Πως να χακάρεις ένα μυαλό #13: Κι άλλος φόβος

Ο κάθε φόβος δεν είναι τίποτα περισσότερο από μία αλυσίδα δεμένη στο λαιμό σου, που σε τραβάει προς την κατεύθυνσή της. 

Δεν τον επέλεξες. Συνέβη μάλλον το αντίθετο.

Ο Φόβος μας επιλέγει για υποτακτικούς κι εμείς απλά γονατίζουμε και του κάνουμε τα θελήματα θυσιάζοντας την ίδια μας τη ζωή. Είναι το αβάσταχτο βάρος στην καθημερινότητά μας. Το αναγκαίο κακό που είναι τόσο βαθιά ριζωμένο στο υποσυνείδητό μας, που έχουμε πειστεί ότι είναι αυθύπαρκτο, αιώνιο και παντού. Δεν αναρωτιόμαστε καν από πού προέρχεται ή πόσο δικαιολογημένο είναι. Είναι τόσο παγιωμένο μέσα μας.

Ο Φόβος είναι ένα ένστικτο που στο παρελθόν μας υπηρέτησε σωστά, και ήταν σε πολύ μεγάλο βαθμό υπεύθυνο για την επιβίωση και εξέλιξη της ανθρωπότητας. Όμως σήμερα έχει στραφεί εναντίον μας. Εξαιτίας του, είμαστε ανήμποροι να απολαύσουμε τον πλούτο της ζωής. Τυφλοί για να απολαύσουμε τις ομορφιές της.

Σου το υποσχέθηκα, οπότε σήμερα θα σου εξηγήσω το γιατί. Θα σου δείξω επίσης τα επικρατέστερα φοβικά μνημίδια που κυριαρχούν στη σημερινή κοινωνία. Θα δούμε ωφέλιμες κινητήριες δυνάμεις αλλά και τα νήματα από πολλές μαριονέτες. Όπως θα διαπιστώσεις, η επίδραση του Φόβου σε πολλές περιπτώσεις δεν είναι καθόλου, μα καθόλου αμελητέα.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Πως είναι δυνατόν ένα τόσο χρήσιμο ένστικτο να στρέφεται ξαφνικά εναντίον μας; Πως γίνεται ο υπηρέτης μας να γίνεται δυνάστης;

Κρίση μέσης ηλικίας στους άνδρες: Mια μεγάλη αλλαγή προσωπικότητας

Είναι μεγάλος ο αριθμός των ανδρών που περνούν μια φάση όταν συνειδητοποιούν τη ζωή που ζουν. Θεωρούν θα έπρεπε να έχουν καταφέρει περισσότερα ή ότι θα μπορούσαν να είναι πιο ευτυχισμένοι. Επίσης αισθάνονται ότι πάσει θυσία θα πρέπει να κάνουν μια αλλαγή στη ζωή τους όσο πιο σύντομα γίνεται για να μην είναι αργά.

Το συγκεκριμένο σκεπτικό αποτελεί τον παράγοντα που δημιουργεί  την κρίση της μέσης ηλικίας. Η κρίση της μέσης ηλικίας στους άνδρες μπορεί να προκαλέσει αλλαγή στον τρόπο συμπεριφοράς αλλά και στη διάθεση του ατόμου.

Μετά από έρευνα για τη μέση ηλικία που διεξήγαγε πριν κάποια χρόνια το Ίδρυμα Μακάρθουρ σε 8.000 Αμερικανούς, ηλικίας 25-74 βρέθηκε το εξής:

Το παράδοξο ήταν ότι οι συμμετέχοντες αν και αντιλαμβάνονταν τη σημασία του όρου “κρίση μέσης ηλικίας”, μόλις το 23% δήλωσε ότι πάσχει από τη νόσο. Ακόμη μόλις το 8% θεωρούσε πως η κρίση συνδέεται με το γεγονός ότι γερνάει. Το υπόλοιπο 15% ένιωθε ότι η κρίση ήταν απόρροια συγκεκριμένων γεγονότων στη ζωή του.

Αξιοπερίεργο ακόμη ήταν το γεγονός ότι οι περισσότεροι συμμετέχοντες δήλωσαν ότι είναι σημαντικά ικανοποιημένοι στην περίοδο της μέσης ηλικίας.

Σημάδια και συμπτώματα

Η αποικία των ποντικών στο πείραμα «Σύμπαν 25» και οι παρακινδυνευμένες αναλογίες με την ανθρώπινη κοινωνία

Ο δρ Τζον Κάλχουν (John Calhoun)  πέρασε τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 παίζοντάς το Θεός σε πλάσματα που δεν καταλαβαίνουν από ανώτερα όντα και μεταφυσικές συλλήψεις.   Το ημερολόγιο έγραφε 9 Ιουλίου 1968 όταν οχτώ λευκά ποντικάκια τοποθετήθηκαν σε ένα παράξενο κουτί στο Εθνικό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας του Μέριλαντ, ένα κουτί που έμοιαζε περισσότερο με δωμάτιο και ονομάστηκε «Σύμπαν 25».

Υγιή και καλοζωισμένα, τα ποντίκια είχαν όσα θα μπορούσαν να λαχταρήσουν ποτέ στη ζωή: φαΐ, νερό, ελεγχόμενες κλιματολογικές συνθήκες, εκατοντάδες φωλιές να διαλέξουν και ό,τι άλλο τράβαγε η καρδιά τους. Ούτε απειλητικούς χειμώνες, ούτε τρομακτικές γάτες, ούτε και ποντικοπαγίδες κοντολογίς.

Οι κάτοικοι του περίεργου αυτού Σύμπαντος αφέθηκαν μάλιστα ελεύθεροι και ανενόχλητοι από ανθρώπους με λευκές ποδιές, εκτός φυσικά από έναν άντρα και την ομάδα του που τους παρακολουθούσαν από ψηλά. Πάντα από ψηλά. Κι εκεί που πίστεψαν πιθανότατα πως ήταν τα πιο τυχερά ποντίκια του κόσμου, δεν γνώριζαν πως μέσα σε λίγα χρόνια τόσο αυτά όσο και οι απόγονοί τους θα ήταν όλα τους νεκρά.

Διδάκτορας βιολογίας, ο δρ Κάλχουν είχε περάσει χρόνια ασχολούμενος με τρωκτικά σε ερευνητικό επίπεδο. Η μικρή αποικία που είχε στην πίσω αυλή του σπιτιού του δεν αναπαραγόταν όμως με τους ρυθμούς που περίμενε, κι έτσι θεώρησε πως ήταν το στρες της αιχμαλωσίας αυτό που εμπόδιζε τα ποντίκια να πληθύνουν.

