Μνημόνιο = Εθισμός + Ύπνωση

Επαμεινώνδας Ε. Πανάς
συντ. Καθηγητής
Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών

Το βασικό εργαλείο επηρεασμού και χειραγώγησης της πραγματικότητας αποτελεί ο κατάλληλος χειρισμός των λέξεων. Είναι άλλωστε γνωστή η επίπτωση των λέξεων στη νευρολογία μας. Όταν χρησιμοποιούμε λέξεις πόνου, δημιουργούνται συναισθήματα πόνου, ενώ όταν χρησιμοποιούμε λέξεις χαράς αυτές οδηγούν στη δημιουργία συναισθημάτων χαράς.

Οι λέξεις αποτελούν καθοριστικά στοιχεία μιας γλώσσας. Για παράδειγμα η γλώσσα που χρησιμοποιεί η κάθε μορφής εξουσία είναι κυρίως γλώσσα αποπλάνησης. Ασφαλώς αν κάποιος κατέχει τη σωστή σημασία των λέξεων, τότε εύκολα μπορεί να ελέγξει και τους ανθρώπους που τις χρησιμοποιούν.

Ο Τ. Όργουελ στο κλασικό του έργο «1984» έχει καταστήσει σαφή όλα αυτά. Μάλιστα, γράφει:

G.Orwell, 1984

«…Ωραίο πράγμα η καταστροφή των λέξεων. …Δεν βλέπεις ότι όλος ο σκοπός της Νέας Ομιλίας είναι να στενέψει τα όρια της σκέψης; …Κάθε χρόνο ολοένα και λιγότερες λέξεις, και οι ορίζοντες της συνείδησης ολοένα και θα στενεύουν… Σκέφτηκες ποτέ, Γουίνστον, ότι το 2050 το πολύ δεν θα υπάρχει ούτε ένα ανθρώπινο πλάσμα που να καταλαβαίνει μια συζήτηση σαν αυτή που κάνουμε τώρα;»

Αυτά έγραφε μεταξύ άλλων ο Τ. Όργουελ για τις λέξεις και το Μεγάλο Αδελφό.

Προκειμένου να ελέγξει κάποιος το νου των ανθρώπων υπάρχει και ο τρόπος ελέγχου των αντιλήψεών τους. Αν καταφέρει να πείσει τους ανθρώπους να αντιληφθούν τον κόσμο όπως αυτός επιθυμεί, τότε και αυτοί θα σκέφτονται όπως εκείνος επιθυμεί. Και πώς μπορεί να γίνει αυτό; Εύκολα, με την επιβολή της εικόνας. Οι εικόνες αποτελούν μία απ’ τις πολλές πραγματικότητες. Σ’ αυτές τις εικόνες οφείλεται και η ισχύς της τηλεόρασης στην άσκηση επιρροής των πολιτών. Η μνήμη μας στη συνέχεια δημιουργεί μία νόθο πραγματικότητα. Η ψηφιακή τηλεόραση με τη σειρά της προξενεί τις επιδιωκόμενες αντιδράσεις στο νευρικό σύστημα και αυτές δίνουν εντολές στους εγκεφάλους των «υπνωτισμένων».

Όλα αυτά τα εργαλεία βρίσκονται στα χέρια της Παγκόσμιας Ελίτ που επιδιώκει την Παγκόσμια Κυβέρνηση και την κοινή θρησκεία.

Ειδικότερα, στη χώρα μας πολλοί είναι εκείνοι που προσπαθούν να ερμηνεύσουν και να δώσουν μια απάντηση στο ερώτημα: άραγε γιατί με όσα συμβαίνουν στη χώρα, δεν υπάρχει κάποια αντίδραση;

Τα Μνημόνια δεν σημαίνουν μόνο μείωση των μισθών, των συντάξεων και της ποιότητας ζωής, αλλά κυρίως τη σταδιακή δημιουργία στους πολίτες ενός εθισμού προς τα Μνημόνια. Μήπως και ο εθισμός αυτός δεν αποτελεί ένα εργαλείο διαχείρισης των συναισθημάτων των καταπιεζόμενων πολιτών;

Ίσως, λόγω αυτού του εθισμού είναι πιθανό να μην αντιδρούν οι Έλληνες πολίτες. Υπάρχουν πολλοί τρόποι που αποτρέπουν τους ανθρώπους να αφυπνισθούν. Είναι αναγκαίο να γνωρίζουμε τη φύση των δυνάμεων που θέλουν να έχουν σε κατάσταση ύπνωσης τους Έλληνες. Καλώς ήλθατε λοιπόν στον κόσμο των Μνημονίων: εθισμός συν ύπνωση.

