Χαμένα όνειρα

Υπάρχουν φράσεις, λέξεις, γράμματα που γράφουν στην ψυχή και στο μυαλό μας και αποτυπώνονται εκεί. Συχνά-πυκνά, τις επαναφέρουμε ή επανέρχονται σαν εφιάλτες, θέλεις δεν θέλεις είναι εκεί χαραγμένες. Τις έχουν πει φίλοι, κολλητοί, γκόμενοι, γνωστοί, άγνωστοι που κάποτε ήξερες καλά. Και όμως δεν μπορείς να τις ξεχάσεις, γιατί κρύβουν αλήθειες, την αλήθεια σου και καμία φορά θα ήθελες να τις ξανακούσεις να ηχούν στα αυτιά σου.

Ξέρεις όμως ότι τελικά ο χρόνος όλα τα θρυμματίζει, και θα ‘ρθει κάποτε η στιγμή που θα προσπαθείς να θυμηθείς εκείνες τις σκόρπιες λέξεις που τόσο σε σημάδεψαν και όμως δεν θα είναι εκεί.  Ίσως γιατί ούτε εσύ είσαι πλέον εκεί και δεν έχουν πια αξία και εξουσία.

Πάνω σε μια κουβέντα, είχες πει για μένα, αθώα και ειλικρινά: «Είναι κλειστή και σε κάνει να πιστεύεις ότι είναι ψυχρή και απόμακρη, μέχρι να την γνωρίσεις καλύτερα, μόλις σε εμπιστευθεί, τότε σου ανοίγεται ολοκληρωτικά, σου δίνει τα πάντα, μόλις σου ανοιχτεί, τελείωσε»… Για σένα ήταν μια αθώα φράση, πιθανότατα απλά μια κουβέντα σαν όλες τις άλλες, για μένα ήταν η αλήθεια μου, "όλη" συσσωρευμένη μέσα σε αυτή την φράση, «μόλις σου ανοιχτεί, τελείωσε».

ΕΓΚΩΜΙΟΝ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

Κανείς από τους θεούς δεν φιλοσοφεί ούτε επιθυμεί να γίνει σοφός, γιατί είναι. Ούτε εάν κάποιος άλλος είναι σοφός φιλοσοφεί. Ούτε πάλι οι αμαθείς φιλοσοφούν, ούτε και επιθυμούν να γίνουν σοφοί, γιατί αυτό ακριβώς το κακό έχει η αμάθεια, ότι αυτός που δεν είναι ούτε ωραίος ούτε αγαθός ούτε φρόνιμος νομίζει ότι έχει αρκετά από όλα αυτά, ενώ αυτός που δεν νομίζει ότι στερείται δεν επιθυμεί εκείνο το οποίο δεν σκέφτεται ότι έχει ανάγκη.

-Ποιοί λοιπόν, Διοτίμα, ρώτησα εγώ, είναι αυτοί που φιλοσοφούν, αφού ούτε οι σοφοί ούτε οι αμαθείς φιλοσοφούν;

-Αυτό όμως, αποκρίθηκε, είναι φανερό και σε ένα παιδί ακόμη, ότι δηλαδή όσοι βρίσκονται στο μέσο των δύο αυτών, ένας από τους οποίους είναι και ο Έρωτας, αυτοί φιλοσοφούν. Γιατί η σοφία είναι τα ωραιότερα πράγματα, ο δε Έρωτας είναι έρωτας του ωραίου, ώστε ο Έρωτας αναγκαία είναι φιλόσοφος, κι επειδή είναι φιλόσοφος βρίσκεται ανάμεσα στο σοφό και στον αμαθή. Η γέννησή του είναι και γι’ αυτό η αιτία, διότι ο μεν πατέρας του είναι σοφός και εύπορος, η δε μητέρα του μη σοφή και άπορη. Κι αυτή είναι, φίλτατε Σωκράτη, η φύση του δαίμονα. Σχετικά δε με την ιδέα που είχες εσύ για τον Έρωτα, το πάθημά σου δεν είναι άξιο απορίας. Υπέθεσες, όπως εγώ νομίζω συμπεραίνοντας από τα λεγόμενά σου, ότι Έρωτας είναι αυτό που αγαπιέται, όχι αυτό που αγαπά. Γι’ αυτό, νομίζω, σου φαινόταν πανέμορφος ο Έρωτας. Γιατί είναι πραγματικά ποθητό αυτό που είναι αληθινά ωραίο και αβρό και τέλειο και μακαριστό, ενώ αυτό που ποθεί είναι άλλο πράγμα, όπως δηλαδή εγώ το εξήγησα.

Είπα τότε εγώ:

Ιστορίες με τον Χότζα

Με κέντρο τις αραβικές χώρες, οι ιστορίες του Νασρεντίν Χότζα έχουν διαδοθεί στην Ινδία και την Κίνα, τη Βόρεια Αφρική, τα Βαλκάνια και τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. 

Η επίδρασή του ήταν τόσο έντονη που, σε πολλές περιπτώσεις,
παλαιότεροι μύθοι (π.χ. του Αισώπου) τροποποιήθηκαν και αποδόθηκαν στον
Χότζα. Ακόμα και οι ιστορίες μας «Η γάτα και το ψάρι» και «Ο φίλος του φίλου»
αποδίδονται, αρκετά αλλαγμένες, και σ’ αυτόν. 

