Ο γιατρός σας θα σας ζητήσει αυτή την συνταγή: Ρόφημα που σκοτώνει την χοληστερίνη και τα λίπη

Ο μαϊντανός περιέχει θρεπτικές ουσίες που επηρεάζουν θετικά την υγεία μας. Αυτές χωρίζονται σε δύο ομάδες - αιθέρια έλαια στην πρώτη, και φλαβονοειδή στη δεύτερη ομάδα. Ο μαϊντανός είναι επίσης πλούσιος σε βιταμίνες C, Α και Κ και ειδικοί σε θέματα υγείας τον συστήνουν ιδιαίτερα το φθινόπωρο και το χειμώνα.

Συστατικά:

• 1.5 λίτρα  νερό
• μαϊντανό, περίπου 3 κοτσάνια
•  1 κιλό  λεμόνια
•  μαγειρική σόδα

Προετοιμασία:

Νέες οδηγίες για τη ζάχαρη από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας

Έως και 10% των ημερήσιων θερμίδων μπορούν να προέρχονται από τα σάκχαρα, σύμφωνα με τις νέες συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.

Nέες κατευθυντήριες οδηγίες για την ημερήσια πρόσληψη σακχάρων από παιδιά και ενήλικες εξέδωσε την Τετάρτη 4 Μαρτίου o Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) απευθυνόμενος στις κυβερνήσεις κρατών με σκοπό την προώθηση της υγιεινής διατροφής και την πρόληψη των μη μεταδιδόμενων χρονίων νοσημάτων. Σύμφωνα με τις νέες συστάσεις, τόσο τα παιδιά όσο και οι ενήλικες συστήνεται να έχουν μειωμένη πρόσληψη ελεύθερων σακχάρων, και η ημερήσια πρόσληψή τους να αντιστοιχεί σε λιγότερο από το 10% της ημερήσιας πρόσληψης ενέργειας (θερμίδων). 

Η νέα σύσταση του ΠΟΥ είναι σε συμφωνία με εκείνη του 2002 και προέκυψε μετά από την αξιολόγηση πληθώρας μελετών που διερεύνησαν το κατά πόσο τα ελεύθερα σάκχαρα σχετίζονται με τον έλεγχο του βάρους και την εμφάνιση τερηδόνας. Υπερβολική πρόσληψη σακχάρων, όπως και κάθε άλλου θρεπτικού συστατικού, μπορεί να οδηγήσει σε θετικό ενεργειακό ισοζύγιο και αύξηση του βάρους, όπως φάνηκε άλλωστε και από τις σχετικές μελέτες.

Πως να επικοινωνήσετε με το υποσυνείδητό σας (τεχνική)

Ακολουθούν πολύ ενδιαφέροντα αποσπάσματα από το βιβλίο “Ας Μιλήσουμε Για Σένα” (Εκδόσεις Διόπτρα). Οι δύο συγγραφείς – Κλινικοί Ψυχολόγοι στο νοσοκομείο Σκριπς Μεμόριαλ στην Καλιφόρνια, περιγράφουν στο βιβλίο τους μια καταπληκτική μέθοδο (ανάμεσα σε πολλές άλλες) που χρησιμοποιούν για να επικοινωνήσουν με το υποσυνείδητο του ασθενούς τους ώστε να αντλήσουν σημαντικές πληροφορίες για τα παιδικά του τραύματα ή για να εξακριβώσουν την εικόνα που έχει ο ίδιος για τον εαυτό του.

Την άσκηση αυτή τη χρησιμοποιούσαν έχοντας επίγνωση ότι ο συνειδητός νους του ατόμου αποκρύπτει με περίπλοκους αμυντικούς μηχανισμούς ισχυρές αλήθειες ή τραυματικές εμπειρίες.

Σας παραθέτουμε την άσκηση, όχι φυσικά για να τη δοκιμάσετε σε άλλους αλλά για να την κάνετε στον εαυτό σας. Η τεχνική είναι αρκετά απλή και θα σας εκπλήξει… Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να διαπιστώσετε τα πραγματικά σας πιστεύω ή ακόμα καλύτερα μπορείτε να την επιστρατεύσετε σε στιγμές διλημμάτων. Το σώμα σας, θα σας πει την αλήθεια!

