Φήμωση δημοσιογραφίας από την «Πράσινη Γκεστάπο»!

Ο Τζορτζ Όργουελ επινόησε τη λέξη «unperson» για να περιγράψει κάποιον που έχει προσβάλει την επίσημη σκέψη, ώστε αυτός ή αυτή να “εξατμιστεί” – να χαθεί για από προσώπου για όλη την αιωνιότητα!

Με αυτόν τον τρόπο το unperson άτομο (το στερητικό “un” παίζει το ρόλο του “ξε”, δεν θα μπορούσε να αποτελεί πλέον κακό παράδειγμα.

Όλη η ανάμνηση της αναίδειας του θα ξεχαστεί, σύντροφοι! σατιρίζει ο Όργουελ τη Ρωσία του Στάλιν, όταν οι πρακτικές αυτές ήταν πολύ κοινές, πρακτικές όμως που είδαμε και στις ΗΠΑ του Μακάρθι, πρακτικές που επανέρχονται και με πρόσφατους αντιτρομοκρατικούς νόμους Ομπάμα.

Έτσι, το να λες ελεύθερα την άποψη σου, αν αυτή είναι αντίθετη με την ‘επίσημη θέση’ θεωρείται πλέον τρομοκρατία, αναίδεια και κοινωνικό παραστράτημα. Από τον κανόνα, δεν εξαιρούνται ούτε οι δημοσιογράφοι, γι’ αυτό μην αναρωτιέστε γιατί απ’ όλον τον κλάδο ακούγεται τελευταία ένας επιθανάτιος ρόγχος. Η δημοσιογραφία, η ελεύθερη δημοσιογραφία των επαγγελματιών δημοσιογράφων, βρίσκεται στα τελευταία της…

QUENTIN LETTS: Με απέλυσε η “Πράσινη Γκεστάπο” του BBC

«ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΠΛΩΡΗΣ»

Συμπνέουσα με το πνεύμα των ημερών που διανύουμε θα ήθελα να συνοδεύσω τις ευχές μου με μια μικρή χριστουγεννιάτικη ιστορία γραμμένη από τα χέρια ενός εκ των τριών μεγάλων εκπροσώπων της ηθογραφίας μας, του Ανδρέα Καρκαβίτσα.

Η ιστορία μας διαδραματίζεται μία κρύα παραμονή Χριστουγέννων σ' ένα καΐκι που εξαιτίας σφοδρής θαλασσοταραχής αγκυροβολεί σε έναν ερημικό όρμο της Μαύρης Θάλασσας. Ο συγγραφέας με την ολοζώντανη γραφή του καταφέρνει να μας παρουσιάσει, εκτός από το αληθινό νόημα των Χριστουγέννων, αυτούσιο και το δράμα των ναυτικών, που καταδικασμένοι να περνούν αυτές τις άγιες μέρες μακριά από τους αγαπημένους τους, προσπαθούν να μοιραστούν τη θλίψη και τη νοσταλγία τους. Στην ιστορία μας το ρόλο του εμψυχωτή αναλαμβάνει ένας από τους θερμαστές του καϊκιού, ο οποίος ανακαλώντας όμορφες, ζεστές αναμνήσεις κάποιων μακρινών Χριστουγέννων αφηγείται στους συντρόφους του ένα θεϊκό όραμα που του διηγήθηκε ο πατέρας του κάποια γλυκιά παραμονή, όταν ήταν ακόμη παιδί....

ΘΕΙΟΝ ΟΡΑΜΑ
"-Δε λέτε, ρε παιδιά, τίποτα να ζεσταθούμε;

Και με το λόγο φάνηκε μαύρο κορμί στην ανοιχτή θυρίδα, κύλησε από τη σκάλα κάτω ο Κώστας ο θερμαστής, βαρυτυλιγμένος στην πατατούκα του. Έκανε κρύο δυνατό. Βοριάς εξύριζε τα πέλαγα, πάγωνε τ’ ακρογιάλια, κρουστάλλιαζε τα στοιβαγμένα χιόνια στα βουνά. 

Και το πλήρωμα, ναύτες και θερμαστές, συναγμένοι ολόγυρα στη θερμάστρα, φρόντιζαν να ζεσταθούν με τη φασκομηλιά και το ψωμοτύρι. 

Ο λύχνος, καρφωμένος στη μέση ενός στύλου, φώτιζε και κάπνιζε μαζί τα περίγυρα σωθέματα. 

Διπλά τριπλά τα κρεβάτια κολλημένα στα πλευρά, με τα μαύρα τους στρωσίδια, θύμιζαν νεκροθήκες στ’ ανήλιαστα βάθη της γης ταιριασμένες. 

Κοντά η καμαρούλα του ναύκληρου, ανοιχτόπορτη, έδειχνε άλλο κρεβάτι στρωμένο, δυο τρεις φωτογραφίες παλιές, μια χρωμολιθογραφία χανούμισσας, χρυσοφορεμένης και ξαπλωμένης σε πουπουλένια προσκέφαλα. 

Και ολούθε κρεμασμένα τα ρούχα, στο λάδι και στο κάρβουνο βουτημένα. 

Οι μουσαμάδες ξεσχισμένοι και μυριομπαλωμένοι. 

Τα χοντρά ποδήματα και τα κασκέτα και οι χρωματιστοί σκούφοι έδειχναν το χώρισμα καλογερικό κελί. 

