«Οι Αεροδιακομιδές στον Ελλαδικό χώρο» - Ιπτάμενα Μέσα (Αεροσκάφη - Ελικόπτερα) Αεροδιακομιδών (Μέρος Έβδομο)

Τα ιπτάμενα μέσα υπαγωγής Υπουργείου Εθνικής Αμύνης, τα οποία διατίθενται για σκοπούς Αεροδιακομιδών, καθορίζονται με εσωτερικές Πάγιες Διαταγές του Γενικού Επιτελείου Στρατού (ΓΕΣ)85 και του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας (ΓΕΑ).

Η διάθεση μέσων του Π.Σ. καθώς και οι διαδικασίες χρήσης όλων των Ιπτάμενων μέσων ανεξαρτήτου Υπαγωγής καθορίζονται στην αντίστοιχη Διαταγή Αεροδιακομιδών του ΓΕΑ.


Αξίζει να διευκρινιστούν μερικοί παράμετροι στη χρήση των μέσων αυτών:

 Όλα τα μέσα, έχουν δυνατότητα πτήσης και βράδυ. ωστόσο από επιλογή τα Α109Ε δεν χρησιμοποιούνται σε νυχτερινές αποστολές.  Χρονική ετοιμότητα του μέσου νοείται ο χρόνος που απαιτείται από το πλήρωμα για να απογειωθεί από τη στιγμή που θα γίνει ανάθεση αποστολής.
 Ιπτάμενα μέσα παντός καιρού νοούνται εκείνα τα οποία φέρουν στον εξοπλισμό τους RADAR καιρού που τους δίνει τη δυνατότητα να ίπτανται με πολύ άσχημες καιρικές συνθήκες, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν έχουν όρια.
 Εμβέλεια ενός μέσου νοείται η χρονική διάρκεια που μπορεί να βρίσκεται στο αέρα χωρίς ανεφοδιασμό. Μπορεί να δοθεί σαν χρόνος ή σαν απόσταση. Η εμβέλεια ενός μέσου ποικίλοι ανάλογα με την διαμόρφωση του ελικοπτέρου (εξωτερικές δεξαμενές, οπλικά συστήματα, βάρος καύσιμο) τις συνθήκες πτήσης και την φύση της αποστολής. 

Τροχαίο: το τέλειο έγκλημα.

Σύμφωνα με τους εγκληματολόγους και τους συγγραφείς αστυνομικών μυθιστορημάτων «τέλειο έγκλημα» δεν υπάρχει. Ωστόσο αν αναλογιστεί κανείς τη σχέση εγκλήματος και ποινής θάλεγε πως τα τροχαία θα μπορούσαν να θεωρηθούν τα τέλεια εγκλήματα μια και οι επιβαλλόμενες γι αυτά ποινές στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι υποπολαπλάσιες σε σχέση με παρόμοια εγκλήματα τα οποία όμως δεν τελέσθηκαν με την χρήση μηχανοκίνητου μέσου. Οι δράστες όχι μόνο δεν εκτίουν ποινές φυλάκισης αλλά διατηρούν από την πρώτη στιγμή (του φόνου/ων ή σοβαρού τραυματισμού/ών) την άδεια οδήγησης τους, τις πινακίδες και το όχημα τους.

Με δεκάδες κυβερνήσεις να έχουν εναλλαγεί στην εξουσία τα χρόνια ανάπτυξης της μηχανοκίνησης και του πογκρόμ στους δρόμους, με τις περισσότερες απ αυτές να υποστηρίζουν και να πραγματοποιούν αλλαγές προς το αυστηρότερο σε ότι αφορά το θεσμικό πλαίσιο διαφόρων εκφάνσεων της κοινωνικής ζωής, τα τροχαία πάντα αποτελούσαν την εξαίρεση του κανόνα. Και η πιο αυστηρή πολιτεία θάχει μια «συγχωρετική» εστία.