ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ; Αμερικανικά βαρέα πυρηνικά βομβαρδιστικά καταφθάνουν στην Ευρώπη του κορωνοϊού

Η ιταλική ημερήσια εφημερίδα  Ιλ Μανιφέστο δημοσίευσε ένα άρθρο που υπογραμμίζει την αντίφαση μεταξύ της επίσημης ανακοίνωσης για αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από τα γιγάντια γυμνάσια του ΝΑΤΟ «Defender Europe 20» και της αποστολής των αμερικανικών βομβαρδιστικών πυρηνικής επίθεσης.

«Επισήμως, λόγω του Κορωνοϊού οι αμερικανικές αεροπορικές εταιρείες ακύρωσαν πολυάριθμες πτήσεις τους στην Ευρώπη. Αλλά υπάρχει μία αμερικανική «εταιρεία» που αντίθετα τις αύξησε, είναι η Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία», γράφει η ιταλική εφημερίδα.

Αυτές τις τελευταίες ημέρες η US Air Force ανέπτυξε στην Ευρώπη ένα σμήνος αόρατων βομβαρδιστικών(stealth) B-2 Spirit. Η ανακοίνωση έγινε στην Στουτγάρδη από την «Αμερικανική Διοίκηση στην Ευρώπη». Είναι υπό τις διαταγές του πτεράρχου Tod D. Wolters, ο οποίος είναι ταυτόχρονα επικεφαλής των δυνάμεων του ΝΑΤΟ, ως αρχιστράτηγος των συμμαχικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ (SACEUR). Η «Αμερικανική Ευρωπαϊκή Διοίκηση» αποσαφηνίζει ότι η αεροπορική δύναμη, που απαρτίζεται από μη αναφερόμενο αριθμό βομβαρδιστικών, προερχόμενων από την βάση Χουάϊτμαν στο Μισούρι, «έφθασε στις 9 Μαρτίου στο Lajes Field, στις Αζόρες, στην Πορτογαλία», γράφει η ιταλική εφημερίδα, πληροφορία που επιβεβαιώνει η ιστοσελίδα του αμερικανικού στρατού.

Το στρατηγικό βομβαρδιστικό B-2 Spirit, το ακριβότερο στον κόσμο αεροπλάνο, το κόστος του οποίου ξεπερνά τα δύο δισεκατομμύρια δολάρια, είναι το πιο εξελιγμένο αμερικανικό αεροπλάνο για πυρηνικούς βομβαρδισμούς. Κάθε αεροσκάφος μπορεί να μεταφέρει 16 θερμοπυρηνικές βόμβες β-61 και Β-83 συνολικής ισχύος ίσης με περισσότερες από 1200 βόμβες της Χιροσίμα. Λόγω της επικάλυψης του και των ηλεκτρονικών συστημάτων του, το B-2 Spirit είναι δύσκολα εντοπιζόμενο από τα ραντάρ, γεγονός που το καθιστά, όπως το χαρακτηρίζει ο Τύπος, ένα  «αόρατο αεροπλάνο».

Πώς έμαθαν στο Λονδίνο τη δολοφονία του Καποδίστρια; Και ποιος τον δολοφόνησε τελικά;

Ο Καποδίστριας δολοφονείται το πρωί της 9ης Οκτωβρίου 1831 (με το νέο ημερολόγιο). Σε χρόνο ρεκόρ για την εποχή, μαθαίνουν το νέο στο Παρίσι, στις 25 Οκτωβρίου. Η ταχύτητα οφείλεται στο ότι τα νέα ταξίδεψαν με τηλεγράφημα από την Τουλόν στο Παρίσι. Οι γαλλικές εφημερίδες δημοσιεύουν τα νέα την Τετάρτη 26 Οκτωβρίου και φθάνουν στο Λονδίνο νωρίς το απόγευμα της Παρασκευής 28 Οκτωβρίου. Μόνο η “Globe” προλαβαίνει να δημοσιεύσει κάτι πολύ σύντομο, που μπαίνει στην εφημερίδα τελευταία στιγμή και βασίζεται στις πληροφορίες της συντηρητικής γαλλικής εφημερίδας “Le Messager des Chambres”: «Ένα φοβερό έγκλημα διαπράχθηκε στην Ελλάδα. Ο Κόμης Κάπο Ντ’ Ίστριας πέθανε στο Ναύπλιο, θύμα μιας απεχθούς δολοφονίας.»

