Η αξία μας είναι ανεξάρτητη από τα αποτελέσματα των πράξεών μας

Μερικοί από μας έχουμε προγραμματιστεί να πιστεύουμε ότι χρειάζεται να είμαστε καλύτεροι, πρώτοι ή τέλειοι για να αξίζουμε την αγάπη και το σεβασμό.

Κάποιοι έχουν γεννηθεί με μια τέτοια τάση, ενώ άλλοι αποκτούν ένα τέτοιο σύστημα πεποιθήσεων από τους γονείς ή το σχολείο. Οι γονείς και οι δάσκαλοι μπορεί να συμβάλουν με καλές προθέσεις σ’ έναν παρόμοιο προγραμματισμό με το να μας δίνουν περισσότερη προσοχή και αγάπη όταν τα καταφέρνουμε. 

Αυτό μας κάνει να πιστεύουμε ότι χρειάζεται να είμαστε καλοί ή τέλειοι για να αξίζουμε την αποδοχή και την αγάπη. Αυτό μπορεί να μας κάνει πολύ ανταγωνιστικούς με τους άλλους επιδιώκοντας τα καλά αποτελέσματα και την τελειότητα. 

Ένας τέτοιος προγραμματισμός δημιουργεί εσωτερική ένταση και φόβο ότι μπορεί να μην είμαστε τέλειοι στην εμφάνιση, το σπίτι, την εργασία, την έκφρασή μας, κλπ. Μας κάνει ανίκανους να επιτρέπουμε στους άλλους να κάνουν πράγματα για μας, επειδή μπορεί να μην τα κάνουν τέλεια. 

Αυτό είναι κουραστικό για μας και για τους άλλους. Καταβάλουμε τον εαυτό μας και νιώθουμε αδικία επειδή οι άλλοι δεν μας βοηθούν, αλλά δεν τους επιτρέπουμε να το κάνουν, γιατί μπορεί να μην το κάνουν τέλεια ή γιατί θέλουμε να πιστωθούμε ότι το έχουμε κάνει εμείς. Χάνουμε πολύ χρόνο και ενέργεια αναζητώντας την ψευδαίσθηση της τελειότητας ή του να είμαστε καλύτεροι από τους άλλους. 

Η παράξενη περίπτωση ''ΑΤΙΑ'' στην Αταλάντη το 1990

Είναι από τις σημαντικότερες υποθέσεις εμφάνισης ΑΤΙΑ στην Ελλάδα και κατατάσσεται στις στενές επαφές τρίτου τύπου. Στις 2 Σεπτεμβρίου 1990, εθεάθησαν 12 ή 13 ΑΤΙΑ, τα οποία σε σχηματισμό, το ένα πίσω από το άλλο, διέσχισαν τον εναέριο χώρο της χώρας μας από τη βόρεια Ελλάδα ως την Πελοπόννησο, όπου έκαναν μια αναστροφή και ακολούθησαν την αντίθετη πορεία.Οι δεκάδες μαρτυρίες, αρκετές επώνυμες, προέρχονται από όλα τα μέρη από τα οποία πέρασαν τα αντικείμενα. Στην επιστροφή τους προς βορρά, και ενώ πετούσαν κοντά στην Λαμία, αποσπάσθηκαν από τον σχηματισμό τρία σκάφη, το ένα από αυτά φλεγόμενο. Μετά από ανίχνευση της περιοχής, τα σκάφη προσγειώθηκαν κοντά στην Αταλάντη, έσβησαν την φωτιά και απογειώθηκαν για να συναντήσουν το σμήνος.  Η σημαντικότερη μαρτυρία για αυτήν την διαδικασία, που κράτησε όλο το βράδυ, προέρχεται από μέλη της οικογένειας Καραντράτου. Σύμφωνα με την μαρτυρία, στις 21:30 εντόπισαν στον ουρανό δεκατρία φωτεινά αντικείμενα κινούμενα με μεγάλη ταχύτητα , με δυνατά σαν προβολείς φώτα που έσκιζαν τον ουρανό , τα οποία πέρασαν από πάνω τους και έφυγαν .

Μετά από 15 λεπτά , άκουσαν τρείς διαδοχικές εκρήξεις , και στον ουρανό εμφανίστηκε ένα κόκκινο αντικείμενο , πολύ μεγαλύτερο από τα προηγούμενα , που έμοιαζε να έχει πάρει φωτιά ή να έχει κάποια βλάβη . Ενώ το κοιτούσαν , αυτό έπεσε στο έδαφος , στο διπλανό λόφο , που απείχε ένα χιλιόμετρο . Οι μάρτυρες ανέφεραν ότι το αντικείμενο έβγαζε μαύρο καπνό , σαν λάστιχα που καίγονται .

