Kάποτε φτιαχνόταν από φυσικό λάτεξ, το οποίο παράγεται από καουτσουκόδεντρο. Κάποτε είχε ζαχαρίτσα και φυσικά αρώματα. Στις μέρες μας, αν θες να δηλητηριάσεις τον εαυτό σου αργά και σταθερά, μάσα μερικές τσίχλες την ημέρα!
Το λάτεξ έχει αντικατασταθεί με συνθετικό καουτσούκ, πολυαιθυλένιο ή οξικό πολυβινύλιο ή πολυισοβουτυλένιο.
Προστίθενται διάφορα μαλακτικά για να διατηρηθεί η υγρασία, το πιο δημοφιλές μαλακτικό είναι η γλυκερίνη.
Και η ζαχαρίτσα, για να μην κάνει ‘κακό’ στα δόντια, έχει αντικατασταθεί με διάφορες καρκινογόνες γλυκαντικές ουσίες. Μπορεί να έχει σιρόπι καλαμποκιού (το πιο πιθανό από καλαμποκάκι της Μονσάντο) ακόμα και χυμό τεύτλων. Αλλά οι περισσότερες -αν όχι όλες πλέον- τσίχλες περιέχουν γλυκαντικά όπως ξυλιτόλη, σορβιτόλη, μαννιτόλη και φυσικά… ασπαρτάμη!
Σορβιτόλη, Μαλτιτόλη, φυσικά και τεχνητά αρώματα, καφεΐνη, ξυλιτόλη, Niacinamide, διοξείδιο του τιτανίου, γλυκερίνη, λεκιθίνη σόγιας (άλλο Μονσαντάκι), παντοθενικό ασβέστιο, σουκραλόζη, ταυρίνη, μαλτοδεξτρίνη, εξευγενισμένη βερνίκι, κερί Carnauba, υδροχλωρική πυριδοξίνη, ριβοφλαβίνη, πυριτικό ασβέστιο, κυανοκοβαλαμίνη κλπ καθώς και χρώματα με πολλά Ε…