Την άλλη μέρα (Σάββατο 29 Οκτωβρίου) οι Times του Λονδίνου δημοσιεύουν το νέο μαζί με ένα κύριο άρθρο. Οι Times απηχούν τις απόψεις της συντηρητικής βρετανικής κυβέρνησης αλλά είναι ταυτόχρονα ανεξάρτητοι και πανίσχυροι. Το άρθρο είναι ισορροπημένο και ιδιαίτερα οξυδερκές αλλά βέβαια και σχηματικό.

Η θέση τους είναι άβολη γιατί την προηγούμενη μέρα είχαν ασκήσει αυστηρή κριτική στον Καποδίστρια κατηγορώντας τον ότι κατάφερε να γίνει μέρος του προβλήματος (και έχουν δίκιο). Στο άρθρο αναφέρουν ότι «δεν έχουμε περισσότερες πληροφορίες για τις συνθήκες της δολοφονίας», χαρακτηρίζουν το έγκλημα φρικτό και το γεγονός ζοφερό. «Δεν γνωρίζουμε αν πρόκειται για πολιτικό έγκλημα ή όχι.» Αλλά θεωρούν πιθανότερο το ενδεχόμενο του σχεδιασμένου πολιτικού εγκλήματος από την αντιπολίτευση (αλλά κάνουν λάθος).

Και συνεχίζουν:

«Οι Έλληνες διατηρούν ακόμα τις κακές συνήθειες της τουρκοκρατίας, το στίγμα της δουλείας. Δεν αντιλαμβάνονται τη σημασία του κράτους δικαίου. Όταν θεωρούν ότι αδικούνται αντιδρούν με προδοσία ή άσκηση βίας. Οι Τούρκοι πασάδες δεν είχαν καμία αίσθηση δικαιοσύνης και δεν ανέμεναν, επίσης, να τους αντιμετωπίσει κανείς με αρχές δικαιοσύνης. Κυριαρχούσε το μαστίγιο του Πασά για τιμωρία και το στιλέτο του σκλάβου για εκδίκηση. Οι Φαναριώτες Πρίγκηπες [εννοούν τον Μαυροκορδάτο] και οι Καπετάνιοι του Μοριά μόνο αυτές τις αρχές γνωρίζουν και σέβονται. Αντιμετώπισαν τον Καποδίστρια ως ένα Χριστιανό Πασά. Ίσως αυτοί ενθάρρυναν ή και εκτέλεσαν τη δολοφονία. Θα το είδαν ως ένα συνηθισμένο τρόπο βάρβαρης απόδοσης δικαιοσύνης αλλά και ως μέσο εκδίκησης.

Χρήση μάσκας μόνο από όσους νοσούν ή φροντίζουν αρρώστους συστήνει ο Σωτήρης Τσιόδρας. Τι οδηγίες έδωσε...

Στην καθιερωμένη ενημέρωση για την πορεία μετάδοσης του κορονοϊού στην Ελλάδα, ο λοιμωξιολόγος Σωτήρης Τσιόδρας αναφέρθηκε για ακόμη μία φορά στο θέμα της χρήσης μάσκας από πολίτες που δεν έχουν συμπτώματα και δεν ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου. 

«Σε αυτή την επιδημία, βλέπετε ανθρώπους να προσπαθούν να πάρουν μάσκες να προστατευθούν. Ο ΠΟΥ ανακοίνωσε πως εξακολουθεί να συστήνει στους πολίτες να μην φορούν μάσκες προσώπου εκτός κι αν είναι άρρωστοι ή φροντίζουν κάποιον άρρωστο» ανέφερε ο κ. Τσιόδρας, συμπληρώνοντας ότι δεν έχει αποδειχθεί πως η μαζική χρήση μάσκας μειώνει την μετάδοση. 