Αξίζει εδώ να αναφέρουμε τις απόψεις του Ελληνο-Αρμένιου μυστικιστή φιλόσοφου Γκουρτζίεφ (Γεώργιος Γεωργιάδης):

Γιατί υπάρχει ο φόβος στον Έρωτα;

Όλοι οι άντρες φοβούνται τις γυναίκες και όλες οι γυναίκες φοβούνται τους άντρες κι ο φόβος αυτός δεν είναι ένα φαινόμενο προσωπικό αλλά παγκόσμιο, σχεδόν συμπαντικό. Αυτό συμβαίνει γιατί και οι άντρες και οι γυναίκες φοβούνται τον Έρωτα. Φοβούνται μην χάσουν τον εαυτό τους μέσα στον έρωτα. Μην γίνουν κάτι άλλο από αυτό που "πιστεύουν" ότι είναι.

Ο έρωτας απαιτεί οι δυο σύντροφοι να παραδοθούν ο ένας στον άλλον. Να βγάλουν τη στολή του Εγώ, να σκοτώσουν την προσωπικότητα τους και να παρουσιαστούν γυμνοί ο ένας στον άλλον μόνο με την αλήθεια τους. Τον αληθινό εαυτό τους.

Μα πώς να συμβεί αυτό όταν οι περισσότεροι από εμάς φοβούνται τον εαυτό τους; Φοβούνται να αντικρύσουν την αλήθεια τους γιατί, κάνοντας το αυτό, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να γκρεμιστούν εκείνα που με πολύ κόπο και πολύ μυαλό έχτιζαν όλα αυτά τα χρόνια.


Και πώς να αντέξει το Εγώ απλά να υπάρχει χωρίς να ελέγχει, χωρίς να ορίζει, χωρίς να απαιτεί, χωρίς να μπαίνει σε παιχνίδια δύναμης και κυριαρχίας; Λίγος πόνος από εδώ, λίγη απόρριψη από εκεί, λίγη επαιτεία αγάπης δημιουργούν την ψευδαίσθηση της Ζωής και σκεπάζουν τον φόβο του «Ποιος είμαι!»  « Υπάρχω;»  «ΖΩ;»

Πώς να αντέξει το Εγώ να μην χρησιμοποιεί την "δύναμη" για να ξεχωρίζει και να αποδέχεται, να προσφέρει να μοιράζεται, να συγχωράει… χωρίς προσδοκία, χωρίς να περιμένει ανταπόδοση… Απλά να υπάρχει για να υπηρετεί την ΑΓΑΠΗ…

Το εγώ θέλει τον άλλον σκλάβο, πειθήνιο όργανο του έτσι ώστε να νιώθει «ασφάλεια». Να νιώθει ότι βαδίζει σε γνωστά μονοπάτια όπου μπορεί να διαχειρίζεται και να χειρίζεται (είτε σαν δυνάστης, είτε σαν θύμα)  οποιαδήποτε κατάσταση. Γνωρίζει πολύ καλά την λαγνεία του πόνου. Αυτό που δεν αντέχει είναι την Απόλαυση της Ελευθερίας. Δεν αντέχει ο άλλος να έχει όνειρα και επιθυμίες που μπορεί να διαφέρουν από τις δικές του. Δεν αντέχει ο άλλος να κάνει πράγματα όχι μόνο για την σχέση αλλά και για τον εαυτό του γιατί φοβάται ότι θα έρθει εκείνη η στιγμή που αυτά τα όνειρα, αυτές οι επιθυμίες θα οδηγήσουν τον άλλον σε ένα καινούριο σύντροφο, σε έναν καινούριο Έρωτα.

ΑΡΧΑΙΟ DNA ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΓΑΤΑΣ

Πρόσφατη ανάλυση του DNA, που βρέθηκε σε αρχαιολογικούς χώρους, αποκάλυψε την προέλευση της οικόσιτης γάτας.

Ο παλαιοντολόγος Claudio Ottoni και οι συνάδελφοί του από το Πανεπιστήμιο της Leuven, αλλά και το Βασιλικό Βελγικό Ινστιτούτο Φυσικών Επιστημών αναζήτησαν την προέλευση της γνωστής και αγαπημένης μας γάτας. Για το λόγο αυτό, εξέτασαν DNA 200 και πλέον γατών, που βρέθηκε σε κόκαλα, δόντια, δέρμα και τρίχες σε αρχαιολογικούς χώρους στην Εγγύς Ανατολή, την Αφρική και την Ευρώπη. Τα ευρήματα ήταν μεταξύ 100 και 9.000 χρόνων.

