Η γοτθική επιδρομή στην Ελλάδα – Λεηλασίες και καταστροφές ελληνικών πόλεων

Είναι γνωστό ότι ένα από τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετώπισε η ρωμαϊκή αυτοκρατορία ήταν οι βαρβαρικές επιδρομές. Η ελληνική Ανατολή δέχτηκε τις πρώτες επιθέσεις των βαρβάρων, το δεύτερο μισό του 3ου αιώνα. Ένας απ' τους βαρβαρικούς αυτούς λαούς ήταν οι Γότθοι.

Οι Γότθοι μετανάστευσαν στη σκυθική χώρα στα χρόνια του Καρακάλλα (211-217). Από εκεί, επεκτάθηκαν στην ιλλυρική περιοχή του Δούναβη και τη Βαλκανική χερσόνησο προς τη Θράκη και τη Μακεδονία, τα ελληνικά νησιά και τα παράλια. Το 253 πολιόρκησαν τη Θεσσαλονίκη χωρίς επιτυχία.
Ο αυτοκράτορας Βαλεριανός απηύθυνε έκκληση στις ελληνικές πόλεις να προστατευθούν με πολιτοφυλακή και οχυρώσεις. Μπορεί το ελληνικό έθνος να είχε αλλοιωθεί και με την ειρήνη πολλών αιώνων να είχε χάσει την πολεμική του ικανότητα, όμως διατηρούσε την εθνική του συνείδηση και τη διάθεση να προασπίσει τους θεσμούς του, τα ιερά και τις εστίες του.

Όπως αναφέρει ο Κ. Παπαρρηγόπουλος, οι Γότθοι δεν κατέβηκαν, μετά την αποτυχία τους στη Θεσσαλονίκη προς την κεντρική και νότια Ελλάδα. Ωστόσο, εκείνη την εποχή κοινή στρατιά των ελληνικών πόλεων κατέλαβε τις Θερμοπύλες, οι Πελοποννήσιοι οχύρωσαν τον Ισθμό από το Λέχαιο ως τις Κεγχρεές, ενώ οι Αθηναίοι έφτιαξαν νέο τείχος (Βαλεριανό) στη "γραμμή" του παλιού που είχε καταστραφεί από τον Σύλλα (86 π.Χ.), μαζί με μεγάλο τμήμα της πόλης και του Πειραιά.

Η νέα επιδρομή Γότθων και Έρουλων στην Ελλάδα (267 μ.Χ.) - Ποιοι ήταν οι Έρουλοι; - Μύθοι και πραγματικότητα

Το 267, Γότθοι και Έρουλοι όρμησαν στον Ελλήσποντο μέσω της Μαύρης Θάλασσας. Ο Ρωμαίος ναύαρχος Βενεριανός τους νίκησε ωστόσο αυτοί στράφηκαν στο Βυζάντιο, τη Χρυσόπολη, την Κύζικο, την οποία λεηλάτησαν και μετά κινήθηκαν προς τα ελληνικά νησιά και την ηπειρωτική Ελλάδα.

Ο αυτοκράτορας Γαλλιηνός ήταν λόγιος, μορφωμένος και οι Αθηναίοι του έδωσαν το αξίωμα του επώνυμου άρχοντα και τον κατέταξαν στους αρεοπαγίτες. Στα χρόνια της βασιλείας του, έγινε αυτή η επιδρομή των βαρβάρων προς την Ελλάδα. Είχε πάρει κάποια μέτρα, όπως π.χ. την οχύρωση ελληνικών πόλεων από τον Κλεόδαμο, στον οποίο είχε δώσει και μια μικρή στρατιωτική δύναμη, γιατί το μεγαλύτερο μέρος του στρατού ήταν απασχολημένο με άλλους εχθρούς που περιστοίχιζαν το κράτος.

Για τους Γότθους, γνωρίζουμε ότι ήταν αρχαίος γερμανικός λαός που προερχόταν από τη νότια Σκανδιναβία και συγκεκριμένα την περιοχή Γκότλαντ (= χώρα των Γότθων). Ως τις αρχές του 2ου μ.Χ. αιώνα, ζούσαν στις νότιες ακτές της Βαλτικής και στη συνέχεια, προχώρησαν προς το νότο.

