Ο «νόμος» της ηθικής στο Βυζάντιο: Πώς τιμωρούσαν παιδεραστές, κτηνοβάτες... και τι έκαναν στις μοιχαλίδες (βίντεο)

Ο τρόπος ζωής των Βυζαντινών και οι περί ηθικής αντιλήψεις τους είχαν στο επίκεντρο την εγκράτεια. Γι’ αυτό καυτηριαζόταν με πολύ σκληρό τρόπο το πάθος της παιδεραστίας και της ομοφυλοφιλίας, το οποίο θεωρούνταν δαιμόνιο, και μάλιστα το αισχρότερο όλων.

Κατά τους Βυζαντινούς τα είδη της «αρσενοκοιτίας» ήταν τρία: το πρώτο και ελαφρότερο ήταν «το παρ’ άλλων παθείν», το δεύτερο και βαρύτερο «το ποιήσαι εις έτερον» και το τρίτο και βαρύτατο «το παθείν παρ’ ετέρου και ποιήσαι εις έτερον». Υπήρχε μάλιστα και σχετική παλαιά παροιμία, η εξής: «Καλύτερα να κρύψει κανείς πέντε ελέφαντες υπό μάλης παρά έναν κίναιδο».

Στην ίδια λογική κινούνταν και η αντίληψη ότι αν συναντούσε κανείς πρωί κίναιδο στον δρόμο, ήταν κακός οιωνός. Τέλος, ο Γρηγόριος ο Θεολόγος μιλάει για αρσενικοθήλυκους άντρες, που δεν ήταν ούτε άντρες ούτε γυναίκες, αλλά άντρες για τις γυναίκες και γυναίκες για τους άντρες.

Τὴν Χαρὰ τὴν ζῶ ὁλόκληρη!!!

Καὶ τὴν θλίψιν μισή.
Ὅταν μὲ εὑρίσκῃ μία χαρά, πρέπει, ὀφείλω, χρειάζομαι νὰ τῆς δίδω ὅσο τὸ δυνατὸν περισσότερο χῶρο γιὰ νὰ ἁπλωθῇ.
Κι ὅταν φθάνῃ ἡ θλίψις, πρέπει νὰ τὴν ἀποδομῶ ὅσο μπορῶ περισσότερο…

Ἐὰν τὰ καταφέρω καλά, τότε τὸ «ἰσοζύγιον» θὰ εἶναι θετικόν.

Νεκροζώντανοι άνθρωποι σε μια πεθαμένη κοινωνία…

Ο κόσμος γύρω μας…
αυτά που αποφεύγουμε να δούμε συνειδητά την ημέρα, στοιχειώνουν το υποσυνείδητό μας τη νύχτα.

Εικόνες του Μετρό:
Άνθρωποι βιαστικοί, άνθρωποι απορροφημένοι στον δικό τους προσωπικό κόσμο που δεν κοιτούν τριγύρω τους, παρά με άδεια βλέμματα τρέχουν προς τις σκάλες για να φύγουν μια ώρα αρχύτερα

Είναι η Ευελιξία το Χρυσό Κλειδί στις Ανθρώπινες Σχέσεις;

Είναι η ευελιξία το χρυσό κλειδί που θα ξεδιπλώσει τις ανθρώπινες σχέσεις σε μια ομαλή και αρμονική συνύπαρξη των ανθρώπων; Η λειτουργικότητα της βασίζεται σε εκείνες τις ισορροπίες που θα αναπτυχθούν και θα επιτρέψουν μια χρυσή τομή σε κάθε είδους προβλήματα που εμφανίζονται στο ατομικό και κοινωνικό μας γίγνεσθαι.

Τις περισσότερες φορές υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις που μας προειδοποιούν εάν αυτό που εμφανίζεται είναι παροδικό ή έχει την τάση να πάρει μια πιο σταθερή μορφή δημιουργώντας μας έντονο προβληματισμό.

Το σημαντικότερο όλων είναι η ίδια μας ζωή και πως εμείς την αντιμετωπίζουμε καθημερινά σε κάθε της έκφανση. Ασφαλώς και υπάρχουν και οι αστάθμητοι παράγοντες, όμως στο χέρι του καθενός είναι να ελέγξει κάθε συμπεριφορά που δεν είναι φιλική στον ίδιο ή τον συνάνθρωπο του.

