“Αν είπατε όσα θέλατε να πείτε, μπορώ να φύγω τώρα; ” [Βούδας (OSHO)]

Περνούσε ο Βούδας. Συγκεντρώθηκαν μερικά άτομα και τον προσέβαλαν πολύ. Τους άκουσε πολύ προσεκτικά, με πολλή αγάπη. Όταν τελείωσαν, είπε:
«Αν είπατε όσα θέλατε να πείτε, μπορώ να φύγω τώρα; – επειδή πρέπει να πάω και σε άλλα χωριά μέχρι να δύσει ο ήλιος. Αν έχετε να πείτε και κάτι άλλο θα ξαναγυρίσω σε μερικές ημέρες- μπορείτε να μου το πείτε τότε». Αλλά ήταν απολύτως ατάραχος, η σιωπή του παρέμεινε η ίδια, η ευτυχία του η ίδια, ο παλμός του ο ίδιος.

Εκείνοι οι άνθρωποι σάστισαν. Είπαν: «Δεν θύμωσες μαζί μας; Σε προσβάλλουμε, σε βρίζουμε».

Ο Βούδας είπε: «Θα πρέπει να παραμείνετε σαστισμένοι. Ήρθατε λίγο αργά. Έπρεπε να είχατε έρθει δέκα χρόνια νωρίτερα τότε θα είχατε καταφέρει να με ταράξετε. Τότε δεν ήμουν εγώ κύριος του εαυτού μου. Τώρα, εσείς είστε ελεύθεροι να με προσβάλλετε, κι εγώ είμαι ελεύθερος να αποφασίσω αν θα το δεχτώ ή όχι. Δεν το δέχομαι. Με προσβάλλετε, αυτό είναι αλήθεια. Αυτό είναι δική σας απόφαση. Εγώ είμαι ελεύθερος να αποφασίσω αν θα το δεχτώ ή όχι, και λέω ότι δεν το δέχομαι. Τι θα κάνετε με αυτό; Είμαι κι εγώ σαστισμένος επειδή στο προηγούμενο χωριό οι άνθρωποι ήρθαν με γλυκά, και εγώ είπα ότι δεν τα χρειάζομαι, γι’ αυτό αναγκάστηκαν να τα πάρουν πίσω. Σας ρωτάω, τι πρέπει να έκαναν τα γλυκά;»

Ο ρόλος του κακού και του καλού

Η ζωή μας δεν είναι παρά μία θεατρική παράσταση στημένη από τη ψυχή μας για 

Οι ρόλοι της ζωής μας

λόγους που μόνον εκείνη γνωρίζει…

Οι ηθοποιοί, παίζουν άλλοι τον ρόλο του κακού και άλλοι τον ρόλο του καλού, και το έργο αποκτά, έτσι,  ενδιαφέρον. Δάσκαλοι και μαθητές ταυτόχρονα, οι ηθοποιοί που παίζουν σε αυτό το έργο ταλαιπωρούνται και ταλαιπωρούν ο ένας τον άλλο και μέσα από αυτό το παιχνίδι προσπαθούν να κατανοήσουν τη βαρύτητα της ύλης, την αναπόφευκτη δυαδικότητά της και την μεγάλη υπεροχή και ελαφράδα της πνευματικότητας.

Το πρόβλημα είναι πως οι περισσότεροι ηθοποιοί παίρνουν τον ρόλο τους πολύ σοβαρά, τον θεωρούν «πραγματικότητα» και πιστεύουν πως από αυτή δεν μπορούν να ξεφύγουν… Και αν κάποιοι, λίγοι,  ξεφεύγουν από αυτήν με τρόπους που δεν είναι στους περισσότερους  κατανοητοί, τους βάζουν  οι πολλοί την ταμπέλα του «τρελού» και ησυχάζουν μέσα στη δική τους θεατρική ταλαιπωρία…

Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί ταλαιπωρούνται έτσι οι άνθρωποι σε τούτη τη γη. Πίστευα πάντα και πιστεύω ακόμη πως τους ρόλους μας μπορούμε να τους αλλάξουμε. Όποτε ένιωθα πιεσμένη από κάποιο ρόλο περνούσα με ευκολία σε κάποιον άλλον… Με βοηθούσε σε αυτό η πίστη που είχα και έχω, ότι «μπορώ και θα τα καταφέρω»… Και πάντα τα κατάφερνα...

Σέβομαι πολύ και αγαπάω τους ηθοποιούς που παίζουν τους ρόλους του κακού, ιδιαίτερα αυτούς που μένουν κολλημένοι σε αυτόν τον ρόλο και δεν μπορούν με τίποτα να τον αλλάξουν. Θεωρώ τον ρόλο τους πολύ δύσκολο, δεν μπόρεσα ποτέ μου να τον παίξω. Χρειάζεται μεγάλη εκπαίδευση από νωρίς αυτός ο ρόλος. Μία εκπαίδευση επίπονη και για τους ίδιους και για τους εκπαιδευτές τους. Εκπαίδευση που είναι γεμάτη πόνο για όλους. Πρέπει να έχεις πονέσει πολύ για να ξέρεις πώς να κάνεις να πονέσει κάποιος άλλος…

Είναι η Σελήνη φυσικός ή τεχνητός δορυφόρος της Γης;

Από τον Αντώνη Κυριαζή

Σύντομη ξενάγηση στα μυστήρια του δορυφόρου της Γης, από τη θεωρία της Κοίλης Σελήνης, μέχρι τη δήλωση του Πλούταρχου ότι η Σελήνη είναι αποθήκη ψυχών, πριν αυτές σταλούν για ανακύκλωση.

