Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2019

Βαρυτικά κύματα: Οι «ρωγμές» του Χωροχρόνου. Όταν η Φυσική πλησιάζει την Μαγεία

Βαρυτικά κύματα: Οι «ρωγμές» του Χωροχρόνου. Όταν η Φυσική πλησιάζει την Μαγεία

H Φυσική πλησιάζει ακόμα περισσότερο την Μαγεία μετά την ανακάλυψη των βαρυτικών κυμάτων που στην ουσίες πρόκειται για το «τσαλάκωμα» του χωροχρόνου

Πριν από λίγες εβδομάδες, το Νόμπελ Φυσικής απονεμήθηκε στους τρεις κορυφαίους επιστήμονες της ερευνητικής ομάδας 1.000 και πλέον μελών, η οποία ανίχνευσε για πρώτη φορά τα βαρυτικά κύματα, αυτές τις μικροσκοπικές «ρυτιδώσεις» στο υλικό του χωροχρόνου.

Τα βαρυτικά κύματα εντοπίστηκαν για πρώτη φορά το 2015. Έκτοτε έχουν ανιχνευθεί ακόμη τρεις φορές. Τώρα, μια διεθνής ομάδα επιστημόνων κατάφερε να ανιχνεύσει βαρυτικά κύματα από μια νέα πηγή: Την κατακλυσμική «σύγκρουση» αστέρων νετρονίων, των μικρότερων και πιο πυκνών άστρων στο σύμπαν.

Ωστόσο, αυτή δεν είναι απλώς η πέμπτη περίπτωση ανίχνευσης, αλλά κάτι πολύ πιο σημαντικό: Μια συγκλονιστική ανακάλυψη που σηματοδοτεί μια νέα εποχή στην αστρονομία, αλλάζει τα δεδομένα και μπορεί να συγκριθεί σε σπουδαιότητα ακόμα και με το τεράστιο επίτευγμα των τριών νομπελιστών επιστημόνων.

Οι λόγοι για τα παραπάνω είναι πολλοί. Η ανακάλυψη που ανακοινώθηκε εχθές με ταυτόχρονες συνεντεύξεις και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού σε Ουάσιγκτον, Λονδίνο και Γκάρτσινγκ Γερμανίας συνοδεύεται για πρώτη φορά από έναν τεράστιο όγκο δεδομένων που ανοίγουν έναν καινούργιο «παράθυρο» στο σύμπαν και αναμένεται να φέρουν την επανάσταση σε αρκετούς επιστημονικούς τομείς τα επόμενα χρόνια.

Ακολουθούν έξι λόγοι για τους οποίους η ανακάλυψη που έκαναν από κοινού επιστήμονες από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη συγκαταλέγεται στις σημαντικότερες των τελευταίων ετών στον κλάδο της αστρονομίας, και όχι μόνο.

Η πανάρχαια εποχή που δεν υπήρχε η σελήνη


Οι κάτοικοι της χώρας των Αρκούδων δεν ήταν γεωργοί. Οι Αρκάδες, όσοι δεν ζούσαν από το κυνήγι, ήταν βοσκοί. Στη χιονισμένη κορυφή της Κυλλήνης ο ουρανός αγγίζει τη γή, εκεί ο Θεός Δίας γονιμοποίησε τη Νύμφη Μαία.
Γιός του Δία και της Μαίας ήταν ο Κυλλήνιος Ερμής.
Στην ουσία ο Ερμής είναι πανδεχής αρκαδικός Θεός, όμως στις ιδέες περί αυτού το σημαντικότερο είναι τα χαρακτηριστικά που καθορίστηκαν από την καθημερινή ζωή των Αρκάδων. Ακριβώς γι΄άυτό ο Ερμής είναι Θεός προστάτης της ποιμενικής ζωής. 
Ο Ερμής προστατεύει τους βοσκούς και τους φέρνει πίσω τα παραστατημένα πρόβατα ωσάν Ερμής Κριοφόρος.
Στην λατρεία του Ερμή στην Αρκαδία βλέπουμε πως οι Αρκάδες για να "ενισχύσουν" τον προστάτη Θεό τους, έπλασαν τον ύμνο για το πώς ο Ερμής ενώ ήταν ακόμη βρέφος, απήγαγε με επιτυχία από τον Απόλλωνα ολόκληρο κοπάδι βουβαλιών. Έτσι ο Νόμιος Απόλλωνας κλονίστηκε παντελώς.
Οι αοιδοί στην Αρκαδία συνόδευαν τα άσματά τους με ηχείο το καβούκι της κούφιας χελώνας(χέλυς). Αυτό το μουσικό όργανο έγινε δώρο του ίδιου του Ερμή που κατ΄αυτόν τον τρόπο πέτυχε και σε αυτήν την περίπτωση να 
νικήσει τον Απόλλωνα.



