ΦΩΣ

Σκεφθήκατε ποτέ ότι το φως είναι κυριολεκτικά η τροφή μας ; σκεφτήκατε ότι είναι πρωταρχική ενέργεια ζωής του υλικού κόσμου ; Ότι, αν δεν υπάρχει φωτοσύνθεση, δεν μπορεί να υπάρξει φυτικό βασίλειο που θρέφει όλα τα όντα ; 

Ότι τα φυτά μετουσιώνουν την ανόργανη ύλη σε οργανική, ώστε να αποτελέσει εύληπτη τροφή ; Ιχνοστοιχεία μετάλλων τα μεταστοιχειώνει σε γλυκούς καρπούς, που θρέφουν ανθρώπους και ζώα ; Και όλα αυτά συμβαίνουν εξαιτίας της επενέργειας του φωτός ; Σκεφθήκατε ότι το σκοτάδι δεν δημιουργεί ζωή, γι αυτό κοιμόμαστε όταν δεν υπάρχει φως ; Ότι ακόμη και τα νυκτόβια ζώα για να ζήσουν παίρνουν τροφή από τα ημερόβια ; ΤΟ ΦΩΣ ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ, γιατί το ίδιο είναι φορέας ζωής. Και η νύχτα ; ΝΕΚΡΩΣΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ. 

Το ανθρώπινο είδος για να λειτουργήσει την νύχτα φρόντισε να την φωτίσει με τεχνητό τρόπο, άλλως θα ήταν ανίκανος να κάνει οτιδήποτε. Είναι γνωστό ότι οι εργαζόμενοι μόνο την νύχτα, έχουν απορυθμισμένο το βιολογικό τους ρολόι, που δουλεύει με μειωμένη ενεργητικότητα, καταβάλλοντας ιδιαίτερη προσπάθεια να συντονιστεί με τους κραδασμούς της νύχτας. 

Συνομιλία με ένα Δαίμονα...

 

Σιωπή.

Με φοβούνται. Κι έτσι πάλι μένω μονάχος. Το κλάμα μου αντηχεί στα δάση και τα βουνά, σαν μονόλογος του φεγγαριού που ένωσε την απόγνωση του με την μελαγχολική σιγαλιά του χειμώνα. Διαπερνά τη σιωπή σαν στριγκλιά καταραμένου ανέμου που εξόρισαν οι θεοί, σαν οξύς θρήνος των κυνηγημένων πλασμάτων της νυχτιάς...

Με αποφεύγουν. Πονάω. Οι ανάσες μου σφυροκοπούν τα σωθικά μου. Είναι έτοιμες να εκραγούν απ’το στήθος μου σαν ηφαίστειο που ξυπνά μετά από αιώνες απ’το μακάριο λήθαργο του...Καίγομαι...
Με απορρίπτουν. Δεν τους καταλαβαίνω. Οι γνώριμες κοφτερές σκέψεις καρφώνουν και πάλι αδιάλλακτα ότι έχει απομείνει από φως κι ελπίδα μέσα στο μουδιασμένο μου κεφάλι...

Την καρδιά μου ίσα που την ακούω πια. Μονάχη. Κι η ίδια δίνει την εντύπωση πως έχει πάψει να πιστεύει πως αποτελεί το δίαυλο της ζωής στο σώμα μου. Ασφυκτιά κάτω από τη τυραννική χωμάτινη σάρκα μου. Τη φυλακή μου. Το ιερό μου καθήκον.

Τους καθρεφτίζω. Μέσα απ’τη διαυγή μου φύση, αντανακλώ το μίασμα της απάνθρωπης φύσης τους. Τους συστήνω στον δηλητηριασμένο εαυτό τους. Κι εκείνοι γυρνούν την πλάτη αηδιασμένοι και φεύγουν. Ούτε νικητές μα ούτε και νικημένοι. Μονάχα φεύγουν.

Άραγε ποιανού επιλογή είναι η Ζωή μας?

 

Φως στο τέλος του τούνελ…

Συνηθίζουμε να την λέμε αυτήν την φράση, όταν περνάμε μια πολύ δυσάρεστη κατάσταση. Είναι μέσον για να υπομείνουμε ένα πρόβλημα που, φαινομενικά, δεν μπορούμε να αλλάξουμε… 

Ελπίζουμε ότι κάποτε θα τελειώσει αυτή σκοτεινή περίοδος και θα βγούμε πάλι στο φως, θα ανασάνουμε με έναν διαφορετικό τρόπο. 