«Το μεγαλύτερο όφελος από τη μάσκα έρχεται από την κάλυψη του στόματος και της μύτης αυτών που ασθενούν» δήλωσε, επισημαίνοντας πως έτσι κι αλλιώς, όσοι έχουν συμπτώματα ή έχουν διαγνωσθεί θετικοί στον ιό οφείλουν να παραμένουν κλεισμένοι στο σπίτι. 

Θα πεθάνουν περισσότεροι από την καραντίνα παρά από τον ιό

Κομπανιέρο Πιτσιρίκο,
New York, Connecticut, New Jersey, Louisiana, California, Florida, Washington, Pennsylvania και Michigan είναι κυρίως -και άλλες πολλές είναι, απλά γι’ αυτές συζητάνε περισσότερο τα ΜΜΕ- οι πολιτείες που αντιμετωπίζουν εντονότερα τον κορονοϊό.

Για τις τρεις πρώτες υπάρχουν κάποιες φωνές να επιβληθεί σκληρή καραντίνα με απαγόρευση κυκλοφορίας κτλ, καθώς εκεί εντοπίζονται τα μισά κρούσματα της χώρας, αλλά προς το παρόν υπάρχουν αντιδράσεις.

Ένα από αυτά τα κρούσματα αφορά εργαζόμενο στις αποθήκες της Amazon στο State Island της Νέας Υόρκης, κάτι που οδήγησε συνάδελφούς του να κάνουν χθες απεργία και πορεία διαμαρτυρίας στις εγκαταστάσεις.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την απόλυση του ενός απεργού, για «λόγους ασφάλειας και υγείας» και ότι «έθετε σε κίνδυνο τις ζωές των συναδέλφων του εν μέσω πανδημίας».

Το ίδιο διάστημα, δολοφονούνται ακτιβιστές στην Κολομβία -μέσα στα σπίτια τους-, οι Ισραηλινοί το χαβά τους στην Παλαιστίνη, στη Νότια Αφρική βολτάρει ο στρατός, στην Ουγγαρία ο Ορμπάν συγκέντρωσε τις εξουσίες επ’ αόριστον και στην Ινδία η αστυνομία σε μεγάλο βαθμό πλακώνει στο ξύλο με δοκάρια τους παραβάτες της καραντίνας -διόρθωση: τους φτωχούς παραβάτες, μάλιστα αποτελεί πάγια τακτική των Ινδών μπάτσων να κρατάνε ξύλινα στειλιάρια-, ενώ ψεκάζουν με απολυμαντικό στους δρόμους καθισμένους συλληφθέντες.

Αλλά τα ΜΜΕ μας δείχνουν τον Ινδό μπάτσο με το κράνος α λα κορονοϊό, κάνοντας χαρούλες για το πόσο ευρηματικός είναι.

Μυστικές εκδοχές της προέλευσης του κορωνοϊού COVID-19

Εργαλείο ελέγχου της ανθρωπότητας που μπορεί να προκαλέσει ακόμα σε στειρότητα....Big Pharma...βιολογικό όπλο της Κίνας...της Αμερικής...ή επισκέπτης από το διάστημα;

Υπάρχουν πολλές θεωρίες στο Διαδίκτυο και τα μέσα ενημέρωσης που προσπαθούν να εξηγήσουν την εμφάνιση του κορωνοϊού. Το φάσμα τους είναι ευρύ - από φυσικό παράγοντα σε θεωρία συνωμοσίας ακόμη και εξωγήινη προέλευση...

Όλοι μας ανησυχούμε όχι μόνο για τις συνέπειες της πανδημίας και για τα μέσα προστασίας από τη λοίμωξη, που έχουν μετατρέψει την παγκόσμια οικονομία και τον συνήθη τρόπο ζωής, αλλά και τον ίδιο τον λόγο της εμφάνισής της. 