Ο Ερμής χάρισε στους ανθρώπους την τέχνη να προσαρμόζονται οι λέξεις και οι σκέψεις στη μουσική. Γι'αυτό και η τέχνη της "εξήγησης"(ερμηνεύειν) πήρε απο τον Θεό το όνομά της, ενώ ο ίδιος ο Ερμής ως δωρητής και προστάτης του λόγου πήρε το τιμητικό επίθετο Λόγιος.

Μυστηριώδεις εξαφανίσεις προσώπων και οικογενειών στις ΗΠΑ


Κάθε τόσο εξαφανίζονται διάφοροι άνθρωποι στην Αμερική και η αστυνομία βρίσκει συχνά κάποιους από αυτούς, ζωντανούς ή νεκρούς. Μερικοί, όμως, εξαφανίζονται μυστηριωδώς, για να μην ξαναφανούν ποτέ πια και χωρίς να αφήνουν πίσω τους το παραμικρό ίχνος.

Μια τέτοια περίπτωση ήταν η εξαφάνιση της οικογένειας Brook, τον Αύγουστο του 1952, που θορύβησε ολόκληρη την αμερικανική ήπειρο. Ο Tom Brook, που ήταν έμπορος, η σύζυγός του και ο μικρός γιος τους απολάμβαναν τις διακοπές τους στο σπίτι ενός φίλου τους, μόλις λίγα χιλιόμετρα μακριά από το Μαϊάμι της Φλόριντα. Με το αυτοκίνητό τους έκαναν εκδρομές στην ευρύτερη περιοχή, για να γνωρίσουν τις ομορφιές του τόπου.

Ξαφνικά, στις 24 Αυγούστου του 1952, η αστυνομία εντόπισε το αυτοκίνητο της οικογένειας Brook εγκαταλελειμμένο στο δρόμο, σε απόσταση οκτώ χιλιομέτρων από ένα εξοχικό κέντρο, του οποίου ο ιδιοκτήτης ήταν ο φίλος της εξαφανισμένης οικογένειας.Φλόριντα, 1952

Αν η αγάπη και η ελευθερία είναι τα δυο φτερά της Ψυχής, η ταπεινότητα είναι η φορεσιά της.



Ταπεινότητα είναι η ευγένεια της ψυχής και όποιος την έχει αποδέχεται τους άλλους χωρίς να τους κρίνει, επιτρέποντας τους να είναι ο εαυτός τους.

Είναι η μεγαλοψυχία της ψυχής να μην συγκρίνει και να μην συγκρίνεται ξέροντας ότι ακόμα και το ψέμα, μπορεί να εκφράζει μια αλήθεια που ο άλλος, δεν είναι ακόμα έτοιμος να αντικρίσει.
Ο πραγματικά ταπεινός ξέρει ότι ο καθένας από μας είναι μια αντανάκλαση του θεϊκού πνεύματος και ότι όλοι έχουμε μέσα μας την θεϊκή σπίθα η οποία μας ενώνει. Ο άνθρωπος που γνωρίζει ποιος είναι και ότι όλα τα ταλέντα, του δόθηκαν απλόχερα από την Ύπαρξη, από τον Θεό για να τα μοιραστεί με όλους τους άλλους γύρω του, δεν έχει ούτε έπαρση ούτε χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Η ταπεινότητα είναι ο πραγματικός καταστροφέας του εγώ…
Καθημερινά χρειάζεται να καταστρέφουμε όλες τις εικόνες, τις ταμπέλες και τις κρίσεις που φτιάχνει το μυαλό μας για μας ώστε να μπορεί κάθε στιγμή να γεννιέται μέσα μας το καινούριο. Με αυτόν τον τρόπο η ταπεινότητα μας κρατά σε εγρήγορση και μας ωθεί σε μια συνεχή ανανέωση Μόνο αν καταστρέφουμε καθημερινά το εγώ μας αποκαλύπτοντας τον εαυτό μας μόνο τότε μπορούμε να οδηγηθούμε στην πραγματική ελευθερία…
Αν περηφανεύεται κάποιος για ότι έχει κάνει, για ό,τι έχει καταφέρει δημιουργεί συγκρίσεις θέλοντας να κάνει απλά πιο πλούσιο το εγώ του. Γύρω του πάντα θα υπάρχει κάποιος χειρότερος και κάποιος καλύτερος από εκείνον. Κάποιος πιο άσχημος και κάποιος πιο όμορφος. Κάποιος πιο ανόητος και κάποιος πιο έξυπνος. Ένας φαύλος κύκλος που επαναλαμβάνεται και που του απαγορεύει να βρει την γαλήνη.