Η ανάλυση έδειξε ότι όλες οι οικόσιτες γάτες προήλθαν από την αφρικανική αγριόγατα ή Felis silvestris lybica, ένα υποείδος αγριόγατας που βρέθηκε στη Β. Αφρική και την Εγγύς Ανατολή. Οι γάτες εξημερώθηκαν περίπου 10.000 χρόνια πριν από τους πρώτους αγρότες στην Εγγύς Ανατολή.

Οι πρώτοι αγροτικοί οικισμοί είναι πιθανό να προσέλκυσαν αγριόγατες, επειδή ήταν γεμάτοι τρωκτικά. Για τον λόγο αυτό οι αγρότες καλωσόρισαν τις αγριόγατες. Με το πέρασμα του χρόνου, άνθρωπος και ζώο πλησίασαν ο ένας το άλλο και η επιλογή με βάση τη συμπεριφορά οδήγησε τελικά στην εξημέρωση της αγριόγατας.

Αναζητώντας τη μόνη αξία…!

Γράφει η Βασιλική Κριεκούκη

Είναι και εκείνα τα μονοπάτια στη ζωή ενός ανθρώπου που μοιάζουν με τις περιπέτειες του πολυμήχανου Οδυσσέα. Μονοπάτια που αναλόγως της αντοχής, της επιμονής και του τρόπου που θα τα διαβείς θα σε οδηγήσουν στο σπίτι σου… ή θα σε κρατήσουν μακριά του για πολύ καιρό ή και για πάντα.

Αν είσαι από εκείνους που αποφάσισαν να κινήσουν για την αλήθεια τους, για το σπίτι τους πριν ξεκινήσεις, να θυμηθείς να πάρεις μαζί σου τον κατάλληλο εξοπλισμό για να μην χαθείς στο δρόμο.

Γιατί πολλοί χωρίς να το καταλάβουν ξεκίνησαν για το σπίτι τους, αλλά χάθηκαν στη διαδρομή χάνοντας και τον προορισμό τους, γιατί δεν ήξεραν τι θα βρουν μπροστά τους, δεν ήξεραν πώς να νικήσουν εκείνα που ξεπρόβαλαν άξαφνα για να τους αποπροσανατολίσουν.

Αυτά τα μονοπάτια που οδηγούν στο σπίτι σου είναι συνήθως μοναχικά, γιατί αυτή τη διαδρομή μπορείς μόνο εσύ να την διαβείς, δεν μπορεί κανένας άλλος να το κάνει για εσένα.

Σε εσένα λοιπόν, που αποφάσισες να ξεκινήσεις για το σπίτι σου ή είσαι ήδη καθ’ οδόν χρειάζεται να σου πω πως στο δρόμο αυτό θα συναντήσεις αυτό που πολλοί φοβούνται, αλλά αν εσύ κατορθώσεις να το μετατρέψεις σε δημιουργικό εργαλείο θα φτάσεις γρήγορα και αναίμακτα στον προορισμό σου.  Και αυτό δεν είναι άλλο από την εκκωφαντική σιωπή της μοναξιάς.

ΟΙ ΔΕΝΔΡΙΟΙ Η ΑΝΘΡΩΠΟΜΟΡΦΑ ΔΕΝΔΡΑ!!!!

Πραγματικά και μόνο η ονομασία είναι τόσο φανταστική όπου δεν είναι δυνατόν κάποιος να πιστέψει ότι υπάρχουν όντα τα οποία είναι δένδρα και μπορεί να είναι ανθρωποειδείς!!!! Από τον μεσαίωνα έρχεται αυτή η εικόνα που μου αρέσει από τα παραμύθια των αδελφών Γκριμ , που δημοσιεύτηκαν το 1909!!!! 

Ένα υπέροχο παράδειγμα ένα από τα ανθρωπόμορφα δέντρα Rackham ( Ράκχαμ ) , το οποίο έχει κάποιες ομοιότητες με το νορβηγικό δένδρο τύπου Τρολ εικόνα από τον Νικολάι Άστρουπ – https://en.wikipedia.org/wiki/Nikolai_Astrup   όπου και το πρώτο ανέφερε!!!!

Υπάρχει, επίσης αναφορά για ένα δένδρο τύπου Τρολ και στα  αγγλικά Παραμύθια  από το 1918!!!!

Στις ιστορίες Balladeer Manly Wade Wellman ( Μπάλλαντηρ Μένλι Γουέλμαν ), αναφέρει ότι κάποτε υπήρχαν << νυχτόβια δέντρα >>, τα οποίο μπορούσαν να κινηθούν τα βράδια ( και ήταν προφανώς σαρκοφάγα )!!!!