Στη συνέχεια παραθέτουμε μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές περιπέτειές του.
Είναι γνωστό ότι η οικογένεια του Χότζα ήταν πολύ φτωχή και συχνά
επικρατούσε πείνα στο σπίτι. Κάποια νύχτα η γυναίκα του τον σκουντά και
τον ξυπνά:

— Άντρα, κάποιος κλέφτης βρίσκεται στην κουζίνα, πήγαινε να δεις τι
συμβαίνει.

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ- Η ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΕΠΙΣΗΜΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣ

ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΓΕΙΡΑ

Κατά τη σύγκληση της Α΄ Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων στην Επίδαυρο, την 1η Ιανουαρίου 1822, συζητήθηκε και αποφασίστηκε η καθιέρωση ενιαίας σημαίας για τον Αγώνα. Ορίστηκε να φέρει το σήμα του σταυρού και τα χρώματα κυανό και λευκό. 

Στις 15 Μαρτίου 1822, το Εκτελεστικό Σώμα συνεδρίασε στην Κόρινθο και με το Διάταγμα 540 καθόρισε το σχήμα και τις λεπτομέρειες της σημαίας. Για τις Δυνάμεις Ξηράς (Πεζικό και Φρούρια) η σημαία ήταν τετράγωνη, κυανού χρώματος, με σταυρό στη μέση λευκό, που τη χώριζε σε 4 ίσα μέρη. 

Για το Ναυτικό, καθορίστηκαν μία για το πολεμικό και μία για τον εμπορικό στόλο. Η πολεμική διαιρούταν σε 9 εναλλασσόμενες οριζόντιες ταινίες, ακριβώς σαν τη σημερινή. 

Η σημαία των εμπορικών πλοίων ήταν κυανού χρώματος και στην άνω έσω γωνία υπήρχε λευκό τετράγωνο με κυανό σταυρό. Αρχικά, η σημαία δεν έτυχε καθολικής αποδοχής από τους οπλαρχηγούς, λόγω του έντονου τοπικιστικού πνεύματος που τους χαρακτήριζε.

Για την επιλογή των χρωμάτων και σχημάτων, καθώς και για την αλληγορική τους σημασία, έχουν διατυπωθεί πολλές απόψεις. 

Ορισμένες εκδοχές είναι:

Η άλλη λεοπάρδαλη

Στη μεγάλη ζούγκλα ζούσε κάποτε μια τεράστια λεοπάρδαλη. Όλα τα
ζώα την έτρεμαν, γιατί ήξεραν ότι όταν τα έβαζε στο μάτι, δεν γλίτωναν με
τίποτα. Αρκούσε να βγει στο στόμιο της σπηλιάς της και να σύρει ουρλιαχτό.
Τότε, όλα τα ζωντανά, έβγαιναν από τις φωλιές του και έτρεχαν για να
σωθούν, με αποτέλεσμα αυτή να τα επισημάνει και να ορμάει σε όποιο διάλεγε
εκείνη τη στιγμή.

Επειδή δεν χόρταινε εύκολα, σε λίγο είχε φάει όλα τα ζώα της
ζούγκλας εκτός από δυο τσακάλια, που, όμως, είχαν καταλάβει ότι έχει φτάσει
η ώρα τους και μόνο αν έβαζαν σε εφαρμογή όλη την πονηριά τους θα
μπορούσαν να σωθούν.

Μια-δυο φορές κατάφεραν να ξεφύγουν με διάφορα τεχνάσματα, αλλά
αυτό δεν θα μπορούσε να συνεχιστεί για πολύ. Ήξεραν ότι έπρεπε να βρουν
οριστική λύση.

Κάποια μέρα η λεοπάρδαλη τα στρίμωξε σε μια κλειστή ρεματιά και τα
δυο τσακάλια αποφάσισαν ότι είχε έρθει η ώρα να δράσουν παίζοντας κορώνα
γράμματα τη ζωή τους.

Αντί λοιπόν να το βάλουν στα πόδια, όπως θα περίμενε κανείς, αυτά
πιάστηκαν χέρι χέρι και πήγαν χαρούμενα και ατρόμητα μπροστά στο θηρίο.
— Καλημέρα σας, κυρία λεοπάρδαλη. Ήρθαμε να μας φας!
Εκείνη κόντεψε να λιποθυμήσει από την έκπληξη. Όταν συνήλθε έβαλε
τις φωνές:
— Τότε γιατί κάθε φορά που σας κυνηγάω το βάζετε στα πόδια για να
γλιτώσετε;
— Δεν θέλουμε να γλιτώσουμε από σένα, που είσαι δικό μας θηρίο,
αλλά από την άλλη λεοπάρδαλη.
— Ποια άλλη λεοπάρδαλη; Δεν υπάρχει άλλη λεοπάρδαλη στο δάσος
αυτό!