Όλοι μας έχουμε καθημερινά να αντιμετωπίσουμε διάφορες προκλήσεις οι οποίες αρχικά προκαλούν στους περισσότερους πανικό ή αποπροσανατολισμό από τους αρχικούς τους στόχους.

Μην το βάζετε στα πόδια αντιμετωπίστε το κακό στην ρίζα του προβλήματος.

Μια υγιής προσέγγιση είναι ο επαναπροσδιορισμός των ατομικών και κοινωνικών μας αναγκών και πως μπορούμε να οριοθετήσουμε τον ευατό μας σε μια νέα κατάσταση ή σε μια κατάσταση που χρονίζει.

Οι λύσεις βρίσκονται πάντα μέσα μας αρκεί να συνδεθούμε με το βαθύτερο πνευματικό μας εγώ . Η νομοτέλεια της ανθρώπινης φύσης έχει προβλεφθεί από τη μέρα που γεννηθήκαμε αρκεί να χρησιμοποιήσουμε όλες εκείνες τις θετικές δυνάμεις που θα αντιστρέψουν κάθε αρνητικό αποτέλεσμα.

Ασφαλώς υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι δεν μπορούν να λειτουργήσουν από μόνοι τους και για αυτό χρειάζονται βοήθεια ειδικού που θα τους βοηθήσει να επιλύσουν τα προβλήματα τους. Για όλα υπάρχει λύση. Αρκεί να θέλουμε να αλλάξουμε ριζικά προς το καλύτερο το οποίο είναι ασφαλώς και το ζητούμενο.

Δέσμευση ή Ανασφάλεια;

«Η τέχνη του να ζούμε καλύτερα ή Όσα δεν μας έμαθε κανείς για τη ζωή»

Η τέχνη του να ζούμε καλύτερα

Μήπως στην προσπάθεια να είμαστε ευτυχισμένοι καταλήξαμε να ζούμε τον καταναγκασμό της ευτυχίας, που έχει γίνει συνώνυμο της πληρότητας; Σήμερα μοιάζει ανήθικο να μην είσαι ευτυχισμένος όπως λέει και ο Μπρύκνερ στη Αέναη Ευφορία. Έχουμε, όπως τονίζει, περάσει από το δικαίωμα στην ευτυχία, στην ευτυχία σαν επιταγή. Η αλήθεια είναι πως έχουμε ξεχάσει να «είμαστε» και αναλωνόμαστε στο να θα «κάνουμε» (ίσως και στο πόσες ώρες να εργαστούμε) ώστε να «έχουμε». Κάθε ρήμα και άλλη κοσμοθεωρία. Γιατί όσα και να έχεις, δεν σε κάνει να είσαι πιο άνθρωπος, να είσαι πιο ευτυχισμένος, πιο ήρεμος, πιο γαλήνιος και πολλά άλλα.

Η Δυστυχία που φτιάχνουμε μόνοι μας

Σκέφτομαι ότι ίσως να έχει δίκαιο ο Watzlawick όταν αναρωτιόταν «τι και πουθα ήμασταν χωρίς τη δυστυχία μας; Την χρειαζόμαστε απελπισμένα». Για να συμπληρώσει λίγο πιο κάτω στο βιβλίο του «Φτιάξε τη δυστυχία σου μόνος σου» «Βέβαια, ο αριθμός των ανθρώπων που είναι προικισμένοι από τη φύση με ταλέντο να δημιουργήσουν την προσωπική τους κόλαση είναι σχετικά μεγάλος», κάτι στο οποίο τείνω να συμφωνήσω. Συχνά χτίζουμε τη φυλακή που μας εγκλωβίζει, συντηρούμε τις σχέσεις που μας περιορίζουν, και  ζούμε ζωές αβίωτες -στερημένες από χαρά, προσωπική εξέλιξη και αγάπη.

Όσα δεν μας έμαθε κανείς για τη ζωή

Τι είναι η ζωή μας λοιπόν; Μήπως ένα εκκρεμές μεταξύ ευτυχίας και δυστυχίας; Διαβάζοντας το βιβλίο του Ken Robinson «Άλλη λογική» αναλογίστηκα για πολλοστή πόσα δεν μας έμαθαν στο σχολείο για τη ζωή, για τον εαυτό μας, για το πώς σκεφτόμαστε και το πώς νιώθουμε. Μας έμαθαν για ημίτονα και συνημίτονα, μάθαμε νεράκι την προπαίδεια (ή τέλος πάντων σχεδόν νεράκι), μάθαμε για ιστορία, γεωγραφία και άλλα πολλά, αλλά δεν μάθαμε να λέμε πως νιώθουμε πέρα από ένα ξερό καλά, κακά, μέτρια ή χάλια.

