10 σημάδια ότι αφήνεις του άλλους να κάνουν κουμάντο στη ζωή σου

Μήπως αφήνεις την κακή διάθεση των συναδέλφων σου να σου καταστρέφει την ημέρα; Μήπως αφήνεις την κριτική ενός φίλου να χαλάσει την εικόνα που έχεις για τον εαυτό σου; Κάθε φορά που αφήνεις κάποιον να επιδράσει αρνητικά στον τρόπο που σκέφτεσαι, αισθάνεσαι ή συμπεριφέρεσαι, ουσιαστικά του δίνεις εξουσία πάνω στη δική σου ζωή…

Ακολουθούν 10 τρόποι με τους οποίους παραδίδεις τα ηνία της ζωή σου σε κάποιον άλλον, χωρίς καν να το καταλαβαίνεις:

Αφήνεις τους άλλους να παίζουν με τα συναισθήματα σου

Αν αλλάζεις συμπεριφορά επειδή κάποιος ξέρει τα «κουμπιά» του, τότε έχεις δώσει σε αυτό το άτομο μεγάλη εξουσία επάνω σου. Υπερασπίσου τον εαυτό σου, μείνει πιστή στα λόγια σου και μην παραδίνεσαι, ακόμη κι όταν κάποιος προσπαθεί να παίξει με τα συναισθήματά σου.

Αφήνεις τη γνώμη κάποιου άλλου να επηρεάσει τη γνώμη που έχεις για τον εαυτό σου

Σε κάποιους ανθρώπους δεν θα αρέσεις ή δε θα αρέσουν οι επιλογές σου, ωστόσο αυτό δεν θα πρέπει να επηρεάζει τη γνώμη που έχεις εσύ για εσένα. Το να αισθάνεσαι άσχημα για τον εαυτό σου βασισμένη στα λόγια ή τα συναισθήματα κάποιου άλλου απέναντι σου, είναι ουσιαστικά παραχώρηση εξουσίας επάνω σου.

Δεν θέτεις υγιή όρια

Εσύ αποφασίζεις ποιον θα αφήσεις στη ζωή σου. Αν αισθάνεσαι πικρία για ανθρώπους που έχουν «ρουφήξει» την ενέργειά σου, αυτό είναι ένα σημάδι ότι δεν έχει βάλει υγιή όρια. Χρειάζεται να δουλέψεις προς αυτή την κατεύθυνση για να θέσεις ξεκάθαρα φυσικά, συναισθηματικά και οικονομικά όρια.

Παραπονιέσαι για όλα τα πράγματα που πρέπει να κάνεις

Επίσης θα πρέπει να αποφασίσεις τι θα κάνεις με τον χρόνο σου. Δεν είσαι υποχρεωμένη να πας στον γιατρό, να δεις μία φίλη ή να παρευρεθείς σε μία οικογενειακή συγκέντρωση. Φυσικά, θα υπάρχουν συνέπειες αν δεν τα κάνεις όλα αυτά, αλλά και πάλι έχεις την επιλογή.

Θυμάσαι τότε που δεν κρυβόμασταν με λίγες σταγόνες βροχής;

Εμένα, Σήμερα Θυμάμαι και Δακρύζω…

Θυμάμαι τότε που ζωγράφιζα ήλιους όταν έβρεχε και δεν κρυβόμουν με λίγες σταγόνες βροχής…

Χαμογελούσα στο Θεό που μας φρόντιζε και έβγαινα έξω για να φυτέψω γιασεμιά χορεύοντας… 

Μετά άπλωνα τη καρδιά μου στη λιακάδα και έκρυβα τα όνειρα μου στα μπαούλα του ουράνιου τόξου… για να μη τα ξεχάσω ποτέ… για να γνωρίζω πάντα που βρίσκονται…

Δεν ήξερα τότε ότι το κλειδί για τα πολύχρωμα μπαούλα βρίσκεται μέσα στην αθωότητα, στην απλότητα…

Και μεγάλωσα… 

Ξεπούλησα την απλότητα μου σε πολύπλοκες σκέψεις και βαρύγδουπες δηλώσεις… 

Σκότωσα την αθωότητα μου ματώνοντας σε "πλαστικές" αγάπες... 

Γέμισα τις γλάστρες μου πλαστικοποιημένα γιασεμιά… έτσι για να έχω την αίσθηση ότι ζω και ονειρεύομαι…

Η Προφήτισσα Κασσάνδρα σε σύνοδο με την Θεά Αφροδίτη*

30. 11. 2018

Η Προφήτισσα Κασσάνδρα

σε σύνοδο με την Θεά Αφροδίτη

στην 28η Μοίρα του Ζυγού*

Τώρα ο Έρωτας είναι σαν Προφητεία

που δεν εκπληρώθηκε,

μια Προφητεία που δεν την πίστεψες ούτε και συ,

Η Ομηρική άποψη της μοναξιάς

Μοναξιά. Το στενό μονοπάτι προς το Σκοπό. 

Η Ομηρική άποψη της μοναξιάς. Ο Οδυσσέας είναι μόνος, αν και ανάμεσα σε συντρόφους, διότι μόνον αυτός αντέχει και ακούει τις κλήσεις.

Η αρνητική μοναξιά. 

Μόνον ο Οδυσσέας αποφεύγοντας μέσα στη μοναξιά του το κακό οδηγείται στο Καλό της Ιθάκης, του Σκοπού. 

Δυστυχώς η μοίρα του σκοπού ισούται με τη μοίρα του μόνου. 

Ὑπάρχουν διάχυτα …μηνύματα γύρω μας!!!

Καὶ μάλιστα ἄφθονα.
Ἀπὸ ἐμᾶς ἀπαιτεῖται νὰ τὰ παρατηρήσουμε καὶ νὰ τὰ ἀξιολογήσουμε καταλλήλως.

Πότε μᾶς συμβαίνει αὐτό; Διαρκῶς. Δὲν χρειάζεται νὰ αἰσθανθοῦμε πὼς ἀντιμετωπίζουμε ἀδιέξοδα, γιὰ νὰ ἐπιλέξουμε τὴν ἀναζήτησιν μηνυμάτων. Τὰ μηνύματα μᾶς συντροφεύουν διαρκῶς, σὲ κάθε μας βῆμα καὶ ἀρκεῖ, ὅλοι μας, κάθε στιγμὴ νὰ θέλουμε νὰ τὰ λάβουμε.