Ένα πρωινό στις αρχές της Άνοιξης…

Ήταν ένα πρωινό στις αρχές της Άνοιξης με μερικά περαστικά σύννεφα, που ταξίδευαν αργά στο γαλάζιο ουρανό από τη Δύση.

 Ένας κόκορας άρχισε να φωνάζει και ήταν παράξενο να τον ακούς σε μια πυκνοκατοικημένη πόλη. 

Είχε αρχίσει από νωρίς και σχεδόν για δύο ώρες ανήγγειλε τον ερχομό της ημέρας. 

Τα δέντρα ήταν ακόμα άδεια, αλλά υπήρχαν λεπτά, τρυφερά φύλλα με φόντο τον πρωινό καθαρό ουρανό.

Αν ήσουν πολύ ήσυχος, χωρίς καμιά σκέψη να περνάει από το νου σου, θα μπορούσες να ακούσεις και τον μακρινό ήχο της καμπάνας κάποιου ναού. 

Θα πρέπει να ήταν πολύ μακριά και στις μικρές σιωπές ανάμεσα στις φωνές του κόκορα, μπορούσες να ακούσεις τα κύματα αυτού του ήχου να έρχονται προς τα σένα και να πηγαίνουν μακριά σου· κι εσύ σχεδόν ταξίδευες μαζί τους, πηγαίνοντας πολύ μακριά και χανόσουν μέσα στην απεραντοσύνη. 

Πώς θα βρω το νόημα της ζωής μου;

Προς τι ζείτε; Αν η απάντηση είναι δεν ξέρω τότε καθίστε πραγματικά να το ψάξετε. Γιατί αν δεν μπορείτε εσείς να δώσετε ένα νόημα στη ζωή σας, η ζωή σας μπορεί να έχει πάψει να έχει νόημα Και αυτό το λέω με απόλυτη ευθύνη και πόνο.

Δίνω ένα νόημα στη ζωή μου σημαίνει αποφασίζω προς τι ζω, ποιος είναι ο προσανατολισμός μου κι δεν είναι ανάγκη να συμπίπτει η απάντηση με κάποια από τις παραπάνω κατηγορίες.  Η αλήθεια είναι ότι δεν πρέπει να σας καίγεται καρφί τι λέω εγώ και πώς ομαδοποιώ τις έννοιες.

Αυτό που θέλω εγώ είναι να αναρωτηθείτε προς τι είτε ποιο είναι το νόημα της ζωής σας και να μπορείτε να δώσετε μιαν απάντηση. Να ξέρετε πως η ζωή του καθενός έχει ένα σκοπό.

Ιερή Γεωμετρία: Οι πλανήτες χορεύουν στη μουσική του Σύν-παντος

Υπάρχει περισσότερη μαθηματική και γεωμετρική αρμονία από ό, τι αντιλαμβανόμαστε. Ακόμη και στο ηλιακό μας σύστημα, οι πλανήτες κινούνται σε εξαίσια τροχιακά μοτίβα, χορεύοντας στη μουσική του Σύμπαντος. Ιερή γεωμετρία;

Γη Αφροδίτη ιερή γεωμετρία. Φωτογραφία: John Martineau

Πάρτε τις τροχιές οποιωνδήποτε δύο πλανητών και χαράζετε μια διαχωριστική γραμμή μεταξύ των δύο θέσεων των πλανητών κάθε λίγες ημέρες. Επειδή ο εσωτερικός πλανήτης περιφέρεται γρηγορότερα από τον εξωτερικό πλανήτη, ενδιαφέροντα σχέδια αναπτύσσονται.

Μυστηριώδης Συμμετρία της Θρησκείας: Δίδυμες Πυραμίδες και Παράλληλοι Ναοί πέρα ​​από τον Ειρηνικό Ωκεανό!!

Η συμμετρία είναι παντού!

Βρίσκεται ακόμη και σε θρησκείες πέρα ​​από τον Ειρηνικό, όπου ναοί μη συνδεδεμένων κοινοτήτων παρουσιάζουν εντυπωσιακές ομοιότητες. Καταπληκτικό!

