Η σκηνή που έγραψε ιστορία στον Μαραθώνιο... Δημοσιογράφος της ΕΡΤ πάει τουαλέτα και τραβάει καζανάκι την ώρα της μετάδοσης (Βίντεο)

Η ΕΡΤ ξαναχτυπά και μας χαρίζει μια απ’ τις ωραιότερες σκηνές της δεκαετίας. Το μυθικό σκηνικό εκτυλίσσεται κατά τη διάρκεια του 35ου Μαραθωνίου. Λίγα λόγια για το έργο: Έχουν αρχίσει να τελειώνουν οι μικρές διαδρομές, έχει αρχίσει να περνάει η ώρα και όπως είναι φυσικό οι δημοσιογράφοι αρχίζουν να ζουν ένα δράμα.

Δεν είναι και εύκολο πράγμα βρε αδελφέ, να κάθεσαι τόσες ώρες και να περιγράφεις χωρίς να μπορείς να πας μια τουαλέτα.

Κάπως έτσι την έπαθε γνωστός δημοσιογράφος της δημόσιας τηλεόρασης. Έσπαγε η φούσκα του, αλλά δεν μπορούσε να αφήσει το γάμο και να πάει για πουρνάρια, με αποτέλεσμα να ζει το δικό μου μαρτύριο…

Κάποια στιγμή λοιπόν και ενώ οι τηλεθεατές παρακολουθούν τις δηλώσεις της Αναστασίας Καρακατσάνη, συμβαίνει το καλό. Από το βάθος ακούγεται ο δημοσιογράφος να λέει «Τουαλέτα πού έχει;». Η αγωνία του κοινού είναι πλέον στα ύψη. Θα βρει τελικά ο χειμαζόμενος δημοσιογράφος την τουαλέτα ναι ή όχι;

Πρώην πράκτορας της ΜΙ6 αποκαλύπτει πώς θα θυμάστε πληροφορίες, χωρίς να τις καταγράφετε

Το να θυμάται κάποιος λεπτομέρειες και πληροφορίες δεν είναι πάντα εύκολο.

Ο πρώην πράκτορας της βρετανικής μυστικής υπηρεσίας MI6 και της υπηρεσίας μυστικών υπηρεσιών πληροφοριών της Αυστραλίας, Warren Reed, έμαθε μια απλή τεχνική κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης του που τον βοηθάει να θυμηθεί οποιαδήποτε πληροφορία χωρίς να την γράψει κάπου.

Ένα από τα πρώτα πράγματα που οι κατάσκοποι μαθαίνουν είναι πώς να εκπαιδεύσουν το μυαλό τους να θυμούνται περισσότερα απ ' ό, τι συνήθως, όχι μόνο να πετύχουν τον στόχο τους, αλλά και για να παραμένουν ζωντανοί.

«Αν ένας πράκτορας αποκαλυφθεί, τότε μπορεί να μετράει λεπτά ζωής. Οι πράκτορες εξακολουθούν να είναι άνθρωποι, και μπορεί να είναι νευρικοί», λέει.

«Αν αποκαλυφθούν, δεν θα επιβιώσουν. Θα σκοτωθούν σε ένα μεταχειρισμένο αυτοκίνητο ή σε κάποιο ατύχημα στις δημόσιες συγκοινωνίες ή θα μπορούσαν απλώς να πέσουν θύματα απαγωγής, να βασανιστούν και στο τέλος να δολοφονηθούν.

Το χειρότερο πράγμα που θα μπορούσε να κάνει κάποιος κατά τη διάρκεια της αποστολής είναι να πει: “Λυπάμαι, ποια είπατε πως ήταν η τροχιά του συγκεκριμένου πυραύλου, πόσα κιλά μεταφέρετε, παρακαλώ να με συγχωρήσετε, θα πάρω μόνο ένα στυλό και ένα χαρτί για να τα καταγράψω”» λέει ο Reed ο οποίος αποκαλεί την τεχνική «το οικογενειακό σπίτι». Πρόκειται για μια τεχνική σύνδεσης εικόνων.

Διακήρυξη της Λευκωσίας για τις επιπτώσεις της μη ιονίζουσας ακτινοβολίας στην υγεία

Μετά τον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών και ο  Παγκύπριος Ιατρικός Σύλλογος, ο Ιατρικός Σύλλογος Βιέννης / Αυστρίας και η «Εθνική Επιτροπή Περιβάλλον και Υγεία του Παιδιού» υπέγραψαν στις 11 Νοεμβρίου, τη Διακήρυξη της Λευκωσίας, στα πλαίσια της Επιστημονικής Ημερίδας «Οι επιπτώσεις της μη ιονίζουσας ακτινοβολίας στην Υγεία: Μύθος ή αναδυόμενη ιατρική πρόκληση;» 

Σύμφωνα με ανακοίνωση του Παγκύπριου Ιατρικού Συλλόγου, στο χαιρετισμό του στην ημερίδα ο Υπουργός Υγείας Γιώργος Παμπορίδης εξέφρασε τη στήριξή του στο Έργο της Επιτροπής και χαρακτήρισε την επένδυση στην υγεία των παιδιών ως τη σημαντικότερη. Χαιρέτισε παράλληλα την τριμερή συνεργασία και χαρακτήρισε την υπογραφή της Διακήρυξης ως σημαντική εξέλιξη με στόχους συγκεκριμένους και σοβαρούς.