Πραγματικά ακόμα και για μένα που έχω δει πολλά μου είναι δύσκολο να πιστέψω ότι υπάρχουν ανθρωπόμορφα δένδρα ή Δένδριοι όπως τους ονομάζουν σε κάποιους μυστικούς κύκλους!!!! Όμως ως ερευνητής θα πρέπει να πω ότι με τα στοιχεία αποδείξεων που υπάρχουν δεν μπορώ να πω ότι δεν υπήρξαν ποτέ!!!! 

Ίσως και να υπάρχουν σήμερα ακόμα σήμερα και απλώς να είναι καμουφλαρισμένοι δίπλα σε άλλα απλά δένδρα και κανένας να μην τους παίρνει είδηση!!!!

Σήμερα άμα βάλετε την λογική κάτω και πείτε σε κάποιους ότι πιστεύετε ότι ίσως υπάρχουν ανθρωπόμορφα δένδρα τα ποια ίσως μπορούν και μιλούν ή ακόμα να περπατούν και να αλλάζουν τοποθεσία να σας περάσουν όχι για παραμισοπαρασάνταλους αλλά για ναρκομανείς με άσχημα παραισθησιογόνα αποτελέσματα!!!! Όμως!!!! Υπάρχει ένα όμως το οποίο δεν μπορούμε να αγνοήσουμε όσο και να θέλουμε!!!! Και αυτό είναι η μυθολογία!!!!

 Δεν θα μιλήσω για άλλες χώρες όπου και αυτές θρυβούν από μαρτυρίες Δένδριων ή ανθρωπόμορφων δένδρων αλλά θα μιλήσω για την δικιά μας μυθολογία όπου έχει πολύ ψωμί στους κόλπους τις για το θέμα αυτό!!!!! Θα μου πείτε τώρα μα είναι δυνατόν να πιστέψουμε την μυθολογία!;! Έτσι έλεγαν και κάποιοι ιδιαίτεροι αρχαιολόγοι ότι η μυθολογία είναι ένα ψέμα και κάποιοι αρχαιοκάπηλοι σαν τον Σλήμαν ανακάλυψαν την Τροία και όχι μόνο!!!!

Πάμε λοιπόν να δούμε τι λέει η μυθολογία μας!!!!

Ο ερευνητής

Ερευνητής είναι κάποιος που ψάχνει· όχι απαραιτήτως κάποιος που βρίσκει.
Ούτε είναι κάποιος που ξέρει στα σίγουρα τι είναι αυτό που ψάχνει. Είναι, απλώς, κάποιος για τον οποίο η ζωή αποτελεί μια αναζήτηση.
Μια μέρα, ο ερευνητής διαισθάνθηκε ότι έπρεπε να πάει προς την πόλη του Καμίρ. Είχε μάθει να δίνει μεγάλη σημασία στα προαισθήματά του, που πήγαζαν από ένα μέρος δικό του μεν, άγνωστο δε.
Μετά από δύο μέρες πορείας στους σκονισμένους δρόμους, διέκρινε από μακριά το Καμίρ. Λίγο πριν φτάσει στο χωριό, του τράβηξε την προσοχή ένας λόφος, δεξιά από το μονοπάτι. Ήταν σκεπασμένος από υπέροχη πρασινάδα και γεμάτος με δέντρα, πουλιά και μαγευτικά λουλούδια. Τον περιτριγύριζε κάτι σαν μικρός φράχτης φτιαγμένος από βαμμένο ξύλο.
Μια μπρούντζινη πορτούλα τον προσκαλούσε να μπει.
Ξαφνικά, αισθάνθηκε να ξεχνά το χωριό και υπέκυψε στην επιθυμία του να ξαποστάσει για λίγο σ’ εκείνο το μέρος.
Ο ερευνητής πέρασε την είσοδο κι άρχισε να βαδίζει αργά δίπλα στις λευκές πέτρες που ήταν τοποθετημένες ανάκατα ανάμεσα στα δέντρα.
Άφησε το βλέμμα του να ξαποστάσει σαν την πεταλούδα, σε κάθε λεπτομέρεια του πολύχρωμου αυτού παραδείσου.
Τα μάτια του, όμως, ήταν μάτια ερευνητή, κι ίσως γι’ αυτό ανακάλυψε εκείνη την επιγραφή πάνω σε μια από τις πέτρες:

Αμπντούλ Ταρέγκ: έζησε 8χρόνια, 6μήνες,
δύο εβδομάδες και 3 μέρες.

