντας το δέρμα σαν σουβλιά και προκαλώντας σε συνεχώς να ικανοποιήσεις κάθε του επιθυμία - όχι απλά να είσαι φρόνιμος, σωστός, ηθικός, καλός μαθητής, αλλά να ζήσεις τη ζωή του- τότε μαθαίνεις ότι η επαφή με τους ανθρώπους είναι μια βασανιστική κατάσταση που σε διεγείρει περισσότερο κι από ηλεκτροσόκ.

Η μοναχικότητα είναι μια από τις πιο αντιφατικές καταστάσεις που βιώνουμε. Μπορεί να αποτελεί έναν χώρο για να ησυχάσει κανείς από την εξωτερική «φασαρία», να βρεθεί με τον εαυτό του, να τον αφουγκραστεί, να τον φροντίσει, να του βάλει τις φωνές, να τον σαρκάσει ή μπορεί να γίνει ένας έρημος τόπος γεμάτος εγκατάλειψη, πόνο, όπου αισθάνεται κανείς έρμαιο, όπως ένα μωρό που αφέθηκε να κλαίει πολύ ώρα και ο πόνος στο στομάχι κυρίευσε το «είναι» του.

Υπάρχει ένας συνεχής και αδιόρατος φόβος για τον «άλλο», για το «μαζί», που βρίσκει πάντα τρόπο να φωλιάσει, ακόμη και αν ο καχεκτικός πιτσιρικάς που υπήρξες μικρός μεταμορφωθεί σε έναν δυνατό, σκληρό και "ατρόμητο" τύπο.

Τα πιο σπουδαία πράγματα είναι και τα πιο δύσκολο να ειπωθούν, γιατί οι λέξεις μειώνουν την σημασία τους....

...Τα πιο σπουδαία πράγματα είναι και δυσκολότερο να ειπωθούν.

 Εκείνα που σε κάνουν ακόμα και να ντρέπεσαι, επειδή όταν τα λες οι λέξεις μειώνουν την σημασία τους - νοήματα που όταν τα είχες στο μυαλό σου περιλάμβαναν τα πάντα, οι λέξεις τα συρρικνώνουν δίνοντάς τους μια καθημερινή συνηθισμένη διάσταση ... 

Αλλά υπάρχει και κάτι ακόμη έτσι δεν είναι? 

Τα πιο σπουδαία πράγματα είναι που δείχνουν το δρόμο προς τα μύχια της ψυχής, σαν σημάδια πάνω στο χάρτη ενός θησαυρού που οι εχθροί σου θα ' θελαν να βάλουν στο χέρι. 

Κι' έρχονται πολλές φορές πουκάνεις εκμυστηρεύσεις που σου κοστίζουν πολύ, μόνο κ μόνο, για να δεις τους άλλους να σε κοιτάνε παράξενα, μην καταλαβαίνοντας τίποτα απ΄όσα τους είπες ή το λόγο για τον οποίο τα θεώρησες τόσο σημαντικά ώστε σχεδόν δάκρυσες την ώρα που τα έλεγες. 

Αυτό είναι το χειρότερο πράγμα πιστεύω. 

Όταν δίνουμε από τον εαυτό μας , απελευθερωνόμαστε από τη φυλακή του εγωκεντρισμού μας...

..Δεν μπορούμε να αγαπάμε χωρίς να παραχωρούμε κάτι. 

Κάποιοι μπορεί να το βλέπουν αυτό σαν μορφή δουλείας, σαν παραίτηση από την ελευθερία. 

Αλλά όταν αγαπάμε , το κάνουμε με προσωπική δέσμευση, οικειοθελώς. 

Παρ' όλα αυτά, δεν λέω πως δεν βρίσκω κάποιες λύσεις....

...Είναι άνοιξη! Απόβραδο.

Με πνίγει η άνοιξη. 

Μου κόβει την ανάσα. 

Δεν αντέχει πια η ψυχή μου να κουβαλήσει τόση ομορφιά.

Σαν να φορτώσεις στη ράχη μιας κάμπιας ένα κόκκινο ρόδι.

Φουσκώνουν οι φλέβες μου, πονάει το αίμα μου, παλεύουν να βλαστήσουν οι σπόροι μέσα μου και δεν υπάρχει χώμα για να ριζώσουν. 

Δεν υπάρχει αρκετό νερό να ποτιστούν.

Όταν έπρεπε να κόψω όλους τους άγριους θάμνους να ελευθερωθεί το τοπίο, δεν το 'κανα. 

Λυπήθηκα τα φίδια, που δεν θα είχαν άλλες φωλιές για να κρυφτούν.

Ανέβα… Και πες ευχαριστώ στη δύναμη, που σ’ έκανε ν’ ανέβεις…

..Ανέβα…Ανέβα…

Πάντα ανέβαινε.

Ακόμη πιο ψηλά.

Στη κορφή σε περιμένει η αγάπη

μ’ ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα.

Ανέβα…

‘Ολο μπρος…’Ολο ψηλά.

..Κι αν δε βρεις δρόμο

Φτιάξε.

Στην αγάπη

δεν υπάρχουν δρόμοι έτοιμοι,

τους φτιάχνεις εσύ.

Ανέβα…

‘Εστω κι αν δεις

πως τα λουλούδια είναι ψεύτικα

κι η αγάπη -η ολόφλογη αγάπη-

ένας καπνός,εσύ ανέβα.

Άρχισε: Σαρώνει στη Γερμανία η νέα μόδα του «μην αγοράζεις τίποτα»!

Όταν το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ μιλάει, καλό είναι να το ακούς. Είναι η από πρώτο χέρι πληροφόρηση για αυτά που πρόκειται να συμβούν στο άμεσο μέλλον, αφού σε αυτό, συμμετέχει κάθε χρόνο, η παγκόσμια οικονομική, τεχνοκρατική, μιντιακή και πολιτική ελίτ για να αποφασίσει τις τύχες και το μέλλον όλων των λαών

Και το Φόρουμ φέτος αποφάσισε ότι θα σου καταργήσει σταδιακά κάθε είδος ατομικής ιδιοκτησίας – όχι μόνο σπίτι και ΙΧ όπως φανταζόμασταν από τις γραφές της Ατζέντας 21, αλλά ακόμα και… το βρακί!

Γι’ αυτό έγραψα αμέσως μετά τη φετινή συνάντηση: Καλώς ήλθατε στο 2030: Δεν έχω τίποτα δικό μου, δεν έχω καμία προστασία της ιδιωτικότητας και η ζωή δεν ήταν ποτέ καλύτερη.

Ούτε χρόνος δεν πέρασε και η ιδέα φαίνεται να βρίσκει εφαρμογή.

Παραθέτω το άρθρο όπως δημοσιεύτηκε στο Ποντίκι κι έγινε viral:

Γερμανία: η νέα μόδα του «μην αγοράζεις τίποτα»

Κι όμως, τα ψώνια φεύγουν από τη μόδα. Η νέα τάση επιτάσσει να «μην αγοράζετε τίποτα» ή σχεδόν τίποτα και κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος στη Γερμανία και χώρες της βόρειας Ευρώπης.