Που πήγε ο θυμός, η λύπη, η απογοήτευση, η στεναχώρια, η ματαίωση, η χαρά, η προσμονή, ο ενθουσιασμός, η καχυποψία, η αγωνία, η απελπισία, η οργή, η ηρεμία, η γαλήνη και τόσα άλλα συναισθήματα.  Δεν μάθαμε να αναλαμβάνομαι την ευθύνη του εαυτού μας και των πράξεων μας, δεν μάθαμε να σεβόμαστε τον άλλο, το περιβάλλον, τα ζώα. Δεν μάθαμε να είμαστε ενεργοί πολίτες, να προβληματιζόμαστε, να ταλανιζόμαστε και να αποφασίζουμε για το μέλλον μας.

Ποια φυσικά βιάγκρα θα σας βγάλουν… ασπροπρόσωπους;

Οι σεξουαλικές επιδόσεις του άντρα είναι σε άμεση εξάρτηση από πολυάριθμους παράγοντες τόσο βιολογικούς όσο και ψυχολογικούς.

Σύμφωνα με τους ερευντητές της Κλινική Cleveland, περίπου το 52% όλων των ανδρών θα βιώσει περιστασιακά τα συμπτώματα της στυτικής δυσλειτουργίας. Μάλιστα ο αριθμός αυτός εκτοξεύεται στο 70% για τους άνδρες ηλικίας άνω των 70 ετών.

Δείτε ποια φυσικά βιάγκρα θα σας βγάλουν… ασπροπρόσωπους!

Ο ήλιος ανεβάζει τη…λίμπιντο!

Μελέτη που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό The Lancet αποκάλυψε ότι η ηλιοθεραπεία αυξάνει τα επίπεδα βιταμίνης D, η οποία με τη σειρά της πυροδοτεί τη ροή της τεστοστερόνης στους άνδρες και έτσι τους μεταμορφώνει σε… ταύρους στο κρεβάτι.

Το μυστικό των Σκανδιναβών για την ευτυχία

Πώς είναι δυνατόν οι Σκανδιναβικές χώρες να είναι από τις πιο ευτυχισμένες του κόσμου, παρά τον μουντό και συχνά συννεφιασμένο καιρό; Και ποιο είναι το πραγματικό μυστικό του ευ ζην στις χώρες αυτές;

Η πιο ευτυχισμένη χώρα

Φέτος η Νορβηγία κατέκτησε τον τίτλο της «πιο ευτυχισμένης χώρας», κλέβοντας την πρώτη θέση από την επί σειρά ετών «πρωταθλήτρια» Δανία. Αυτό δεν είναι τυχαίο μιας και οι Σκανδιναβικές χώρες βρίσκονται εδώ και χρόνια στην κορυφαία δεκάδα. Σύμφωνα με μια έρευνα που διεξήχθη υπό την καθοδήγηση επιστημόνων στο Πανεπιστήμιο του Warwick, οι Σκανδιναβοί γεννιούνται με μια γενικότερα «καλή διάθεση» και με μια αντίσταση στην κατάθλιψη. Η έρευνα υποστηρίζει λοιπόν, πως η ευτυχία των Βόρειων λαών δεν έγκειται τόσο στην κρατική οργάνωση και τις δημόσιες παροχές, αλλά σε μια γενετική προδιάθεση.

Ένα ακόμη ενδιαφέρον σημείο από την έρευνα είναι το γεγονός ότι οι περισσότεροι Σκανδιναβοί έχουν χαμηλότερες προσδοκίες από τη ζωή από ότι εμείς οι Έλληνες.

Η εκπλήρωση των ονείρων και των στόχων τους είναι λιγότερο απαιτητική και πιο ρεαλιστική, ενισχύοντας έτσι ακόμη περισσότερο το αίσθημα ικανοποίησης στις ζωές τους. Μάλιστα κάτι τέτοιο φαίνεται να υποστηρίζεται και από άλλες παρόμοιες έρευνες.

