από τον Νικόδημο
1. Η αγάπη είναι ένα από τα πιο εύκολα και πιο δύσκολα θέματα στον χριστιανισμό αλλά και στην κοινή εμπειρία των ανθρώπων.
Είναι εύκολο, διότι όλοι τη νιώθουμε σε μια ή άλλη μορφή πολύ συχνά. Είναι δύσκολο ζήτημα, διότι παρουσιάζεται σε διαφορετικά επίπεδα και διαφορετική ένταση. Άλλο συναίσθημα εννοεί ένας και άλλο άλλος.
Ο Ιησούς αναφέρεται συχνά σε αυτό και το θεωρεί κορυφαίο γνώρισμα στους οπαδούς του. Αλλά στα Τέσσερα Κανονικά Ευαγγέλια δεν περιγράφεται ξεκάθαρα ούτε δίνονται πρακτικές οδηγίες για την έκφραση και την εφαρμογή της αγάπης.
Υπάρχει μόνο η περιγραφή του Παύλου στην Επιστολή 1Κρ 13.5:
Η αγάπη μακροθυμεί (= δείχνει μεγαλοψυχία), χρηστεύεται (είναι προς όλους ευεργετική)... ου ζηλοί (δεν δείχνει ζήλεια)… ου περπερεύεται (δεν δείχνει αλαζονεία), ου φυσιούται (δεν φουσκώνει εγωιστικά), ουκ ασχημονεί (δεν κάνει αισχρότητες), ου ζητεί τα εαυτής (δεν επιδιώκει ίδιον συμφέρον)… ου χαίρει επί τη αδικία (δεν χαίρεται με την αδικία)… πάντα υπομένει… ουδέποτε εκπίπτει.
Ναι, όλα είναι πολύ ωραία. Αλλά πώς αποκτάς τέτοιο συναίσθημα;
Ίσως όταν κάποιος ερωτεύεται βαθιά ή τρελά, στην αρχή έχει αυτό το συναίσθημα, αλλά δεν διαρκεί στην ένταση και αγνότητά του, καθώς εμφανίζονται οι σκοτεινές πλευρές της προσκόλλησης, κτητικότητας, ζήλειας, δυσαρέσκειας κ.λπ. Η σχέση συνεχίζεται ίσως, ο έρωτας και η φροντίδα, μα η αρχική ποιότητα έχει χαθεί.
2. Οι οδηγίες που ο Ιησούς δίνει χωρίζονται σε δύο πολύ διακριτές κατηγορίες. Οι άνθρωποι νομίζουν πως τα λόγια του απευθύνονται σε όλους εξίσου. Και είναι αλήθεια πως πολλές φορές οι ευαγγελιστές δεν γράφουν με σαφήνεια πάντοτε σε ποιους απευθύνεται ο Ιησούς.