Αλλά το φλίφλισμα του νερού που ακουόταν στα πλευρά, η μυρωδιά του κατραμιού και τα ψημένα πρόσωπα των ανθρώπων έδειχναν πως η ζωή εδώ αγωνίζεται τον τελευταίο αγώνα της. Για τούτο και κανένας δεν πρόσεξε τώρα στο αστείο κατρακύλημα του θερμαστή.

- Δε λέτε, ρε παιδιά, και τίποτα να ζεσταθούμε; ξαναδευτέρωσε εκείνος, αγκαλιάζοντας τη θερμάστρα σαν ερωμένη.

- Τι να ειπούμε; ρώτησε μελαγχολικός ο Κώστας ο Αξιώτης. Νυχτιά σαν την αποψινή δε θέλει παραμύθια. 

Όχι, δε θέλει παραμύθια! 

Εδώ στον άγριο κόρφο πού είμαστε κλεισμένοι, τριγυρισμένοι από το μούγκρισμα της Μαύρης Θάλασσας, σαβανωμένοι από τον πουπουλένιο θυμό τ’ ουρανού, ας πούμε κατιτί θεϊκό και παρήγορο. 

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΣΤΟ ΝΕΟ... Από το σκοτάδι στο φως

Της Δήμητρας Παπαναστασοπούλου

Φίλες και φίλοι,

Καθώς διανύουμε τις τελευταίες ημέρες του 2015, οι σκέψεις μου γυρίζουν σ’ αυτό το ατέρμονο σχήμα που παίρνει ο χρόνος στα μάτια μας. Φεύγει ο παλιός, έρχεται ο νέος. Φεύγουν οι πίκρες, έρχονται(ευχόμαστε να έρθουν) οι χαρές. Δίνουμε υποσχέσεις στον εαυτό μας ότι θα κάνουμε καλύτερες προσπάθειες, ότι θα τα καταφέρουμε καλύτερα. Η ενδοσκόπηση των πεπραγμένων μας, πότε σκληρή, πότε απαλή, μας απασχολεί στο τέλος της χρονιάς για να ριχτούμε στα βαθιά με τον ερχομό της νέας.

Αυτή η αέναη πάλη μέσα στη μυθολογία μας φαίνεται και από τους αγώνες των θεών, στις απαρχές της ζωής του ανθρώπου, εναντίον των τεράτων του χάους. Ο Δίας πολεμώντας τον Τυφωέα προβαίνει σε ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών ανάμεσα σε θεότητες διαφορετικών γεννεών, μεταξύ παλιών και νέων θεών- μια πάλη για την κυριαρχία του κόσμου. Ο Απόλλων πολεμώντας εναντίον του Πύθωνα συμβολίζει την αναμέτρηση του φωτός με το σκοτάδι.

Η μάχη φωτός-σκότους προσλαμβάνει ακόμη πιο δραματική μορφή στην αιγυπτιακή μυθολογία και συνοψίζεται στην μεγάλη μάχη που διεξάγει ο θεός Ρά εναντίον του δράκοντα Άποφι και εξιστορείται σ’ ένα παράξενο βιβλίο, το «ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΑΜ-ΝΤΟΥΑΤ» ή «ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΚΑΤΩ ΚΟΣΜΟΥ», περιγράφοντας την υπόγεια διαδρομή του ήλιου κατά τις ώρες της νύχτας. 

Να θυμηθούμε ότι ο Ρά στην Αίγυπτο είναι ο θεός του Ήλιου, ο επί κεφαλής του αιγυπτιακού πανθέου, ο υπέρτατος θεός με εξουσία πάνω σ’ ολόκληρο το σύμπαν, ο θεός που δημιουργεί και εκπέμπει ζωή.

Τι συμβαίνει, όμως, τις νυχτερινές ώρες; Γιατί πεθαίνει κάθε βράδυ και ξαναγεννιέται κάθε αυγή; Και τι θα συμβεί αν κάποια μέρα δεν εμφανιστεί;

Είναι αρκετές οι φορές που κατά τη διάρκεια της ημέρας πολεμά με το φίδι της αβύσσου που τον καταδιώκει και γυρεύει να τον καταβροχθίσει. Είναι τότε που ο ουρανός σκοτεινιάζει απ’ άκρη σ’ άκρη, ο δίσκος του χάνει τη λάμψη του και η ζωή πάνω στη γη σταματά.

Στην Αράχοβα αδελφές μου, στην Αράχοβα

Η πληρότητα σε ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια έφτασε το 100%. Τα αυτοκίνητα σχημάτιζαν ουρές χιλιομέτρων και όλοι οι φτωχοί Έλληνες το έκαψαν. Τόσο αλκοόλ και κοκαΐνη σου λέει… για την γέννηση του Χριστού, ούτε στην Μύκονο τον 15αυγουστο για την γιορτή της Παναγίας!

Οι λέξεις όπως κρίση, τρόικα και Μνημόνιο δεν υπάρχουν γι’ αυτούς τους ανθρώπους. Η λεγόμενη «υψηλή κοινωνία», αδιαφορώντας για τα σχόλια, πήραν τα καλά τους αυτοκίνητα, τις βίζιτες (αρσενικές και θηλυκές) και κατέκλυσαν την Αράχοβα των πολυτελών σαλέ που χτίστηκαν τα τελευταία χρόνια (χωρίς κανείς να έχει κάνει πόθεν έσχες) στις χιονισμένες πλαγιές του Παρνασσού. Παρέα και μερικές παρατρεχάμενες μουρλοκακομοίρες που φώναζαν συνέχεια «Στην Αράχοβα αδελφές μου, στην Αράχοβα».

