Homeland και αποδόμηση

 του Alef Shepard

 στους δύο αγαπημένους μου Αθανάσιους, συνιδρυτές του Μ.ΑΠ.ΑΙΣ.

Υπάρχει μία τηλεοπτική σειρά που για πολλούς ασκεί ανελέητη κριτική -εκ των έσω- στη Βόρεια Αμερική. Η ηρωίδα της είναι μία διπολική πράκτορας της CIA, η οποία, καθώς προσπαθεί να σώσει τον (δυτικό) κόσμο, σαρώνει κάθε έννοια διεθνούς δικαίου στο δρόμο της. Απαγωγές και δολοφονίες σε αναγνωρισμένες από τον ΟΗΕ ξένες χώρες, επιθέσεις με drones στα σύνορα Πακιστάν προς το Αφγανιστάν, κάποιος συνάδερφός της να φωνάζει: «το Πακιστάν δεν είναι καν χώρα, αλλά ένα γαμημένο ακρωνύμιο!».

Αλλά οι σεναριογράφοι της σειράς προχωρούν πολύ πιο βαθιά από την αποκάλυψη των σκοτεινών μεθόδων των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών. Ισοπεδώνουν κάθε διαπροσωπική σχέση της πρωταγωνίστριας: ο γκόμενος της είναι προδότης, άρα ο έρωτας, σαν τη μουσική, πέθανε· ο πατέρας της πάσχει από την ίδια αρρώστια, άρα ποια εγκυρότητα να κατέχει· τα αφεντικά της δεν την καταλαβαίνουν, άρα την απομονώνουν.

MATRIX: ΤΟ ΚΙΝΟΥΜΕΝΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ;

Η σκέψη δημιουργεί εικόνα, αλλά η εικόνα ποσό πραγματική ειναι;

Ζούμε σε μια εικονική πραγματικότητα που δεν ξέρουμε τι είναι έξωθεν στον ωκεανό ενέργειας του σύμπαντος;

Γιατί η διαδικασία της εξέλιξης επέτρεψε τη δημιουργία της συνείδησης;

Τι σημαίνει να σκέφτεται ή να αισθάνεται κανείς;

Τι είναι ο νους; Πρόκειται για κάτι που υπάρχει πραγματικά; Και αν υποθέσουμε πως υπάρχει σε ποιο βαθμό εξαρτάται απο τις φυσικές δομές, με τις οποίες είναι συνδεδεμένος;

Προσέξτε να μην εμπλέκεστε σε μάχες για κόκαλα

Τρία σκυλιά έπαιζαν μαζί μια μέρα, όταν ένας διάβολος είδε πόσο χαρούμενα και φιλικά ήταν μεταξύ τους. 

Αυτό δεν άρεσε στον διάβολο, κι έτσι αποφάσισε να δημιουργήσει έχθρα μεταξύ τους. 

Πήγε στην αγορά κρεάτων και αγόρασε ένα μεγάλο κόκαλο το οποίο έριξε στα σκυλιά. 

Ένα απ’ τα σκυλιά πήδηξε και άρχισε να μυρίζει το κόκαλο. 

Τα υπόλοιπα ακολούθησαν κι έκαναν το ίδιο.

 Ξαφνικά, άρχισαν να γρυλίζουν το ένα στο άλλο και ξέσπασε μάχη. 

Η ευτυχία ενός ατόμου είναι ίση με την ευτυχία που έχει δώσει στους άλλους

Η ευτυχία μας είναι το αποτέλεσμα του πόση ευτυχία δίνουμε στους άλλους. Εάν η ιστορία της ανθρωπότητας διαβαστεί μ’ έναν άλλο τρόπο, βλέπουμε ότι οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι ήταν εκείνοι που έκαναν άλλους ευτυχισμένους. Το να προξενεί δυστυχία στους άλλους, δημιουργεί εκείνες τις αιτίες που, όταν συσσωρευτούν, δημιουργούν ακόμα περισσότερη δυστυχία στον δημιουργό.

Η ευτυχία ενός ατόμου είναι ίση με την ευτυχία που έχει δώσει στους άλλους. Αυτή η αντίληψη δεν έχει γίνει αποδεκτή ακόμα από τη σύγχρονη ανθρωπότητα. Προς το παρόν, οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν ότι η ευτυχία τους κερδίζεται μόνο εις βάρος της ευτυχίας των άλλων. Οι περισσότεροι πόλεμοι και δικαστικές υποθέσεις το αποδεικνύουν. Ανταγωνισμός, εκμετάλλευση και χειρισμός είναι όλες προσπάθειες να εξασφαλιστεί η ευτυχία εις βάρος της ευτυχίας των άλλων.