Σύμφωνα με τη Ντόιτσε Βέλε οι ντουλάπες των Γερμανίδων είναι γεμάτες. Υπολογίζεται πως διαθέτουν εκατομμύρια κομμάτια που δεν έχουν σχεδόν ποτέ φορεθεί. Σύμφωνα με έρευνα της Greenpeace το 2015 διαπιστώθηκε ότι οι γυναίκες στη Γερμανία διαθέτουν κατά μέσο όρο 118 ενδύματα ενώ οι άνδρες 73 κομμάτια. Οπότε αυτό που θέλουν να λανσάρουν τώρα στη μόδα είναι: όσο λιγότερα τόσο καλύτερα.

Η 28χρονη Ανούσκα Ρις μιλούσε για τη γκαρνταρόμπα της όπως οι περισσότερες γυναίκες: «Είχα πάρα πολλά ρούχα και τίποτα να φορέσω». Σαν φοιτήτρια αγόραζε τα ρούχα της από φθηνά καταστήματα και στο τέλος της σεζόν το μεγαλύτερο μέρος από αυτά απλά τα πέταγε. Σήμερα, κάνει το αντίθετο. Αντί να αγοράζει φθηνά μπλουζάκια που κοστίζουν όσο και μια πίτσα, προτιμάει να αγοράζει συνειδητά και στοχευμένα.

Η μυστηριώδης λέξη Croatoan και η χαμένη αποικία

Croatoan: Μια μυστηριώδης λέξη που έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον των απανταχού κυνηγών του μυστηρίου, εδώ και αιώνες. Τι συνέβη στη χαμένη αποικία της Βόρειας Καρολίνας, στο Roanoke Island; Πολλές θεωρίες συνωμοσίας έχουν επινοηθεί αλλά καμμιά μέχρι τώρα δεν έχει αποδειχθεί ως η πιο πιθανή, αντίθετα ο γρίφος μεγαλώνει.

Μια ομάδα εποίκων εξαφανίστηκε στη Βόρεια Αμερική χωρίς κανένα ίχνος και κανείς δεν έχει βρει συγκεκριμένα στοιχεία για την ύπαρξή τους εδώ και αιώνες. 

Η αποικία Roanoke ήταν ο πρώτος αγγλικός οικισμός στην Αμερική. Αφού άκουσε τα νέα για μια πλούσια, όμορφη περιοχή στην Αμερική η Βασίλισσα Ελισάβετ Ι, της Αγγλίας, αποφάσισε να αποκτήσει αυτή τη περιοχή της Βιρτζίνια. Στη συνέχεια, έδωσε στον Sir Walter Raleigh  άδεια να δημιουργήσει μια αποικία στην περιοχή. Θα χρηματοδοτούσε και θα σχεδίαζε την εκστρατεία στη περιοχή που είναι τώρα η Βόρεια Καρολίνα. Ο Raleigh είχε 10 χρόνια για να ολοκληρώσει την αποστολή αυτή.

Το 1585, μια αποστολή με επικεφαλής τον Sir Richard Grenville, που αποτελούνταν από περίπου 77 άνδρες στάλθηκε για να ξεκινήσει την αποικία.  Λίγο μετά την άφιξη τους, όμως, αρχίζουν να υποψιάζονται ότι οι ντόπιοι Ινδιάνοι έχουν κλέψει ένα ασημένιο κύπελλο. Σε αντίποινα καταστρέφουν το χωριό τους και καίνε τον αρχηγό τους ζωντανό. Παρά τις δυσμενείς συνθήκες με τους ντόπιους, ο Grenville αποφασίζει να αφήσει τους άνδρες εκεί για να χτίσουν την αποικία. Ορκίζεται να επιστρέψει τον Απρίλιο του 1586.

Όταν ο Απρίλιος περνάει και δεν υπάρχει κανένα σημάδι του Grenville, οι άνδρες αποφασίζουν να επιστρέψουν με τον Sir Francis Drake. Ο Drake είχε σταματήσει στην αποικία γυρίζοντας από ένα επιτυχημένο ταξίδι στην Καραϊβική. Η ειρωνεία είναι ότι ο Grenville έφτασε λίγο αργότερα. Αφού βρίσκει τον οικισμό ακατοίκητο, αποφασίζει να αφήσει 15 ανθρώπους εκεί για να προστατεύσουν την αξίωση της Αγγλίας.

Το 1587, οι  Άγγλοι, με επικεφαλής τον Τζον Γουάιτ (John White) και χρηματοδότηση από τον Sir Walter Raleigh, έκαναν τη δεύτερη προσπάθειά τους για τη δημιουργία αποικιών στο Roanoke Island.  Οι άποικοι εξαφανίστηκαν, ωστόσο, κατά τη διάρκεια του αγγλο-ισπανικού πολέμου, τρία χρόνια μετά την τελευταία αποστολή των προμηθειών από την Αγγλία. Ο οικισμός είναι γνωστός ως "The Lost Colony," και η τύχη των εποίκων παραμένει ακόμα άγνωστη.

Η πρώτη παρατηρήσιμη απόδειξη ότι το σύμπαν μας θα μπορούσε να είναι ολόγραμμα

Μια βρετανική, καναδική και ιταλική μελέτη προσέφερε αυτό που οι ερευνητές πιστεύουν ότι είναι η πρώτη παρατηρήσιμη απόδειξη ότι το σύμπαν μας θα μπορούσε να είναι ένα τεράστιο και πολύπλοκο ολόγραμμα.

Θεωρητικοί φυσικοί και οι αστροφυσικοί, διερευνώντας τις παρατυπίες στοΚοσμικό Υπόβαθρο Μικροκυμάτων (το «λυκόφως» του Big Bang), βρήκαν ότι υπάρχουν ουσιαστικές ενδείξεις που υποστηρίζουν μια ολογραφική εξήγηση του σύμπαντος - στην πραγματικότητα, όσο υπάρχει για την παραδοσιακή εξήγηση αυτών των παρατυπιών που χρησιμοποιούν τη θεωρία της κοσμικού πληθωρισμού.

Οι ερευνητές, από το Πανεπιστήμιο του Southampton (UK), το Πανεπιστήμιο του Waterloo (Καναδάς), το Perimeter Institute (Καναδάς),το  INFN, Lecce (Ιταλία) και το Πανεπιστήμιο του Salento (Ιταλία), έχουν δημοσιεύσει τα ευρήματα στο περιοδικό Physical Review Letters.

Η θεωρία αυτή έχει υποστηριχθεί εδώ και χρόνια, αλλά έως τώρα δεν υπήρχαν δεδομένα για να την υποστηρίξουν.

Η ιδέα του ολογραφικού σύμπαντος πρωτοεμφανίσθηκε στη δεκαετία του '90 και, σε γενικές γραμμές, υποστηρίζει ότι όλη η πληροφορία που συνιστά την τρισδιάστατη πραγματικότητα της ζωής μας (συν τον χρόνο), εμπεριέχεται σε μια δισδιάστατη επιφάνεια στα σύνορα της πρώτης.