Οι παραξενιές της Σελήνης, που διαφέρει από τους δορυφόρους των άλλων πλανητών, κάνουν πολλούς να υποθέτουν ότι πρόκειται για τεχνητό δορυφόρο που κατασκευάστηκε για να παρακολουθεί τα γήινα δρώμενα. Image: Supplied

ΑΠΟ καταβολής κόσμου, η Σελήνη εμπνέει τις ευαίσθητες και καλλιτεχνικές ψυχές – είτε πρόκειται για ποιητές είτε για ερωτευμένους– που στρέφουν το βλέμμα τους μαγεμένες στον νυχτερινό ουρανό προς το ολόγιομο φεγγάρι, όπως το ολόγιομο φεγγάρι στρέφει το βλέμμα του πάνω μας.

Αυτή η μυστική επικοινωνία ανθρώπου και φεγγαριού θα γίνει, στο παρελθόν, αιτία να αποδοθούν στη Σελήνη μαγικές ιδιότητες. Και παρά τις προσπάθειες της επιστήμης να μας πείσει πως όλα είναι αποτέλεσμα των φυσικών νόμων, οι δυνάμεις της Σελήνης εξακολουθούν και επιδρούν μέχρι σήμερα στον ανθρώπινο ψυχισμό.

Επειδή είναι το πιο κοντινό στη Γη ουράνιο σώμα, η Σελήνη έχει μιαν ανεξήγητη επίδραση στο υδάτινο στοιχείο, είτε πρόκειται για την άμπωτη και παλίρροια των θαλασσών είτε για την άμπωτη και παλίρροια των συναισθημάτων, που είναι το αντίστοιχο υγρό στοιχείο στον άνθρωπο.

Αυτή η μυστηριώδης έλξη είναι η αιτία που ο δορυφόρος της Γης συνδέθηκε από παλιά με τη μαγεία και το υπερφυσικό. Είναι γνώριμη η εικόνα των μαγισσών που ο θρύλος τις θέλει να πετούν πάνω σε σκουπόξυλα με φόντο την πανσέληνο. Όσοι πάσχουν από επιληψία ή από ανεξέλεγκτους μυϊκούς σπασμούς, ακόμη και στην εποχή μας θεωρούνται δαιμονισμένοι ή σεληνιασμένοι.

Ακολουθώντας μια πρώιμη ελληνική παράδοση, που μιλούσε για «σεληναίους δαίμονες», ο ευαγγελιστής Ματθαίος γράφει για τον δαίμονα που κατοικεί στη Σελήνη, ενώ ο Μέγας Βασίλειος στους εξορκισμούς του καταγράφει δαιμόνια «τη σελήνη συναλλοιούμενα».

Όλα φτάνουν στην ώρα τους γι' αυτούς που ξέρουν να περιμένουν

“Όλα φτάνουν στην ώρα τους γι’ αυτούς που ξέρουν να περιμένουν”. Honore de Balzac.

Ο Μπαλζάκ έχει μείνει στην ιστορία σαν συγγραφέας μιας ολόκληρης κοινωνίας. Η γαλλική λογοτεχνία, είναι πάρα πολύ πλούσια και άφησε σε αυτήν, το στίγμα του. Ιστορία όμως έχουν γράψει και άλλα πράγματα, για παράδειγμα, η υπομονή. Η διαδρομή της είναι τόσο σημαντική όσο είναι και η περιπέτεια της ζωής της ανθρωπότητας. Εδώ ο Μπαλζάκ συναντιέται με την υπομονή και μας θυμίζει ότι παραμένει μια από τις πιο σημαντικές αρετές που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος.

Πας μόνος σου και τελικά, έρχεται μόνο του.

Από μόνο του, τίποτε δε γίνεται. Αν όμως έχεις κάνει όσα απαιτούνται και έχεις δεχτεί ότι και η τύχη, χρειάζεται να…βάλει την υπογραφή της για να γίνει αυτό για το οποίο κόπιασες, τότε τα πράγματα αλλάζουν. Τότε δεν έχεις άγχος, δεν έχεις ανυπομονησία, έχεις μια ανώτερη αίσθηση των πραγμάτων. Τότε μπορείς να πεις με σιγουριά πως «Ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει και είναι θέμα χρόνου να πετύχω». Είναι αληθινά καθησυχαστικό να ξέρεις πως έχεις κάνει όσα έπρεπε, βήματα και άλματα και πως αυτό από μόνο του, σου ‘δωσε γνώση και εμπειρία. Ο χρόνος κυλά πολύ διαφορετικά από όσο νομίζουμε. Συνήθως η επιτυχία, είναι μια συνέπεια και έρχεται μόνη της. Αν δεν έγινε σήμερα κάτι, δε σημαίνει ότι δε θα γίνει. Εσύ, πρέπει να προετοιμάζεσαι για να το υποδεχτείς. Η αληθινή υπομονή, χρειάζεται προετοιμασία για την υποδοχή…

Κάνοντας το καθήκον μας.