Τὰ ἐπαναλαμβανόμενα ἀδιέξοδα ἐμφανίζονται ὅταν ἐμεῖς δὲν εἴμαστε καταλλήλως ἐφοδιασμένοι γιὰ νὰ ξεπεράσουμε τὶς δυσκολίες. Ὅταν μᾶς λείπουν ὅπλα. Ὅταν ἡ προπόνησίς μας ἔμεινε μισή. Ὅταν μᾶς λείπει ἡ ἀποφασιστικότης. Ἤ ἁπλῶς μόνον ὅταν ἔχουμε ἐπιλέξη τὴν λάθος διαδρομή…
Μὰ καὶ τότε, ὅπως πάντα, τὰ μηνύματα ὑφίστανται. Τὸ ἐὰν ἐμεῖς θέλουμε, ἢ ὄχι, νὰ τὰ διακρίνουμε, εἶναι μία ἄλλη ἱστορία.

Κατὰ τὴν αὐτὴν λογικὴ ἔχουμε σίγουρα διαπιστώση στὶς ζωές μας μία …ὀξύμωρον σύμπτωσιν γεγονότων, ποὺ ἐμφανίζονται μόνον ὅταν εἴμαστε πράγματι ἀποφασισμένοι νὰ φθάσουμε κάπου καί, ἐφ΄  ὅσον αὐτὸ τὸ κάπου πράγματι θὰ προσφέρη θετικὰ στὸ σύνολον.
Συνήθως αὐτὲς οἱ διαδρομὲς εἶναι γνωσιακές, ἀλλὰ ὄχι πάντα.
Κι ἀκριβῶς τότε λοιπόν, ποὺ ἀκόμη κι ἐὰν τὰ ἀδιέξοδα φαίνονται ὑπερβολικὰ μεγάλα καὶ ἀνυπέρβλητα, εἶναι ποὺ ὁ …ἀπὸ μηχανῆς θεὸς ἐμφανίζεται γιὰ νὰ μᾶς δείξῃ μίαν …χαραμάδα στὰ στεγανά.

Robin Sharma: Σκοπός της ζωής είναι μία ζωή με σκοπό

Είναι γνωστό ότι η ζωή περνά πολύ γρήγορα, σαν νερό που κυλάει και χάνεται.

Για αυτό έχουμε να την ζήσουμε στο έπαρκο, να αξιολογήσουμε τι είναι πραγματικά σημαντικό ώστε να είναι «ουσιαστική» και τι θέλουμε να πετύχουμε στη ζωή μας, με βάση τις αρχές και τις αξίες μας.

Το βιβλίο «Ποιος θα κλάψει όταν πεθάνεις» είναι ένα απλό και κατανοητό εγχειρίδιο ζωής, μέσα από το οποίο ο Robin Sharma δίνει 100+1 σοφές συμβουλές για να ανακαλύψετε τι έχει πραγματική σημασία στη ζωή.

»Όταν είχα μεγαλώσει αρκετά, ο πατέρας μου μου είπε κάτι που δεν πρόκειται να λησμονήσω ποτέ: «τη στιγμή που γεννιόσου, γιε μου, εσύ έκλαιγες, ενώ όλοι γύρω σου γιόρταζαν. Ζήσε τη ζωή σου με τέτοιο τρόπο, ώστε τη στιγμή που θα πεθαίνεις εσύ να χαίρεσαι σαν να είναι γιορτή, ενώ όλοι οι άλλοι γύρω σου να κλαίνε…»

Στους καιρούς που ζούμε, έχουμε ξεχάσει ποιο είναι το αληθινό νόημα της ζωής.

Πάλι εδώ εσύ;

Σε παρατηρώ βλέποντας ότι σου αρέσει να ονειρεύεσαι έναν όμορφο κόσμο με άπειρες δυνατότητες, δίχως ανάγκες, χωρίς να αναγκάζεσαι να επιδιώκεις το καλύτερο διότι είσαι το ωραιότερο γέννημα του Θεού, από ζωή και φως, κάτι που μπορούν να αντιληφθούν μόνον οι όμορφες αθάνατες ψυχές, ενθυμόμενες τον αληθινό τους εαυτό, την αληθινή ζωή. Εκεί στα πέρατα του ουρανού και του αιθέρα, ΠΙΟ πέρα από αυτούς, έξω από αυτό το σύμπαν, εκεί στην Αρχέτυπη δημιουργία στην οποία ανήκεις, που βρίσκεται η αληθινή σου υπόσταση όπου κάθετι δεν έχει το αντίθετο του ούτε ως σκέψη ούτε ως ζωή, διότι αυτή σου η σκέψη και η συνείδηση σου είναι ένας Αμετάβλητος Αγαθός Νους, και ένα σώμα νοητό όπως είναι οι λογισμοί που κάνεις, όλα είναι νοητά, το οποίο νοητό σώμα είναι ο Ιδεατός Άνθρωπος, ο αθάνατος άνθρωπος θεός, δίχως τις μεταβαλλόμενες αισθήσεις του θανάτου, οι οποίες προβάλλονται εδώ στον διττό κόσμο ως αρνητικές η θετικές αισθήσεις, ως το καλό ή το κακό, αλλά που δεν απέχουν ποτέ από καμμιά κακία, και είναι τα συναισθήματα πάθη κι επιθυμίες του σώματος που μας οδηγούν.

Σου εύχομαι να ξαναβρείς τον δρόμο της επιστροφής στον Αγαθό κόσμο, με οδηγό την ψυχή σου αφού είναι η μόνη που κινείται μέσω της Αρμονίας και δεν μετέχει στον διττό και θνητό κατώτερο κόσμο που δημιουργήθηκε για άλογα όντα χωρίς να έχουν στην ψυχή τους την πρωταρχική ουσία όμοια με το Αγαθό Φως τον Πανάγαθο Νου..όνειρα αληθινά..

ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΑΣ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

 

Επειδή έχει υπολογισθεί ότι το μέσος άνθρωπος έχει κατά μέσον όρο περίπου 50.000 σκέψεις ημερησίως, είναι ουτοπικό να προσπαθούμε να ελέγξουμε την κάθε μας σκέψη, αλλά αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να προσπαθούμε τις κυρίαρχες σκέψεις και πεποιθήσεις μας, καθώς και τις πιο συχνές από αυτές, να τις θέτουμε σε συνειδητό έλεγχο, δεδομένου ότι καθορίζουν κατά ένα μεγάλο μέρος τη νοητική λειτουργία μας και είναι βέβαιο ότι βαρύνουσα σημασία γενικώς, εκτός από την ποιότητα, έχει και η ποσότητα των σκέψεών μας. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο υποσυνείδητος νους μας είναι ο χώρος όπου κυρίως έχουν αποθηκευτεί οι βαθιές πεποιθήσεις μας και οι αναπόδραστοι προγραμματισμοί που φέρουμε όλοι στην ψυχή μας και διαδραματίζουν ιδιαίτερο ρόλο στην κατάστασή της.

 

Για να αλλάξουμε όλα αυτά που φαινομενικά μας φέρνει η ζωή μπροστά μας και δεν θα θέλαμε να υπάρχουν, όπως και για να προσελκύσουμε αυτά που επιθυμούμε, πρέπει να μάθουμε να αναπρογραμματίζουμε τον υποσυνείδητο νου μας. Ο πιο αποτελεσματικός και εύκολος τρόπος γι’ αυτό είναι η κινητοποίηση της φαντασίας, γιατί χρησιμοποιώντας τη δύναμη της σκέψης για να δημιουργήσουμε μία ιδεατή απεικόνιση, δημιουργούμε τις καλύτερες προϋποθέσεις για να επιτύχουμε αυτό που ονομάζουμε δημιουργικό οραματισμό, τη μετατροπή δηλαδή αυτών που θέλουμε να ζήσουμε σε νοητικές εικόνες επενδυμένες με τα ανάλογα θετικά συναισθήματα. 

Η επαναλαμβανόμενη χρήση του δημιουργικού οραματισμού, παράλληλα με τη σταθερή επίδραση των θετικών σκέψεων, θα μπορέσει να μας κάνει να γονιμοποιήσουμε τον υποσυνείδητο νου μας με έναν άλλο πιο θετικό τρόπο σκέψης, ικανό να απωθήσει τις στρεβλές πεποιθήσεις και τον αρνητισμό και τελικώς να λειτουργήσει σαν ο καλύτερος ελκυστής της όποιας πραγματικότητας επιθυμούμε στη ζωή μας. Γιατί, όπως είπε και ο Άγγλος συγγραφέας John Ruskin: «Οι ευγενείς καρδιές είναι ο κήπος, οι ευγενείς σκέψεις είναι οι ρίζες, οι ευγενείς λέξεις είναι τα άνθη και τα ευγενή έργα και γεγονότα είναι οι καρποί.»

Μπορώ πάντα να επιλέγω, οπότε είμαι εγώ πίσω από τις επιλογές μου.

Γράφει ο συγγραφέας Δημήτρης Νομικός

Μπορώ είτε να φωνάζω για τα σκοτάδια, είτε να φροντίζω να τα φωτίζω.
Μπορώ να τρομάζω από τις σκιές, ή να ενθαρρύνομαι από το μέγεθός μου.
Μπορώ να μείνω για πάντα κάτω, ή να πάρω το χρόνο μου μέχρι να ξεκουραστώ.
Μπορώ να διαμαρτύρομαι για τα εμπόδια, ή να συνεχίζω τη διαδρομή μου.
Μπορώ να ανησυχώ για τα χαλασμένα μου παπούτσια ή να διαβαίνω ξυπόλυτος.
Μπορώ να αναπολώ, ή να σχεδιάζω.
Μπορώ να απαιτώ, ή να δημιουργώ.

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΚΟΔΑΙΜΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ!

Οι σκέψεις μας συνδέονται με τα συναισθήματά μας, τη συμπεριφορά μας και την πραγματικότητα που βιώνουμε γενικά, γι' αυτό και όταν κάνουμε αρνητικές σκέψεις είναι βέβαιο ότι οδηγούμε και τον εαυτό μας στο να βιώσει αρνητικά συναισθήματα, όπως άγχος, αγωνία, ένταση και άλλα συναφή, ενώ αυτό έχει αντίκτυπο και στη ζωή μας ευρύτερα, αφού το λιγότερο που μπορεί να προκύψει είναι διάφορες διαταραχές υγείας, όπως αϋπνίες, ταχυκαρδίες και υπέρταση. 

Ο κάθε άνθρωπος, καθώς μεγαλώνει, μπαίνει όλο και περισσότερο στη διαδικασία να κάνει διάφορες αρνητικές σκέψεις, με αποτέλεσμα να κλιμακώνεται συνεχώς η κακή διάθεσή του. 

Επίσης, όσο πιο πολλές αρνητικές σκέψεις ο άνθρωπος έχει, τόσο πιο πολύ χαλάει η διάθεσή του και τόσο πιο πολλές νέες αρνητικές σκέψεις του δημιουργούνται με σχεδόν αυτοματοποιημένο χαρακτήρα και έτσι μπαίνει μέσα σε έναν πραγματικό φαύλο κύκλο, με πολλαπλές επιπτώσεις σε αυτό που είναι και σε αυτό που βιώνει ως πραγματικότητα. 

Ήλιος, Ερμής, Δίας στον Τοξότη σε τετράγωνο με Άρη στους Ιχθείς* Εμπιστέψου πως το Θείο Σχέδιο δεν κοιμάται Ποτέ*

Ήλιος, Ερμής και Δίας

σε Σύνοδο

στις πρώτες Μοίρες του Τοξότη,

και το Όραμα είναι Μεγάλο,

η Ευγνωμοσύνη Μεγάλη,

όμως αυτή η Larger Than Life Σύνοδος,

σκοντάφτει λίγο σε μια Πολεμική Διάθεση,

λόγω Τετραγώνου της με τον Άρη

από τους Ιχθείς,

και κάτι μπορεί να έχει μπει ξαφνικά εμπόδιο

σε αυτό που κάνεις,

ή κάποιος να κοντράρει τα σχέδια σου,

ή από κει που δεν το περίμενες

και όλα έδειχναν τόσο Όμορφα Τυχερά και Ειδυλλιακά,

ένα μικρό αγκαθάκι σε πιέζει,

και σου δημιουργεί Αγωνία και Ανάγκη

να Δράσεις, να Πολεμήσεις, να Διεκδικήσεις, 

να Υπερασπίσεις*

Το να κοιτάζετε το ηλιοβασίλεμα χωρίς την παρεμβολή της σκέψης , είναι πολύ δύσκολο. (JIDDU KRISHNAMURTI)

Αυτό το πρόβλημα είναι πολύ δύσκολο. Το να κοιτάξετε το ηλιοβασίλεμα χωρίς την παρεμβολή της σκέψης, απαιτεί τρομακτική πειθαρχία. Όχι την πειθαρχία της συμμόρφωσης, όχι την πειθαρχία της καταστολής ή του ελέγχου. Η λέξη «πειθαρχία» σημαίνει «μάθηση» -όχι συμμόρφωση, όχι υπακοή- μάθηση σχετικά με όλη τη διαδικασία της σκέψης και τη θέση της. Η άρνηση της σκέψης απαιτεί μεγάλη παρατήρηση. Και για να παρατηρεί κανείς πρέπει να υπάρχει ελευθερία. Μ’ αυτή την ελευθερία γνωρίζει κανείς την κίνηση της σκέψης και τότε η μάθηση είναι σε ενέργεια.

