…και θα καταλάβεις τι σημαίνει να είσαι αυτό που ήδη είσαι…!

Ο πόνος που μπορείς να αντέξεις στην ζωή σου, δείχνει το πόσο πολύ ήδη αγαπάς τον εαυτό σου και μέσα από αυτόν και τους άλλους ανθρώπους. Εσύ όμως τώρα πρέπει… έχεις ανάγκη και καλείσαι να εστιαστείς στο πρώτο. Στην αγάπη που μπορείς εσύ να δείξεις στον ίδιο σου τον εαυτό… σε σένα τον ίδιο ή την ίδια.

Αυτό μπορεί να ακούγεται μόνο φιλοσοφικό όμως δεν είναι. Μπορεί να σου ακούγεται φιλοσοφικό αν τώρα περνάς καλά. Για σένα όμως που οι καταστάσεις σε έχουν οδηγήσει να περνάς δύσκολα, αυτό που διάβασες παραπάνω είναι μια αλήθεια που πρέπει να την βρεις μέσα σου.

Αν αυτό σε κάνει να αισθάνεσαι έστω και λίγα ψήγματα αλήθειας, τότε ακολούθα τα. Συνέχισε να ανταπεξέρχεσαι έστω και συμβατικά στην καθημερινότητά σου, αλλά αφιέρωσε στον εαυτό σου όλο τον χρόνο που μπορείς για να τον κάνεις να αισθανθεί καλά. Αυτό το «καλά», μην το ψάξεις εκεί έξω. Ψάξε το εκεί… μέσα σε σένα.

Πως να αναγνωρίσετε τις τρείς διαφορετικές πτυχές της προσωπικότητά σας !!!

Γνωρίζετε ότι έχουμε τρεις διαφορετικούς τρόπους να συμπεριφερόμαστε, να σκεφτόμαστε και να εκδηλώνουμε τα συναισθήματα μας ;;;

Σύμφωνα με μια από τις θεωρίες της προσωπικότητας, τη λεγόμενη συναλλακτική ανάλυση, υπάρχουν τρεις διαφορετικοί τρόποι να εκδηλώνουμε την προσωπικότητά μας, γνωστό ως μοντέλο της κατάστασης του εγώ , είναι η κατάσταση του γονέα, του ενήλικα και του παιδιού!

Η κατάσταση του γονέα είναι όταν κάποιος συμπεριφέρεται ως γονέας απέναντι στον άλλον, σύμφωνα με τα δικά του γονεϊκά πρότυπα που είχε ως παιδί. Για παράδειγμα η κατάσταση του γονέα θα μπορούσε να είναι όταν απευθυνόμαστε σε κάποιον και του λέμε «φόρεσε το παλτό σου γιατί θα κρυώσεις! Εκεί ενεργοποιείται η κατάσταση του παιδιού του άλλου ατόμου στο οποίο απευθύνεται και απαντάει ως παιδί  “ΟΧΙ δεν το θέλω,  Δε με νοιάζει εάν κρυώσω! “

Η στάση  ενός  ενήλικα με βάση το παραπάνω παράδειγμα θα ήταν :  “Επειδή ο καιρός φαίνεται να χαλάει, ίσως θα ήταν  καλύτερα να ντυθείς πιο ζεστά” και η απάντηση που πιθανότατα να παίρναμε με την φωνή ενός ενήλικα θα ηταν : “ΝΑΙ  ίσως έχεις δίκιο ή νομίζω ότι είμαι εντάξει με αυτά που φοράω”. Ο ενήλικας είναι αυτός που αντιμετωπίζει την πραγματικότητα με ένα ορθολογιστικό τρόπο.

Με τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε κάποιον, ενεργοποιούμε αντίστοιχα μια από τις τρεις καταστάσεις του άλλου. Ο ιδανικός τρόπος επικοινωνίας μεταξύ δύο ενηλίκων είναι να μιλάει ο ένας απέναντι στον άλλον ως ενήλικας, εκεί είναι συνήθως που υπάρχει και η Ισοτιμία μιας σχέσης.