Ο Πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Δρ Πέτρος Αγαθαγγέλου ανέφερε ότι το Συμβούλιο της Ευρώπης, το Ευρωκοινοβούλιο, οι Ιατρικοί Σύλλογοι και άλλοι επιστήμονες διεθνώς προειδοποιούν ότι παρά τις επιστημονικές αντιδικίες, η τεκμηρίωση σοβαρών επιπτώσεων στην υγεία, από τη γεωμετρικά αυξανόμενη έκθεση σε μια, μεταξύ άλλων, πιθανώς καρκινογόνο ακτινοβολία (IARC 2011), είναι σήμερα επαρκής.

Επιβάλλεται, τόνισε, η εφαρμογή της Αρχής της Προφύλαξης, η αναθεώρηση των ορίων, η ενημέρωση όλων, ο επαρκής έλεγχος για τις επιπτώσεις της τεχνολογίας στην υγεία και η άμεση μείωση της έκθεσης.

Η Δρ Μιχαηλιδου, Πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής στο χαιρετισμό της ανέφερε πως η ρεαλιστική προσέγγιση της Διακήρυξης, σε συνδυασμό και με τη σωστή ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού προωθούν και οριοθετούν το πλαίσιο λελογισμένης αξιοποίησης της Τεχνολογίας με ασφάλεια ως εργαλείου και όχι υποκατάστατου των ανθρώπινων σχέσεων και της ουσιαστικής εκπαίδευσης και ενασχόλησης με τα παιδιά μας.

Αυτός που έχει …

Αυτός που έχει πραγματικά προβλήματα, έχει κατανόηση.

Οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, είναι αυτοί που είναι ταπεινοί και πάντα έχουν έναν καλό λόγο να σου πουν. Που θα καταλάβουν εσένα αμέσως. Που θα θελήσουν να σε ανακουφίσουν. Γιατί γνωρίζουν την πραγματική διάσταση του πόνου.

Αυτός όμως που δεν έχει κατανόηση, έχει ενεργοποιήσει την δική του διάθεση για γκρίνια και παντού βλέπει προβλήματα. Έχει μάθει να γκρινιάζει ακόμη και για τα πιο απλά. Και όταν θα του αναφέρεις ένα σου πρόβλημα, θα έχει την ανάγκη να σου πει «το δικό μου είναι μεγαλύτερο». 

Λόγια που είπε ο Σιοράν στο αυτί του μεθυσμένου

Διαβάζω συνεπαρμένος μια επιλογή από το «Περί του ατοπήματος της έλευσης στη ζωή» (1973) του Εμίλ Σιοράν στην εξαιρετική σειρά των Στοχασμών της Στιγμής.. Καιρό έχει να με πάρει και να με σηκώσει κάτι― εν προκειμένω μια τέτοια σφοδρή φιλοσοφία εναντίον του υπάρχειν.

Ανελέητοι, κυνικοί, έως αλήτικοι στοχασμοί που όπως ο ίδιος λέει «αφήνουν κατά μέρος την ανάπτυξη της σκέψης και αρκούνται στην κατακλείδα». Αν και διαπνέονται από πικρότατη ποίηση δεν έχουν καμμία καλολογία (αρκούνται να εκφράζουν την ιδέα καθαυτήν)- και είναι τόσο καμμένοι από μισανθρωπία και παραίτηση που θα μπορούσε άνετα κάποιος να τους ψιθυρίσει στο αυτί ενός μεθυσμένου ή ενός ετοιμοθάνατου χωρίς να ακουστεί γελοίος (πράγμα που με ελάχιστα κείμενα μπορεί να συμβεί). Δεδομένου ότι τίποτα δεν μπορεί να προστεθεί στον Σιοράν, πέρα από στεναγμούς κι επιφωνήματα, το βουλώνω και αντιγράφω τυχαία, μερικά:  

¤ Να τάσσεσαι σε κάθε περίσταση στο πλευρό των καταπιεσμένων ακόμη κι όταν εχουν άδικο, χωρίς ωστόσο να σου διαφεύγει πώς είναι κι αυτοί πλασμένοι απο την ίδια λάσπη όπως οι καταπιεστές τους.  

¤ Σε έναν φοιτητή που ήθελε να μάθει πού έχει περιέλθει ή σχέση μου με τον συγγραφέα του Ζαρατούστρα (σημ.: Ο Σιοράν επηρρεάστηκε στα νεανικά του χρόνια από τον Νίτσε), απάντησα πως εχω πάψει να ασχολούμαι μαζί του εδώ καί πολύν καιρό. Γιατί; με ρώτησε. —Επειδή τον θεωρω υπερβολικά αθώο...   Του προσάπτω τον ενθουσιασμό, ακόμη και τον ζήλο του. Γκρέμισε τα είδωλά μου για να τα αντικαταστήσει, τελικά, με άλλα. Ένας ψεύτικος εικονοκλάστης με στοιχεία εφήβου και, δεν ξέρω ποια παρθενία, ποια αθωότητα συνυφασμένες με τη μοναχική του διαδρομή. Παρατηρούσε τους ανθρώπους από απόσταση. Αν τους κοίταζε απο κοντά, δεν θα μπορούσε ποτέ να συλλάβει ούτε να εκθειάσει τον υπεράνθρωπο, όραμα αλλόκοτο, αστείο, αν όχι γελοίο, χίμαιρα ή καπρίτσιο πού δεν μπορούσε να αναδυθεί παρά στο μυαλό κάποιου που δεν πρόλαβε να γεράσει, να γνωρίσει την αδιαφορία, τη μακρά, γαλήνια αποστροφή.  