Οτιδήποτε έχεις βάλει στόχο να κάνεις, απαιτεί βήματα και άλματα. Αυτά τα βήματα και τα άλματα, δε θα γίνουν μόνο σε ευθεία. Θα χρειαστεί να γίνεις ακόμη και δρομέας ανώμαλου δρόμου προκειμένου να κάνεις πραγματικότητα ό,τι θέλεις. Το αν θα κάνεις τον «ακροβάτη» για όσα θέλεις να πετύχεις, είναι δικό σου θέμα. Μάλλον, ακόμη καλύτερα, της θέλησής σου. Το σημαντικό είναι οτι έθεσες έναν στόχο και ξεκινάς να τον υλοποιείς. Το μυαλό σου και η ψυχή σου πρέπει να μάθουν να πειθαρχούν. Είναι από τις μεγαλύτερες προκλήσεις. Το να μπορείς να συγκεντρώνεσαι πάνω σε κάτι και να αφοσιώνεσαι χωρίς να πανικοβάλλεσαι όταν κάτι «στραβώνει» και να μην ενθουσιάζεσαι όταν όλα είναι απρόσμενα καλά. Μπορείς να το πεις και συναισθηματική πειθαρχία. Κάνουμε λοιπόν, αυτό που απαιτεί η περίσταση. Είμαστε συγκεντρωμένοι, ΜΟΝΟ σε αυτό. Στο κάθε βήμα ξεχωριστά. Το αποτέλεσμα, είναι μια άλλη ιστορία…

4 βήματα που πρέπει να κάνετε όταν σας επιτίθενται πνευματικά

 

«Ο πόνος για το σπίτι ζει σε όλους. Το ασφαλές μέρος όπου μπορούμε να πάμε όπως είμαστε και να μην μας ρωτήσει κανείς» – Μάγια Αγγέλου

Αν αναγνωρίζετε τον εαυτό σας ως πνευματικό, καθώς η αναζήτηση της αλήθειας αποτελεί μεγάλο μέρος της συγκέντρωσης και του χρόνου σας, τότε πιθανόν να είστε εδώ γι αυτόν τον συγκεκριμένο σκοπό. Να ενσωματώσετε το φως και της ανώτερες συχνότητες στην ζωή σας.

Γίνεστε μια δίνη φωτός, απορροφώντας τους ανθρώπους στην αγάπη σας με αυξανόμενη επιτυχία. Είστε εδώ για να είστε παράδειγμα, και με το παράδειγμα έρχεται και το θέμα του πως αντιμετωπίζετε την αρνητικότητα.
Ίσως αυτή μπορεί να μην είναι η θέση σας (μερικοί από εμάς μπορεί να έλκονται να βοηθούν και να αυξάνουν τις χαμηλότερες δονήσεις), αλλά μόλις αρχίσετε να αυξάνετε τις δονήσεις σας θα ξεκινήσετε να προσελκύετε αυτές τις δυνάμεις, δυνάμεις που κάνουν το ταξίδι σας πιο δύσκολο.
Το να αγωνιστείτε να παραμείνετε στο φως είναι ο δρόμος για να προχωρήσετε και μπορεί να νιώθετε άσχημα στην αρχή. Εμπιστευθείτε το ότι προχωράτε και ότι τα πάτε πολύ καλά, γιατί είναι απαραίτητο μέρος της διαδικασίας.
Εδώ είναι τέσσερα βήματα που πρέπει να κάνετε αν αρνητικές μορφές σκέψεων, σωματικά προβλήματα και άλλες ψυχικές επιθέσεις είναι το πρόβλημα:

Αποσυνδεθείτε

Αν είστε ευαίσθητοι ή αν έχετε ενσυναίσθηση μπορεί να νιώθετε τα συναισθήματα των άλλων σαν δικά σας. Και είναι πολλά συναισθήματα! Οι άνθρωποι μπορεί να αφήνουν σε εσάς συναισθήματα ή να είναι κρυφά επιθετικοί εναντίον σας.
Αυτός είναι προφανώς ένας λάθος τρόπος για να τους βοηθήσετε καθώς ουσιαστικά παρατάνε όσα δεν χρειάζονται και σας χρησιμοποιούν ως «κάδο σκουπιδιών».
Αντιθέτως, αποσυνδεθείτε και επιβάλλετε όρια. Αυτά τα συναισθήματα δεν είναι δικά σας και αν τα αισθάνεστε τότε τουλάχιστον αντιληφθείτε ότι οι άνθρωποι σας χρησιμοποιούν με αυτόν τον τρόπο. Πάρτε το ως κοπλιμέντο, σημαίνει ότι είστε ισχυροί και έχετε πολλή θετικότητα και φως. Απλώς μην ξεχαστείτε και χαθείτε στα «άπλυτα» τους νομίζοντας τα για δικά σας!

Πώς να καταπολεμήσουμε την πολλή βιασύνη που φέρνει άγχος.