Αριστερά:  η αυτοκρατορία των Khmer (9-13 μ.Χ.), ανοικοδόμησε το ναό του Baksei, καθώς και δεκάδες άλλους ναούς και συγκροτήματα της περιοχής. Με επίκεντρό της εκεί που είναι τώρα η Καμπότζη, η αυτοκρατορία άκμασε από τον 9ο έως τον 13ο αιώνα. Δεξιά: Ο Ναός του Masks στο σημερινό Μεξικό.

Αν και οι ναοί - ο Baksei των Khmer (αριστερά) και ο Ναός του Masks  των Μάγια  (δεξιά) - παρουσιάζουν εντυπωσιακές ομοιότητες, οι άνθρωποι που τους κατασκεύασαν δεν έχουν καμμία συγγένεια μεταξύ τους. 

Οι Khmer και οι Μάγιας πράγματι διαχωρίζονται από το Ειρηνικό Ωκεανό.

«Το Χρέος των Ζωντανών»

...Τώρα που ο κόσμος αυτός κοντεύει να γίνει ένα απέραντο νεκροταφείο ψυχών, κόσμος γεμάτος άθλια ή αναιδή, φοβισμένα και ζαρωμένα κορμιά που έχουν χάσει την ψυχή τους μέσα στη στάχτη των εγκόσμιων μεριμνών, εκείνοι που έχουν ακόμα ψυχή, που τη νιώθουν να τους σπαράζει την ύπαρξη και να τρυπά την καρδιά τους με το άσπρο δόντι του Αιώνιου καημού, τώρα, αυτοί οι ζωντανοί έχουν βρεθεί σε κρισιμώτατη θέση. Τι θα κάνουν, τι πρέπει να κάνουν μέσα σ’ ετούτο τον κόσμο όσοι είναι ακόμη ζωντανοί, όσοι δεν ρημάχτηκαν απ’ τον θανάσιμο διχασμό του σώματος απ’ την ψυχή, αυτοί που ζουν ως θαυμαστή και αγωνιώδης ενότητα...;

...αλλά, ετούτοι με τις νεκρές ψυχές είναι λαλίστατοι, θορυβώδεις, χαμογελούν... ανυποψίαστοι για τον αληθινο τους προορισμό και συμφιλιωμένοι με τη δουλεία του θανάτου. Οι έγνοιες τους σταματούν στα υλικά. Διαφεντεύουν άγρια και αδίσταχτα – αφού ο δισταγμός είναι φαινόμενο της ψυχής που αγωνιά - τον θανάσιμο ύπνο τους και πουλιούνται πρόθυμα δεξιά και αριστερά γιατί φοβούνται τη μοναξιά και διψάνε για χρήμα. 

Μη τους μιλήσεις για ελευθερία, μη τους μιλήσεις γι’ αγάπη. Αυτά είναι για τους ζωντανούς. 

Η ψυχολογία της κριτικής

Κρίνοντες και κρινόμενοι….
Κάθε φορά που ακούτε μια κριτική, μαθαίνετε περισσότερα για το χαρακτήρα του κρίνοντος παρά για το ποιόν του κρινόμενου.

Οι αρνητικές κρίσεις συσχετίζονται σχεδόν νομοτελειακά με τη νευρωσική προσωπικότητα αυτού που τις εκφέρει. Ναρκισσισμός, κατάθλιψη, μη ρεαλιστική αντίληψη, έλλειψη ικανοποίησης από τη ζωή, πλημμελής συναισθηματική νοημοσύνη, κυκλοθυμία, τραυματικές εμπειρίες, αντικοινωνικότητα, αίσθημα μειονεξίας και χαμηλή αυτοεκτίμηση είναι μερικά από τα ψυχολογικά χαρακτηριστικά όσων καθ´ έξιν προβάλλουν το δικό τους αξιολογικό σύστημα στις πράξεις και τα λόγια των υπολοίπων.

Πρόκειται για ένα νοσηρό τρόπο προσαρμογής και πρόκλησης ενδιαφέροντος, ειδικά εάν ο κριτής δεν έχει επιβεβαιώσει με τις γνώσεις του ή τον παραδειγματικό βίο ότι δικαιούται να εκφέρει άποψη ή ότι τα κίνητρά του δεν είναι η αυτοπροβολή μέσω της υποβάθμισης του συνανθρώπου.