Γυναίκες που επισκίασαν τους διάσημους άντρες τους.

Δεν είναι λίγες οι φορές που πίσω από διάσημους άντρες βρίσκονται δυναμικές γυναίκες. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που όχι μόνο οι δυναμικές αυτές γυναίκες δεν κρύβονται πίσω τους άντρες τους αλλά τους επισκίασαν.

1. Βασίλισσα Βικτώρια

Η βασίλισσα Βικτώρια  ήταν βασίλισσα του Ηνωμένου Βασιλείου Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας και Αυτοκράτειρα των Ινδιών. Η περίοδος της βασιλείας της διήρκεσε εξήντα τρία χρόνια και κατείχε τον τίτλο της πλέον μακροχρόνιας στην ιστορία της Γηραιάς Αλβιόνας, ώσπου στις 10 Σεπτεμβρίου 2015 την ξεπέρασε σε χρόνια εξουσίας η βασίλισσα Ελισάβετ Β’.

Η Βικτώρια ήταν η πρώτη Βρετανή μονάρχης που είδε το όνομά της να δίνεται στη χρονική περίοδο της βασιλείας της, ενόσω βρισκόταν ακόμη στη ζωή. Μέσα στο διάστημα, που χαρακτηρίζεται ως Βικτωριανή Εποχή, με την έκρηξη της βιομηχανικής επανάστασης και τη σημαντική εδαφική επέκταση της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, άλλαξαν ριζικά οι οικονομικές και κοινωνικές δομές του Ηνωμένου Βασιλείου.

Μεταξύ των μεγάλων επιτευγμάτων της μοναρχίας της, συγκαταλέγονται η θεσμική μεταρρύθμιση προς μια συνταγματικότερη μορφή πολιτεύματος και η επέκταση της Αυτοκρατορίας, η οποία έφτασε στο απόγειο της δύναμής της, διπλασιαζόμενη σε μέγεθος με την προσάρτηση των Ινδιών, της Αυστραλίας, του Καναδά και εδαφών της Αφρικής και του Νότιου Ειρηνικού.

2. Άννα Έλινορ Ρούζβελτ

Ήταν η πρώτη κυρία των Ηνωμένων Πολιτειών. Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη και ήταν κόρη του Έλιοτ Ρούζβελτ, αδερφού του Θεόδωρου. Έζησε μεγάλο μέρος της παιδικής της ηλικίας με την γιαγιά της λόγω της απώλειας της μητέρας της όταν ήταν οκτώ ετών. Στη συνέχεια, ταξίδεψε στην Αγγλία όπου έμεινε εσώκλειστη στη σχολή Allenswood, όπου επηρεάστηκε από την προσωπικότητα της Γαλλίδα διευθύντριας Μαρί Σουβέστρ.

Καθοριστικό σημείο για τη ζωή της στάθηκε ο γάμος της με τον πέμπτο ξάδερφο του πατέρα της και μετέπειτα πρόεδρο των ΗΠΑ Φραγκλίνο Ρούζβελτ. Από την ημέρα του γάμου της, η Έλινορ στάθηκε δίπλα του βοηθώντας τον στις πολιτικές του επιδιώξεις. Το 1921 ο Φραγκλίνος, ο οποίος εκείνη την εποχή ήταν κυβερνήτης της Νέας Υόρκης, προσβλήθηκε από πολιομυελίτιδα και έτσι η Έλινορ άρχισε να εργάζεται και να τον εκπροσωπεί εξ ονόματός του. Τον Μάρτιο του 1933 μετά την νίκη του Φραγκλίνου στις προεδρικές εκλογές, έγινε η πρώτη κυρία των ΗΠΑ. Από την θέση αυτή ανέπτυξε σημαντική κοινωνική δράση διεκδικώντας τα δικαιώματα των γυναικών και προωθώντας τα πολιτικά συμφέροντα του Λευκού Οίκου. Το 1945 διορίστηκε από τον Χάρρυ Τρούμαν, πρόεδρο των ΗΠΑ, ως εκπρόσωπος των Ηνωμένων Πολιτειών στον Ο.Η.Ε. και συμμετείχε ενεργά στη σύνταξη της διακήρυξης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η οποία και ψηφίστηκε το 1948. Μάλιστα το 1946 είχε εκλεγεί πρόεδρος της επιτροπής ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών.