Σύμφωνα με την γενικά αποδεκτή υπόθεση, οι εξωτικές - παράξενες κινεζικές προτιμήσεις τροφίμων είναι αυτές που ευθύνονται για την εμφάνιση του ιού. Στην αγορά στο Wuhan, δεν πωλούνταν μόνο θαλασσινά, αλλά και έντομα, φίδια, καθώς και νυχτερίδες, από τις οποίες οι προήλθε η γνωστή πλέον σούπα νυχτερίδας. Σύμφωνα με τους περισσότερους επιδημιολόγους, οι νυχτερίδες αποτέλεσαν την πηγή μόλυνσης για τον «μηδενικό» ασθενή, μετά τον οποίο ο κορωνοϊός ξεκίνησε τη θανατηφόρα πορεία του σε όλο τον κόσμο. 

Ωστόσο, υπάρχουν και άλλες εκδοχές της ατυχής μόλυνσης. Η AiF.ru τις παρουσιάζει παρακάτω. 

Πηγή: Aif.ru

Απόδοση: Ελλήνων Αφύπνιση

Εργαλείο ελέγχου της ανθρωπότητας. Ορχίτιδα και καταστροφή των γεννητικών κυττάρων που οδηγεί σε στειρότητα...

Το σενάριο σύμφωνα με το οποίο η ίδια η φύση ερευνά έναν τρόπο να σταματήσει την ανάπτυξη του πληθυσμού του πλανήτη και ακόμη και να το μειώσει (και αν δεν το βρει, θα την βοηθήσει σε αυτό), έχει επανειλημμένα εκφραστεί από τους μελλοντολόγους και τους θεωρητικούς συνωμοσίας. Το ξέσπασμα της μόλυνσης από το COVID-19 που προκαλείται από τον κορωνοϊό του SARS-CoV-2 ταιριάζει σε αυτό αρκετά καλά. Ναι, αφ 'ενός, η θνησιμότητα από την ασθένεια δεν είναι πολύ υψηλή και είναι απίθανο να αφανίσει ένα σημαντικό μέρος της ανθρωπότητας. Από την άλλη πλευρά, ας διαβάσουμε τα επόμενα νέα που προέρχονται από τα εργαστήρια. 

Μπαίνουμε ...στον ΥΔΡΟΧΟΟ!!!

Εδώ και λίγες ημέρες μπήκαμε —αστρολογικά τουλάχιστον— στην πολυπόθητη Εποχή τού Υδροχόου. 

Εν μέσω μιας τρομερής πανδημίας και μιας καταστροφικής οικονομικής κρίσης, διαβήκαμε το «κατώφλι» μιας νέας περιόδου, η οποία μας υπόσχεται μια καλύτερη ζωή. 

Από τις 22 Μαρτίου κι έπειτα ξεκίνησε επιτέλους η πολυαναμενόμενη και μυστηριώδης Τάξη Πραγμάτων τού Υδροχόου … Η Τάξη την οποία ύμνησαν οι ποιητές, τραγούδησαν τα «παιδιά των λουλουδιών» και ονειρεύτηκαν οι επαναστάτες …
Η Τάξη αυτή, η οποία επί αιώνες αποτελούσε τον απόλυτο ορισμό τής ΟΥΤΟΠΙΑΣ. Αυτή η Τάξη «ανατέλλει» στις ημέρες μας και, όπως σύντομα θα δούμε όλοι μας, θα είναι μια πραγματικότητα όπως ακριβώς την ονειρεύτηκε ο άνθρωπος.