Γιατί οι Γυναίκες Απατούν τον Σύζυγό τους;

Γυναικεία απιστία, ένα καυτό θέμα.  Γιατί οι γυναίκες απατούν τους άντρες τους;  

Γιατί υπάρχει τόση μιζέρια, ενοχή ανάμικτη με ευχαρίστηση, θυμός, αγανάκτηση, εκνευρισμός, λαχτάρα, ανάκατα συναισθήματα στα μέλη του ζευγαριού, και σε αυτό που απατά και στο απατημένο;

Κάποτε το συνηθισμένο ήταν οι άντρες να απατούν τις συζύγους τους.  Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει και το αντίθετο φαινόμενο έχει έξαρση: η γυναικεία απιστία.  Στη χώρα μας το ποσοστό των διαζυγίων έχει ανέβει θεαματικά και ένας από τους βασικούς λόγους είναι η απιστία.

Γιατί όμως οι γυναίκες απατούν το σύντροφο ή τον σύζυγό τους;

•  Αισθάνονται παραμελημένες ή υποτιμημένες.  Πολλές γυναίκες που έρχονται στο γραφείο μου για να βάλουν τη ζωή τους και τα αισθηματικά τους σε μια τάξη δηλώνουν ότι έχουν απατήσει τον σύζυγο ή τον σύντροφό τους, όχι τόσο επειδή ερωτεύθηκαν κάποιον άλλον, όσο επειδή ένιωθαν ότι ο σύζυγός τους δεν τις εκτιμούσε αρκετά.  Οι περισσότερες από αυτές τις γυναίκες περιγράφουν ότι ο σύζυγος τους είχε δώσει το ρόλο της μαμάς/καθαρίστριας/μπέιμπι-σίτερ/εργαζόμενης ή οτιδήποτε άλλο, χωρίς όμως να εκτιμάει την προσωπικότητά της ή τον κόπο της.

Μέγας Αλεξανδρος & Θάληστρις (329 π.Χ)

Η βασίλισσα των Αμαζόνων Θάληστρις, στο στρατόπεδο του Μ. Αλεξάνδρου.
Ζωγραφικός πίνακας τεχνοτροπίας Ροκοκό από τον Johann Georg Platzer

Σημείωση διαχείρισης:

Το παρόν άρθρο αποτελεί μια σπάνια για τα Ελληνικά δεδομένα ιστορική μελέτη, η οποία αφορά σε μια εν πολλοίς άγνωστη περίοδο – συμβάν της ζωής του  Μεγάλου Αλεξάνδρου, αναδεικνύοντας το κύρος – σεβασμό και θαυμασμό που ενέπνεε ο Έλληνας στρατηλάτης.

—————————-

Copyright © Περικλής Δημ. Λιβάς 2015

Τον παλιό καιρό, τότε που οι γυναίκες ίππευαν τ’ άλογα, άρπαζαν τις λόγχες και παρέα με τους άνδρες τους πήγαιναν να συναντήσουν τον εχθρό στις στέπες, η γη έτρεμε όταν την σφυροκοπούσαν οι οπλές των περήφανων ζώων. Οι γυναίκες εκείνης της εποχής μπορούσαν να αφαιρέσουν σβέλτα την καρδιά κάποιου εχθρού με τα κοφτερά σπαθιά τους, αλλά εντούτοις μπορούσαν να φροντίζουν τους συζύγους τους και να τρέφουν αγάπη στην καρδιά τους. Μετά από φρενήρη μάχη, η βασίλισσα Amezan ξεπέζεψε και αντελήφθη απελπισμένη ότι ο πολεμιστής που μόλις είχε σκοτώσει ήταν ο αγαπημένος της. Θρηνώντας, μέσα σ᾽ αναφιλητά ψέλλισε: ο ήλιος μου έδυσε για πάντα!…..Από την Καυκασική παράδοση, Amezan Μητέρα του δάσους ή του φεγγαριού, Nart Saga 26, πηγή Amazons-Andrienne Mayor.