Οι δέκα (10) μεγαλύτεροι κατακτητές και ηγέτες της Παγκόσμιας ιστορίας

Τι ορίζει έναν μεγάλο κατακτητή;

 Ένα από τα βασικότερα κριτήρια που χρησιμοποιήθηκαν για τη σύνταξη της παρακάτω λίστας είναι το συνολικό μέγεθος των εκτάσεων που κατέκτησε, χωρίς ωστόσο να είναι το μοναδικό. 

Το ιστορικό πλαίσιο, οι τακτικές αρετές και η διάρκεια κυριαρχίας έπαιξαν επίσης σημαντικό ρόλο. 

Για παράδειγμα, θα παρατηρήσετε ότι ο Χίτλερ λείπει από τη λίστα παρόλο που κατέκτησε εκτενέστατες περιοχές. 

Η απουσία του δεν οφείλεται στην ανηθικότητά του αλλά στο γεγονός ότι ο επεκτατισμός του κόπηκε πολύ σύντομα, πράγμα λογικό αν σκεφτεί κανείς τον παραλογισμό των επιλογών του και τις τεράστιες αυταπάτες του. 

Για κάποιους ήταν ήρωες, για άλλους τύραννοι. Ο καθένας κρίθηκε από την ιστορία και τα επιτεύγματα ή εγκλήματά του. Κυβέρνησαν τους λαούς τους σε διάφορες περιόδους της ιστορίας και πέτυχαν τους σκοπούς τους πατώντας κάποιοι από αυτούς τις περισσότερες φορές επί πτωμάτων. Για να πετύχουν τους στόχους τους δεν δίστασαν μπροστά σε τίποτα. Εξόντωσαν πολλές φορές με απίστευτα απάνθρωπες μεθόδους τους αντιπάλους τους ή όσους στάθηκαν εμπόδιο στα σχέδιά τους. Σε πολλές περιπτώσεις κάποιοι από αυτούς αφάνισαν εκατομμύρια ανθρώπους από προσώπου γης. 

«Αυτός που για έναν άνδρα είναι ήρωας για κάποιον άλλο είναι τύραννος», αναφέρει ένας πολύ γνωστός αφορισμός... Το να παραγγείλει, κανείς να χτιστεί ένας πύργος φτιαγμένος από ζωντανούς ανθρώπους ανάμεσα σε τούβλα είναι μάλλον κτηνώδες. ΄Ισως γι' αυτό ο Αττίλας ο Ούνος να ονομάστηκε λόγω των αποτρόπαιων πράξεών του «Μάστιγα του Θεού». Ποιοί άλλοι ηγέτες έμειναν στην ιστορία δια μέσου των αιώνων για τις απίστευτα αποτρόπαιες και απάνθρωπες πράξεις τους; Παρακάτω θα αναφέρουμε πέντε (5) Έλληνες και πέντε (5) ξένους μεγάλους κατακτητές της Παγκόσμιας Ιστορίας. Σύνολο δέκα, οι 10 μεγαλύτεροι κατακτητές όλων των εποχών.