Τι εννοούμε όταν λέμε μάθηση; Όταν πάει κανείς στο σχολείο ή στο λύκειο, μαθαίνει ένα σωρό πληροφορίες, ίσως όχι τεράστιας σημασίας, πάντως μαθαίνει. Αυτό γίνεται γνώση κι από αυτή τη γνώση δρούμε, είτε στο τεχνολογικό πεδίο ή σ’ όλο το πεδίο της συνείδησης. Πρέπει λοιπόν να καταλάβει κανείς πολύ βαθιά τι σημαίνει η λέξη «μάθηση». Προφανώς η λέξη «μάθηση» είναι ένα ενεργό παρόν. Υπάρχει μάθηση όλη την ώρα. Όταν όμως αυτή η μάθηση γίνεται ένα μέσο συσσώρευσης γνώσης, τότε το πράγμα αλλάζει. Δηλαδή, έμαθα από μια περασμένη εμπειρία ότι η φωτιά καίει. Λυτό είναι γνώση. Το έμαθα και συνεπώς δεν πάω κοντά στη φωτιά. Έπαψα να μαθαίνω. Και οι περισσότεροι από μας. έχοντας μάθει, δρουν από αυτό το σημείο. Έχοντας μαζέψει πληροφορίες για τον εαυτό μας (ή για κάποιον άλλον), τις κάνουμε γνώση· τότε αυτή η γνώση γίνεται εντελώς σχεδόν στατική, κι από αυτή δρούμε. Συνεπώς, η δράση είναι πάντα παλιά. Η μάθηση, λοιπόν, είναι κάτι το τελείως διαφορετικό.

Αν κάποιος έχει ακούσει με προσοχή απόψε, έμαθε για τη φύση του φόβου και της ευχαρίστησης· το έμαθε, γι’ αυτό και από αυτό το σημείο δρα. Ελπίζω να βλέπετε τη διαφορά. Η μάθηση συνεπάγεται συνεχή δράση. Υπάρχει μάθηση ύλη την ώρα, κι αυτή η ίδια η πράξη της μάθησης είναι δράση. Η δράση δεν είναι ξέχωρη από τη μάθηση. Ενώ στους περισσότερους από μας, η δράση είναι ξεχωριστή από τη γνώση. Δηλαδή, υπάρχει η ιδεολογία ή το ιδανικό και σύμφωνα μ’ αυτό το ιδανικό δρούμε, επιδιώκοντας να συμμορφώσουμε τη δράση σ’ αυτό το ιδανικό. Συνεπώς, η δράση είναι πάντοτε παλιά.

«Περιμένουμε»

Και περιμένουμε, ένα  φως μα μόνο το σκοτάδι  ακούει το κάλεσμα μας και σκοτάδι, είναι η απουσία του φωτός. Έτσι δε λένε; …»
– γράφει ο Γιώργος Αλεξάνδρου.

Περιμένουμε θαύματα. Περιμένουμε την ανάσταση. Περιμένουμε την ανατροπή. Περιμένουμε και περιμένουμε. Κανείς δεν μας έμαθε να περιμένουμε. Κυρίως, δεν μας έμαθε κανείς, τι ακριβώς να περιμένουμε κι αν αυτό που περιμένουμε, θα είναι ωφέλιμο ή βλαβερό. Και περιμένουμε, ένα  φως μα μόνο το σκοτάδι  ακούει το κάλεσμα μας και σκοτάδι, είναι η απουσία του φωτός. Έτσι δε λένε;

Περιμένουμε ξανά στο βάθος, στη γωνία και στις σκιές. Στις σκιές που μάθαμε να ελπίζουμε τα θαύματα. Στις σκιές που χρεώσαμε την αποτυχία της ύλης. Περιμένουμε ένα χέρι, να εξυψώσει την ψυχή μας. Να αστράψει το αίσθημα στο σώμα και να ταράξει την καρδιά με απανωτούς παλμούς. Και περιμένουμε. Την κάθε μέρα, περιμένουμε με σώματα βαριά κι ανάσες κούφιες. Με όνειρα στεγνά κι ελπίδες φρούδες. Περιμένουμε το τρένο σε λάθος στάση, σε λάθος ώρα, με λάθος προσδοκίες.

Μούμιες 2.300 ετών ανακαλύφθηκαν στην Αίγυπτο

«Στο πλαίσιο μιας ανασκαφής ανακαλύφθηκαν οκτώ σαρκοφάγοι από ασβεστόλιθο οι οποίες ήταν καλυμμένες με ένα είδος  χρωματιστού χαρτονιού σε σχήμα ανθρώπου»
– μετάφραση, επιμέλεια Νίκος Σταϊκούλης

---

Οκτώ μούμιες της φαραωνικής εποχής ανακαλύφθηκαν από αρχαιολόγους καθώς η αρχαία Αίγυπτος εξακολουθεί να αποκαλύπτει τους κρυμμένους θησαυρούς της. Συγκεκριμένα βρέθηκαν στην ίδια πυραμίδα όπως ο βασιλιάς Αμενεμχέτ  Β΄ που βρίσκεται στο Νταχσούρ, κοντά στις Μεγάλες Πυραμίδες της Γκίζας, νότια του Καΐρου.

Το συγκρότημα του Νταχσούρ, περίπου 30 χλμ. Νότια του Καΐρου, αποτελεί ένα μείζον πεδίο βασιλικών ταφών, στο οποίο μάλιστα βρίσκεται η γνωστή «Κυρτή Πυραμίδα» του βασιλιά Σνεφρού.