Ένας Μάρκος Αυρήλιος μου είναι πολύ πιο οικείος.  

Κανένας δισταγμός απο μέρους μου ανάμεσα στον λυρισμό της φρενίτιδας και την πρόζα της αποδοχής: βρίσκω μεγαλύτερη άνακούφιση, ίσως και περισσότερη ελπίδα, κοντά σε έναν κουρασμένο αυτοκράτορα παρά σε εναν κεραυνοβόλο προφήτη.  

Χίλια καλά να κάνεις, οι αχάριστοι θα βρουν το ένα που δεν έκανες για κείνους

Είναι στην ανθρώπινη φύση να ζητάει συνεχώς περισσότερα απ’ αυτά που έχει.
Να προσπαθεί διακαώς να χορτάσει το αδηφάγο της “εγώ” και να μην βρίσκει σωτηρία. Να διψάει συνεχώς και να θέλει κι άλλο κι όταν το αποκτήσει να θέλει ακόμη περισσότερο.

Ποτέ και τίποτα δεν μας είναι αρκετό. Ίσως να μην φταίνε τόσο οι άνθρωποι, είναι που κυλάει στις φλέβες τους η απληστία. Θανάσιμο αμάρτημα ναι, αν της επιτρέψεις να ξεπεράσει τα όρια μπορεί να σε αρρωστήσει, να σε κατασπαράξει ολόκληρο.

Υπάρχουν πολλές κατηγορίες ανθρώπων. Υπάρχουν αυτοί που κάνουν το καλό χωρίς ποτέ κανένας να το μάθει, χωρίς προσδοκίες , χωρίς αντάλλαγμα, αλλά υπάρχουν κι αυτοί που κάνουν το “καλό” και το κουβαλάνε πάντα μαζί τους καραδοκώντας στη γωνία και περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή να το φωνάξουν, να ζητήσουν πίσω τα χρωστούμενα, να το παίξουνε αδικημένοι, να ζήσουνε το δράμα…

Κάπως έτσι είναι αυτοί οι άνθρωποι που ποτέ δεν θα πουν ευχαριστώ με την καρδιά τους.

Αν αναζητάτε την ασφάλεια θα επαναλαμβάνετε συνεχώς το παρελθόν σας

Η αναζήτηση της ασφάλειας είναι μια αυταπάτη. Στις αρχαίες φιλοσοφικές παραδόσεις η λύση σ' αυτό το δίλημμα βρίσκεται στη "σοφία της ανασφάλειας" ή τη "σοφία της αβεβαιότητας".

Αυτό σημαίνει πως η αναζήτηση της ασφάλειας και της βεβαιότητας συνιστούν στην πραγματικότητα μια προσκόλληση στο γνωστό. Και τι είναι το γνωστό; Το γνωστό είναι το παρελθόν μας.

Το γνωστό δεν είναι τίποτε άλλο από τη φυλακή των εθισμών του παρελθόντος. Σε μια τέτοια κατάσταση δεν υπάρχει καμιά απολύτως εξέλιξη, και όπου δεν υπάρχει εξέλιξη υπάρχει στασιμότητα, εντροπία, αποδιοργάνωση και αποσύνθεση.

TO ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΤΕΜΠΕΛΙΑ (PAUL LAFARGUE) | Μέρος Α’

Γαμπρός του Μαρξ, ο Πωλ Λαφάργκ (1842-1911) υπήρξε κατά κάποιον τρόπο η αντιστροφή του. Ζυμωμένος με τη γέννηση του Διεθνούς Σοσιαλιστικού Κινήματος, κυνηγημένος και εικονοκλάστης, αποκαθηλώνει τη θεμελιώδη ιδέα των εργατικών διεκδικήσεων και του μαρξιστικού οράματος: το δικαίωμα στη δουλειά. Πρόκειται —γράφει— για μια «παράξενη τρέλα» που διακατέχει τις εργατικές τάξεις των καπιταλιστικών χωρών. Η επανάσταση πρέπει ν’ αρχίσει με τη διεκδίκηση του δικαιώματος στην τεμπελιά!

Το μεγάλο πρόβλημα της καπιταλιστικής παραγωγής δεν είναι πια να βρουν παραγωγούς και να δεκαπλασιάσουν τις δυνάμεις τους, αλλά να ανακαλύψουν καταναλωτές, να τους ερεθίσουν τις επιθυμίες και να τους επιβάλουν πλαστές ανάγκες.

Όλα αυτά τα προϊόντα μας είναι νοθευμένα για να διευκολύνουν τη διοχέτευση και να συντομεύουν τη διάρκεια χρήσης τους. Η εποχή μας θα ονομαστεί η εποχή της νοθείας, όπως οι πρώτες περίοδοι της ανθρωπότητας ονομάστηκαν η εποχή του λίθου, του χαλκού, σύμφωνα με το χαρακτήρα της παραγωγής τους.