Την είδηση επιβεβαιώνουν φωτογραφικά ντοκουμέντα από τα σταθμευμένα οχήματα πάνω στους δρόμους σε απόσταση έως και τρία χιλιόμετρα μακριά από το κέντρο του κοσμοπολίτικου χωριού, από τα ξενοδοχεία και τους ξενώνες, από τις αφηγήσεις των λαϊκών τεκνών που συνόδευαν πλούσιες και πλούσιους κτλ. κτλ.

Σε όλα τα καταλύματα, ακόμη και στα πιο ακριβά, δεν υπήρχε διαθέσιμο ούτε στρώμα κατάχαμα, ενώ οι δρόμοι του χωριού θύμιζαν εμπορικούς δρόμους των Αθηνών την πρώτη μέρα των εκπτώσεων. «Είχαμε πληρότητα 100%» επιβεβαίωσε ο δήμαρχος και πρόεδρος των ξενοδόχων, Γιάννης Γεωργακός. Το σκηνικό έμοιαζε με μια διαδήλωση χλιδής ενάντια στα δαιμόνια των Μνημονίων, σαν ένα πρώιμο καρναβάλι. Τέτοια νούμερα και τόσες λαϊκές γκόμενες λέει, δεν έχουμε δει ούτε στην Μύκονο.

Ούτε τις καλές εποχές δεν υπήρχαν τόσοι επισκέπτες, λένε οι μαγαζάτορες που δεν πίστευαν στα μάτια τους. Σου λέει ούτε επί εποχής ΠΑΣΟΚ δεν είδαν τόσα πολυτελή αυτοκίνητα.

Οι αμπελοφιλόσοφοι του Facebook

Η αλήθεια είναι πως το Facebook έχει γίνει πια αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Δεν υπάρχει μέρα που να μην τσεκάρουμε το προσωπικό μας λογαριασμό κι αν τύχει και δεν έχουμε ίντερνετ καμιά μέρα, παθαίνουμε απανωτές κρίσεις και κινδυνεύουμε από στερητικό σύνδρομο.

Ό,τι κι αν συμβεί στη ζωή μας, ευχάριστο ή δυσάρεστο, σημαντικό ή αδιάφορο, σπεύδουμε να το κοινοποιήσουμε με δημοσίευση στο Facebook.

Μια άλλη αγαπημένη συνήθεια των περισσοτέρων είναι επίσης το να γράφουν αποφθέγματα και γνωμικά. Είτε δικά τους, είτε μεγάλων φιλόσοφων, ποιητών και συγγραφέων.

Σʾ αυτές τις καθημερινές «αμπελοφιλοσοφίες» θα εστιάσουμε απόψε.

Πρώτη απορία σας είναι φυσικά το τι ζόρι τραβάω εγώ, με το τι γράφει ο καθένας στο τοίχο του, και το τι κακό βρίσκω στα ρητά που κοινοποιούν οι φίλοι μας.

Ας πάρουμε τα πράγματα απʾ την αρχή. Όλοι μας κάποια στιγμή κοινοποιήσαμε ή δημοσιεύσαμε με copy-paste κάτι που διαβάσαμε κάπου και μας άρεσε, ή κάποιο ρητό που μας εξέφραζε. Όμως, άλλο αυτό κι άλλο να κάνεις εκατό κοινοποιήσεις τη μέρα εικόνων που αναφέρουν ρητά του Σωκράτη ή του Πλάτωνα, και χωρίς να είσαι σίγουρος για το «τι θέλει να πει ο ποιητής».

Η ελπίδα φυσικά και είναι εδώ!

Της Μαρίας Βουζουνεράκη

Λίγο πριν τους τίτλους τέλους της χρονιάς που φεύγει! Λίγο πριν την καινούργια ανάσα, τα νέα όνειρα, τα νέα σχέδια, λίγο πριν φορέσουμε την ελπίδα με προσδοκία σε ότι μας περιμένει!

Λίγο πριν..

Το ίδιο πάλι σκηνικό στους δρόμους της πόλης που φοράει τα καλά της και μας «υποχρεώνει» να χαμογελάσουμε, να χορέψουμε, να ερωτευτούμε!

Άνθρωποι που τρέχουν να προλάβουν τον χρόνο που έρχεται, μαζί με αυτούς που αγαπούν, σε σπίτια ζεστά, σε χαμόγελα ζεστά, σε αγκαλιές έτοιμες να χωρέσουν το καλωσόρισμα..

Άνθρωποι λουσμένοι από την λάμψη την χαράς και της αισιοδοξίας, την λάμψη από τα φώτα των δρόμων, από τα τραγούδια της γιορτής, που με ένα ποτηράκι παραπάνω είναι έτοιμοι να ξεδιπλωθούν, να αναπολήσουν, να δακρύσουν, να γελάσουν, να ξεφαντώσουν.

Άνθρωποι και φώτα.. άνθρωποι και λάμψη.. άνθρωποι και ζωή..

Άνθρωποι πίσω από τα φώτα, πίσω από την λάμψη,  λες και ξεχασμένοι απ’ την ζωή.. που ονειρεύονται αυτά που εμείς θεωρούμε αυτονόητα, δεδομένα, όσο λίγα και αν έχει ο καθένας μας, όσο και αν γκρινιάζουμε με το « κάθε πέρυσι και καλύτερα».

