Δεν ζούμε, Άνγκελα, δεν ζούμε

Μετά την επίθεση σε χριστουγεννιάτικη αγορά του Βερολίνου, η Άνγκελα Μέρκελ είπε πως είναι αδύνατον να συνειδητοποιήσει κάποιος πως στην ηρεμία μιας χριστουγεννιάτικης αγοράς συνέβη αυτή η αποτρόπαια πράξη και πως «εμείς δεν θα αλλάξουμε τρόπο ζωής».

Θέλω να ενημερώσω την Άνγκελα Μέρκελ πως και το ΝΑΤΟ -στο οποίο συμμετέχει η Γερμανία- ήρεμες αγορές βομβάρδιζε σε άλλες χώρες και εξολόθρευε χιλιάδες ανθρώπους.

Δηλαδή, Άνγκελα, μην νομίζεις πως στις άλλες χώρες οι αγορές δεν είναι ήρεμες και πως τσακώνονται οι άνθρωποι πάνω από τους πάγκους με τα λαχανικά για το ποιος θα πάρει το καλύτερο μπρόκολο, οπότε ρίχνει μια βόμβα το ΝΑΤΟ και τους καθαρίζει όλους, για να ηρεμήσουν οι αγορές.

Είναι προφανές πια πως οι χώρες της Δύσης πίστευαν πως θα μπορούσαν να κάνουν πολέμους μακριά από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, χωρίς να έχουν συνέπειες από επιθέσεις στο εσωτερικό τους.

Μετά τα αλλεπάλληλα χτυπήματα των τελευταίων χρόνων σε ευρωπαϊκές πόλεις, είναι προφανές πως αυτό δεν συμβαίνει.

Η λύση είναι να σταματήσει ο πόλεμος.

Αν δεν σταματήσει ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή -και αν οι Παλαιστίνιοι δεν αποκτήσουν κράτος-, σε λίγο οι επιθέσεις στις ευρωπαϊκές πόλεις θα είναι μια καθημερινή συνήθεια.

Ο πόλεμος δεν πρόκειται να σταματήσει γιατί είναι πολλά τα λεφτά, οπότε τα χτυπήματα στην Ευρώπη -από «μοναχικούς λύκους» που είναι σχεδόν αδύνατον να εντοπιστούν πριν το χτύπημα- θα πέφτουν βροχή.

Ας σταματήσουμε λοιπόν να πέφτουμε από τα σύννεφα και να κάνουμε μόνιμα τους έκπληκτους.

Μένουμε Ευρώπη. Αυτό σημαίνει και επιθέσεις στην Ευρώπη μας. Ευρωπαϊκό κεκτημένο οι επιθέσεις.

Η φράση, όμως, της Άνγκελα Μέρκελ που με προβλημάτισε, ήταν η φράση «όμως, εμείς δεν θα αλλάξουμε τρόπο ζωής».

Ποιο τρόπο ζωής να αλλάξετε, ρε Άνγκελα;

Δηλαδή, εσύ νομίζεις πως ζείτε τώρα;

Είναι ζωή αυτό που κάνετε;

Γυμνὴ Ἀλήθεια

Τὸ δυσκολότερον στάδιον ποὺ ἔχουμε νὰ περάσουμε ὡς ἄτομα κι ὡς κοινωνίες εἶναι ἡ συνειδητοποίησις πὼς ὅσα ἐλπίζαμε ἦσαν μόνον καὶ μόνον γιὰ νὰ χάνουμε χρόνο.
Οἱ δυνάστες μας, γνῶστες τοῦ ἀντικειμένου τῆς προπαγάνδας, κατέχουν ἄριστα τὸ παιχνιδάκι τῶν ἐλπίδων καὶ γιὰ αὐτὸ τὶς μοιράζουν τόσο ἁπλόχερα…
Κι ἐὰν ἀποκαλυφθῇ τὸ ψέμμα τους…
…δὲν ἔγινε καὶ κάτι. Μὲ μίαν συγγνώμη καθάρισαν.

Ὁ μόνος τρόπος γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ σταθοῦμε στὰ πόδια μας καὶ νὰ ἀντιμετωπίσουμε τὶς καταστάσεις μὲ ἐπιτυχία εἶναι ἕνας: νὰ ἀποφασίσουμε, ἐπὶ τέλους, νὰ ἀντικρύσουμε τὴν Γυμνὴ Ἀλήθεια κατάματα!
Εἴμαστε μόνοι μας καὶ μόνοι μας πρέπει νὰ μάθουμε νὰ στεκόμαστε στὰ πόδια μας, δίχως δεκανίκια, δίχως ἀναβολὲς καὶ κυρίως δίχως σωτῆρες.

Συνωμοσίες καὶ συνωμοσιολογίες φθάνουν στὸ τέλος τους.

Ένα κι ένα κάνουν Ένα: Σεισμοί, απόλυτο κρύο και διαχείριση ηλιακής ακτινοβολίας

\

Έχω ξαναγράψει: Μια αλήθεια κι άλλη μια αλήθεια, συχνά δεν μας κάνουν δυο αλήθειες, αλλά μια Αλήθεια, ή αν θέλετε, ένα συμπέρασμα

Χάρη στην ακούραστη έρευνα κάποιων παρατηρητών και ακτιβιστών, έχουμε μπόλικη πλέον πληροφόρηση – ένας από τους λόγους που θέλουν το διαδίκτυο να λογοκριθεί με διάφορα προσχήματα.

Οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι αποδείχθηκαν ότι κάνουν πολύ καλή δουλειά στην ανάλυση και παρατήρηση, μάλλον κάποιοι σταμάτησαν να μασουλούν τσίχλα – και στα δικά μας, ελπίζω μια μέρα, δεν ωφελεί να δηλώνεις “σπέσιαλ” Έλληνας με εξαίρετο DNA και μετά να πλακώνεσαι στους φραπέδες, το ματς και τις άσκοπες συζητήσεις εντός και εκτός καφενείου φέις, χωρίς να ενημερώνεσαι σωστά και να ενημερώνεις.

Το να μάθεις να ζεις με τους άλλους απαιτεί χειρισμούς επιδέξιους και μελετημένους

Στην πραγματικότητα, αυτοί που φαίνεται ότι κατόρθωσαν να αποδεχτούν τη ζωή όπως είναι, προσδοκούν ελάχιστα πράγματα. 

Όπως γράφει η Αν Μόροου:

Όταν αγαπάς κάποιους δεν τους αγαπάς όλη την ώρα, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, από στιγμή σε στιγμή. Αυτό είναι αδύνατο. Κι ωστόσο είναι αυτό ακριβώς που οι περισσότεροι αξιώνουμε. Έχουμε ελάχιστη πίστη στο κύμα της ζωής, της αγάπης και των σχέσεών μας. 

Πηδάμε ορμητικά πάνω στο φουσκωμένο κύμα, αλλά αντιστεκόμαστε με τρόμο όταν υποχωρεί. Φοβόμαστε ότι δεν θα ξαναγυρίσει ποτέ. Επιμένουμε στη σταθερότητα, στη διάρκεια και στη συνέχεια, τη στιγμή που η μόνη δυνατή συνέχεια, στη ζωή όπως και στην αγάπη, βρίσκεται στην ανάπτυξη, στη ρευστότητα – στην ελευθερία.