Το ειδύλλιο της ατρόμητης Αμαζόνας πολέμαρχου με τον κατακτητή των συνόρων του γνωστού κόσμου της εποχής, αποτέλεσε περιεχόμενο πολλών μυθοπλασιών αλλά και αντιπαραθέσεων, όταν σε μια από τις καμπές της πολυσχιδούς πορείας του πολιτισμού μας, η απομύθευση του κόσμου όπως τον ήθελε η παράδοση, επιδιώχθηκε από πολλούς, ενώ για άλλους θεωρήθηκε επιταγή των καιρών. Ωστόσο, οι μύθοι που θέριευαν στο γόνιμο υπέδαφος της φαντασίας, δεν υπέκυψαν όλοι στο φως της αμφισβήτησης, με αποτέλεσμα έστω και στο περιθώριο, να διασωθούν αρκετοί από αυτούς μέχρι τις μέρες μας. Σε αυτά τα πλαίσια η Adrienne Mayor (Πανεπιστημιακή ερευνητής κλασικών επιστημών, ιστορίας και φιλοσοφίας της επιστήμης και τεχνολογίας στο πανεπιστήμιο Stanford) διερευνά τυχόν ψήγματα αλήθειας σε αυτό το αλλόκοτο αλλά εξιδανικευμένο θρυλικό ζευγάρωμα.

Το άρθρο, έναυσμα της παρούσας μελέτης, δημοσιεύθηκε τον Ιανουάριο του 2015 στο 65ο τεύχος του περιοδικούHistory Today με τίτλο “When Alexander metThalestris’’.

Πέραν της σχετικής βιβλιογραφίας ελήφθησαν υπόψη επίσης, η σχετική αναφορά του Πανεπιστήμιου Stanford στο έργο της Mayor και το συναφές άρθρο με τίτλο “Alexander andthe Amazon Queen’’ της Márta Munding του τμήματος φιλολογίας του Πανεπιστημίου Szeged.

…ένα δεύτερο αντίο

Κι είναι μέσα του Νοέμβρη κι εσύ έχεις κοντά 45 μέρες που χαροπαλεύεις…

κι εγώ πηγαινοέρχομαι επικουρικά και με τυφλά βήματα σε ένα ακόμα νοσοκομείο και κάθε φορά σε αντικρύζω στη φθορά στο δρόμο για ένα ακόμα τέλος

και μοιάζει τόσο σύντομο να το ξαναζώ, η προηγούμενη φορά ήταν που «έφευγε» το παιδί σου κι εσύ απουσίαζες, κι εσύ, ο πατέρας και η άλλη, η μάνα

κι είχα τόσο πόνο, τότε, που δεν ήξερα που να τον ακουμπήσω, τον μοιραζόμουνα κάθε βράδυ με τις αποκλειστικές μα ήταν τόσο λίγο και δεν έφτανε και τελικά λούφαξε μέσα μου

κι όταν αποφάσισα να τον ξαναεπικοινωνήσω ξαναβρήκα τις πόρτες της ψυχής σας πάλι κλειστές και ένιωσα πως δεν υπάρχει επούλωση γι’ αυτή την πληγή

και τώρα ήρθε η δική σου σειρά να ακολουθήσεις το παιδί που ποτέ δεν αγάπησες,

ήσασταν τέτοιοι γονείς εσείς, από αυτούς που δεν αγαπούσαν γιατί δεν μπορούσαν(;), γιατί δεν είχαν(;), γιατί δεν πήραν(;)

πέρασαν πολλά χρόνια για να το κατανοήσω, για να πάψω να ρωτάω “μα γιατί;»

Η ευρωπαϊκή στρατηγική για «οικουμενική» κυβέρνηση στην Ελλάδα

Γράφει ο Σπύρος Ριζόπουλος

Η νέα ελληνική κυβέρνηση στην πρόσφατη διαπραγμάτευση «αγόρασε» χρόνο. Δεν «αγόρασε» όμως χρήμα και αυτό το βρίσκει τώρα μπροστά της. Σε συνθήκες ταμειακής ασφυξίας και προκειμένου να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις έναντι οφειλών που λήγουν μέσα σε αυτό το τετράμηνο της «ανακωχής» έχει επί της ουσίας δύο επιλογές.