Η ομορφιά της ψυχής κάνει ποθητό ακόμα και τον άσχημο άνθρωπο

Τι είναι η ομορφιά; 

Οι περισσότεροι ακούγοντας αυτή τη λέξη θα τρέξουμε να απαντήσουμε πως αυτή σημαίνει το εξωτερικό κάλλος, ένα εντυπωσιακό σώμα, την εμφάνιση εκείνη που προκαλεί τον πόθο και την επιθυμία. 

Πόσοι όμως θα σκεφτούμε την ομορφιά που υπάρχει μέσα μας, την ομορφιά της ψυχής μας; 

Την εσωτερική εκείνη ωραιότητα η οποία δεν παλιώνει ποτέ, δε γερνάει ποτέ αλλά αντιθέτως, όσο περισσότερο καλλιεργείται τόσο αυξάνεται. 

Η εσωτερική ομορφιά στον άνθρωπο (η αρετή), είναι ανώτερη. 

Και όμως, στις ημέρες μας βλέπουμε πολύ συχνά πως άνθρωποι απορρίπτονται ή πάνε μπροστά στη ζωή τους στηριζόμενοι αποκλειστικά και μόνο σε αυτή. 

Η μόδα, η διαφήμιση, η τηλεόραση προωθούν συγκεκριμένα πρότυπα ομορφιάς τα οποία υποτίθεται πως πρέπει να θεωρούνται αναγκαία για όλους τους ανθρώπους –κυρίως τις γυναίκες. 

Είναι γεγονός πως ως άνθρωποι οι οποίοι έχουμε ακόμα μέσα μας αντιλήψεις από την προϊστορική μας εξέλιξη, επειδή ενδόμυχα θεωρούμε πως ένας άνθρωπος με ωραιότερη εμφάνιση θα έχει καλύτερα και πιο υγιή γονίδια. 

Όμως, πόσοι άνθρωποι πίσω από την όμορφη εμφάνιση δεν κρύβουν μία εντελώς άσχημη ψυχή; 

Πώς εκτελείται η τεχνική αναπνοής που μειώνει επιτόπου το άγχος [vid]

Οι ασκήσεις αναπνοής ή pranayama, είναι ένα μεγάλο μέρος της γιόγκα και είναι μεταξύ των βασικών “εργαλείων”, που χρησιμοποιούν πολλοί ψυχολόγοι, ιδιαίτερα όταν εργάζονται με πελάτες που βιώνουν έντονο στρες ή άγχος.

Οι ασκήσεις αναπνοής ή pranayama, είναι ένα μεγάλο μέρος της γιόγκα και είναι μεταξύ των βασικών “εργαλείων”, που χρησιμοποιούν πολλοί ψυχολόγοι, ιδιαίτερα όταν εργάζονται με πελάτες που βιώνουν έντονο στρες ή άγχος.

Η διαφραγματική αναπνοή είναι η πιο ευρέως γνωστή τεχνική αναπνοής, αλλά νέες επιστημονικές έρευνες έχουν αρχίσει να ρίχνουν φως σε άλλες τεχνικές της pranayama και τα οφέλη τους.

Η διαδικασία της αναπνοής αφορά την διασύνδεση του εθελοντικής νευρικού μας συστήματος (πτυχές της φυσιολογίας μας κάτω από τον συνειδητό μας έλεγχο) και το αυτόνομο νευρικό μας σύστημα (πτυχές που δεν είναι υπό τον συνειδητό μας έλεγχο).

Οι συνειδητές ασκήσεις αναπνοής είναι ένα μέσο για να περάσουμε μηνύματα προς τον εγκέφαλο με βάση του τι κάνουμε με το σώμα μας. Προσφέρει επίσης μια άμεση σύνδεση για την εξισορρόπηση του συμπαθητικού και του παρασυμπαθητικού νευρικού συστήματος.

Η τεχνική Nadi Shodhana της γιόγκα, ή αλλιώς εναλλαγή ρινικής εισπνοής (δλδ εισπνοή από μόνο ένα ρουθούνι κάθε φορά) έχει μια μακρά ιστορία στην παραδοσιακή ιατρική Ayurvedic και την γιόγκα. Πιστεύεται ότι εναρμονίζει τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου, με αποτέλεσμα μια ισορροπημένη σωματική, ψυχική και συναισθηματική ευεξία. Έτσι μειώνει άμεσα το άγχος της στιγμής.

Άση Μπήλιου: Οι Προβλέψεις για το 2019 και την Ελλάδα

Το 2018 πλησιάζει σιγά-σιγά στο τέλος του και ετοιμάζεται να παραδώσει την σκυτάλη στο 2019. 

Εκατομμύρια κόσμος ετοιμάζεται να γιορτάσει τα Χριστούγεννα αλλά και να αποχαιρετήσει την χρονιά που φεύγει και παράλληλα να χαιρετίσει την νέα. Αλήθεια, τι μας επιφυλάσει;

Θα είναι, άραγε, μία χρονιά του τύπου «κάθε πέρσι και καλύτερα» ή θα πάει καλύτερα από κάθε άλλη φορά;

Η γνωστή αστρολόγος, Αση Μπήλιου έρχεται μέσα από την εκπομπή της Ελένης Μενεγάκη και ήδη από νωρίς μας έχει δώσει τις προβλέψεις αλλά ταυτόχρονα και τις προειδοποιήσεις της για το κάθε ζώδιο ξεχωριστά.

Πολλοί περιμένουν ευχάριστες αλλαγές και αρκετοί δεν τα βλέπουν και τόσο αισιόδοξα τα πράγματα, τόσο προσωπικά όσο και σε ευρύτερους τομείς.

Σύμφωνα, όμως με την αγαπητή Άση, το 2019 θα έχει αρκετές ευχάριστες αλλαγές και κάποια πράγματα θα είναι «παιχνιδάκι» σε σχέση με το 2018.

 Φαίνεται, λοιπόν, να υπάρχουν στο 2019 θετικές εξελίξεις – αλλά κι αυτό, μερικές φορές φαίνεται παράξενο, αν σκεφτεί κάποιος ότι εκείνο που καλό και ευχάριστο για έναν άνθρωπο είναι άσχημο και δυσάρεστο για κάποιον άλλον.