Μην έρθεις

Μην έρθεις αν δεν είσαι σίγουρος ότι θέλεις να έρθεις.

Αν η αμφιβολία σου είναι ισχυρότερη από τη θέληση. Αν τα πόδια σου δεν σε τραβάνε να βάλεις τα παπούτσια.

Μην έρθεις αν δεν έχεις μάθει πρώτα να κουβαλάς το βάρος της ζωής σου.

Αν δεν είσαι ικανός να ζητήσεις βοήθεια όχι για να το πετάξεις από σένα αλλά για να μοιραστείς λίγο απ το δικό σου και να πάρεις λίγο απ το δικό μου.

Αν δεν το έχεις αποδεχτεί και δεν είσαι περήφανος που το απέκτησες.

Μην έρθεις αν δεν βλέπεις τη ζωή μπροστά σου χωρίς να ξεχνάς τη ζωή που υπήρξε πίσω σου.

Αν η ανάγκη σου για το παρόν και το μέλλον δεν είναι μεγαλύτερη από το κόλλημά σου για το παρελθόν.

Μην έρθεις  χωρίς να φέρεις μαζί σου αυτά που έμαθες, αυτά που σε μάθανε, αυτά που έπαθες, αυτά που έκανες.

Μην έρθεις αν οι εμπειρίες σου – και δεν με νοιάζει ποιες ήταν – δεν σ έκαναν να γίνεις καλύτερος άνθρωπος. Αν δεν σε πόνεσαν, αν δεν σε βελτίωσαν στο τέλος τους.

Μην έρθεις αν αυτό που σε νοιάζει είναι μόνο να πάρεις χωρίς να δώσεις τίποτα. Αν η ανάγκη σου έχει διακριτά όρια , μαύρες γραμμές, συγκεκριμένο τέλος.

Αν τα κομμάτια σου είναι ήδη μοιρασμένα και δεν έχεις να παραθέσεις τίποτα ολόκληρο.

Η βαλίτσα

 

Κάθισα και το σκέφτηκα πάρα πολύ. Αυτό που μπορεί να αλλάξει τη ζωή μου, είναι ένα ταξίδι. Βγάζω λοιπόν τη βαλίτσα μου και αρχίζω να τη φορτώνω.

Ρίχνω μέσα της τα ‘δεν πρέπει’, τα ΄δεν κάνει’, και ότι ‘δεν γίνεται’ βρίσκω. Βάζω ακόμα τα ‘δεν μπορώ’, τα ‘θέλω’ των άλλων που είχα σκορπίσει παντού στο σπίτι και τα ‘πρέπει’ που είχα κρεμάσει στους τοίχους.

Βγάζω από μέσα μου όλα τα ‘είσαι λίγος’, ‘είσαι ανίκανος’, και ‘είσαι ανεπαρκής’ που φύλαγα από παιδί. Παίρνω κάτω από το κρεβάτι τα ‘φοβήσου’, τα ‘ντροπή σου’, και τα ‘με φτύνω’ που κράταγα για τον ύπνο.

ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝ, ΑΠΛΑ, ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ… ΕΝΑ ΝΕΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ

 

Η καλά-διαχειρισμένη αποτυχία είναι μία από τις αγαπημένες μεταμφιέσεις της ευκαιρίας, που περιμένει για ένα νέο ξεκίνημα. 

Ένα από τα πιο επιτυχημένα παραδείγματα αυτής της έννοιας συνέβη πριν έναν αιώνα. 

Ο George Washington Carver, είπε: «99% των αποτυχιών προέρχονται από ανθρώπους που έχουν την συνήθεια να δικαιολογούνται». 

Το 1915, οι κάτοικοι του Coffee County, μιας κωμόπολης της Αλαμπάμα, είχαν κάθε λόγω να προβάλουν δικαιολογίες – σχεδόν λιμοκτονούσαν εξ αιτίας της καταστροφής των καλλιεργειών βαμβακιού από κάποιο είδος σκαθαριών. 