Που είναι το ρολόι μου;

Ο χρόνος, ποιος μπορεί να σκεφτεί κάτι πιο πολύτιμο σε αυτή τη ζωή; Και πιστεύουμε όλοι ότι έχουμε άπλετο,αυτό είναι το πρόβλημα.Τον φανταζόμαστε σαν μια κλεψύδρα που κάθε φόρα που τελειώνει η άμμος μπορούμε να την γυρίσουμε από την άλλη και να ξαναρχίσουμε, δεν είναι έτσι όμως. Ας μην αυταπατόμαστε ο χρόνος κυλά χωρίς εμάς δεν μας περιμένει, δεν περιμένει κανένα. Σοφός όποιος αντί να τον σκοτώνει εκμεταλλεύεται κάθε δευτερόλεπτο. Όντας νέοι όμως όλοι μας σκεφτόμαστε "είναι πολύ νωρίς ακόμα μωρέ προλαβαίνω, αύριο... αύριο... αύριο" και έτσι αυτό το αύριο δεν φτάνει ποτέ. Αφήνουμε τον χρόνο να κυλά σπαταλώντας τον, τον σκοτώνουμε κυριολεκτικά όπου έρχεται μια στιγμή πια, που δεν προλαβαίνουμε και είναι αργά ξεμείναμε από τον τόσο χρόνο που είχαμε. Είναι σχεδόν η απόλυτη ειρωνεία, εξαπατόμαστε φαινομενικά ότι εφόσον ο χρόνος είναι ατέρμονος, έτσι θα συμβεί και με μας. Κακομοίρη άνθρωπε ξύπνα δεν θα ζεις για πάντα, μη χαραμίζεσαι!

"Μια αστραπή η ζωή μας, μα προλαβαίνουμε",είπε ο Ν. Καζαντζάκης, προλαβαίνουμε να χορτάσουμε ζωή. Ναι το ξέρω μη βιάζεσαι ότι όλοι μας όταν έρθει εκείνη η στιγμή δεν θα θέλουμε να φύγουμε από τον μάταιο τούτο κόσμο, πάντα θα έχουμε το φόβο του θανάτου το ζήτημα είναι όμως να αποκτήσουμε και αγάπη για τη ζωή, για το κάθε δευτερόλεπτο που μας χαρίστηκε, να εκτιμήσουμε αυτό το δώρο και να το αξιοποιήσουμε μέχρι τέλους, να φάμε την ζωή με το κουτάλι όπως λένε ρε παιδί μου.

ΠΕΤΑ ΤΟΥΣ ΠΑΤΟΥΣ ΤΩΝ ΠΑΠΟΥΤΣΙΩΝ ΣΟΥ

Οι πάτοι των παπουτσιών σου παίζουν μεγάλο ρόλο στην ανατομία των ποδιών. Τσέκαρε τα σημάδια που μαρτυρούν ότι ήρθε η ώρα να τους αλλάξεις

Εχουν σταματήσει να υποστηρίζουν το πάτημά σου; 

Υπάρχουν σημάδια φθοράς πάνω τους, όπως σπασίματα στο άνω μέρος τους; 

Αν ναι, τότε ξεφορτώσου τους. 

«Το να φοράς χαλασμένους πάτους μπορεί να προκαλέσει πόνους στα πέλματα και τη μέση, καθώς και βλάβες στους ιστούς σου» λέει ο Jeffrey Whitaker, χειρουργός ποδίατρος στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Κεντ. 

Άφιξη της κρίσης στη Γερμανία

Η χώρα δεν φαίνεται να συνειδητοποιεί πως είναι μεν ο δεσμοφύλακας της ευρωπαϊκής φυλακής, επιβάλλοντας δυσβάστακτους όρους σε όλους, δεν βρίσκεται όμως έξω αλλά μέσα, μαζί με όλα τα άλλα κράτη – οπότε δεν θα μείνει αλώβητη.

.

Ανάλυση

Η κρίση χρέους της Ευρώπης δεν θα αφήσει αλώβητη καμία χώρα, όσον δεν λαμβάνονται τα σωστά μέτρα αντιμετώπισης της – πόσο μάλλον όταν η Γερμανία συνεχίζει απτόητη την πολιτική της φτωχοποίησης του γείτονα, επιβάλλοντας ταυτόχρονα κυρώσεις στους εταίρους της, όπως πρόσφατα στην Ισπανία και στην Πορτογαλία. Ανάλογες κυρώσεις βέβαια δεν επιβλήθηκαν ποτέ στην ίδια στο απώτερο παρελθόν, όταν δεν σεβάσθηκε τους ευρωπαϊκούς κανόνες – κάτι που όμως δεν την απασχολεί καθόλου.

Το επίκεντρο της καινούργιας κρίσης είναι ασφαλώς οι τράπεζες, όπου προηγείται σήμερα η Ιταλία, κυρίως λόγω της αύξησης των κόκκινων δανείων – ως αποτέλεσμα όμως της γενικότερης οικονομικής της κατάρρευσης (ανάλυση). Στο γράφημα που ακολουθεί φαίνεται η έντονα ανοδική πορεία των κόκκινων δανείων στην Ιταλία, σε σύγκριση με άλλες χώρες – μία εικόνα που αποκαλύπτει το μέγεθος του προβλήματος, αν και δεν έχει ακόμη εμφανισθεί σε όλη του την έκταση.

Επεξήγηση γραφήματος: Ποσοστά επισφαλών δανείων στους Ισολογισμούς των τραπεζών επιλεγμένων κρατών (καμπύλες) – όπου σε όλα τα κράτη έχουν υποχωρήσει μετά την κρίση, με εξαίρεση την Ιταλία.

.

Περαιτέρω, εάν αναλύσει κανείς τα «τεστ αντοχής» των ευρωπαϊκών τραπεζών, θα διαπιστώσει πως τα ίδια κεφάλαια ορισμένων είναι πάρα πολύ χαμηλά. Στο γράφημα που ακολουθεί οι μπλε στήλες αφορούν την αναμενόμενη καθαρή θέση των τραπεζών μετά το τεστ – όπου στη χειρότερη θέση όλων βρίσκονται οι Banco Popolare και Monte Paschi.