Οι επιστήμονες όμως τώρα ισχυρίζονται ότι ανακάλυψαν ανωμαλίες στην κοσμική μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρου (η οποία εμφανίσθηκε 375.000 χρόνια μετά το «Μπιγκ Μπανγκ»), οι οποίες παραπέμπουν σε μια ολογραφική εξήγηση του σύμπαντος.

Μην περιμένετε κανέναν!!! Ακολουθήστε εσείς τον εαυτό σας... τον καινούριο σας εαυτό... τον αυθεντικό...!!!

Κατηγορούμε την μοίρα μας... τον Θεό... την κυβέρνηση... το φορολογικό... το άγχος... την παιδική μας ηλικία... την κληρονομικότητα... τα πάντα όλα... εκτός από τις διατροφικές μας επιλογές...! Πηγαίνουμε σε ψυχολόγους, σε ψυχίατρους... τελικά καταλήγουμε να παίρνουμε 100 φάρμακα την ημέρα... αλλά... το θεωρούμε πλέον φυσιολογικό! 

Προς Θεού μην μας αλλάξει κανένας τις διατροφικές μας συνήθειες... Έχουμε συνδέσει την ευχαρίστηση με την γεύση όλων των επεξεργασμένων, συνθετικών και βλαβερών τροφών και σαν ναρκομανείς θέλουμε την δόση μας... λίγο λίγο... σιγά σιγά... η ενέργεια μας πέφτει... η δύναμη μας χάνεται... η θέληση μας ασθενεί... μέχρι που ασθενεί και το ίδιο το σώμα... γεμίζει τοξίνες... φωνάζει... κραυγάζει μπας και το ακούσουμε... αλλά εμείς είμαστε μακριά νυχτωμένοι,.. ψάχνουμε παντού εκτός από την τροφή μας... είμαστε πρόθυμοι να αλλάξουμε τα πάντα... εκτός από το ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ!!!

Ναι ξέρω... αυτός ο δρόμος της αλλαγής στην αρχή είναι λίγο μοναχικός... ούτε οικογένεια... ούτε φίλοι... ούτε γνωστοί... κανείς δεν ακολουθεί... τίποτα... όλοι εναντιώνονται... και το κακό είναι ότι οι άλλοι είναι πολλοί... περιβάλλον... γιατροί... μέσα μαζικής ενημέρωσης... ειδήμονες... σχεδόν κανείς δεν θα μας πει την αλήθεια παρά μόνο αυτό που έμαθε και παπαγαλίζει... ανακρίβειες... ψευδείς αποδείξεις... τεράστια συμφέροντα... ΑΛΛΑ... ΑΛΛΑ... ΑΛΛΑ... αν αρχίσουμε να βαδίζουμε σε αυτό τον δρόμο... τον δρόμο της υγείας... της καθαρής τροφής... της αυθεντικής τροφής... της μη επεξεργασμένης... της ζωντανής τροφής και όχι της τροφής από ζωντανά πλάσματα... τότε θα ερθουν κι άλλοι στον δρόμο μας... άνθρωποι κατάλληλοι... και ο μοναχικός μας δρόμος θα γεμίσει γέλιο... χαρά... παρουσία... συνειδητότητα... επίγνωση...

Μην περιμένετε κανέναν...

Μια Μέδουσα μα τι Μέδουσα!

Άφωνος και αμήχανος παρακολουθεί ο Ελληνικός λαός την καιρική βόμβα που έπληξε τη χώρα του καλοκαιριάτικα χωρίς καμία επιστημονική εξήγηση, παρά μόνο με “βαφτίσια”: Και το όνομα αυτής, Μέδουσα!

Μέχρι στιγμής ο λογαριασμός μετράει έναν νεκρό από κεραυνό, χιονοθύελλα στον Όλυμπο με έναν ορειβάτη/αγνοούμενο, άπειρες πλημμύρες και καταστροφές καλλιεργειών σε όλη την επικράτεια και… ακόμα συνεχίζεται, δεν τελειώσαμε.

Πριν δεκαπέντε μέρες, κάτι αντίστοιχο αλλά όχι σε τέτοια έκταση, είχε συμβεί στο Παρίσι όπου έριξε το νερό του αιώνα, αφού το προηγούμενο τέτοιο ρεκόρ είχε καταγραφεί τον προηγούμενο, το 1995.

Φυσικά δεν πρόκειται για δροσιστικό καλοκαιρινό μπουρίνι μετά τον καύσωνα, αφού ούτε η διάρκεια, ούτε η ένταση δείχνει για κάτι τέτοιο, ούτε και η μεγάλη πτώση της θερμοκρασίας, η οποία λέγεται οφείλεται στο χαμηλό “Χάρυβδη”, που ακολούθησε κατά πόδας τη Μέδουσα.

Ειλικρινά, θα ήθελα να ήξερα ποιά επιστημονικά σαΐνια επιλέγουν αυτά τα ονόματα και γιατί.

Το συνηθέστερο καιρικό φαινόμενο που “βαφτίζεται” με ανθρώπινα ονόματα είναι οι τυφώνες. Στην Ελληνική Μυθολογία, ο Τυφών ήταν γιος της Γαίας και του Ταρτάρου. Είχε μορφή ανθρώπου αλλά και θηρίου, ενώ ήταν και σύντροφος της Έχιδνας. Όταν θέλησε να ανέβει στον Όλυμπο για να εκδικηθεί τους θεούς για τον αποδεκατισμό των γιγάντων, οι θεοί πήραν τη μορφή ζώων και κρύφτηκαν στην Αίγυπτο. Ο Τυφώνας από το θυμό του πετούσε από την κορυφή του Ολύμπου βράχους με μεγάλη δύναμη, βγάζοντας εκκωφαντικές κραυγές μέσα από τα 100 λαρύγγια του. Αυτός, υποτίθεται, είναι και ο λόγος που το όνομά του συνδέθηκε με το έντονο καιρικό φαινόμενο, κατά το οποίο υπάρχει κυκλωνική κυκλοφορία του ανέμου (κλειστή και περιστροφική δηλαδή), γύρω από ένα κέντρο χαμηλής βαρομετρικής πίεσης.

Καλοκαίρι...στο νησί των συναισθημάτων

Ήταν μια φορά ένα νησί όπου κατοικούσαν όλα τα συναισθήματα και όλες οι ανθρώπινες ιδιότητες που υπάρχουν. Εκεί ζούσαν μαζί ο Φόβος, το Μίσος, η Σοφία, η Αγάπη και η Αγωνία. Όλοι ήταν εκεί. 

Μια μέρα, καλεί η Γνώση τους κατοίκους του νησιού και τους λέει: “Έχω να σας ανακοινώσω μια άσχημη είδηση, το νησί βυθίζεται”.