ΟΙ ΕΠΤΑ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΟΙ ΕΠΤΑ ΚΥΚΛΟΙ Ο ΠΕΡΙΚΛΕΙΩΝ ΤΟΥΣ ΚΥΚΛΟΥΣ ΚΑΙ Η ΑΡΜΟΝΙΑ ΤΩΝ ΣΦΑΙΡΩΝ

Στην αρχή ήταν  ο Ον και ο Μη Ον, ο Νους και ο ΑντιΝους, η ζωή η Μονάς, και η Ανυπαρξία ....το μηδέν (ο κύκλος 0) και το Ένα 1 (σημείο Α ) και υπήρχε η αδράνεια.

ο Ον (σημείο Α) είπε θα δημιουργήσω, και γέννησε το δεύτερο σημείο, την ευθεία που ενώθηκε με τον κύκλο (το μηδέν 0) στο δεύτερο σημείο (Β), και γεννήθηκε ο δυαδικός διπολικός επίπεδος κόσμος, όπου το η Μονάς ενώθηκε με το Θηλυκό Μηδέν 
(0 κύκλος).

Aπό την στιγμή που ενώθηκε με τον κύκλο συνέχισε να δημιουργεί η Μονάς κυκλικά, και γεννήθηκε ο δικός μας τρισδιάστατος κόσμος ο κυκλικός, όπου η αρχή έχει και τέλος, σε μία αέναη επανάληψη της ζωής μέσα στον ίδιο κύκλο-σφαίρα.

Ολοκληρωμένη πλέον η ζωή από τα προηγούμενα δύο σημεία όπου ενώθηκε το αρσενικό με το θηλυκό και δημιούργησε την πρώτη ολοκληρωμένη μορφή ζωής μέσα σε έναν κύκλο-σφαίρα.




Ο αριθμός ένα 1 συμβολίζει την αρχή όλων της κάθε δημιουργίας..έν το παν, και προσδιορίζεται από ένα σημείο, μια τελεία, η μονάς, χωρίς την μονάδα δεν μπορούν να υπάρξουν οι επόμενοι αριθμοί μα και η δημιουργία.

ο αριθμός δύο 2 είναι το 1+1 προστέθηκε το θηλυκό μέρος ώστε να ξεκινήσει η ζωή, ο δυαδικός κόσμος, ο οποίος αντικατοπτρίζεται από μία αρχή και ένα τέλος, από δύο σημεία τεμνόμενα με μια γραμμή, η οποία σχεδιάζει το ξεκίνημα της γραμμής (ζωής).

ΕΙΜΑΣΤΕ ΦΩΣ ΚΑΙ ΓΙΝΑΜΕ ΝΟΥΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΕΙΔΩΛΟ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΕΝΣΑΡΚΩΘΗΚΑΜΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΥΡ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΓΙΝΑΜΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ

Όπως είσαι ο Ουσιωδώς Νους με σώμα το είδωλο την ψυχή, έχεις την ίδια αλήθεια στην ψυχή σου με όλους τους ανθρώπους που φέρουν μέσα τους τον Λόγο δηλαδή τον Ουσιωδώς Νου.
Ο Νους είναι ο Ουσιωδώς ιδεατός εαυτός σου, μία σταγόνα από τον ωκεανό που όλοι μας έχουμε μέσα στην ψυχή από τον Όλον Άνθρωπο που είναι καθ'ομοίωσιν με τον Θεό.
Ο Θεός δεν είναι πρόσωπο αλλά είναι το Θείον.
Όλα είναι Φως στα φωτεινά πεδία=παράδεισο, και είναι κόσμος Μονοπολικός.


Σε ΑΥΤΌΝ ΤΟΝ ΚΌΣΜΟ ΠΟΥ ΖΟΎΜΕ ΤΏΡΑ είναι τα στοιχεία του σκότους που είναι από πυρ και πνεύμα, το αντίθετο της ζωής, και γέννησε το σκότος, και από τα Φωτεινά Πεδία υψώθηκε Άγιος Λόγος πάνω στην σκοτεινή αυτή φύση από πυρ και πνεύμα. Η ένωση τους επέφερε μία διπολική φύση που δεν είναι ούτε σκότος ούτε Φως.


Ο Άνθρωπος γεννήθηκε στα Φωτεινά Πεδία καθ'ομοίωσιν, με τον Θεό,
και αφού έζησε και κατανόησε τα Φωτεινά Πεδία και αφού έγινε και αυτός δημιουργός, θέλησε μετά να ζήσει και κατανοήσει την θνητή διπολική δημιουργία.


Με το που εισήλθε μέσα στην δημιουργία των επτά κύκλων, αλλά έξω από τους κύκλους, από Φως έγινε Νους, Όλον Νους, και μπαίνοντας αφού διέρρηξε τους κύκλους, κατέπεσε στον πιο κατωφερή εσωτερικό κύκλο, όπου επικρατεί η ύλη που δεν έχει τον Αγιο Λόγο, αφού τα πιο βαριά κατωφερή στοιχεία η γη και τα νερά δεν αγιάστηκαν.

Η ΛΗΘΗ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΨΥΧΩΝ

Κάποτε η καρδιά μας, η ψυχή μας δηλαδή, ζούσε σε έναν κόσμο όπου τα πάντα συμβάδιζαν σύμφωνα με την ομορφιά της, οι Αρετές της δεν διαχώριζαν ποτέ το σκοτάδι από το φως, διότι έβλεπαν τα πάντα να είναι από φως, και κάθε της σκέψη ήταν προερχόμενη από το Αγαθό και την Αγάπη, και όλα γύρω της ήταν Φως και Ζωή!

Και αφού γνώρισε, κατανόησε, και έζησε το φως σε όλη του την έκταση, και αφού κατανόησε την ομορφιά της ζωής, μέσα από την δημιουργία των σκέψεων από φως, θέλησε να κατανοήσει έναν άλλο κόσμο, ίσως για να του δώσει φως, την ομορφιά του πνεύματος, ώστε να γίνει κι αυτός ο κόσμος όμορφος όπως ο κόσμος του φωτός και να του δώσει την τέλεια πνευματική ζωή, διότι αυτός ο κόσμος δεν είχε φως, μα ούτε και τέλειο πνεύμα αλλά διπολικό των αντιθέτων.

Με μια του σκέψη μεταφέρθηκε σε αυτόν τον κόσμο τον δυαδικό, μια νέα δημιουργία, που αυτή την φορά αποτελούνταν από τις αντίθετες σκέψεις, και όχι όμοιες μόνον από φως, έτσι το πνεύμα, διασπασμένο πλέον, και πάνω στον πλανήτη Γη έγινε καρδιά, μια καρδιά κομμένη στα δύο, όπου η χαρά ακολουθούσε την λύπη, η ζωή ακολουθούσε τον θάνατο, η αγάπη το μίσος, η γνώση της αλήθειας το ψέμα, η έκσταση του αγαθού, στην έκσταση της πονηριάς και της κακίας, και όλα όσα ζούσε και αγαπούσε στον κόσμο του φωτός, πλέον είχαν και το αντίθετο τους μέσα στις σκέψεις της.

Όργιο σε αστυνομικό τμήμα των Βρυξελλών όσο άλλοι έψαχναν “τρομοκράτες”

Ποια Νέα Παγκόσμια Τάξη; Μιλάμε για Παλιό Παγκόσμιο Μπάχαλο!

Σάλος έχει ξεσπάσει στο Βέλγιο μετά τη δημοσίευση του οργίου, που έλαβε χώρα στο αστυνομικό τμήμα Ganshoren των Βρυξελλών, όπου 8 στρατιώτες και 2 γυναίκες αστυνομικοί επιδόθηκαν σε σειρά σεξουαλικών πράξεων, την ώρα που οι αρχές είχαν εξαπολύσει ανθρωποκυνηγητό για τον εντοπισμό των εμπλεκόμενων στη τρομοκρατική επίθεση του Παρισιού.

Το περιστατικό είδε το φως της δημοσιότητας χθες, Τρίτη, μετά την αποκάλυψη δυο βελγικών εφημερίδων που έκαναν εκτενή περιγραφή για το σκάνδαλο που απασχολεί τις τελευταίες ώρες όχι μόνο τους πολίτες αλλά και τις αρχές, καθώς πρόκειται για αμαύρωση της εικόνας και της δράσης τους.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, το όργιο έγινε σε ένα αστυνομικό τμήμα της περιοχής Ganshoren, αρκετά κοντά στην περιοχή Molenbeek, την ώρα που οι αστυνομικοί έψαχναν πόρτα πόρτα να βρουν τους υπόπτους για την επίθεση που υποτίθεται έγινε στο Παρίσι, στις 13 Νοεμβρίου.

Τα όνειρα μας, εκπαιδεύοντας τον εαυτό μας για θαύματα... (ΜΕΡΟΣ 2)

ΜΕΡΟΣ 1

Οι αρχαίοι σοφοί προσπαθούσαν να μας πουν ένα πράγμα ότι ζούμε μέσα σε ένα όνειρο. Βέβαια στην σημερινή εποχή το να μας το λέει κάποιος δεν σημαίνει και τίποτα ούτε καταλαβαίνουμε και τίποτα. Ωραία ζω σε ένα ψέμα και λοιπόν; και κάπως έτσι εκφορτίζεται ο πόθος για κατανόηση και ψάξιμο και έτσι το πνεύμα πάλι είναι στην κατάσταση που είναι.

Ο κόσμος αυτός είναι τόσο αληθινός όπως και ο κόσμος των ονείρων απλά στα όνειρα κοιμόμαστε και δεν καταλαβαίνουμε την ομοιότητα. Επιστημονικός ο εγκέφαλος δουλεύει στο όνειρο ακριβώς το ίδιο όπως και όταν είναι ξύπνιος δεν υπάρχει καμία διαφορά, σύμφωνα με τα εγκεφαλογραφήματα. Απλά στο κόσμο των ονείρων ζει η συνείδηση εσύ δηλαδή χωρίς την συμμετοχή του φυσικού σου σώματος αυτή είναι η διαφορά, ενώ στο ξύπνιο σου πάλι κοιμάσαι απλά κουνάς και ζεις σε ένα βαρύ και αργό σώμα σε μια 3d-διάσταση-όνειρο με πολύ βαριά ύλη που κυριαρχεί η φθορά και ο χρόνος. 