Αλλά ας αφήσουμε την ίδια να μας τα πει, μέσα από το βίντεο που ακολουθεί:
Άση Μπήλιου: 

Οι προβλέψεις για το 2019 και την Ελλάδα

Άνθρωπος, Θείο και μεταφυσική, στο έργο του Καζαντζάκη

Το κύριο θεολογικό συμπέρασμά του στην  Ασκητική, ότι δηλαδή είμαστε Σωτήρες του Θεού – Salvatores Dei, είναι εξαιρετικά ελκυστικό για να αποτελέσει την αφετηρία μιας ερμηνείας των θεολογικών του απόψεων. Η Ασκητική του Νίκου Καζαντζάκη αποτελεί τη βάση του συμπεράσματος αυτού, το οποίο βασίζεται σε μία εξελικτική και σχεσιακή αντίληψη του δεσμού του ανθρώπου με τον Θεό. Δηλαδή ο Θεός και ο κόσμος προσπαθούν συνεχώς να εξελιχθούν.

Για να το αποδείξει αυτό ο Καζαντζάκης εκλαμβάνει την εξέλιξη του ανθρώπου ως μία διαδικασία, η οποία περιλαμβάνει για τον άνθρωπο τρία χρέη και τέσσερα διανοητικά βήματα. Πρώτο χρέος του ανθρώπου είναι να χρησιμοποιήσει το μυαλό του για να κατανοήσει τον κόσμο μέσω ενός λογικού και συντακτικού σχήματος.

Το δεύτερο χρέος του είναι απέναντι στην καρδιά του, η οποία λαχταράει να διεισδύσει πίσω από τα φαινόμενα και να ενωθεί με κάτι που είναι πέρα από τη νόηση και την ύλη. 

Τρίτο χρέος είναι να προσπαθήσει να υπερβεί αυτά που έχουν να του προσφέρουν το μυαλό και η καρδιά και από τον πειρασμό που προσφέρουν και τα δύο, τον πειρασμό της ελπίδας. Ο Καζαντζάκης μας προκαλεί να αποδεχτούμε μία ριζικά μηδενιστική ιδέα, ότι τίποτα αξιόλογο δεν υπάρχει, και αφού δεχτούμε αυτή την ιδέα να τη βιώσουμε με αξιοπρέπεια και θάρρος.

Εκπληρώνοντας αυτά τα τρία χρέη, κάνουμε ένα ταξίδι αυτοσυνειδησίας, το οποίο μας δίνει την δυνατότητα να ανακαλύψουμε τη σχεσιακή φύση ενός εξελισσόμενου Θεού, τον οποίο καλούμαστε να σώσουμε. Στο πρώτο από τα τέσσερα βήματα, το οποίο μας επιτρέπει να αποκτήσουμε μία ευρύτερη άποψη για τον κόσμο μας, ακούμε μία κραυγή για βοήθεια, η οποία εκπορεύεται από τα βάθη της ψυχής μας. Αυτή η έκκληση για βοήθεια, η οποία αποτελεί σημαντικό μέρος του σχεσιακού οράματος του Καζαντζάκη είναι η κραυγή του ευάλωτου Θεού μέσα μας.

Στο δεύτερο βήμα ο Καζαντζάκης μας ζητάει να υπερβούμε το Εγώ και να ανακαλύψουμε την πνευματική, κοινωνική και ιστορική μας παράδοση. Είναι ένα είδος υπέρβασης, προκειμένου να υιοθετήσουμε ένα νέο πνεύμα συλλογικότητας. Μέρος της ζωής μας γίνεται αντιληπτό ως ταύτιση με το ευρύτερο πνεύμα της ανθρωπότητας. Το τρίτο βήμα γίνεται όταν το ταξίδι μας μάς επιτρέπει να ταυτιστούμε με την εξελικτική πορεία του κόσμου.

Χόρχε Μπουκάι: Το μαγαζί της αλήθειας

Ο άνθρωπος περπατούσε σ’ εκείνα τα σοκάκια της επαρχιακής πόλης. Είχε χρόνο και γι’ αυτό κοντοστεκόταν για λίγο μπροστά σε κάθε βιτρίνα, σε κάθε κατάστημα, σε κάθε πλατεία. Στρίβοντας σε μια γωνία βρέθηκε άξαφνα μπροστά σε ένα ταπεινό κατάστημα που η ταμπέλα του ήταν λευκή. Περίεργος, πλησίασε στη βιτρίνα και κόλλησε το πρόσωπο του στο κρύσταλλο για να καταφέρει να δει μέσα στο σκοτάδι…

Το μόνο που φαινόταν ήταν ένα αναλόγιο μ’ ένα χειρόγραφο καρτελάκι που έγραφε: “Το μαγαζί της αλήθειας”

Ο άνθρωπος έμεινε έκπληκτος. Σκέφτηκε, ότι αν και διέθετε ανεπτυγμένη φαντασία, του ήταν αδύνατον να φανταστεί τί μπορεί να πουλούσαν.

Μπήκε.

Πλησίασε την κοπέλα που στεκόταν στον πρώτο πάγκο και τη ρώτησε:

“Συγνώμη. Αυτό είναι το μαγαζί της αλήθειας;”

“Μάλιστα κύριε. Τί λογής αλήθεια θέλετε; Αλήθεια μερική, αλήθεια σχετική, αλήθεια στατιστική, πλήρη αλήθεια;”

Ποτέ μην ασκείς κριτική αλλά αν πρέπει.. μάθε τον τρόπο

Είναι κάτι που μπορεί να αλλάξει;

Αν όχι, μην προχωρήσεις στον επόμενο κανόνα. Σώπασε. Ποτέ σου, ποτέ, μην ασκείς κριτική για πράγματα που δεν μπορούν να αλλάξουν: «Δεν έπρεπε να φορέσεις εκείνο το φόρεμα απόψε». Το μόνο που καταφέρνει αυτό το είδος κριτικής, είναι να πληγώνει τον άλλον. Αν είναι πλέον αργά, ξέχασέ το.

Αυτός είναι ο πιο δύσκολος κανόνας, επειδή μας στερεί τη δυνατότητα να εκφράσουμε αυτό που αισθανόμαστε. Είμαστε υποχρεωμένοι να συγκρατήσουμε την απογοήτευσή μας, όταν το μόνο που θέλουμε στην πραγματικότητα είναι να τα βάλουμε με κάποιον.

Υπάρχουν όμως τόσα πράγματα στη ζωή που επιδέχονται βελτιώσεις, που δεν αξίζει να χάνουμε τον καιρό μας με πράγματα που δεν μπορούν να διορθωθούν.