Αλλά αντί να αρχίσουν τις δικαιολογίες για την κατάσταση αυτή, ο Carver πρότεινε να καλλιεργήσουν φιστίκια αντί για βαμβάκι. 

Μην θάβετε οι ίδιοι τον εαυτό σας σε ένα τέλμα αυτο-λύπησης!

Μην αφήνετε ένα αρνητικό συμβάν να σας τυφλώσει με προσωρινή αμνησία για όλες τις ευλογίες στη ζωή σας.

Μερικές φορές ένα κακό πράγμα που μας συμβαίνει μπορεί να μοιάζει τόσο αφόρητο ώστε καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η ζωή μας είναι χάλια, έτσι απλά. 

Νιώθουμε σαν τους πιο άτυχους ανθρώπους στον κόσμο και αρχίζουμε να νοιώθουμε θύματα.

Αυτή είναι η χειρότερη νοοτροπία που μπορούμε να έχουμε.

 Όταν επιλέγουμε να αυτό-προσδιοριζόμαστε ως θύματα παρά νικητές που έχουμε ακόμα ένα εμπόδιο να περάσουμε, θάβουμε οι ίδιοι τον εαυτό μας σε ένα τέλμα αυτό-λύπησης. 

Ο ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗΣ «ΗΛΙΟΣ ΤΗΣ ΜΥΗΣΗΣ» - H. P. BLAVATSKY

 Η αρχαιότητα της Μυστικής Δοξασίας μπορεί να γίνει καλύτερα αντιληπτή, όταν φανεί σε ποιο σημείο της ιστορίας τα Μυστήρια είχαν ήδη υποβαθμιστεί, αφού είχαν υποταχθεί στην προσωπική φιλοδοξία του δεσπότη-κυβερνήτη και του πανούργου ιερατείου. 
Αυτά τα βαθιά φιλοσοφικά και επιστημονικά διαμορφωμένα θρησκευτικά δράματα, στα οποία αναπαριστάνονταν οι μεγαλύτερες αλήθειες του Απόκρυφου ή Πνευματικού Σύμπαντος και η κρυμμένη κληρονομιά της γνώσης, είχαν γίνει αντικείμενο καταδίωξης πολυ πριν από τις μέρες της ακμής του Πλάτωνα και του Πυθαγόρα. Ωστόσο, οι πρωταρχικές αποκαλύψεις που δόθηκαν στην Ανθρωπότητα, δεν πέθαναν μαζί με τα Μυστήρια. Διατηρούνται ακόμη σαν κληρονομιά για τις μελλοντικές και περισσότερο πνευματικές γενιές.

Στην Αποκαλυμμένη Ίσιδα, έχει ήδη αναφερθεί ότι και από την εποχή του Αριστοτέλη τα μεγάλα Μυστήρια είχαν χάσει το αρχικό μεγαλείο και τη σοβαρότητά τους. Οι τελετές τους είχαν αχρηστευθεί και ως ένα μεγάλο βαθμό είχαν υποβαθμιστεί σε απλά ιερατικά θεάματα ή είχαν γίνει θρησκευτικές μιμήσεις. Είναι περιττό να αναφέρουμε πότε εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, αφού υπάρχει μια αξεδιάλυτη χρονολογική σύγχυση, τουλάχιστον μέχρι την εποχή του Αριστοτέλη. Αρκεί να πούμε ότι στην Αίγυπτο τα Μυστήρια ήταν γνωστά από την εποχή του Μήνη και ότι οι Έλληνες τα πήραν μόνο όταν τα έφερε ο Ορφέας από την Ινδία. 

Σε ένα άρθρο με τίτλο «Ήταν η γραφή γνωστή πριν από τον Πανίνι;», αναφέρεται ότι οι Παντού είχαν αποκτήσει παγκόσμια κυριαρχία και δίδασκαν τα «θυσιαστικά» Μυστήρια σε άλλες φυλές από το 3300 π.Χ. Πράγματι, όταν ο Ορφέας, ο γιος του Απόλλωνα ή Ήλιου, δέχθηκε από τον πατέρα του τη φόρμιγγα – την επτάχορδη λύρα, σύμβολο του επταπλού μυστηρίου της Μύησης – τα Μυστήρια ήταν ήδη πανάρχαια στην Κεντρική Ασία και την Ινδία. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, ο Ορφέας είναι πολύ αρχαιότερος του Ομήρου και του Ησίοδου. 