John A. Scott, Η ενότητα του Ομήρου, Κεφάλαιο Ζ΄ Έκτωρ

[Ο Όμηρος υπήρξε τυπικός Έλληνας πατριώτης. Στην Ιλιάδα κανείς Έλληνας δεν εκλιπαρεί αντίπαλο για να του χαρίσει τη ζωή, ο θάνατος Έλληνος πάντα εκδικείται ενώ Τρώος σπανίως, οι Έλληνες είναι πειθαρχημένοι κτλ. Ηγέτης των Τρώων υπήρξε ο Έκτωρ και η συμπάθεια με την οποία γράφει γι’ αυτόν ο Όμηρος οδήγησε τον Wilamowitz να υποθέσει ότι υπήρχε ένα παλαιότερο έπος για τον Έκτορα το οποίο απορροφήθηκε από την Ιλιάδα. Οι Έλληνες είχαν την ιδιοτροπία να ενδιαφέρονται για τη δόξα των αντιπάλων τους. Εν τούτοις, δεν μπορούμε να περιμένουμε ότι θα άκουγαν ευχάριστα ένα έπος το οποίο υμνεί τον εχθρό και όχι τους ιδίους. Ο Όμηρος εκθειάζει τον Έκτορα καθώς τον παρουσιάζει ως  συνετό άνδρα, φιλόπατρι και καλό οικογενειάρχη αλλά όχι ως καλό πολεμιστή. Τον μόνον σημαντικό Έλληνα που σκοτώνει είναι τον Πάτροκλο (και αυτόν ύστερα από την επέμβαση του Απόλλωνος), λιποθυμά δύο φορές στη μάχη ενώ το βάζει στα πόδια προκειμένου να μην αντιμετωπίσει τον Αχιλλέα. Ο Scott παρατηρεί ότι ο χαρακτήρας του Έκτορος δεν υπάρχει στην εξωομηρική παράδοση και ότι ο Όμηρος χρησιμοποιεί ελληνικά ονόματα για τους Τρώες ήρωες που παρουσιάζει· όλα τα ονόματα της οικογενείας του Πριάμου είναι ελληνικά πριν αυτού του Πάριδος. Επίσης, στην εξωομηρική παράδοση απαντά ο Πάρις ως πρόμαχος της Τροίας. Υποθέτει λοιπόν ότι ο χαρακτήρας του Έκτορος δημιουργήθηκε από τον Όμηρο, ο οποίος επιθυμούσε να πλάσει έναν συμπαθητικό αντίπαλο καθώς ο Πάρις, σε κάθε περίπτωση, υπήρξε ένας μοιχός που δεν σεβάστηκε τη φιλοξενία του Μενελάου και ως εκ τούτου ήταν εντελώς ακατάλληλος για ηθικός ήρωας ενός έπους. Αν και υποβαθμίζεται στην Ιλιάδα, εν τούτοις στο έπος αυτό ο Πάρις παραμένει ο αποτελεσματικότερος Τρώας πολεμιστής, γεγονός που μάλλον απηχεί την παλαιότερη παράδοση. Επειδή ο Έκτωρ δημιουργήθηκε από τον Όμηρο για τις ανάγκες της Ιλιάδος, ο ποιητής μπορούσε να τον σκοτώσει. Αντιθέτως, η προομηρική παράδοση είχε ήδη αποφασίσει τη μοίρα των Ελλήνων πολεμάρχων (π.χ. ο Αγαμέμνων έπρεπε να δολοφονηθεί στις Μυκήνες), επομένως ο ποιητής δεν μπορούσε να επέμβει σε αυτήν. Έχοντας νωρίτερα αναφερθεί στην περίφημη σκηνή του αποχαιρετισμού μεταξύ Έκτορος και Ανδρομάχης την οποία οι αναλυτικοί απορρίπτουν σαν μεταγενέστερη προσθήκη, επισημαίνει ότι ο χαρακτήρας του Έκτορος φανερώνει την ενότητα της δομής της Ιλιάδος διότι χωρίς αυτόν το έπος δεν θα είχε πλοκή].

~~~~~~~~~~