Διάλεξε τον κατάλληλο τόπο και χρόνο.

Σε κανέναν δεν αρέσει να δέχεται κριτική μπροστά σε άλλους. Επιπλέον, έλεγχε τη διάθεσή σου. Εγώ προσωπικά ασκώ κακή κριτική, όταν είμαι θυμωμένος. Στοιχηματίζω πως το ίδιο συμβαίνει και μ’ εσένα.

εωσφόρος: ο εκπεσών άγγελος του κακού (μέρος 3ο)

Ένα από αυτά τα προβλήματα ήταν η ίδια η ύπαρξη του Εωσφόρου, που έμοιαζε τόσο αταίριαστη σε έναν κόσμο αρμονίας, όπως τουλάχιστον περιγραφόταν από τη θρησκεία. Το γεγονός του θανάτου που εγκαινιάστηκε με την πτώση των πρωτόπλαστων, μέσα από τη μεσολάβηση του Σατανά και η ίδια η κόλαση και τα δεινά της καθημερινότητας των ανθρώπων, οι πόλεμοι, οι αρρώστιες και η κάθε δυστυχία, ακόμη και η τελική κρίση κατά την οποία ένα μέρος της ανθρωπότητας θα ριχτεί στην κόλαση, δείχνουν μια επικράτηση του Εωσφόρου απέναντι στον ίδιο το Θεό που χρειάστηκε μάλιστα να θυσιαστεί προκειμένου να λυτρώσει τα παιδιά του από ένα τέτοιο κακό.

Κι ακόμη, έμοιαζε αμείλικτο το ερώτημα σχετικά με το γιατί ευθύς εξαρχής δεν επιλύθηκε το ζήτημα του αποστάτη Αγγέλου παρά, κατά κάποιον τρόπο αφέθηκε στο να κάνει περίπου ό,τι θέλει. Βέβαια οι χριστιανοί πατέρες σε όλα αυτά έχουν να απαντήσουν ότι το κακό με ελεύθερη βούληση των ανθρώπων ήρθε στον κόσμο, αφενός και αφετέρου ότι ο Εωσφόρος δεν είναι ανεξέλεγκτος αλλά βρίσκεται κάτω από τη Θεϊκή βούληση, η οποία παραχωρεί όλες τις δοκιμασίες αυτές προκειμένου να εκπαιδευτεί το ανθρώπινο γένος και να «τελειωθεί». Δυστυχώς, καλώς ή κακώς, η άποψη αυτή δεν πείθει όλο τον κόσμο και σε κάθε περίπτωση οδηγεί σε περισσότερα αδιέξοδα λογικής. Πως είναι δυνατό ένας Θεός, που περιγράφεται ως πανάγαθος και γεμάτος αγάπη για τα παιδιά του, να επιτρέπει ένα σωρό συμφορές πάνω σε γενιές ολόκληρες με τόσο αποτρόπαιους τρόπους, όσους ε΄χουμε φορτώσει στην εγκληματική ιδιοφυϊα του εκπεσόντα Εωσφόρου;

Παράλληλα, πως είναι δυνατό ένα πνευματικό ον που έφερε μέσα του τις ιδιότητες του Δημιουργού του, να διαστραφεί τόσο πολύ που να γεμίσει από μίσος και εχθρότητα για τους αδερφούς του και για τον ίδιο το Θεό που τον έφτιαξε; Και να αποστατήσει μάλιστα ενάντια στον απόλυτο άρχοντα της Δημιουργίας, γνωρίζοντας με τη σοφία που του δόθηκε πως δεν θα είχε απολύτως καμία ελπίδα επικράτησης απέναντι σε έναν τέτοιο αντίπαλο;
Είναι πολλά τα ερωτηματικά που ανακύπτουν όταν κανείς προσπαθεί να αναλύσει και να μελετήσει το χριστιανικό Εωσφόρο και δεν μπορούν όλα να παρατεθούν εδώ. Έχουν όμως απασχολήσει τους ανθρώπους εδώ και περισσότερο από 2.000 χρόνια και όσο η πνευματική εξέλιξη της ανθρωπότητας προχωράει προκύπτουν όλο και περισσότερες εκδοχές.

Η μετά θάνατο ζωή στην αρχαία Ελλάδα μέσα από το Μύθο του Ηρός

Συλλογή επεξεργασία από το Ζάχο Σκαφίδα

Ο μύθος του Ηρός που αναφέρει ο Πλάτωνας στο δέκατο βιβλίο της «Πολιτείας» είναι ένας από τους πιο πολυσυζητημένους μύθους τις αρχαιότητας. Μέσα από αυτό τον μύθο βλέπουμε τις μεταφυσικές απόψεις του Πλάτωνα, τις απόψεις του για την μετενσάρκωση και τις επικρατούσες μεταφυσικές απόψεις εκείνης της εποχής. Βλέπουμε τις ηθικές αξίες της εποχής, τους μύθους που επικρατούσαν και πολλά άλλα.

Ο φιλόσοφος έχει αντλήσει στοιχεία από κάποια προφορική παράδοση, από τη λαϊκή πίστη, από τις θεωρίες των ορφικών και των πυθαγορείων για τη μετεμψύχωση, και από τις τελετουργίες των Ελευσινίων μυστηρίων. Σύγχρονοι ερευνητές έχουν επισημάνει στον εσχατολογικό αυτό μύθο και επιδράσεις από τον Ζωροαστρισμό, την Ινδική φιλοσοφία και τον ασιατικό σαμανισμό.

Ο Μύθος του Ηρός

Ο Ηρ, ο Αρμένιος σκοτώθηκε στο πόλεμο. Όταν μετά από δέκα μέρες ήρθαν να πάρουν τα σώματα των νεκρών, ήταν όλα σε πλήρη αποσύνθεση, εκτός από το δικό του που ήταν ακόμα σώο και ακέραιο. Το μετέφεραν τότε στη πατρίδα του για να το κάψουν, αλλά ενώ βρισκόταν στη πυρά τη δωδεκάτη ακριβώς μέρα από το θάνατό του, ξαναγύρισε στη ζωή και διηγήθηκε στους έκπληκτους παρευρισκόμενους όλα όσα είχε δει στον άλλο κόσμο. Με το που βγήκε λοιπόν η ψυχή του από το σώμα του ξεκίνησε μαζί με πολλούς άλλους κι έφτασαν σε ένα θαυμάσιο τόπο όπου είδαν δυο χάσματα στη γη, κοντά το ένα στο άλλο, και δυο άλλα πάνω στον ουρανό, απέναντι ακριβώς από τα πρώτα.