Από προσωπική εμπειρία, μπορώ να πω πως ένας ακόμη παράγοντας είναι και ο υγιεινός τρόπος ζωής των Σκανδιναβών. Ήταν ένα από τα πράγματα που με εξέπληξε θετικά όταν πρωτοήλθα στη Δανία. Άνθρωποι όλων των ηλικιών γυμνάζονται και αθλούνται και η γυμναστική θεωρείται πιο πολύ ως ένας τρόπος χαλάρωσης παρά ως ένα μέσο βελτίωσης της εξωτερικής τους εμφάνισης. Ανάμεσα στους πιο δημοφιλείς τρόπους άσκησης είναι το τρέξιμο, η ποδηλασία και το περπάτημα. Όμως η καλύτερη με διαφορά δραστηριότητα για τους Σκανδιναβούς είναι το «hygge» (χου-γκα)!

Οι φονιάδες της διπλανής «πόρτας»

Η δολοφονία του τουρίστα από μπράβους στη Ζάκυνθο, θα μπορούσε να έχει συμβεί οπουδήποτε στη χώρα, όσο υπάρχουν επιχειρήσεις της νύχτας που λειτουργούν περίπου ως αυτόνομα κράτη

Υπό κανονικές συνθήκες, οι επόμενοι Αμερικανοί που θα πατήσουν στη Ζάκυνθο, πρέπει να είναι πεζοναύτες ή SEALS, όπως εκείνοι που έστειλαν τον Οσάμα να τα πει με τον Προφήτη του. Προορισμός τους θα είναι εκείνο το μπαρ, όπου ένας νέος συμπατριώτης τους σκοτώθηκε από τις γροθιές μπράβων.

Δεν φταίει, βέβαια, το νησί της Ζακύνθου, προς Θεού. Θα μπορούσε να έχει συμβεί παντού, σε οποιοδήποτε σημείο της χώρας. Και αυτό είναι πρόβλημα. Οχι για τον τουρισμό, αλλά για όλους μας. Απλώς τους περισσότερους δεν μας απασχολεί. Διότι εμείς δεν μπλέκουμε σε φασαρίες. Εμείς δεν πηγαίνουμε σε τέτοια μαγαζιά, άσε που ανεβάζουμε και το τζάμι από το παράθυρο, όταν περνάμε απ’ έξω. Λάθος. Αν δεν πας εσύ, μπορεί να πάει το παιδί σου. Και όπως έχουμε δει και άλλες φορές στο παρελθόν, μία λάθος λέξη, μία λάθος κίνηση μέσα ή έξω από αυτά τα μαγαζιά, μπορεί να σε στείλει στη μηχανή του κιμά.

Το περιστατικό με τον Αμερικανό δεν είναι φυσικά το πρώτο. Και άλλες φορές νέοι άνθρωποι έχουν χάσει έτσι τη ζωή τους. Γιατί συμβαίνει αυτό; Προς Θεού δεν ισχυρίζομαι ότι όλα τα μαγαζιά του είδους λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο. Ομως πολύ συχνά, το καθεστώς λειτουργίας τους, επιτρέπει στις ντουλάπες με πόδια, που έχουν για σεκιούριτι, να νομίζουν ότι δρουν σε ένα περιβάλλον όπου δεν υπάρχουν νόμοι και Αρχές, πέρα από τις σιδερογροθιές τους. Δεν μιλάμε, άλλωστε, για τους πιο έξυπνους ανθρώπους του κόσμου, σωστά;

Βίντεο με εικόνες φρίκης από τον ξυλοδαρμό μέχρι θανάτου του 22χρονου Αμερικανού στον Λαγανά, από το κλειστό κύκλωμα του μαγαζιού. «Ένας όχλος Σέρβων τον χτυπούσε ανελέητα» αναφέρει ο ένας πορτιέρης ...

Ο 22χρονος Μπακαρί τρέχει να ξεφύγει, αλλά μια δυνατή κλωτσιά τον ρίχνει στο δρόμο. Σε κλάσματα δευτερολέπτων, εκείνοι που τον κυνηγούν, τον χτυπούν με κλωτσιές χωρίς έλεος.

Τα δολοφονικά χτυπήματα στο σώμα και το κεφάλι, που στοίχισαν τη ζωή στον Μπακαρί Χέντερσον, αποκαλύπτει σήμερα το protothema.gr στο βίντεο-ντοκουμέντο που καταγράφηκε από κάμερα κλειστού κυκλώματος σε μαγαζί στο Λαγανά Ζακύνθου.