Τα συναισθήματα που κατοικούν στο νησί δεν μπορούν να πιστέψουν στ’ αυτιά τους:
“Όχι, δεν γίνεται! Εμείς εδώ ζούμε όλη μας τη ζωή!”
Η Γνώση επαναλαμβάνει: “Το νησί βυθίζεται”.
“Μα δεν είναι δυνατόν! Μπορεί να κάνεις λάθος!”.
“Εγώ δεν κάνω ποτέ λάθος” τους ξεκαθαρίζει η Γνώση.
“Αν σας λέω ότι βυθίζεται, είναι γιατί πράγματι βυθίζεται”.
“Και τώρα, τι θα κάνουμε;” ρωτούν τα συναισθήματα.
Οπότε, απαντάει η Γνώση: “Λοιπόν, κάντε ό,τι θέλετε, εγώ πάντως σας προτείνω να βρείτε έναν τρόπο να φύγετε από το νησί… Φτιάξτε ένα καράβι, μια βάρκα, μια σχεδία, ή ό,τι άλλο μπορείτε και φύγετε, γιατί αυτός που θα μείνει στον νησί, θα χαθεί μαζί του”.
“Δεν μπορείς να μας βοηθήσεις;” ρωτούν όλοι μαζί, έχοντας εμπιστοσύνη στην ικανότητά της.
“Όχι” λέει η Γνώση. “Η Πρόνοια κι εγώ φτιάξαμε ένα αεροπλάνο, και μόλις τελειώσω αυτά που έχω να σας πω, θα πετάξουμε στο πιο κοντινό νησί”.
Τα συναισθήματα, αναστατωμένα, της λένε: “Ε, όχι! Όχι! Κι εμείς τι θα γίνουμε;”

Είναι καλύτερο το στραβό παπούτσι στο στραβό πόδι. Το χέρι του φτωχού πρέπει να είναι διαρκώς στην πόρτα.

"...Τα μάτια αυτών που βρίσκονται στα τελευταία στάδια, εξαιτίας της αδυναμίας τους, δεν μπορούν ν' αντέξουν το φως αυτών που βρίσκονται στα πρώτα στάδια.

Κι αυτοί που βρίσκονται στα πρώτα στάδια, από την αδυναμία των ματιών τους, δεν μπορούν να αντέξουν τη λάμψη αυτών που βρίσκονται στα ανώτατα στάδια.

Αλλά ο στραβισμός μειώνεται σταδιακά, όταν η γη διαπεράσει το πέπλο, γίνει θάλασσα και πάει.

Η φωτιά μαλακώνει το σίδερο, που καθαρίζει και προσφέρει διαύγεια στο χρυσό, είναι ποτέ δυνατό να ωφελησει το φρέσκο μήλο, το κυδώνι;

Μπορεί το κυδώνι, το μήλο να είναι λίγο άγουρο, αλλά δε χρειάζεται τη φωτιά που λιώνει το σίδερο για να ωριμάσει. Αρκεί λίγη θερμότητα.

Ενώ για το σίδερο δε φτάνει αυτή η λίγη θερμότητα, αυτή η μικρή φλόγα. Γιατί το σίδερο έλκει τη φλόγα του τέρατος.

Ο σίδηρος είναι ο φτωχός, που υπομένει δυσκολίες. Κάτω από τον άκμονα, μέσα στη φωτιά, το δέρμα του είναι κατακόκκινο και βρίσκεται σε μια ευχάριστη κατάσταση.

Εκείνος ανοίγει και κλείνει την αυλαία της φωτιάς, χωρίς καμμιά μεσολάβηση. Μπαίνει μόνος μέσα στη φωτιά χωρίς να συνδέεται με κανένα δεσμό.

Η ΣΧΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ

Δεν υπάρχει απόλυτο κακό στον κόσμο:

Το κακό είναι σχετικό.

Αναγνώρισε αυτό το γεγονός.

Στο βασίλειο του χρόνου δεν υπάρχει
τίποτε που να μην είναι στήριγμα
για τον ένα και μία δέσμευση για τον άλλο,
για τον ένα δηλητήριο, για τον άλλο
γλυκό και σωτήριο σαν τη ζάχαρη.

Το δηλητήριο του φιδιού είναι ζωή για το φίδι,
αλλά θάνατος για τον άνθρωπο,
η θάλασσα είναι ένας κήπος για τα πλάσματά της,
αλλά για τα πλάσματα της γης θανάσιμη πληγή.

Ω Ζαύντ, αν και ένας απλός άνθρωπος μπορεί να είναι
διάβολος στον ένα κι άγγελος για τον άλλο:

ΤΙ «ΒΛΕΠΟΥΝ» ΜΕ ΚΛΕΙΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Συνταρακτικό ερώτημα που σε ρίχνει κατ' ευθείαν στο κενό. Για φαντάσου, ποιά θα ήταν η ζωή στον πλανήτη, των ανθρώπων η ζωή και η Ιστορία τους, εάν και η γυναίκα, όπως όλα τα θηλυκά που γεννοβολούν, δεν ευχαριστιόταν στην συνουσία. Ναι, το μόνο θηλυκό που κυκλοφορεί στη Γη και νοιώθει την υπέρτατη ευτυχία του σεξουαλικού οργασμού είναι η γυναίκα.

Κανένα ζώο, θηλυκό ζώο, πετούμενο, ερπετό, της θάλασσας, μικρό, μεγάλο δεν πλάστηκε με το προνόμιο της χαράς, της ηδονής και της χαλάρωσης που προσφέρει η κορύφωση και το τελείωμα στο γαμήσι. Μόνον η γυναίκα, είτε μόνη της, όταν αυνανίζεται, είτε με σύντροφο, άνδρα ή γυναίκα, μπορεί να κάνει ένα σύντομο ταξιδάκι μέχρι τον παράδεισο.

Της αρέσει, δεν της αρέσει της γάτας, νταηλίκι θα την βάλει κάτω ο γάτος και, δαγκώνοντας την από το σβέρκο, της κάνει τη δουλειά. Το ίδιο και ο σκύλος, θα την καβαλήσει με το ζόρι την σκύλα, άμα λάχει.

Το σμίξιμο ανάμεσα σε δύο ανθρώπους, ακόμα και το πιο βίαιο, το πιο άγριο γίνεται έτσι με την επιθυμία τους. Του αρσενικού και της θηλυκιάς, δηλαδή δύο διαφορετικών μηχανισμών σε λειτουργία σώματος, αλλά και διαφορετικού ψυχισμού.

Απλή ιστορία για τον πάντα ετοιμοπόλεμο άνδρα να διατρέξει την σεξουαλική απόσταση από την αφετηρία μέχρι να κόψει το νήμα. Μια διαδικασία απλούστατη. Για την γυναίκα το έργο παίζει με άλλο καλωδιακό σύστημα, χρειάζεται να ευαισθητοποιηθούν οι δικές της εγκεφαλικές χορδές. Τα προκαταρκτικά είναι απαραίτητα, τα χάδια, τα φιλιά, τα ερωτόλογα. Όλο το πακέτο τρυφερότητας που προκαλεί άνευ εντολής τα λικνίσματα του κορμιού της, τις μουνοσυσπάσεις, πριν ακόμα και απαραιτήτως μπουν στο παιχνίδι τα αναγκαία μουνοζούμια, τα υγρά του αιδοίου.