Ο ΠΑΠΑΣ ΖΗΤΗΣΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ NORDICS ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ ΕΞΩΓΗΙΝΟΥΣ ΣΑΝ .. ΑΓΓΕΛΟΥΣ!

Μικρές ειδήσεις για λίγους..

- Ο Corey Goode σε συνέντευξη του σε αμερικανικό ραδιοσταθμό, είπε πως εδώ και έξη μήνες οι Nordics διαπραγματεύονται στο μέγαρο του ΟΗΕ με τους θρησκευτικούς ηγέτες του πλανήτη σχετικά με το μέλλον των θρησκειών. Ο Πάπας πρότεινε οι εξωγήινοι να παρουσιαστούν σαν .. άγγελοι και να δημιουργηθεί μια νέα πανθρησκεία με αρχηγό τον ίδιο. Και εδώ είναι που έγινε ο χαμός. Αντέδρασαν οι μουφτήδες, οι αρχιεπίσκοποι οι ραββίνοι κλπ και οι συζητήσεις πάνε λέγοντας..

- Πάλι σύμφωνα με τον Corey Goode, οι Nordics στηρίζουν τον Πούτιν και εγκαινίασαν επαφές με μερίδα του στρατού των ΗΠΑ που αντιτίθεται στην Cabal..

- Ο Βλαντιμήρ Πούτιν εξέδωσε διαταγή προς τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας του, με την οποία τις εξουσιοδοτεί να καταρρίψουν οποιοδήποτε αεροσκάφος επιτεθεί στην Συρία, ή ακόμα αν κρίνουν σκόπιμο, να κτυπήσουν τις βάσεις ή τις εγκαταστάσεις οποιασδήποτε χώρας, που βρίσκονται παράνομα και χωρίς την άδεια της κυβέρνησης της Συρίας σε συριακό έδαφος..

Οι πεποιθήσεις δημιουργούν τα γεγονότα και όχι αντίστροφα.

Οι πεποιθήσεις δημιουργούν τα γεγονότα και όχι αντίστροφα.

Αν διέρρηξαν το σπίτι μας, για παράδειγμα, εμείς δημιουργήσαμε αυτήν την πραγματικότητα. 

Δε μας "συνέβη", απλά εμείς το κάναμε να συμβεί. 

Το προσελκύσαμε στη ζωή μας επειδή αντανακλά ότι ο κόσμος είναι ένα επικίνδυνο μέρος, ότι δεν είμαστε ασφαλείς ούτε μέσα στο ίδιο μας το σπίτι, ότι οι άνθρωποι είναι βασικά άπληστοι, ότι μένουμε σε μια άσχημη γειτονιά ή ότι αισθανόμαστε ενοχή για τις υλικές μας ιδιοκτησίες.

Το υλικό από το οποίο είσαι φτιαγμένος είναι τόσο φορτισμένο με την ικανότητα να δημιουργείς, που οτιδήποτε αγγίζεις αποκτά ζωή

Δημιουργούμε κάθε επιτυχία, κάθε αποτυχία, κάθε αρρώστια, κάθε σχέση, κάθε προαγωγή, κάθε κομμάτι καλής ή κακής "τύχης", κάθε οικογενειακό καυγά, κάθε πρόβλημα, κάθε τραύμα, κάθε "ατύχημα", όλα. Δεν υπάρχουν θρίαμβοι ή τραγωδίες άλλες από αυτές που δημιουργούμε. 

Ο καθένας από εμάς είναι η πηγή του πόνου και της χαράς του. Τα προβλήματά μας δεν προκαλούνται από τον κόσμο "εκεί έξω", ούτε από το Θεό, τη μοίρα ή την κακή τύχη, αλλά από τον εσώτερο κόσμο μας. 

Δημιουργούνται (ή επιτρέπονται) κάθε στιγμή της ζωής μας από τις δικές μας πεποιθήσεις, τις συμπεριφορές, τις σκέψεις, τα αισθήματα, τις επιλογές, τις επιθυμίες και τις προσμονές.

Ο αυλός του Πανός, και η θεραπευτική δράση της μουσικής

«Όπως, στις Τελετές προηγούνται οι καθαρμοί, τα ραντίσματα και οι εξαγνισμοί, που είναι ασκήσεις των απόρρητων Μυστηριακών δρώμενων και της μετουσίας του Θείου, έτσι, και η φιλοσοφική Τελετουργία αποτελεί για εκείνους που στέλνονται προς την προκαταβολική κάθαρση και προετοιμασία της αυτογνωσίας και της αυτοφανέρωτης θέασης της ουσίας μας. Τούτος είναι ο σκοπός των διαλόγων και κανένας άλλος».