Ο επιστήμονας έμοιαζε πάντως έκπληκτος: τα τρωκτικά της οικίας του είχαν τα πάντα, κι όμως δεν φαινόταν να αρέσκονται σε αυτό τον τρόπο ζωής! Η δεύτερη και μεγαλύτερη απόπειρά του, μια σωστή μητρόπολη ποντικιών που έφτιαξε στον αχυρώνα του, έπιασε επιστημονικά και μέχρι το 1954 εκτελούσε τα πειράματά του κάτω από την αιγίδα του Εθνικού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγείας των ΗΠΑ, καθώς όλοι θεώρησαν πως θα μπορούσαμε ως ανθρωπότητα να αποκομίσουμε πολύτιμες γνώσεις παρακολουθώντας τις κοινότητες των ποντικιών.

Φάε αυτό το τρόφιμο και θα καις πάνω από 100 επιπλέον θερμίδες καθημερινά

Αν ψάχνεις μερικούς έξυπνους τρόπους να κάψεις θερμίδες, είσαι στο σωστό μέρος. Καθόλου κόπος, καθόλου χρόνος, απλά ένα μαγικό τρόφιμο.

Σύμφωνα με μια νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο “Obesity Open Access”, τα καυτερά φαγητά μπορεί πολύ σύντομα να αντικαταστήσουν το καθημερινό σου τρέξιμο.

Σαράντα άντρες και γυναίκες πήραν από μια κάψουλα 2ml καψαϊνοειδών – το καρύκευμα που βρίσκεται στις πιπεριές τσίλι – ή ένα placebo χάπι, κάθε μέρα. Μόλις οι συμμετέχοντες έπαιρναν το χάπι, η ερευνητική ομάδα μετρούσε τον μεταβολικό ρυθμό τους ανά ώρα, για τρεις ώρες. 

Ανακάλυψαν οι Ρώσοι Ολόκληρη Υποβρύχια Πόλη στην Ανταρκτική; (Βίντεο)

Γράφει ο Σπύρος Μακρής

Ανταρκτική! Ένας ακόμη τόπος μυστηρίου, ο οποίος φαίνεται πως κρύβει πολλά μυστικά…

Πολύ περισσότερα από όσα, ίσως, θα μπορούσαμε ή θα θέλαμε να πιστέψουμε και που φαίνεται πως κάποιοι προσπαθούν να μην μάθουμε….

Αυτή την φορά, φαίνεται πως η Ρωσία εντόπισε μια ολόκληρη αλλά υποβρύχια πόλη…Το τελευταίο διάστημα, πολλά και περίεργα πράγματα έρχονται στο φως για την Ανταρκτική. Δεν είναι μόνο οι πυραμίδες της. Είναι πολλά περισσότερα…

Φλέρταρε με τους φόβους σου

Σκέψου ότι έχεις ένα άτομο απέναντι σου και σε κοιτάζει κατάματα.

Το κοιτάς ντροπαλά, κοιτάς πίσω σου να σιγουρευτείς ότι κοιτάει εσένα και όχι τον από πίσω και κοιτάς ξανά αλλά κρυφά όταν δεν κοιτά πια.

Τον παρατηρείς και αρχίζει και σου αρέσει αλλά φοβάσαι, φοβάσαι ότι θα σε απορρίψει όπως το έχουν κάνει στο παρελθόν. Κωλώνεις σαν κλασσική κότα που είσαι και αυτός μετά κοιτά άλλη κατάματα.

Μένεις με μια πικρία στο στόμα και αναρωτιέσαι τι θα μπορούσε να γίνει άμα τόλμαγες να κάνεις κάτι…

Είναι ένα συχνό παράδειγμα που καταλαβαίνουμε ότι χάνουμε καθημερινά εκατομμύρια ευκαιρίες σαν και αυτή και δεν κερδίζουμε ποτέ τίποτα μόνο και μόνο επειδή φοβόμασταν να ανακαλύψουμε αν θα πετύχουμε ή όχι.
Αυτός ο φόβος έχει πολλά πρόσωπα και παίρνει και πολλές μορφές…

Όπως όταν θες να ξεκινήσεις ένα καινούριο χόμπι αλλά όλο τα αναβάλεις για αύριο και ποτέ τελικά δεν έμαθες να χορεύεις, να γίνεις καλός σε ένα άθλημα, να ψάξεις για την δουλειά που θα σε γεμίζει κ.α.

Ακόμα και αν τα κάνεις μια φορά δεν θα φτάσει, ο φόβος θα παραμείνει εκεί δίπλα σου σαν πιστός κακός φίλος. Ο μόνος τρόπος για να φύγει είναι να επιμείνεις και να πεισμώσεις.

Να το πάρεις πατριωτικά και πάνω από όλα να ξέρεις ότι ποτέ κανείς δεν είναι τέλειος όταν κάνει κάτι καινούριο.

Η Φρύνη και ο Πραξιτέλης

«Θάλασσα και πυρ, και γυνή τρίτον κακόν»

Μένανδρος

Κνιδία Αφροδίτη

Αθήνα, μέσα 4ου αιώνα π.Χ. ο Πραξιτέλης, ίσως ο πιο σπουδαίος γλύπτης της εποχής του, με μεγάλο εργαστήριο στην Αθήνα και, άρα, αρκετά εύπορος, γνωρίζει τη Φρύνη, μια καλλονή από τη Βοιωτία, και ξετρελαίνεται μαζί της.

Τη χρησιμοποιεί ως μοντέλο για τις "Αφροδίτες" του - μία απ αυτές αγόρασαν οι Κνίδιοι, απέναντι από τη Σύμη, και έμεινε γνωστή ως η "Κνιδία Αφροδίτη" - και την εγκαθιστά στο σπίτι του, ως παλλακίδα. Η Φρύνη, βεβαίως, ως εταίρα, θέλει ακριβά δώρα για τις υπηρεσίες της.

Έτσι, όταν ο Πραξιτέλης, σε μια πολύ ....ευτυχισμένη στιγμή, της λέει "ζήτα μου ό τι θέλεις και θα σου το δώσω", εκείνη δεν χάνει την ευκαιρία και του ζητάει να της δώσει το γλυπτό εκείνο που ο ίδιος θεωρεί το αριστούργημά του!

Κι εκείνος, φυσικά, δέχεται..

Καταγραφή απόκοσμων ''οντοτήτων'' στη Νάξο

Η Νάξος το πιο μεγάλο νησί των Κυκλάδων έχει μία συνεχή κατοίκηση από 5­η Χιλιετία Π.Χ. μέχρι και σήμερα. Στην πολυποίκιλη ιστορία της οι μύθοι και η πραγματικότητα συνεχώς εμπλέκονται σε μία έξαρση μυστηρίου και φαντασίας, διατηρώντας ταυτόχρονα αμείωτη την επιθυμία μας για τη γνώση και κατανόηση του τρόπου ζωής των προγόνων μας.