Πώς να ξεπεράσω τη χαμηλή αυτοπεποίθηση;

Αν πάσχετε από χαμηλή αυτοπεποίθηση, τότε ήρθε η ώρα να βάλετε τα δυνατά σας και να αρχίσετε, σιγά-σιγά, να πιστεύετε περισσότερο στον εαυτό σας!

Όλοι περνάμε κακές ημέρες—ακόμα και εβδομάδες. Χάνουμε την πίστη μας στις ικανότητές μας, στα ταλέντα και στις σχέσεις μας. Και αυτό είναι πέρα για πέρα φυσιολογικό. Τα πράγματα φαίνονται να έχουν ξεφύγει από το έλεγχό μας και νιώθουμε πως δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα σωστά. Πολλές φορές, όμως, αυτά τα αισθήματα δεν φεύγουν τόσο εύκολα.

Όταν, λοιπόν, αυτά τα αισθήματα αρχίσουν να αποτελούν γεγονότα στο μυαλό του ατόμου, η εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους αρχίζει να αλλάζει, και οι συνέπειες μπορούν να είναι καταστροφικές—από τη δυσκολία στις διαπροσωπικές σχέσεις, μέχρι και το να αναπτύξει το άτομο ασθένειες όπως κατάθλιψη, αγχώδεις διαταραχές και εξάρτηση από ουσίες.

Φαίνεται πως η χαμηλή αυτοπεποίθηση αποτελεί όλο και μεγαλύτερο πρόβλημα στη σημερινή κοινωνία, ειδικά όσον αφορά θέματα εμφάνισης. Συνεπώς, τα παιδιά και οι έφηβοι – και ιδίως τα κορίτσια, λόγω του επιθετικού μάρκετινγκ που τα στοχεύει – κινδυνεύουν περισσότερο να έχουν χαμηλή αυτοπεποίθηση. Μια πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι σχεδόν το 70% των εφήβων κοριτσιών αισθάνεται πως δεν αγγίζει τα πρότυπα και τις προσδοκίες του κόσμου. Μέχρι να κλείσουν τα 17 έτη, παραπάνω από το 90% των κοριτσιών παραδέχονται ότι θα άλλαζαν κάτι στην εξωτερική τους εμφάνιση. Όπως είναι αναμενόμενο, η άνοδος των social media έχει παίξει τεράστιο ρόλο σε αυτό.

Η μεγαλύτερη όμως ανησυχία είναι πως ο περισσότερος κόσμος δεν γνωρίζει για αυτή την κατάσταση, και εξακολουθεί να αναπαράγει τοξικά στερεότυπα και πρότυπα.

Τα βήματα που θα πρέπει να ακολουθήσουμε ώστε να είμαστε πάντα με ανεβασμένη ψυχολογια και να είμαστε καλά μέσα μας οτιδήποτε κι αν συμβαίνει εξωτερικά ενεργοποιώντας τη δυνατότητα της αυτοθεραπειας

Η ψυχολογια μας πολύ συχνά επηρεάζεται από εξωτερικούς παράγοντες όπου μας «ρίχνουν».

Θα έπρεπε να είναι έτσι; Όχι.

Θα έπρεπε να είμαστε τόσο καλά μέσα μας, ώστε οτιδήποτε κι αν συμβαίνει εξωτερικά δεν θα έπρεπε να μας επηρεάζει.

Γεγονότα και καταστάσεις γύρω μας συχνά μας αρρωσταίνουν και γεμίζουν τοξικότητα τον οργανισμό και τα συναισθήματά μας.

Υπάρχει κάποιος δρόμος που θα πρέπει να ακολουθήσουμε ώστε να είμαστε πάντα τόσο καλά μέσα μας ώστε να μην αφήνουμε τίποτα να επηρεάζει την ψυχολογια μας και να αποκτήσουμε την δυνατότητα της αυτοθεραπείας οτιδήποτε κι αν συμβαίνει;




Παρακάτω σας δίνουμε ένα θετικό μονοπάτι που μπορείτε να ακολουθήσετε:

ΒΗΜΑ 1 

Δεσμευτείτε πως θα αγγίξετε την πηγή του προβλήματος 

Αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να δείτε βαθειά μέσα σας τι είναι αυτό που πραγματικά σας ενοχλεί και όχι τις πιθανές δικαιολογίες και τους λόγους που σας συμφέρουν για να μην αγγίξετε θέματα που πονάνε.
Ο διαλογισμός μπορεί να βοηθήσει να φτάσετε στα βάθη που θέλετε. Αναζητήστε μέσα σας ποιες είναι οι πραγματικές πληγές σας, ακόμα και αν είναι ακόμα ανοιχτές. Η συνειδητοποίηση και μόνο πως υπάρχουν θα σας βοηθήσει πολύ.  


ΒΗΜΑ 2

Αναγνωρίσετε τους βαθύτερους λόγους που σας πειράζουν. 
Ο διαλογισμός μπορεί να βοηθήσει να αναγνωρίσετε την κύρια συναισθηματική πληγή βαθιά μέσα σας.

Και αναγνωρίζοντάς την, το παραδέχεστε και έτσι δεν θα έχει πιά τη δύναμη που είχε μέσα σας. Αναγνωρίστε πως απλά δεν έχει σημασία για σας και δεν χρειάζεται να βλέπετε τίποτε αρνητικά. Δεχτείτε το έτσι όπως είναι δίχως να προσπαθήσετε να αλλάξετε τίποτα.  