Όμως εμείς δεν πρέπει να μπερδευτούμε με τις πραγματικότητες η να χανόμαστε σε όνειρα, ΑΛΛΑ να καταλάβουμε πόσο εύπλαστη είναι η πραγματικότητα όπως ακριβώς είναι και στα όνειρα, αυτό γίνεται σιγά σιγά με την εμπειρία των θεώ-LD ονείρων όπου τότε συγχέονται οι πραγματικότητες όνειρο και πραγματικότητα γίνονται ένα μείγμα ενιαίο, τότε κλονίζονται οι κοσμοθεωρίες ανεπανόρθωτα και πεθαίνεις ως εαυτός και αναγεννιέσαι ως νέος με βαθιά επίγνωση. 

Στο matrix 1 αυτό έδειχναν προς το τέλος όταν σκότωσαν τον Νίο  και αυτός ''αναστήθηκε'' και είδε την πραγματική δομή της πραγματικότητας αυτής(τα πράσινα γράμματα) και έτσι μπόρεσε να πιστέψει τόσο που να κάνει όσα έκανε. Βέβαια όλα αυτά στο μυαλό μας είναι μόνο θεωρίες, όμως για καλή μας τύχη ζούμε στην εποχή που υπάρχουν νέες επιστήμες που τα στηρίζουν αυτά, όπως η σύγχρονη φυσική, η κβαντομηχανική, η ολογραφική νευροφυσιολογία, μορφογεννητικά και μεταφορικά πεδία), όπου ταράζουν τα νερά και αποδεικνύουν πως η συνείδηση μας οργανώνει και επηρεάζει τον κόσμο μας, και πως όλα μπορούν να αλλάξουν και να ανατραπούν,όλα! Ακολουθεί για αρχή μια 

γενική θεωρεία που προσδιορίζει την πραγματική φύση του κόσμου μας.

Η πραγματική φύση του παρόν κόσμου-matrix μας.

H σύγχρονη φυσική βάζει κάποια νέα όρια για το τι είναι ο κόσμος μας και πως δεν είναι τόσο σταθερός όσο νομίζουμε.Είναι δύσκολο να επεξηγηθεί απόλυτα. Η ρίζα η βάση η πραγματική ύλη της ύλης είναι μια ύλη που ονομάζεται πρωταρχική ύλη, από αυτή την ύλη αποτελείτε κάθε τι υλικό! είναι ένα όνομα που έχει δοθεί στην ύλη αυτή από τους μοντέρνους φυσικούς που έφτιαξαν την σύγχρονη φυσική.Ίσως μερικοί ορίσουν και άλλο όνομα. Ο μοντέρνος φυσικός είναι αυτός που ασχολείται με τις νέες επιστήμες όπως τα μεταφορικά πεδία,μορφογενετικά πεδία, μορφικά πεδία και την κβαντομηχανική δηλαδή επιστήμες που ανατρέπουν όσα ξέραμε για τον κόσμο μας και που μπορούν να αποδείξουν στο κόσμο ότι ζούμε σε ένα ψέμα και πως μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο μας, γενικώς είναι επιστήμες πέρα από τα όρια της κλασικής φυσικής.

Όταν οι επιθυμίες μας δεν ταιριάζουν με τα όνειρα του παιδιού μας

«Τώρα που η κόρη μου μπήκε στο πανεπιστήμιο, κάνει την επανάστασή της. Βγάζει όλα τα νεύρα της πάνω μου. Είναι πολύ δύσκολο για εμένα να το αντιμετωπίσω. Και το χειρότερο; Μου κάνει συνέχεια κριτική και θυμάται ό,τι λάθος έχω κάνει τα προηγούμενα χρόνια. Δε σταματά να μου τονίζει πόσο την πίεζα να κάνει πράγματα που δεν ήθελε. Έπρεπε να περάσουν 18 χρόνια για να καταλάβω ότι, τελικά, η κόρη μου δεν είμαι εγώ?»

Τα παραπάνω λόγια ακούστηκαν από μια μητέρα και φυσικά μας προβληματίζουν.«Πόσο, τελικά, πρέπει να πιέζουμε ένα παιδί να ικανοποιήσει τις επιθυμίες μας; Μήπως η πίεση αυτή θα γυρίσει εναντίον μας κάποια στιγμή;»

Τέτοια είναι τα υγιή ερωτήματα που απασχολούν τους γονείς όλων των ηλικιών. Πολλές φορές, όμως, δίνουν λάθος απαντήσεις. Πιστεύουν ότι εκείνοι ξέρουν καλύτερα από το παιδί τους ποιο είναι το μέλλον του:

«Ο γιος μου θα γίνει και ο πρώτος στο ποδόσφαιρο. Έχω αποφασίσει να τον βάλω σε ομάδα από τώρα για να γίνει αστέρι!» λέει ο μπαμπάς του πεντάχρονου Γιώργου. Ο ίδιος εξηγεί: «Εγώ δεν ήμουν ποτέ καλός στο ποδόσφαιρο. Ο πατέρας μου δεν ασχολήθηκε ποτέ μ’ εμένα. Άσε που ήμουν χοντρός σαν πεπόνι. Γι’ αυτό θέλω ο Γιώργος να ‘ναι αθληταράς!» ‘Άραγε, αυτός ο πατέρας σκέφτηκε ποτέ αν ο Γιώργος θέλει να γίνει «αστέρι στο ποδόσφαιρο»;

Όλα γίνονται πραγματικότητα όταν ειπωθούν έστω μια φορά δυνατά!