Τρέχουμε και δε φτάνουμε! Το άγχος μας μόνιμα χτυπάει κόκκινο! Πολλές φορές δυστυχώς, σημαίνει και ότι με το να συμβιβαζόμαστε με την ταχύτητα, συμβιβαζόμαστε και με την κακή ζωή. Γιατί η αίσθηση βιασύνης είναι αιτία δυστυχίας και πώς μπορούμε να την διαχειριστούμε;

Τι μας στερεί η βιασύνη;

1. Η βιασύνη μας βάζει στον αυτόματο πιλότο…

Αν μπορέσουμε ποτέ να παρατηρήσουμε τον εαυτό μας σε αμόκ βιασύνης, τότε θα καταλάβουμε πως είμαστε εκτός εαυτού! Το μυαλό μας δε λειτουργεί και η λογική μας πάει περίπατο. Η αίσθηση του χρόνου, χάνεται και όχι για καλό! Δεν έχουμε αυτήν τη γαλήνη που μας κάνει να ξεχάσουμε την επαφή με το χρόνο, έχουμε ένα συνεχές άγχος που δε μας επιτρέπει να απολαύσουμε τις στιγμές. Δεν ζούμε το παρόν!

2. Βιαζόμαστε και όλα γίνονται… πρόχειρα.

Η βιασύνη οδηγεί σε μια πολύ μικρή ικανοποίηση. Μάλιστα, δεν είναι καν ικανοποίηση αλλά ψευδαίσθηση. Λέμε ψέματα στον εαυτό μας πως με ταχύτητα ολοκληρώσαμε τις εκκρεμότητες που είχαμε! Αν κοιτάξουμε το καθετί που κάναμε με βιασύνη, θα δούμε πως το διεκπεραιώσαμε πρόχειρα και πως σύντομα, θα χρειαστεί να το ξαναφτιάξουμε! Επομένως, ο χρόνος που υποτίθεται πως εξοικονομούμε με την βιασύνη, μας έρχεται με…τόκο! Διπλός χρόνος!

3. Είναι η μητέρα του άγχους.

Οι ειδικοί που ασχολούνται επιστημονικά με την ανθρώπινη συμπεριφορά, μας λένε πως το άγχος δε θέλει πολύ για να μετατραπεί σε μια μόνιμη κατάσταση. Τι φέρνει το άγχος; Τη συνεχή αίσθηση πνιγμού, την πλήρη αταξία των σκέψεών μας, την καταστροφή της μνήμης μας, την απώλεια του καλού ύπνου μας, την διατάραξη της όρεξής μας και τελικά, τη φθορά της υγείας μας!

Πώς μπορούμε να πάψουμε να βιαζόμαστε;

Ο ''πόλεμος'' για τον έλεγχο του ανθρώπινου μυαλού

Σε αντίθεση με άλλα ανάλογα προγράμματα, η ύπαρξη των οποίων αμφισβητείται, για το project MKUltra δεν υπάρχουν αμφιβολίες.

Αν και με διαταγή του τότε διευθυντή της CIA το μεγαλύτερο μέρος των στοιχείων χαρακτηρίστηκε άκρως απόρρητο και καταστράφηκε, τα αμερικανικά δικαστήρια αποφάνθηκαν τελεσίδικα πως για μια περίοδο περίπου 20 ετών, οι ΗΠΑ έτρεξαν ίσως τη μεγαλύτερη επιχείρηση ελέγχου του νου και της προσωπικότητας που έχει γίνει ποτέ στον πλανήτη.

Μυστικό πρόγραμμα με τεράστια «βιτρίνα»

Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές ή καθώς θα διαβάζονται, κάπου κάποιος αποσπά μια ομολογία ή αντλεί πληροφορίες από έναν κρατούμενο. Κατά πάσα πιθανότητα, εκτός από τις τυπικές μεθόδους βασανισμού, θα χρησιμοποιήθηκαν ορισμένες από τις τεχνικές που αναπτύχθηκαν από τους Αμερικανούς κατά τη διάρκεια του MKUltra. Υπολογίζεται ότι με ενορχήστρωση των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ χρηματοδοτήθηκαν (φανερά ή μέσα από ύποπτα κονδύλια του Κογκρέσου) περισσότερα από 150 παράλληλα προγράμματα που στόχευαν στην πλήρη χαρτογράφηση και επηρεασμού της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Ο βασικός άξονας βέβαια ήταν η προσπάθεια ανακάλυψης ενός αξιόπιστου «ορού αλήθειας». Ενός κοκτέιλ ουσιών που θα απελευθέρωνε τη συνείδηση των κρατουμένων, κάμπτοντας τις αντιστάσεις τους. Παράλληλα, αναζητήθηκε ένα αντίστοιχο… προϊόν το οποίο στη συνέχεια θα «καθάριζε» το μυαλό των «αντικειμένων» ώστε να μην μείνει κανένα κατάλοιπο στη μνήμη τους. Προκειμένου να σβηστεί αυτή η εμπειρία από το υποσυνείδητο και να μην είναι δυνατή η αποκάλυψη όσων είχαν προηγηθεί. Παρά την αντικειμενική δυσκολία στην εξεύρεση πληροφοριών, αποτελεί κοινή γνώση ότι -με τον έναν ή τον άλλο τρόπο- δεκάδες ιδρύματα ενεπλάκησαν. Τις περισσότερες φορές χωρίς να το γνωρίζουν καν. Μεταξύ αυτών συναντά κανείς 44 πανεπιστήμια και κολλέγια (ακόμη και στον Καναδά), 15 επιστημονικά ινστιτούτα, νοσοκομεία, φυλακές, ερευνητικά κέντρα, εταιρείες χημικών και φαρμακοβιομηχανίες συμμετείχαν στην επιχείρηση.  Το MKUltra ήταν άλλο ένα «παιδί» του ψυχρού πολέμου. Στη θεωρία ήρθε ως απάντηση στην αντίστοιχη απόπειρα των Σοβιετικών να κάνουν το ίδιο.