Όπως φαίνεται καθαρά, ο νεαρός Μπακαρί έτρεχε για να ξεφύγει από τους διώκτες του, αλλά μια δυνατή κλωτσιά στα πλευρά τον έριξε στο πίσω μέρος σταθμευμένου αυτοκινήτου και αμέσως σωριάστηκε στο έδαφος. Σε κλάσματα δευτερολέπτων, εκείνοι που τον κυνηγούσαν, τον χτύπησαν με κλωτσιές στο πρόσωπο και στο σώμα. Τα χτυπήματα ήταν θανατηφόρα.

Ο Αμερικανός δεν φαίνεται ούτε μια στιγμή να έχει τη δυνατότητα να σηκωθεί από τον δρόμο.

Όταν οι θύτες καταλαβαίνουν πως ο 22χρονος δεν έχει τις αισθήσεις του, ενώ αίματα τρέχουν από το πρόσωπό του, σταματούν τα χτυπήματα.

Κοπέλες που βρίσκονται στο σημείο και βλέπουν τουλάχιστον δέκα άτομα να χτυπούν βίαια έναν άνθρωπο, προσπαθούν να τους σταματήσουν. Κάποιες άλλες πιάνουν το κεφάλι τους μη μπορώντας να συνειδητοποιήσουν αυτό που βλέπουν.

 Οι σκηνές του ξυλοδαρμού είναι άγριες και κάποια κορίτσια βάζουν τα κλάματα!

Ο Μπακαρί, πεσμένος στον δρόμο, δεν κινείται. Κάποιος προσπαθεί να του κάνει μαλάξεις για να τον συνεφέρει, αλλά είναι μάταιο. Μέσα σε πέντε λεπτά έρχεται ασθενοφόρο και παραλαμβάνει τον 22χρονο που πλέον δε ζει.

Τι είναι ο Θεός; τι είναι το ασώματο και τι είναι το σώμα

ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ Ι
Στοβαίος 2,1,26

ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΕΡΜΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΤΑΤ

Αυθεντικό κείμενο:

Θεόν νοήσαι μεν χαλεπόν, φράσαι δε αδύνατον ώ και νοήσαι δυνατόν το γαρ ασώματον σώματι σημήναι αδύνατον, και το τέλειον το ατελεί καταλαβέσθαι ου δυνατόν, και το αίδιον το ολιγοχρονίω συγγενέσθαι δύσκολον. το μεν γαρ αεί εστί, το δε παρέρχεται και το μεν αληθεία εστί, το δέ υπό φαντασίας σκιάζεται. το δέ ασθενέστερο, του ισχυροτέρου και το έλαττον του κρείττονος διέστηκε τοσούτον, όσον το θνητόν του θείου. η δε μέση τούτων διάστασις αμαυροί τήν του καλού θέα οφθαλμοίς μεν γαρ τα σώματα θεατά, γλώττη δε τα ορατά λεκτά το δε ασώματον και αφανές και ασχημάτιστον και μηδέ εξ ύλης υποκείμενον υπό των ημετέρων αισθήσεων καταληφθήναι ου δύναται. εννοούμαι, ώ εννοούμαι ο εξειπείν αδύνατον, τούτον εστιν ο θεός.

Μεταφρασμένο:

Είναι μεν δύσκολο να καταλάβει κανείς τον θεό αλλά και αδύνατο να τον περιγράψει, διότι το ασώματο δε μπορείς να το εκφράσεις με σώμα.
Δεν είναι δυνατό να κατανοήσεις το τέλειο με το ατελές, ούτε το αθάνατο με το ολιγόχρονο να ενωθεί, διότι, το μεν είναι αλήθεια για πάντα ενώ το άλλo, σκιάζεται από την εντύπωση.
Το πιο αδύνατο από το δυνατό και το μικρότερο από το μεγαλύτερο, απέχει τόσο, όσο το θνητό από το θείο.
Και η ανάμεσα τους απόσταση αμαυρώνει τη θέα του ωραίου,
διότι τα σώματα είναι ορατά μέσω των οφθαλμών, και μέσω της γλώσσας είναι ορατά τα όσα λέγονται.
Το δε ασώματο είναι και αόρατο και ασχημάτιστο, δεν μπορεί όμως να γίνει αντιληπτό από τις αισθήσεις μας ό,τι είναι ασώματο και αφανές και ασχημάτιστο, και δεν έχει σχηματιστεί από ύλη.
Εννοώ, πως ότι δεν μπορείς να περιγράψεις, αυτό είναι ο Θεός

Ανάλυση:

Μενέλαος Λουντέμης: Τότε που κυνηγούσα τους ανέμους

Η αγάπη είναι σαν το νερό που τρέχει… τρέχει… ασυλλόγιστα στους γκρεμούς, που δε διαλέγει αυλάκι, δε ρωτά τα λουλούδια που ποτίζει, ούτε και τα χαλίκια που κατρακυλά.