Έτσι, ακόμη και στις μέρες του Αριστοτέλη, ελάχιστοι ήταν οι αληθινοί Μύστες που είχαν μείνει στην Ευρώπη, ακόμη και στην Αίγυπτο. Οι κληρονόμοι εκείνων που αφανίστηκαν από τα κατακτητικά ξίφη διαφόρων εισβολέων της αρχαίας Αιγύπτου, είχαν και οι ίδιοι εξαφανιστεί με τη σειρά τους. Όπως πριν από 8000 ή 9000 χρόνια το ρεύμα της γνώσης κυλούσε αργά από τα οροπέδια της Κεντρικής Ασίας στην Ινδία και προς την Ευρώπη και τη Βόρεια Αφρική, έτσι 500 χρόνια περίπου π.Χ. άρχισε να κυλάει πίσω προς την παλιά του πατρίδα και τόπο γέννησης. 

Σημαντική ανακάλυψη από το UCLA: Η γη αποτελείται από δύο ουράνια σώματα

Στοιχεία που αλλάζουν τα δεδομένα όσον αφορά στην «υπόθεση της γιγαντιαίας σύγκρουσης» συγκέντρωσαν γεωχημικοί επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο UCLA στο Λος Άντζελες των Ηνωμένων Πολιτειών, οι οποίοι συνέκριναν δείγματα πετρωμάτων από τη σελήνη με έξι ηφαιστειακές πέτρες από τον μανδύα της γης. Αυτό σημαίνει αφενός ότι η σελήνη δημιουργήθηκε μετά από μια βίαιη μετωπική σύγκρουση με τον «αστεροειδή 405 Θεία» (γνωστό και ως Ευρυφάεσσα) και αφετέρου ότι ο πλανήτης μας απορρόφησε μεγάλο μέρος του αστεροειδή, γεγονός που άλλαξε τη χημική του σύσταση.

Η επιστημονική κοινότητα γνώριζε ήδη ότι η γη συγκρούστηκε με τον αστεροειδή πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, όμως πολλοί αρνούνταν ότι η σύγκρουση ήταν μετωπική ή ότι άλλαξε σε μεγάλο βαθμό την χημική σύσταση του πλανήτη μας. Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με τα νέα ευρήματα, η γη όπως την ξέρουμε σήμερα αποτελείται κατά ένα τρόπο από δύο ουράνια σώματα: αυτό της “νεαρής” γης των 100 εκατομμυρίων ετών και εκείνο του αστεροειδή 405 Θεία.

«Δεν βρίσκουμε διαφορές μεταξύ των γήινων και των σεληνιακών ισοτόπων οξυγόνου: είναι πανομοιότυπα», αναφέρει ο Έντουαρντ Γιανγκ, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας του UCLA που κατέληξε σε αυτή τη σημαντική ανακάλυψη.

σήμερα πεθαίνει ο αγωνισμός: όποιος ξέρει να χάνει, μόνο να χάνει ξέρει

φίλες και φίλοι

ΟΤΑΝ λέω σήμερα εννοώ από το 2010 μέχρι το 2020. Σήμερα, 4 Φεβρουαρίου 2016, μέρα πανελλαδικής, πανεργατικής, πανυπαλληλικής, παναγροτικής, παναυτοαπασχολουμενικής, παμμικρεμπορικής, παμμικροεπιχειρηματικής διαμαρτυρίας, θα ζήσουμε έναν ακόμα επιθανάτιο ρόγχο του θνήσκοντος υπερκομματικού και μικροαστικού (γιατί όχι και υπερταξικού) αγωνισμού, αυτής της μεγάλης απάτης, της απύθμενης υποκρισίας, της  απερίγραπτης  προσποίησης, της ανίατης δηλητηρίασης του πνεύματος και του αισθήματος.