Η άγνωστη εύρεση γιγαντιαίου σκελετού 4000 ετών μέσα σε λατομείο στην Κεφαλλονιά το 1937

Το χωριό Λιβάδι της Κεφαλλονιάς βρίσκεται στη χερσόνησο της Παλλικής, στο σημείο όπου βρίσκεται ο ομώνυμος υδροβιότοπος. Είναι χωριό με περίπου 100 μόνιμους κατοίκους, πολύ κοντά στο Ληξούρι, την μεγάλη πόλη της χερσονήσου.

Εκεί κοντά υπήρχαν οι αγροτικές φυλακές του νησιού, ένα μέρος όπου οι κρατούμενοι έπρεπε να εργαστούν σε ένα αγρόκτημα ή γενικά να παράγουν δημόσιο κοινωφελές έργο. Λειτούργησαν μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα.

Ότι έχει απομείνει από τις φυλακές σήμερα. Δυστυχώς, τον Ιανουάριο του 2014, ο ισχυρός σεισμός στο νησί κατέστρεψε ότι απέμεινε από το κτιριακό συγκρότημα.

Ο σεισμός του 1953 αρχικά και έπειτα του 2014 κατέστρεψαν εκ θεμελίων ότι είχε απομείνει από τις αγροτικές φυλακές. 

Σε πολύ μικρή απόσταση από την ακτή και μέσα στην καρδιά του Λιβαδίου λειτουργεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια λατομείο, όπου οι φυλακισμένοι εργάζονταν σε καταναγκαστικά έργα.

Έρωτας-Αγάπη–>Χρόνος

Ίσως ο χρόνος σκοτώνει τον έρωτα…ίσως πάλι όχι!



Έχουμε αναρωτηθεί αρκετές φορές όλοι μας

αν ο χρόνος σκοτώνει τον έρωτα..Έτσι δεν είναι;;  Μία ερωτική σχέση προφανώς και περνάει από διάφορα στάδια..είναι σαν να λέμε κάτι σαν κύκλος ,κάτι σαν τις εποχές..! Προφανώς και δεν μένει τίποτα σταθερό σε μία σχέση όπως και στις περισσότερες (π.χ φιλικές) !! Ο χρόνος λένε ότι φθείρει μια σχέση..ίσως την αλλάζει και ολοκληρωτικά και μετατρέπεται σε κάτι άλλο  διαφορετικό από έρωτα..σε μία συνήθεια !! Η συνήθεια είναι αναμενόμενη μέσα στο πέρασμα του χρόνου..Γιατί όμως να “καταστρέφει” τον έρωτα..Δεν είναι πολύ άσχημο;; Είναι ..αλλά τις πιο πολλές φορές έτσι καταλήγουν οι σχέσεις σε μία συνήθεια ..μία αγάπη του ενός για τον άλλον χωρίς να υπάρχει ένα από τα πιο σημαντικά όσον αφορά εμένα ..η πηγή και βάση μίας αληθινής σχέσης..! Το ιδανικό είναι έρωτας και αγάπη να συνδέονται μεταξύ τους ..

Νιώθω κενός ή μήπως όχι;

Η αίσθηση του κενού θεωρείται ως αρνητική ψυχολογική κατάσταση, και συχνά συνδέεται με την κατάθλιψη και απομόνωση ..Μας διακατέχει ένα συναισθηματικό κενό η αλλιώς ένα κενό στην ψυχή! Η απάθεια,η συναισθηματική αδιαφορία είναι οι λέξεις που μας χαρακτηρίζουν.Δεν μπορούμε να βιώσουμε πόνο,θλίψη χαρά,φόβο,θυμό!! Δεν δείχνουμε ενδιαφέρον για τους γύρω μας και αυτό φαίνεται ακόμα και από κινήσεις μας μέσα στη μέρα, δεν βοηθάμε ανθρώπους που μας χρειάζονται, δεν δείχνουμε την ανάλογη αγάπη που μας δείχνουν καθημερινά κοντινοί μας άνθρωποι γιατί απλά δεν μας νοιάζει!! Η αδιαφορία για τους άλλους στην ουσία είναι  αδιαφορία για εμάς τους ίδιους, γιατί και εμείς μέρος του όλου είμαστε! Δεν μπορούμε να φέρουμε στο φως κανένα συναίσθημά μας καθώς πολύ απλά είμαστε συναισθηματικά κενοί με όλη την σημασία της λέξης.Στα πάντα ενεργούμε με βάση την λογική και όχι την καρδιά.Η πρόοδος βέβαια δεν επιτυγχάνεται χωρίς λογική αλλά και όταν απουσιάζει το συναίσθημα πέφτουμε στην αποτελμάτωση του εαυτού μας.