Ο Διόνυσος, η Σεμέλη, ο Θησέας, η Αριάδνη, νύμφες, Νηρηίδες, τύραννοι, κατακτητές, πειρατές, άρχοντες, αγρότες και χωρικοί έχουν αφήσει διάσπαρτα τα ίχνη τους σε ολόκληρο το νησί, που υψώνεται επιβλητικό καταμεσής του Αιγαίου Πελάγους. Οι “Αξιώτες ή Αξώτες ή Νάξιοι’’ όπως και άλλοι πληθυσμοί, ήταν άνθρωποι με βαθιά πίστη οι οποίοι έψαχναν απαντήσεις στα ανεξήγητα.

 Όσο θα βρισκόμαστε στη Νάξο να θυμόμαστε πως στο νησί αυτό τα στοιχειά κατοικούσαν σε κάθε σπίτι, κάθε πηγάδι και κάθε περιβόλι. Τα στοιχειά της Νάξου δεν παρουσιάζονταν ποτέ με την ίδια μορφή, αφού προτιμούσαν να αλλάζουν συνεχώς εμφάνιση. Ιδιαίτερη σημασία όμως είχαν πάντοτε για τους κατοίκους οι ιστορίες με νεράιδες που αφηγούντο στους νεότερους. Πιστεύουν με σθένος πως τα παλαιότερα χρόνια τις συναντούσαν, τα μεσάνυχτα αλλά και τα μεσημέρια καθώς γυρνούσαν από τα κτήματά τους. Δεν είναι ορατές σε όλους τους ανθρώπους, λίγοι έχουν το χάρισμα να τις βλέπουν. 

Βότανα για το αναπνευστικό σύστημα

Φυτοθεραπευτική αντιμετώπιση προβλημάτων του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος

Το σύστημα των οργάνων που χρησιμεύουν για την πρόσληψη του ατμοσφαιρικού αέρα από το περιβάλλον, την παραλαβή του οξυγόνου από αυτόν και την απόδοση σε αυτόν του διοξειδίου του άνθρακα, αποτελούν το αναπνευστικό σύστημα, το οποίο χωρίζεται σε ανώτερο και κατώτερο. Τα συνήθη προβλήματα του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος είναι λοιμώξεις που αφορούν συνήθως το φάρυγγα, το λάρυγγα, τις αμυγδαλές, και την τραχεία.

Συνήθως πρόκειται για το κοινό κρυολόγημα, το οποίο συμβαίνει κατά τη διάρκεια των χειμερινών μηνών και τα συμπτώματα που προκαλεί είναι βήχας, καταρροή από τη μύτη, λαρυγγίτιδα, φαρυγγίτιδα, ιγμορίτιδα, ενώ στα περαιτέρω συμπτώματα περιλαμβάνονται ο πυρετός, ο πονοκέφαλος και οι πόνοι. Κύριος στόχος της θεραπείας είναι να μετριαστούν τα συμπτώματα καθώς το ανοσοποιητικό σύστημα αντιμετωπίζει τη λοίμωξη.

Στο μέλλον μια εντελώς νέα επιστήμη θα αναπτυχθεί για να καλωσορίζει τα μωρά

Στο μέλλον, τα νεογέννητα βρέφη θα εξετάζονται από πολύ εξελιγμένους ψυχιάτρους που θα μπορούν να βλέπουν τη διαφορετική ψυχολογία, τη διάθεση και την ακτινοβολία των μωρών.

Μια εντελώς νέα επιστήμη θα αναπτυχθεί για να καλωσορίζει τα μωρά και να ανιχνεύει πολύτιμες πληροφορίες για το ταξίδι που έκαναν για να φτάσουν στο φυσικό πεδίο. Αυτή η επιστήμη θα είναι σε θέση να διαχωρίζει τις γονικές επιδράσεις, ακόμη και τις κληρονομικές επιδράσεις, από την ψυχική κατάσταση των μωρών και θα διατυπώνει διάφορες μεθόδους χειρισμού των μωρών.

Μερικές φορές θα είναι ακόμη δυνατό να βλέπουν στον καθρέφτη της αύρας των βρεφών τη "βιντεοταινία" του ταξιδιού τους.

Μια τέτοια επιστήμη τελικά θα ανακαλύψει όχι μόνο τον «τόπο» απ' όπου αναχώρησαν τα μωρά, αλλά και τις αποδείξεις της γήινης ζωής τους στο παρελθόν.

Μέσω αυτής της επιστήμης θα ανακαλυφθεί και το μυστικό των καρμικών σχέσεων με τους γονείς και τις αδελφές και τους αδελφούς.

ΠΑΛΙΕΣ, ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΣΗΜΕΡΑ ΜΑΡΚΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΤΣΙΓΑΡΩΝ

Παρά το ότι έχω κόψει το κάπνισμα, πάνω από 20 χρόνια, μερικές φορές στα όνειρα μου βλέπω με έκπληξη τον εαυτό μου να καπνίζει!

Μάλιστα μια μέρα έβλεπα πως κρατούσα ένα πακέτο 22 φίλτρο, που όταν πρωτοκυκλοφόρησε, η παραγωγή του δεν προλάβαινε την ζήτηση, με αποτέλεσμα να κατεβαίνω στην Κρήτη που ζούσα τότε με 3-4 κούτες από αυτά, για να μην μου λείψουν !

Σερφάροντας στο ιντερνέτ διάβασα την  είδηση πως η καπνοβιομηχανία Γεωργιάδη που το έφτιαχνε, κατέθεσε πρόσφατα αίτηση πτώχευσης.

Τελικά σερφάροντας  κατέληξα  να διαβάσω μερικά άρθρα σχετικά με την άνοδο αλλά και την πτώση της ελληνικής καπνοβιομηχανίας αλλά και να βρω και εικόνες από διαφημίσεις και πακέτα με σπάνιες μάρκες τσιγάρων που είχαν κυκλοφορήσει στο παρελθόν στην Ελλάδα και σε μέρη που υπήρχε ελληνισμός.