Όταν ο Ηρόδοτος προλόγιζε τους αλλεπαλλήλους επικούς αγώνες με τους οποίους οι Έλληνες απομάκρυναν από την Ευρώπη τις ορδές του ασιατικού δεσποτισμού, επεσήμανε ότι σκοπός της εξιστορήσεώς του ήταν να διατηρηθεί στο μέλλον, για τις ένδοξες πράξεις Ελλήνων και βαρβάρων, ο έπαινος ο οποίος αναλογεί σε αυτές. Αυτός ο ζήλος να διατηρηθεί η δόξα των εχθρών μαζί με αυτή των συμπατριωτών αποτελεί χαρακτηριστική ιδιορρυθμία των Ελλήνων. Ο Θουκυδίδης ήταν ο ιστορικός αυτού του καταστρεπτικού πολέμου στον οποίο η Αθήνα απόλεσε την αυτοκρατορία της από τις δυνάμεις της Σπάρτης. Εν τούτοις, η ιστορία παρατίθεται τόσο αμερόληπτα ώστε, αν εξαιρέσουμε μία ή δύο επουσιώδεις αναφορές, θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι ο συγγραφέας δεν ήταν Αθηναίος διότι ένας Σπαρτιάτης στρατηγός, ο Βρασίδας, φαίνεται να συγκεντρώνει τον θαυμασμό του Θουκυδίδου. Η ικανότητα αυτή να εξανθρωπίζεται ο αντίπαλος ήταν άγνωστη στους Εβραίους συγγραφείς. Ποτέ δεν προσεγγίζουν με συμπάθεια τους εχθρούς τους ενώ κανέναν από τους ιερούς συγγραφείς δεν φαίνεται να άγγιξε ο οίκτος ή κάποιο άλλο συναίσθημα για τους διαφόρους πληθυσμούς που εκτόπισαν από τις εστίες τους.

Πικροδάφνη: Ένας "δολοφόνος" στον κήπο μας...

Είναι φορές που ένα όμορφο περιτύλιγμα μπορεί κάλλιστα να μας ξεγελάσει αναφορικά με το περιεχόμενό του... Να μας παραπλανήσει και να μας οδηγήσει σε λάθος εντυπώσεις ή συμπεράσματα. Αλήθεια, γνωρίζετε ότι πίσω από τα κάλλη της πικροδάφνης (nerium oleander) κρύβεται ένα εξαιρετικά δηλητηριώδες φυτό, αν φαγωθεί, και ότι ακόμα και οι αναθυμιάσεις από κάψιμο του βλαστού της είναι επικίνδυνες;
Αν και η πικροδάφνη μπαίνει άνετα στη λίστα με τα 5 πιο δηλητηριώδη φυτά στον κόσμο, παρ’ όλα αυτά θα τη βρούμε παντού. Από τις άκρες των δρόμων και των εθνικών οδών μέχρι σε αυλές σπιτιών ακόμη και σχολείων. Σε πάρκα αναψυχής, νησίδες δρόμων, πεζοδρόμια και πλατείες.

Την έχω δει ακόμη, πολύ κακώς βέβαια, και σε αυλές παιδικών σταθμών.
Ενδημικό φυτό της Μεσογείου και της νoτιοδυτικής Ασίας, πλέον μπορούμε να το βρούμε παντού στον κόσμο, εκτός από τα πολύ ψυχρά κλίματα, σαν καλλωπιστικό φυτό. Το πλούσιο φύλλωμα και η παρατεταμένη εντυπωσιακή ανθοφορία της όλο το καλοκαίρι, έχει κάνει την πικροδάφνη προτιμητέο φυτό στη διαμόρφωση εξωτερικών και κοινόχρηστων χώρων. Το συναντάμαι σαν αειθαλή θάμνο ή και μικρό δέντρο που μπορεί να φτάσει και 4 μέτρα ύψος. Η ανθοφορία της ξεκινά τον Μάιο και τελειώνει το Νοέμβριο. Τα άνθη της είναι μεγάλα και ρόδινα, στις δε βελτιωμένες καλλιεργούμενες ποικιλίες θα δούμε χρώματα, όπως λευκό, κόκκινο κ.α.

Παρά τις αυξημένες ανάγκες για ηλιακό φως, η πικροδάφνη είναι πολύ ανθεκτικό φυτό και προσαρμόζεται εύκολα σε κάθε τύπο εδάφους.
Μοναδικός περιορισμός της είναι η θερμοκρασία κάτω από το 0, αν και αναβλαστάνει εύκολα. Αντέχει στην ξηρασία και στους ισχυρούς αέρηδες.
Την αυτοφυή πικροδάφνη θα την βρούμε κοντά σε όχθες ποταμών, σε ρέματα και γενικά σε υγρές τοποθεσίες σε χαμηλά υψόμετρα.