Έσκασε βόμβα.

Καθολικές καλόγριες πήγαν ιεραποστολή στην Αφρική και γύρισαν έγκυοι
Έσκασε βόμβα, τόνισε ο εκπρόσωπος της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας. Ποιά ήταν η βόμβα; Οτι δυό μοναχές, που υπηρετούσαν σε ίδρυμα της Σικελίας επιφορτισμένο για την βοήθεια χωρισμένων γυναικών που είχαν παιδιά, πήγαν σε ιεραποστολή στην Αφρική, και γύρισαν έγκυες. Ο σοβαρότατος εκπρόσωπος του Πάπα, συνέχισε, λέγοντας οτι μάλλον οι δυό γυναίκες ήρθαν σε κάποια σεξουαλική επαφή, και παραβίασαν την εντολή της αγνότητας. Όμως άφησε κι ένα παραθυράκι στην επερχόμενη τιμωρία, λέγοντας οτι η έρευνα δεν έχει ολοκληρωθεί.
Και πράγματι διεξάγεται έρευνα. Διότι οι μοναχές, που ήταν ντούο αφού η μία ήταν η πρεσβυτέρα της άλλης, μπορεί και να έπεσαν θύματα βιασμού, που φοβήθηκαν να καταγγείλουν. Μπορεί επίσης κάποιος ιθαγενής με μακρύ όργανο – είναι γνωστά τα προσόντα εκεί κάτω – να την έπαιζε παραπλεύρως δίπλα σε έναν θάμνο, και την ώρα που στα τέσσερα γονυπετείς αι μοναχαί προσεύχονταν, να συνετελέσθη ανεμογκάστρι. Ή οι αγνές να κάθισαν απλά σε φύλλα εμποτισμένα με σπέρμα και να συνετελέσθη το σκάσιμο της βόμβας. Επίσης δεν μπορώ να αποκλείσω να μύρισαν οι καλόγριες κάποιο εξωτικό αφροδιασιακό φυτό και να είχαμε κι άλλο θαύμα, όπως παλιά της Παναγίας. Μπορεί βέβαια λόγω της φύσης του λειτουργήματος που ασκούσαν – είπαμε βοήθαγαν γυναίκες χωρισμένες με παιδιά – να θέλανε να κάνουν μια προσομοίωση στα δεινά.
Οπότε να μην έχουμε σκάσιμο εκρηκτικού μηχανισμού, αλλά να έχουμε την παρουσία του Υψίστου και το θέλημα Αυτού, μέσω των δυό αειπάρθενων γυναικών. Κανείς δεν ξέρει μέχρι να αποφασίσει το ιερατείο της καθολικής εκκλησίας, που είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο σε τέτοια θέματα. Διότι τέλος πάντων η ασέλγεια πάνω σε άνδρες ή σε αρσενικά παιδιά, είναι μια αμαρτία που την παραδέχεται το Βατικανό. Όχι όμως και να μας έρθει κι ανάποδα. Να μας την βγουν και οι γυναίκες τώρα. Αυτό θα κάνουμε δηλαδή; Αντί να κυνηγάμε μόνο τα ανώμαλα, θα κυνηγαμε και τα ομαλά;

Καμιά εξωτερική δύναμη δεν μπορεί να πυροδοτήσει την δύναμή σου. Εσύ όμως Μπορείς!


Αν φοβόμαστε τις ευθύνες και τους κινδύνους, αν φοβόμαστε τα λάθη, την κριτική, την απόρριψη και αποφεύγουμε να πάρουμε ρίσκα στη ζωή μας, αν αναζητάμε κάποιον άλλον να σηκώσει τα βάρη μας, να μας σώσει, να σταθεί εκείνος δυνατός στη δική μας θέση τότε θα υπάρχει πάντα κάποιος επιτήδειος "δάσκαλος", γκουρού, καθοδηγητής, ακόμα και εραστής ή "φίλος" που ενώ θα νομίζουμε ότι μπορεί δίπλα του να ενδυναμωθούμε και να πάρουμε λίγο από τη ζεστασιά και τη λάμψη του αντίθετα θα τον τρέφουμε με τη δική μας ενέργεια και θα αποδυναμώνουμε ολοένα και περισσότερο τον εαυτό μας.

