Σ’ εσένα υπέροχε τρελέ!
Που δεν σπατάλησες τα νιάτα σου υπηρετώντας τη λογική.
Που γέμισες με όνειρα το νου και την καρδιά σου και τα άκουσες και τ’ αγάπησες
και γι’ αυτά πολέμησες και έκλαψες και γέλασες και μαζί τους μεγάλωσες.
και γι’ αυτά πολέμησες και έκλαψες και γέλασες και μαζί τους μεγάλωσες.
Σ’ εσένα τον υπέροχο τρελό, που είπες τόσες καλημέρες στις τρεις το μεσημέρι
και τόσες καληνύχτες όταν ξημέρωνε ο ήλιος.
και τόσες καληνύχτες όταν ξημέρωνε ο ήλιος.