ΣΗΜΕΡΑ γιορτάζει ο αγωνισμός και οι αγωνιστές, είναι  μέρα της αγωνιστικής αντίστασης και διάθεσης: θα γιορτάσουμε άλλη μια μέρα τη γιορτή της ήττας. Διότι αγωνισμός και ήττα είναι ταυτόσημες έννοιες –  ο αγωνισμός θέλει και αναζητά την ήττα μέσω της διαμαρτυρίας. Οι πρωτοπόροι του αγώνα χρησιμοποιούν την διαμαρτυρία ως μέσον εξαπάτησης με σκοπό να γίνουν βουλευτές, ευρωβουλευτές, υπουργοί, σύμβουλοι υπουργών, κυβέρνηση,  πρωθυπουργοί.

ΣΗΜΕΡΑ είναι μέρα θλίψης και απελπισίας για όσους και όσες δεν θέλουν να αγωνίζονται αλλά να πολεμούν. Αγωνίζομαι σημαίνει δεν σκέφτομαι –  πόλεμος σημαίνει σκέφτομαι. Αγωνίζομαι, άρα δεν υπάρχω! Αγωνίζομαι σημαίνει ότι έχω πέσει θύμα εξαπάτησης και δεν το καταλαβαίνω.

Για ασφαλή θέρμανση στο φούρνο μικροκυμάτων

Μέρος Β (για ανασκόπηση στο Μέρος Α: "Είναι επικίνδυνος ο φούρνος μικροκυμάτων;")

Για να θερμανθεί ένα τρόφιμο (υγρό ή στερεό) θα πρέπει να θερμανθούν τα συστατικά του ή έστω κάποια από αυτά και να μεταδώσουν την θερμότητα στα υπόλοιπα.

Πως ακριβώς θερμαίνει το τρόφιμο ο ΦΜΚ;

Όλα τα μόρια αποτελούνται από άτομα και όλα τα άτομα έχουν θετικό (πρωτόνια) και αρνητικό ηλεκτρικό φορτίο (ηλεκτρόνια). Σε πολλά είδη μορίων, η κατανομή στον χώρο αυτών των φορτίων είναι ασύμμετρη: η μία πλευρά του μορίου είναι ελαφρώς θετική και η άλλη ελαφρώς αρνητική. Αυτή η ασυμμετρία προσδίδει μία ιδιότητα στα μόρια, τα κάνει να συμπεριφέρονται ως “ηλεκτρικά δίπολα”.Τι σημαίνει αυτό; Όταν εκτεθούν σε ακτινοβολία μικροκυμάτων (MWακτινοβολία) δονούνται, ταλαντώνονται και περιστρέφονται. Με άλλα λόγια θερμαίνονται. Αντίθετα, όσο περισσότερο συμμετρική είναι η κατανομή των φορτίων τους ή όσο πιο γερά συνδεδεμένα είναι μεταξύ τους, τόσο πιο ανίσχυρη είναι η ακτινοβολία να τα περιστρέψει. Αυτές τις ιδιότητες εκμεταλλευόμαστε στον ΦΜΚ. Τα μόρια τα οποία είναι τα καταλληλότερα για περιστροφή όταν εκτεθούν σε μικροκύματα είναι τα μόρια του νερού: είναι χαλαρά συνδεδεμένα μεταξύ τους και περιστρέφονται πολύ εύκολα. Η περιστροφή σημαίνει παροχή ενέργειας από την ακτινοβολία στα μόρια του νερού και από το νερό σε ολόκληρο το τρόφιμο.

Το τελικό και μοναδικό αποτέλεσμα της μικροκυματικής έκθεσης του τροφίμου στο εσωτερικό του ΦΜΚ είναι η θέρμανσή του καθώς όλες οι τροφές περιέχουν μόρια νερού, σε διάφορες συγκεντρώσεις, ανεξάρτητα από το πόσο ξηρές φαίνονται σε πρώτη ματιά. Όσο πιο υδαρές ένα τρόφιμο, τόσο απορροφά πιο εύκολα θερμότητα από τον ΦΜΚ!