Δε ρωτά τίποτα, μόνο τρέχει. Να πεις «όχι» στην αγάπη είναι σαν να κατσουφιάζεις μπροστά σ’ ένα λουλούδι που ετοιμάζεται ν’ ανοίξει. Σαν να βρίζεις το φως που σου έδειξε τον κόσμο».»

Η αγάπη είναι μεγάλη όταν την περιμένουμε ή όταν την χάνουμε. Οταν την έχουμε μας ξεφεύγει. Χάνουμε την αίσθηση της. Και την ξαναποκτούμε μόνο όταν την χάσουμε.

Το Μεταφυσικό Σύμπαν του Game of Thrones

Η πολυαναμενόμενη 7η σεζόν του Game of Thrones ξεκινάει σε λίγες ημέρες, και με αφορμή την πρεμιέρα, αναλύουμε το μεταφυσικό σύμπαν του κόσμου που δημιούργησε ο George R. R. Martin με τους απεριόριστουςfan ανά τον κόσμο!

Η Θρησκεια και η Μεταφυσικη παιζουν ενα σημαντικο ρολο στους χαρακτηρες του Game of Thrones, που παγιδευονται στην διψα τους για δύναμη και εξουσία και αρκετές φορές χρησιμοποιούν αυτές τις υπερφυσικές δυνάμεις για να καταφέρουν τους σκοπούς τους. Η Πληθώρα πίστεων και υπερφυσικών πεποιθήσεων στο Σύμπαν του Westeros εγείρουν το ερώτημα αν αυτές οι πεποιθήσεις κρύβουν μέσα τους κάποια αυθεντικότητα, ή την ροπή προς τον Αποκρυφισμό. Ή μήπως απλά οι θεοί του Game of Thrones είναι κατασκευάσματα του Συγγραφέα χωρίς καμία υπόσταση και ουσία;

Όμως εκτός από τις αληθινές πτυχές των θρησκευτικών συστημάτων, αξίζει να αναλύσουμε και τις εσχατολογικές προφητείες που εμφανίζονται στο σύμπαν αυτό και συνδέονται με αρκετές πνευματικές παραδόσεις και τα σύμβολά τους. Φυσικά για να καταφέρουμε να κατανοήσουμε περισσότερο το μεταφυσικό σύμπαν του Martin, θα πρέπει να γνωρίζουμε σε τι ακριβώς πιστεύει ο Συγγραφέας.

Ήξερες για τα όνειρα ότι…

Ονειρεύονται τα ζώα;

Από τον Σπύρο Κιτσινέλη˟

Ήξερες ότι…
…μελέτες έχουν δείξει ότι η τηλεόραση επηρεάζει τη φύση των ονείρων μας. Τα ασπρόμαυρα όνειρα είναι περισσότερο συχνά σε ανθρώπους που μεγάλωσαν με ασπρόμαυρη τηλεόραση.

Είναι το όνειρο μια ανθρώπινη υπόθεση;

•Σήμερα γνωρίζουμε ότι για τον άνθρωπο τα όνειρα συμβαίνουν σε διάφορα στάδια του ύπνου και όχι μόνο κατά τη διάρκεια REM ύπνου, οπότε αυτό δεν είναι αρκετό για να απαντήσει το ερώτημα του ποια ζώα τελικά ονειρεύονται και πότε.

• Ο ύπνος στα ζώα έχει συνδεθεί με το περιβάλλον και τις απειλές που αντιμετωπίζουν. Η παράλυση κατά τη διάρκεια REM ύπνου δεν τραβά την προσοχή αρπακτικών όσο το ζώο κοιμάται. Η εγρήγορση του εγκεφάλου στη φάση αυτή χρειάζεται για την ετοιμότητα του ζώου ώστε να ξυπνήσει και να διαφύγει εάν παρουσιαστεί κίνδυνος.

•Το στάδιο REM είχε εντοπιστεί στα περισσότερα θηλαστικά και πτηνά, αλλά όχι στα ερπετά.

•Ο προσδιορισμός όμως του REM ύπνου έχει αλλάξει τελευταία και εκτός από την κινητικότητα των ματιών, οι ερευνητές ψάχνουν για εγκεφαλική δραστηριότητα αλλά και σωματική / αισθητική απενεργοποίηση, με άλλα λόγια την παράλυση που επέρχεται κατά τη διάρκεια του πραγματικού REM ύπνου (ατονία).