Ένας δάσκαλος ανοίγει δρόμους για να τους περπατήσουμε εμείς φορώντας τα δικά μας παπούτσια, βασιζόμενοι στις δικές μας δυνάμεις, τρέφοντας και ενδυναμώνοντας τον εαυτό μας μέσα από την εμπειρία, το βίωμα…

Οι προκλήσεις της ζωής μας πλάθουν, μας σμιλεύουν και όσο περίεργο κι αν ακούγεται μας ενδυναμώνουν, μας βοηθούν να ωριμάσουμε, να μεγαλώσουμε. Αν γαντζωνόμαστε πάνω σε κάποιον άλλον και περιμένουμε εκείνος να κάνει κάτι για μας και να αναλάβει την ευθύνη μας αυτό το κάνουμε γιατί αρνιόμαστε να μεγαλώσουμε.

Μπορεί αρκετές δεκαετίες να έχουν στολίσει το πρόσωπό μας, μπορεί κάποιοι από εμάς να έχουν δικά τους παιδιά αυτό όμως δεν σημαίνει ότι έχουμε μεγαλώσει. Ότι ενηλικιωθήκαμε. Αν φερόμαστε σαν ανήλικα παιδάκια που δεν μπορούν να αναλάβουν την ευθύνη του εαυτού τους αλλά περιμένουν κάποιον άλλον να τα προστατεύσει, να τα οδηγήσει, να αναλάβει την ευθύνη της ζωής τους, τότε χρειάζεται να ξέρουμε ότι δεν του δίνουμε μόνο τα "ζόρια" μας αλλά του παραχωρούμε και τη δύναμή μας…

Πως να ξεπεράσουμε τις αρνητικές σκέψεις



Ο Tim Wilson, ένας καθηγητής Ψυχολογίας και συγγραφέας του:« Ανακατεύθυνση: H Εκπληκτική Νέα Επιστήμη Ψυχολογικής Αλλαγής» (Redirect: The Surprising New Science of Psychological Change) συμβουλεύει τους ανθρώπους πώς να ξεπεράσουν τις αρνητικές σκέψεις τους.
«Αν υπάρχει κάτι που μας βασανίζει, ειδικά αν αυτό έχει συμβεί πρόσφατα, δεν είμαστε αρκετά ικανοί ώστε να το ξεπεράσουμε και αυτό το πράγμα καταλήγει να μας καταδιώκει», λέει ο κ. Wilson, μιλώντας στο Business Insider.
Ωστόσο υπάρχει μία απλή άσκηση γραφής που πραγματικά μπορεί να βοηθήσει.
Μία από αυτές είναι εμπνευσμένη από τον κοινωνιοψυχολόγο James Pennerbaker, o οποίος προέτρεψε τους ανθρώπους να παίρνουν μία κόλλα χαρτί λίγο πριν πέσουν για ύπνο και να γράψουν σ΄αυτήν σε περίπου 15 λεπτά ό,τι τους προβληματίζει. 
Στη συνέχεια καλό θα ήταν να γράψουν τα βαθύτερα συναισθήματα και τις σκέψεις που έκαναν για το συγκεκριμένο περιστατικό που κατέγραψαν.

Η ζωή δεν ξεχνάει κανέναν. Ό,τι κάνατε θα το λουστείτε και μάλιστα γενναιόδωρα!

Λοιπόν, δεν ξέρω αν έχετε ακούσει αυτό που λένε πως η ζωή έχει την τάση να επιστρέφει συμπεριφορές και πως καλό θα ήταν να μην κρατάμε κακία μέσα μας διότι όλα είναι θέμα χρόνου και αργά ή γρήγορα θα δικαιωθούμε σε περίπτωση που κάτι μας πόνεσε, που κάτι δεν πήγε καλά, ενώ εμείς δεν φταίγαμε.


Φυσικά όλη αυτή η έκφραση κρύβει μεγάλη αλήθεια, διότι η ζωή δεν ξεχνάει κανέναν και ο καθένας παίρνει ότι του αναλογεί στο τέλος.
Βέβαια ως άνθρωποι έχουμε την επιθυμία στο εδώ και το τώρα να δούμε τον άλλον που μας έκανε κάτι να πονάει όσο και εμείς με αποτέλεσμα κάποιες φορές να χάνουμε την μπάλα και να γινόμαστε ίδιοι με ότι μισήσαμε!
Ωστόσο καλό θα ήταν να διατηρούμε την ψυχραιμία μας και να στολίζουμε τον εαυτό μας κάθε μέρα με ένα τεράστιο αληθινό και φωτεινό χαμόγελο και να προχωράμε.
Βλέπετε σε κανέναν άνθρωπο δεν του αρέσει να πονάει. Όλοι μας απεχθανόμαστε τον πόνο. Τώρα γιατί κάποιοι επιλέγουν να τον προκαλούν σε άλλους, αυτό είναι μεγάλο ερώτημα.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

1

Το Ενατο Κυμα