Και εντωμεταξύ η Ζωή κυλάει μέσα στο τούνελ, ενόσω εμείς νομίζουμε ότι μένουμε ακίνητοι, ρίχνουμε τους ρυθμούς μας, τους προσαρμόζουμε στο σκοτάδι, που κινείται αργά, με μια βαθιά πυκνότητα, ελπίζοντας πάντα ότι όλα κάποτε τελειώνουν για να αρχίσει κάτι νέο και φωτεινότερο…

Και τότε ένα ακόμα τούνελ μας περιμένει…

ο Κόσμος είναι δικός μας και μπορούμε εμείς μόνο να τον κάνουμε όπως θέλουμε…

Μεταξύ φιλοσοφίας και πράξης, φαίνεται να υπάρχει μια τεράστια απόσταση και συνήθως δεν συνειδητοποιείται…

Ο καθένας μας νομίζει ότι ο θετικός τρόπος σκέψης, δημιουργεί και θετικά αποτελέσματα στην πράξη και δεν παρατηρεί ότι ο τρόπος που συμπεριφέρεται στον Εαυτό του και στους άλλους δεν έχει, τελικά, καμία επιρροή από την ιδεολογία του. 

Ο τρόπος που επιλέγουμε να ζούμε είναι νοητικά ιδεολογικός, αλλά συναισθηματικά μας δημιουργούνται δυσάρεστες καταστάσεις και η ιδεολογία χάνεται μέσα στις μη συνειδητές μας συμπεριφορές και στην γενική έλλειψη εκτίμησης που επιβουλεύεται κάθε καλή μας προαίρεση…

Μπορούμε εύκολα να βγάζουμε συμπεράσματα για το τι δεν κάνουν οι άλλοι καλά και αυτό οφείλεται στην ιδεολογία μας και σε μια φιλοσοφημένη άποψη που μπορεί να έχουμε για τον τρόπο που θέλουμε να ζούμε, ενόσω υπάρχουν και εκείνοι οι άλλοι που μας χαλάνε την ισορροπία μας, συνεχώς μπλεγμένοι στην σχέση «δράση-αντίδραση»…

Πέρα από τα όρια του Απτού

 

Σε Εκείνους που η Φλόγα της Ελευθερίας παραμένει Αναλλοίωτη.
Σε Εκείνους που η Λήθη απέκτησε το Α και μετατράπηκε σε Επίγνωση.
Σε Εκείνους που η Λάμψη των ματιών τους αντανάκλασε την Απεριόριστη Αγάπη τους.
Σε Εκείνους που δεν έχουν Ελπίδα μήτε Απελπισία.
Σε Εκείνους που Στέκονται εκεί Ψηλά, πριν τη Μεγάλη Εφόρμηση στο Άπειρο.
Σε Εκείνους που βούτηξαν, που ένιωσαν μέχρι την τελευταία Ικμάδα της Ύπαρξης τους τον Άνθρωπο.
Στους ταξιδευτές του Απείρου …

ΤΟ ΞΥΠΝΗΜΑ

Άνοιξα τα μάτια μου. Άμεσα σε εμένα ήρθαν οι απόρροιες της αντίληψης και της συνειδητότητας. Έβλεπα, χωρίς να μπορώ να αποδώσω ουσία, νόημα, αντίληψη, συνείδηση. Αρχικά έβλεπα τον κόσμο. Οι αισθήσεις μου άρχισαν να λειτουργούν, η συνείδηση μου ενσαρκώθηκε μέσα σε ένα σώμα. Η γλώσσα και η σκέψη ήταν θέμα χρόνου. Μα όλα αυτά που ακολούθησαν βασάνιζαν το πρωταρχικό αιώνιο ερώτημα ενός Εαυτού που Είναι. [1]

Το ονόμασαν λήθη, εντρύφησαν μέσα σε αυτό το μεσοδιάστημα και το ονόμασαν Ζωή, Ζωή είναι αυτό που κινείται, που ρέει, που μεταβάλλεται, που αλλάζει, η συνεχής κίνηση που για τις αισθήσεις είναι ένα στροβίλισμα μέσα στο Χρόνο.
Το ανθρωπινό ον γεννιέται σε μια καθαρή υπαρξιακή κατάσταση. Πλάθει τον κόσμο του εσωτερικά και αυτή η πλάση εξωτερικεύεται. Αρχίζει να νιώθει, να βλέπει, να ακούει, να αντιλαμβάνεται και να αυτοδιαμορφώνει μια εικόνα της ύπαρξης του. Η αντίληψη της καθαρής ενέργειας ομαλοποιείται μέσα σε μια στάσιμη υλική πραγματικότητα.