" Τέτοιο φως δεν είχα ξαναδεί στην ζωή μου "

Έπειτα από λίγο ήρθαν, πετώντας με μεγάλη ταχύτητα, άλλα μικρότερα και περικύκλωσαν το μεγάλο. Προσγειώθηκαν σχηματίζοντας κύκλο γύρο από το αρχικό, φωτίζοντας έντονα την περιοχή. Έμοιαζε, σύμφωνα με τους μάρτυρες, να έχουν σχηματίσει ένα προστατευτικό τείχος, που εμπόδιζε την φωτιά να απλωθεί στις γύρω καλαμιές, και από εκεί στα πεύκα. " Από ότι φάνηκε το πρωί, φαίνεται πως κάτι είχαν ρίξει, γιατί ο τόπος ήταν υγρός και οι καλαμιές κολλούσαν ."

" Στεκόμαστε και παρακολουθούσαμε. Ο άντρας μου φοβήθηκε μήπως έρχονταν προς τα εμάς. Άρπαξε το δίκαννο και κίνησε προς το μέρος τους, για να τα βλέπει καλύτερα . Μπροστά από το φλεγόμενο αντικείμενο φάνηκαν να περνούν κάποιες σκιές, αλλά δεν μπορούσαμε να διακρίνουμε αν ήταν άνθρωποι ή κάτι άλλο. Κάτι έκαναν μέσα στον φωτεινό κύκλο , που είχαν σχηματίσει γύρω από το μεγάλο αντικείμενο. Παρέμειναν εκεί περίπου από τις δέκα το βράδυ της Κυριακής μέχρι τις τρεις τα ξημερώματα της Δευτέρας."

Αθώοι οι παιδόφιλοι γιατί τα παιδιά “συναινούν” θεωρούν εκκλησία και κυβέρνηση

Η Καθολική Εκκλησία και οι κυβερνητικές υπηρεσίες στο Ηνωμένο Βασίλειο έχουν αναπτύξει ένα νέο επιχείρημα για να αποφύγουν την εξόφληση των αποζημιώσεων στα θύματα παιδεραστίας και σεξουαλικής κακοποίησης: ισχυρίζονται ότι τα παιδιά έχουν συναινέσει

Όπως σημειώνει η Telegraph:

Οι δικηγόροι που εκπροσωπούν μερικά από τα θύματα δήλωσαν στο Sunday Telegraph ότι η υπεράσπιση χρησιμοποιείται συχνότερα από ιδιωτικές σχολές, θρησκευτικές ομάδες και τοπικές αρχές στην προσπάθεια τους να υπερασπιστούν αξιώσεις αποζημίωσης.

Παρόλο δεν είναι καιρός που αποκαλύφθηκαν προσπάθειες αποφυγής πληρωμών, η Telegraph  εξέτασε πρόσφατα έγγραφα από δύο δικαστικές υποθέσεις, στις οποίες οι δικηγόροι υπεράσπισης χρησιμοποίησαν το επιχείρημα “συγκατάθεσης”.

“Ένας δικηγόρος πληροφορήθηκε από τους δικηγόρους της Καθολικής Αρχιεπισκοπής του Southwark ότι η κατάχρηση του, η οποία περιελάμβανε βιασμό και ξεκίνησε όταν ήταν 15 ετών,” συνέβη πραγματικά στο πλαίσιο συναινετικής σχέσης”, αναφέρει η Telegraph.

“Ήμουν κάτω από τη νόμιμη ηλικία της συναίνεσης, ούτως ή άλλως, και υπάρχει ένα στοιχείο που με κάνει εντελώς ανυπόληπτο και να αισθάνομαι πολύ μικρός “, είπε.

Σύμφωνα με τον Siobhán Crawford, δικηγόρο της Bolt Burdon Kemp που εδρεύει στο Λονδίνο, η στρατηγική χρησιμοποιείται συνήθως όταν ένα παιδί πηγαίνει στα δεκαέξι κατά τη διάρκεια της κακοποίησης. Στα δεκαέξι είναι η ηλικία της συγκατάθεσης, αν και η Telegraph σημειώνει ότι «αν είναι ενήλικες σε θέση εξουσίας, είναι παράνομο να κάνεις σεξ με ένα παιδί υπό τη φροντίδα τους, ακόμα κι αν το παιδί είναι 16 ή 17 τότε».

Ωστόσο, σε μια περίπτωση, το Συμβούλιο της κομητείας Cambridgeshire, μια κρατική οντότητα, αντέκρουσε μια σπουδάστρια της οποίας η κακοποίηση ξεκίνησε όταν ήταν κάτω από 16 ετών,

ΕΠΟΧΕΣ ΘΕΩΝ!!!