Μυστηριώδη μηνύματα που διαβάζονται μόνο τη νύχτα

Οι αρχαίοι οικοδόμοι των μεγαλιθικών μνημείων στη Βρετανία έκρυβαν στις κατασκευές τους μηνύματα που ήταν ορατά μόνο τη νύχτα.

Το ντόλμεν Λάνιον Κόιτ (Lanyon Quoit = το τσεκούρι του Λάνυον) στο Μόρβα της Κορνουάλλης έχει πάνω του σκαλισμένες απόκρυφες επιγραφές. Image: Supplied

ΤΟ ΜΟΡΒΑ είναι περιοχή στο ακρότατο δυτικό άκρο της χερσονήσου της Κορνουάλλης στην Αγγλία. Ο τόπος είναι διάσημος για τα μεγαλιθικά μνημεία του (ντόλμεν), που συνήθως αποτελούνται από μια μεγάλη επίπεδη πέτρα, η οποία συνήθως ισορροπεί πάνω σε δύο άλλες όρθιες (μενίρ), δημιουργώντας έτσι ένα τεράστιο πέτρινο τραπέζι.

Ο όρος ντόλμεν (dolmen) προέρχεται από τις κέλτικες λέξεις dol = τραπέζι και maen = πέτρα. Στην κατηγορία αυτών των μεγαλιθικών κτισμάτων ανήκει και το περίφημο Στόουνχεντς στο Σόλσμπερι  Πλέιν της νοτιοδυτικής Αγγλίας.

Ένα αναπάντητο ερώτημα είναι με ποια μέσα κατάφερναν οι προϊστορικοί οικοδόμοι να ανυψώσουν τόσους μεγάλους ογκολίθους, για να κατασκευάσουν αυτά τα τεράστια μνημεία, σε μια εποχή που δεν υπάρχουν αποδείξεις για ανάλογο τεχνολογικό πολιτισμό.

Η Αποκάλυψη θα έρθει με την κλιματική αλλαγή

ΕΦΙΑΛΤΙΚΟ ΣΕΝΑΡΙΟ: Η θερμοκρασία θα ανέβει στους 50° και τα σπλάχνα μας θα βράζουν μέσα στα κορμιά μας…

Αν η θερμοκρασία της Γης αυξηθεί κατά 4 βαθμούς, το να βγεις στις ζούγκλες της Κόστα Ρίκα, όπου η υγρασία αγγίζει το 90%, θα ήταν θανατηφόρο και το αποτέλεσμα άμεσο: μέσα σε λίγες ώρες, το ανθρώπινο σώμα θα έβραζε, όπως ένα κομμάτι κρέας, τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά. Πηγή: Fossils by Heartless Machine

Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ στα επόμενα λίγα χρόνια θα ζήσει και θα βιώσει τρομακτικές εικόνες, βγαλμένες θαρρείς μέσα από την Αποκάλυψη του Ιωάννη. Ή μάλλον τα όσα γράφει η Αποκάλυψη, «έγινε σεισμός μέγας, που συγκλόνισε τη γη, και ο ήλιος έγινε μαύρος σαν σάκος τρίχινος κι η επιφάνεια της σελήνης κατακόκκινη σαν αίμα, κι οι αστέρες του ουρανού έπεσαν στη γη, όπως η συκιά που συγκλονιζόμενη από σφοδρό άνεμο, ρίχνει τα άγουρα σύκα της, κι ο ουρανός χωρίστηκε σαν τυλιγμένο βιβλίο, και κάθε βουνό και κάθε νησί μετακινήθηκε από τον τόπο του» (6:12-14), όλες αυτές οι ζωηρές ποιητικές εκφράσεις που προαναγγέλλουν την δεύτερη έλευση του Ιησού, δεν θα μπορούν ούτε κατ’ ελάχιστο να συγκριθούν με τα δραματικά γεγονότα με τα οποία θα έρθει αντιμέτωπη η ανθρωπότητα τα επόμενα χρόνια: άνοδος της θερμοκρασίας στους 50° Κελσίου, μόνιμη ακραία ξηρασία κι ένας ήλιος που θα κάνει τα εσωτερικά όργανα των ανθρώπων να τηγανίζονται μέσα στο σώμα τους.

Αυτό ισχυρίζεται το μακροσκελές άρθρο του Ντέιβιντ Γουάλας-Γουέλς (David Wallace-Wells) με τίτλο “The Uninhabitable Earth” που δημοσιεύτηκε την περασμένη εβδομάδα στο περιοδικό New York, συνοδευόμενο από παραδείγματα και συνεντεύξεις επιστημόνων σχετικά με την κλιματική αλλαγή.

Μέσα σε λίγες μέρες το άρθρο έγινε viral, με τους επιστήμονες να αντιδρούν άλλοι λέγοντας ότι περιέχει αρκετές ακρότητες και υπερβολές, και άλλοι ότι είναι «αρκετά αξιόπιστο», παρά το ακραίο σενάριο της Αποκάλυψης που περιέχει.

13 πράγματα που ίσως δεν γνωρίζετε για τις κατσαρίδες

Πρόκειται για έναν πραγματικά αρχαίο οργανισμό με εκπληκτικές ικανότητες επιβίωσης και προσαρμογής και αναμφισβήτητα θεωρείται το πιο κοντινό στην τελειότητα δημιούργημα.

* Περπατάει και «τρομοκρατεί» τον πλανήτη εδώ και 300 εκατομμύρια χρόνια, ενώ ο άνθρωπος μόλις 40.000 χρόνια.

* Επέζησε από...
τις εποχές των παγετώνων, το διαχωρισμό των ηπείρων και τις πτώσεις αστεροειδών.

* Μπορεί να αντέξει ώρες έλλειψης οξυγόνου, ενενήντα ημέρες χωρίς φαγητό και σαράντα ημέρες χωρίς νερό.

* Οι κατσαρίδες είναι παμφάγες.

* Και τα επτά τις άκρα μπορούν να «ξαναφυτρώσουν». Το κεφάλι μπορεί να μείνει ζωντανό χωρίς σώμα για δώδεκα ώρες και το σώμα έως και σαράντα ημέρες.

* Υπάρχουν περίπου 3.500 διαφορετικά είδη κατσαρίδων στον κόσμο. Στη Ευρώπη αναφέρονται 150 είδη και στην Ελλάδα μόνο 20.