Όπως όλες οι Τάξεις Πραγμάτων, έτσι κι αυτή, έχει το δικό της ξεχωριστό λειτουργικό «πρόγραμμα» …Έχει το δικό της ιδεολογικό δόγμα-πλατφόρμα …Έχει τον δικό της «-ισμό». Ο «-ισμός» στην περίπτωση αυτή είναι ο Υδροχοϊσμός.
Αυτός είναι που, θα καταστρέψει τους αποτυχημένους «-ισμούς» των ξεχωριστών ανθρώπινων «ειδών» τής σημερινής αποτυχημένης Νέας Τάξης των τοκογλύφων και των διεφθαρμένων πολιτικών. Σε μια εποχή που η πολιτική έχει ταυτιστεί με τη διαφθορά και τη σήψη, ο Υδροχοϊσμός έρχεται να βάλει τάξη στον κόσμο. Σε μια εποχή που η κοινωνική αδικία και η ανισότητα είναι πιο έντονες από ποτέ, ο Υδροχοϊσμός έρχεται να επιβάλλει τη Δικαιοσύνη και την Ισότητα …Έρχεται να ξαναδώσει όραμα και χαρά στον άνθρωπο …Έρχεται να συγκρουστεί με τους εκφυλισμένους «-ισμούς» και να αλλάξει τον κόσμο.

Αυτούς τους αποδεδειγμένα πλέον αποτυχημένους «-ισμούς» θα τους καταστρέψει εύκολα ο Υδροχοϊσμός, γιατί είναι η ιδεολογία όλων των ανθρώπων και όχι η ιδεολογία κάποιας συγκεκριμένης κοινωνικής τάξης. Δεν είναι η ιδεολογία ούτε των κεφαλαιοκρατών (καπιταλισμός) ούτε των αστών (σοσιαλισμός) ούτε των εργατών (κομμουνισμός) …Είναι η ιδεολογία την οποία ονειρευόταν επί αιώνες η ανθρωπότητα …Η ιδεολογία αυτή, η οποία θα επιτρέπει στον θνητό εργαζόμενο όλων των τύπων να ζει πλούσια, ακόμα κι αν το μόνο μέσον που διαθέτει είναι η δυνατότητα εργασίας.

Η Εποχή του Υδροχόου

Το 1937 ο μυστικιστής P.Cour αναφέρει για πρώτη φορά την έννοια της Υδροχοϊκής εποχής. Ο όρος αυτός αναφέρεται σε μία αστρολογική αντίληψη κατά την οποία ο ήλιος αλλάζει ζώδιο κάθε 2.160 χρόνια. Η ημερομηνία έναρξης της Υδροχοϊκής εποχής κυμαίνεται κάπου ανάμεσα στα 1904 και 2160, γενικά όμως θεωρείται ως η εποχή στην οποία θα λάβουν χώρα σημαντικές αλλαγές στην κοινωνία και στους θεσμούς της. Ενώ η προηγούμενη εποχή του Ιχθύος ήταν αφιερωμένη στην ανάπτυξη του Χριστιανισμού, η νέα εποχή του Υδροχόου μας μεταφέρει σε μία αύξηση της πνευματικότητας. Ο όρος εποχή του Υδροχόου έχει πλέον αντικατασταθεί από τον όρο Νέα Εποχή.

Ο λεγόμενος Ζωδιακός των Αστερισμών καθορίζει το Μεγάλο Ζωδιακό Έτος, με μια διάρκεια 25.920 χρόνων, κατά τον οποίο η γη περνάει από το κάθε Ζώδιο μέσα σε 2.160 χρόνια. Αυτές οι περίοδοι ή «αστρολογικοί μήνες» αποτελούν τις Αστρολογικές Εποχές.

Σε γενικές γραμμές μπορούμε να πούμε ότι η γη μπήκε κάτω από την επίδραση του Υδροχόου από το 1950 και θα παραμείνει μέχρι το 4000 – 4100. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, όλες οι αστρικές επιδράσεις, πριν φτάσουν στη γη και στην ανθρωπότητα, θα περνούν από το Ζωδιακό Οίκο του Υδροχόου.