Όμως, το κάθε τι είναι ανίσχυρο τίποτα, τίποτα δεν είναι αρκετό ώστε να απορροφηθούν τα βουνά από προϊόντα που στοιβάζονται, πιο ψηλά και πιο τεράστια από τις πυραμίδες της Αιγύπτου: Τότε επειδή υπάρχει πληθώρα εμπορευμάτων και έλλειψη αγοραστών, τα εργοστάσια κλείνουν και η πείνα μαστιγώνει τους εργατικούς πληθυσμούς με τον μυριόλουρο βούρδουλά της.’ Κι αυτοί οι εξαθλιωμένοι, που μόλις και μετά βίας έχουν τη δύναμη να στέκονται στα πόδια τους, πουλάνε δώδεκα και δεκατέσσερις ώρες δουλειάς δυο φορές φτηνότερα απ’ όσο όταν είχαν ψωμί στο τραπέζι.

Το εισόδημα, η κατάθλιψη και η αυτοκτονία

Οι άνθρωποι με χαμηλό εισόδημα που πάσχουν από κατάθλιψη, έχουν λιγότερες πιθανότητες να ανταποκριθούν θετικά στη θεραπεία και μεγαλύτερες πιθανότητες αυτοκτονίας σε σύγκριση με τους ασθενείς που έχουν ψηλό εισόδημα.

Οι κοινωνικοοικονομικοί παράγοντες στους οποίους συμπεριλαμβάνονται το εισόδημα, η μόρφωση και το επάγγελμα, έχουν εδώ και πολλά χρόνια συσχετισθεί με την κατάσταση της υγείας και τον κίνδυνο προσβολής από ασθένειες και το θάνατο.

Έρευνες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι των χαμηλότερων κοινωνικοοικονομικών στρωμάτων, έχουν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν καταθλιπτικές διαταραχές. Επίσης η κατάθλιψη που παρουσιάζουν οι άνθρωποι αυτοί, είναι σοβαρότερη από εκείνη που παρουσιάζουν άνθρωποι σε ψηλότερα κοινωνικοοικονομικά στρώματα.

Έγιναν προσπάθειες για να βρεθεί ο ό λόγος για τον οποίο οι κοινωνικοί και οικονομικοί παράγοντες επηρεάζουν τη συχνότητα της κατάθλιψης και την ανταπόκριση στη θεραπεία.Υπήρξαν υποστηρικτές της άποψης ότι οι εν λόγω παράγοντες, πιθανόν να επηρεάζουν το πως αντιδρούν οι ασθενείς στα φάρμακα. Οι έρευνες όμως δεν τεκμηρίωσαν αυτή τη θεωρία.

Σε μια νέα εργασία σχετικά με το θέμα, που έγινε από γιατρούς του πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, μελετήθηκαν οι περιπτώσεις 248 ασθενών ηλικίας 59 ετών, οι οποίοι λάμβαναν αντικαταθλιπτικά φάρμακα και ψυχοθεραπεία.

Αρχικά αξιολογήθηκε το επίπεδο μόρφωσης τους. Το ετήσιο εισόδημα τους, καταγράφηκε σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία και έγινε η ακόλουθη κατάταξη:

• Χαμηλό εισόδημα: Λιγότερα από 25.000 δολάρια ετησίως
   
• Μεσαίο εισόδημα: Από 25.000 έως 50.000 δολάρια ετησίως
   
• Ψηλό εισόδημα: Περισσότερα από 50.000 δολάρια ετησίως.

Η παρακολούθηση των συμπτωμάτων κατάθλιψης των ασθενών και η ανταπόκριση τους στη θεραπεία, γινόταν εβδομαδιαία.

Στη συνέχεια αξιολογήθηκε η ανταπόκριση στη θεραπεία (φαρμακευτική και ψυχοθεραπεία) και έγιναν συσχετισμοί με το επίπεδο εισοδήματος των ασθενών.

Τα αποτελέσματα έδειξαν:

Το σεξ και ο εγκέφαλος: Ο ρόλος των γονιδίων

Πώς επηρεάζει ο εγκέφαλος τη σχέση μας με το σεξ; Τι είναι αυτό που μας κάνει να νιώθουμε και να συμπεριφερόμαστε σαν άνδρες ή σαν γυναίκες;

Ή ακόμη γιατί ενώ κάποιοι ενώ έχουν ανδρικά γεννητικά όργανα, εντούτοις θέλουν να συμπεριφέρονται σαν γυναίκες;

Η σεξουαλική συμπεριφορά του κάθε ατόμου δεν εξαρτάται μόνο από την ανατομία των σεξουαλικών του οργάνων.

Η σεξουαλική ταυτότητα εξαρτάται από τα γονίδια στον εγκέφαλο που ρυθμίζουν τις τάσεις και προτιμήσεις μας.

Αυτό σημαίνει, ότι η επιλογή του να είναι κάποιος ομοφυλόφιλος ή τραβεστί δεν είναι απλά εκούσιο αλλά κάτι που εξαρτάται από το γονιδιακό περιεχόμενο του εγκεφάλου.

Μέχρι σήμερα η κλασσική αντίληψη είναι ότι η σεξουαλική διαφοροποίηση του εγκεφάλου εξαρτάται ευθέως από τις ορμόνες, που παράγονται από τις ωοθήκες στις γυναίκες και από τους όρχεις στους άνδρες.