ΕΠΟΧΗ ΘΕΟΥ ΩΚΕΑΝΟΥ ΑΠΟ ΤΟ 150.000 ΕΩΣ 125.000 π.Χ.
(ΕΝΑ ΟΥΡΑΝΙΟ ΕΤΟΣ)
Κύρια δραστηριότητα του θεού Ωκεανού ήταν η εξόντωση των ανθρωποειδών που αποδεδειγμένα δεν ήταν ικανά να δεχθούν τα φώτα των θεών.
……………
ΕΠΟΧΗ ΘΕΟΥ ΒΟΡΑ ΑΠΟ ΤΟ 125.000 ΕΩΣ 100.000 π.Χ.
(ΕΝΑ ΟΥΡΑΝΙΟ ΕΤΟΣ)
Ασχολείται με τον πρόγονο του σημερινού ανθρώπου.
…………………..
ΕΠΟΧΗ ΘΕΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΑΠΟ ΤΟ 100.000 ΕΩΣ 50.000 π.Χ.
(ΔΥΟ ΟΥΡΑΝΙΑ ΕΤΗ)

Η θεϊκή δυναστεία του Ουρανού διαδέχεται αυτήν του θεού Βόρα.
Είναι η πιο μεγαλειώδης δυναστεία, που συνοδεύεται από έξι θεϊκά ζευγάρια, θεούς - θεές και βάζει κάτω από τον έλεγχό του Τιτάνες - Γίγαντες - Κύκλωπες.
Όλο αυτό το θεϊκό επιτελείο δεν ήταν παιδιά του θεού με την στενή έννοια της συγγενείας,
αλλά ήταν ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ ΑΣΤΡΙΚΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΓΙΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΪΚΟΥ ΕΡΓΟΥ
– ΤΟΝ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΚΑΙ
- ΤΟΝ ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ.
Ο ΟΥΡΑΝΟΣ είναι αποφασισμένος να εφαρμόσει απόλυτα το έργο που του έχει ανατεθεί και δεν διστάζει να τιμωρήσει όσους απειθαρχούν Γίγαντες -Τιτάνες - Κύκλωπες ή θεούς.
Οι πανίσχυροι και ισόθεοι Κύκλωπες, κατασκευαστές καταστροφικών όπλων, ΒΟΗΘΟΥΝ τον Θεό στο έργο του ώστε να μην αντιμετωπίζει προβλήματα από την υπόλοιπη αποστολή.
Ο ΟΥΡΑΝΟΣ εγκαταστάθηκε στους πρόποδες του Ολύμπου όπου δημιούργησε κέντρο πειραματισμών.
ΙΔΡΥΣΕ το νέο θεϊκό κράτος με πρωτεύουσα τις ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ , τα ερείπια της οποίας βρίσκονται πιθανότατα κάτω από το σημερινό Δίον ή πλησίον αυτού.
Με αφετηρία την πρωτεύουσα αυτή θα ξεκινήσει αργότερα για να δημιουργήσει την Αυτοκρατορία της ΜΟΥ, ΣΤΟΝ ΕΙΡΗΝΙΚΟ ΩΚΕΑΝΟ, η οποία από γεωλογικές καταστροφές καταποντίστηκε.
Ο ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ: ΕΔΕΣΣΑ –
ΣΕΡΡΕΣ (SARASVATA) και αργότερα την ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ.
Ο ΤΙΤΑΝΑΣ ΙΑΠΕΤΟΣ παίρνει την περιοχή του Καυκάσου και
Ο ΚΡΟΝΟΣ ΘΑ ΔΙΑΔΕΧΘΕΙ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ. 

Η σύνδεση του θυμού με την εξωτερική εμφάνιση

Σε ενδιαφέρουσες επιστημονικές ανακαλύψεις αναφορικά με τη σχέση του θυμού με την εξωτερική εμφάνιση προχώρησε επιστημονική ομάδα από τις ΗΠΑ. Συγκεκριμένα, μετά απο έρευνες ετών στις οποίες συμμετείχαν περισσότερα από 150 άτομα για να αποσαφηνιστεί  ο ρόλος της ομορφιάς στα συναισθήματα κάποιου όταν θυμώνει, καθώς και οι διαφορές συναισθημάτων μεταξύ ανδρών και γυναικών με όμορφη εμφάνιση όταν θυμώνουν.

Η έρευνα έδειξε ότι οι γυναίκες που ένιωθαν ότι είναι όμορφες γίνονταν εύκολα ετοιμοπόλεμες όταν βρίσκονταν σε κατάσταση διαμάχης ή ακόμα και μιας απλής αντιπαράθεσης προκειμένου να πετύχουν τον στόχο τους.