Δεν πρόκειται για εύκολη δουλειά. 

Το να μάθεις να ζεις με τους άλλους και να τους αγαπάς απαιτεί χειρισμούς τόσο επιδέξιους και μελετημένους, όπως οι κινήσεις του χειρούργου, όπως του αρχιμάστορα χτίστη και του αρχιμάγειρα μιας πλούσιας κουζίνας.

ΤΑ 15 ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ

Το έγκυρο περιοδικό British Medical Journal, που έκλεισε 175 χρόνια ζωής, έκανε ένα online δημοψήφισμα για να αναδείξει το πιο σημαντικό επίτευγμα στο χώρο της Ιατρικής από το 1840. Όπως φαίνεται η Υγιεινή βγήκε πρώτη από τα 15 επιτεύγματα της Ιατρικής.

Αποτελέσματα της ψηφοφορίας

1. Η αναισθησία χαρακτηρίστηκε ως η επανάσταση στην Ιατρική. Χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1846 ο αιθέρας ως αναισθητικό, ο οποίος αντικαταστάθηκε από το χλωροφόρμιο, η αναισθητική λειτουργία του οποίου ανακαλύφθηκε ένα χρόνο αργότερα.

2. Tο διασημότερο αντιβιοτικό θεωρείται η πενικιλίνη που ανακαλύφθηκε από τον Aλεξάντερ Φλέμινγκ το 1929. Η φθηνή μαζική παραγωγή επιτεύχθηκε κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου για την αποφυγή των μολύνσεων στους τραυματισμένους στρατιώτες, αλλά και για τις σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες.

3. Η χλωροπρομαζίνη ήταν το πρώτο φάρμακο για τη σχιζοφρένεια που χρησιμοποιήθηκε το 1954. Πρόκειται για ένα είδος αντισταμινικού που αρχικά χρησιμοποιήθηκε ως αναισθητικό στους στρατιώτες το 1949 από τον Γάλλο χειρούργο Eνρι Λαμπορίτ. Πριν από την εισαγωγή του, το ηλεκτροσόκ εφαρμοζόταν ευρέως στους ανθρώπους που έπασχαν από σοβαρές διανοητικές ασθένειες.

4. Η συμβολή των ηλεκτρονικών υπολογιστών στην Ιατρική έχει σχέση με την αξιοποίησή τους για την αποκωδικοποίηση του ανθρωπίνου γονιδιώματος, αλλά και τη δυνατότητα των γιατρών να λαμβάνουν τρισδιάστατες εικόνες μέσα από το ανθρώπινο σώμα για τον εντοπισμό και την καταπολέμηση ασθενειών. Η ανάπτυξη της τηλεϊατρικής μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση κρίσιμων περιστατικών ανεξαρτήτως της ιατρικής βοήθειας που μπορεί να παρασχεθεί άμεσα

5. Η φύση του μολυσματικού παράγοντα που προκαλεί το Oξύ Aναπνευστικό Σύνδρομο (SARS) δημοσιεύθηκε μέσα σε μία εβδομάδα, γεγονός που οφείλεται στα τεστ DNA. Οι δρόμοι που άνοιξαν η ανακάλυψη της δομής του DNA και η αποκωδικοποίηση του ανθρώπινου γονιδιώματος δεν έχουν ακόμη εξαντληθεί.

Βοηθήστε το Παιδί σας να Ανακαλύψει τον Άγγελο Μέσα του

Τι σας ζήτησε φέτος το παιδί σας για τα Χριστούγεννα; Τι έγραψε στη λίστα του για τον Αι-Βασίλη; 

Το παιχνίδι που είδε σε κάποια διαφήμιση; Το τελευταίο ηλεκτρονικό γκάτζετ; Ένα smartphone;

Καλά όλα αυτά, αλλά σύντομα θα παλιώσουν, τα παιδιά θα τα βαρεθούν, θα ξεχαστούν, θα αντικατασταθούν από κάτι άλλο…. Τελικά τι θα μείνει; Αν πραγματικά σας ενδιαφέρει να μείνει «κάτι», να κάνετε τη διαφορά στη ζωή του παιδιού σας, όχι για λίγες μόνο μέρες, αλλά για μια ολόκληρη ζωή, τότε, εκτός από τα δώρα που ζήτησε, να του κάνετε και ένα δώρο έκπληξη, που δεν το περιμένει: να το βοηθήσετε να ανακαλύψει τον άγγελο που έχει μέσα του!

Όλοι έχουμε έναν άγγελο μέσα μας, τον καλό, θετικό, υπέροχο, πνευματικό μας εαυτό, αλλά συχνά ξεχνάμε την ύπαρξη του, επειδή μας παίρνει η κατηφόρα της καθημερινότητας και των υποχρεώσεων. Δείχνοντας στα παιδιά μας το δρόμο να συναντήσουν τον άγγελο μέσα τους, στην πραγματικότητα τα βοηθάμε να έρθουν σε επαφή με την αγάπη, την καλοσύνη, τη γενναιοδωρία, τη δοτικότητα, τη συμπαράσταση, την αγάπη για το συνάνθρωπο, συναισθήματα που θα διαμορφώσουν το παιδί σας σε έναν καλύτερο και πιο ευτυχισμένο άνθρωπο.

Ξέρετε όμως κάτι σημαντικό; Η θεωρία δε μετράει, αυτά τα μαθήματα ζωής διδάσκονται μόνο στην πράξη. Να τι μπορείτε να κάνετε λοιπόν:

Ο θάνατος του Προμηθέα - 8

Ασκληπιός

ι Έλληνες βασιλείς, τους οποίους προσέγγισε ο Προμηθέας, τον έγραψαν κανονικά. Δεν ενδιαφέρθηκαν γιά την αθανασία που τους προσέφερε, πέρα από μιά αρχική περιέργεια αβροφροσύνης, δεν ενδιαφέρθηκαν κάν γιά τις γνώσεις του Προμηθέα ως πιθανό όπλο. Έτσι, μετά ο Προμηθέας απλά έψαχνε στην Ελλάδα να βρεί άνθρωπο να συνεννοηθεί – να «μιλάνε την ίδια γλώσσα». Εννοείται, πάντα έχοντας στο βάθος του μυαλού του τα σχέδιά του γι’ ανακατωσούρα.

Παρένθεση:

Δεν είναι μονάχα επειδή όλοι εκείνοι οι ηγεμόνες της τότε Ελλάδας είχαν περάσει από τις διδασκαλίες των Ελληνικών Μυστηρίων, καί ξέρανε πως μετενσαρκωνόμαστε κτλ, αλλά τότε, την εποχή του Ταύρου, συνέβαιναν κι άλλα τινά. Δηλαδή, ειδικά οι ιέρειες του τότε μεγίστου θεού της Ελλάδας, του Πλούτωνα, προετοίμαζαν τους -ετοιμοθάνατους- ανθρώπους γιά την επόμενη ζωή τους.