Το πέρασμα από τη μια Εποχή στην άλλη δεν γίνεται απότομα, αλλά μεσολαβεί μια μεταβατική φάση και μια περίοδος αργής μετάλλαξης της ενέργειας. Ο Rudhyar υπολογίζει ότι αυτή η περίοδος διαρκεί το 1/10 της συνολικής διάρκειας της Εποχής, δηλ. 216 χρόνια και τοποθετεί αυτό το πέρασμα από το 1846 έως το 2062, συμπεριλαμβάνοντας έτσι τον τελευταίο αιώνα των Ιχθύων και τον πρώτο του Υδροχόου. Στο έργο του «Η Ιστορία στο ρυθμό του κόσμου», που εκδόθηκε το 1983, καθορίζει τις χρονολογίες αυτής της περιόδου:

Όταν η απειλή είναι οι οικείοι

Μετράμε πλέον αρκετές ημέρες κοινωνικής απομάκρυνσης - κι ας έχουμε την ψευδαίσθηση πως τα κοινωνικά δίκτυα και η τεχνολογία μας κρατούν κοντά. Και όλο αυτόν τον καιρό βομβαρδιζόμαστε από ειδήσεις και πληροφορίες που μας προτρέπουν να απομονωθούμε χάριν των ηλικιωμένων και των ατόμων που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες. Τι σημαίνει, όμως, αυτό για τους ανθρώπους που απομακρύνουμε από κοντά μας; Τι σημαίνει για τα άτομα της τρίτης ηλικίας;

Η ψυχολογία της τρίτης ηλικίας

Παρ’ ότι η εικόνα που έχουμε για τους ανθρώπους μας, τους γονείς και τους παππούδες μας, είναι συνήθως η εικόνα μιας καθημερινότητας πιο στιβαρής, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως μιλάμε για ανθρώπους που πρόσφατα ή εδώ και περισσότερα χρόνια έχουν βγει στη σύνταξη, άρα ορίζονται από το κοινωνικό μας σύστημα ως άτομα πλέον μη παραγωγικά. Η έξοδος, όμως, από την εργασιακή καθημερινότητα συνδέεται συνήθως με την είσοδο στο τελευταίο μέρος της ζωής. Και ενώ αυτή η περίοδος θα μπορούσε να είναι ιδιαίτερα δημιουργική, δεν την βιώνουν οι ηλικιωμένοι άνθρωποι συχνά ως τέτοια.

Το πέρασμα από τα χρόνια της ωριμότητας στην τρίτη ηλικία είναι μια δύσκολη μεταβατική περίοδος, στην οποία το άτομο χρειάζεται χρόνο και συχνά βοήθεια για να προσαρμοστεί. Είναι μια περίοδος πένθους για την νεότητα που χάνεται, για τους ρόλους που το άτομο καλείται να αποχαιρετίσει, για τα πρόσωπα που θα φύγουν - πρόσωπα πλέον της δικής του ηλικίας, γεγονός που επαναφέρει έντονα το ζήτημα της θνητότητας αλλά και όλες τις υπαρξιακές του ανησυχίες.

Ταυτόχρονα αρχίζει να γίνεται ταμπού η αναζήτηση και επιθυμία της σωματικής επαφής, η οποία περιορίζεται κατά κύριο λόγο πλέον στις αγκαλιές με τα εγγόνια - οι ηλικιωμένοι δεν θεωρούνται πια ενεργά σεξουαλικά πλάσματα, άσχετα με το τι ισχύει ή θα μπορούσε να ισχύει στην πραγματικότητα. Το πέρασμα, λοιπόν, στην τρίτη ηλικία και ακόμα περισσότερο στην τέταρτη, είναι περίοδοι που το άτομο χρειάζεται ψυχική υποστήριξη. Δυστυχώς στη χώρα μας όμως η ψυχοθεραπεία δεν είναι ευρέως αποδεκτή στις ηλικιακές αυτές ομάδες, αφενός επειδή δεν αποτελεί μέρος της κουλτούρας τους, αφετέρου επειδή θεωρείται πως ο τρόπος συμπεριφοράς τους έχει παγιωθεί και δύσκολα αλλάζει.

Πως ο φόβος μας προστατεύει

Αρχικά θα πρέπει να αναφέρουμε ότι υπάρχει διάκριση μεταξύ φόβου και άγχους.