Όταν φεύγεις, να γυρίζεις πίσω

Υπάρχουν εκείνες οι ανάποδες ημέρες που τίποτα δεν κυλάει ανεμπόδιστα και δοκιμάζουν τα όρια της αντοχής σου. Σκέψεις και συναισθήματα συνεχίζουν να σου επιτίθενται κατά κύματα και  επιμένουν πως απέτυχες, πως χαράμισες τη ζωή σου. Όλα σου φαίνονται μάταια, κουραστικά, βαρετά ή αδιάφορα. Όταν έρχονται αυτές οι μέρες, προσπάθησε να βγεις απ’ το καβούκι σου, απ’ το τεχνητό νοητικό σου καταφύγιο που σου δίνει μια ψευδαίσθηση ασφάλειας αλλά σε βυθίζει αργά στο βάλτο της κατάθλιψης.  Γίνε λίγο πιο ευρηματικός και αναζήτησε τον χαμένο σου ενθουσιασμό σε μια ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης. Στη φύση!

Μακάρι να γινόμασταν και πάλι παιδιά...

Κοντά παντελόνια, ξέφρενο παιχνίδι στην αλάνα, το παγωτό να κολλάει καθώς λιώνει, οι πρησμένες αμυγδαλές από την ακόρεστη επιθυμία της δροσιάς και οι πρησμένες αμυγδαλές της μητέρας από της φωνές της. Οι ποδηλατάδες για εξερεύνηση στην άλλη άκρη της πόλης – κόσμου και το άγχος της επιστροφής στο ζεστό αεράκι στα τελευταία λαμπυρίσματα του μορυχού ήλιου. Η μυρουδιά της μητέρας που ξεχείλιζε το σπίτι και η έκρηξη αγάπης, ασφάλειας και σιγουριάς μέσα στην ζεστή της αγκαλιά την ώρα της κατσάδας. Τότε που ο καιρός δεν μας πείραζε γιατί αλλάζαμε το παιχνίδι σε κάτι διαφορετικό, σε κάτι νέο πιο συναρπαστικό. Τότε που τα χρήματα τα χρησιμοποιούσαμε και δεν μας πολύ ένοιαζε αν δεν τα είχαμε στην τσέπη. Τότε που οι αισθήσεις λειτουργούσαν στο μέγιστο και αισθανόμασταν το υγρό χώμα, το ανακάτωμα των αρωμάτων στο μικρό μπακάλικο, βλέπαμε τις αλλαγές στο φυλλοβόλημα των δέντρων. Τότε που δεν αναλύαμε τις καταστάσεις αλλά τις συνθέταμε. Τους τσακωμούς με το αντίθετο φύλλο που κατέληγαν στα πρώτα σκιρτήματα της καρδιάς. Τότε που είχαμε φίλους γιατί μας ταίριαζαν και θεωρούσαμε ότι η φιλία θα αντέξει για πάντα άδολη στο πέρασμα του χρόνου και μείς δε θα γεράσουμε ποτέ.

Απόντες

Χτενίζω τον ήλιο μέσα απ’ τα μάτια σου

με κείνο το βλέμμα αποθυμιάς που κληρονόμησα

στην αποκαθήλωση της νύχτας.

Στις άδειες προθήκες των αναμνήσεών σου

παρατάσσω τα αρώματα της νιότης μας.

Κάποτε βάζαμε φωτιά σ’ ένα δεμάτι ενοχές

για να ερμηνεύσουμε την ασέλγεια του δειλινού,

γαζώναμε τις ρωγμές της καθημερινότητας

με το γνέμα των ακυβέρνητων υπερβολών μας,

κρύβαμε ελαττώματα στης ξεγνοιασιάς τα στρώματα.