Αυτά τα βλέπετε εδώ γιά πρώτη φορά. Δεν θα σας τα πεί κάποιος άλλος -ξέρω ‘γώ οι διάφορες «αδελφότητες» εβραίϊκης παύλα αγγλοσαξωνικής κοπής-, διότι ούτε τα ξέρουν, ούτε επιτρεπόταν μέχρι τώρα να τα ξέρουν. Απλά κρατήστε τα, καί προσπαθήστε να συνέλθετε από το σόκ. Διότι μεγαλύτερο σόκ φέρνει η συναίσθηση των συνεπειών των όσων αναφέρω.

Γιά παράδειγμα, ποιός σας είπε πως οι σημερινοί Έλληνες είναι απαθείς καί βλάκες καναπεδόβιοι, επειδή δεν κατεβαίνουν σε διαδηλώσεις στο Σύνταγμα (να φάνε ξύλο από ΜΑΤ καί παρακρατικούς) ; Είστε βέβαιοι πως γνωρίζετε το …φροντιστήριο των ιερειών του Πλούτωνα στον καθένα μας; Είστε βέβαιοι πως όσα συνέβησαν τέσσερεις χιλιάδες καί πλέον χρόνια πριν δεν έχουν συνέπειες σήμερα; Είστε βέβαιοι πως η Ελληνική πνευματική ηγεσία του τότε (αλλά καί του πριν, καί του μετά) δεν έβλεπε το μέλλον, ή δεν ήξερε πού πάν’ τα πέντε; Ή μήπως ξέρετε τις «λέξεις δύναμης» που πήραν μερικοί μαζί τους, την ώρα που ξεψυχούσαν;

Ήδη πολλά -καί μή επιτρεπτά μέχρι πρό τινος- σας είπα επί του θέματος, αλλά οι εντολές «άνωθεν» ουδέποτε τίθενται υπό αμφισβήτησιν από μένα.

Κι επειδή τώι καιρώι εκείνωι οι …φίρμες (βασιλιάδες, πρίγκηπες, μάντεις, ήρωες… – ακόμη κι οι ληστές) ήταν πανελλαδικώς πασίγνωστες, άσε που όλοι τότε ταξίδευαν (έστω καί με τα ποδάρια, ή με τον γάϊδαρο), ο Προμηθέας δεν άργησε ν’ ανακαλύψει το άτομο, το οποίο θα γινόταν ο πρόθυμος ακροατής του: τον Ασκληπιό.

Ο Προμηθέας μετά το 9600 πΧ – 7

ίγα λόγια ακόμη (πριν προχωρήσουμε) γιά την «αγιο»γραφία του Μελχισεδέκ της προηγούμενης συνέχειας.

Όποιος γνωρίζει πέντε πράγματα γι’ αυτή την τέχνη, θα γνωρίζει ότι πολλές φορές οι αγιογράφοι χρησιμοποιούν τον οραματισμό, γιά να δουν το «μοντέλο» τους. Λοιπόν, εδώ έχουμε ζωγραφισμένο ένα άτομο με «ξεπλυμμένα» μάτια καί σαφώς χωρίς αυρικό πεδίο. (Το αυρικό πεδίο περισσότερο το αισθανόμαστε, παρά το βλέπουμε ζωγραφισμένο – όμως στη συγκεκριμένη αγιογραφία ΔΕΝ υφίσταται!) Καί πώς θα ήταν διαφορετικά, αφού μιλάμε γιά κλώνο; Αφού μιλάμε γιά άτομο που κλωνοποιούσε διαρκώς τον εαυτό του, προκειμένου να μην πεθάνει;

Μας επιβεβαιώνει 100% κι ο απόστολος ( ; ) Σαούλ, στην προς Εβραίους επιστολή, στο 7.3. Γράφει επί λέξει: «ἀπάτωρ, ἀμήτωρ, ἀγενεαλόγητος, μήτε ἀρχὴν ἡμερῶν μήτε ζωῆς τέλος ἔχων» (ο Μελχισεδέκ). Σαφώς, Σαουλάκο! Σαφέστατα!

Με την ευκαιρία… Πολύ θα εκτιμούσα κανένα μηχανάκι χειρός, να παίρνει φωτογραφίες Κιρλιάν. Καί πολύ θα εκτιμούσα αν κάποιος ήδη έχει φωτογραφήσει κλώνους μ’ αυτή τη μέθοδο. (Λέγεται πως ήδη υπάρχουν καί κυκλοφορούν ανάμεσά μας, κυρίως σε «ειδικές» στρατιωτικές μονάδες των ηπαπάρα.) Καί θα τον κερνούσα λουκουμάκι, αν μας έβγαζε αυτές τις φωτό στα ιντερνέτια, να τις δούμε κι εμείς.

(Όπως θα κερνούσα κι όποιον φωτογράφιζε τη Χίτλερυ κατά Κιρλιάν. Καί τον -κλώνο του Τουταγχαμών;;;- Ομπάμια. Επιτέλους, να επιβεβαιωθούν -ή να πάψουν- οι σχετικές φήμες, βραδερφέ.)

Ακόμη κι αν κανείς δεν σκέφτηκε κάτι τέτοιο, έ, γιά τέτοιες ιδέες υπάρχω εγώ! Λόλ!!!

Ξαναγυρίζουμε στον Προμηθέα.

Ο Προμηθέας μετά την απελευθέρωσή του, παθώς καί μαθώς, κράτησε «χαμηλό προφίλ». Αφού έφτιαξε τον (κλώνο του) Αβραάμ, παράλληλα αποφάσισε να δράσει κι ο ίδιος.

Παρένθεση πριν συνεχίσουμε, αλλά πρέπει να το πούμε αυτό: ο -κλώνος του Προμηθέα- Αβραάμ εκδιώχθηκε οικογενειακώς από τη Χαλδαία (προφανώς λόγωι …καλού χαρακτήρα ) κι άρχισε τις περιπλανήσεις. Αλλά, πώς εντόπισε τον Μελχισεδέκ; Δηλαδή πώς καταλάβε ότι ο Μελχισεδέκ είναι αυτός που είναι; Η απάντηση είναι πολύ απλή, αν δεχθούμε ότι ο Προμηθέας μετάγγισε στον κλώνο του ένα μέρος των αναμνήσεών του. Θυμηθήτε το αυτό, θα μας χρειαστεί κι αργότερα.

Όμως, ποιά ήταν η κατάσταση στην Ελλάδα καί την Εγγύς Ανατολή τα χρόνια εκείνα, λίγο πριν την είσοδο στην εποχή του Κριού; Δηλαδή, ποιό ήταν το πλαίσιο, στο οποίο θα δρούσε ο Προμηθέας;

Είχαμε πει πως η Ελλάδα μετά το 9600 πΧ, κι αφού κατάφερε να σταθεί στα πόδια της (γυρνώντας, όμως, στον πρωτογονισμό), κατά καιρούς δεχόταν επιδρομές των υπολειμμάτων του Ατλαντικού στρατού. Δυστυχώς, όμως, φαίνεται πως κάποιες απ’ αυτές τις επιδρομές ήσαν ιδιαίτερα επιτυχημένες… Προφανέστατα κατέληξαν σε πρόσκαιρη εγκατάσταση των Ατλάντων στο έδαφος της Ελλάδας, υποδούλωση -μέρους- του πληθυσμού, καί εξαναγκασμό αυτού σε αλλαγή θρησκείας. (Γνωστά πράγματα, από την Τουρκοκρατία.)

