10 υποσχέσεις που δίνω στα παιδιά μου

Η ζωή είναι ένα υπέροχο χάος. Συχνά, μέσα στις υποχρεώσεις και το καθημερινό τρέξιμο, ξεχνάμε ποιοι είμαστε, τι θέλουμε, τι έχει σημασία και τι όχι. Κάπως έτσι είναι η πραγματικότητα για τους γονείς και ταπαιδιά - σχεδόν χρειαζόμαστε ένα χάρτη για να επαναπροσανατολιζόμαστε κάθε φορά μέσα στις ταχύτατες αλλαγές που συμβαίνουν γύρω μας. Όλοι μας ξέρουμε ότι τέλειος γονιός δεν υπάρχει… υπάρχουν όμως κάποιες αρχές, που μπορούν να μας βοηθήσουν σ’ αυτό τον απαιτητικό μας ρόλο. Να, λοιπόν, 10 πράγματα που υπόσχομαι στα παιδιά μου να τηρήσω σ’ αυτό το κοινό μας ταξίδι στη ζωή:

1. Θα σας καθοδηγώ, δεν θα σας χειραγωγώ.

2. Θα σας μάθω την πειθαρχία, όχι την τιμωρία.

3. Θα σέβομαι την ατομικότητα και τη μοναδικότητά σας.

4. Θα γελάμε μαζί κάθε μέρα.

Γιατί, όπως είπε και ο Τσάρλι Τσάπλιν, «μια μέρα χωρίς γέλιο είναι μια χαμένη μέρα».

Δημοψήφισμα για να αλλάξει η Ελλάδα

Φαντάζομαι κανείς δεν ήταν τόσο αφελής και ουτοπιστής ώστε να πιστεύει πως ο Τσίπρας είχε κάποια μαγική μεθοδολογία για τη διαχείριση του ελληνικού χρέους και συνακόλουθα για τη σχέση της χώρας με τους δανειστές της. Αν και ειπώθηκαν από μέρους του και «κάποιες κουβέντες παραπάνω» , ειδικά με τις αναφορές στους «ζουρνάδες», τα «νταούλια» και τους «χορούς» των αγορών, λίγο – πολύ όλοι καταλάβαιναν πως επρόκειτο για τον ρητορικό οίστρο στο τελευταίο μίλι προς την κατάκτηση της εξουσίας, για πρώτη φορά από την Αριστερά.

Εν τέλει,  οι 100 μέρες που προηγήθηκαν δεν άλλαξαν την Ευρώπη. Δεν θα μπορούσαν άλλωστε,  καθώς κάτι τέτοιο θα συνιστούσε παραβίαση βασικών νόμων της ιστορικής εξέλιξης. Η Αριστερά, ιστορική κληρονόμος του λενινιστικού βοναπαρτισμού, σε πολλές περιπτώσεις,  έχει επιδείξει περισσότερη σπουδή στην ιδεολογική στοχοπροσήλωση,  υποτιμώντας τους αντικειμενικούς περιορισμούς της πραγματικότητας.  Κι αυτό την έχει οδηγήσει διαχρονικά σε μικρότερα ή μεγαλύτερα «Βατερλώ».

ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Το σώμα μας, μας στέλνει συνεχώς μηνύματα. Μαθαίνοντας να συνδέουμε τα συμπτώματα που αποστέλλονται από το σώμα μας με το βαθύ νόημα τους, έχουμε περισσότερες ευκαιρίες να ανακαλύψουν τις αιτίες της δυσφορίας μας.

Ο πονοκέφαλος μοιάζει να μην υποχωρεί, ο πόνος στο στήθος είναι έντονος κι έχουμε την αίσθηση ότι πεθαίνουμε, ότι κάτι σοβαρό μας έχει συμβεί, η καούρα στο στομάχι φεύγει και ξαναέρχεται χωρίς κανένα εμφανή λόγο. Διπλωνόμαστε στα δύο από έναν δυνατό πόνο στην κοιλιά. Η πιο συνηθισμένη αντίδραση σε όλα αυτά είναι να πάρουμε ένα παυσίπονο. Η ανακούφιση όμως που νιώθουμε κρατάει καμία ώρα και μετά όλα ξαναρχίζουν από την αρχή.