Πρόκλος «Υπόμνημα εις τον Πλάτωνος πρώτον Αλκιβιάδην» 9.2 – 9.8       

Η εμφάνιση του Πάνα στην Ελληνική Μυθολογία ανάγεται στον 7ο αιώνα π.Χ.. Σύμφωνα με τις επικρατέστερες παραδόσεις γεννήθηκε στο όρος Λύκαιον της Αρκαδίας ως ποιμενικός και δευτερεύων θεός,  για αυτό τον λόγο  παλαιότερα η Αρκαδία λεγόταν Πανία. Στο Λύκαιο υπήρχε ο αρχαιότερος ναός αφιερωμένος στον Πάνα και τη Σελήνη. Αργότερα στη Λυκόσουρα δημιουργήθηκε σημαντικός ναός του Πανός στον οποίο ασκούσαν, όπως σημειώνει ο Παυσανίας, και μαντική.

Η θρησκεία στην Αρκαδία, είχε τις ρίζες της στη γη της και ήταν πάντοτε δεμένη με τις αρχαίες φυλές του ελληνικού κόσμου. Η θεότητα που χαρακτήρισε την αρχαία αρκαδική θεολογία και αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί σύμβολό της, είναι ο Πάνας. Αποδίδεται ως ο Αρκαδικός δαίμων. Η λέξη «δαίμων» προέρχεται από τη αρχαία ελληνική λέξη «δαίω», (μοιράζω, αποδίδω σε κάποιον αυτό που το αξίζει) και αποδόθηκε στους θεούς, ως φορείς της διανομής τύχης και της δικαιοσύνης του καθενός, ασχέτως αν αργότερα έγινε συνώνυμο του διαβόλου.

Ο Ομηρικός ύμνος παρουσιάζει τον Πάνα ως «υιό του Ερμή» με τραγοπόδαρα και δύο κέρατα, ο οποίος αρεσκόταν σε θορυβώδεις χορούς και έτρεχε μαζί με τις Νύμφες στα λιβάδια και στα σύδεντρα, στα ρυάκια και στις πυκνές λόχμες με την υπέροχη ατημέλητη κώμη του. Ο Πάνας είναι η  θεότητα των βουνών και των δασών, εκεί όπου  οι νύμφες, τραγουδάνε από τα βάθη των δασών και των σπηλαίων.

Σύμφωνα με τον μύθο, ο  Πάνας  φτάνοντας στην Γορτυνία κοντά στο Λάδωνα ποταμό, συναντά μια νύμφη η οποία κυνηγούσε ένα ελάφι. Μόλις την είδε, ερωτικός πόθος ξύπνησε μέσα του, και ένοιωσε την  επιθυμία να  ενωθεί μαζί της.  

Όταν αντιλήφθηκε ότι την κυνηγάει ο Πάνας, η Σύριγγα Νύμφη η οποία είχε ορκιστεί να μείνει παρθένα, κάλεσε τις Νύμφες αδερφές της και τον ποταμό να τη σώσουν. Έτσι τη τελευταία στιγμή που πέρναγε το Λάδωνα ποταμό μες τις καλαμιές, έγινε κι αυτή καλαμιά αλλά ο Πάνας είχε προλάβει και την είχε πιάσει από τα μαλλιά, αλλά του έμειναν στα χέρια κάποια κομμάτια από καλάμια.

Έτσι όπως φυσούσε το αεράκι ακουγόταν μια απαλή μουσική από το θρόισμα των φύλλων. Τότε ο Πάνας έδεσε τα καλάμια από το μικρότερο προς το μεγαλύτερο κι άρχισε να τα φυσάει, οπότε άρχιζε μια θεϊκή μουσική να βγαίνει απ’ τα καλάμια και από το πουθενά, εμφανίστηκαν οι Νύμφες να χορεύουν κυκλωτικό χορό, κρατώντας η μια την άλλη απ’ τα χέρια. Σταμάτησε ο Πάνας τη μουσική για να αρπάξει μια Νύμφη, αλλά αυτές εξαφανίστηκαν όπως εμφανίστηκαν.