΄Ενα σύντομο χρονικό έχει δημοσιεύσει το ΕΘΝΟΣ 

1909: Εισάγονται οι πρώτες σιγαροποιητικές μηχανές στην Ελλάδα από τους βιομηχάνους Βάρκα και Καραβασίλη.
1913: Ιδρύεται στο Αγρίνιο η Ομόρρυθμος Καπνεμπορική Εταιρεία «Αφοί Παπαστράτου»
1931: Κυκλοφορεί η πρώτη διαφήμιση εταιρείας τσιγάρων στην Ελλάδα.
1939: Αρχίζει η μείωση της κατανάλωσης αρωματικών καπνών. Τα «λαϊκά τσιγάρα» παρά τη νέα φορολογία και την οικονομική κρίση αποκτούν μεγαλύτερο καταναλωτικό κοινό.
1940: Κατασκευάζονται τσιγάρα «AERA» με σκοπό την ενίσχυση του φρονήματος των Ελλήνων στρατιωτών.
1950: Κυκλοφορεί το πρώτο τσιγάρο με φίλτρο
1971: Κυκλοφορεί το πρώτο Marlboro lights
1978: Ο υπουργός υγείας Σπύρος Δοξιάδης, ξεκινά την πρώτη αντικαπνιστική εκστρατεία στην Ελλάδα.
1980: Από τις αρχές της δεκαετίας παρασκευάζονται στην Ελλάδα σχεδόν όλες οι ξένες μάρκες τσιγάρων και παύουν σταδιακά να εισάγονται.
1995: Κυκλοφορεί η μάρκα President σε μια πρωτοποριακή μορφή πακέτου 30 τσιγάρων
1996: Yπερψηφίζεται ο ευρωπαϊκός νόμος για την απαγόρευση της διαφήμισης του καπνίσματος με την ψήφο του τότε Υπουργού υγείας κ. Γείτονα

 Οι καπνοβιομηχανίες στον Μεσοπόλεμο έφταναν περίπου τις 150 αλλά υπήρξε μια τεράστια μείωση του αριθμού τους σε 50 μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και σε 5 μέχρι το τέλος του περασμένου αιώνα.

Τελικά σήμερα έχουν  παραμείνει εν λειτουργία μόνο 3 από τις 5 :

1- Η Παπαστράτος ΑΕ που έγινε  Philip Morris International το 2003.

2-Καρέλιας (Καλαμάτα), που πρόσφατα λόγω κερδοφορίας μοίρασε 2,5 εκ ευρώ στους εργαζόμενους της.

3- Η ΣΕΚΑΠ (Ξάνθη) που αγοράστηκε από τον  ομογενή επιχειρηματία κ. Ιβάν Σαββίδη.

4-Ο Κεράνης (Πειραιάς) έκλεισε το 2006

5-Ο Γεωργιάδης(Αθήνα),  έχει υποβάλλει αίτηση πτώχευσης και είναι κλειστός πάνω από 1 χρόνο.

Σε αυτό το ποστ δημοσιεύω τις εικόνες μόνο από  μερικές σπάνιες μάρκες τσιγάρων και όχι από τις μεγάλες και γνωστές καπνοβιομηχανίες.

Αβραάμ Μάσλοου: Το περιβάλλον δεν του δίνει δυνατότητες και ικανότητες∙ τις έχει σε στοιχειώδη ή εμβρυακή μορφή (ΜΠΟΥΣΚΑΛΙΑ)

Ο Αβραάμ Μάσλοου ήταν ο πρωτοπόρος της μελέτης της ανάπτυξης στην αυτοπραγμάτωση και στο ολοκληρωμένο ανθρώπινο ον. Απομόνωσε και μελέτησε ένα είδος παρόρμησης σʹ ολόκληρη τη ζωή που φαινόταν να σπρώχνει το άτομο προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης σε ολοκληρωμένο άνθρωπο. Βρήκε ότι μέσα απʹ όλες τις φάσεις της ζωής μια ισχυρή δύναμη προωθεί τα ανθρώπινα όντα προς την ενότητα της προσωπικότητας, για να γίνουν πιο ολοκληρωμένα όντα.
Συμπαίρανε ότι:

Ο άνθρωπος επιδεικνύει με το δικό του τρόπο μια πίεση προς όλο και μια πιο ολοκληρωμένη Ύπαρξη, όλο και μεγαλύτερη τέλεια πραγμάτωση του ανθρωπισμού του, ακριβώς με την ίδια φυσική, επιστημονική έννοια που μπορούμε να πούμε ότι μια βελανιδιά ʺπιέζει προς την κατεύθυνσηʺ του να γίνει δρυς, ή ότι μια τίγρις μπορεί να παρατηρηθεί ότι ʺπιέζει προςʺ το να είναι τιγρίσια, ή ένα άλογο προς το να είναι αλογίσιο. 

Σε τελευταία ανάλυση ο άνθρωπος δεν έχει διαμορφωθεί μέσα στον ανθρωπισμό, ούτε έχει διδαχθεί να είναι ανθρώπινος. Ο ρόλος του περιβάλλοντος είναι τελικά να του επιτρέψει ή να τον βοηθήσει να πραγματώσει τις ανθρώπινές του δυνατότητες, και όχι τις περιβαλλοντικές δυνατότητες. Το περιβάλλον δεν του δίνει δυνατότητες και ικανότητες∙ τις έχει σε στοιχειώδη ή εμβρυακή μορφή, όπως ακριβώς έχει εμβρυακά χέρια και πόδια.

Και η δημιουργικότητα, ο αυθορμητισμός, η ατομικότητα, η αυθεντικότητα, η φροντίδα για τους άλλους, η ικανότητα νʹ αγαπάει, η επιδίωξη της αλήθειας είναι εμβρυακές δυνατότητες που ανήκουν στο βιολογικό του είδος, ακριβώς τόσο, όσο και τα χέρια, τα πόδια, ο εγκέφαλος και τα μάτια του.

ΚΟΙΤΑ ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ

Μην ερωτευτείς ποτέ άνθρωπο που γράφει, ζωγραφίζει ή δε βλέπει τηλεόραση. Μην ερωτευτείς κάποιον που λέει λιγότερα απ’ όσα ξέρει και καταλαβαίνει περισσότερα απ’ όσα δείχνει. Οι άνθρωποι αυτοί μπερδεύουν. Μείνε μακριά απ’ αυτούς που αγαπάνε παράξενα πράγματα όπως η μυρωδιά των βιβλίων. Που τους τραβάει σαν μαγνήτης το διαφορετικό. Που ψυχαναγκαστικά διαχωρίζουν τους όρους «μοναχικότητα» και «μοναξιά». Μην πλησιάζεις ανθρώπους άναρχους που αντί να έχουν συγκεκριμένο Θεό άγονται και φέρονται με βάση τη δύναμη της αγάπης. Ανθρώπους που ψηφίζουν χωρίς να αυταπατώνται ή να στρατεύονται όπως τους έμαθε η μαμά κι ο μπαμπάς.