Οι ορμόνες αυτές δρουν και προωθούν τη συμπεριφορά και νευρολογική ανάπτυξη, που είναι χαρακτηριστικές για το κάθε φύλο ξεχωριστά.

Η τεστοστερόνη και οι μεταβολίτες της προκαλούν την ανάπτυξη του εγκεφάλου σύμφωνα με το ανδρικό πρότυπο, ενώ παράλληλα εμποδίζουν τη νευρολογική διαφοροποίηση και τη διαμόρφωση της συμπεριφοράς σύμφωνα με το γυναικείο πρότυπο.

Ωστόσο διαδοχικές έρευνες έφεραν στην επιφάνεια στοιχεία, που δείχνουν ότι οι ορμόνες των όρχεων και των ωοθηκών δεν καθορίζουν από μόνες τους, όπως νομίζαμε μέχρι σήμερα, τις διαφορές στην ανάπτυξη του εγκεφάλου και στη συμπεριφορά μεταξύ ανδρών και γυναικών.

Φυσικά Αντικαταθλιπτικά

Γράφτηκε απο Βίκυ Παπαβασιλείου- Διαιτολόγος- Διατροφολόγος

Την χειμερινή περίοδο ,πολλοί άνθρωποι βυθίζονται συχνά σε μορφή κατάθλιψης, γνωστής και ως SAD(Seasonal Affective Disorder-Εποχική συναισθηματική διαταραχή  ή αλλιώς  ΄΄χειμερινή κατάθλιψη’’.

‘Ενας απ’τους λόγους που συμβαίνει αυτό είναι και η μειωμένη ποσότητα φωτός που προκαλεί μεταβολές στη χημεία του εγκεφάλου επηρεάζοντας αρνητικά ορισμένους ανθρώπους σε συνδυασμό με το στρες και την ανεπαρκή σε διαθρεπτικά στοιχεία διατροφή.

Σειρά πειραμάτων που  έχουν  διενεργηθεί ωστόσο δείχνουν πως υπάρχουν φυσικοί τρόποι καθησυχασμού του εγκεφάλου και ανακούφισης από το στρες .  Για τις ήπιες  μορφές  κατάθλιψης  όμως -δηλαδή για τις περιπτώσεις που είμαστε σε θέση να ανταποκριθούμε, έστω και με κάποια δυσκολία, στις καθημερινές μας δραστηριότητες-, ενδέχεται να φανούν χρήσιμα και κάποια φυσικά προϊόντα.

1) Προβιοτικά
Πρόσφατη ΕΡΕΥΝΑ έχει δείξει ότι ένα κοινό στέλεχος προβιοτικών (Lactobacillus rhamnosus) μπορεί να δημιουργήσει το νευροδιαβιβαστή GABA εντός του εντέρου ενισχύοντας παράλληλα τους υποδοχείς του εγκεφάλου .  Ηρεμεί το νευρικό σύστημα, προωθεί ήρεμο ύπνο, ελαχιστοποιεί το άγχος και ανακουφίζει την κατάθλιψη.
Κύριες διατροφικές πηγές: γιαούρτι κατσικίσιο ή πρόβειο σε πήλινο δοχείο, κεφίρ 

2) Ωμέγα-3 λιπαρά οξέα  :

Απαραίτητα για την καλή υγεία του εγκεφάλου.
Οι άνθρωποι που πάσχουν από κατάθλιψη έχουν χαμηλότερα επίπεδα των ωμέγα-3 λιπαρών οξέων στο αίμα. Μια μελέτη έδειξε ότι όσο χαμηλότερο είναι το επίπεδο του ΕΡΑ, τόσο πιο σοβαρή είναι η κλινική κατάθλιψη.
Μια άλλη μελέτη έδειξε ότι τα συμπληρώματα ιχθυελαίου μείωσε τάσεις αυτοκτονίας και βελτίωση της ευημερίας τους
Διατροφικές πηγές: σπόροι  λιναριού ή λινέλεαιο, σπόροι Chia,  καρύδια,ταχίνι,αβοκάντο,  ψάρια (σολωμός,  σαρδέλες, αντσούγιες ).

Πέντε μεγάλες αλήθειες για τους άντρες και το σεξ που πρέπει να ξέρετε

Υπάρχουν κάποιες μεγάλες αλήθειες για το σεξ, που οι περισσότεροι δεν τις γνωρίζουν!

Σύμφωνα με νέες έρευνες που πραγματοποιήθηκαν με αντικείμενο το σεξ οι ειδικοί απεφάνθησαν:

Αλήθεια ή όχι το ότι «όποιος έχει μεγάλη μύτη έχει και μεγάλα προσόντα…»;

Οι επιστήμονες αναφέρουν ότι το μέγεθος των ανδρικών προσόντων κυρίως εξαρτάται από την κληρονομικότητα.
Μέχρις στιγμής πάντως δεν έχει αποδειχθεί επιστημονικά να υπάρχει συσχέτιση μεταξύ του μήκος με το μέγεθος της μύτης, το μήκος των δαχτύλων ή το νούμερο του… παπουτσιού.

Το ιδανικό μήκος

Το μήκος ενός φυσιολογικού πέους στον ενήλικα κυμαίνεται κατά μέσον όρο σε 12-15 cm σε μήκος όταν βρίσκεται σε στύση, ενώ η μέση διάμετρος σε χάλαση υπολογίζεται σε 2,8 cm.