Τα σημάδια που δείχνουν πως υπάρχει αρνητική ενέργεια γύρω σας και 20 τεχνικές για να την διώξετε

Η ζωή στη Γη είναι γεμάτη δυαδικότητα, φως και σκοτάδι, καλό και κακό, το γιν και το γιανγκ. Σε αυτό τον κόσμο της δυαδικότητας, μαθαίνουμε τα σπουδαιότερα μαθήματα. Αυτός είναι ο σκοπός για τον οποίο είμαστε εδώ- για να ξεπεράσουμε τα απαραίτητα εμπόδια ώστε να ωριμάσουμε και να γίνουμε ολοκληρωμένοι ξανά.

Ειδικότερα, πρέπει να αντιμετωπίσουμε διαφορετικών ειδών ανθρώπων που φέρνουν μαζί τους τα μαθήματα που πρέπει να διδαχθούμε σε μια συγκεκριμένη στιγμή. Είναι σαν να παίζουμε ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι. Όσο περισσότερο παίζουμε, τόσο καλύτεροι γινόμαστε.

Ανάμεσα στους άλλους αυτοί με την περισσότερη ενσυναίσθηση και διαίσθηση είναι που επηρεάζονται πιο εύκολα από χαμηλότερες ενέργειες. Εν τέλει, όλοι έλκουμε, λαμβάνουμε και απορροφάμε τις χαμηλότερες ενέργειες από τους ανθρώπους και το περιβάλλον.

Αυτές οι εμπειρίες είναι ένα μέρος του παιχνιδιού της επέκτασης της ψυχής, της ενέργειας και της συνείδησης.

Εδώ είναι κάποια σημάδια που δείχνουν ότι έχετε λάβει αυτή την αρνητική ενέργεια.

10 σημάδια που δείχνουν πως υπάρχει αρνητική ενέργεια γύρω ή μέσα στο ενεργειακό σας πεδίο

• Δεν έχετε σήμα ή ξαφνικά νιώθετε στατικό ηλεκτρισμό να διαπερνά το τηλέφωνο σας ενώ μιλάτε σε κάποιον σε τοποθεσίες που δεν σας συμβαίνει συχνά κάτι τέτοιο.
• Αισθάνεστε λυπημένοι ενώ δεν υπάρχει κάποιος εμφανής λόγος.
• Δεν μπορείτε να συνδεθείτε σε οποιονδήποτε ηλεκτρονικό λογαριασμό και λαμβάνετε μηνύματα κακής σύνδεσης ενώ το ίντερνετ σας είναι σταθερό.
• Νιώθετε πολύ κουρασμένοι ξαφνικά και θέλετε να κοιμηθείτε ακόμα και αν δεν είστε στερημένοι από ύπνο.
• Αντιστέκεστε στο να βοηθήσετε τον εαυτό σας σε βαθμό που δεν τρώτε ακόμα και όταν ξέρετε πως πεινάτε.

Ἔτσι κι ἀλλοιῶς αὐτὰ ποὺ πρέπει νὰ γίνουν θὰ γίνουν…

Πολλὲς φορὲς ἀκούγεται λίγο …μοιραία αὐτὴ ἡ φράσις, ἀλλὰ ἐὰν ἀναλογισθοῦμε τὸ ἀπὸ ποῦ προερχόμεθα καὶ ποῦ θὰ φθάσουμε, ἴσως νὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς παραμένουμε, παρὰ τὶς ὅποιες προσωπικές μας διαφοροποιήσεις, «κομμάτια» τοῦ γενικοτέρου συνόλου καὶ τελικῶς τμήματα ἑνὸς μεγάλου ὀργανισμοῦ.
Ἐὰν ὅμως ἕνας ὀργανισμὸς πρόκειται νὰ πεθάνῃ, τότε ὅσο κι ἐὰν κάποια κύτταρά του πασχίζουν νὰ ἀναγεννηθοῦν, δὲν θὰ καταφέρουν νὰ ἀλλάξουν τὴν πορεία τοῦ ὀργανισμοῦ πρὸς τὸν θάνατο.
Ἐὰν πάλι αὐτὸς ὁ ὀργανισμὸς πρόκειται νὰ ἐπιβιώσῃ, τότε ὅσα ἀσθενικὰ κύτταρα κι ἐὰν ὑπάρχουν μέσα του, τελικῶς θὰ ἐκτοπισθοῦν ἀπὸ τὰ ὑγιῆ.

Ὅταν ἀντιμετωπίζουμε τοὺς ἑαυτούς μας ὡς κομμάτια, ἀπεκομμένα ἀπὸ τὸ σύνολον, τότε ἀδυνατοῦμε νὰ ἀντικρύσουμε τὸ μεγαλεῖον τοῦ συνόλου.

Ανεκπλήρωτη αγάπη: Η μοναξιά της απόρριψης

Η αγάπη δε χρειάζεται να πληγώνει, δυστυχώς όμως φαίνεται ότι σε μερικές περιπτώσεις αυτό ακριβώς κάνει. Όταν ακούμε τραγούδια αγάπης, το κεντρικό θέμα τους είναι συνήθως η ανεκπλήρωτη αγάπη. Κάποιος που έφυγε, που απάτησε, που υποσχέθηκε και δεν τήρησε τις υποσχέσεις του, που ζήλεψε ή έκανε τον άλλον να ζηλέψει, θυελλώδη συναισθήματα, προδοσίες, λύπη, μοναξιά.

Η αγάπη είναι τόσο έντονα θετικό συναίσθημα από μόνη της, που ίσως τελικά είναι αναπόφευκτο να φέρνει και κάποιον πόνο σε ορισμένες περιπτώσεις. Κατά κάποιον τρόπο πρόκειται για το νόμο της φύσης σχετικά με τα αντίθετα: για κάθε δύναμη υπάρχει και μια ίση αλλά αντίθετη δύναμη, η οποία εξισορροπεί την πρώτη.

Για κάθε περίπτωση όπου η αγάπη ανυψώνει τον άνθρωπο στα ουράνια, υπάρχει και ο νόμος τη βαρύτητας που τον προσγειώνει στη γη, άλλοτε με απότομη πτώση και άλλοτε με μια ανάλαφρη, σταθερή πορεία προσγείωσης.

Το πάθος

Το πάθος είναι μια πολύχρωμη πεταλούδα που πετάει ελεύθερη στον αέρα, ανεβαίνει στα ουράνια, αλλά δύσκολα φυλακίζεται στο δίχτυ. Το πάθος είναι μια κατάσταση τεράστιας ψυχικής απόλαυσης. Ενδυναμώνει την ψυχή, συναρπάζει, ενθουσιάζει, ερεθίζει, εντυπωσιάζει.

Οι άνθρωποι θυμούνται την πρώτη τους αγάπη και το καρδιοχτύπι που συνδέεται με αυτή. Σε μια μακροχρόνια σχέση οι άνθρωποι θυμούνται με λαχτάρα το πρώτο τους ραντεβού. Η πρώτη αγάπη και το πάθος του πρώτου ραντεβού μιας σχέσης ξεκλειδώνουν συναισθήματα που μπορεί να ήταν ξεχασμένα για καιρό: ψυχική ευφορία, γαλήνη, τρυφερότητα, διέγερση, ζήλεια, ενθουσιασμό, τέλεια ένωση, και η λίστα συνεχίζεται.