Τι συμβολίζουν τα όνειρα;

Τα όνειρα εκφράζουν σε συμβολική μορφή τις απαγορευμένες επιθυμίες μας.

Από τη Βαλέρια Κιλαμπέρια, Ψυχολόγο MSc, Θεραπεύτρια ABA

Ο Freud ονομάζε τα όνειρα «βασιλικός δρόμος προς το ασυνείδητο». Μερικές φορές τα όνειρα έχουν ξυπνήσει μέσα μας πολύ έντονα συναισθήματα: άγχος, χαρά, φόβο, έκπληξη – και μαζί την επιθυμία να καταλάβουμε τι αυτό το όνειρο μπορεί να σημαίνει για εμάς.

Μερικές φορές το όνειρο είναι απλά μια συνέχεια της καθημερινής ανησυχίας και των σκέψεών μας, αλλά μπορεί να μην έχει καμία σχέση με τη ζωή μας: ένας πόλεμος στο παρελθόν ή στο μέλλον, άγνωστα μέρη, μυστηριώδη πλάσματα, εντελώς εξωπραγματικές καταστάσεις. Μερικά όνειρα μας εκπλήσσουν και αυτό είναι ένα σημάδι ότι η ιστορία τους κρύβει κάποιον συμβολισμό. Πώς προκύπτουν όμως τα όνειρά μας;

Τα όνειρά μας μεταδίδουν μηνύματα και μας βοηθούν να τα κατανοούμε καλύτερα. Εκφράζουν σε συμβολική μορφή τις απαγορευμένες επιθυμίες μας, επιτρέποντας να βιώσουμε την εμπειρία που δεν μπορούμε να έχουμε ή να κάνουμε στην πραγματικότητα (όπως πίστευε ο Freud), ή να διατηρήσουμε την ψυχική ισορροπία (όπως πίστευε ο Jung).

Από τι αποτελούνται τα όνειρα; Το 40% των ανθρώπων «ζουν»στο όνειρο τις εμπειρίες της ημέρας, και οι υπόλοιποι «βιώνουν» σκηνές που σχετίζονται με τους φόβους τους, τις αγωνίες, τις ανησυχίες, όπως αναφέρει ο νευροεπιστήμονας και υπνολόγος Michel Jouvet στο βιβλίο του The Paradox of Sleep:The Story of Dreaming. Υπάρχουν ιστορίες των ονείρων που είναι κοινές για όλους τους ανθρώπους. Αλλά η ίδια η ιστορία έχει τη δική της μοναδική ερμηνεία για τον καθένα από εμάς.

Τι είναι αυτό που ονειρεύομαστε πιο συχνά; Οι άνδρες πολλές φορές βλέπουν άλλους άνδρες στον ύπνο τους, σεξ με αγνώστους, αυτοκίνητα, εργαλεία, όπλα κτλ. Η δράση λαμβάνει χώρα σε άγνωστη θέση ή ανοιχτό χώρο. Οι γυναίκες όμως είναι λιγότερο πιθανό να εγκαταλείψουν τον χώρο τους, συχνά ονειρεύονται τρόφιμα, ρούχα και εργασία. Επιπλέον, οι γυναίκες τείνουν να δίνουν μεγαλύτερη προσοχή στα όνειρά τους σε σχέση με τους άνδρες, και να τα θυμούνται καλύτερα.

Σε χρειάζομαι επειδή σ’ αγαπώ ή Σ’ αγαπώ επειδή σε χρειάζομαι;

«Είναι η αγάπη τέχνη; Αν είναι, χρειάζεται γνώση και προσπάθεια. Ή μήπως η αγάπη είναι ένα ευχάριστο συναίσθημα που κατά σύμπτωση το γνωρίζει κανείς, το «συναντά» αν είναι τυχερός; Αναμφισβήτητα η πλειοψηφία των ανθρώπων πιστεύουν στη δεύτερη αντίληψη. 

