Ο πιο διάσημος ορισμός –και πιθανώς ο σωστότερος στην αξιωματική
του καθαρότητα – για την Μαγεία έρχεται από το αφοσιωμένο της
Θηρίο Άλιστερ Κρόουλυ:
Μαγεία είναι η Επιστήμη και η Τέχνη του να προκαλείς
την Αλλαγή σε συμφωνία με τη Βούληση».
Πριν τα μπεστ-σέλλερ τύπου το «Μυστικό» και την ατέλειωτη σειρά για τον Νόμο της Έλξης, το πασπαρτού κλειδί για την πρόκληση μαγικών αλλαγών, πριν τις θεωρίες για κβαντικές νομοτέλειες και θαυματουργά συμβάντα, πριν την Chaos Magic, τα κινήματα Wicca, τους νεοπαγανιστές, η αλήθεια που διατυπώνει άμεσα ο Κρόουλυ εμπεριέχει όλα τα συστατικά στοιχεία της μαγικής πράξης. Ο επιδιωκόμενος στόχος της Αλλαγής, η κινητήρια ισχύς της Βούλησης, η γνώση (επιστήμη/know how) της πρόκλησης και εκτέλεσης του μαγικού φαινομένου και η τέχνη, ο τρόπος και η ενέργεια, η επινοητικότητα, η δημιουργικότητα με την οποία αυτό επιτελείται είναι βασικοί πυλώνες του Μαγικού Συστήματος.
Ένας άλλος από τους ορισμούς που της έχουν δοθεί είναι πως «η Μαγεία είναι η κατεξοχήν Τέχνη, που εμπεριέχει όλες τις άλλες τέχνες». Είναι όμως και Επιστήμη-Γνώση και όπως κάθε επιστήμη που σέβεται τον εαυτό της έχει τους νόμους της- αξιωματικές προτάσεις που έχουν παρατηρηθεί, εφαρμοστεί και επαληθευτεί από απανωτά «μαγικά πειράματα» στη διάρκεια του χρόνου.
Αυτούς τους νόμους, 20 τον αριθμό, τους συνοψίζει ένας νεαρός εκπαιδευόμενος μάγος(;)σίγουρα πάντως ιστορικός της μαγείας, ο Bill Whitcomb, σε ένα συγκεντρωτικό έργο που τιτλοφορεί «Ο Σύντροφος ενός Μάγου». Συνεχίζουμε το β’ μέρος των νόμων :