Η θρησκεία αυτή ήταν φυσικά η αιματηρή λατρεία του Κρόνου, με ανθρωποθυσίες.

H «Γη έχει μετατοπιστεί»- προειδοποίηση ότι κάτι μεγάλο συμβαίνει κατά μήκος στο δαχτυλίδι της φωτιάς.

Τον Δεκέμβριο του 2014,οι υπερήλικες της φυλής Ινουίτ είχαν προειδοποιήσει  τη ΝΑΣΑ και τον κόσμο,ότι μπορούν να εξηγήσουν γιατί συμβαίνουν τα ακραία καιρικά φαινόμενα και την αύξηση της δραστηριότητας στο δαχτυλίδι της φωτιάς.



Σήμερα και ειδικά υτό το μήνα και τον προηγούμενο μήνα,ζήσαμε τους μεγαλους σεισμούς στο δαχτυλίδι της φωτιάς,όλοι από 7-8 ρίχτερ.Νησιά Σολωμόντα,Νέα Ζηλανδία,Φουκουσίμα Ιαπωνίας και σήμερα στη Παπούα Νέα Γουινέα.

Οι Εσκιμώοι είναι αυτόχθονες πληθυσμοί που κατοικούν στις  αρκτικές περιοχές του Καναδά, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Γροιλανδία... και έχουν προειδοποιήσει τη NASA και τον κόσμο ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη δεν είναι η αιτία γι'αυτά που βλέπουμε με τις ακραίες καιρικές συνθήκες, τους σεισμούς και άλλες εκδηλώσεις.
Η αιτία είναι ότι η γη έχει μετατοπιστεί, έχει πάρει κλίση ή όπως το έθεσαν, «ταλαντεύτηκε» προς το Βορρά και όλοισυμφωνούν ότι ο «ουρανός τους έχει αλλάξει!»
Ο ήλιος είναι ψηλότερα από ό, τι τα παλαιότερα χρόνια και ζεσταίνει γρηγορότερα από πριν. Οι γέροντες που ερωτήθηκαν σε όλη την Βόρεια Αμερική, είπαν το ίδιο πράγμα, ότι άλλαξε ο ουρανός τους.

Κουραμπιέδες με αμυγδαλόψυχα

Υλικά
250 γρ. Χωριό Λιωμένο Πρόβειο Βούτυρο Γάλακτος ή Χωριό Βούτυρο Κερκύρας
500 γρ. αλεύρι
1 αυγό
½ φλιτζάνι του τσαγιού ζάχαρη
½ κουταλάκι του γλυκού σόδα
150 γρ. αμυγδαλόψιχα

½ φλιτζάνι του καφέ κονιάκ
Για την επικάλυψη:
350 γρ. κουβερτούρα
150 γρ. Χωριό soft με φρέσκο βούτυρο αγελάδος ελαφρύ

Εκτέλεση

Ο Προμηθέας μετά το 9600 πΧ – 6

Μελχισεδέκ

Ηρακλής επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου τον περίμενε ένα ένδοξο πεπρωμένο, ενώ ο Προμηθέας σκέφτηκε ν’ αλητέψει λίγο ακόμη. Είχαμε φτάσει πιά στην είσοδο της εποχής του Κριού, καιρός λοιπόν γιά εκ νέου δράση!

Περνώντας ξανά από Ινδία (αλλ’ αποφεύγοντας τις …κακές παρέες), διαπίστωσε πως τα δημιουργήματά του δεν είχαν κάνει καμμία πρόοδο. Έτσι, σκέφτηκε να εφαρμόσει άλλη μέθοδο. Βλέπετε, ποτέ δεν είχε εγκαταλείψει τις ιδέες του εναντίον της Ελλάδας, άσχετο αν έπεσε καί φιλούσε τα χέρια του Ηρακλή. (Καλό είναι καί το θέατρο αυτού του είδους, καμιά φορά.)

Αυτή τη φορά, κατάλαβε ποιό στρατηγικό λάθος είχε κάνει τις προηγούμενες. Συνεπώς, αντί να κάθεται να περιμένει το πότε θα ευδοκήσει ο συντεταγμένος στρατός των ανθρωποειδών του να εκτελέσει τις εντολές του, ή -ακόμη χειρότερα- να πάρει πρωτοβουλίες προς την ίδια κατεύθυνση (πρωτοβουλίες αποδεικτικές νοημοσύνης, τα ανθρωποειδή;!… ας γελάσω!), προτίμησε την απόλυτη ευελιξία. Το νέο του όπλο θα ήσαν οι κλώνοι. Δικοί του κλώνοι. Του εαυτού του. Μεμονωμένες υπάρξεις, που θα δρούσαν «καταδρομικώς» – κι όπως έπρεπε.

Στο κάτω-κάτω, όλο το παιχνίδι παίζεται στην ηγεσία ανθρώπων κι ανθρωποειδών: αν πάρεις την ηγεσία (του εχθρού…) με το μέρος σου, ή -ακόμη καλύτερα- αν την εξασκήσεις εσύ ο ίδιος, το κοπάδι ακολουθεί. Αν, πάλι, την εξολοθρεύσεις, το κοπάδι περνάει ένα μεταβατικό διάστημα, κατά το οποίο κινδυνεύει να πέσει στο γκρεμό.

Γιατί, τώρα, κλώνοι; επειδή οι κλώνοι δέχονται μετάγγιση προσωπικότητας (με μηδενικό βαθμό δυσκολίας του εγχειρήματος). Όμως εδώ, ο Προμηθέας δεν θα μετάγγιζε όλη του την προσωπικότητα, παρά μόνο τα απαραίτητα στοιχεία. Εννοείται. Γιά να μπορεί να έχει τον τελικό έλεγχο.

Ακόμη καλύτερη ιδέα, όμως, ήταν να φτιάξει έναν καί μοναδικό κλώνο γι’ αρχή. Θα έβλεπε πώς θα πάει αυτός, κι αναλόγως θα έπραττε.

Ο κλώνος αυτός φαίνεται πως υπήρξε επιτυχημένο μοντέλο. Έζησε 175 χρόνια, λέει, τεκνοποίησε, νίκησε καί κάποιον βασιλιά με τον στρατό του (ο ίδιος τί στρατό διέθετε, δεν μας λένε – να υποθέσουμε πως ήταν χεροδύναμος γίγαντας καί καθάρισε μόνος του τη φάση; ), οι δε εβραίοι τον θεωρούν γενάρχη τους. Ναί, πρόκειται γιά τον Αβραάμ. Ο οποίος αντέγραψε -σόϊ πάει το βασίλειο!- τα χούγια του (υιού Προμηθέως καί μισο-κλώνου) Δευκαλίωνα: παντρεύτηκε την ετεροθαλή αδερφή του!!! (Τώρα, αν κι ο Δευκαλίων πάσσαρε την Πύρρα γιά πουτάνα σε ισχυρούς της εποχής, αυτό δεν το ξέρω. Κάτι με γαργαλάει, όμως, να υποθέσω πως -κατ’ αναλογίαν με την Πύρρα- η Σάρα ήταν κι αυτή κλώνος. Τεκνοποίηση σε ηλικία 90 ετών;! Καλόοοο!…)

Η Γουϊκι δεν μας λέει πολλά στο σχετικό λήμμα (παραλείπει καί την πολεμική νίκη), αλλά υπάρχει ένα σημαντικό περιστατικό στον βίο του λεβέντη αυτουνού, το οποίο η «ΠΔ» παρουσιάζει κακήν κακώς.

