Ναι αγαπητέ μου...ξέρω! Όλο αυτό που μας συμβαίνει σε βρήκε απροετοίμαστο. Eίχες προγραμματίσει πολύ καλά τη ζωή σου. Ήδη ολοκλήρωνες κάποια επαγγελματικά σου σχέδια, σκεφτόσουν τις πασχαλινές σου διακοπές, όμορφες παραλίες, άπειρες selfie και ανεβάσματα στα social mediα, είχες μια ζωή που κυλούσε με τη ροή που εσύ της έδινες.
Ανατροπή της καθημερινότητας και αβεβαιότητα
Στην αρχή θεώρησες οτι όλο αυτό είναι προσωρινό, ίσως οτι δε σε αφορά και οτι όλα πολύ πολύ σύντομα θα επιστρέψουν στην κανονικότητα που εσύ είχες ορίσει για τη ζωή σου. Ακόμη κι εσύ αγαπητέ μου, που όλα δε σου πήγαιναν όπως τα είχες προγραμματίσει σκεφτόσουν ότι όσο υπάρχει ο ήλιος η θάλασσα κι ένα σύντομο καφεδάκι με φίλους θα έβρισκες λύσεις για όλα γιατί η ζωή είναι ωραία με όλα τα δεδομένα που της είχες προσδώσει.
Κι εσύ αγαπητέ μου φίλε κι εγώ και όλοι μας ας πούμε λαϊκά ότι κάπως την πατήσαμε. Τα όνειρα, οι στόχοι και η καθημερινότητα μας ανατράπηκαν σε έναν τόσο ακραίο και ολοκληρωτικό βαθμό, σε μια συνθήκη τρομακτική που αφορά όλη την ανθρωπότητα και μας αφήνει με αβεβαιότητα για το μέλλον της υγείας, της οικονομίας αλλά και της εθνικής ασφάλειας, δυστυχώς, παγκοσμίως. Ψυχραιμία...δεν ήρθε το τέλος του κόσμου, δεν είσαι μόνος σου σε όλο αυτό!
Παθολογικά στοιχεία στη διάρκεια καραντίνας
Είναι λογικό ο ανθρώπινος ψυχισμός σαν ζωντανή ύλη να επηρεαστεί αλλά και να βρεί νέους μηχανισμούς ισσοροπίας και ανασύνταξης.
Κατά την προσωπική μου επιστημονική τοποθέτηση τα τρία στοιχεία παθολογίας που θα κάνουν κυρίαρχα την εμφάνισή τους κατά τη διάρκεια της δοκιμασίας μας με τον ιό και τον εγκλεισμό στα σπίτια μας είναι η υστερία μετατροπής, ο ιδεοψυχαναγκασμός και η κατάθλιψη σε συνδυασμό με κάποιες διατροφικές συνοδές παρεκκλίσεις .
Η υστερία θα έρθει σαν αποτέλεσμα του αυξημένου άγχους, το οποίο έχει την τάση να σωματοποιείται κι έτσι δε θα λέιψουν και οι περιπτώσεις να εμφανίζουμε συμπτώματα που ομοιάζουν με αυτά του covid-19 μέσα απο τη διαρκή ενασχόληση και ενημέρωση μας για τα συμπτώματα αυτά .Δεν αποκλείεται να εμφανίσουμε κάποες κρίσεις πανικού συνδυασμένες με γενικευμένη άισθηση απελπισίας και χάους, οι οποίες λογικό να διογκωθούν λόγω του εγκλεισμού και της απομόνωσης από πρόσωπα που μας ήταν σημεία αναφοράς.