Τρίβοντας την περιοχή του δέρματος στην οποία νιώθετε έντονο κνησμό, μπορείτε να ενεργοποιήσετε ένα νευρικό μονοπάτι κατά του κνησμού, το οποίο θα δώσει τα σήματα της ανακούφισης από τον κνησμό, σύμφωνα με έρευνα σε ποντίκια που δημοσιεύθηκε στο Journal of Neuroscience.
5.1. ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου έχει ένα ποσοστό θνητότητας 30% σε ασθενείς που πήραν βοήθεια αλλά δεν πρόλαβαν να φτάσουν στο νοσοκομείο.( Van de Werf et al., 2003 ).
Έρευνες έχουν υποδείξει ότι η παροχή φροντίδας σε νοσοκομειακό περιβάλλον που να είναι ταυτοχρόνως ποιοτική αλλά και χρονικά έγκαιρη, μπορεί να μειώσει αυτό το ποσοστό ακόμα και στο μισό. Η βέλτιστη λύση είναι η ύπαρξη εξειδικευμένων κέντρων αντιμετώπισης. Η δε μείωση του ποσοστού θνητότητας είναι πραγματική όταν η πρωταρχική μέθοδος επαναιμάτωσης είναι η θρομβολυτική θεραπεία ή η πρωταρχική διαδερμική στεφανιαία αγγειοπλαστική (pPCI) (Lambert et al., 2010).
Το φαινόμενο «Cappuccino coast» έφερε στην Ιθάκη, εκτός των πολλών προβλημάτων που δημιούργησε, ο «Ιανός». Όπως φαίνεται στο παρακάτω βίντεο από τις Φρίκες, παραθαλάσσια περιοχή που έχει και λιμάνι, η θάλασσα όχι μόνο έφτασε στη στεριά, αλλά την πλημμύρισε κιόλας με αφρούς.
Ένας νεαρός Αμερικανός πήγε στην Ιαπωνία να σπουδάσει Αικίντο (Aikido, πολεμική τέχνη) με τη καθοδήγηση ενός γέροντα, κορυφαίου στο είδος. Ο σοφός δάσκαλος κατ’ επανάληψη τόνισε ότι η εμπλοκή σε καυγά στην καθημερινότητα ήταν απαράδεκτη και ενάντια στη φιλοσοφία του Αικίντο. Υπάρχουν πάντοτε εναλλακτικές που αποτελούν καλύτερες εναλλακτικές.
Μετά από λίγους μήνες εξάσκησης ο Αμερικανός μπήκε στο μετρό του Τόκιο. Στο ίδιο βαγόνι μπήκε και ένας μεθυσμένος Ιάπωνας, βρώμικος, κουρελιασμένος, ενοχλητικός προς τους επιβάτες, έτοιμος για καυγά. Ο Αμερικανός μαχητής ένοιωσε την ανάγκη να προστατέψει τους φιλήσυχους πολίτες. Σηκώθηκε όρθιος και τέντωσε το πελώριο κορμί του. Η ώρα του είχε έρθει να αποδείξει τι είχε μάθει και να δώσει ένα μάθημα στον αγενή Γιαπωνέζο. Ο δάσκαλός του θα ήταν περήφανος για αυτόν.
Ο μεθυσμένος Γιαπωνέζος τον είδε, πρόσεξε ότι ήταν διαφορετικός και κινήθηκε με άγριες διαθέσεις προς το μέρος του. Αλλά προτού φράσει κοντά του, ένας αδύνατος, μικροκαμωμένος γέροντας, άρχισε μα μιλά στον μεθυσμένο με μια ήρεμη και καλοσυνάτη φωνή. «Ει καλέ μου φίλε! Τι ποτό έχεις πιεί;»
Ο μεθυσμένος τα έχασε για λίγο και απάντησε κάπως απότομα. «Σακέ, γέροντα! Γιατί;»
Τα ρομπότ, όπως αυτό που φαίνεται στην εικόνα, έχουν πλάτος περίπου όσο μια ανθρώπινη τρίχα.
Οι επιστήμονες δημιούργησαν έναν στρατό μικροσκοπικών τετράποδων ρομπότ, πολύ μικρά για να φανούν με γυμνό οφθαλμό, τα οποία περπατούν όταν διεγείρονται με λέιζερ και θα μπορούν να εγχυθούν στο σώμα μέσω υποδερμικών βελόνων, σύμφωνα με μελέτη.
Τα μικροσκοπικά ρομπότ θεωρείται ότι έχουν μια σειρά πιθανών χρήσεων, ιδιαίτερα στην ιατρική, και οι Αμερικανοί ερευνητές δήλωσαν ότι αυτά τα νέα ρομπότ προσφέρουν «τη δυνατότητα εξερεύνησης βιολογικών περιβαλλόντων» (σ.ι. όπως το ανθρώπινο σώμα).
Μία από τις κύριες προκλήσεις στην ανάπτυξη αυτών των ρομπότ μεγέθους ενός κυττάρου, ήταν ο συνδυασμός των κυκλωμάτων ελέγχου και των κινούμενων μερών τους λόγω του μικροσκοπικού μεγέθους τους.