Οι ασθενείς που σωματοποιούν μπορεί να κυμαίνονται ανάμεσα σ΄ εκείνους που:

1. «Ανησυχούν»: δεν έχουν αρρωστήσει, αλλά είναι ευαίσθητοι κι ανησυχούν εντοπίζοντας σωματικές αποδείξεις.
2. «Σ’ εκείνους που έχουν μια βλάβη ή ασθένεια», και κατακυριεύονται από τα συμπτώματά της.
3. Σ’ εκείνους με «σωματικές ψευδαισθήσεις», π.χ. ψευδοκύηση.

Το αγριοβότανο του Αγίου Ιωάννη ή Βαλσαμόχορτο ή υπερικό (Hypericum perforatum)

Το υπερικό ( λατιν: Hypericum Perforatum ) είναι ένα μικρό θαμνώδες φυτό με τμήματα κίτρινων ανθών σχήματος ωοειδούς και προεκτεταμένα πέταλα. Τα ονόματα του είναι, βάλσαμο, βαλσαμόχορτο, λειχηνόχορτο, σπαθόχορτο, περίκη, χελωνόχορτο και Προδρόμου βότανο. Στο εμπόριο συναντάται συνήθως με την τελευταία ονομασία (St.John’s Wort), και οφείλεται στο ότι συχνά ανθίζει γύρω στις 24 Ιουνίου που κατά παράδοση εορτάζονται τα γενέθλια του Αγ. Ιωάννη του Βαπτιστή. 

Στην Ελλάδα βρίσκεται συχνά αυτοφυόμενο σε κάμπους, λόφους, φράκτες και γενικώτερα σε ακαλιέργητους τόπους. Φτάνει δε στο ύψος των 80 πόντων.

Παραδοσιακή χρήση

Το υπερικό κάποτε πίστευαν ότι απήλασε το σώμα από τα κακά πνεύματα και η χρήση του στην Ελλάδα χρονολογήται από την αρχαιότητα για ευρύ φάσμα ασθενειών κατά βάση όμως στις νευρασθένειες αλλά και κατά της βασκανίας. Σε ότι αφορά στο τελευταίο στη Μεγάλη Βρετανία υπάρχει το παρακάτω ποιηματάκι...

Τι είναι ο καρδιακός ρυθμός; Κάποια μυστικά για την μέτρηση του σφυγμού. Ποιες οι φυσιολογικές τιμές ανά ηλικία; Μέτρηση ακόμα και με smartphone

του Ξενοφώντα Τσούκαλη, M.D.

H καρδιά διαθέτει ένα αυτόματο μηχανισμό ηλεκτρικής διέγερσης και λειτουργίας χάρις στον οποίο ρυθμίζει τον καρδιακό ρυθμό ανάλογα των εκάστοτε αναγκών. 

Σφυγμός (καρδιακός ρυθμός ή παλμός) λέγεται η μετάδοση του κύματος αίματος, που προκαλείται από την καρδιακή συστολή, στο τοίχωμα των αγγείων. Ο σφυγμός οφείλεται στην μεταβολή της πίεσης του αίματος που προκαλείται απ’τις κοιλιακές συστολές της καρδιάς και της ελαστικότητας των αρτηριών.

Πρόκειται για το αίσθημα που δημιουργούν στην ψηλάφηση οι ρυθμικές κινήσεις των τοιχωμάτων των αρτηριών που προκαλούνται από τις συστολές της καρδιάς.

Πως ψηλαφούμε τον σφυγμό

Η ευκολότερη θέση για να εντοπίσουμε και να μετρήσουμε το σφυγμό μας είναι στο εμπρός μέρος του καρπού, στη βάση του αντίχειρα. Για να ψηλαφήσουμε το σφυγμό, εφαρμόζουμε δύο τουλάχιστον δάχτυλά μας (το δείκτη και το μέσο) στον καρπό στην πλευρά του μεγάλου δαχτύλου. Πιέζουμε με τις άκρες των δακτύλων σταθερά τη σφύζουσα αρτηρία. 

Στην νύχτα βλέπουμε καλύτερα το φως

Στην νύχτα βλέπουμε καλύτερα το φως. 

Στην ημέρα υπάρχει τόσο πολύ φως 

που δεν βλέπουμε το φως 

και το ονομάζουμε μέρα. 

Η πολύ απλή απόδειξη είναι ότι 

όταν είναι μέρα δεν βλέπουμε τα άστρα. 

Έρχεται ένα νέο εξελιγμένο είδος Ανθρώπων!!

"Όταν οι ακτίνες των Άστρων που περιστοιχίσουν την γη χτυπήσουν το κέντρο των επτά ηπείρων της ,τότε ο πλανήτης σαν κλειδί θα ξεκλειδώσει την εξέλιξη σ' ότι υπάρχει πάνω του και, ένα νέο εξελιγμένο είδος Ανθρώπων θα κυριαρχήσει την γη." 
("Ομάς Ιωκή" )


 Επεξήγηση: Η παραπάνω " προφητεία" της ομάδος Ιωκή  αν και,  είναι αποκαλυπτική σε λεπτομέρειες σε σχέση μ' άλλες . Ωστόσο,  συνδέεται άμεσα με την  Αποκάλυψη του Ιωάννη:
 "Ωδε ο νους ο έχων σοφίαν και επτά κεφαλαί, όρη επτά εισίν, όπου η γυνή κάθηται επ' αυτών και βασιλείς επτά εισίν, οι πέντε έπεσαν, ο εις εστίν, ο άλλος ούτω ήλθε και όταν έλθη ολίγον αυτό δεί μείναι..." (Ι΄Ζ 9,10)

Το άνωθεν χωρίο δίνει συμβολικά με τις επτά κεφαλές και τα επτά όρη, τους επτά ηπείρους που αναπτύχθηκαν οι επτά ρίζες φύλες της γης. 

Η γυναίκα συμβολίζει όλα όσα συμβαίνουν σε βάρος του Πνεύματος με τους συνεχόμενους θρησκευτικούς πολέμους. Παρακάτω,  το εν λόγω χωρίο λέει:

4 προειδοποιητικά σημάδια του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας που δεν πρέπει να αγνοήσετε!

Γράφει ο Παναγιώτης Σπανός

Περίπου το 90% των ασθενών που έχουν διαγνωστεί με καρκίνο του τραχήλου της μήτρας έχουν τοπικά συμπτώματα. Συστηματικά συμπτώματα δεν είναι τόσο συχνά.

Τοπική εκδήλωση της νόσου

Τα πρώιμα στάδια της νόσου μπορεί να είναι ασυμπτωματικά, δηλαδή χωρίς συμπτώματα. Τα πρώτα συμπτώματα που υποδεικνύουν ένα περισσότερο ή λιγότερο προχωρημένο στάδιο περιλαμβάνουν:

1. Πόνο στα πόδια

Στα πρώτα στάδια του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, ορισμένες γυναίκες υφίστανται πόνο στα πόδια, καθώς επίσης και πρήξιμο. Στη δεύτερη περίπτωση, ο διογκωμένος τράχηλος μπορεί να οδηγήσει σε παρεμπόδιση της ροής του αίματος, η οποία στη συνέχεια οδηγεί σε πρήξιμο των ποδιών, και πληγή, επώδυνη αίσθηση.

Παραμύθι: «Τo δάκρυ και το χαμόγελο»

Από τη Χρυσάνθη Β. Καραούλη // *

Κάποτε, σε ένα όμορφο περιβόλι με πολύχρωμα λουλούδια και δέντρα, που το έλεγαν καρδιά, κατοικούσαν δυο πολύ καλοί φίλοι. Τον έναν τον έλεγαν Χαμόγελο και τον άλλον Δάκρυ.