Μήπως όμως αυτό που μπορεί να νιώθουμε δεν είναι συναισθηματικό “κενό” αλλά θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε κάπως διαφορετικά; Πώς;; Συναισθηματική “απομόνωση” θα έλεγα.Τα συναισθήματα που η ψυχή “άβυσσος” του ανθρώπου παρεμποδίζει και δεν αφήνει να βγουν καθαρά, γνήσια και αυτούσια στην επιφάνεια αλλά τα καταπιέζει,τα λογοκρίνει ανάλογα με το πόσο έξυπνα ή όχι θα χρησιμοποιήσει την δύναμη του μυαλού του, ανάλογα με το πόσο έχει αφήσει να τον καλλιεργήσουν οι γνώσεις που έχει δεχτεί και ανάλογα κατά πόσο έχει κυνηγήσει τις γνώσεις. Δεν υπάρχει κενό, υπάρχει παραγκωνισμός ενός συναισθήματος γιατί πόνεσες ή φοβήθηκες.

Έρωτας

«Είσαι ερωτευμένος ;» με ρώτησε σήμερα το πρωί μια φίλη μου

«Ναι», της απάντησα χαριτολογώντας, «είμαι ερωτευμένος με το ΣΥΜΠΑΝ»
Το απόγευμα το σύμπαν φρόντισε έτσι ώστε να πέσει στα χέρια μου το εκπληκτικό παρακάτω κείμενο του Όσσο για τον έρωτα.

Ο έρωτας δε θα έπρεπε να είναι κτητικός, δε θα έπρεπε να είναι αποκλειστικός, θα έπρεπε να είναι περιεκτικός. Μόνο όταν ο έρωτας είναι περιεκτικός, θα γνωρίσεις τι είναι έρωτας.

Όταν ο έρωτας είναι αποκλειστικός – αποκλειστικός προς έναν άνθρωπο – τότε στενεύει τόσο πολύ που θα τον σκοτώσεις. Καταστρέφεις την απεραντοσύνη του. Προσπαθείς να βάλεις ολόκληρο τον ουρανό μέσα σε ένα μικρό χώρο, που δεν μπορεί να τον εμπεριέχει. Θα έπρεπε κανείς να είναι απλώς ερωτευμένος.

Ο έρωτας δε θα έπρεπε να είναι σχέση, αλλά μια κατάσταση του ΕΙΝΑΙ. Κι όποτε ερωτεύεσαι μέσα από τον έναν, είσαι ερωτευμένος με το όλο. Και αν ο έρωτας σου έχει συμβεί πραγματικά, ξαφνικά θα βρεις ότι έχεις αρχίσει να είσαι ερωτευμένος με τα δέντρα και τα πουλιά και με τον ουρανό και με τους ανθρώπους.

Η ομορφιά μπορεί να καταστρέψει όλα τα εμπόδια στη ζωή

Μια αρετή είναι μια έκφραση ομορφιάς στο αιθερικό, αστρικό και νοητικό μας πεδίο. Όντας φορείς ομορφιάς, μεταμορφώνουμε τον κόσμο.

Οι άνθρωποι μπήκαν στο σκοτάδι και δημιούργησαν όργανα καταστροφής για να εκμεταλλευτούν τους άλλους, να τους ελέγχουν και να τους χειραγωγούν - ενώ το δυνατότερο, το ισχυρότερο εργαλείο για την καταστροφή της ασχήμιας σε εμάς και στους άλλους είναι η ομορφιά.

Η ασχήμια είναι η χειραγώγηση της θειότητας για το προσωπικό συμφέρον, την ματαιοδοξία, το εγώ, την απληστία, τον φανατισμό και την χωριστικότητα. Η ασχήμια οδηγεί σε αταξία, πόνο και βάσανα σε οποιοδήποτε επίπεδο εμφανίζεται.

Κάθε είδους ασχήμια έχει μια αποδομητική, αποσυνθετική επίδραση στην ανθρώπινη μορφή, την καρδιά, το νου και τη συνειδητότητα. Η σωτηρία της ανθρωπότητας εξαρτάται από το βαθμό της ταύτισής της με την ομορφιά.