Μείνε μακριά, δεν αξίζει ο κόπος. Ερωτεύσου καλύτερα άτομα που ξέρουν να βάζουν τις ζωές τους σε κουτάκια, που γουστάρουν η μόστρα τους να είναι πιο φασαριόζα από την ουσία τους. Που συμπεριφέρονται πάντα σωστά ακόμα κι όταν δεν το εννοούν. Ερωτεύσου ανθρώπους που είναι πάντα συγκεντρωμένοι, που δεν αμφιβάλλουν, που δε σε ζαλίζουν με ολονύχτιες συζητήσεις. Που λένε εύκολα ναι χωρίς να ρωτάνε γιατί. Μείνε κοντά σ’ εκείνους που οι έξοδοι μαζί τους θα είναι μόνο αλκοόλ και γαρύφαλλα. Χωρίς βαρετές εναλλακτικές όπως συναυλίες και νυχτερινές βουτιές σε κοντινές παραλίες.

Μην ερωτεύεσαι ανθρώπους απαιτητικούς γιατί αν τύχει και τους αγαπήσεις η καρδιά σου δε θ’ αντέξει την κούραση. Οι άνθρωποι που σκέφτονται είναι δύσκολοι κι εξαντλητικοί. Επηρεάζονται διαρκώς από νέες ιδέες, αλλάζουν απόψεις, συγκινούνται με πράγματα που δεν προσέχει η πλειοψηφία. 

Ήταν Έλληνας ο Ιησούς: Ο Χριστός ήταν Έλληνας της Παλαιστίνης, μιλούσε ελληνικά, είχε ελληνικό όνομα…

ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ ΤΟΥΣ; ΚΑΜΙΑ!!

Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΓΟΝΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΜΟΡΦΗΣ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΙ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΝΑ ΦΕΡΩ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

Το όνομα της μητέρας του Ιάσωνα-Ιησού Χριστού είναι Μαρία και είναι Μινωικό. Το αρχικό ήταν Μάϊρα, που με αναγραμματισμό γίνηκε Μαρία.
Το Εβραϊκό Μάριαμ προήλθε από το Μινωικό Μάϊρα(Μαρία)

ο Χριστός δεν ήταν Εβραίος αλλά Έλληνας, είναι η ίδια η ανθρώπινη μορφή του. Είχε ολοκάθαρα τα χαραχτηριστικά της φυλής των Ιαπετών, απόπου κατάγονται οι αρχαίοι Έλληνες.
Ήταν ψηλός, ξανθός, με γαλανά μάτια, με ίσα κλασσική μύτη, με λεπτά χαραχτηριστικά.

Ενώ οι Εβραίοι είναι το ακριβώς αντίθετο. Κοντοί, μελαχροινοί, με μαύρα μικρά μάτια, με γαμψές μύτες και τα χοντρά χαρακτηριστικά της σημίτικης φυλής από την οποία ποσέρνουν.

ΣΑΣ ΜΟΙΑΖΕΙ ΓΙΑ ΕΒΡΑΙΟΣ Ο ΙΑΣΩΝ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ;
ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ!! ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΕ ΤΑ ΜΕ ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ!!

Νέα πρόοδος στην ανάγνωση των καμένων από τον Βεζούβιο Ελληνικών παπύρων του Ηρακλείου Καμπανίας

Επιστήμονες στην Ιταλία συνεχίζουν -με νέες μεθόδους σύγχρονης ψηφιακής τεχνολογίας- το εικονικό ξετύλιγμα και την ανάγνωση των αρχαίων παπύρων του Ηρακλείου (Ερκουλάνουμ) στην Καμπανία και, όπως ανακοίνωσαν, έκαναν νέα πρόοδο στο πολύ δύσκολο έργο τους.

Οι πάπυροι του Ηρακλείου (Herculaneum scrolls), πολλοί εκ των οποίων αφορούν έργα Ελλήνων φιλοσόφων, ανακαλύφθηκαν το 1752-54 σε αρχαιολογικές ανασκαφές στη λεγόμενη «βίλα των παπύρων» στο Ηράκλειο (Ερκολάνουμ) της Καμπανίας στην Ιταλία, κοντά στην Πομπηία. Η βίλα είχε καταστραφεί και θαφτεί στις στάχτες μετά την έκρηξη του γειτονικού ηφαιστείου του Βεζούβιου το 79 μ.Χ.

Σήμερα, οι περίπου 1.800 πάπυροι φυλάσσονται στο Ινστιτούτο της Γαλλίας στο Παρίσι και στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στη Νάπολη. Ουσιαστικά πρόκειται για την μοναδική αρχαία Ελληνο-ρωμαϊκή βιβλιοθήκη που έχει διασωθεί και η οποία βρισκόταν σε ένα μικρό δωμάτιο της ρωμαϊκής βίλας. Είναι οι πρώτοι πάπυροι με ελληνική γραφή που έχουν βρεθεί σε αρχαιολογικές ανασκαφές.

Μετά την έκρηξη του Βεζούβιου, ένα κύμα καυτού αέρα, που έφθασε τους 320 βαθμούς Κελσίου, έκαψε τους ευαίσθητους παπύρους και τους άφησε απανθρακωμένους σε κατάσταση υπερβολικά ευάλωτη για να δοκιμάσουν οι ερευνητές να τους ανοίξουν και να τους διαβάσουν, χωρίς να διακινδυνεύσουν σοβαρά να τους καταστρέψουν. Έως τώρα επιχειρήθηκε από τους αρχαιολόγους να ανοιχθούν γύρω στους 800, αλλά συχνά το εγχείρημα είχε καταστροφικά ή περιορισμένα αποτελέσματα.

«ΣΠΟΝΔΑΙ»

Η λέξη σπονδή είναι παράγωγο του ρήματος «σπένδω» και σημαίνει την έγχυση κάποιου υγρού μέσω κάποιου σκεύους ως προσφορά σε κάποιο θεό. Το υγρό, του οποίου ένα μέρος ενσταλαζόταν πάνω σε τράπεζα πριν ακόμη μοιραστεί για την πόση, ήταν συνήθως οίνος αναμεμειγμένος με νερό (κρᾶσις). Πολλές φορές όμως αντί οίνου τις σπονδές τις τελούσαν χρησιμοποιώντας κάποιο άλλο υγρό όπως π.χ νερό (υδρόσπονδα), μέλι (μελίσπονδα), γάλα (γαλακτόσπονδα) ή λάδι (ελαιόσπονδα). Συχνά επίσης χρησιμοποιούνταν μείγμα από μέλι και γάλα (μελίκρατον). Στα κείμενα του Θουκυδίδη, του Θεόφραστου, του Παυσανία, του Πλουτάρχου, του Αντιφώντος και του Αθήναιου πληροφορούμαστε για σπονδές που γίνονταν με καρπούς της γης, με άνθη, με αλεύρι, με γλυκίσματα ή με μύρο, μείγμα δηλαδή από σμύρνα, λιβανωτό και στεφάνους. (Αθήναιος-Δειπνοσοφιστές, Α, 16.21)