Ο καρπός εμφανίζεται τον Σεπτέμβριο και είναι επιμήκης, δερματώδης και περιέχει παρά πολλά σπέρματα με θυσανοειδή φτερά που τα βοηθούν να μεταφέρονται πιο εύκολα σε μεγάλες αποστάσεις.
Πολλαπλασιάζεται εύκολα με μοσχεύματα και σπόρο.
Ο γαλακτώδης χυμός που υπάρχει σε όλα τα μέρη του φυτού είναι γεμάτος με πολλές τοξικές ουσίες, καρδιακούς γλυκοζίτες, με κυριότερη την ολεανδρίνη (Oleandrin).

Επίσημοι Χημικοί Αεροψεκασμοί ενόψει – Δυστυχώς επιβεβαιώνομαι…

Τα πράγματα δεν δείχνουν καθόλου καλά και δυστυχώς επιβεβαιώνομαι τόσο στις πολύ παλιές προβλέψεις που είχα κάνει, όσο και στις πιο πρόσφατες

Η “άρνηση” του Ντόναλντ Τραμπ να δεχτεί τη θεωρία της Κλιματικής Αλλαγής, όσο ωραία κι αν ακούστηκε στα αυτιά όλων ημών που μιλάμε για climategate, κρύβει τελικά παγίδες.

Όπως έγραψα τον περασμένο Απρίλιο, ο Τραμπ, αρνούμενος δημόσια και επανειλημμένα την Κλιματική Αλλαγή, στην ουσία εξαπάτησε τους ψηφοφόρους του, που μάλιστα πολλοί ανήκουν και στο anti-chemtrails κίνημα, πιστεύοντας ότι αρνούμενος την κλιματική ατζέντα του Ομπάμα και των λοιπών του ΟΗΕ, κάτι θα άλλαζε και στο θέμα των ψεκασμών.

Γιατί την πάτησαν έτσι; Την ευθύνη θα την βρείτε αποκλειστικά, όχι σε αυτούς που λένε ότι δεν υφίστανται χ.α., αλλά στους βαλτούς ακτιβιστές που επί χρόνια συνέδεαν τους ψεκασμούς με τη Γεωμηχανική, όπως οι Micheal Murphy, o Dane Wigington, Alex Jones και πολλοί άλλοι ακόμα του ελεγχόμενου ακτιβιστικού κινήματος (Controlled Oposition). Έχω δώσει κυριολεκτικά μάχη να μην γίνεται αυτή η ταύτιση, αλλά… βαρύς ο ρόλος της Κασσάνδρας… Φυσικά, με το πέρασμα του χρόνου κάποιοι ήδη είχαν αρχίσει να καταλαβαίνουν, αλλά η ζημιά στο ευρύ κοινό που τα περιμένει να τα πληροφορηθεί έτοιμα, είχε ήδη γίνει.

Έτσι ο συνειρμός έγινε εύκολα: Όχι κλιματική αλλαγή, άρα όχι και Γεωμηχανική, δηλαδή, χημικοί αεροψεκασμοί.

Μόνο που πάει να γίνει ανάποδα: Όχι κλιματική αλλαγή, γι’ αυτό και Γεωμηχανική, δηλαδή, χημικοί αεροψεκασμοί, γιατί η πολιτική Τραμπ επιβαρύνει το κλίμα. Ξαφνικά το κλίμα όλου του πλανήτη εξαρτάται από τις ΗΠΑ και μόνο.

Τα δημοσιεύματα ούτε ένα, ούτε δυο που μιλάνε ανοικτά πλέον για “Γεωμηχανική”, με τους δήθεν επιστήμονες της να κερδίζουν τώρα την προσοχή του ευρύ κοινού, το οποίο (υποτίθεται) έχει πανικοβληθεί (από τη μέγιστη προπαγάνδα) ότι το κλίμα θα πάει τώρα κατά διαβόλου με τις νέες πολιτικές του Τραμπ, άρα… κάτι πρέπει να κάνουμε.

Η κακοποίηση του νεκρού Έκτορα

Κακοποίηση Έκτορα.
Matsch, Franz, 1892

Xαρά Νάστου

Ο Πηλείδης Αχιλλέας, παίρνοντας εκδίκηση για το θάνατο του Πάτροκλου, σκοτώνει τον Έκτορα. 

Σκυλεύει τον νεκρό αντίπαλο, αλλά δεν σταματά στη σκύλευση, που θα ήταν και το πρέπον...