Μιά ωραία μέρα, που λέτε, σε κάποιο κωλοχώρι της Μέσης Ανατολής, κάποιος τοπικός βασιλιάς παύλα ιερέας παύλα γιατρός-μάγος παύλα σοφός (παύλα δεν-ξέρω-τί-άλλο), διέκρινε από μακριά έναν παλιό γνωστό… Πολύυυυυ παλιό! Κάτι χιλιάδες χρόνια πριν! Όταν, λοιπόν, ο παλιός γνωστός πλησίασε, ο τοπικός βασιλιάς-σοφός δίστασε λίγο, αλλά χαμογέλασε ευχαριστημένος. Όμως, αν κι η ομοιότητα ήταν παραπάνω από έκδηλη, ο ξένος δεν ήταν αυτός.

Ο τοπικός βασιλιάς-σοφός κατάλαβε. Χωρίς να περιορίσει το χαμόγελό του, μουρμούρισε ευχαριστημένος δυό καλά λόγια φιλοφρονήσεως προς τον ξένο. Ο τρίτος της Ατλάντειας παρέας των δικτατόρων, ο Μελχισεδέκ (διότι αυτός ήταν), είχε επιζήσει, καί ήξερε πιά πως ο έτερος παλιός του φιλαράκος, ο Προμηθέας, ζή. (Διότι ο Οντουάρπα είχε σκοτωθεί στον πόλεμο.) Ζή καί δρά.

Η τιμωρία – στο μεταξύ, η Ελλάδα…-5

Περσική μινιατούρα του 15ου αιώνα από την Χεράτ που απεικονίζει τον Ισκαντέρ

πό τα πιό ωραία, που έχω διαβάσει κατά καιρούς στα ιντερνέτια, είναι η πρωτοχρονιάτικη ευχή να είμαστε όλοι πλούσιοι, υγιείς, καί τυχεροί. Διότι, λέει, καί οι επιβάτες του Τιτανικού ήσαν πλούσιοι καί υγιείς, αλλά δεν ήταν τυχεροί! Λόλ!!!

Του (υγιούς, καί ίσως καί πλούσιου) κυρ-Προμηθέα, λοιπόν, η τύχη σταμάτησε στην Ινδία. Εκεί που πήγε ο πονηρούλης να κάνει τις τελευταίες ρυθμίσεις στα ανθρωποειδή του (…έκδοση 2.0), τον γράπωσαν! Βλέπετε, τριγυρνούσε στα πόδια των απογόνων των Ελλήνων, που κυνήγησαν τους δικούς του – τον στρατό του.

στ. Τιμωρία

Οι περισσότεροι άνθρωποι αδυνατούν να κατανοήσουν μεγέθη. Έτσι, ακούς πολλούς να λένε «Ινδία», ή «Θιβέτ», καί να νομίζουν ότι αυτές οι γεωγραφικές περιοχές είναι ίσες πχ με τη Θεσσαλία – εντάξει, λίγο μεγαλύτερες. Ενώ αυτές σε έκταση πάνε κόντρα την Ευρώπη (αν αφαιρέσουμε τη Σκανδιναυϊκή χερσόνησο). Συνεπώς, εκφράσεις όπως πχ «ένα μοναστήρι στο Θιβέτ» επί της ουσίας είναι τελείως αόριστες. Ξεκαθαρίζουμε, όμως, ότι οι δικοί μας φτάσανε (καί κατοικήσανε) στη βόρεια Ινδία. Όπως έκανε κι ο Αλέξανδρος με τους Μακεδόνες του (καί τους Πέρσες του), χιλιετίες αργότερα.

Οι εκστρατείες από Ελλάδα στα βάθη της Ασίας νομοτελειακώς «φρακάρουν» κάπου στη βόρεια Ινδία. Σταματάει η ορμή τους. Υπάρχουν λόγοι γι’ αυτό, καί δεν είναι μονάχα πχ η κόπωση καί η νοσταλγία των Μακεδόνων στρατιωτών. Αν κάνουμε μιά στοιχειώδη στρατηγική ανάλυση, θα δούμε πρώτα-πρώτα ότι οι Έλληνες ήδη έχουν απομακρυνθεί πολύ από τη βάση τους. (Απαράδεκτο στρατηγικό σφάλμα.) Αλλά, πες ότι οι ατρόμητοι Έλληνες πολεμιστές δεν έχουν ανάγκη από τέτοια. Όμως, αν ξεπεράσουμε τον πρώτο σκόπελο, παραμονεύουν μερικά άλλα προβλήματα:

• η αναπλήρωση των φονευθέντων στρατιωτών,
• ο εφοδιασμός,
• καί οι επικοινωνίες με τη βάση.

Το πρώτο, καταλαβαίνουμε όλοι πως είναι όντως σχεδόν ανυπέρβλητο. Γι’ αυτό ο Αλέξανδρος το έλυσε με στρατολόγηση (του έτοιμου στρατού) των πρώην εχθρών Περσών (που κατοικούσαν πιό κοντά στον στόχο του), αφού πρώτα έγινε βασιλιάς τους. Το δεύτερο (ψευτο)λύνεται, διότι πες ότι παίρνουν (με εξαγορά ή εκβιασμό) εφόδια απ’ τους ντόπιους – καί πες ότι ξεπερνάνε τον κίνδυνο δηλητηριασμού των τροφίμων. Το τρίτο, όμως, από μιά απόσταση καί μετά καθίσταται άλυτο, διότι θυμηθήτε πως μιλάμε γιά εποχές χωρίς δορυφόρους καί gps καί τέτοια καλούδια.

Η επικοινωνία, όσο απομακρυνόμαστε από τη βάση μας, τόσο περισσότερο χρόνο παίρνει – καί τόσο μεγαλύτερη πιθανότητα έχει να κουβαλάει παρέμβλητα ψευδή στοιχεία (χαλκευμένα μηνύματα, κτλ), τα οποία δεν μπορούν να ελεγχθούν ως προς αυθεντικότητα / ακρίβεια / πληρότητα. Φανταστήτε, τώρα, να περιμένει ο Αλέξανδρος επί ένα δίμηνο να του έρθουν πχ οι οδηγίες του Αριστοτέλη με τα άλογα καί τα ταχυδρομικά περιστέρια, καί μάλιστα ακέραιες!… Μπορεί καί νά ‘ρχονταν – αλλά, αν εγώ ήμουν Αλέξανδρος, δεν θα το ρίσκαρα. (Θα μου πείς, ο Αλέξανδρος έλυσε το πρόβλημα αυτοσχεδιάζοντας, όντας έξυπνος καί φιλόσοφος κι ο ίδιος. Ναί, αλλά επί πόσο μπορείς να στηρίζεσαι στον αυτοσχεδιασμό; μπορείς να εγκαταλείψεις τη μέριμνα γιά τα πολύ βασικά ζητήματα, καί να το ρίξεις στο «τραλαλά, προχωράμε, κι ο Θεός βοηθός»; )

Έτσι, τόσο η εκστρατεία προς ανατολάς του Διονύσου του 9000 πΧ, όσο καί η του Αλεξάνδρου (ενδεχομένως κι άλλες απ’ ανάμεσα), κατέστη αδύνατον να συνεχίσουν πέρα απ’ τη βόρεια Ινδία – καί μάλιστα, τα δυτικά μέρη της.