Το πάθος είναι μια γλυκιά αναισθησία που τυφλώνει τον άνθρωπο σε κάθε τι που μπορεί να παρέμβει ανάμεσα στον ίδιο και το αντικείμενο του πάθους του. Η αγάπη, στη σκηνή του πάθους, έχει μια τεράστια δύναμη εκείνη τη στιγμή, που μπορεί να ξεπεράσει το κάθε τι.

Όταν η κρίση αντικαθίσταται με μια γερή δόση πάθους, τότε οι άνθρωποι έχουν την τάση να παίρνουν αποφάσεις διαφορετικές από αυτές που θα έπαιρναν συνήθως.

Η Δευτέρα σας... Πέφτει Βαριά; Υπάρχει (Επιστημονική) Εξήγηση

Συμβαίνει σε ΟΛΟΥΣ μας!

Εσύ ξέρεις κανέναν που ξυπνάει την Δευτέρα το πρωί όλο όρεξη και χαμόγελο; Μάλλον δύσκολο, έτσι;

Δεν μας φταίει μόνο το ότι... φρικάρουμε στην ιδέα της έναρξης μιας ακόμα εργασιακής εβδομάδας, καθώς οι επιστήμονες αποκαλύπτουν πως η μελαγχολία της Δευτέρας έχει ακόμα μία εξήγηση.

Ερευνητές από τη Μεγάλη Βρετανία ανακάλυψαν ότι το ¼ των Βρετανών υποφέρει από κυριακάτικη αϋπνία, η οποία προκαλείται από το άγχος και μόνο που αισθάνονται στην ιδέα ότι η Δευτέρα είναι προ των πυλών.

Μάλιστα, φαίνεται ότι δεν είναι μόνο οι επαγγελματικές υποχρεώσεις που προκαλούν φοβίες, αλλά η μετακίνηση από και προς τη δουλειά δεν αφήνει το 10% των Βρετανών να απολαύσει έναν ήρεμο κυριακάτικο ύπνο.

Επτά τρόποι για να τιθασεύουμε τις ανήσυχες σκέψεις μας

Όταν ανησυχούμε για κάτι δεν είναι απαραίτητα κακό. Αντίθετα μπορεί να μας κάνει πιο παραγωγικούς. Για παράδειγμα ένας μαθητής που ανησυχεί για τους βαθμούς του, έχει πολλές πιθανότητες να βελτιώσει την απόδοση του στα μαθήματα που υστερεί.

Αρνητικά αποτελέσματα στη ζωή μας μπορεί να επιφέρει κυρίως η υπερβολική και αναίτια ανησυχία. Όταν φτάνουμε στο σημείο να ανησυχούμε ενώ δεν υπάρχει κάτι το επείγον ή όταν οι λόγοι δεν είναι τόσο σοβαροί τότε μπορούμε να γίνουμε αγχώδεις. Άτομα που εμφανίζουν υπερβολική ανησυχία, συνήθως έχουν πρόβλημα με τον ύπνο τους.

Όταν η ανυσηχία μας για κάτι ξεπερνά τα όρια και δεν μπορούμε να την ελέγχουμε, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις παρακάτω 7 απλές τεχνικές:

1. Nα μη δίνουμε σημασία στο φόβο. Όσο σκεφτόμαστε υπερβολικά κάτι που μας φοβίζει, μας κάνει το “μεγαλώνουμε” τόσο πολύ στο μυαλό μας και με αυτό τον τρόπο να του δίνουμε φανταστικές διαστάσεις.

2. Επίκληση στη λογική. Όταν έχουμε ανήσυχες σκέψεις συνήθως κάνουμε καταστροφικές προβλέψεις. Μια τεχνική για να ακολουθήσουμε είναι να αντιμετωπίζουμε τα πράγματα όσο πιο λογικά γίνεται. Η λογική μπορεί να μας οδηγήσει στο να καταλάβουμε ότι έχουμε δώσει μια υπερβολική διάσταση στα πράγματα, η οποία δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.

3. Να επικεντρωθούμε περισσότερο στην επίλυση προβλημάτων. Είναι πολύ σημαντικό να προσπαθούμε να δίνουμε λύση στο πρόβλημα που μας δημιουργεί μια έντονα ανησυχη σκέψη με το να ξεχωρίσουμε ποια πράγματα μπορούμε να θέσουμε υπό έλεγχο και ποια όχι. Η συγκεκριμένη τακτική θα μας βοηθήσει να γίνου έξτρα παραγωγικοί.

Ο Πλάτων και η φιλοσοφική ακαδημία – Δεύτερο Μέρος

by kostastz

7.6. Ο ρόλος της ψυχής και του έρωτα

---

Στον διχασμένο πλατωνικό κόσμο ο άνθρωπος προσπαθεί να ισορροπήσει. Κατά βάση έλκεται από τον κόσμο των αισθήσεων, είναι κι αυτός ευμετάβλητος, παρορμητικός, ατελής. Υπάρχει όμως και ένα αντίθετο στοιχείο μέσα του, κάτι το σταθερό και αιώνιο, που συγγενεύει με τον κόσμο των Ιδεών. Ο άνθρωπος λοιπόν παλινδρομεί ανάμεσα στους δύο κόσμους.

Στον Φαίδωνα, που είναι αφιερωμένος στις τελευταίες στιγμές του Σωκράτη, ο Πλάτων δείχνει να υιοθετεί το πυθαγόρειο και ορφικό δόγμα της μετεμψύχωσης. Ο άνθρωπος αποτελεί ένωση ενός θνητού σώματος και μιας αθάνατης ψυχής, βιώνει δηλαδή τον ίδιο διχασμό με τον κόσμο. Το σώμα του είναι ολοκληρωτικά παραδομένο στη διαρκή μεταβολή, ενώ η ψυχή του, που είναι ασώματη και αιώνια, είναι από την ίδια τη φύση της συγγενής με τις Ιδέες. Ο Σωκράτης παρουσιάζεται απόλυτα ήρεμος και εξοικειωμένος με την προοπτική του θανάτου του, γιατί για τον φιλόσοφο ο θάνατος δεν είναι συμφορά αλλά απελευθέρωση της ψυχής από τη φυλακή του σώματος. Η φιλοσοφία είναι «μελέτη θανάτου» (Φαίδων 67d). Με την αποδέσμευσή της από το σώμα, η ψυχή απαλλάσσεται από ένα δυσβάστακτο βάρος και μπορεί πλέον να αφιερωθεί απερίσπαστη στη θέαση των Ιδεών.

