ΠΑΜΕ ΦΟΥΛ ΓΙΑ ΠΕΡΙΕΡΓΑ.....ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΝΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΣΤΑ ΟΣΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ...ΜΕΣΑ ΣΤΟ 2016/Η ΧΩΡΑ ΣΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ.....
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΔΡ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ.Ε.ΔΡΟΥΓΟΣ
Το παρακάτω κείμενο θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει με την κατάλληλη διαμόρφωση – προσαρμογή και την υποστήριξη της χολιγουντιανής τεχνολογίας μια
ταινία δράσης που ενδεχομένως να σημείωνε αρκετά μεγάλη επιτυχία. Αλήθεια πόσο κοντά ή πόσο μακριά βρισκόμαστε από μια τέτοια εξέλιξη; Ας αναρωτηθούμε όλοι μας, ο καθένας από τη σκοπιά του και ας υιοθετήσουμε το παρακάτω κείμενο είτε ως οιωνό μελλοντικών γεγονότων, είτε ως ένα ανάγνωσμα απογευματινής χαλάρωσης.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ (ΜΕ ΚΟΚΚΙΝΟ ΤΑ ΕΝΤΟΝΑ....)
Α. ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
1. Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση των δημοσιονομικών της Ελλάδας ολοένα και επιδεινώνεται μέρα με τη μέρα, με αποτέλεσμα οι κυβερνήσεις να προβαίνουν στη λήψη μέτρων που επιφέρουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Εμπρός στον κίνδυνο της χρεοκοπίας της χώρας και προκειμένου να υπάρξει εξορθολογισμός των εσόδων – εξόδων του κράτους, το φορολογικό σύστημα επιβαρύνει περαιτέρω τον οικογενειακό προγραμματισμό. Η ύφεση στον τομέα του εμπορίου οδηγεί σε κλιμάκωση της ανεργίας στον ιδιωτικό τομέα αλλά και η πιέσεις που ασκούνται από τους δανειστές οδηγούν στη λήψη απόφασης για απολύσεις και από το δημόσιο.
2. Χιλιάδες θέσεις εργασίας χάθηκαν από την αρχή της κρίσης και ο αριθμός των ανέργων ξεπερνά το 1.500.000. Μόνη διέξοδος η μαύρη εργασία προς εξοικονόμηση του προς το ζην. Κάποιοι προτιμούν το δρόμο της φυγής στο εξωτερικό, ένα φαινόμενο και μια άλλη μορφή, μετανάστευσης που δεν έχει καμιά σχέση με την κρίση στην Μ. Ανατολή. . Φαινόμενα αναζήτησης τροφής σε κάδους απορριμμάτων από πολίτες αλλά και σκηνές εξαθλίωσης αστέγων συνθέτουν το σκηνικό της ανέχειας ιδίως στα μεγάλα αστικά κέντρα (Αθήνα – Θεσ/νικη – Πάτρα κλπ), ενώ και στις επαρχιακές πόλεις τα συμπτώματα από την οικονομική ύφεση είναι πλέον ορατά, με επιχειρήσεις και καταστήματα να κλείνουν το ένα μετά το άλλο. Ο κατήφορος δεν αφήνει καμία κοινωνική ομάδα ανεπηρέαστη. Οι μόνοι που ανθίστανται ακόμη είναι οι «έχοντες και κατέχοντες», οι οποίοι και αυτοί με τη σειρά τους σπεύδουν να κάνουν δραστικές μειώσεις στις όποιες δαπάνες τους. Μόνη διέξοδος για τους πολλούς.η μαύρη εργασία.
3. Με μια χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και των κοινωνικών συγκρούσεων, η εξωτερική της διπλωματία δεν μπορεί να κάνει και πάρα πολλά. Ένας συνδυασμός απροθυμίας (ή ακόμα και ανικανότητας) και ατολμίας λόγω των «μνημονιακών δεσμεύσεων», του ελληνικού διπλωματικού σώματος, αλλά και της έλλειψης πολιτικής βούλησης από μεγάλη μερίδα του πολιτικού κόσμου και ενιαίας εθνικής εσωτερικής και εξωτερικής πολικής, επιφέρουν συνεχείς υποχωρήσεις και διολισθήσεις σε κρίσιμα για τη χώρα θέματα, όπως τα εθνικά θέματα, τα ενεργειακά θέματα και τα μέτρα ανακούφισης των κοινωνικών στρωμάτων που επλήγησαν από τις συνεχείς μειώσεις μισθών και συντάξεων, τις ολοένα αυξανόμενες απαιτήσεις στην καταβολή φόρων, στην διατήρηση σε υψηλά (σε σχέση με τις αποδοχές) τιμές των καταναλωτικών αγαθών κλπ.
4. Όλα αυτά συμβαίνουν ενώ τριγύρω, σημειώνονται κοσμογονικές αλλαγές, που άμεσα ή έμμεσα έχουν επιπτώσεις και στη χώρα μας. Οι δραματικές εξελίξεις στη Συρία, μεταπηδούν μοιραία και σε άλλες χώρες και φυσικά και στην Τουρκία, όπου η κυβέρνησή της προσπαθεί να «εξάγει» την κρίση αυτή στη χώρα μας. Κύματα προσφύγων από τα τουρκοσυριακά σύνορα μετακινούνται προς τα δυτικά αναζητώντας πρωτίστως ασφάλεια και δευτερευόντως συνθήκες διαβίωσης. Απώτερος σκοπός τους…το πέρασμα στην Ελλάδα και εν συνεχεία με οποιοδήποτε κόστος στην ΕΕ. Και ενώ το γεωπολιτικό παιχνίδι χοντραίνει και λόγω του εντοπισμού των μεγάλων κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, οι κινήσεις των ενδιαφερόμενων παικτών στη διεθνή διπλωματική σκακιέρα γίνονται μεταξύ άλλων και με γνώμονα το εθνικό τους συμφέρον. τριμερείς συμφωνίες Ισραήλ – Ελλάδας – Κύπρου και Ελλάδας – Κύπρου – Αιγύπτου για τον καθορισμό της ελληνικής ΑΟΖ, αλλά και για την ενεργειακή ασφάλεια γενικότερα, αν και έχει αποφασιστεί, εντούτοις παραμένει εν υπνώσει, λόγω των απειλών της Άγκυρας αλλά και της χρονοτριβής της ελληνικής πλευράς, η οποία είναι δέσμια των οικονομικών της αδυναμιών, ή άλλων παρεμβάσεων και παρεμβολών από διάφορους ενδογενείς και εξωγενείς παράγοντες κυρίως γεωπολιτικών και οικονομικών συμφερόντων