Η υπεροχή του καινούργιου, προϋποθέτει την εξισορρόπηση του παλιού

 

 

Σκέφτηκα να γράψω αυτό το κείμενο διότι βρισκόμαστε σε μια χαοτική κατάσταση η οποία πλέον έχει καταντήσει να είναι μονόδρομος. Και αυτό βέβαια συμβαίνει σε όλο το κοινωνικό, οικονομικό, ψυχολογικό και πολίτικο επίπεδο.   Ίσως αυτές οι πληροφορίες που προέρχονται από το βιβλίο Η Τέχνη του Πολέμου και όχι μόνο, να βοηθήσουν κάποιους μιας και μπαίνουμε στον καινούργιο χρόνο, να αντιληφθούν ότι το καινούργιο με το παλιό δεν είναι αντίθετα, αλλά συμπληρωματικά. Και εξαρτάται και από μας το πώς αυτά που θεωρούνται αντίθετα, μπορούν να μας προσφέρουν την δυνατότητα της ανέλιξης μας. 

Ίσως το πιο χαρακτηριστικό ταοϊστικό στοιχείο της Τέχνης του Πολέμου, που την καθιστά επίκαιρη και στη σημερινή εποχή, είναι ο τρόπος με τον οποίο η δύναμη απαλύνεται αδιάκοπα από ένα υπόγειο ρεύμα. Ο ταοϊσμός στην πολιτική στέκεται τόσο από πλευράς των κυβερνώντων όσο και από την πλευρά των κυβερνωμένων, έχει στήσει και έχει καταλύσει βασίλεια, ανάλογα με τις ανάγκες της εποχής. Ως κλασικό έργο της ταοϊστικής σκέψης, η Τέχνη του Πολέμου είναι ένα βιβλίο όχι μόνον για τον πόλεμο, αλλά και για την ειρήνη· και πάνω απ΄ όλα, ένα εργαλείο για να κατανοήσουμε τις ίδιες τις ρίζες της σύγκρουσης και της λύσης της.

Δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι αυτό το έργο παραμένει κλασικό και διδάσκεται σήμερα στη Δύση, σε στρατιωτικές και νομικές σχολές και σχολές διοίκησης επιχειρήσεων.

Λένε ότι αν γνωρίζεις τόσο τον εαυτό σου όσο και τους άλλος, η νίκη δεν κινδυνεύει· όταν ξέρεις τον ουρανό και τη γη, η νίκη είναι απόλυτη.

Η ψυχολογία των ανθρώπων, είναι να αντιστέκονται όταν είναι περικυκλωμένοι, να μάχονται όταν δεν μπορούν να το αποφύγουν και να υπακούουν όταν βρίσκονται σε ακραίες καταστάσεις.

Όταν δεν έχεις που να πας, είσαι σε πεδίο θανάτου.

Μαύρο UFO ''ρίχνει'' μη επανδρωμένα αεροσκάφη στο Περού! (Βίντεο)

Ημερομηνία παρατήρησης: 6 Μαρτίου 2015

Τοποθεσία παρατήρηση: Περού

Όταν παρακολουθούσα αυτό το βίντεο, έκανα παύση κάθε δευτερόλεπτο για να πιάσουν τα μάτια μου τις μικροσκοπικές, υψηλής ταχύτητας, μαύρες σφαίρες που έβγαιναν από αυτό το ψηλό μαύρο UFO. Τα μικρότερα είναι μη επανδρωμένα αεροσκάφη που χρησιμοποιούνται για να συγκεντρώσουν Intel (νοημοσύνη;) για το μητρικό. Τα ρίχνει, τα αφήνει, και κατόπιν επιστρέφει σε μια μεταγενέστερη ημερομηνία για να τα πάρει. 

Σαν αρχαία τραγωδία!

Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ

Η Ελλάδα ποτέ δεν απελευθερώθηκε!

Ιδρύθηκε από τους τοκογλύφους,

για να αποτελέσει το απόλυτο "πειραματόζωο"

της εποχής των εθνικών κρατών.

...Το "μέτρο" των αντοχών όλων των κρατών.

...Το "κλειδί" όλων των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών.

...Από τη σημερινή θυσία της περιμένουν να σωθούν οι ΗΠΑ.

Στις περιπτώσεις βιασμών η βασική τεχνική υπεράσπισης των βιαστών είναι πολύ συγκεκριμένη: Όταν δεν μπορείς να αμφισβητήσεις τη λογική των στοιχείων, τα οποία αποδεικνύουν έναν αναμφισβήτητο βιασμό, πηγαίνεις και αμφισβητείς την ηθική τού θύματος ...Πηγαίνεις στο "ναι μεν, αλλά" ...Πηγαίνεις στη λογική τής συνυπευθυνότητας ...Ναι μεν υπήρξε θύμα βιασμού, αλλά έφταιγε κι αυτό ...Ναι μεν βιάστηκε, αλλά τα "ήθελε" κι αυτή. Αν κατορθώσεις και "θεμελιώσεις" έστω και ένα "ψήγμα" δικαίου στον θύτη, έχεις κερδίσει στην ουσία τη "δίκη", εφόσον αντιστρέφονται οι όροι τής ίδιας της δίκης. Το αντικείμενο της δίκης παύει να είναι η κτηνωδία τού θύτη, η οποία είναι δεδομένη, αμετάβλητη και ακέραιη, και αντικείμενο γίνεται η ηθική τού θύματος ...Η ηθική του θύματος, η οποία δεν είναι δεδομένη, δεν είναι αμετάβλητη και το ποσοστό της είναι "μαχητό".

Αυτό είναι το ζητούμενο. Από μια υπόθεση κτηνωδίας τού θύτη, ο οποίος δεν σεβάστηκε μια ανθρώπινη ύπαρξη και τη βίασε, πηγαίνεις σε μια υπόθεση σύγκρουσης μεταξύ δύο μερών, έστω και όχι ισοδύναμων. Το διακύβευμα της δίκης παύει να είναι το "πόσο" τής τιμωρίας τού κτήνους, αλλά του "πόσο" τα "ήθελε" η "ανήθικη". Από εκεί και πέρα αρχίζει ο εξευτελισμός τού θύματος και χάνεται ο έλεγχος. Από εκεί και πέρα πατάς "γκάζι" όσο αντέχει η τσέπη τού θύτη και βέβαια όσο αντέχει η ανηθικότητα του δικηγόρου υπεράσπισης. Από τη στιγμή λοιπόν που αποφασίζεται ότι τα "ήθελε" και η ίδια, μένει στην πραγματικότητα να δούμε το πόσο αυτή τα "ήθελε". Μπορεί στο τέλος να αποδειχθεί ότι όχι απλά δεν είναι θύμα, αλλά είναι η κύρια και αποκλειστική υπεύθυνη του βιασμού ...Ο μοναδικός υπεύθυνος ...Μια "αμαρτωλή", σκέτη "σατανάς".

ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΙΟ ΚΑΛΟΠΛΗΡΩΜΕΝΟΙ ΗΓΕΤΕΣ

Γράφει ο Ισαάκ Διαμαντίδης

Ο Μπαράκ Ομπάμα είναι ο πιο καλοπληρωμένος ηγέτης των αρχηγών κρατών τη G12,σύμφωνα με το ειδησεογραφικό δίκτυο CNN. Η είδηση ,όμως είναι αλλού. Στο γεγονός ότι ο πρόεδρος της Κίνας έχει μισθό 18 φορές μικρότερο από τον σεφ του Λευκού Οίκου και στο ότι ο πρόεδρος της Νοτίου Αφρικής Τζέικομπ Ζούμα είναι τέταρτος στην παγκόσμια κατάταξη, καθώς για την αμοιβή του κάθε πολίτης του καταβάλλει 40 σεντς.

Πώς να σώσετε ένα μωρό από πνιγμονή- νέες οδηγίες από τους γιατρούς (Βίντεο)

Εάν παρατηρήσετε ότι το μωρό σας δεν μπορεί να αναπνεύσει, να βήξει, να κλάψει, ή να μιλήσει, αυτό σημαίνει ότι  μπορεί να πνίγεται. 

  Σε αυτήν την περίπτωση, οι αεραγωγοί του μωρού είναι μερικώς μόνο αποκλεισμένοι και το εμπόδιο καθιστά τον βήχα ή την αναπνοή δύσκολη, αλλά όχι αδύνατη. 

 Από την άλλη πλευρά, εάν υπάρχει μία πλήρης απόφραξη των αεραγωγών του μωρού, σημαίνει ότι πνίγεται.  

Ως εκ τούτου, κάθε γονιός θα πρέπει να μάθει πώς να αντιδρά γρήγορα και αποτελεσματικά  ώστε να καθαρίσει τον αποκλεισμένο αεραγωγό σώζοντας τη ζωή του μωρού του.
 
Το St John Ambulance, ο Βρετανικός Ερυθρός Σταυρός, και το St Andrew’s First Aid έδωσαν στους γονείς ενημερωμένες συμβουλές για το πώς να ενεργούν εάν το μωρό τους αρχίσει να πνίγεται καθώς μετά από έρευνα διαπιστώθηκε ότι πολλοί γονείς δεν ξέρουν τι να κάνουν σε αυτές τις περιπτώσεις .

Γάλα Καμήλας: Το υγιέστερο γάλα και ένα πιθανό φάρμακο για τον καρκίνο και την ηπατίτιδα C

Ενώ εμείς ανησυχούμε για το αγελαδινό γάλα που καταναλώνουμε καθημερινά, αναρωτούμενοι αν   περιέχει αφλατοξίνες ή όχι, οι άνθρωποι που ζουν στην Ανατολική Αφρική, δεν συμμερίζονται τις ανησυχίες μας.  

Στην περιοχή αυτή, αντί αγελαδινό γάλα οι άνθρωποι καταναλώνουν γάλα καμήλας, που τους διατηρεί υγιείς και αποδεικνύεται ότι είναι μια αρκετά κερδοφόρα επιχείρηση.
 


Ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO), εκτιμά ότι το εμπόριο του γάλατος καμήλας  στην παγκόσμια αγορά αποφέρει κέρδη10 δισεκατομμύριων δολαρίων. Μετά από το αγελαδινό γάλα και το γάλα σόγιας, το γάλα καμήλας ακολουθεί για να ξεσηκώσει μια νέα επανάσταση, όπως ισχυρίζονται οι παραγωγοί.
 
Το γάλα της καμήλας είναι ελαφρώς πιο αλμυρό από το αγελαδινό γάλα, αλλά πολύ πιο υγιεινό. Περιέχει λιγότερο από το μισό των λιπών που περιέχονται στο αγελαδινό γάλα, και περιέχει μεγάλη ποσότητα πρωτεϊνών, βιταμινών Β, ακόρεστων λιπαρών οξέων, και είναι δέκα φορές πιο πλούσιο σε σίδηρο, καθώς επίσης και 4-5 φορές πλουσιότερο σε βιταμίνη C από το αγελαδινό γάλα.

Τι είναι ο ιδρώτας και γιατί μπορεί να έχει δυσάρεστη οσμή (μυρίζει);

της Κικής Τσεκούρα

Τι είναι o ιδρώτας;
Ο ιδρώτας είναι μια φυσική λειτουργία του οργανισμού για να δροσίσει την επιφάνεια του δέρματος σε υψηλές θερμοκρασίες, να εξισορροπεί τα επίπεδα των υγρών και των ηλεκτρολυτών, καθώς και για να αποβάλλει τις περιττές οργανικές ουσίες του οργανισμού και τις τοξίνες. Όταν εκτίθεστε σε υψηλές θερμοκρασίες, σε καταστάσεις που προκαλούν θυμό, αμηχανία ή φόβο ή κάνετε κάποια άσκηση, η ροή του αίματος στο δέρμα σας αυξάνεται. Έκκριση των ιδρωτοποιών αδένων μπορεί να προκληθεί μετά από επίδραση διάφορων ερεθισμάτων σε συγκεκριμένες ορμόνες, όπως η αδρεναλίνη και η νοραδρεναλίνη, οι οποίες στην συνέχεια επενεργούν στους ιδρωτοποιούς αδένες.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να απελευθερώνεται ιδρώτας από τους πόρους του, που μόλις αρχίσει να εξατμίζεται δημιουργεί ένα αίσθημα δροσιάς. Όσο για τα συστατικά του, αποτελείται κατά 99% από νερό και το υπόλοιπο 1% είναι χαλκός, αμμωνiα, κρεατίνη, άλατα, ουρία, μαγγάνιο, κάλιο, νάτριο είναι μερικά από τα δεκάδες στοιχεία που αποβάλλονται κατά την εφίδρωση! 

Μυθικές ανθρωπόμορφες φυλές

 

 Γράφει ο Χείλων

Η αρχαία Ελληνική και Ρωμαϊκή μυθολογία βρίθουν από «παράξενα» και συνάμα «υπέροχα» πλάσματα. Τα περισσότερα περιλαμβάνονται στην Φυσική Ιστορία του Πλίνιου, ένα έργο που ενέπνευσε το Μεσαιωνικό «θηριολόγιο» και τους σχεδιαστές της ανθρωπογεωγραφίας. Οι εικόνες προέρχονται από το Χρονικό της Νυρεμβέργης του 1493.

Αβαρίμονες είναι το όνομα μυθικής φυλής η οποία αποικούσε στην ομώνυμη χώρα. Οι Αβαρίμονες είχαν πέλματα προς τα πίσω, αλλά παρά το μειονέκτημα αυτό ήταν σε θέση να τρέχουν με μεγάλη ταχύτητα. Ζούσαν μαζί με τα άγρια ζώα και επιχειρεί να συλλάβει τους απέτυχε επειδή ήταν τόσο άγρια στην κοιλάδα του όρους Ίμας (σημερινά Ιμαλάια). Υπήρχε μια ιδιαιτερότητα στην περιοχή που κατοικούσαν, καθότι ήσαν αναγκασμένοι παραμείνουν σε αυτήν, διότι ήταν αδύνατο να αναπνεύσουν οποιοδήποτε άλλο είδος αέρα και σε περίπτωση που έφευγαν θα πέθαιναν. Οι Αβαρίμονες αναφέρθηκαν για πρώτη φορά από τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο στο έργο του, Φυσική Ιστορία (VII 11). Μια παρόμοια αναφορά υπάρχει από τον Aulus Gellius στις Αττικές Νύχτες.

Ένας κακός άνθρωπος

Τον θυμάμαι να περνάει από το σπίτι μας, σύριζα στη βερικοκιά, για να κλέψει κανένα βερίκοκο και να το χώσει κατευθείαν στις δεκάδες σακούλες που κρατούσε.
Όλα τα άρπαζε βιαστικά και φαινόταν να παίρνει τέτοια χαρά, που χτυπούσε παλαμάκια σαν μικρό παιδί.

Γυρνούσε στους δρόμους με ένα μόνιμο αδιάφανο χαμόγελο στο αξύριστο πρόσωπό του, διάπλατα ανοιχτά μάτια που έμοιαζαν τρομαγμένα, βρώμικα ρούχα και σαγιονάρες χειμώνα-καλοκαίρι.
Τον πετύχαινα πολύ συχνά να περπατάει με μια ελαφριά πλάγια κλίση στο σώμα και να μιλάει με αόρατους συνομιλητές που μόνο εκείνος έβλεπε και άκουγε.

Ο «τρελός» της περιοχής. Κάθε περιοχή που σέβεται τον εαυτό της, έχει και τον τρελό της.
Έτσι κι εμείς, εκεί στα δυτικά της Αττικής, είχαμε τουλάχιστον έναν αλαφροΐσκιωτο να ταράζει τη φυσιολογική μας καθημερινότητα.

«Δεν έχει ανθρώπους να τον φροντίζουν;» είχα ρωτήσει τη μάνα μου ως πιο ενήμερη για τα νέα της περιοχής.

Στα Βήματα του Σαμάνου

Ο ψυχολόγος Alberto Villoldo, ταξίδεψε προ τινός στο Περού για να κάνει έρευνες σχετικά με το τροπικό φυτόAyahuasca που οι Ινδιάνοι αποκαλούν  “Κλήμα του Θανάτου”. Το συγκεκριμένο αναρριχητικό φυτό χρησιμοποιείται εδώ και χιλιάδες χρόνια από τους εκεί Σαμάνους για να τους οδηγήσει “σε μέρη δύναμης και αρχέγονης γνώσης”. Σε μία ανάλογη με εκείνη του Κάρλος Καστανέντα μαθήτευση δίπλα σ’ έναν ινδιάνο Σαμάνο που ονομαζόταν Δον Χικαράμ, ο Α. Villoldo μυήθηκε στη Σαμανική κοσμοθέαση. Αποτέλεσμά της το βιβλίο του“The Four Wilds” («Οι Τέσσερις Άνεμοι») που κυκλοφόρησαν οι εκδόσεις Harper & Row. Οι προσωπικές παρατηρήσεις του Villoldo που δημοσιεύουμε στο παρόν τεύχος, θα βοηθήσουν τον αναγνώστη σε πλησιέστερη προσέγγιση εκείνου του συγκλονιστικού κόσμου, που κρύβει πίσω της η πανάρχαια παράδοση των Σαμάνων, την οποία οι ευρωπαίοι εθνολόγοι και ιεραπόστολοι εξέλαβαν λαθεμένα σαν… «Ινδιάνικη Θρησκεία»

Περιοδικό ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΟΛΗ, Φθινόπωρο του «1991»

Αν ρίξουμε μία ματιά στους καιρούς που η ανθρωπότητα κατάφερε κάποια μεγάλα εξελικτικά άλματα θα δούμε πως όλοι τους ήταν καιροί που την απειλούσαν με πιθανό αφανισμό. Όταν όλα πάνε καλά, δεν υπάρχει φυσικά καμμία ανάγκη για αλλαγή. Μόνο μπροστά στην άμεση απειλή αφανισμού της η ανθρωπότητα καταφέρνει να υπερβεί τον προηγούμενο εαυτό της και σε μία τέτοια απειλή βρισκόμαστε ξανά μπροστά σήμερα. Έτσι αρκετοί υποχρεωνόμαστε να επανανακαλύψουμε τα ξεχασμένα νευραλγικά μας κλειδιά για να πραγματοποιήσουμε το απαραίτητο “πέρασμά” μας προς τον χωροχρόνο που μας αποκάλυψαν πολλές φορές στο παρελθόν μας προικισμένοι medicine men (αυτό που χυδαία λέμε «μάγοι της φυλής») και οι οραματιστές.

Η Έσχατη Πραγματικότητα

Η ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ (η Απόλυτη Πραγματικότητα) κι όχι απλά “αυτό που αντιλαμβανόμαστε σαν πραγματικότητα”, δεν μπορεί να είναι ούτε υποκειμενική αντίληψη μόνο, ούτε αντικειμενική πραγματικότητα μόνο:
1) Δεν μπορεί να είναι μία υποκειμενική αντίληψη μόνο γιατί αυτή η αντίληψη μπορεί (πιθανόν) να είναι μία αυθαίρετη κατασκευή που δεν ανταποκρίνεται στα “πράγματα” και δεύτερον αποκλείει τα άλλα υποκείμενα να την βιώσουν.
2) Δεν μπορεί να είναι μία αντικειμενική πραγματικότητα μόνο, (ανεξάρτητη του υποκειμένου), γιατί αν δεν υπάρχει υποκείμενο να την βιώσει δεν έχει νόημα (είτε υπάρχει, είτε όχι).

Η ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ Είναι Αυτό που το Yποκείμενο  (κάθε υποκείμενο) Αντιλαμβάνεται, βασιζόμενο σε κάποια σταθερά πράγματα (δεδομένα, δραστηριότητες, αντιλήψεις), όταν ξεπερνά όλα τα “υποκειμενικά” στοιχεία, βιώνοντας έτσι μονάχα την ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΦΥΣΗ του. 

Το Εγκώμιο Της Βαρεμάρας

«I’m bored, I’m the chairman of the bored» – Iggy Pop

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Λέγεται ότι περίπου το 10% των ανθρώπων υποφέρει από κατάθλιψη στη διάρκεια της ζωής του. Όμως πόσους ανθρώπους ξέρετε ή μπορείτε να φανταστείτε που να μην είπαν, ούτε μια φορά: «Βαριέμαι».

Σίγουρα το 100% του πληθυσμού θα νιώσει κάποια στιγμή της ζωής του βαρεμάρα.

Όμως δεν πρέπει να μιλάμε για βαρεμάρα, αλλά για βαρεμάρες, γιατί η ίδια η έννοια περιλαμβάνει μια πολλαπλότητα διαθέσεων και αισθημάτων.

Τι είναι η βαρεμάρα; Ένας απλοϊκός ορισμός: «Η βαρεμάρα εμφανίζεται όταν δεν μπορούμε να κάνουμε αυτό που θέλουμε να κάνουμε ή όταν πρέπει να κάνουμε κάτι που δεν θέλουμε να κάνουμε».

Όμως η ύψιστη μορφή βαρεμάρας είναι όταν δεν έχουμε την παραμικρή ιδέα για το τι θέλουμε να κάνουμε και -κυρίως- όταν δεν θέλουμε να κάνουμε τίποτα, όταν αισθανόμαστε/πιστεύουμε ότι τίποτα δεν έχει σημασία να το κάνεις.

ΑΙΘΕΡΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΤΕΣΛΑ

Ο Πύργος του Τέσλα το 1903 παρήγαγε Ελεύθερη Ενέργεια αλλά δημιουργούσε και Χωροχρονικές Πύλες σε Παράλληλους Κόσμους. Γιατί δεν τον ολοκλήρωσε ποτέ;

Γράφει ο Δρ Βέλιμιρ Αμπράμοβιτς (Dr. Velimir Abramovic)