Οι σπονδές είχαν ως σκοπό την εξιλέωση, την παράκληση σε κάποιον θεό, τον καθαγιασμό της οικίας ή του τόπου καθώς και την ιερή κύρωση υπόσχεσης, συνθήκης ή όρκου. Γίνονταν προς τιμήν των θεών, των ημίθεων και των ηρώων όπως αναφέρει ο Πλάτωνας στους Νόμους του (799 α-β). Τα ειδικά αγγεία τα οποία χρησιμοποιούσαν για να σπένδουν λέγονταν Σπονδεία και είχαν διαφορετικές μορφές και ονομασίες. Στον Όμηρο αναφέρεται το Δέπας (ποτήρι) με το οποίο μοιραζόταν το υγρό της σπονδής στους παριστάμενους:
«Ως αρ’ έφη και αναϊξας δέπας αμφικύπελλον μητρί φίλη εν χειρί τίθει…» Το δέπας χρησιμοποιούνταν επίσης και στις αγροτικές σπονδές όπου ονομαζόταν Σκύφος:
«Αυτάρ έπει δείπνησε και ήραρε θυμόν εδωδή, και οι πλησάμενος δώκε σκύφος, ώ περ έπινεν, οίνου ενίπλειον.» (Οδύσσεια ξ 124-125)
Σε άλλα αποσπάσματα του Ομήρου και στο Λεξικό του Ησύχιου το αγγείο της σπονδής φέρει την ονομασία Κισσύβιον:
«Και τότ’ εγώ Κύκλωπα προσηύδων άγχι παραστάς , κισσύβιον μετά χερσίν έχων μέλανος οίνοιο.» (Οδύσσεια ι 345-347) «Κισσύβιον, το εκ κισσύνου ξύλου ποτήριον και ο Σκύφος» (Ησύχιου λεξικόν, Ι 346)
Ως σπονδεία χρησιμοποιούνταν επίσης η «φιάλη» και ο «κρατήρας». Η φιάλη ήταν ένα αβαθές πήλινο αγγείο μέσα στο οποίο έβραζαν υγρά. Ο κρατήρας (εκ του κεράννυμι) ήταν ένα μεγάλο και ευρύ αγγείο με το οποίο κερνούσαν τον νερωμένο οίνο.Τοποθετούνταν πάνω σε τρίποδα στη μεγάλη αίθουσα της οικίας στα αριστερά της εισόδου και κατά τη διάρκεια της σπονδής έπρεπε να είναι ξέχειλος από οίνο. Ήταν κατασκευασμένος από άργυρο με στεφάνη ή χείλος από χρυσό ή ήταν ολόχρυσος και χρησιμοποιούνταν επίσης στις γαμήλιες τελετές. 

ΠΡΟΣΩΝΥΜΙΑ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ

Πολλά είναι τα προσωνύμια που περιβάλλουν τη θεά του έρωτα, της ομορφιάς και της γονιμότητας, Αφροδίτης. Ένα από τα πιο διαδεδομένα ήταν Ουράνια ή Ουρανία ως δηλωτικό της ουράνιας καταγωγής της και των κοσμικών δυνάμεων που εκπροσωπούσε καθώς σύμφωνα με τον μύθο γεννήθηκε από το σπέρμα των ακρωτηριασμένων γεννητικών οργάνων του Ουρανού που έπεσε στη θάλασσα, από τους αφρούς της οποίας αναδύθηκε η θεά. Ως εκ τούτου λοιπόν και Αναδυομένη.

Ενδεικτικές ήταν και οι προσωνυμίες Κυθέρεια ή Κύπριδα που απέκτησε λόγω της ιδιαίτερης λαμπρότητας με την οποία λατρευόταν στα Κύθηρα και στην Κύπρο. Συνοδευτικά του ονόματός της αποτελούσαν επίσης τα επίθετα Πελαγία ή Θαλασσία που υποδήλωναν την θαλασσινή της προέλευση και Ευπλοία ως προστάτιδας των ναυτικών. 

Ως Ουρανία Αφροδίτη λατρευόταν με μεγαλοπρέπεια στην Αθήνα και στους Αττικούς δήμους. Σύμφωνα με την παράδοση η λατρεία της ως "Ουρανίας" καθιερώθηκε από τον βασιλιά Αιγέα ενώ από τον γιο του, τον Θησέα, η θεά απέκτησε και το προσωνύμιο Πάνδημος που της αποδόθηκε επειδή ο Θησέας συνένωσε όλους τους δήμους της Αθήνας στους οποίους συνεχιζόταν η λατρεία της. 

Στον Πλάτωνα οι προσδιορισμοί Ουρανία και Πάνδημος προσδίδουν τη δυϊκή φύση του έρωτα που αντιπροσώπευε η θεά: αφενός τον ανώτερο, υπερβατικό, άχραντο αλλά στείρο έρωτα . Αφετέρου τον γήινο, γονιμοποιό, τον παραγόμενο από τις αισθήσεις έρωτα, τον προσιτό σε όλους και αποδεκτό επειδή γεννούσε τη ζωή. Ενδεικτικοί της αντίληψης αυτής οι ακόλουθοι στίχοι του Ευρυπίδη που αντανακλούν το μεγάλο σεβασμό και την ευγνωμοσύνη των αρχαίων στο πρόσωπο της θεάς: 

Θάνατος...πανίσχυρο φόβητρο και πανίσχυρο σύμβολο

Ο Θάνατος στην αρχαία Ελλάδα ήταν αρσενικό φτερωτό πνεύμα. Ήταν ο αδελφός του Ύπνου στην Ιλιάδα, μοιάζουν αρκετά σαν καταστάσεις. Ήταν γιος της Νύκτας, της προσωποποίησης της νύχτας. Σκοτάδι κυριολεκτικό σκεπάζει τον άνθρωπο που έχασε τη ζωή του και σκοτάδι σκεπάζει μεταφορικά σαν πέπλο μυστηρίου ό,τι βρίσκεται μετά τον θάνατο. Πολλοί εξερεύνησαν αυτό το άγνωστο και ανέπτυξαν θεωρίες και συστήματα για το τι μέλλει γενέσθαι, τι υπάρχει μετά το τέλος.