Αυτή η αντίληψη – ότι τίποτε δεν είναι πιο εύκολο από το ν' αγαπάς – εξακολουθεί να είναι η πιο διαδεδομένη παρά την αφθονία των αποδείξεων για το αντίθετο. Σχεδόν καμία προσπάθεια, κανένα έργο δεν αρχίζει με τόσο μεγάλες ελπίδες και προσδοκίες όπως αρχίζει η αγάπη, κι ωστόσο τίποτε δεν αποτυχαίνει τόσο συχνά όσο αυτή. Αν αυτό συνέβαινε με οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα, οι άνθρωποι θα ήταν περισσότερο πρόθυμοι να εξετάσουν τους λόγους της αποτυχίας αυτής και να μάθουν πώς θα μπορούσαν να ενεργήσουν καλύτερα. Ή θα εγκατέλειπαν τη δραστηριότητα αυτή. Και αφού, στην περίπτωση της αγάπης, αυτό είναι αδύνατο, μόνο ένας δρόμος υπάρχει για το ξεπέρασμα της αποτυχίας: να εξετάσουμε τους λόγους της αποτυχίας αυτής και να προχωρήσουμε στην έρευνα της έννοιας της αγάπης. 

Το πρώτο βήμα είναι να καταλάβουμε ότι η αγάπη είναι μια τέχνη, ακριβώς όπως μια τέχνη είναι και η ίδια η ζωή. Αν θέλουμε να μάθουμε πώς ν' αγαπάμε, πρέπει να προχωρήσουμε με τον ίδιο τρόπο που προχωρούμε όταν θέλουμε να μάθουμε μια οποιαδήποτε άλλη τέχνη, π.χ. μουσική, ζωγραφική, ξυλουργική ή την επιστήμη της ιατρικής και της μηχανικής. 

Ποια είναι τα απαραίτητα στάδια στην εκμάθηση μιας οποιασδήποτε τέχνης; 

Η διαδικασία της εκμάθησης μιας τέχνης μπορεί να διαιρεθεί σε δυο μέρη: Το πρώτο είναι η εκμάθηση της θεωρίας και το δεύτερο η εκμάθηση της πρακτικής. Αν θέλω να μάθω την επιστήμη της ιατρικής, πρέπει πρώτ' απ' όλα να μάθω τα βασικά στοιχεία για το ανθρώπινο σώμα και για τις διάφορες αρρώστιες. Αλλά κι όταν αποκτήσω όλη αυτή τη γνώση, πάλι δε θα είμαι ικανός στην τέχνη της ιατρικής. Μόνο έπειτα από μακριά πρακτική εξάσκηση θα είμαι κύριος της τέχνης, μόνο όταν η θεωρητική γνώση και η πείρα της πρακτικής θα έχουν συγχωνευτεί σ' ένα πράγμα – στη διαίσθησή μου, που αποτελεί την ουσία της κατοχής μιας τέχνης. Αλλ' εκτός από τη γνώση της θεωρίας και της πρακτικής, ένας τρίτος παράγοντας είναι αναγκαίος για την κατάκτηση κάθε τέχνης – η υπέρτατη σημασία που δίνουμε στην τέχνη αυτή. Τίποτ' άλλο στον κόσμο δεν πρέπει να είναι πιο σημαντικό από την τέχνη που μας ενδιαφέρει. Αυτό ισχύει για τη μουσική, την ιατρική, την ξυλουργική – και για την αγάπη. Κι ίσως εδώ να βρίσκεται η απάντηση στο ερώτημα: γιατί οι άνθρωποι του πολιτισμού μας προσπαθούν τόσο σπάνια να μάθουν αυτή την τέχνη στο πείσμα των ολοφάνερων αποτυχιών τους; Παρόλο που η λαχτάρα γι' αγάπη είναι τόσο βαθιά ριζωμένη, σχεδόν όλα τ' άλλα φαίνονται να είναι πιο σημαντικά από την αγάπη: επιτυχία, γόητρο, χρήματα, δύναμη. Όλη μας σχεδόν η ενεργητικότητα χρησιμοποιείται για να μάθουμε πώς να πετύχουμε σ' αυτούς τους σκοπούς. Και σχεδόν καθόλου για να μάθουμε την τέχνη της αγάπης. 

Θα θεωρήσουμε λοιπόν αξιόλογα και θα μάθουμε μόνο εκείνα τα πράγματα που μπορούν να μας φέρουν χρήματα ή γόητρο; Και η αγάπη που πλουτίζει «μόνο» την ψυχή, αλλά δε φέρνει κανένα άλλο κέρδος, όπως το εννοούν σήμερα, είναι μια πολυτέλεια για την οποία δεν έχουμε το δικαίωμα να ξοδέψουμε αρκετή ενεργητικότητα;