Χημεία της Ζωής: Επιστήμονες βρήκαν εν δυνάμει «ελλείποντα σύνδεσμο» στις χημικές διεργασίες που οδηγούν στην εμφάνιση της ζωής στη Γη

Χημικοί στο The Scripps Research Institute(TSRI) έχουν βρει μια ένωση που μπορεί να είναι ένας κρίσιμος παράγοντας για την προέλευση της ζωής στη Γη. Οι ερευνητές της προέλευσης της ζωής έχουν υποθέσει ότι μια χημική αντίδραση που αποκαλείται φωσφορυλίωση μπορεί να είναι κρίσιμη για τη σύνθεση των τριών βασικών συστατικών των πρώιμων μορφών ζωής: βραχείες σειρές νουκλεοτίδων για να αποθηκεύουν γενετικές πληροφορίες, μικρές αλυσίδες αμινοξέων (πεπτίδια) για να κάνουν το κύριο έργο των κυττάρων και λιπίδια για να διαμορφώνουν δομές ενθυλάκωσης, όπως τα τοιχώματα του κυττάρου. Όμως, μέχρι σήμερα κανείς δεν έχει βρει έναν παράγοντα φωσφορυλίωσης που είχε προφανή παρουσία στην πρώιμη Γη και θα μπορούσε να έχει παραγάγει αυτές τις τρεις τάξεις μορίων δίπλα-δίπλα κάτω από τις ίδιες πραγματικές συνθήκες.

Οι χημικοί στο TSRI έχουν τώρα προσδιορίσει μια τέτοια ακριβώς σύνθεση: την διαμιδοφωσφάτη (DAP) [η δομή του μορίου στην μικρή εικόνα]. «Προτείνουμε μια χημεία φωσφορυλίωσης που θα μπορούσε να έχει προκαλέσει, όλα στο ίδιο χώρο, ολιγονουκλεοτίδια(1), ολιγοπεπτίδια (2) και δομές όμοιες με κύτταρο για να τα ενθυλακώσει», είπε ο κύριος συγγραφέας της μελέτης Ramanarayanan Krishnamurthy, αναπληρωτής καθηγητής χημείας στο TSRI. «Αυτό στην συνέχεια θα επέτρεπε άλλες χημικές διεργασίες που δεν ήταν δυνατές προηγουμένως, δυνητικά οδηγώντας στις πρώτες απλές ζώσες οντότητες που βασίζονται στο κύτταρο». Η μελέτη, που αναφέρεται στο Nature Chemistry, είναι μέρος μιας εν εξελίξει προσπάθειας από τους επιστήμονες σε όλο τον κόσμο να βρουν αξιόπιστες διαδρομές για το επικό ταξίδι από την προ-βιολογική χημεία στη βιοχημεία με βάση το κύτταρο.

Άλλοι ερευνητές έχουν περιγράψει τις χημικές αντιδράσεις που μπορεί να έχουν ενεργοποιήσει τη φωσφορυλίωση των προ-βιολογικών μορίων στην πρώιμη Γη. Όμως τα σενάρια αυτά εμπλέκουν διαφορετικούς παράγοντες φωσφορυλίωσης για διαφορετικούς τύπους μορίων, καθώς και διαφορετικά και συχνά ασυνήθιστα περιβάλλοντα αντιδράσεων. «Είναι δύσκολο να φανταστούμε πώς αυτές οι πολύ διαφορετικές διεργασίες θα μπορούσαν να έχουν συνδυαστεί στο ίδιο μέρος για να αποδώσουν τις πρώτες αρχέγονες μορφές ζωής», είπε ο Krishnamurthy. Αυτός και η ομάδα του έδειξαν για πρώτη φορά ότι η DAP θα μπορούσε να προκαλέσει φωσφορυλίωση σε καθένα από τα τέσσερα νουκλεοσιδικά δομικά στοιχεία του RNA στο νερό ή σε μια κατάσταση όμοια με πολτό, κάτω από ένα ευρύ φάσμα θερμοκρασιών και άλλων συνθηκών.

Τα 10 ωραία πράγματα για τα γεράματα και τον προμετωπιαίο φλοιό μας

Του Alen J. Salerian, πρώην ψυχίατρος του FBI

Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ημέρα που ένας εφήβος με «Ν», έιπε φωνάζοντας «Ε, γέρε, σταμάτα να οδηγάς σαν χελώνα». Ημουν τότε 41 ετών.
Μοίρασα την εμπειρία με τα παιδιά μου στο τραπέζι και γελώντας φώναξαν, «Είσαι γέρος μπαμπά, αλλά όχι αργός οδηγός».

Τί είναι τα γεράματα;

Η ηλικία είναι σχετική. Σε γενικές γραμμές, πιστεύουμε ότι όταν κάποιος είναι 20 χρόνια μεγαλύτερος, τότε είναι γέρος. Όταν ήμουν έφηβος πίστευα ότι όποιος ήταν άνω των 50, ήταν ετοιμοθάνατος. Οταν είσαι 60, νομίζεις ότι να είσαι 80 είσαι γέρος, όταν είσαι 80, τα 100 είσαι γέρος.