Πώς περνάνε οι σχεσεις μας από το φλερτ και το καλό κρεβατι στη ρουτινα και τους καβγαδες και τι μπορούμε να κάνουμε για να το αποφύγουμε;

Όλες οι σχεσεις αρχίζουν καταπληκτικά. Πρώτα έρχονται το φλερτ, οι πρώτες συναντήσεις τα ραντεβου γεμάτα γοητεία, μυστήριο και εκπλήξεις. Στη συνέχεια, έρχεται η πρώτη φορά στο κρεβάτι και όλα τα ρίγη και οι πεταλουδίτσες που συνόδευαν κάθε μεγάλη πρωτιά κάθε βήμα στη σχεση σας. Παρόλα αυτά, μετά από κάποιο διάστημα όταν τα πράγματα φαίνονται σταθεροποιημένα και άνετα, αρχίζει να φαίνεται ότι τίποτα δεν υπάρχει που να μην έχει γίνει και επαναλαμβάνεται το ίδιο και το ίδιο πρόγραμμα μέχρι να καταλήξετε στη ρουτίνα.  Τι γίνεται τότε;  Η ρουτίνα και οι καυγάδες ποτέ δεν έρχονται από μόνα τους Ακολουθούνται από την παρατήρηση των μικρών συνηθειών και χαρακτηριστικών που έχετε. Όλα αυτά τώρα φαίνονται τεράστια και βαθιά ανησυχητικά, πράγμα που επίσης οδηγεί σε καβγάδες και τα πράγματα δείχνουν ότι αρχίζουν να καταρρέουν! Τι είναι όλο αυτό;  Όλη αυτή η ρουτίνα που επέρχεται με το ίδιο πρόγραμμα ονομάζονται απλά ζωή και καθημερινότητα. Επιπλέον, ακόμη και τα πιο αξιολάτρευτα και αξιοζήλευτα ζευγάρια τα περνούν όλα αυτά, δεδομένου ότι είναι μια υποχρεωτική δοκιμασία που μας βάζει η ζωή.  Η συμβίωση, έστω και αν όχι κυριολεκτικά, δεν είναι καθόλου εύκολη, για να μην αναφέρουμε το κομμάτι της επιβίωσης (καθαριότητα, λογαριασμοί και διάφορες συγκρούσεις συνηθειών). Ως εκ τούτου, δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε γιατί φτάσαμε σε νεκρά σημεία.  Τι δείχνουν οι έρευνες;

Αυπνία: Όταν φταίει το πολύ φαγητό

Η μεγάλη κατανάλωση φαγητού μπορεί να δυσχεράνει τον ύπνο. Είναι λύση να κοιμόμαστε νηστικοί;

Είναι πλέον τεκμηριωμένο ότι πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονται να κοιμηθούν επειδή έφαγαν πολύ και «βαριά» το βράδυ. Μολονότι, όμως, το πολύ και βαρύ φαγητό μπορεί να δυσχεράνει τον ύπνο, η λύση δεν είναι το να πέφτει κανείς στο κρεβάτι νηστικός. Άλλωστε, όταν είμαστε νηστικοί ο εγκέφαλός μας δεν τροφοδοτείται με το σάκχαρο (γλυκόζη) που χρειάζεται για να επιτελέσει τις λειτουργίες του.

Επομένως, η μοναδική διαδρομή είναι ελαφριά γεύματα σε ελεγχόμενες ποσότητες. Για παράδειγμα, αποφεύγετε τα πικάντικα φαγητά. Αυτά περιέχουν πολλά καρυκεύματα και μπαχαρικά και μπορεί να προκαλέσουν ξινίλες και καούρες στο στομάχι, καταστάσεις που επιδεινώνονται όταν πηγαίνουμε για ύπνο.

Σε κάθε περίπτωση, όταν τρώμε πολύ το βράδυ, ο οργανισμός μας είναι αδύνατον να ηρεμήσει πριν ολοκληρωθεί η πέψη και για αυτό χρειάζονται ώρες αφού, ένα μεγάλο και βαρύ γεύμα δίνει στο κυκλοφορικό σύστημα το μήνυμα να στείλει περισσότερο αίμα στο γαστρεντερικό σύστημα ώστε να γίνει η πέψη, και κάνει το στομάχι να εκκρίνει περισσότερο γαστρικό οξύ.

Κυκλοθυμία: Όσα πρέπει να γνωρίζετε

Πολλές φορές ακούμε τη λέξη κυκλοθυμία. Τι σημαίνει όμως; Και πώς μπορούμε να αναγνωρίσουμε έναν κυκλοθυμικό άνθρωπο;

Η κυκλοθυμία, γνωστή και ως κυκλοθυμική διαταραχή, συσχετίζεται πολλές φορές με τη διπολική διαταραχή, αλλά κάτι τέτοιο δεν είναι απόλυτα σωστό. Η κυκλοθυμία είναι μία πιο ελαφριά μορφή της διπολικής διαταραχής. Οι ακρότητες της μανίας και οι πτώσεις της κατάθλιψης είναι ορατές, με μικρές περιόδους ουδετερότητας ανάμεσα.

Η διαφορά τους βρίσκεται στην ένταση. Οι ασθενείς με διπολική διαταραχή θα βιώσουν σοβαρά καταθλιπτικά επεισόδια και κλινικά διαγνωσμένη μανία. Οι ασθενείς που πάσχουν από κυκλοθυμία, στα μάτια του υπόλοιπου κόσμου, μπορεί να φαίνεται πως απλά περνούν μια κακή περίοδο, και πως μετά τα πράγματα βελτιώνονται.

