Στις 28 Νοεμβρίου, στον ουρανό, η Σελήνη και η άλως της (το φωτεινό αχνό περίγραμμά της, που εμφανίζεται κυρίως τους χειμερινούς μήνες και που προκαλείται από τη διάθλαση και την ανάκλαση του σεληνιακού φωτός πάνω στους παγοκρυστάλλους των νεφών) είχαν αυτήν ακριβώς την εικόνα. Ένας τεράστιος σκοτεινός –σχεδόν μαύρος- δακτύλιος κάλυπτε την κυρίως άλω, αφήνοντας ένα πολύ μικρό μέρος να φέγγει γύρω από τον «ζοφερό» αυτό κύκλο.
Και μπορεί η λαϊκή σοφία, όπως ορθώς γράφτηκε σε κάποιες ιστοσελίδες, να εξηγεί –ορθώς επίσης- το φαινόμενο αυτό ως προμήνυμα επερχόμενης κακοκαιρίας εντός 2 ημερών (το είδαμε ότι συμβαίνει), αλλά η συγκεκριμένη «μαύρη» άλως είναι ένα εξαιρετικά σπάνιο και εξαιρετικά δυσοίωνο προάγγελμα. Σύμφωνα με τον Ιωάννη Λυδό (βλ. φωτό με τα δύο βιβλία μου τα σχετικά με το έργο του «Διοσημείαι»), η μαύρη άλως της σελήνης δείχνει μια μεγάλη έξαρση της επιρροής του Κρόνου, κάτι εξαιρετικά δυσοίωνο, αφού ο Κρόνος πλανητικώς –και όχι μόνο- σχετίζεται με την απειλή για τον πλανήτη και τη ζωή (φανερή όσο ποτέ!), με τη φυλάκιση και τον… εγκλεισμό (τον ζούμε), τις στερήσεις, την κακοτυχία, την αυστηρότητα και κυρίως, με τη σκοτεινή πλευρά του ανθρώπου, αλλά και της κοινωνίας εν γένει! Άλλωστε, ο Κρόνος είναι ο φετινός απόλυτος έως της στιγμής κυρίαρχος, αφού ήδη από τον Ιανουάριο (12 του μηνός), έκανε μια τρομερή «επιστροφή», σε σύνοδο με τον Πλούτωνα (Θεός Πλούτων: Θεός του Άδη), πάνω στον Αιγόκερω. Τα αποτελέσματα τα είδαμε από το πρώτο τρίμηνο κιόλας του 2020! Και δεν ήταν καθόλου, μα καθόλου ευχάριστα!