Το τρόφιμο προφανώς δεν μετατρέπεται σε ραδιενεργό, δεν προκαλεί καρκίνο, δεν παραμένει η ακτινοβολία μέσα του! Όσο διαρκεί η έκθεσή του στα μικροκύματα, τόσο “χορεύει”, “ιδρώνει” και θερμαίνεται. Μόλις σταματήσει η έκθεση, σταματούν τα πάντα και μένει η ζέστη...

Σημειώνεται ότι όλες οι τροφές διαφοροποιούνται όταν θερμανθούν σημαντικά, είτε με συμβατικό τρόπο, είτε σε ΦΜΚ (μειώνεται σε μικρό βαθμό η διατροφική τους αξία). Η διαφοροποίηση αυτή διαφέρει ελαφρά μεταξύ των διαφόρων μεθόδων θέρμανσης, χωρίς όμως να υπάρχει η παραμικρή ένδειξη βλαπτικών επιδράσεων στην υγεία.

ΡΑΔΑΜΑΝΘΥΣ

Βάσω Δενδροπούλου

Όταν έγινε ο Μίνωας βασιλιάς της Κρήτης, όρισε αντιπρόσωπό του στη διοίκηση τον αδελφό του τον Ραδάμανθυ, τον έμαθε να κρίνει τις διαφορές ανάμεσα στους ανθρώπους, να επιβλέπει την εφαρμογή του νόμου, κυρίως όμως του ανέθεσε να δικάζει τις υποθέσεις μέσα στην πρωτεύουσα του κράτους, την Κνωσό, ενώ την απονομή απονομή της δικαιοσύνης στα χωριά την ανάθεση στον Τάλο, τον χάλκινο γίγαντα, που γυρνούσε σ΄ ολόκληρη την Κρήτη.

Τρεις ήταν οι βασικές αρχές του Ραδάμανθυ: α) είναι αθώος αυτός που χτυπά αμυνόμενος (αυτόν τον νόμο επικαλέστηκε ο Ηρακλής και αθωώθηκε για τον φόνο του δασκάλου του Λίνου με μια κιθάρα, γιατί εκείνος τον επέπληξε για τις επιδόσεις του)· β) να υφίσταται κανείς το κακό που έκανε· γ) να μην δίνονται όρκοι για ασήμαντα πράγματα.

Ο Σωκράτης στον «πλατωνικό» διάλογο Μίνως αναφέρει ότι ο Ραδάμανθυς είχε εκπαιδευτεί από τον ίδιο τον Μίνωα για την εποπτεία των δικαστηρίων, όχι όμως και στο σύνολο της βασιλικής τέχνης. Τα γνωρίσματα του Ραδάμανθυ ως δικαστή, νομοθέτη, πολιτικού, εποικιστή, φορέα πολιτισμού μνημειώνουν τη δραστηριότητα των Μινωιτών στο Αιγαίο και τη Μ. Ασία. 

Θεωρείται ότι έκανε νομοθετικό και πολιτικό έργο έξω από την Κρήτη: εποίκισε έρημους τόπους, συνένωσε μικρούς οικισμούς, ίδρυσε καινούριες πόλεις, στις οποίες όριζε το νομοθετικό, διοικητικό, πολιτικό πλαίσιο και τις σχέσεις τους με το κέντρο της κρητικής αυτοκρατορίας, και διόριζε άρχοντα κάποιο γιο του Μίνωα, δικό του γιο ή έμπιστο συνεργάτη του. Βία χρησιμοποιούσε μόνο εναντίον βαρβάρων και πειρατών. 

Έγκλημα χωρίς τιμωρία!