Ποια είναι τα συμπτώματα της κυκλοθυμίας;

Εκτός από τις ξαφνικές αλλαγές στη διάθεση, υπάρχουν και άλλα κριτήρια που θα καθορίσουν μια διάγνωση κυκλοθυμικής διαταραχής:

• Βιώνετε αυτές τις αλλαγές στη διάθεση για τουλάχιστον 2 χρόνια
• Τουλάχιστον μία φορά μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια, νιώσατε πως το στρες σας ξέφυγε από τα φυσιολογικά επίπεδα και η κοινωνική σας ζωή παρέλυσε εξαιτίας του
• Οι ουδέτερες περίοδοι, χωρίς συμπτώματα, δεν διαρκούν περισσότερο από τρεις μήνες
• Τα συμπτώματά σας δεν είναι αρκετά έντονα για να υποδηλώνουν κάποια άλλη μορφή διπολικής διαταραχής

Φόβος ή φοβία, μία ευκαιρία εξερεύνησης του εαυτού

Αρθρογράφος: Ηλιάννα Πεσσάρη

0807

Ο φόβος ως φυσικό συναίσθημα

Ο φόβος ανήκει στα φυσικά συναισθήματα του ανθρώπου και εμφανίζεται πολύ νωρίς στη ζωή. Ο φόβος είναι αυτό το συναίσθημα που νιώθουμε μπροστά σε έναν πραγματικό για μας κίνδυνο. Είναι ένα συναίσθημα που μας βάζει σε άμυνα και προστατεύει τον οργανισμό μας από την απειλή αυτή. Υπάρχουν φόβοι που είναι έμφυτοι- αντανακλαστικοί και άλλοι που είναι επίκτητοι.

Έμφυτοι είναι αυτοί που σχετίζονται με το ένστικτο αυτοσυντήρησης, π.χ. ο φόβος που προκαλείται από ένα δυνατό θόρυβο. Επίκτητοι είναι αυτοί που σχετίζονται με το περιβάλλον, που μάθαμε από τους γονείς μας, τους φίλους μας, την κοινωνία, κ.α. όπως να φοβόμαστε τις μέλισσες.

Ο φόβος, σε κάθε περίπτωση, είναι ένας μηχανισμός προειδοποίησης ο οποίος μας βοηθάει.

Ο φόβος σε αντίθεση με τη φοβία, είναι κάτι που έχει λογική μέσα του, δηλαδή είναι η αντίδραση μας μπροστά σε κάποια πραγματική απειλή, όπως είναι ένας ξαφνικός και δυνατός θόρυβος, ή το να είμαστε μπροστά σε έναν αγριεμένο σκύλο που μας γρυλίζει.

Φοβία, μία ευκιαρία εξερεύνησης του εαυτού

Η φοβία είναι η έντονη ανησυχία, το άγχος και η αγωνία ενός ατόμου χωρίς να υπάρχει πραγματικός και αληθινός κίνδυνος. Σχετίζεται με τις εμπειρίες και τα βιώματα μας, Η φοβία είναι μία \"δυσλειτουργία\", μία αντίδραση υπερβολική σε μή υπαρκτο κίνδυνο η οποία μας προστατεύει μόνο πλασματικά, όχι πργματικά.

Η φοβία τυπικά ανήκει στις παθήσεις αλλά ας δοκιμάσουμε να μην την πούμε έτσι. Ας μην βάλουμε μία συγκεκριμένη ταμπέλα κι ας δούμε με τι μπορεί να σχετίζεται μέσα μας. Σίγουρα δεν εμφανίστηκε τυχαία και επίσης το ότι υπάρχει αυτό το έντονο συναίσθημα δεν με κάνει άρρωστο. Αντίθετα ας δοκιμάσουμε να το δούμε σαν μία ακόμα ευκαιρία εξερεύνησης του εαυτού.

Το βλέμμα

Αρθρογράφος: Εύα Θεοδοσιάδου

Προετοιμαζόμαστε στην επαφή μας με τους άλλους. Ψάχνουμε τα πιο εύστοχα λόγια για να εκφράσουμε αυτά που θέλουμε, χρησιμοποιούμε το σώμα μας ως εργαλείο, ντυνόμαστε κατάλληλα για να παρουσιαστούμε στον άλλον ... ρούχα, λόγια, σώμα, επιλέγουμε τα κατάλληλα, μέσα από ένα ρεπερτόριο ανάλογα με το τι νιώθουμε ότι θα εκφράσει καλύτερα το μήνυμα που θέλουμε να στείλουμε ...κάτι πάνω μας μένει όμως ακατέργαστο χωρίς δυνατότητα 'σκηνοθέτησης' ....το βλέμμα.

Δεν μπορείς να το χειριστείς, να το παραλλάξεις, θα εκφράζει αυτό που είσαι εκείνη τη στιγμή- πολλές φορές ακόμα και αυτό που εσύ ο ίδιος σου δεν ξέρεις. Δε θα κρύψει, δε θα προσθέσει τίποτα πέρα από αυτό που πραγματικά είσαι.