Για τον Δρ Βέλιμιρ Αμπράμοβιτς (Dr. Velimir Abramovic) λέγεται πως είναι παγκοσμίως ο μεγαλύτερος γνώστης του έργου και των ιδεών του Νίκολα Τέσλα. Όντως, αν βάλετε το όνομα του στο Google θα εκπλαγείτε σε πόσες σελίδες αναφέρουν το όνομά του. Αυτός ο Σέρβος Φιλόσοφος, Σκηνοθέτης, Φυσικός, καθηγητής της Ιστορίας των Ιδεών και της Έννοιας του Χρόνου, Χώρου και Ύλης στις φυσικές επιστήμες την δεκαετία του 1990 στο κέντρο για διεπιστημονικές σπουδές του Πανεπιστημίου Βελιγραδίου, ιδρυτής του επιστημονικό-φιλοσοφικού περιοδικού Τεσλιάνα (Tesliana), ιδρυτής της ιδιωτικής φιλοσοφικής σχολής «Ινστιτούτο για την Επιστήμη του Χρόνου», που είναι ένα σεμινάριο για την εφαρμοσμένη μεταφυσική. Το 2004 έγινε μέλος του ρώσικου διεπιστημονικού σεμιναρίου για το Χρόνο στο γνωστό Πανεπιστήμιο Λομονοσοβ στη Μόσχα. Το 2009 γράφει την μονογραφία για τον Νίκολα Τέσλα με τίτλο ‘Svetlost koja se ne gasi’ (Το Φως που δεν Σβήνει). Το 2012, αφού επιβίωσε από το “Τέλος του Κόσμου”, έπειτα από 37 χρόνια ερευνών, ξεκινάει την εργασία πάνω στην θεωρία για τις Αρχές της “Επιστήμης του Χρόνου¨ που έχει ως κύρια υπόθεση ότι το Αιώνιο Τώρα, του οποίου τα μαθηματικά μοντέλα είναι Τελεία και Μηδέν, είναι ο μοναδικός χρόνος της φυσικής πραγματικότητας.

Πόσες άμυνες έχουμε;

Χιούμορ, άρνηση, εκλογίκευση και μερικές ακόμα άμυνες που μπορούν να διευκολύνουν ή να δυσκολέψουν τη ζωή μας.

 

Έχετε σκεφτεί ποτέ με ποιον τρόπο (ή με ποιους τρόπους) αντιμετωπίζετε τις κακοτοπιές της ζωής και της καθημερινότητάς σας; Πιθανότατα όχι, γιατί ο τρόπος που αντιδράτε απέναντι σε αυτές δεν είναι τις περισσότερες φορές συνειδητός. Ως άνθρωποι διαθέτουμε έναν σωρό άμυνες, τις οποίες χρησιμοποιούμε τακτικά προκειμένου να αντεπεξέλθουμε σε δύσκολες ή δυσάρεστες καταστάσεις που μας προκαλούν άγχος. Ποιες είναι, όμως, οι άμυνες αυτές και σε ποιες καταφεύγουμε πιο συχνά;

ΤΡΟΜΟΛΑΓΝΙΑ ΑΠΟ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ

Γράφει ο Ισαάκ Διαμαντίδης

Εκροή εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ από τις τράπεζες έχει προκαλέσει η δήλωση του Ντάισελμπλουμ για το ενδεχόμενο επιβολής περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων με πιθανό αποκορύφωμα το κούρεμα των καταθέσεων.

Την Τετάρτη οι αναλήψεις κυμάνθηκαν γύρω στα 400 εκατ. οι μεγαλύτερες από την υπογραφή της συμφωνίας της 20ης Φεβρουαρίου. Τίθεται ευθέως το ερώτημα τι εξυπηρετούν οι τρομολαγνικές αυτές εξαγγελίες και αν εμπίπτουν στο νόμο περί διασποράς ψευδών ειδήσεων σε περίπτωση μάλιστα που δεν επιβεβαιωθούν.

Κάθε μέρα και μία βόμβα δέχεται η οικονομία από τις δηλώσεις των Ευρωπαίων αξιωματούχων κι αν πρέπει να ζητήσει κάτι η Ελλάδα από τους δανειστές είναι η αποζημίωση. Οι τράπεζες ανησυχούν για ένα νέο κύκλο εκροών.

Έκλειψη Ηλίου* Τα Πόδια του Θεού*

20. 3. 2015

*~Τα Πόδια του Θεού~*

Νέα Σελήνη

και

Ολική Έκλειψη Ηλίου στους Ιχθύς*

Στην 29η, 27 Μοίρα των Ιχθύων*

Αν Δεν Συνομιλήσεις με την Γη

Δεν θα Συνομιλήσεις ποτέ με τον Ουρανό*

 *~~~~~~~*

Οι Ιχθύς είναι Πόδια*

Αντιστοιχούν σ' αυτό το σημείο

του Ανθρώπινου Σώματος*

Και συγκεκριμένα στο κάτω μέρος

των Ποδιών*

Αυτό που αγγίζει τη Γη*