Κι ενώ πάντα στο νου του τριγυρνά το πάρσιμο της Τροίας, τη σκέψη αυτή παραμερνά, τον Πατρόκλο για να θάψει, σύροντας ως τρόπαιο τον Έκτορα μαζί του.
Επιτίθεται στο άψυχο σώμα του...
Δένει τον Έκτορα από τα πόδια στο άρμα του με λουριά που έχει περάσει από τους αστραγάλους και τον σέρνει πίσω του ως το αχαϊκό στρατόπεδο, ζητώντας μάλιστα από τους συντρόφους του να γυρίσουν στα πλοία ψέλνοντας της νίκης το τραγούδι.

Η αξία των «συγγνώμη», «ευχαριστώ» και «αγαπώ» για να μεγαλώσει ένα ψυχικά ώριμο παιδί.

Σκεφτόμουν σε απλά ελληνικά (είναι σωτήριο, ξέρεις, να σκέφτεσαι έτσι) ότι η ανατροφή ενός παιδιού θα μπορούσε να είναι μια πολύ απλή υπόθεση γραμματικής.Με κανόνες και ασκήσεις, με εξηγήσεις και επαναλήψεις και -αναπόφευκτα-με εξετάσεις. Θα μπορούσε, ας πούμε, να περιορίζεται στη διδασκαλία λιγοστών λέξεων, που όμως φωτίζουν κάθε ζωή και της δίνουν ευγένεια, θάρρος, πείσμα και σίγουρα περηφάνια και αξιοπρέπεια.

Πρώτο μάθημα, για παράδειγμα, θα μπορούσε να είναι η λέξη »ναι».

Ναι. Για σκέψου λίγο. Είναι η πιο θετική λέξη που υπάρχει στο λεξιλόγιό μας. Η μαγική λεξούλα των θετικών ανθρώπων και όσων ο ουρανός είναι το όριο τους. ‘’Να σκέφτεσαι θετικά’’ ακούμε από παντού και είναι ορατό τοις πάσι ότι οι φορείς του ‘’ναι’’ είναι οι πιο χαμογελαστοί, αποφασιστικοί και ήρεμοι άνθρωποι γύρω μας.

-Ναι, θα το κάνω.

-Ναι, θα το μάθω.

-Ναι, θέλω.

Και το αποτελεσματικότερο όλων:

-Ναι, μπορώ.

Δεύτερο μάθημα οι λέξεις «παρακαλώ» και «ευχαριστώ». Οι λέξεις της ευγένειας και της καλής ανατροφής, λέξεις που ανοίγουν και κλείνουν συντομότατους διαλόγους οι οποίοι όμως φτιάχνουν τις πρώτες εντυπώσεις.

-Κύριε, μπορείτε να το επαναλάβετε αυτό, παρακαλώ;

-Παρακαλώ, μπορώ να περάσω;

-Μπορώ να έχω μια σφραγίδα, λίγο νερό ή έστω την ησυχία μου, παρακαλώ; Σας ευχαριστώ.

Ο καθένας έχει τη δική του "Ζώνη Ώρας"

Νομίζεις ότι δεν πας πουθενά; Ότι είναι αργά για να ξεκινήσεις κάτι; Ότι δεν αξίζει να συνεχίσεις να προσπαθείς;
 
Κάνε μία παύση.
Πάρε μια βαθειά ανάσα.
Και σκέψου αυτά…
 
Η Αθήνα είναι 2 ώρες μπροστά από το Λονδίνο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το Λονδίνο είναι πιο αργό ή ότι η Αθήνα είναι πιο γρήγορη. Και οι δύο πόλεις λειτουργούν στη δική τους “Ζώνη Ώρας”.  
 
Κάποιος είναι ακόμα ελεύθερος. Κάποιος παντρεύτηκε και "περίμενε" 10 χρόνια για να αποκτήσει παιδί.  Ένας άλλος, απέκτησε το πρώτο του μωρό, ένα χρόνο μετά το γάμο του. 
 
Κάποιος αποφοίτησε στην ηλικία των 22 ετών, αλλά πέρασαν 5 χρόνια για να βρει την πρώτη του δουλειά. Ένας άλλος αποφοίτησε στα 27 και βρήκε δουλειά αμέσως.
 
Κάποιος έγινε Διευθύνων Σύμβουλος στα 25 του και πέθανε στα 50, ενώ ένας άλλος έγινε Διευθύνων Σύμβουλος στα 50 και έζησε ως τα 90 του.

Ο καθένας λειτουργεί με βάση τη δική του “Ζώνη Ώρας”.