ΔΕΝ ΕΊΜΑΙ ΕΓΏ ΑΥΤΟΎ ΤΟΥ ΚΌΣΜΟΥ

Μη με κοιτάς παράξενα

δεν είμαι εγώ αυτού του κόσμου 

μη με κρίνεις

μη με καταδικάζεις

ναι, το βλέπεις, δεν σου μοιάζω

μη με κοιτάς στραβά

δεν είμαι εγώ αυτού του κόσμου 

όταν ακούς αυτά που λέω

μη με παρεξηγείς

όταν βλέπεις πως περπατάω

μη με σπρώχνεις

όταν βλέπεις που κοιτάω

μη με τραβάς

Η καλύτερη διατροφή για την καρδιά σας

Σύμφωνα με την Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία, κάθε 40 δευτερόλεπτα ένα άτομο πεθαίνει εξαιτίας κάποιου καρδιαγγειακού νοσήματος στην Αμερική. Αντίστοιχα, στην Ελλάδα ένα μεγάλο ποσοστό των ενηλίκων, ιδίως των ανδρών, πλήττεται από παθήσεις του καρδιαγγειακού συστήματος.

Η πρόληψη των καρδιαγγειακών νοσημάτων βασίζεται σε σημαντικό βαθμό στις διατροφικές συνήθειες. Πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι η Μεσογειακή διατροφή, η οποία χαρακτηρίζεται από υψηλή κατανάλωση φρούτων, λαχανικών, οσπρίων, ελαιόλαδου, μη επεξεργασμένων δημητριακών και άλλων προϊόντων ολικής άλεσης, μέτρια κατανάλωση ψαριού, κρασιού και γαλακτοκομικών προϊόντων και χαμηλή κατανάλωση κόκκινου κρέατος, πιθανώς έχει προστατευτική δράση ως προς τα καρδιαγγειακά νοσήματα.

Τι είναι η Επιτυχία

Αν δεν ξέρουν οι επιτυχημένοι της ζωής από επιτυχία, δεν την ξέρει κανείς.

Επιχειρηματίες, καλλιτέχνες, άνεργοι, πατέρες, μητέρες, παιδιά, αμαρτωλοί και άγιοι, όλοι χρειαζόμαστε λίγη έμπνευση στη ζωή μας. Γιατί να μη στραφούμε λοιπόν σε ανθρώπους που λειτουργούν ως πρότυπα για το θέμα μας, με την προσωπικότητα και τα χρονικά τους να προσυπογράφουν την επιτυχία στους τομείς δράσης τους και να εγγυώνται την ειλικρίνεια των συμβουλών τους; Ας δούμε τον ορισμό της επιτυχίας.

Επιτυχία είναι να μπορείς να βιώνεις την ζωή σου και όχι να επιβιώνεις.

Όταν όλα τα πράγματα γίνονται σε ευθυγράμμιση με τον Σκοπό και στο τέλος ενός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος μπορούμε να γράψουμε την λέξη ΕΓΙΝΕ, τότε βαδίζουμε στο μονοπάτι της επιτυχίας. Οι λέξεις ορόσημο για την επιτυχία είναι, ευθυγράμιση δράσης με τον Σκοπό και στο τέλος η λέξη Έγινε. Μόνο τότε μπορούμε να λέμε ότι η επιτυχία είναι δεδομένη και η ευτυχία κάνει την εμφάνιση της.

Όμως μέχρι να γίνει κατανοητό αυτό και μέχρι να πάρουμε μπρός, κάποιες φορές όλα μοιάζουν να καταρρέουν μπροστά στα μάτια μας, τότε όλο και κάποια μαθήματα μπορούμε να πάρουμε από μεγάλα μυαλά που έκαναν τον κόσμο καλύτερο και γνώρισαν από πρώτο χέρι τα θέλγητρα της ανεπανάληπτης επιτυχίας, αφού η ζωή τους ήταν γεμάτη επιτυχίες. Είτε τους αποκαλέσουμε διάνοιες, φιλόσοφους, είτε μυαλά-θαύματα, το γεγονός παραμένει: τα λόγια τους μπορούν να ρίξουν πολύτιμο φως στο πώς να ζήσεις μια ζωή με νόημα, που κάποιοι αποκαλούν επιτυχία.

Boost : Βελτιστοποιήστε και αυξήστε την ταχύτητα του υπολογιστή σας

Με την πάροδο του χρόνου όλοι μας έχουμε παρατηρήσει ότι μειώνεται σε κάποιο βαθμό η ταχύτητα του υπολογιστή μας. Αυτό έχει να κάνει τις περισσότερες φορές κατά ένα μέρος με την άναρχη εγκατάσταση πολλών προγραμμάτων.

Με την έννοια άναρχη εννούμε το ότι πολλά από τα εγκατεστημένα προγράμματα τα αφήνουμε να τρέχουν κατά την εκκίνηση του υπολογιστή μας με αποτέλεσμα ο υπολογιστής να καταναλώνει πόρους και να επιβαρύνεται με προγράμματα που στις περισσότερες περιπτώσεις δεν χρειάζεται να τρέχουν κατά την εκκίνησή του.

ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ- ΟΙ ΚΥΝΗΓΟΙ ΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ

Ο αρχαίος Σπαρτιάτης, ήταν απελευθερωμένος από τον φόβο του θανάτου, δεν καταλάβαινε τι σημαίνει καλοπέραση και σωματικός εθισμός. Δεν ερωτευόταν, αλλά σεβόταν τη γυναίκα. Ο συμπολεμιστής του ήταν το δεύτερο εγώ, ή μάλλον δυο άνθρωποι σε μια οντότητα. Η μάχη ήταν ιερή και ο πολεμικός παιάνας συνέγειρε τους Σπαρτιάτες, που αδιαφορούσαν για τους δειλούς και τιμωρούσαν με αμείλικτο τρόπο όσους δεν ακολουθούσαν τα δικά τους πρότυπα και θέσφατα. 

Μα ήταν σκληροί και αδίστακτοι στη μάχη. Η Σπάρτη ήταν μια ιδιαίτερη κοινωνία, με συγκεκριμένη δομή και φιλοσοφία. Επειδή είναι και θέμα των ημερών, ξέρετε ότι οι Σπαρτιάτες είχαν υποχρεωτική δημόσια Παιδεία, σε αντίθεση με τους Αθηναίους, όπου η εκπαίδευσή τους ήταν μόνο ιδιωτική. Μιλάμε για μια πραγματικά αταξική κοινωνία, με ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις προς τους πολίτες της. Είχαν επίσης συγκεκριμένες απόψεις για τη ζωή, το θάνατο, την αγάπη και τον έρωτα, την τέχνη, την μύηση και την αλήθεια. Και φυσικά για τον πόλεμο… 

Μια βόλτα με δραχμές στην τσέπη, την εποχή του Ευρώ

Ένας καφές το Σάββατο, με δραχμές στην τσέπη, την εποχή του Ευρώ.

2001 μ.Χ….
το νόμισμα στην Ελλάδα της οικονομικής ευμάρειας είναι η Δραχμή.
Ένας μέσος μισθός είναι 165.000 δρχ.
Βγαίνουμε για έναν καφέ σε μια καφετέρια στην Αθήνα.
Καφές – 450 δρχ.
Τσιγάρα – 410 δρχ.
Τυρόπιτα – 140 δρχ.
Σύνολο: 1.000 δρχ.

2014 μ.Χ….

Μπορείτε να «σκέφτεστε για τον Θεό»;

" Ερώτηση: Η λειτουργία του νου είναι να σκέφτεται. Έχω αφιερώσει πάρα πολλά χρόνια στο να σκέφτομαι τα πράγματα που ξέρουμε όλοι – την εργασία, την επιστήμη, τη φιλοσοφία, την ψυχολογία, τις τέχνες, και λοιπά – και τώρα σκέφτομαι πάρα πολύ για τον Θεό. Από τη μελέτη της μαρτυρίας πολλών μυστικιστών και άλλων θρησκευόμενων συγγραφέων, έχω πειστεί ότι ο Θεός υπάρχει και μπορώ να συνεισφέρω τις σκέψεις μου στο θέμα. Τι λάθος υπάρχει σ’ αυτό; Το να σκεφτόμαστε τον Θεό δεν μας βοηθά να φέρουμε συνειδητοποίηση της ύπαρξης του Θεού;

ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΟ ΤΟ ΧΑΣΜΟΥΡΗΤΟ..

Για πολλά πράγματα δεν έχουμε ιδεα.. όπως ας πουμε για τον εαυτό μας..που νομιζουμε πως κατι είναι, ενώ…

αφηστε τα καλύτερα..

Αληθεια ξερετε..γιατί χασμουριόμαστε. ..

Οι …ειδικοί ανακάλυψαν ότι το χασμουρητό λειτουργεί σαν θερμοστάτης…της Ακρόπολης  του σώματος, αφού σκοπός του είναι να κρατήσει τον ..εγκέφαλο μας δροσερό.

Λειτουργεί, ας πουμε σαν ενας…. ανεμιστήρας του εγκεφάλου

(Όπως και στους υπολογιστές), ο εγκέφαλος μας, δουλεύει καλύτερα σε χαμηλές θερμοκρασίες,

και  η υπερβολική δραστηριότητά του, τον οδηγεί μοιραια  σε..υπερθέρμανση ,

η οποία με τη σειρά της μειώνει την επεξεργαστικη του ικανότητά.