*H Υπηρεσία Έρευνας Προηγµένων Αµυντικών Προγραµµάτων είναι οργανισμός του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ, υπεύθυνος για την ανάπτυξη αναδυόμενων τεχνολογιών για χρήση από το στρατό. Από Wikipedia.
Της Whitney Webb
Τον Ιανουάριο, πολύ πριν η κρίση του κοροναϊού (Covid-19) οδηγήσει σε lockdowns, καραντίνα και οικονομική καταστροφή στις Ηνωμένες Πολιτείες και παραπέρα, η κοινότητα των υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ και το Πεντάγωνο συνεργάζονταν με το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας για να δημιουργήσουν απόρρητα σχέδια αναπόκρισης σε μια επικείμενη πανδημία. Έκτοτε υποστηρίζεται ότι οι κοινότητες πληροφοριών και στρατιωτικών πληροφοριών γνώριζαν για μια πιθανή πανδημία στις Ηνωμένες Πολιτείες ήδη από τον περασμένο Νοέμβριο, και ενδεχομένως ακόμη και πριν από τότε.
Δεδομένης αυτής της πρόγνωσης και των πολυάριθμων προσομοιώσεων που διεξήχθησαν στις Ηνωμένες Πολιτείες πέρυσι σχετικά με τις παγκόσμιες ιογενείς πανδημίες (τουλάχιστον έξι διαφορετικού πεδίου και μεγέθους), συχνά προέκυπτε το ερώτημα: Γιατί η κυβέρνηση δεν ενήργησε ή δεν προετοιμάστηκε εάν μια επικείμενη παγκόσμια πανδημία και οι ατέλειες κάθε ανταπόκρισης σε αυτό το γεγογός, ήταν γνωστά; Παρόλο που η απάντηση στο ερώτημα αυτό έχει συχνά παρουσιαστεί ως απλή «ανικανότητα» στα ΜΜΕ, αξίζει να διερευνηθεί η πιθανότητα ότι η κρίση αφέθηκε να ξεδιπλωθεί.
Γιατί θα μπορούσε η κοινότητα πληροφοριών ή μια άλλη ομάδα της κυβέρνησης των ΗΠΑ να επιτρέψει εν γνώσει της μια τέτοια κρίση; Η απάντηση είναι ξεκάθαρη αν κοιτάξει κανείς την ιστορία, καθώς οι διάφορες κρίσεις έχουν χρησιμοποιηθεί συχνά από την κυβέρνηση των ΗΠΑ για την εφαρμογή πολιτικών που κανονικά θα απορρίπτονταν από το αμερικανικό κοινό, ξεκινώντας από τη λογοκρισία του Τύπου έως τα δίκτυα μαζικής παρακολούθησης. Αν και η κυβερνητική απάντηση στις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, όπως το Patriot Act, μπορεί να είναι το πιο προσιτό παράδειγμα για πολλούς Αμερικανούς, οι προσπάθειες της κυβέρνησης των ΗΠΑ να περιορίσουν τη ροή της «επικίνδυνης» δημοσιογραφίας και να παρακολουθήσουν τον πληθυσμό ξεκινούν ήδη από τον Α'.Π.Π. Πόλλες από αυτές τις πολιτικές όπως το Patriot Act μετά την 9/11, είτε τα πολιτικά δίκτυα «κατάσκοπων» της εποχής του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, δεν έκαναν τίποτα για να προστατεύσουν την πατρίδα, αλλά αντίθετα οδήγησαν σε αυξημένη επιτήρηση και έλεγχο που συνέχιστηκε για πολύ μετά που η κρίση που τις προκάλεσε τελείωσε.
Τι συμβαίνει στην Αυστραλία; Αυτές οι σκηνές προκαλούν ντροπή ακόμη και στις δικτατορίες του Τρίτου Κόσμου.
Η Αμερικανίδα γιατρός Carrie Madej, για το επερχόμενο εμβόλιο και ό,τι θα το συνοδεύει (Ελληνικοί Υπότιτλοι) Η Δρ Carrie Madej, είναι ειδική παθολόγος στο McDonough της Τζώρτζια. Η Δρ Madej ολοκλήρωσε την ειδικότητα της στο Πανεπιστήμιο Mercer - The Med Center Of Central Ga. Σήμερα εξασκεί το λειτούργημα της στο Phoenix Medical Group of Georgia, LLC και συνεργάζεται με το Southern Regional Medical Center. https://www.sharecare.com/doctor/dr-c...
Κάθε άνθρωπος που θεωρεί τον εαυτό του υπεύθυνο, έχει την υποχρέωση να δει πάρα πολύ προσεκτικά αυτό το βίντεο.
3.3 ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΣΤΑΔΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΕΝΑΝ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟ
Με βάση τα μοντέλα του στρες που περιγράφονται από τους Martem (1977) και Passer (1982), ο Weiss και ο Troxel (1986) πρότειναν ότι οι τραυματισμένοι αθλητές περνούν ομοίως σε τέσσερα στάδια της αντίδρασης σε τραυματισμό. Μια απλοποιημένη μορφή αυτού του μοντέλου σε σχέση με την αντίδραση του αθλητή στον τραυματισμό, παρουσιάζεται στο Σχήμα 1.
