Η δικαιολόγηση της αιτίας
Επιμέλεια Κειμένου Μαρίττα Σπανού
Μποτιλιάρισμα στον αυτοκινητόδρομο μεταξύ Βασιλείας και Φρανκφούρτης. Επισκευή του δρόμου. Νευριάζω. Επί ένα τέταρτο της ώρας πηγαίνω σημειωτόν. Ύστερα η κυκλοφορία συνεχίζεται κανονικά.Αλλά όχι για πολύ, μισή ώρα αργότερα ξανασταματαώ. Πάλι λόγω της επισκευής του δρόμου. Αλλά, περιέργως, εκνευρίζομαι λιγότερο. Κατά μήκος του δρόμου μπορείς να διαβάσεις σε πινακίδες τοποθετημένες ανά τακτά διαστήματα: <<Επισκευάζουμε τον δρόμο για την άνεση και την ασφάλεια σας>>.
Αυτά τα μποτιλιαρίσματα μου θυμίζουν ένα πείραμα που έκανε το 1971 η Έλλεν Λάνγκερ, ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ. Περίμενε μέχρι να σχηματιστεί ουρά μπροστά στο φωτοτυπικό μηχάνημα της βιβλιοθήκης και στην συνέχεια απευθύνθηκε στα πρώτα άτομα της σειράς: <<Συγγνώμη, έχω πέντε σελίδες. Μήπως μπορείτε να με αφήσετε να περάσω μπροστά;>>. Σπανίως την άφηναν να περάσει μπροστά.
Ύστερα επανέλαβε το πείραμα, αλλά αυτή τη φορά προβάλλοντας κάποιο λόγο: <<Συγγνώμη, έχω πέντε σελίδες. Μήπως μπορείτε να μ'αφήσετε να περάσω; Έχω αργήσει>>. Και οι άνθρωποι που στέκονταν στην ουρά την άφηναν σχεδόν πάντα να πέρασει μπροστά τους. Κατανοητό, το να είσαι βιαστικός είναι καλός λόγος. Αλλά σχηματιστεί ουρά. <<Συγγνώμη, έχω πέντε σελίδες. Παρακαλώ, μπορείτε να μ'αφήσετε να περάσω γιατί θέλω να κάνω κάποιες φωτοτυπίες;>>. Και πάλι οι περισσότεροι την άφηναν να περάσει, παρόλο που ο λόγος που επικαλέστηκε ήταν γελοίος, αφού όλοι στέκονταν στην ουρά ακριβώς για τον ίδιο λόγο.
Επιμέλεια Κειμένου Μαρίττα Σπανού
Μποτιλιάρισμα στον αυτοκινητόδρομο μεταξύ Βασιλείας και Φρανκφούρτης. Επισκευή του δρόμου. Νευριάζω. Επί ένα τέταρτο της ώρας πηγαίνω σημειωτόν. Ύστερα η κυκλοφορία συνεχίζεται κανονικά.Αλλά όχι για πολύ, μισή ώρα αργότερα ξανασταματαώ. Πάλι λόγω της επισκευής του δρόμου. Αλλά, περιέργως, εκνευρίζομαι λιγότερο. Κατά μήκος του δρόμου μπορείς να διαβάσεις σε πινακίδες τοποθετημένες ανά τακτά διαστήματα: <<Επισκευάζουμε τον δρόμο για την άνεση και την ασφάλεια σας>>.
Αυτά τα μποτιλιαρίσματα μου θυμίζουν ένα πείραμα που έκανε το 1971 η Έλλεν Λάνγκερ, ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ. Περίμενε μέχρι να σχηματιστεί ουρά μπροστά στο φωτοτυπικό μηχάνημα της βιβλιοθήκης και στην συνέχεια απευθύνθηκε στα πρώτα άτομα της σειράς: <<Συγγνώμη, έχω πέντε σελίδες. Μήπως μπορείτε να με αφήσετε να περάσω μπροστά;>>. Σπανίως την άφηναν να περάσει μπροστά.
Ύστερα επανέλαβε το πείραμα, αλλά αυτή τη φορά προβάλλοντας κάποιο λόγο: <<Συγγνώμη, έχω πέντε σελίδες. Μήπως μπορείτε να μ'αφήσετε να περάσω; Έχω αργήσει>>. Και οι άνθρωποι που στέκονταν στην ουρά την άφηναν σχεδόν πάντα να πέρασει μπροστά τους. Κατανοητό, το να είσαι βιαστικός είναι καλός λόγος. Αλλά σχηματιστεί ουρά. <<Συγγνώμη, έχω πέντε σελίδες. Παρακαλώ, μπορείτε να μ'αφήσετε να περάσω γιατί θέλω να κάνω κάποιες φωτοτυπίες;>>. Και πάλι οι περισσότεροι την άφηναν να περάσει, παρόλο που ο λόγος που επικαλέστηκε ήταν γελοίος, αφού όλοι στέκονταν στην ουρά ακριβώς για τον ίδιο λόγο.