Γειά σου Πιτσιρίκο,

Αυτή την φορά θα είμαι πολύ-πολύ σύντομος. Σήμερα ο Σόιμπλε αποκάλυψε πως το 2011 πρότεινε στον τότε υπουργό Οικονομικών Βαγγέλα Βενιζέλο, ένα γρήγορο Grexit με αντάλλαγμα ένα «τεράστιο», όπως το χαρακτήρισε, πακέτο βοήθειας.

Η πρόταση αυτή απορρίφθηκε από την Αθήνα.

Για να θυμόμαστε λοιπόν ποιοι άφησαν το ΑΕΠ της Ελλάδας να μειωθεί κατά 25%, την ανεργία να φτάσει στο 30%, την μετανάστευση να εκτιναχθεί σε επίπεδα δεκαετίας του ’50 και το μέλλον των επόμενων γενιών να υποθηκευτεί μια για πάντα.

Παραμένουν ατιμώρητοι.

Δεν δίνουν λογαριασμό πουθενά και σε κανέναν.

Και οι επίγονοι τους –το «ροζ» ΠΑΣΟΚ του Αλέξις Τσίπρα και της παρέας του– συνεχίζουν ακάθεκτοι το έργο των προκατόχων τους.

Τούρκοι να κυβερνούσαν την χώρα, τέτοια φρικτή κι ανείπωτη προδοσία δεν θα τολμούσαν ποτέ να κάνουνε.

ΘΕΡΑΠΕΥΣΤΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΙΓΜΟΡΙΤΙΔΑ ΜΕ ΠΙΚΡΑΓΓΟΥΡΙΑ!

ΠΙΚΡΑΓΓΟΥΡΟ

Παίρνετε 10 πικράγγουρα και τα στύβετε να βγει το ζουμί που έχουν.

Το σουρώνετε το ζουμί και το τοποθετείτε σ'ένα κρασοπότηρο.

Ρίχνετε μέσα 20 σταγόνες.

Το ανακατεύετε καλά και παίρνετε ένα ξυλάκι με βαμβάκι, το εμβαπτίζετε στο υγρό και το τοποθετείτε στο βάθος κάθε ρουθουνιού σας και το πιέζετε εξωτερικά με το δάχτυλό σας.

Ο ΑΡΧΑΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕΤΑΞΥ MALDEK ΚΑΙ ΑΡΗ ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΤΩΝ ΔΥΟ ΚΟΣΜΩΝ

Ο πόλεμος αυτός κατέστρεψε τους δύο κόσμους (τόσο τον Maldec όσο και τον δορυφόρο του τον Άρη), και έστειλε τις ψυχές των κατοίκων των δύο κόσμων ουρλιάζοντας σε μια κενή κατάσταση για χιλιάδες χρόνια! 

Στη συνέχεια οι ψυχές αυτές μεταφέρθηκαν υψηλότερα από τα Όντα του Νόμου του Ενός στη Γη, όπως οι Νεάντερταλ, προκειμένου να λειτουργήσει το Καρμικό τους χρέος.

Η ιστορία του Maldek ξεκίνησε με τον JE Bode, ο οποίος είχε επισημάνει ένα κανονικό μοτίβο στην απόσταση των πλανητών από τον Ήλιο και που ονομάστηκε Νόμος του Bode, ο οποίος προέβλεψε ότι έπρεπε να υπάρχει ακόμα ένας πλανήτης μεταξύ του Άρη και του Δία. 

Αυτό πυροδότησε ένα τηλεσκοπικό κυνήγι για τον ελλείποντα πλανήτη, και το 1801 ο Giuseppe Piazzi ανακάλυψε την Δήμητρα, τον μεγαλύτερο πλανήτη στην Ζώνη των Αστεροειδών.

Κάποιοι επιστήμονες εικάζουν ότι οι αστεροειδείς είναι τα απομεινάρια ενός πλανήτη που καταστράφηκε από κάποια φυσική καταστροφή. 

Στη συνέχεια, η επιστημονική φαντασία υποθέτει ότι η καταστροφή ήταν τεχνητή - είτε σαν συνέπεια ατυχήματος ή πολέμου.