Το Χαμόγελο ήταν πάντα χαρούμενο και αισιόδοξο. Όλα γύρω του φάνταζαν μαγικά. Κάθε μέρα που έβγαινε ο ήλιος, ξυπνούσε και τον κοίταζε με όλη του την αγάπη. Απλωνόταν κάτω απ’ τις χρυσές αχτίνες του να απολαμβάνει τη στοργή και τη ζεστασιά που ένιωθε ότι του χάριζε. Πολλές φορές ένιωθε την ανάγκη να του μιλήσει και ας ήταν τόσο μακριά. Ξάπλωνε στο απαλό γρασίδι, τον κοίταζε ίσα στα μάτια και του έλεγε με θέρμη στην ψυχή.

«Ήλιε μου καλέ! Τι κι αν είσαι τόσο μακριά. Αισθάνομαι πως μου δίνεις ζωή. Μαζί σου είμαι πιο χαρούμενο και ευτυχισμένο. Μερικές φορές ξέρω πως παίζεις κρυφτό και χάνεσαι πίσω από τα σύννεφα. Εκείνες τις στιγμές μου λείπεις πολύ. Δεν βλέπω την ώρα και τη στιγμή να σε δω και πάλι στον ουρανό. Αν γινόταν να κατέβεις λίγο πιο χαμηλά να με ακούσεις, θα σου έλεγα το πόσο σ’ αγαπώ!»

“Φεύγοντας, μη ξεχάσεις να μ’ αγαπήσεις….”

Της Μαρίας Πέστροβα //

Και τι έγινε που ξημέρωσε ένα ηλιόλουστο πρωινό έχοντας περάσει μια επιπλέον πρόσκαιρη ερωτική βραδιά; Όλη η ζωή της μια βιασύνη ήτανε. Βιαστικά στο σχολείο, βιαστικά στη δουλειά, βιαστικά στον έρωτα…

Τίποτα χαλαρά, τίποτα ολότελα δoσμένα, τίποτα εντελώς αγαπητό.

Τον εκάστοτε εραστή της -κι αυτόν βιαστικά- τον διάλεγε ανάμεσα σε ποτό και χορό, σε σκοτάδι και ημίφως.

Αρπαζόταν από την πρόσκαιρη θαλπωρή της μέθης και αφηνόταν στα ουράνια, στα σύννεφα, στα δάση. Έτσι ήλπιζε τουλάχιστον κι έτσι πέρναγε η ζωή της.

Με τον ίδιο τρόπο ξύπνησε κι αυτό το πρωινό, με μια καρδιά βαριά και με μια πέτρα σφηνωμένη στο στομάχι της. Η σκέψη ολότελα κολλημένη στο πουθενά.

Ένας περίπατος μου αρκεί, είπε από μέσα της, να γεμίσει χρώματα κι αρώματα η ψυχή μου, το είναι μου.

Βάζοντας τα κόκκινα μοκασίνια της, τυλίγοντας το κόκκινο φουλάρι γύρω απ’ το λαιμό της κι έχοντας φορέσει τα σκούρα γυαλιά ηλίου για να κρύψει το βλέμμα της, πήρε το ασημί κομπολογάκι της, μάζεψε τα κομμάτια της και ξεχύθηκε στους δρόμους.

"Ζω σύμφωνα με το Πιστεύω πολύ, Πιστεύω πάρα πολύ, Πιστεύω στην αγάπη.

"Ζω σύμφωνα με το Πιστεύω πολύ,

Πιστεύω πάρα πολύ,

Πιστεύω στην αγάπη.

Άλλο ο φόβος, κι άλλο το μονοπάτι,
άλλο η δυσκολία που θα συναντήσω. προχωρώντας στο μονοπάτι,κι άλλο ο στόχος που έβαλα, περπατώντας το μονοπάτι..

~Πίστη στον εαυτό
γιατί χωρίς πίστη θα συναντώ μόνο προβλήματα..
Πίστη στον εαυτό για να μπορώ να "εστιάζω στη δημιουργία της λύσης.!!

Όταν φοβάμαι δεν μπορώ να ακούσω την Εσωτερική_καθοδήγηση,
όταν επιλέγω να φοβάμαι κλείνω τη φωνή του Εσωτερικού_διδάσκαλου.

~Όταν πιστεύω ανοίγω τον εαυτό στη τυφλή καθοδήγηση από τον Εσωτερικό_διδάσκαλο.