Το μωρό ξαφνιάζεται από έναν δυνατό κρότο ... ακολουθούν δευτερόλεπτα απόγνωσης και το βλέμμα του καθρεφτίζει τον φόβο και το ξάφνιασμα του - μετά, δευτερόλεπτα ανακούφισης καθώς συναντά το βλέμμα της μαμάς που καθησυχάζει. Το βλέμμα ανακουφίζει, εκφοβίζει, προσκαλεί, αποδέχεται, απορρίπτει ...Ρωτάμε, μας δίνουν μια απάντηση ... αναζητούμε το βλέμμα για να 'επικυρώσουμε' την απάντηση ή όχι. Πόσες φορές αμφισβητούμε τη δήλωση κάποιου απλά και μόνο επειδή το βλέμμα του μας λέει κάτι άλλο;

Και από την άλλη υπάρχουν και οι στιγμές που θέλουμε να αποφύγουμε την επαφή με τους άλλους ... τι κάνουμε; Κρύβουμε το βλέμμα μας. Πρωινό ξύπνημα, το σώμα μας ξύπνησε πιο γρήγορα από το πνεύμα μας, δεν έχουμε όρεξη να επικοινωνήσουμε με κανέναν μέχρι να συνέλθουμε. Φτάνουμε στη δουλειά, μπαίνουμε στον ανελκυστήρα και αντικρίζουμε τρεις αγνώστους. Λέμε στεγνά την καλημέρα μας και ακολουθούν δευτερόλεπτα αποφυγής στο να εκθέσουμε το βλέμμα μας. Δε μας πειράζει που έχουμε στριμωχτεί και που τα σώματα μας μπορεί να αγγίζονται, στην επιθυμία μας να μην κάνουμε επαφή αυτές τις δύσκολες πρωινές στιγμές .... το βλέμμα μας θα προφυλάξουμε. Καρφώνουμε λοιπόν το βλέμμα σε ένα σημείο και υπομένουμε ...

Ανοιχτοί λογαριασμοί με το παρελθόν

Λένε πως γυρίζει πίσω όποιος δεν κλείνει τους λογαριασμούς με το παρελθόν. Μήπως έφτασε η ώρα να τους κλείσουμε; Ή μήπως δεν θέλουμε να τους κλείσουμε, καθώς νιώθουμε ότι έχουμε τη δυνατότητα επιστροφής;

Αυτή η αίσθηση της επιστροφής μπορεί να είναι ανακουφιστική σε στιγμές που νιώθουμε ότι δεν έχουμε να πιαστούμε από κάπου ώστε να μπορέσουμε να είμαστε καλά ή τουλάχιστον να πείθουμε τον εαυτό μας ότι είναι καλά.

Πόσο εφικτή όμως είναι μια επιστροφή στο παρελθόν και πόσο ίδια μπορεί να είναι τα πράγματα με αυτό που τότε αφήσαμε;

Πόσο ίδιοι είμαστε κι εμείς με αυτό που ήμασταν στο παρελθόν και πόσο μοιάζουν οι ανάγκες μας με αυτές που είχαμε τότε;

Γιατί έχουμε επιλέξει να αφήσουμε ένα ανοιχτό αλισβερίσι με το παρελθόν και σε μια γωνιά του μυαλού μας υπάρχει το σενάριο μιας γλυκιάς και γεμάτης συναισθήματα επιστροφής;

Πόση ασφάλεια μας δίνει αυτό και πόσο κουράγιο να συνεχίσουμε να ζούμε;

Μπορεί να έχει τα θετικά του αυτή η ανοιχτή δίοδος επικοινωνίας με το παρελθόν, αλλά ταυτόχρονα θα πρέπει να σκεφτούμε και τα αρνητικά που υπάρχουν.

Πόσο πίσω μπορεί να μας κρατάει το παρελθόν και πόσο μπαίνουμε στη διαδικασία να κρίνουμε τις τωρινές επιλογές και εμπειρίες μας με βάση το παρελθόν;

Πόσο έχουμε πέσει στην παγίδα εξιδανίκευσης του παρελθόντος, με αποτέλεσμα να φαντάζουν όλα όσα ζήσαμε στο παρελθόν τέλεια και ιδανικά;

Γιατί εξομαλύνουν τις σχέσεις τους Ρωσία - Τουρκία και Ισραήλ;

Πάνος Ιγνατίου, Μόσχα

 Σε κάθε κρίση παρόμοια με αυτή της κατάρριψης του ρώσικου βομβαρδιστικού SU 24 στα σύνορα Τουρκίας – Συρίας υπάρχουν διάφορα στάδια. Το πρώτο στάδιο είναι  σοκ. Αυτό συνεπάγεται  την διαχείριση του σοκ σε διπλωματικό, πολιτικό , διεθνές και εσωτερικό επίπεδο. Το επόμενο στάδιο είναι η διαχείριση της κρίσης που συνεπάγεται το ίδιο το γεγονός και στην συνέχεια η σταθεροποίηση της αν δεν σημειωθούν σοβαρότερα γεγονότα και να κλιμακωθεί περισσότερο η κρίση. Στην συνέχεια ακολουθεί η πορεία της αποκλιμάκωσης και η διαδικασία της εξομάλυνσης σε βάθος χρόνου. 