Γκάμπριελ Μαρκές: 15 λόγοι για να ζεις

Ο σημαντικότερος εκπρόσωπος του λογοτεχνικού ρεύματος του “μαγικού ρεαλισμού” και ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της Ισπανόφωνης λογοτεχνίας. Ο συγγραφέας των εκπληκτικών κλασικών έργων “Εκατό Χρόνια Μοναξιά” και “Ο Έρωτας στα χρόνια της Χολέρας”. Το 1982 τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας “για τα μυθιστορήματα και τα διηγήματά του, στα οποία το φανταστικό και το πραγματικό συνδυάζονται σε ένα πλούσιο κόσμο φαντασίας, αντανακλώντας τη ζωή και τις συγκρούσεις μιας ηπείρου.”

• Δεν πρέπει να πεθάνετε χωρίς να έχετε γνωρίσει το θαύμα του να κάνετε αληθινό έρωτα.
• Αν συναντήσετε την αληθινή αγάπη, τότε αυτός ή αυτή δεν θα μπορεί να σας κρυφτεί πουθενά- ούτε για μια βδομάδα, ένα μήνα ή έναν χρόνο
• «Σε αγαπώ, όχι για αυτό που είσαι… αλλά για αυτό που είμαι εγώ, όταν είμαι κοντά σου».
• Δεν αξίζει να κλαίς για κανέναν. Όσοι αξίζουν τα δάκρυα σου, δεν θα σε κάνουν ποτέ να κλάψεις.
• Επειδή πιστεύεις ότι κάποιος δεν σε αγαπάει όσο εσύ θα ήθελες, δεν σημαίνει ότι δεν σε αγαπά με όλη την καρδιά του.

Όλα τα εμπόδια θα εξαφανιστούν μόλις απελευθερώσουμε τη Θειότητα μέσα μας

Μια φορά ένα ανδρόγυνο ήρθε στο γραφείο μου για συμβουλευτική. 

Τους είπα, "Ποιο είναι το πρόβλημα;"

"Λοιπόν", είπε ο σύζυγος, "με μισεί, και την μισώ."

"Αυτό συμβαίνει" είπα, " επειδή δεν βλέπετε τον Θεό πίσω από τις μορφές σας.

 Τώρα, μπορείτε να κοιτάξετε τη γυναίκα σας και μπορείτε να κοιτάξετε τον σύζυγό σας και με κάθε τρόπο να προσπαθήσετε να βρείτε τη Θειότητα πίσω από τη μορφή, τα συναισθήματα, τις σκέψεις; Προσπαθήστε ειλικρινά, και ας δούμε αν μπορείτε."

Ο Μύθος του Ιξίωνα

Στην Ελληνική μυθολογία, ο Ιξίων (Ιξίωνας) ήταν ένας από τους Λαπίθες, βασιλιάς της Θεσσαλίας (με έδρα πιθανόν την Ιωλκό) και γιος του Φλεγύα. Γιος του ήταν ο Πειρίθους. Έλαβε ως σύζυγο τη Δία, θυγατέρα του Δηιονέα ή Δηίονα, υιού του Αιόλου, βασιλέα της Φωκίδας. Υποσχέθηκε στον πεθερό του ένα πολύτιμο δώρο, αθέτησε όμως την υπόσχεσή του. Ο Δηϊονεύς σε αντίποινα έκλεψε μερικά από τα άλογα του Ιξίωνα. Ο τελευταίος απέκρυψε την οργή του και προσκάλεσε τον πεθερό του σε εορταστικό γεύμα στη Λάρισα. Μόλις έφτασε ο Δηϊονέας, ο Ιξίωνας τον δολοφόνησε, σπρώχνοντάς τον στην πυρά. Με τη φρικτή αυτή πράξη, ο Ιξίωνας παραβίασε τον ιερό για τους Έλληνες νόμο της φιλοξενίας, προστάτης του οποίου ήταν ο Ξένιος Ζεύς. Οι γειτονικοί άρχοντες, προσβεβλημένοι, αρνήθηκαν να του προσφέρουν άσυλο ή να εκτελέσουν τα τελετουργικά που θα του επέτρεπαν να αποκαθαρθεί από την ενοχή του. Έκτοτε, ο Ιξίωνας κηρύχθηκε εκτός νόμου, έζησε ως απόβλητος και τον απέφευγαν οι πάντες. Σκοτώνοντας τον πεθερό του, έγινε ο πρώτος άνθρωπος στην Ελληνική μυθολογία που σκότωνε συγγενή του. Η τιμωρία που επέσειε κάτι τέτοιο ήταν τρομερή.

«Μην μου ξυπνάς αυτά που αφήνω να κοιμούνται». William Shakespeare

Δεν έχω θυμό μέσα μου!
Δεν έχω έχθρα για κανέναν!