Μαρκήσιος ντε Σαντ – Ζυστίν ή οι δυστυχίες της αρετής

Οι πολλαπλές αναγνώσεις του σαδισμού

Αποδείξαμε ότι οι μοναχικές αποκλίνουσες ηδο­νές είναι εξίσου απολαυστικές με τις άλλες και, μά­λιστα, πολύ πιο εξασφαλισμένες. Επομένως, η από­λαυση, αν την εξετάσουμε ανεξάρτητα από το αντι­κείμενο που μας χρησιμεύει, όχι μόνον απέχει πολύ απ’ οτιδήποτε μπορεί να αρέσει στο αντικείμενο, αλλά είναι και αντίθετη προς τις δικές του ηδονές. Προχωρώ ένα βήμα παραπέρα: η απόλαυση μπορεί να αντληθεί κατ’ εξοχήν μέσω της πρόκλησης πό­νου στον άλλο, μέσω της κακομεταχείρισής του και της υποβολής του σε μαρτύρια – μη σου φαίνεται παράξενο-, με μόνο σκοπό την αύξηση της ηδονής του αφέντη που προστάζει τέτοιες πρακτικές. Ας προ­σπαθήσουμε τώρα να το αποδείξουμε. [σ. 272]

Η συγκίνηση της λαγνείας δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα είδος δόνησης που παράγεται στην ψυχή μας μέσω των παλμών τους οποίους η φαντασία προκαλεί στις αισθήσεις μας με την ανάμνηση του αντικειμένου της λαγνείας…Έτσι, η λαγνεία μας, αυτό το ανεξήγητο γαργαλητό που μας οδηγεί σε παρεκτροπές, που μας με­ταφέρει στην ψηλότερη κορυφή ευτυχία; όπου μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος, μπορεί να προκληθεί με δύο τρόπους. Είτε όταν αντιληφθούμε ότι το αντικείμενο που χρησιμοποιούμε διαθέτει πραγματικά ή στη φαντασία μας το είδος της ομορφιάς που μας ευφραίνει περισσότερο, είτε όταν δούμε αυτό το αντικεί­μενο να βιώνει την ισχυρότερη δυνατή αίσθηση. Κι όμως, αίσθηση πιο ζωηρή από τον πόνο δεν υπάρχει. Οι εντυπώσεις που προκαλεί ο πόνος είναι βέβαιες, δεν είναι καθόλου παραπλανητικές όπως οι εντυπώσεις της ηδονής, που μονίμως τις υποκρίνονται …[σ. 273]

Κάθε ἀλλαγὴ χρειάζεται ἕνα πρῶτο βῆμα…

Καὶ βῆμα βῆμα κάθε φορά, βῆμα τὸ βῆμα, προχωροῦμε λίγο παραπέρα.
Ὅσο πιὸ συνειδητὴ ἡ ἀλλαγή, τόσο πιὸ σταθερὸ τὸ βῆμα μας.
Ὅσο πιὸ μεγάλη ἡ ἀμφιβολία, τόσο περισσότερο ἀνασφαλὴς ὁ βηματισμός…

Μὰ ὅταν δὲν μοῦ ἀρέσῃ αὐτὸ ποὺ ἔχω, συνήθως γνωρίζω καὶ τὸ τὶ μοῦ ἀρέσει.
Καὶ μόνον ἕναν τρόπο ἔχω γιὰ νὰ  ἀλλάξῳ κάτι ἀπὸ τὴν σημερινή μου πραγματικότητα, ὅταν δὲν μοῦ ταιριάζῃ… 
Νὰ ξεκινήσῳ…
Πρός τά ποῦ;; Πῶς; Μέ ποιές δυνάμεις;

Ἕνα εἶναι βέβαιον. 

Σε εσένα εαυτέ μου, οφείλω μια συγγνώμη!

Γράφει η Σαντίνα Δεναξά

Εσένα που έχω στήσει άπειρες φορές στον τοίχο πυροβολώντας σε, φτύνοντας πάνω σου όλη μου την επίκριση και την αυστηρότητα.

Εσένα που αδίκησα υπερεκτιμώντας τους άλλους.

Εσένα, εαυτέ μου, σου οφείλω μια συγνώμη.

Μια συγνώμη για κάθε λεπτό της ζωής μου που σε πρόδωσα.

Για κάθε φορά που σε απαρνήθηκα υπηρετώντας τα θέλω των άλλων.

Για κάθε  ξένη ενοχή που σε φόρτωσα τσαλαπατώντας την αθωότητά σου.

Για κάθε προσδοκία σου που δεν ευοδώθηκε εξαιτίας της δικής μου αμέλειας.

Σου χρωστάω επίσης μια μεγάλη αγκαλιά. Γιατί άντεξες.