Οι μεταθανάτιες δοκιμασίες των ψυχών 

Στον τόπο της κρίσεως τους περιμένουν οι αυστηροί δικαστές, γνωρίζουμε τα ονόματά τους, είναι ο Μίνωας, ο Ραδάμανθυς και ο Αιακός, οι οποίοι αποφασίζουν με δικαιοσύνη για την τύχη τους. Οι δίκαιοι διατάσσονταν να ακολουθήσουν το δεξιό μονοπάτι προς τον ουρανό, αφού προηγουμένως τους κρεμούσαν  μπροστά μια πινακίδα που σημείωνε την απόφαση των δικαστών. Οι άδικοι από την άλλη μεριά διατάσσονταν να πορευθούν προς τα κάτω και αριστερά, αφού κρεμούσαν και σ' αυτούς μια παρόμοια πινακίδα, αλλά η οποία σημείωνε από πίσω όλες τις πράξεις τους. Όταν παρουσιάστηκε και ο ίδιος του είπαν ότι οφείλει να ξαναγυρίσει στη ζωή και να πει στους ανθρώπους όλα όσα συνέβαιναν εκεί και για το σκοπό αυτό τον διέταξαν να παραμείνει για κάποιο διάστημα για να μπορέσει να παρατηρήσει και να ακούσει τα πάντα.

Στην αρχή λοιπόν είδε τις ψυχές που δικάστηκαν ν' αναχωρούν προ τα αντίστοιχα χάσματα του ουρανού και της γης, ενώ από τα άλλα δύο χάσματα είδε απ' αυτό μεν που ήταν στη γη να ανεβαίνουν άλλες ψυχές γεμάτες σκόνη και ακαθαρσία και από το άλλο του ουρανού να κατεβαίνουν άλλες ωραίες και καθαρές ψυχές. Όλες φαινόντουσαν σα να έρχονται από ένα μακρινό δρόμο για να κατασκηνώσουν στον όμορφο εκείνο λειμώνα. Όσες απ' αυτές γνωρίζονταν μεταξύ τους αντάλλασσαν εγκάρδιους χαιρετισμούς και ζητούσαν η μια από την άλλη πληροφορίες, οι μεν από τον ουρανό και οι άλλες από τη γη. Διηγούντο λοιπόν οι  πρώτες με δάκρυα και λυγμούς όσα έπαθαν και είδαν κατά τη πορεία τους κάτω από τη γη, η οποία διήρκεσε χίλια χρόνια, και οι άλλες που έφτασαν από τον ουρανό, τις μοναδικές ηδονές που απόλαυσαν, και την απερίγραπτη ομορφιά των διάφορων θεαμάτων που είδαν....

ΟΙ ΠΛΕΙΑΔΙΟΙ ΕΠΕΝΔΥΣΑΝ ΣΕ ΘΥΣΙΕΣ ΜΕ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΝΕΚΡΟΥΣ ΣΕ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΜΙΑΣ ΓΕΝΕΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΡΠΕΤΟΕΙΔΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ

Μυριάδες φωτεινές ενεργειακές οντότητες έχουν καταφθάσει και ασχολούνται με την εξόντωση των αρνητικών ενεργειακών οντοτήτων που μαστίζουν τον πλανήτη..

Ύστερα από ένα καταστροφικό μακροχρόνιο πόλεμο διάρκειας 900 χρόνων με τους ερπετοειδείς, έχοντας εκατομμύρια νεκρούς, οι Πλειάδιοι δεν πρόκειται να εγκαταλείψουν τα σχέδια τους για την απελευθέρωση του πλανήτη και την διάσωση της ανθρωπότητας, παρά την ολιγωρία των γήινων ηγετών, οι οποίοι εξακολουθούν να καθυστερούν αδικαιολόγητα στην τήρηση των συμφωνηθέντων..

Ο πόλεμος αυτός ήταν τόσο ασφυκτικός και καταστροφικός, που στο τέλος έσπευσαν και ενεπλάκησαν και άλλοι πολιτισμοί για να βοηθήσουν τους Πλειάδιους, με θετικό αποτέλεσμα..

Η ολιγωρία των γήινων ηγετών τους αναγκάζει να αναθεωρήσουν τα σχέδια τους, με ενδεχόμενο να επέμβουν από μόνοι τους, γιατί ο χρόνος πιέζει, όχι μόνον αυτούς, αλλά και τους άλλους πολιτισμούς που συνωστίζονται με μυριάδες σκαφών γύρω και μέσα στο ηλιακό σύστημα, αναμένοντας την εντολή επέμβασης.

Η πραγματική διαδικασία θεραπείας χρειάζεται χρόνια εξαγνισμού

Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι της γνώμης ότι μια θεραπευτική διαδικασία είναι θέμα μιας ημέρας, μιας εβδομάδας ή το περισσότερο ενός μήνα. 

Η πραγματική διαδικασία θεραπείας δεν σχετίζεται με τόσο μικρές χρονικές περιόδους. 

Χρειάζεται χρόνια εξαγνισμού της συνειδητότητας και κάθαρσης. 

Μπορεί να χρειαστούν ζωές για να απαλλαγούμε από σωματικές, συναισθηματικές και νοητικές ασθένειες. 

Στην πραγματικότητα, οι σωματικές ασθένειες που προέρχονται από το φυσικό πεδίο διαρκούν μικρότερο χρονικό διάστημα από τις ασθένειες που προέρχονται από τα αστρικά και νοητικά πεδία.

Να αποφεύγετε τον οίκτο

Να αποφεύγετε τον οίκτο. 

Ο οίκτος είναι η ταύτιση με τις αδυναμίες των ανθρώπων. 

Μην λυπάστε τους ανθρώπους. 

Κάντε τους να σταθούν στα πόδια τους και να προετοιμάσουν το δικό τους δρόμο. 

Ο οίκτος σάς κάνει να απορροφάτε τις αδυναμίες των ανθρώπων. 

Με τον οίκτο σας για αυτούς, μπορούν να σας μολύνουν με τις αποτυχίες τους. 

Χρησιμοποιήστε την αγάπη σας όχι με τον οίκτο αλλά με το να τους κάνετε να βοηθήσουν τους εαυτούς τους.