Ο άνθρωπος έχει από πάντα αυτήν την ανησυχία της εξερεύνησης του τι βρίσκεται πιο πέρα, δεν του φτάνει να δέχεται τους φυσικούς νόμους και τα πράγματα όπως ακριβώς είναι, όπως τα βιώνει. Ειδικά ο θάνατος σηματοδοτεί μια πλήρη αλλαγή της φύσης μας. Από εκεί που ζούμε, ξαφνικά δεν υπάρχει η προσωπική μας ζωή αλλά το σώμα μας υπάρχει ακόμα, μοιάζει να έφυγε κάτι από μέσα του, η μοναδική κινητήριος δύναμή του, η ψυχή.

Ο θάνατος είναι ύστατη παρηγοριά των φτωχών και αδικημένων. Μέχρι σήμερα κανείς δεν κατάφερε να επιμηκύνει τη ζωή του πάνω από μερικά χρόνια. Όταν κάποιοι υποφέρουν, ξέρουν πως ούτε αυτοί θα υποφέρουν για πάντα, ούτε όμως και αυτοί που (φαίνεται) πως ζούνε μια ωραία ζωή.

Στις θρησκείες η μετά θάνατον ζωή είναι ίσως η σημαντικότερη. Η φιλοσοφία της διδάσκεται έτσι ώστε να ενθαρρύνει τους πιστούς, να αποθαρρύνει τους άπιστους, να διατηρεί μια αίσθηση ασφάλειας, συνδεδεμένη με τις καλές πράξεις που κάνουμε σε αυτήν τη ζωή και με τις αξίες που έχουμε.

«Τι αλλάζει μέσα σου όταν χάνεις τη μητέρα σου, νέα» – Το διδακτικό γράμμα μίας φοιτήτριας

«Θα κουβαλάω για πάντα το βάρος της προσωπικής/οικογενειακής τραγωδίας για το υπόλοιπο της ζωής μου. Αλλά και τα μαθήματα ζωής, που πήρας εξαιτίας της απώλειας της μητέρας μου».

Με ένα συγκινητικό, αλλά και συνάμα διδακτικό γράμμα, η νεαρή φοιτήτρια, Alyssa Adams μοιράζεται τα όσα διδάχτηκε μέσα από μία προσωπική απώλεια, το θάνατο της μητέρας της, όταν ήταν 21 χρόνων. Η νεαρή κοπέλα μοιράζεται τα συναισθήματα της και αποκαλύπτει όσα την έκανε να νιώθει η απώλεια, αλλά και όσα τη δίδαξε.

Διαβάστε το γράμμα της, έναν χρόνο μετά την απώλεια

«Πριν από έναν χρόνο σαν σήμερα ολόκληρος ο κόσμος μου γκρεμίστηκε με την είδηση ότι η μητέρα μου πέθανε. Κάτι τόσο τραυματικό αλλάζει εντελώς το ποιος είσαι και το πώς βλέπεις τον κόσμο. Ήμουν μια νέα κοπέλα, 21 χρόνων, με δύο μικρότερες αδερφές, όλες ορφανές από μητέρα, που έπρεπε να συνεχίσουμε την ζωή χωρίς τον ένα γονιό. Έχει περάσει ένας χρόνος από τον πόνο που συντάραξε την ψυχή μας. Ένας χρόνος που δεν θα ήθελα να ξαναζήσω ποτέ, ως εμπειρία. Όμως μέσα από αυτή την εμπειρία, έχω αποκτήσει πολλά σκληρά διδάγματα που θα κουβαλάω μέσα για το υπόλοιπο της ζωής μου.

Οι γονείς σας σάς είδαν να παντρεύεστε

Πολλοί ενήλικες που έχουν χάσει πρόσφατα τους γονείς τους θα σου πουν ότι ξέρουν τι περνάς, αλλά δεν ξέρουν. Τίποτα δεν με κάνει να μαζεύομαι περισσότερο, όταν ένας αρκετά μεγάλος μου λέει ότι κατανοεί απόλυτα τι πέρασα, και πως θα είναι εκεί για εμένα. Οι γονείς σας, όμως, σας είδαν να μεγαλώνετε, ήταν εκεί στο γάμο σας, γνώρισαν τα παιδιά σας, τα εγγόνια τους. Η μητέρα μου έχασε το γάμο της αδελφής μου, η μητέρα μου δεν θα με δει να αποφοιτώ από το πανεπιστήμιο, δεν θα βοηθήσει τη μικρή μου αδελφή μου να βγάλει το λύκειο, ούτε βέβαια θα τη δει να παίρνει το πτυχίο της. Επομένως, σας παρακαλώ να μην εξισώνετε την κατάσταση, δεν έχετε ιδέα τι περνάω. Έχω μάθει ότι το λένε αυτό για να δείξουν αλληλεγγύη, συμπόνια, και συμπάθεια και όλα αυτά τα σχετικά, αλλά η δήλωση έχει τόση άγνοια… που με φέρνει στο επόμενο που θέλω να πω…

Δὲν θέλω τὴν κριτική…

Θέλω τὴν συμβουλή.
Θέλω τὴν φιλία σου.
Τὴν κατανόησιν…
Τὴν γνώσιν σου…

Ἐὰν ἤθελα νὰ μὲ κρίνῃς, ἄσε καλλίτερα… Ξέρω νὰ τὸ κάνῳ καὶ μόνη μου… 
Ἡ κριτικὴ εἶναι καταστροφική, ἰδίως ἐὰν γίνεται μὲ στόχο νὰ μοῦ ἀναδείξῃς τὸ πόσο καλὸς εἶσαι ἐσὺ καὶ πόσο κακὸς ἐγώ. 
Νὰ μὲ διδάξῃς θέλω, ὄχι νὰ μὲ κρίνῃς. 
Νὰ μοῦ ὑποδείξῃς τὰ λάθη μου καὶ νὰ μοῦ τὰ ἐξηγήσῃς. Ὄχι σκέτο νὰ μὲ καταδικάζῃς…
Ἄλλως τὲ ὅλοι μας δὲν ἔχουμε τὰ ἴδια ταλέντα… Οὔτε τὶς ἴδιες ἀδυναμίες… Οὔτε τὶς ἴδιες ἱκανότητες…
Ἐσὺ εἶσαι πιὸ ἔξυπνος ἀπὸ ἐμέναν… Τὸ ἀναγνωρίζω…

«Πιάστηκε» ΕΞΩΓΗΙΝΟΣ ΜΕΣΑ στον ΔΔΣ; Η NASA «KOBEI» το ΣΗΜΑ της ΖΩΝΤΑΝΗΣ ΜΕΤΑΔΟΣΗΣ (Βίντεο)

Γράφει ο Σπύρος Μακρής

Μία μυστηριώδης φιγούρα φαίνεται να πλησιάζει το παράθυρο του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, από το εσωτερικό του…

Μοιάζει σαν να θέλει να ρίξει μια ματιά έξω από αυτόν, στο διάστημα, ή σε «συμπατριώτες» του που βρίσκονται στο δικό τους σκάφος.