Ο φόβος είναι ένα συναίσθημα, όπως η χαρά, η λύπη κλπ. Το άγχος είναι μία κατάσταση όπου το μυαλό μας βρίσκεται το ίδιο, και θέτει τον οργανισμό μας, σε μία κατάσταση ‘συναγερμού’ και ετοιμότητας αντίδρασης, σε οτιδήποτε αυτό θεωρεί ως απειλή.

Επομένως το άγχος είναι μία λέξη που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε μία κατάσταση, η οποία περιλαμβάνει και συναισθήματα όπως ο φόβος, αναφέρεται όμως σε μία γενικότερη κατάσταση του οργανισμού.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορούμε για παράδειγμα να πούμε ότι όταν νιώθουμε άγχος για τις πανελλήνιες εξετάσεις που πρόκειται να δώσουμε, υπάρχει ‘στο κέντρο αυτού του άγχους’, το συναίσθημα του φόβου. Στο συγκεκριμένο παράδειγμα, το συναίσθημα του φόβου δημιουργείται από σκέψεις που κάνουμε γύρω από το συγκεκριμένο θέμα.

Σκεφτόμαστε π.χ ότι αν δεν πετύχουμε στις εξετάσεις, θα απογοητεύσουμε τους δικούς μας ανθρώπους, ή τουλάχιστον έτσι νομίζουμε. Η σκέψη αυτή είναι ικανή να ‘δημιουργήσει’ το συναίσθημα του φόβου και επομένως να μας βάλει σε μία κατάσταση διαρκούς άγχους.

‘Υπεύθυνος’ για τα συναισθήματα που νιώθουμε είναι ο λεγόμενος συναισθηματικός εγκέφαλος.

Όπως έχουμε αναφέρει σε σχετικά άρθρα, αποσκοπεί στο να μας προστατεύσει από μία άμεση ή έμμεση απειλή, γι αυτό και αντιδρά πρώτος όταν βρεθούμε σε κίνδυνο, π.χ μπροστά σε ένα επικίνδυνο ζώο. Το συναίσθημα του φόβου λοιπόν, όσο περίεργο κι αν φαίνεται, σκοπό έχει να μας προστατέψει.

Να ‘ενεργοποιήσει’ την κατάσταση του άγχους, ώστε να είμαστε σε ετοιμότητα να ‘παλέψουμε’ ή να ‘τρέξουμε’ μακριά από τον κίνδυνο που μας απειλεί.

Ένας τρόπος λοιπόν που δημιουργούνται τα συναισθήματα που νιώθουμε, είναι από τις σκέψεις που κάνουμε (τότε λέμε ότι δημιουργήθηκαν από εσωτερικές καταστάσεις) πχ. σκέφτομαι ότι θα βγω σήμερα με έναν παλιό μου συμμαθητή και νιώθω χαρά.