Ο Προμηθέας μετά το 9600 πΧ – 4

α τεχνικής φύσεως λάθη δεν έπρεπε να επαναληφθούν στη δεύτερη απόπειρα δημιουργίας «ανθρώπων». Γιά παράδειγμα, δεν ήταν μόνον οι ίδιοι οι «άνθρωποι», ήταν καί το περιβάλλον.

Η Αυστραλία ήταν μιά χαρά μέρος γιά ν’ αποφεύγονται οι ενοχλήσεις από …ενοχλητικούς, αλλά ταυτόχρονα η απομόνωσή της ήταν καί μειονέκτημα: επέβαλε τη δημιουργία μέσων, γιά να μετακινηθεί όλος αυτός ο πληθυσμός προς την Ελλάδα. Ο Προμηθέας, λοιπόν, ως αθάνατος περίμενε καί περίμενε καί περίμενε… δυό καί τρείς καί τέσσερεις γενιές. Τα δημιουργήματά του τεκνοποίησαν κι απέκτησαν απογόνους (αυτό το ήξερε πως όντως γίνεται -δηλ. να τεκνοποιούν οι σπαρτοί/κλώνοι-, καί το περίμενε), αλλά δεν έδειξαν τίποτε δεινές κατασκευαστικές ικανότητες. Κι όχι μόνο δεν έφτιαξαν πλεούμενα, αλλά δεν ασχολήθηκαν καθόλου με τη θάλασσα. Κανένα ενδιαφέρον! Ούτε κάν γιά το ψάρεμα.

Ακόμη σήμερα, παρά το ότι αρκετοί απ’ αυτούς συγκεντρώνονται στα παράλια της Αυστραλίας, δεν ασχολούνται με τη θάλασσα. (Καί να σκεφτεί κανείς πως τους έφτιαξε νησιώτης! )

Ο Προμηθέας απελπίστηκε, καί τους παράτησε στην τύχη τους. Προφανώς συνέβη κι αυτό που γίνεται πάντα με τους σοφούς γέροντες / ιερείς / «θεούς», που τους τιμάνε οι διάφορες φυλές εκπολιτισθέντων, αλλά αυτοί μιά μέρα τα παρατάνε όλα σύξυλα καί φεύγουν, με την αμυδρή υπόσχεση να ξαναγυρίσουν κάποτε.

Δεν γνωρίζω γιά τα της αποχωρήσεως του «σοφού» – ούτε τα ψάχνω, όμως. Άνευ σημασίας γιά την αφήγησή μας.

Ο επόμενος προορισμός ήταν η…

ε. Ινδία

Κάπου εκεί, μέσα στην πυκνή ζούγκλα της Ινδίας, ζούσαν αρκετές φυλές. Μάλλον πρωτόγονες. (Ακόμη σήμερα, εκεί βρίσκονται.)

Ο Προμηθέας σκέφτηκε πως εδώ θα έπρεπε ν’ αλλάξει λίγο την τεχνική του, μιά που η κλωνοποίηση (αντιγραφή / μετατροπή έτοιμου οργανισμού) είχε περισσότερες δυνατότητες από την σπαρτοποίηση (κατασκευή οργανισμού τελείως εξ αρχής). Έτσι, διάλεξε μιά αρκετά πρωτόγονη (άρα, κι αρκετά επιθετική) φυλή, καί την πέρασε από …ρεκτιφιέ. Τις είχε τις σχετικές γνώσεις ο Προμηθέας, από το τρίτο μέλος της τριανδρίας.

Οι κανιββαλικές τάσεις των πρωτογόνων αυτών γιά μεζέδιασμα των πεθαμένων ίσως προϋπήρχαν, ίσως όχι. Το ίδιο καί η τηλεπαθητική ικανότητα. Έτσι, εφ’ όσον τηρούνταν τα …βασικά προσόντα να …προσληφθεί η φυλή, οι «βελτιώσεις» είχαν να κάνουν καθαρά με την εμφύσηση σκοπού καί νέων (απαραιτήτων) ικανοτήτων. Αυτές ήταν (α) η επιθυμία προς μετακίνηση / μεταναστεύσεις (άρα, η μη προσκόλληση στην έννοια της πατρίδας) καί (β) η ικανότητα γιά πρόσκτηση υλικών, κυρίως μετάλλων.

Γιατί μέταλλα; επειδή γίνονται όπλα.

Η φυλή αυτή, όπως ήδη καταλάβατε, είναι οι γύφτοι.

Γιά την ακρίβεια, πιστεύω πως οι ορίτζιναλ πρωτόγονοι της ανατολικής Ινδίας είναι οι λεγόμενοι τσιγγάνοι, ενώι οι γύφτοι είναι οι προμηθεϊκοί κλώνοι τους. Τέλος πάντων, λεπτομέρειες. Το γεγονός είναι πως οι αθίγγανοι, δηλαδή αυτοί που δεν επιτρέπεται να τους αγγίζεις, ακριβώς έτσι λέγονται καί στα Ινδικά! (Γνωστοί καί ως τσαντάλας, ή ντάλιτ.) Αποτελούν, δέ, την κατώτατη κοινωνική κάστα, κάτω ακόμη κι απ’ το παραδοσιακό τετρακαστικό κοινωνικό σύστημα, καί κάνουν ταπεινές δουλειές – πχ καθαρίζουν βόθρους, κτλ. (Μόνο που το 1997 βγάλαν πρόεδρο του κράτους!)

Ο Προμηθέας μετά το 9600 πΧ – 3

δώ οφείλουμε μία διευκρίνηση, μιά που η αφήγηση δεν είναι γραμμική. Οι τρείς απόλυτοι δικτάτορες της Ατλαντίδας, κάποτε υπήρξαν κι αυτοί νέοι έφηβοι καί ρομαντικοί. Τότε, λοιπόν, ένα βράδυ τράβηξαν κλήρο, γιά να μοιράσουν τα μεγάλα προβλήματα της ζωής, που πάντα απασχολούσαν τον σκεπτόμενο άνθρωπο – ποιός θ’ ασχοληθεί με ποιό. Στον Προμηθέα έπεσε το να δημιουργεί ανθρώπους εξ αρχής, στον δεύτερον έπεσε το να ξαναφέρνει τη ζωή πίσω σ’ αυτούς που τη χάσανε (ν’ ανασταίνει πεθαμένους, δηλαδή), καί στον τρίτον έπεσε η αθανασία. (Θα μάθετε τα ονόματα των δύο άλλων αργότερα.)