Διαλογισμός - Καλές σκέψεις για την ανθρωπότητα

Υπάρχει μια άλλη μορφή διαλογισμού που προτείνεται στη Διδασκαλία: Να στέλνετε καλές σκέψεις για τον κόσμο στην ανθρωπότητα. Αυτό πρέπει να γίνεται τρεις φορές την ημέρα ή όσο το δυνατόν περισσότερο, ως εξής:

1. Κάντε θετικές σκέψεις για τον κόσμο.
2. Σκεφτείτε ότι γίνονται καλά γεγονότα στη γη.
3. Σκεφτείτε σχετικά με τις δράσεις εκείνων που προωθούν την εποικοδομητική εργασία στον κόσμο.
4. Σκεφτείτε ότι ορισμένα αρνητικά γεγονότα παράγουν καλά αποτελέσματα, αφυπνίζοντας τους ανθρώπους στα επίμαχα θέματα του κόσμου και κάνοντας νέα βήματα για να κάνουν τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος. Τα περισσότερα από τα καλά πράγματα στον κόσμο είναι οι απαντήσεις σε αρνητικά γεγονότα.
5. Στείλτε σκέψεις για όσους επιτηρούν και καθοδηγούν την ανθρωπότητα.
6. Σκεφτείτε τους εξαιρετικούς πολιτισμούς που φέρνουν οι άνθρωποι στον κόσμο.
7. Σκεφτείτε για την Ομορφιά, την Καλοσύνη, τη Δικαιοσύνη, τη Χαρά και την Ελευθερία, και στείλτε αυτές τις σκέψεις στο διάστημα για να εμπλουτίσουν τον διάστημα με ζωοποιά και εξαγνιστικά ρεύματα.

Κάρμα, οι απόψεις του δάσκαλου Αττεσλή Στυλιανού

Συλλογή επεξεργασία σχόλια από το Ζάχο Σκαφίδα

Μια σύντομη βιογραφία του Στυλιανού Αττεσλή

Ρεπορτάζ του Σπύρου Παπακυριακού πηγή ΡΕΠΟΡΤΕΡ

Για τους πολύ κοντινούς του ανθρώπους ήταν γνωστός ως ο Δάσκαλος ή θεραπευτής. Από τους μαθητές του χαρακτηρίστηκε Μύστης και Ερευνητής της Αλήθειας  ενώ από άλλους ως ο «Μάγος» του Στροβόλου. Ο λόγος για τον Δρ. Στυλιανό Αττεσλή, ένα διαφορετικό διδάσκαλο του Χριστιανισμού , ένα θεραπευτή, ο οποίος κατοικούσε στην περιοχή του Στροβόλου.

Η ανακάλυψη των «μεταφυσικών δυνάμεων»

Ο Στυλιανός Αττεσλής αντιλήφθηκε ότι ήταν διαφορετικός από τους άλλους  σύμφωνα με τις ιστορίες που διηγιόταν ο ίδιος αλλά και οικογενειακά πρόσωπα, σε ηλικία 7 ετών.

Όταν σε ηλικία 7 ετών ζητήθηκε από τον δάσκαλο της Άλγεβρας να ανέβει στον πίνακα να λύσει μια άσκηση, ο μικρός Στυλιανός αρνήθηκε με την πρόφαση ότι ήταν αδιάβαστος. Ο δάσκαλος επέμενε και ο Στυλιανός σηκώθηκε δειλά στον πίνακα και ένιωσε κάποιο μέσα του να του λέει «Μην ανησυχείς θα σε βοηθήσω εγώ να απαντήσεις την άσκηση». ‘Έτσι και έγινε, ο Στυλιανός  απάντησε σωστά την άσκηση. Όταν τον ρώτησε ο δάσκαλος γιατί είπε ψέματα αυτός απάντησε « Κύριε δεν ήμουν εγώ αυτός που απάντησε την άσκηση αλλά ο πάτερ Δομήνικος, ο δομινικανός μοναχός που στέκεται δίπλα μου».

Μετά το συμβάν αυτό ο δάσκαλος της Άλγεβρας κάλεσε τους γονείς του Στυλιανού στο σχολείο έχοντας την διαίσθηση ότι το παιδί ήταν διαφορετικό. Στην αίθουσα τους περίμεναν  ένας καθηγητής Λατινικών και ένας καθηγητής Μαθηματικών και ζήτησαν από το μικρό Στυλιανό να απαντήσει σε μαθηματικές πράξεις που δεν είχε ποτέ διδαχθεί αλλά και να μεταφράσει Λατινικά κείμενα. Τα έλυσε όλα ορθά, πάντα με την βοήθεια του «πάτερ Δομήνικου».

Η φήμη και τα «θαύματά» του

«Μια μέρα λιποθύμησε η μητέρα του στον μπάνιο όταν ακόμη ο Δάσκαλος  ήταν 7 ετών, την άγγιξε με τα χέρια του και δίνοντας της «αιθερικότητα» αμέσως συνήλθε από την λιποθυμία! Αυτό μου είπε ο αδελφός του ο Ντίνος ο οποίος βρέθηκε μπροστά στο γεγονός», ανάφερε ο κ. Σπύρος.
Όντας σε μικρή ηλικία ήταν πολύ δύσκολο για τα τότε χρόνια να αναγνωριστεί ως φιλόσοφος ή ως χαρισματικός. Από πολλούς χαρακτηρίστηκε ως «Μάγος». Με τα χρόνια όμως και την ικανότητα του να θεραπεύει αρρώστους , η φήμη του όλο και μεγάλωνε.

«Το σπίτι του είχε πάντα κόσμο. Όλοι τον σέβονταν και τον εκτιμούσαν. Συνήθως έκανε πλάκες , έλεγε πολλά ανέκδοτα. Μια φορά θυμάμαι του κτύπησαν την πόρτα δύο γυναίκες και του είπαν να τους βγάλει την τύχη. Θεωρούσαν ότι αυτό έκανε. Αυτός αστειευόμενος είπε: Δεν ξέρω τι σας έβαλαν αλλά εγώ δεν μπορώ να σας το βγάλω», είπε γελώντας ο κ. Σπύρος.
Πέραν από την διδασκαλία του, πιο γνωστός έγινε ως θεραπευτής. «Ερχόταν κόσμος από πολλές χώρες. Μεγαλύτερο ενδιαφέρον έδειχναν οι Ινδοί, οι Βουδιστές αλλά και από Ευρωπαϊκές χώρες».

«Ήμουν μπροστά και τον βοήθησα με όσα ήξερα τότε, όταν έφτασε μια οικογένεια στην Κύπρο από το Βέλγιο γιατί το παιδί είχε το ένα πόδι πιο κοντό από το άλλο. Είχαν 4-5 εκατοστά διαφορά. Κρατούσα εγώ το κεφάλι του δίνοντας του ζωτικότητα και αιθερικότητα ενώ ο Δάσκαλος του αφαίρεσε τα βοηθητικά σίδερα και τον άγγιξε. Μάκρυνε το πόδι του. Ήταν πραγματικά από τις πιο συγκινητικές θεραπείες του Δασκάλου. Το παιδί σε διάστημα 5 λεπτών περπάτησε και τα πόδια του ήταν ίδια σε μήκος.  Οι γονείς του έκλαιγαν συγκινημένοι και φιλούσαν τα χέρια του Δασκάλου», δήλωσε ο κ. Σπύρος.

ΟΤΑΝ Η ΦΥΛΛΙΣ ΚΑΒΑΛΗΣΕ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ

Πέτρινο γλυπτό του 12ου αιώνα από το Αβαείο του  Cadouin , Γαλλία.

Όπως γράφω στο ποστ μου  ΟΙ ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΕΞ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΓΑΜΟ!.  μεταφέροντας από το βιβλίο του Καρλχάιντς Ντέσνερ   "Σεξουαλικότητα και Χριστιανισμός"  οι μεγαλύτεροι διδάσκαλοι της Εκκλησίας -ο Αμβρόσιος, ο Αυγουστίνος, ο Ιωάννης Χρυσόστομος- διέδιδαν ότι η γυναίκα δεν πλάστηκε κατ’ εικόνα και ομοίωση του θεού, ότι είναι κατώτερο ον, προορισμένο να υπηρετεί τον άντρα – και με διάφορες εκφράσεις υπαινίσσονταν μια σχέση παρόμοια με εκείνη μεταξύ κυρίου και δούλου.

Δεν είναι περίεργο λοιπόν αυτό που γράφει το 1975 η καθηγήτρια Ιστορίας και Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου του Τορόντο Νάταλι Ζίμον Ντέιβις στο πρωτοποριακό βιβλίο της «Society and Culture in Early Modern France» (εκδ. Stanford University Press / Polity Press) ότι στον Μεσαίωνα: «Το γυναικείο φύλο θεωρούνταν ως το κατεξοχήν απείθαρχο στην πρώιμη νεότερη Ευρώπη. "Ενα ζώον ατελές, χωρίς πίστη, χωρίς νόμο, χωρίς φόβο, χωρίς σταθερότητα", διακήρυττε ένα γνωστό αξίωμα». Για τους ανθρώπους του Μεσαίωνα και των πρώιμων νεότερων χρόνων (από τον 15ο ως τον 18ο αιώνα) η γυναικεία αταξία «θεμελιωνόταν στη φυσιολογία της». Πλάσμα αποτελούμενο από ψυχρούς και υγρούς χυμούς, αντί των θερμών και ξηρών του άνδρα, διακρινόταν από «άστατη, δόλια και ύπουλη ιδιοσυγκρασία». 

ΟΙ ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΕΞ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΓΑΜΟ!.

Ο Απόστολος Παύλος είναι στην ουσία ο ιδρυτής του Χριστιανισμού και όπως γραφώ  στο ποστ μου   Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ δικαίως ο Μπέρναρ Σω τον αποκαλεί  αιώνιο εχθρό των γυναικών.

Δεν ήταν όμως μόνον αυτός.

 Όπως γράφει  ο Καρλχάιντς  Ντέσνερ  στο βιβλίο του "Σεξουαλικότητα και Χριστιανισμός" ( μετάφραση Λευτέρη Αναγνώστου) Έκδοση της Εφημερίδας των Συντακτών (τα αποσπάσματα από το βιβλίο με μπλε γράμματα):

Οι μεγαλύτεροι διδάσκαλοι της Εκκλησίας όμως -ο Αμβρόσιος, ο Αυγουστίνος, ο Ιωάννης Χρυσόστομος- διέδιδαν ότι η γυναίκα δεν πλάστηκε κατ’ εικόνα και ομοίωση του θεού, ότι είναι κατώτερο ον, προορισμένο να υπηρετεί τον άντρα - με διάφορες εκφράσεις υπαινίσσονταν μια σχέση παρόμοια με εκείνη μεταξύ κυρίου και δούλου.