ΥΓΕΙΑ

ΑΠΟ ΒΑΣΩ ΔΕΝΔΡΟΠΟΥΛΟΥ

Η Υγεία, ζητούμενο και ευχή όλων στις μέρες μας, ήταν αρχαιοελληνική θεότητα, προσωποποίηση της υγείας του σώματος και της ψυχής. Ως αρχαιότερο κέντρο λατρείας της αναφέρεται η Τιτάνη στη Σικυώνα, όπου βρίσκονταν ιερό του Ασκληπιού και της Υγείας. Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική παράδοση ο Αρίφρων ο Σικυώνιος έγραψε ύμνο για τη θεά, της οποίας η λατρεία διαδόθηκε και στην Αθήνα περίπου από το 420 π.Χ.
Κατά τη μυθολογία η Υγεία ήταν σύζυγος ή κόρη του Ασκληπιού και της Ηπιόνης αδελφής της Αθηνάς, αδελφές της δε -ή κόρες της ανάλογα με την εκδοχή του μύθου - ήταν η Πανάκεια, η Ιασώ η Ακεσώ (Ασκληπιάδες) και κατά το Σούδα η Αίγλη. Εκτός από την Αθήνα, τη λάτρευαν και σε άλλες πόλεις, όπως στις Θεσπιές, στην Ελάτεια, στα Μέγαρα, στην Κόρινθο και στο Άργος.
Στην ελληνική μυθολογία κατέχει εξέχουσα θέση στην λατρεία του πατέρα της Ασκληπιό. Ωστόσο, ενώ ο Ασκληπιός – στον οποίο αναφερθήκαμε στη δημοσίευση της προηγούμενης Δευτέρας -, συνδέεται άμεσα με την θεραπεία των ασθενειών, η θεά συνδέθηκε με την πρόληψη των ασθενειών και τη διατήρηση της κατάστασης της υγείας.
Ορειχάλκινο άγαλμα της θεάς Υγείας, ήταν τοποθετημένο στην Ακρόπολη κοντά σε αρχαιότερο βωμό, αμέσως μετά την είσοδο από τα Προπύλαια.
Ο Ορφικός ύμνος της υγείας δείχνει τη σημασία που απέδιδαν οι αρχαίοι Έλληνες στην υγεία: «Ιμερόεσα, ερατή, πολυθάλμιε, παμβασίλεια, κλύθι μάκαιρ΄ Υγίεια, φερόλβιε, μήτηρ απάντων...»

ΠΑΝΑΚΕΙΑ – ΙΑΣΩ, ΟΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΡΙΕΣ ΘΕΕΣ

ΑΠΟ ΒΑΣΩ ΔΕΝΔΡΟΠΟΥΛΟΥ

Η Π α ν ά κ ε ι α είναι δευτερεύουσα θεότητα της ελληνικής μυθολογίας- θεολογίας, συνυφασμένη με την έννοια της

θ ε ρ α π ε ί α ς επί πάσας νόσου.

Φέρεται ως κόρη του Ασκληπιού και της Ηπιόνης αδελφή της θεάς Υγείας, της Ιασούς, του Μαχάωνα και του Ποδαλείριου, Ιατρών του Τρωικού Πολέμου κατά τον Όμηρο.

Λατρευόταν κυρίως στον Ωρωπό Αττικής, στην Κάλυμνο, στην Κω κ.α. Η μορφή της παρίσταται και στο Ασκληπιείο Αθηνών.

Π α ν ά κ ε ι α είναι ονομάζεται το φάρμακο που θεραπεύει όλες τις ασθένειες, καθώς και μεταφορικά η λύση και θεραπεία για όλα τα προβλήματα.

Παράλληλα, η φράση «αυτό είναι πανάκεια» χρησιμοποιείται ειρωνικά για να χαρακτηρίσει μεθόδους και συστήματα πολιτικά, κοινωνικά και άλλα, τα οποία προτείνονται για να διορθώσουν τα «κακώς κείμενα».

Η λέξη «πανάκεια» παράγεται από το «παν» και το ρήμα «ακέομαι» που σημαίνει θ ε ρ α π ε ύ ω. Η έννοιά της, λοιπόν, είναι «παντοθεραπεία». Από το ίδιο ρήμα «ακέομαι» παράγονται και τα ονόματα Ακεσώ και Άκεσις. Η αρχαιότερη εμφάνιση της λέξης, είναι στον Πλούτο του Αριστοφάνη.

Από την Πανάκεια είχαν ονομαστεί από τους αρχαίους διάφορα βότανα «π ά ν α κ ε ς» που τα χρησιμοποιούσαν σε πολλές θεραπείες και κυρίως για τα δηλητηριώδη δαγκώματα των φιδιών και για να γιατρέψουν τις πληγές.

Επειδή θεωρείτο ως θεά ικανή να θεραπεύει κάθε νόσο, το όνομά της διαδόθηκε γρήγορα σε όλες τις ελληνικές πόλεις, ειδικότερα σε φάρμακα ικανά να θεραπεύουν αν όχι όλες τις νόσους τουλάχιστον τις περισσότερες από αυτές.