Είναι εύκολο να υποστηρίξει κάποιος ότι αυτό που βλέπουμε στο παράθυρο δεν είναι εξωγήινος αλλά η φιγούρα κάποιου από τους αστροναύτες που ζουν στον Σταθμό, η οποία όμως φαίνεται αρκετά απόκοσμη από την εξωτερική κάμερα…

Σύμφωνα, όμως, με το video που ακολουθεί, η NASA «έκοψε» την ζωντανή μετάδοση. Άραγε, να ήταν κάτι τυχαίο; Να ήταν μία σύμπτωση;

Κλίμαξ ...

Η περίοδος των ημερών μέχρι την Ηλιακή Έκλειψη στις 21 που αναμένεται με ολοένα αυξανόμενο ενδιαφέρον, έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που είναι κοινό βίωμα σε πολλούς ανθρώπους: ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα που διαδέχονται το ένα το άλλο με ταχύτητα και με την αίσθηση ότι κάτι πολύ διαφορετικό συμβαίνει πια στον εσωτερικό μας κόσμο.

Πολλοί αναρωτιούνται τι τους συμβαίνει και δεν μπορούν να σταθεροποιηθούν σε μια κατάσταση, αλλά ταλαντεύονται διαρκώς από το ένα άκρο στο άλλο, πότε με μια χαρά που φαίνεται να πηγάζει από το πουθενά, καθώς τίποτα πολύ ουσιαστικό δεν φαίνεται να έχει αλλάξει και πότε με μια βαθιά ανείπωτη θλίψη σαν κινούμενη άμμος που τους βουλιάζει σε σκοτεινά, απαισιόδοξα τοπία. 

Οι ενέργειες που κατέρχονται στην Γαία με μορφή καταιγίδας, εδώ και πολύ καιρό, σκοπό τους έχουν να ανυψώσουν κάθε μορφή ζωής στο επόμενο στάδιο της εξέλιξης, προωθώντας έτσι μια εποχή χωρίς προηγούμενο, όπου τίποτα δεν πρόκειται να μείνει το ίδιο, τόσο στη Γαία όσο και σε ολόκληρο τον Γαλαξία.

Το τέλος της Κοσμικής Περιόδου των 25.000 περίπου χρόνων έφτασε, η 3η και 4η διάσταση αποδομούνται και η 5η διάσταση ανοίγει τις Πύλες της και καλωσορίζει όσους/ες είναι έτοιμοι/ες να την διασχίσουν.

Σ`αυτή την διάσταση όμως, η δύναμη της σκέψης αποτελεί έναν καθοριστικό παράγοντα που παρέχει δημιουργικές ευκαιρίες αντάξιες του αποκρυφιστικού αξιώματος: "συν-δημιουργός με τον Θεό/την Θεά". Μπορείς να το φανταστείς σαν μια κατάσταση συνείδησης όπου καθετί που σκέφτεσαι θα υλοποιείται μπροστά σου άμεσα, συνεπώς, ο εξαγνισμός των σκέψεών μας από κάθε συχνοτικό πρότυπο της 3ης/4ης διάστασης, είναι το ζητούμενο για όσους/ες θα κάνουν την προσπάθεια ν`ανυψωθούν. Αυτή είναι η βασική αιτία που τα τελευταία χρόνια έχουμε υποστεί ισχυρή πίεση για ν`απομακρυνθούμε από τα παρωχημένα νοητικά πλαίσια του παλιού κόσμου και να γκρεμίσουμε τις γέφυρες που μας συνδέουν με αυτόν, είτε μέσω της απόρριψης παλιών ταυτοτήτων είτε μέσα από την συμφιλίωση με τις εμπειρίες μας. 

Ο Κόλπος του Άντεν, τα Wikileaks και οι ''πύλες'' της NASA

Τα τελευταία χρόνια γίναμε μάρτυρες του απηνούς διωγμού του Τζούλιαν Ασάνζ, δημιουργού του ιστότοπου WikiLeaks, ο οποίος δημοσιεύει απόρρητα έγγραφα διάφορων κυβερνήσεων και μυστικών υπηρεσιών. 

Εκείνο όμως που φαίνεται να «καίει» πραγματικά είναι ένα αρχείο που φέρεται να έχει ακόμα στην κατοχή του ο Mr WikiLeaks και αφορά σ’ ένα μυστηριώδες φαινόμενο στον Κόλπο του Αντεν. Για το φαινόμενο αυτό υποτίθεται ότι έχει στηθεί μια γιγαντιαία μυστική επιχείρηση, στην οποία και συμμετέχουν 27 χώρες.

Είναι δυνατόν η μεγαλύτερη διεθνής ναυτική δύναμη που έχει συγκροτηθεί ποτέ να έχει αναπτυχθεί στον Κόλπο του Αντεν, στα ανατολικά της Αφρικής, «σαρώνοντας» όλη την περιοχή μόνο και μόνο για να αντιμετωπίσει τους Σομαλούς πειρατές οι οποίοι συχνά κάνουν ρεσάλτο στα διερχόμενα εμπορικά πλοία; 

Σύμφωνα με μια άποψη, το υπαρκτό πρόβλημα δεν δικαιολογεί την ανάπτυξη μιας τόσο μεγάλης δύναμης, συνεπώς κάτι άλλο πρέπει να συμβαίνει στα ανοιχτά της Υεμένης. Κάτι το οποίο πρέπει να παρακολουθείται στενά, αποτελώντας παράλληλα και ένα επτασφράγιστο μυστικό. 

Το έγγραφο που φέρεται να έχει στην κατοχή του ο Ασάνζ δεν το έχει δει κανείς, παρ’ όλα αυτά το περιεχόμενό του υποτίθεται ότι έχει διαρρεύσει στο Διαδίκτυο. 

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουν δημοσιευτεί, τον Νοέμβριο του 2000 ο διοικητής του ρωσικού στόλου της Βόρειας Θάλασσας, ναύαρχος Νικολάι Μαξίμοφ, έστειλε απόρρητη αναφορά στον τότε πρόεδρο της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, για μια μαγνητική δίνη που είχε δημιουργηθεί στον Κόλπο του Αντεν, ανοιχτά της Σομαλίας. 

Στην αναφορά αυτή γίνεται λόγος για συντονισμένες με τις ΗΠΑ και την Κίνα προσπάθειες να μελετηθεί και να περιοριστεί η δίνη, που φαίνεται να αψηφά όλους τους νόμους της φυσικής. Θεωρητικά η μαγνητική δίνη είναι μια τρύπα στην ατμόσφαιρα, η οποία τραβά ενέργεια στο εσωτερικό της.