Τα πράγματα μπορεί να αλλάξουν στη ζωή, εκεί που δεν το περιμένεις. Όπως και άλλοι πριν από εμένα, το αντιλήφθηκα αυτό με τον σκληρό τρόπο, όταν διαγνώστηκα με ρευματοειδή αρθρίτιδα πριν από δύο δεκαετίες, στην ηλικία των 34. Εκείνο τον καιρό, η διάγνωσή δεν είχε καθόλου καλή πρόγνωση. Πάντα ήμουν πολύ αθλητική, οπότε μια από τις πρώτες μου σκέψεις ήταν πώς θα διατηρήσω έναν δραστήριο τρόπο ζωής. Κατά τη διάρκεια της μέρας, δεν υπήρχε καθόλου ανακούφιση. Ο πόνος ήταν επίμονος και μου έπαιρνε 15 λεπτά για να σηκωθώ το πρωί από το κρεβάτι.
Οι επισκέψεις μου στους γιατρούς, αποτελούνταν από διάφορες ασκήσεις· προσπαθούσαν να αγγίξουν τα δάχτυλα των ποδιών μου, να σηκώσουν τα χέρια μου και να λυγίσουν τα πόδια μου. Ανάλογα με τον πόνο, προσάρμοζαν και τη φαρμακευτική μου αγωγή. Αλλά αυτό δεν με βοηθούσε καθόλου! Το μόνο που έκαναν ήταν να ελέγχουν την πρόοδο μιας ασθένειας που δεν είχε θεραπεία και όδευε προς την αναπηρία και την εξασθένιση. Ή έτσι νόμιζα… Μια από τις φορές που επέστρεφα σπίτι από το γιατρό μου, είχα μια στιγμή έκλαμψης. Συνειδητοποίησα ότι ίσως υπήρχαν καλύτεροι τρόποι θεραπείας. Και θα έπρεπε απλά να τους βρω. Και αυτό ακριβώς έκανα.
Πώς θεράπευσα τη ρευματοειδή αρθρίτιδα
Όταν ο κόσμος με ρωτά πώς το κατάφερα, δεν έχω μια συγκεκριμένη και ολοκληρωμένη απάντηση να τους δώσω. Το μόνο που γνωρίζω με σιγουριά είναι ότι ήταν μια καθοριστική στιγμή στη ζωή μου, όταν αποφάσισα ότι θα βρω έναν τρόπο να ανακτήσω την υγεία και τη ζωή μου. Ξεκίνησα το θεραπευτικό μου ταξίδι και δεν κοίταξα ποτέ ξανά πίσω μου. Στην αρχή, ξεκίνησα με έρευνα. Διάβαζα ό,τι έπεφτε στα χέρια μου σχετικά με την ολιστική υγεία. Συνειδητοποίησα ότι μπορούσα να μάθω κάτι, ακόμα και αν δεν φαινόταν σαν μια πιθανή, αποτελεσματική θεραπεία.
Κι όσο έκανα την έρευνά μου, συναντούσα διάφορους τρόπους ίασης. Δοκίμασα τα πάντα. Έκανα αποτοξίνωση στη διατροφή μου. Βρήκα όλους τους τύπους περίεργων σκευασμάτων, ενώ ταυτόχρονα μάθαινα πώς να διαλογίζομαι και να είμαι παρούσα στη στιγμή. Δοκίμασα θεραπείες, όπως το ρέικι. Θεραπείες που τώρα είναι γνωστές, αλλά τότε ακόμα δεν είχαν ακουστεί.
Και κάπως έτσι, καθώς άρχιζα να πειραματίζομαι με διάφορες ολιστικές πρακτικές, άρχισα και να νιώθω καλύτερα, ο πόνος μειωνόταν. Υπήρχαν λίγα συγκεκριμένα πράγματα που νιώθω ότι είχαν μεγάλη επίδραση στην ίασή μου. Μια από τις πιο σημαντικές αλλαγές που έκανα στον τρόπο ζωής μου ήταν να αφαιρέσω τα γαλακτοκομικά προϊόντα από τη διατροφή μου. Παρατήρησα ότι όταν κατανάλωνα γαλακτοκομικά, οι αρθρώσεις μου πρήζονταν και πονούσαν πολύ.
Μια άλλη πρακτική που επηρέασε κατά πολύ τη θεραπεία μου, ήταν η αντιμετώπιση των συναισθημάτων μου. Όταν είμαστε στρεσαρισμένοι, αυτό έχει τεράστια αρνητική επίδραση στη θεραπεία. Λάτρευα να κάνω EFT, δηλαδή τεχνικές συναισθηματικής απελευθέρωσης, καθώς με βοηθούσαν να μπαίνω με μεγαλύτερη όρεξη στη θεραπευτική διαδικασία.
Πλέον δεν νιώθω πόνο. Τώρα, ακούω το σώμα μου και κάνω ανάλογα προσαρμογές, όταν αρχίζω να νιώθω ότι κάτι δεν πάει καλά. Αυτό μπορεί να είναι ένα συμπλήρωμα ή λίγη ξεκούραση παραπάνω. Ό,τι κι αν είναι αυτό, προσαρμόζομαι ανάλογα, ακούω το σώμα μου και δεν νιώθω πόνο.
Τι εύχομαι να γνώριζαν περισσότεροι άνθρωποι για τη θεραπεία
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μου, έμαθα τόσα πολλά πράγματα για την ίαση. Και αυτά είναι κατά τη γνώμη μου τα τρία θεμελιώδη μαθήματα: