(Μέρος Α)
Ο Φόβος της Απώλειας
Βλέπετε, οι τοξικές σχέσεις δεν είναι από την αρχή τοξικές… γίνονται σταδιακά τοξικές, με τον καιρό.
Ας πούμε ότι μια γυναίκα για πάρα πολύ καιρό θέλει έναν συγκεκριμένο τύπο άντρα, και στη συνέχεια ξεκινά μια σχέση με έναν άντρα που ταιριάζει σε αυτή την ποιότητα ή την περιγραφή. Ίσως ήθελε έναν πλούσιο άντρα ή ένα πραγματικά αρρενωπό ή έναν ωραίο άνδρα ή έναν έξυπνο, επιτυχημένο άντρα ή έναν καλλιτεχνικό τύπο ή έναν διάσημο άνδρα ή οτιδήποτε άλλο.
Ξεκινά μια σχέση με αυτόν τον άντρα και λέει: «Θαυμάσια, αυτός είναι ο τύπος του ατόμου που ήθελα και τώρα τον έχω». Έτσι, σε κάποιο επίπεδο, αισθάνεται ότι έχει κάτι πολύτιμο μόνο επειδή έχει (ή δυνητικά έχει) μια σχέση με αυτόν τον τύπο ατόμου που εκτιμά, αντί να αξιολογεί αποκλειστικά τη σχέση από το πώς αισθάνεται την κάθε στιγμή όταν είναι μαζί με αυτόν τον άντρα.
Έτσι τα πράγματα ξεκινούν και αυτή είναι όλο χαρά που είναι με αυτόν που έχει τα χαρακτηριστικά (ή τις πολλαπλές ιδιότητες) που ήθελε ... είναι ενθουσιασμένη που είναι μαζί του και η σχέση είναι καλή.
Στη συνέχεια, σε κάποιο σημείο, η διάθεση αλλάζει από καλή σε δυσάρεστη. Τις περισσότερες φορές είναι κάποια σύγκρουση ή σκληρή κριτική από το σύντροφό σας που δεν προκαλέσατε ή που δεν σκεφτήκατε καν ότι θα μπορούσε να ερμηνευθεί αρνητικά κατ’ αρχήν.
Μέσα στο μυαλό σας, σκέφτεστε: «Τα πράγματα ήταν τόσο καλά ... δεν υπάρχει πρόβλημα εδώ... είναι μόνο μια παρεξήγηση».
Προσπαθείτε λοιπόν να κάνετε ότι μπορείτε για να ηρεμήσετε την κατάσταση και να ξεφύγετε από όλο αυτό. Τα πράγματα γίνονται πάλι καλά στο μεγαλύτερο μέρος ... αλλά, όλο και περισσότερο, παρατηρείτε ότι οι συγκρούσεις συνεχίζονται (χωρίς πρόκληση από την πλευρά σας) και όλο και περισσότερο τα σχόλιά του προς εσάς εμπεριέχουν προσβολές, υποτιμήσεις ή μειώσεις για τα πράγματα που εκτιμάτε ή απολαμβάνετε.
Εδώ είναι το κλειδί:
"... Ο άνθρωπος του Θεού γίνεται με την Αλήθεια σοφός.