Τα προβλήματα αυτά λύθηκαν μέχρι κάποιον βαθμό. Ο μεν Προμηθέας έδωσε λύση δύο φορές, αν καί τα δημιουργήματά του πόρρωι απείχαν (καί απέχουν) από τον εκ Θεού έμψυχο άνθρωπο. Ο δεύτερος έδωσε μερική λύση με τα ζόμπυ στην πρώτη γραμμή του στρατού των Ατλάντων, κι ο τρίτος πέτυχε την αθανασία μέσωι κλωνοποίησης καί μεταφοράς της προσωπικότητας στον κλώνο… πράγμα που πρωτοεφήρμοσαν στους εαυτούς τους.

Οι τρείς λεβέντες σαφώς ανταλλάξανε γνώσεις – κι ο καθένας καταλάβαινε απόλυτα τους άλλους δύο. Ωστόσο, η αρχική τους «στοχοποίηση» των μεγάλων προαιωνίων προβλημάτων του ανθρώπου ήταν αυτή, που μόλις έγραψα.

Λένε πως απάνω στη μάχη, αν πας να κρυφτείς σε κρατήρα οβίδας που μόλις έσκασε, δεν κινδυνεύεις. Είναι εξαιρετικά απίθανο μιά δεύτερη οβίδα να πέσει ακριβώς εκεί, όπου έπεσε η αμέσως προηγούμενη.

Ο Προμηθέας, λοιπόν, όταν έφυγε από το μυστικό του καταφύγιο στα ερημονήσια του Ατλαντικού, πήγε σε κρατήρα προηγούμενης οβίδας. Στην κυριολεξία!

δ1. Αυστραλία

Ιδανικός τόπος, γιά να ξεκινήσει τα πειράματά του. Απομονωμένη κι ακατοίκητη. Καί ήδη …«κρατήρας (αιθερικής) οβίδας»! Ο δε Προμηθέας δεν ήταν κανένα φοβισμένο ανθρωπάκι. Ποτέ δεν παραιτήθηκε από τα σχέδια παγκόσμιας κυριαρχίας, μαζί με τα δυό φιλαράκια του. Δύο; Όχι. Ο ένας σκοτώθηκε. Εξαερώθηκε από τα αιθερικά όπλα των Ελλήνων.

Ο Προμηθέας είχε μάθει την καταστροφή του στρατού της Ατλαντίδας, καθώς καί τον θάνατο του Οντουάρπα. (Άλλο αθάνατος, άλλο άτρωτος.) Ο δεύτερος της παρέας είχε ακολουθήσει το στράτευμα ως …υπεύθυνος τεράτων (γιά να τα ελέγχει – μιά που τά ‘φτιαξε), αλλά δεν είχε υπολογίσει (όπως κανείς, άλλως τε) πως οι Έλληνες θα κατέφευγαν στη χρήση των «απαγορευμένων» όπλων. Έτσι, κι αν ακόμη χρησιμοποιούσε το αποθηκευμένο γενετικό υλικό γιά ν’ «αναστήσει» τον φιλαράκο του, ο Προμηθέας γνώριζε καλά πως η προσωπικότητα του εκλιπόντος είχε χαθεί διά παντός. Ο τυχών κλώνος δεν θα ήταν ποτέ ξανά ο Οντουάρπα, ο παιδικός του φίλος. (Η προσωπικότητα έπρεπε να μεταφερθεί στον κλώνο, όσο ο Οντουάρπα βρισκόταν εν ζωήι.)

Παρένθεση: αν βάλετε στα ψαχτήρια τη λέξη «Oduarpa», θα σας παραπέμψει σ’ ένα μουσικό συγκρότημα (που του έχει αφιερώσει τουλάχιστον ένα μουσικό κομμάτι), τους «Αταραξία». Γιά τον ίδιον δεν θα βρήτε τίποτε. Οι δικές μου, πάλι, αρχικές πληροφορίες γιά την ύπαρξή του ήταν κάπως αφελείς, διότι σήμερα κάποιες «αδελφότητες» τον θυμούνται ως τον «μαύρο αρχιμάγο» της Ατλαντίδας. (Καί ναί, θυμούνται επίσης ότι έφτιαχνε ζόμπυ καί τέρατα.) Δεν ήταν μάγος, γενετικός βιολόγος με πολύ προχωρημένες έρευνες ήταν. Αλλά η προχωρημένη γνώση συχνά μας εκπλήσσει… δεν διαφέρει από μαγεία, θά ‘λεγα.

Η Αυστραλία είχε (κι έχει) ακόμη ένα πλεονέκτημα: στο έδαφός της βρίσκεται ένα από τα οκτώ (καί μάλιστα στεριανό) «υπερδιαστατικά σημεία» του πλανήτη μας. (Το της Αυστραλίας το δίνω εδώ, ανάμεσα σε μερικά ακόμη.) Τί το ήθελε αυτό, τώρα, ο Προμηθέας; Το χρειαζόταν, γιά να τραβάει αιθερική ενέργεια γιά το βιολογικό εργαστήριο που θα έστηνε.

Ο Προμηθέας μετά το 9600 πΧ – 2

άποιος συμβατικός επιστήμων ( ; ) θα έλεγε πως, εφ’ όσον καί στις ηπαπάρα υπάρχει ερημοποίηση περίπου στο ίδιο γεωγραφικό πλάτος (Νέο Μεξικό, Αριζόνα, Νεβάδα), τότε, εφ’ όσον έχουμε έναν δακτύλιο ερήμων γύρω-γύρω απ’ τη Γή (καί περίπου από 10 έως 35 μοίρες βόρειου γεωγραφικού πλάτους), αυτή οφείλεται σε κλιματολογικούς λόγους (μπλά-μπλά-μπλά). Θα έριχνε τα σχετικά κλιματολογικά μοντέλα στον υπολογιστή, καί θά ‘ψαχνε να δεί γιατί -κατ’ εξαίρεσιν- δεν έχουμε ερημοποίηση στη βόρεια Ινδία καί την ανατολική Κίνα (ανατολικά της διαβόητης ερήμου Τακλαμακάν).

Υποθέτω πως θά ‘βγαζε ένα «επιστημονικό» πόνημα-τερατάκι, το οποίο αργότερα άλλοι επιστήμονες θα κοίταζαν να σουλουπώσουν.

Φυσικά, εμείς θα δώσουμε τη δική μας εκδοχή – κι όποιος θέλει καθαρά ακαδημαϊκές επεξηγήσεις των φαινομένων, μπορεί να πάει να σπουδάσει.

Το πολεμικό σχέδιο των Ελλήνων καί των συμμάχων τους, ενώ αρχικά ήταν ευθεία επίθεση, μετά τις πληροφορίες γιά τέρατα καί κλώνους στην πρώτη γραμμή των αντιπάλων, διαμορφώθηκε διαφορετικά. Το μεγαλύτερο μέρος του στρατεύματος (αν όχι όλο το στράτευμα) θα έφευγε ταχύτατα βόρεια της Μεσογείου την τελευταία στιγμή (παράβαλε πχ τα σημερινά γρήγορα μεταγωγικά αεροπλάνα των Ρώσσων), αφήνοντας στη βόρειο Αφρική τον Ατλάντειο στρατό μόνο του. Μετά, τον λόγο θα είχαν τα αιθερικά υπερόπλα.