Σκέψεις. Εκατομμύρια εικόνες, μυρωδιές, πράξεις, επιθυμίες και φόβοι μέσα σε μικρές στιγμές που αστραπιαία χάνονται  και επανέρχονται χωρίς να γνωρίζει κανείς το γιατί. Μερικές από αυτές είναι τρομακτικές, ύπουλες, γλυκές και άλλες πρόστυχες. Και η πιο ανούσια εμπειρία μπορεί να προκαλέσει την έξαρση των σκέψεων. Ένα μικρό αντικείμενο, μια μυρωδιά, μια ταινία, μια μελωδία, ένας άνθρωπος. Αν μη τι άλλο, ένας άνθρωπος! Και όλα συμβαίνουν τόσο γρήγορα. Το πρόσωπο, τα ρούχα, οι λέξεις του, σκέψεις που ήρθαν για μια στιγμή, έκαναν το γύρω του μυαλού και χάθηκαν την επόμενη. Μερικές φορές, κάποιες από αυτές, κρατάνε λίγο παραπάνω. Γίνονται επίμονες, επαναλαμβανόμενες. Κάτι σαν μικρές εμμονές. Βασανίζουν το μυαλό που τις φιλοξενεί ανελέητα. Παραμένουν όμως, όσο ισχυρές και να είναι, απλά σκέψεις.

Η αλήθεια είναι πως η δύναμη του μυαλού είναι πολύ μεγάλη. Όταν κάτι καρφωθεί εκεί μέσα, δύσκολα βγαίνει. Το μυαλό αποφασίζει τη ροή των συναισθημάτων. Πλάθει ιστορίες και καταστάσεις, στιγμές και μνήμες που δεν ανήκουν στο παρόν. Ανήκουν σε κάποιο τελείως υποθετικό μέλλον. Και της αφήνει ελέυθερες να παίζουν στην επανάληψη, ξανά και ξανά, κάνοντάς τις όσο πιο αληθινές μπορούν να γίνουν.

Κάποιοι λένε πως οι σκέψεις γίνονται λόγια και τα λόγια γίνονται πράξεις, για αυτό να είναι προσεγμένες οι σκέψεις. Αλλά δε γίνονται όλες οι σκέψεις λόγια, ούτε όλα τα λόγια πράξεις.

Ποια είναι η αιτία των πολέμων;

Έχουμε συνηθίσει να πιστεύουμε πως οι πόλεμοι οφείλονται σε οικονομικούς λόγους. Για να διασφαλιστούν πρώτες ύλες (π.χ. υδρογονάνθρακες) ή για να βοηθηθούν οικονομικά οι πολεμικές βιομηχανίες καταναλώνοντας όπλα κ.λπ

Ο πόλεμος είναι όμως συνυφασμένος με την ζωή. Σκεφθείτε, μόνον, πόσα σπερματοζωάρια σκοτώνονται στον πόλεμο για τη γονιμοποίηση ενός ωαρίου μέσα στη μήτρα ενός ζώου, κάθε φορά που πρόκειται να
δημιουργηθεί μία νέα ζωή!
Στα ζώα, βέβαια, που δεν έχουν έναν εξελιγμένο εγκέφαλο, που κάνει σκέψεις και συνειρμούς, το πρόβλημα είναι πολύ περιορισμένο.

Στον άνθρωπο όμως τα πράγματα γίνονται πολύ πιο χειρότερα, γιατί αυτός με την "λογική" που τον διακρίνει, χρησιμοποιεί αυτό το ένστικτο που κρύβεται μέσα του για να αυξήσει τη δύναμή του και τα οφέλη της.
Το κακό είναι πως εξ αιτίας αυτής της ανθρώπινης λογικής, οι πόλεμοι και οι καταστροφές που οι άνθρωποι δημιουργούν στη γη, ανανεώνονται συνεχώς σε ένα φαύλο κύκλο βίας και πόνου, που έχει μετατρέψει σε κόλαση τη γη.
Και όμως...
Αυτή η ανθρώπινη λογική, θα έπρεπε να είναι αυτή που θα σώσει τη γη και θα βγάλει την ανθρωπότητα από αυτό το συνεχές καταστροφικό παιχνίδι. Μέχρι τώρα, δυστυχώς, δεν έχει καταφέρει να πετύχει κάτι τέτοιο ο άνθρωπος.
Στην εποχή μας, όμως, η ελπίδα για μια τέτοια αλλαγή στην ανθρώπινη συμπεριφορά, όλο και μεγαλώνει, στηριγμένη στις ανακαλύψεις της καινούργιας φυσικής, της κβαντικής.

Τώρα ξέρουμε πια με βεβαιότητα πως...

Πώς θα ''φτιάξω'' καθαρό αέρα στο σπίτι μου;

Το βασικότερο ‘’φαγητό’’ που καταναλώνουμε είναι ο αέρας που αναπνέουμε.

Έχεις σκεφτεί ποτέ την ποιότητα του αέρα που καταναλώνεις;
Τι επιρροές πιστεύεις ότι έχει στη ζωή και την υγεία σου;

Εκτός από τις φανερές τοξίνες που αναπνέουμε καθημερινά, όπως το καυσαέριο, υπάρχουν τοξίνες που αναπνέουμε από το πρωί ως το βραδύ ΚΑΙ μέσα στο σπίτι μας.

Μια μελέτη που έγινε το 2008, έδειξε ότι κάθε σπίτι έχει πάνω από 20 εισπνεόμενα τοξικά συστατικά που μπορούν να προκαλέσουν καρκίνο, νευρολογικά προβλήματα και γενετικές ανωμαλίες.

