Ο Έρωτας: Μετά την διασφάλιση της επιβίωσης, το δεύτερο σημαντικό μέλημα στη ζωή ενός ομηρικού ήρωα ήταν ο Έρωτας. Εδώ – προς διευκόλυνση των αναγνωστών- θα πρέπει να χωρίσουμε το θέμα μας σε μικρότερα τμήματα, εξετάζοντας λεπτομερέστερα κάθε έκφανση της ερωτικής συμπεριφοράς.
Ο Πλατωνικός έρωτας: Πιστεύουμε πως στα Ομηρικά χρόνια δεν είναι δυνατόν παρά να υπήρχε και αυτή η σπανίζουσα μορφή έρωτα. Στα Έπη απαντούμε λίγους, ελάχιστους στίχους, όπου ο Όμηρος αναφέρεται σε κάτι που μοιάζει σ’ αυτό που πολύ αργότερα χαρακτηρίστηκε «πλατωνικός έρωτας», και που δεν είναι τίποτ’ άλλο από έναν έρωτα που από την αντιξοότητα των περιστάσεων δεν πρόλαβε να πάψει να είναι «πλατωνικός». Σ’ ένα τέτοιο στίχο, λοιπόν, βλέπουμε τη Βρισηίδα να οδηγείται στον Αγαμέμνονα «αέκουσα» (χωρίς την θέλησή της) (Ιλ. Α, 348). Και ήταν φυσικό γιατί ο Αγαμέμνονας θα μπορούσε να ήταν και πατέρας της από απόψεως ηλικίας και ήταν και παντρεμένος. Αντίθετα με τον Αχιλλέα που άφηνε, που και νεότερος ήταν και ωραίος και ανύπαντρος και ο οποίος της άρεσε.