 Η Ρωσία άρχισε με καθυστέρηση κάποιων ωρών να αντιδράσει καθώς ανέμενε κάποιες εξηγήσεις από την Τουρκία και στη συνέχεια εμφανίστηκε με σκληρές δηλώσεις και οικονομικές κυρώσεις κατά της Τουρκίας. Η κρίση μεταφέρθηκε στη θάλασσα με επεισόδια στη Μαύρη Θάλασσα και στο Αιγαίο και κορυφωνόταν με νέες κυρώσεις αλλά μπορούσαν να διαχειριστούν  και οι δυο χώρες την κρίση. Η Ρωσία έθεσε κάποιους όρους προς την Τουρκία να ζητήσει δημόσια συγνώμη να καταβάλει αποζημιώσεις και να συλλάβει τους ενόχους της κατάρριψης του αεροπλάνου. Από εκείνη τη στιγμή πέρασε στα στάδιο της σταθεροποίησης της κρίσης ανάμεσα στις δυο χώρες και δεν υπήρχε κλιμάκωση πλέον εκτός από την αμφιλεγόμενη ρητορική της αντιπαράθεσης. Λίγο μετά την κατάρριψη του αεροπλάνου ο πρώην Πρωθυπουργός Α Νταβούτογλου δήλωσε ότι αυτός έδωσε την εντολή για κατάρριψη και ανέλαβε  την ευθύνη  και μετά ο  Τ. Ερντογάν  δήλωσε ότι υπήρχε πάγια διαταγή για κατάρριψη οποιουδήποτε αεροπλάνου το οποίο θα παραβίαζε τον εναέριο χώρο της Τουρκίας. 

Σε μια στιγμή παροξυσμού αλήθειας  σε συνέντευξη τύπου ο Β Πούτιν ομολόγησε ότι  στη σύνοδο κορυφής των G 20 στα μέσα Νοεμβρίου λίγες μόνο μέρες πριν την κατάρριψη του αεροπλάνου συνομίλησε με τον Τ. Ερντογάν στην Αττάλεια της Τουρκίας και είπε ότι «Ήμασταν έτοιμοι να υποστηρίξουμε  την τουρκική διοίκηση για πιο ευαίσθητα ζητήματα της που δεν ταιριάζουν ακόμα και με τους κανόνες του διεθνούς δικαίου! Θα έπρεπε να είχαν σηκώσει  το τηλέφωνο και να μιλήσουν σε μας»  δήλωσε ο Πούτιν αιτιολογώντας  της αντιπαράθεση Ρωσίας- Τουρκίας μετά την κατάρρευση του  αεροπλάνου.  Ο Πούτιν σε απανωτές ερωτήσεις αρνήθηκε να διευκρινίσει το σημείο του για "ευαίσθητα θέματα" και μόνο, δήλωσε ότι η Τουρκία έσπευσε να ζητήσει την προστασία του ΝΑΤΟ. Με τον ίδιο τρόπο αρνήθηκε να σχολιάσει  αργότερα και ο εκπρόσωπος του Δ. Πεσκόφ που ανέφερε ότι επρόκειτο για προσωπική συνομιλία των δυο προέδρων.

Το αδιέξοδο Ερντογάν.

Την στιγμή που ο Τ. Ερντογάν κάτω από το βάρος της πλήρους αποτυχίας της εξωτερικής και εσωτερικής του πολιτικής ολοκλήρωνε την προσπάθεια εξομάλυνσης των σχέσεων με το Ισραήλ, ζήτησε συγνώμη για την κατάρριψη του ρώσικου αεροπλάνου από τον Β Πουτιν και άρχισε την επίθεση γοητείας και αγάπης σε όλα τα ανοιχτά μέτωπα και πέτυχε με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Βεβαίως μια κακή ειρήνη είναι καλύτερη από ένα πόλεμο και η Ρωσία κάτω από το βάρος των δικών της προβλημάτων αλλά κυρίως των Γεωπολιτικών συγκυριών αποδέχτηκε την συγνώμη Ερντογάν χωρίς όμως ακόμα διάφανους προσανατολισμούς. Ο Τ. Ερντογάν έστω και αργά συνειδητοποίησε ότι η Ρωσία είναι πλέον ο σημαντικός παίχτης στη Μ Ανατολή.

Εκτός ελέγχου η οργή στις ΗΠΑ κατά της αστυνομίας, πέντε αστυνομικοί νεκροί

8-7-16

Πέντε αστυνομικοί σκοτώθηκαν και άλλοι επτά τραυματίστηκαν από πυρά ελεύθερων σκοπευτών στο Ντάλας την ώρα που ήταν σε εξέλιξη διαδήλωση οργής για θανάτους Αφροαμερικανών από αστυνομικές σφαίρες. Υπό κράτηση τρία άτομα.

Τη νύχτα προς Παρασκευή (τοπική ώρα, πρωί ώρα Ελλάδας) σε εξέλιξη βρίσκεται επιχείρηση για τη σύλληψη ενός από τους συνολικά τέσσερις θεωρούμενους ως δράστες. Η αστυνομία έχει περικυκλώσει τον τέταρτο ύποπτο σε γκαράζ και σημειωνόταν ανταλλαγή πυρών.

Η αστυνομία ανέφερε πως διαπραγματεύεται με τον ύποπτο, ο οποίος «ανοίγει σποραδικά πυρ». Ο ύποπτος ισχυρίστηκε ότι έχει τοποθετήσει εκρηκτικά στο γκαράζ αλλά και στο κέντρο της πόλης.



Νωρίτερα η αστυνομία είχε αναφέρει πως έχουν τεθεί υπό κράτηση τρία άτομα. Η αστυνομία μιλά για ελεύθερους σκοπευτές που έδρασαν συντονισμένα την ώρα που βρισκόταν σε εξέλιξη διαδήλωση -η σχέση τους με την συγκέντρωση είναι αδιευκρίνιστη.

Η οργή είχε φουσκώσει ξανά στις ΗΠΑ μετά από τα δύο νέα περιστατικά σε Λιουιζιάνα και Μινεσότα θανάσιμης αστυνομικής βίας σε βάρος Αφροαμερικανών.