Η πρώτη είναι η επιλογή της «αντίστασης», να προσπαθήσει δηλαδή να τα καταφέρει μόνη της,  χωρίς να χρειαστεί να υποκύψει στις επιταγές και τα τελεσίγραφα των δανειστών της. Όμως οι πηγές από τις οποίες μπορεί να αντλήσει χρήμα είναι συγκεκριμένες. Τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων (ό,τι έχει απομείνει δηλαδή), πρόσθετες περικοπές στις δημόσιες δαπάνες με ό,τι αυτό συνεπάγεται και τέλος, κάποιου είδους έκτακτη φορολόγηση. Είναι φανερό πως ο δρόμος της «αντίστασης» μοιραία θα τη φέρει αντιμέτωπη με την κοινωνική δυσαρέσκεια, διότι σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορεί να δικαιολογηθεί το πώς η υπεσχημένη ελπίδα μεταμορφώνεται σε …έκτακτο φόρο.

Η δεύτερη είναι η επιλογή του «να τα βρούμε». Η επιλογή αυτή προσκρούει στην αριστερή αντιπολίτευση που έχει διαμορφωθεί εντός των τειχών του ΣΥΡΙΖΑ (Αριστερή Πλατφόρμα και λοιποί) οι οποίοι υπολογίζονται σε 25 – 30 βουλευτές της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Ερωτηματικό παραμένει επίσης το αν μια τέτοια επιλογή θα είχε τη συναίνεση των Ανεξάρτητων Ελλήνων.

Η σημασία του χρήματος

Για όσους παρακολουθούν τα άρθρα μου, θα αντιληφθούν γρήγορα ότι αυτό εδώ δεν είναι ένα από τα συνηθισμένα πολιτικά μου δοκίμια. Αφορμάται από τη γενική πολιτική επικαιρότητα, αλλά ξεφεύγει – κατά πολύ – από αυτήν.

Όσο περνά ο καιρός, απογοητεύομαι όλο και περισσότερο από τη ρητορεία Βαρουφάκη. Όχι διότι πιστεύω ότι δεν πέτυχε σε τίποτε. Για μένα, πέτυχε σε ένα πολύ σημαντικό σημείο: ανέδειξε τις δυνατότητες της πραγματικής πολιτικής, αυτής που δε βαφτίζει την υποταγή στους ισχυρούς «ρεαλιστική πολιτική» και ξεμπερδεύει. Σε τι με απογοητεύει, λοιπόν ο κ. Βαρουφάκης; Στο γεγονός ότι ενώ ευαγγελίστηκε μια πραγματική αλλαγή στον τρόπο αντίληψης των πραγμάτων στην οικονομία, δεν το έπραξε. Στο ότι έκανε αρκετούς να πιστέψουν ότι διέθετε όραμα για μια εναλλακτική μορφή διευθέτησης της οικονομικής κρίσης, από αυτήν που ενστερνίζονται οι ισχυροί του κόσμου σήμερα. Εν κατακλείδι, κήρυξε με πολιτικό λόγο την ελπίδα μιας κοινωνίας που δεν θα στρέφεται μόνο γύρω από το χρήμα – και την επομένη, την απεμπόλησε!

Δεν υπήρξα ποτέ οπαδός του νεοφιλελευθερισμού στην οικονομική ζωή. Οι «φονταμενταλιστές» της αγοράς (κατά την προσφιλή έκφραση του A. Heywood (Πολιτικές Ιδεολογίες, εκδ. Επίκεντρο, 2007), μου προξενούσαν φρίκη, ακόμα και πριν ξεσπάσει η κρίση. Όταν εξιτάρεσαι τόσο πολύ με το χρήμα και την οικονομική «ανάπτυξη», δε διαφέρεις σε τίποτε από τους φανατικούς της θρησκείας ή της πολιτικής – απ’ όπου κι αν προέρχονται. Η μονόπλευρη θεώρηση της ζωής, σ’ όποιον τομέα της κι αν τη θωρούμε, παραμένει δέσμια των αγκυλώσεων και της στρεβλής οπτικής γωνίας αυτών που τη διακηρύττουν. Όταν φοράς παρωπίδες, ακόμα και στον οικονομικό τομέα, πισωγυρίζεις πολιτισμικά – τόσο απλά!