οι τσέπες

Κάποτε, κάποιος, έβαλε κρυφά ένα σημείωμα στην τσέπη του κυρίου Μπράουν. Ένα σημείωμα που έλεγε «ποτέ δεν νίκησε ο φόβος, να το θυμάσαι».

«Αυτή ήτονε η απολαβή μου»

Π​​ριν από μερικές ημέρες ένα βράδυ έτυχε να παρακολουθήσω από το κανάλι της Βουλής ένα ντοκιμαντέρ για την απαγωγή του Γερμανού στρατηγού Κράιπε, στην Κρήτη, την 26η Απριλίου 1944. Το ιστορικό γεγονός είναι γνωστό, έχουν δημοσιευθεί βιβλία, άρθρα, συνεντεύξεις και απομνημονεύματα των πρωταγωνιστών. Η συγκεκριμένη ταινία, ωστόσο, προερχόμενη από το αρχείο της ΕΡΤ, γυρισμένη το 2003 από τον σκηνοθέτη Νίκο Παπαθανασίου, είχε ορισμένες αρετές που αιχμαλώτισαν την προσοχή μου πέρα από τα γεγονότα καθεαυτά, και με κράτησαν καθηλωμένο μπρος στην οθόνη να ρουφάω κάθε λεπτό.

Ο ιδιαίτερος χαρακτήρας της ταινίας βασίζεται στην πηγαία, αδιαμεσολάβητη και ανόθευτη αφήγηση των ανθρώπων, των πρωταγωνιστών, κυρίως στην πρωτοπρόσωπη αφήγηση του τελευταίου επιζώντος αντάρτη, του Ηλία Αθανασάκη. Ενας λεβεντάνθρωπος Κρητικός, με το μουστάκι του, καλοστεκούμενος, που μαγνητίζει τον θεατή-ακροατή με την ευθύτητα, τη διαύγεια, τη σαφήνεια και την παραστατική δύναμη του λόγου του. Τίποτε δεν περίσσευε στην αφήγησή του, καμία ανούσια λεπτομέρεια, καμία περιαυτολογία· ακρίβεια χωρική και χρονική· κι όλη η εξιστόρηση τοποθετημένη στο ευρύτερο πλαίσιο, με δραματική κορύφωση στο φινάλε.

Ιέρειες στην Αρχαία Ελλάδα: αποκαλύπτοντας την ιστορία τους

Στα τέλη του 2ου αι. π.Χ., Αθηναίοι προσκυνητές ξεκινούσαν εν πομπή και διένυαν την απόσταση των εκατόν εξήντα χιλιομέτρων μεταξύ της Αθήνας και του Ιερού του Απόλλωνα στους Δελφούς. Εκεί γιόρταζαν τα Πύθια προς τιμήν του Απόλλωνα. Ένα άτομο ξεχώριζε ανάμεσα στους συμμετέχοντες, η Χρυσηίς, η ιέρεια της Αθηνάς Πολιάδος.

Για την συμβολή της στην ανάδειξη των Πυθίων σε γιορτή που έκανε υπερήφανες και τις δύο πόλεις, οι κάτοικοι των Δελφών την τίμησαν με τον στέφανο του Απόλλωνα και αποφάσισαν με ειδικό ψήφισμα να παραχωρήσουν στην ίδια και όλους τους απογόνους της μια σειρά από σημαντικά δικαιώματα και προνόμια.

Ανάμεσα σε αυτά ήταν και το αξίωμα της προξένου – ειδικής επίτιμης αντιπροσώπου της Αθήνας στους Δελφούς.

Της δόθηκε ακόμη το δικαίωμα να συμβουλεύεται το Μαντείο, δικαστική προτεραιότητα, ασυλία, θέση στην πρώτη σειρά σε όλους τους αγώνες που διοργάνωνε η πόλη, δικαίωμα ιδιοκτησίας ακινήτων, καθώς και φορολογική ατέλεια! Το γεγονός ότι όλα αυτά τα προνόμια μπορούσαν εφεξής να μεταβιβαστούν σε όλους τους απογόνους της κατέστησε την Χρυσηίδα γυναίκα με εξαιρετικό κύρος και επιρροή, τόσο εντός όσο και εκτός του στενού οικογενειακού της περιβάλλοντος.