Ο μαζεμένος κάπου στη σημερινή Ιταλία στρατός θα ξεκινούσε παρευθύς επίθεση στην ίδια την Ατλαντίδα κατά ένα μέρος, ενώ το άλλο μέρος θα ξαναπήγαινε στη βόρειο Αφρική καί θα έκοβε την οδό επιστροφής στους Άτλαντες, που στο μεταξύ θα είχαν προελάσει χωρίς αντίσταση. (Θυμηθείτε, τα μέσα μεταφοράς του στρατού τότε ήταν ταχύτατα.)

Πράγματι, οι Άτλαντες προέλασαν μέχρι κάπου τη σημερινή Αίγυπτο, αλλά δεν πρόλαβαν ν’ απορήσουν γιατί δεν βρήκαν αντίπαλους στρατιώτες. Τα αιθερικά υπερόπλα διέλυσαν ό,τι βρήκαν στο διάβα τους, κι οι Άτλαντες που απέμειναν έφυγαν προς ανατολάς… με τις αιθερικές βόμβες στο κατόπι τους. Η οπισθοφυλακή του τεράστιου στρατεύματος των Ατλάντων, τώρα, που βρισκόταν κάπου στο σημερινό Μαρόκο, ξαναγύρισε να υπερασπιστεί το νησί τους. Στο οποίο είχαν ήδη αρχίσει ν’ αποβιβάζονται στρατιώτες των Ελλήνων.

Πλην όμως, αυτοί οι τελευταίοι ήσαν άτομα μεγάλης ηλικίας.

Είναι προφανές ότι συμμετείχαν σε αποστολή αυτοκτονίας. Ένας λόγος, γιά να παραπλανήσουν τον αντίπαλο. Κι ίσως ακόμη ένας, μεταφυσικός: να πληρώσουν το τίμημα γιά τη χρήση «απαγορευμένων» όπλων, που -εμμέσως πλην σαφώς- είχαν υποσχεθεί στους Θεούς να ΜΗΝ χρησιμοποιήσουν.

Ό,τι υπήρχε ως μορφή ζωής στη βόρειο Αφρική, έγινε σκόνη. Στην κυριολεξία. Τα ίδια καί με τις χώρες που διάβηκαν οι καταδιωκόμενοι Άτλαντες, που έφυγαν ανατολικά (προς τη σημερινή Σαουδαραβική χερσόνησο). Την ίδια τύχη θα είχε καί το όμορφο νησί της Ατλαντίδας, αν δεν το βύθιζαν τελικά οι Έλληνες.

Κι ενώ είχαν αρχίσει οι καταστροφικές βροχοπτώσεις, οι Έλληνες καί οι σύμμαχοί τους γύρισαν οίκαδε γιά ανασύνταξη καί θεραπεία των πληγών. Η τρομερή εκδίκηση της Γαίας δεν θ’ άφηνε ούτε τις χώρες τους απείραχτες.

Ο Προμηθέας μετά το 9600 πΧ – 1

ς ξεκινήσουμε από τον αστερισμό του «Οφιούχου», πριν αφηγηθούμε τον βίο καί την πολιτεία του Προμηθέα μετά την καθοριστική μάχη Ελλήνων-Ατλάντων του 9600 πΧ. (Μάχη, κι όχι πόλεμο, διότι ο πόλεμος αυτός δεν τελείωσε ποτέ.)

α. Στ’ άστρα

Λοιπόν, δε λέω, ο Οφιούχος θα μπορούσε να είναι ο Ασκληπιός. Άλλως τε, είπαμε πως οι πωρίες είναι μεγαλόσωμα ζώα, κι ο Οφιούχος κουβαλάει ένα μεγάλο φίδι.

Αλλά οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά, καί πρέπει να είμαστε παρατηρητικοί. Τί θέλω να πω; Ότι ο τρόπος, που κρατάει το φίδι ο Οφιούχος, δείχνει μεγαλόσωμο φίδι μη δηλητηριώδες. Τέτοια δεν υπάρχουν πολλά: μπορεί να είναι ο βόας ο συσφιγκτήρ (έως 6 μέτρα μήκος – κι αυτός με επαναλαμβανόμενα σχεδιάκια στο δέρμα του), ή ακόμη περισσότερο ο μεγαλύτερος (δεκάμετρος) πύθων.

Έ, λοιπόν, γι’ αυτόν τον τελευταίο πρόκειται.

Το φίδι αυτό δεν είναι άλλο, παρά ο Πύθων των Δελφών – το (κάπως αόριστο) σύμβολο του κακού, που το εξόντωσε ο Απόλλων!

Μεταξύ μας, ως σύμβολο κάποιου «κάπως αόριστου» κακού το παρουσιάζει η Μυθολογία μας, αλλά των Ατλάντων είναι στην πραγματικότητα. Μόνο που η Μυθολογία μας αυτολογοκρίνεται κατά περιπτώσεις. Εδώ, ακόμη καί η απλή αναφορά του ονόματος «Άτλαντες» θα δημιουργούσε τουλάχιστον αμήχανες καταστάσεις.

Τώρα, θα μου πείς, πώς ο Πλάτων τους αφιέρωσε δύο διαλόγους καί τους κατονόμασε στα ίσα; (Κόντρα, ενδεχομένως σε σχετικές απαγορεύσεις του ιερατείου.)  Επειδή ο Πλάτων ήταν πρόσωπο του «βαθέως» Αθηναϊκού κράτους, καί μπορούσε να κάνει ό,τι γούσταρε ατιμωρητί. (Δες παρόμοιες περιπτώσεις Περικλή καί Αλκιβιάδη.) Βλέπετε, ο -εκ φτωχολογιάς καί πλέμπας ορμώμενος- Σωκράτης πέρασε από δίκη καί ήπιε το κώνειο. Αλλά οι δημοκρατικοί, που έριξαν τους τριάκοντα τυράννους, δεν πείραξαν ούτε τρίχα απ’ τη φαλάκρα του Πλάτωνα. (Ανηψιό του εκ των «τριάκοντα» Κριτία.) Ευτυχώς, λοιπόν, γιά τους αρχαίους Αθηναίους, που δεν πέρασαν από το μυαλό του Πλάτωνα ιδέες γιά πολιτικά πραξικοπήματα, καί τό ‘χε ρίξει στο συγγραφιλίκι. Κι ευτυχώς γιά μας, που -ελεύθερος να εκφραστεί ών- είπε έξω απ’ τα δόντια μερικά πράγματα γιά το απώτατο παρελθόν της χώρας μας.

Ο Προμηθέας με τον Πύθωνα, λοιπόν. Ούτε ο Ασκληπιός, ούτε ο «Οφιούχος» – καί λοιπές αόριστες κολοκύνθες μετά ριγάνεως.

β. Σύμβολο …ζωντανό

Εδώ θέλω να επισημάνω πως δυστυχώς, ο Πύθων δεν είναι μονάχα ένα αβλαβές σύμβολο. Αντιπροσωπεύει την προσπάθεια των Ατλάντων να μας εξοντώσουν.Καί την τότε, καί την τώρα. Καί την ανάμεσα.