Η ανθρώπινη ψυχή έχει λοιπόν τη δυνατότητα να έρθει σε άμεση επαφή με τις Ιδέες. Η γνώση των Ιδεών είναι ευκολότερη όταν η αθάνατη ψυχή είναι απαλλαγμένη από το σώμα, μπορεί όμως να επιτευχθεί και κατά τη διάρκεια της επίγειας διαδρομής της, αν η ψυχή καταφέρει να επιβάλει τον δικό της νόμο στο σώμα και να αποφύγει τους περισπασμούς του. Τότε η ψυχή παραμερίζει τα δεδομένα των αισθήσεων και, χρησιμοποιώντας μόνο τη νόηση, διατυπώνει έγκυρες κρίσεις για τα υπάρχοντα πράγματα. Αυτή η έγκυρη γνώση που στηρίζεται στις Ιδέες είναι, κατά τον Πλάτωνα, μια μορφή «ανάμνησης». Η ενσαρκωμένη ψυχή ξαναφέρνει στη μνήμη της την άμεση θέαση των Ιδεών, που βίωσε όταν ήταν απαλλαγμένη από το σώμα. Η μοναδική αυτή εμπειρία έχει χαραχθεί ανεξίτηλα στην ψυχή, συσκοτίστηκε όμως, και κατά κάποιο τρόπο «ξεχάστηκε», όταν η ψυχή επανενώθηκε με ένα θνητό σώμα. Η φιλοσοφική μύηση είναι επομένως μια διαδικασία βαθμιαίας ανάμνησης των λησμονημένων γνώσεων της ψυχής.

Είναι όμως δυνατόν ένας μεγάλος φιλόσοφος, όπως ο Πλάτων, να πιστεύει πραγματικά ότι η αληθινή γνώση είναι ανάμνηση; Ή μήπως έχουμε κι εδώ εφαρμογή της προσφιλούς τακτικής του Πλάτωνα να προσφεύγει στην αλληγορική γλώσσα του μύθου, όταν πρόκειται να θίξει δύσκολα προβλήματα; Η απάντηση σε ένα τέτοιο ερώτημα δεν είναι ποτέ εύκολη. Αν ισχύει πάντως η δεύτερη εκδοχή, τότε αυτό που θέλει να πει ο Πλάτων είναι ότι το ανθρώπινο είδος έχει έμφυτη τη δυνατότητα διανοητικής γνώσης. Εφόσον η γνώση δεν προέρχεται από τις αισθήσεις, πρέπει να προέρχεται από κάπου αλλού. Επομένως, ο άνθρωπος πρέπει να διαθέτει εξαρχής, έστω εν υπνώσει, την ικανότητα να διατυπώνει σωστές κρίσεις. Η πλατωνική ανάμνηση αντιστοιχεί σε αυτό που, πολύ αργότερα, οι φιλόσοφοι της Δύσης θα ονομάσουν a priori γνώση.

Ο Πλάτων και η φιλοσοφική ακαδημία – Πρώτο Μέρος

by kostastz

7.1. Γραφή και προφορικότητα

---

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Άκουσα μια ιστορία για έναν από τους παλιούς αιγυπτιακούς θεούς, τον θεό Θευθ. Είναι αυτός που ανακάλυψε τον αριθμό και τους υπολογισμούς, τη γεωμετρία και την αστρονομία, ακόμη και τους πεσσούς και τους κύβους, και πάνω απ᾽ όλα τη γραφή. Βασιλιάς τότε όλης της Αιγύπτου ήταν ο Θαμούς – τον Θαμού οι Έλληνες τον ονομάζουν Άμμωνα. Σ᾽ αυτόν λοιπόν ήρθε ο Θευθ, του επέδειξε τις τέχνες του και του είπε ότι θα έπρεπε να διαδοθούν σε όλους τους άλλους Αιγυπτίους. Ο βασιλιάς τότε τον ρώτησε ποια είναι η ωφέλεια της καθεμιάς, και καθώς εκείνος του εξηγούσε, άλλες από τις εξηγήσεις τις επαινούσε και άλλες τις κατέκρινε ανάλογα με ό,τι του φαινόταν σωστό ή λάθος. Κάποια στιγμή όμως έφτασαν και στη γραφή. «Αυτή η μάθηση, βασιλιά μου,» είπε ο Θευθ, «θα κάνει τους ανθρώπους σοφότερους και θα αυξήσει τη μνήμη τους· γιατί βρέθηκε το φάρμακο της μνήμης και της σοφίας.» Και ο Θαμούς του απάντησε: «Πολύτεχνε Θευθ, άλλος έχει τη ικανότητα να γεννά τις τέχνες και άλλος να κρίνει αν οι τέχνες αυτές θα βλάψουν ή θα ωφελήσουν. Εσύ λοιπόν τώρα, σαν πατέρας που είσαι της γραφής, έδειξες εύνοια σ᾽ αυτήν και της προσέδωσες τις αντίθετες από τις πραγματικές της δυνατότητες. Γιατί η γραφή θα φέρει λήθη στις ψυχές όσων τη μάθουν, μια και αυτοί σίγουρα θα παραμελήσουν τη μνήμη τους· δείχνοντας εμπιστοσύνη στη γραφή, θα φέρνουν στη θύμησή τους κάτι όχι από μέσα τους, από τον ίδιο τον εαυτό τους, αλλά από κάποια ξένα εξωτερικά σημάδια. Αυτό που ανακάλυψες δεν είναι το φάρμακο της μνήμης αλλά της υπόμνησης. Στους μαθητές σου δεν φέρνεις την αληθινή σοφία αλλά μόνο την επίφαση της σοφίας. Τους κάνεις να ακούν πολλά χωρίς να τους διδάσκεις, και τελικά φθάνουν να νομίζουν ότι γνωρίζουν και πολλά, ενώ δεν γνωρίζουν τίποτε· γίνονται μάλιστα φορτικοί σε κάθε συντροφιά, αφού παριστάνουν τους σοφούς, χωρίς να είναι.»

Πλάτων, Φαίδρος 274c-275b

Την ιστορία αυτή την έχει επινοήσει ο Πλάτων, βάζει όμως τον Σωκράτη να μας τη διηγηθεί. Από το στόμα του Σωκράτη, τα επιχειρήματα εναντίον της γραφής ακούγονται πειστικά. Ο Σωκράτης ήταν από τους ελάχιστους σημαντικούς Έλληνες του 5ου αιώνα π.Χ. που δεν ενέδωσε στη γοητεία του γραπτού λόγου. Έμεινε αφοσιωμένος στην προφορική επικοινωνία με τους συμπολίτες του, στην καλλιέργεια της φιλοσοφίας ως έμπρακτης τέχνης του βίου. Ο πλατωνικός λοιπόν Σωκράτης υιοθετεί την κριτική του αιγύπτιου βασιλιά, και συνοψίζει τα μειονεκτήματα του γραπτού λόγου σε τρία σημεία: (α) τα γραπτά κείμενα είναι στατικά και μονοσήμαντα, λένε πάντοτε το ίδιο πράγμα· (β) δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους από άδικες επιθέσεις, χρειάζονται συνεχώς τη βοήθεια του συγγραφέα-πατέρα τους· (γ) δεν επιλέγουν τα ίδια τους αποδέκτες τους, πέφτουν στα χέρια δικαίων και αδίκων, ενάρετων και διεφθαρμένων.