Όμως μέσα μου κοιμάται μια λύπη!
Πρόσεχε μην μου την ξυπνάς!
Κι η λύπη όταν την ξυπνάς γίνεται θάνατος!

Μην μου ξυπνάς την λύπη μέσα μου.
Άστην να κοιμηθεί, να γαληνέψει και να ξεχαστεί.

Θα θελα να μπορούσα να θυμώσω και να φωνάξω.
Να ξεσπάσω, να κλάψω, να εκδικηθώ.
Μόνο που τίποτα από αυτά δεν θέλω να κάνω.

Το μόνο που θέλω είναι να κοιμίσω την λύπη μου.
Να την κοιμίσω και να την ξεχάσω.
Όπως κάνω ότι ξεχνώ τόσα πράγματα.
Κι ας μην τα ξεχνώ.

Θέλω να περπατήσω και να μυρίσω νυχτολούλουδο.
Να περιπλανηθώ σε δρομάκια άγνωστα.
Θέλω να μετακομίσω σε καινούρια γειτονιά.
Να περπατήσω τους δρόμους της και να ανακαλύψω καινούρια μυστικά.

Τόσα θέλω, μόνο που δεν ξέρω τι μπορώ.

Το τι σκέφτονται οι άλλοι για εσάς, δεν σας αφορά καθόλου

Συχνά οι άνθρωποι αφιερώνουμε πολύ χρόνο στο να σκεφτόμαστε και να αναλύουμε το τι πιστεύουν οι άλλοι για εμάς.

Δίνουμε τέτοια βαρύτητα στη γνώμη των άλλων που ξεχνάμε, πολλές φορές, το ποιοι είμαστε πραγματικά και φερόμαστε με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορέσουμε να προσεγγίσουμε όσο δυνατόν περισσότερη αναγνώριση και αποδοχή από τους άλλους. Όμως, όποιος και να είναι ο άλλος, μόνο ένα άτομο αξίζει να παλέψουμε για την αποδοχή του, ο εαυτός μας. Παρακάτω ακολουθεί ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Jack Ganfield, που εξηγεί με απλά λόγια γιατί δεν αξίζει να σκεφτόμαστε συνεχώς τη γνώμη των άλλων.

Αν το να πιστεύουν οι άλλοι σε εμάς και στα όνειρά μας αποτελούσε προϋπόθεση της επιτυχίας, οι περισσότεροι από εμάς δεν θα καταφέρναμε ποτέ τίποτα. Πρέπει να αποφασίσετε τι επιθυμείτε να κάνετε με βάση τους δικούς σας στόχους και τις δικές σας επιθυμίες, και όχι τους στόχους, τις επιθυμίες, τις απόψεις και τις κρίσεις των γονιών, των φίλων, του/της συζύγου σας, των παιδιών ή των συνεργατών σας. Σταματήστε να ανησυχείτε για το τι μπορεί να σκέφτονται οι άλλοι για εσάς και ακολουθήστε την καρδιά σας.

Ο εγκέφαλος, η διάθεση και η τροφή

Η ανθρώπινη υγεία διατηρείται από τη σωστή επικοινωνία ανάμεσα στο νευρικό σύστημα και σε άλλα δύο συστήματα σωματικής ρύθμισης, το ενδοκρινικό και το ανοσοποιητικό.

Το νευρικό σύστημα χωρίζεται σε δύο μεγάλα τμήματα: το κεντρικό και το περιφερειακό νευρικό σύστημα.

Το κεντρικό νευρικό σύστημα αποτελείται από τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό.
Ο πρώτος βρίσκεται μέσα στο κρανίο, ο δεύτερος μέσα στη σπονδυλική στήλη.

Τόσο από τον εγκέφαλο όσο και από τον νωτιαίο μυελό ξεκινούν μεγάλες δέσμες νεύρων που «δικτυώνουν» τα όργανα, ενώ το έργο του περιφερειακού νευρικού συστήματος είναι να κατασκευάσει ένα πυκνό δίκτυο μεταφοράς σημάτων από και προς τους μυς και το δέρμα.

Τα νευρικά κύτταρα είναι δύο κατηγοριών: νευρώνες και νευρογλοιακά κύτταρα.

Ακόμα κι αν γίνεται όλο και πιο σαφές ότι η υγεία του εγκεφάλου εξαρτάται από τη στενή συνεργασία ανάμεσα σε αυτές τις δύο κατηγορίες κυττάρων, η νοητική δραστηριότητα γεννάται από την επενέργεια των νευρώνων, οι οποίοι επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω χημικών μορίων που ονομάζονται νευροδιαβιβαστές και νευροπεπτίδια.