Επίσης θυμάμαι την μητέρα μου, με υψηλή αυτοεκτίμηση, μου εμπιστεύτηκε το εξής: «όταν κοιτάζω στον καθρέφτη βλέπω μια μαϊμού».

Υποθέτω, συνειδητά ή ασυνείδητα ότι η εικόνα του εαυτού μας, με κάθε ρυτίδα, πάσχει λίγο με το χρόνο. Η πραγματικότητα είναι, ότι με το χρόνο ο καθένας χάνοει το IQ και ομορφιά του.

Είναι δυνατόν να είναι συνειδητή η ηλικία;

Έχει σημασία ότι ο χρόνος είναι ένα ανθρώπινο δημιούργημα; Τι θα συμβεί αν η γη χρειαζόταν 730 αντί 365 ημέρες τροχιάς γύρω από τον ήλιο; Θα είμαστε στη μισή ηλικία. Αλλά η επιστήμη λέει, ότι τα καλύτερα πράγματα έρχονται με το χρόνο. Το μόνο που χρειάζεσαι είναι να έχεις έναν ισχυρό προμετωπιαίο φλοιό και ωριμότητα.

Το προμετωπιαίο φλοιό μας, είναι η περιοχή του εγκεφάλου που μας διαφοροποιεί από τους πιθήκους, χιμπατζήδες και τα κουνέλια. Αύτο είναι που πρέπει να ωριμάσει για να είσαι σε θέση να απολαμβάνεις τα οφέλη που έρχονται με το χρόνο.

Τα 10 οφέλη για την γηρατειά, αν επιτρέψουμε το προμετωπιαίο φλοιό μας να ωριμάσει

Οσο μεγαλώνεις είσαι:

Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΜΙΑΣ 52ΧΡΟΝΗΣ

Στην ηλεκτρονική στήλη My Life in Sex του Guardian, η οποία φιλοξενεί κάθε εβδομάδα εξομολογήσεις από αναγνώστες και αναγνώστριες για την σεξουαλική τους ζωή  άνοιξε την καρδιά της μια 52χρονη γυναίκα, αποκαλύπτοντας τους λόγους που πλέον επιλέγει ως ερωτικούς συντρόφους μόνον κατά πολύ νεότερούς της άνδρες.

Με αφοπλιστική ειλικρίνεια μιλά για την εμπειρία που τη έκανε να δει τη ζωή με άλλο μάτι μετά το διαζύγιό της, τους νέους ορίζοντες που της άνοιξε η απόφαση να απολαύσει τη ζωή χωρίς αναστολές και το χαρακτηριστικό που την ελκύει περισσότερο στους άνδρες μικρότερης ηλικίας.

«Πριν από τέσσερα χρόνια, χώρισα από τον άνδρα μου μετά από 25 χρόνια γάμου, έχοντας αποκτήσει μαζί του τρία παιδιά. Η σεξουαλική μας ζωή είχε μετατραπεί σε υπόθεση “μια φορά στις δεκαπέντε”, κάτι σαν αγγαρεία χωρίς καν την προσδοκία οργασμού. Το πρόβλημα ήταν ότι, μόλις πάτησα τα 50, ένιωθα πιο “ξαναμμένη” από ποτέ. Έτσι από τότε που έμεινα μόνη μου, έκανα τα πάντα για να αναπληρώσω τον χαμένο καιρό.

ΑΠΟ ΤΟ ΑΙΔΟΙΟ ΣΥΡΘΗΚΕ Ο ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΟΣ

Το να ερωτευθεί κάποιος άντρας μια γυναίκα που τον τρελένει στο κρεβάτι είναι κάτι το φυσιολογικό. 

Πολλοί έχουν ερωτευθεί γυναίκες που στο κρεβάτι τον έπαιρναν μαρούλι και τον έβγαζαν κουνουπίδι. 

Ειδικά αν οι άντρες ήταν και λιγάκι άβγαλτοι χωρίς εμπειρίες, πανεύκολα τις καψουρευόταν και δεν λογάριαζαν τίποτα απο το παρελθόν τους ακόμα κι΄αν είχαν εργασθεί σε μπουρδέλο ή δεν άφησαν κανένα αντρικό όργανο να πέσει κάτω ή αν τα ένωναν αυτά  που εφαγαν θα έκαναν τις ράγες,  της  σιδηροδρομικής γραμμής 501 Πειραιάς- Αλεξανδρούπολη. 

Ετσι είναι το αιδοίο σέρνει καράβι λένε και απ΄ολα λέει ο αποδυτηριάκιας και αφού σέρνει καράβι, πανεύκολο να σέρνει και ανθρώπους. 

Κάπως έτσι την πάτησε και ο Ιουστινιανός Α΄, Φλάβιος Πέτρος Σαββάτιος, που γεννήθηκε στις  11 Μαίου το 482 γνωστός και ως μέγας Ιουστινιανός βυζαντινός αυτοκράτωρας απο το 527 μέχρι το 565. 

Οταν ο Ιουστινιανός γνώρισε την Θεοδώρα, την ερωτεύθηκε αμέσως ίσως γιατί  έκανε καλό  κρεβάτι. 

Μια γυναίκα που όπως έλεγε, ήθελε να έχει περισσότερες τρύπες για να ηδονίζεται περισσότερο. 

