Στην Πόλη υπάρχουν μέρη που επιθυμώ να περιηγούμαι ξανά και ξανά. Τοποθεσίες απλές και καθημερινές, άλλες με ιστορικό περιεχόμενο και άλλες απερπάτητες, ενώ δεν παραλείπω να προσεγγίζω τμήματα γνωστά που όμως κατά βάθος παραμένουν άγνωστα στους περισσότερους. Ένας από τους συνήθης προορισμούς μου είναι τα Τείχη των Βλαχερνών, αφού εδώ και καιρό παραμένει ανεξήγητη και μή κατευνάζουσα η επιθυμία μου να βρεθώ εκεί. Στα Τείχη περνώ αμέτρητες ώρες, παρατηρώντας σπιθαμή προς σπιθαμή όλα όσα "μαρτυρούν", με τις σκέψεις μου πάντα να διατρέχουν ανάμεσα από πολλές πτυχές και συλλογισμούς.
Μια λάμψη στα Τείχη των Βλαχερνών |
Στις επάλξεις |