Που μπορούν να κρύβονται αυτές οι εισπνεόμενος τοξίνες μέσα στο σπίτι μας;

• Μπογιές τοίχου
• Συνθετικά πατώματα, χαλιά, παιχνίδια , ρούχα
• Ρούχα καθαριστηρίου (Στεγνό καθάρισμα)
• Αποσμητικά χώρου
• Μαλακτικά υφασμάτων
• Απορρυπαντικά (η χλωρίνη είναι νευροτοξίνη!)
• Εντομοκτόνα
• Αποσμητικά σπρέι
• Αρώματα και κολόνιες
• Κλπ…

Πως μπορούμε λοιπόν να ‘’φτιάξουμε’’ καθαρό αέρα μέσα στο σπίτι μας;

1. Προφανώς με το να εντοπίσουμε και να μηδενίσουμε όσο μπορούμε τη χρήση των τοξινών που αναφέρονται στην παραπάνω λίστα
2. Να εφοδιάσουμε το σπίτι μας με φυτά που φιλτράρουν τον αέρα
    

Τα 3 βασικότερα φυτά-φίλτρα εσωτερικού χώρου:

Σπιτικό φαγητό δεν σημαίνει και υγιεινό - Ειρηνική επανάσταση

Το σπιτικό φαγητό είναι πάντα υγιεινό.

Φυσικά αυτό δεν είναι ολόκληρη η αλήθεια. Πολλά από τα υλικά που χρησιμοποιούμε σπίτι για την παρασκευή του φαγητού μας είναι πολύ επεξεργασμένα.
Όσο πιο επεξεργασμένο είναι ένα φαγητό, τόσο πιο δύσκολα μπορεί το σώμα να το αναγνωρίσει, να το χωνέψει και να το απορροφήσει.
Τότε είναι που το φαγητό λειτουργεί ως αντιθρεπτικό. Το σώμα στην προσπάθεια του να χωνέψει και να απορροφήσει το φαγητό αυτό, ξοδεύει περισσότερα θρεπτικά συστατικά και ενέργεια από αυτά που του προσφέρει το ίδιο το φαγητό!

Το φαγητό έχει δύναμη. Επηρεάζει άμεσα την υγεία σου, τα φάρμακα που χρησιμοποιείς και θα χρησιμοποιήσεις, τις φαρμακοβιομηχανίες που τα παράγουν, την οικονομία, την πολιτικήκαι πάει λέγοντας...

Σκέψου πόσες φορές την ημέρα έχεις την επιλογή να είσαι η αλλαγή σε αυτόν τον κόσμο!
Θα μπορούσε να ξεκινήσει μια ειρηνική επανάσταση από την κουζίνα σου;

Τι ευθύνεται για τις αλλεργίες και τα αυτοάνοσα νοσήματα

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Η εκπαίδευση του ανοσοποιητικού μας συστήματος, στην αντιμετώπιση παθογόνων ή μη αντιγόνων, που μπαίνουν με κάποιο τρόπο στο σώμα, γίνεται σε μεγάλο βαθμό στο έντερο, όπου συμβιώνει μεγάλος αριθμός μικροβίων, το γνωστό «μικροβίωμα».

Τα μικρόβια αυτά, όπως και παλαιότερα έχουμε πει, παίζουν σημαντικό ρόλο στην εκπαίδευση και καλή λειτουργία του ανοσοποιητικού μας συστήματος. Του στρατού, δηλαδή, των λευκών αιμοσφαιρίων, που έχουν σαν δουλειά τους την προστασία του οργανισμού από εχθρικούς εισβολείς (αντιγόνα).

Το πεπτικό σύστημα, μέσω της τροφής και γενικά της κατάποσης, βρίσκεται σε συνεχή επαφή με τον εξωτερικό κόσμο, και μέσα σε αυτόν τον τεράστιο σωλήνα, τα κύτταρα του ανοσοποιητικού εκπαιδεύονται στην αναγνώριση εχθρικών και φιλικών εισβολέων.

Όταν αυτός ο προστατευτικός στρατός του σώματος (το ανοσοποιητικό μας σύστημα) λειτουργεί κανονικά, τότε ο οργανισμός είναι ικανός να αναγνωρίσει και να αντιμετωπίσει με επιτυχία, κάθε παθογόνο εισβολέα, ενώ συγχρόνως είναι ικανός να ρυθμίσει έτσι την λειτουργία του, ώστε να ανέχεται χωρίς πρόβλημα, τους μη παθογόνους εισβολείς.

Δυστυχώς, όμως, οι αλλαγές στον τρόπο διατροφής και ζωής μας γενικότερα (όπως η κατάχρηση των αντιβιοτικών), έχουν οδηγήσει σε διαταραχή της λειτουργίας αυτού του στρατού των λευκών μας αιμοσφαιρίων. Έχει μειωθεί η ικανότητα αυτών των κυττάρων να αναγνωρίζουν και  να διαχωρίζουν τους εχθρικούς από τους φιλικούς εισβολείς, καθώς και η αντοχή τους σε αυτούς. Και είναι πολλοί οι ερευνητές που πιστεύουν πως  αυτή είναι η αιτία της μεγάλης αύξησης των αλλεργιών, των αυτοανόσων και των φλεγμονωδών παθήσεων στις αναπτυγμένες χώρες.