Ένα Ιδιοφυές Κόλπο που θα σας Βοηθήσει να Δείτε Καθαρά Χωρίς τα Γυαλιά Μυωπίας

Σε πολύ κόσμο που φοράει γυαλιά μυωπίας έχει συμβεί να τα ξεχάσει μια μέρα σπίτι του και να αντιμετωπίσει μεγάλο πρόβλημα μέσα στη μέρα του καθώς δεν μπορεί να δει καθαρά, να διαβάσει ή να δουλέψει.

Το pinhole effect ή αλλιώς «φαινόμενο της οπής της καρφίτσας» είναι ένα έξυπνο κόλπο που μπορεί να σας βοηθήσει να βλέπετε καθαρά χωρίς κανένα πρόβλημα.

Πώς λειτουργεί 

Σφίξτε τη γροθιά σας με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργηθεί μόνο μια μικρή τρύπα. Βάλτε τη γροθιά στο μάτι σας και προσπαθήστε να δείτε, αυτό που θέλετε να διαβάσετε, μέσα από τη μικρή τρύπα. Όπως θα διαπιστώσετε με αυτό το τρικ τα πάντα θα σας φαίνονται καθαρά.

Βυζάντιο και βασανιστήρια

Το Βυζάντιο, που δεν ήταν παρά η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, καθιέρωσε με ωμή βία τον χριστιανισμό ως επίσημη θρησκεία της αυτοκρατορίας. Ο χριστιανικός κόσμος ποτέ δε θέλησε να παραδεχτεί το βίαιον της υπόθεσης, παρ’ όλο που ατέλειωτες ιστορικές μαρτυρίες, γραπτές και αρχαιολογικές, βοούν προς αυτή την κατεύθυνση. Υπάρχουν όμως κι έντιμοι χριστιανοί οι οποίοι το αναγνωρίζουν. Θα αναφέρουμε μια τέτοια περίπτωση:

Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ, Πρύτανις στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης, βιβλίο «Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ», έκδοση «Ψυχογιός» σελ. 17:
«Πράγματι κατά τη βασιλεία του Θεοδοσίου ο χριστιανισμός γίνεται η θρησκεία του κράτους. Εναντίων των ειδωλολατρών (διάβαζε Ελλήνων) εφαρμόσθηκαν μέτρα, που πήραν συχνά το χαρακτήρα πραγματικών διώξεων. Το μαντείο των Δελφών υποχρεώθηκε να σιγήσει, οι Ολυμπιακοί αγώνες και τα Ελευσίνια μυστήρια απαγορεύτηκαν, τα ιερά λεηλατήθηκαν από τους χριστιανούς, οι ιερείς, όπως γράφει ο Λιβάνιος υποχρεώθηκαν «να σιγήσουν ή να πεθάνουν».

Ωστόσο είναι άξια απορίας τα φρικτά βασανιστήρια κι οι απάνθρωπες ποινές που εφαρμόστηκαν, καθ’ όλη τη διάρκεια της αυτοκρατορίας αυτής, παρ’ όλα τα «αγαπάτε τους εχθρούς υμών» και τα «καλώς ποιείται τοις μισούσιν υμάς». Όπως και να το κάνουμε, θρησκεία της αγάπης λέγεται. Κι όμως. Οι φρικαλεότητες εκτινάχθηκαν σε απίστευτα ύψη. Η απανθρωπιά των Βυζαντινών μας προκαλεί τεράστιες δέος και τρομερή κατάπληξη για το απίστευτο μέγεθος της διαστροφής, στην οποία μπορεί να περιέλθουν ανθρώπινα όντα.

Όλα τα στοιχεία που θα παραθέσουμε είναι από το ανεκτίμητο βιβλίο του Κυριάκου Σιμόπουλου «ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ». Ότι θα ακολουθήσει εδώ τυγχάνει προϊόν αντιγραφής από το προαναφερθέν βιβλίο. Θέτουμε υπ’ όψιν των αναγνωστών ότι τίποτε απολύτως δεν αναφέρει ο εν λόγω συγγραφέας χωρίς να το τεκμηριώσει και μάλιστα στις περισσότερες περιπτώσεις με αρκετά και ικανά ιστορικά ντοκουμέντα, τα οποία παραθέτει στις πάμπολλες υποσημειώσεις. Πρόκειται για ένα άκρως επιστημονικό έργο. Επίσης πρέπει να αναφέρουμε ότι το βιβλίο είναι ογκωδέστατο, ότι καλύπτει όλες τις ιστορικές περιόδους και πολιτισμούς και ότι όσα θα αποσπάσουμε εδώ τυγχάνουν ψήγματα του όλου έργου.

Έχουμε λοιπόν και λέμε:
Στο Βυζάντιο άναψαν οι πρώτες πυρές για την θανάτωση αιρετικών και μάγων. Στο Βυζάντιο η πρώτη Ιερά Εξέταση. Καινούργιες μέθοδοι βασανισμού και εκτελέσεων εφαρμόζονται για κατάδικους και εχθρούς της εξουσίας. Όλα αυτά μαζί με τη διαφθορά του συστήματος, συνθέτουν μια τοιχογραφία φρίκης και τρόμου. Η κατάκτηση και η διατήρηση της αυτοκρατορικής ηγεμονίας, γράφει ο Μιχαήλ Ψελλός, γινόταν «φόνοις και αίμασιν»…