Έκπτωτος Άγγελος
... Η "πορεία" από την Κόλαση προς τη θέωση.
Φτάσαμε στην τρίτη χιλιετία και ο άνθρωπος, ενώ έχει ανακαλύψει σχεδόν τα πάντα, αγνοεί αυτά, τα οποία θα έπρεπε να γνωρίζει εξ' αρχής και τα οποία αφορούν τον εαυτό του. Πάνω στον υπερχιλιετή αγώνα του για την κατάκτηση της απόλυτης γνώσης, έχασε τον "προσανατολισμό" του. Παρασυρμένος από τη "μέθη" τής ανακάλυψης, δεν μπόρεσε να διατηρήσει τις σταθερές πάνω στις οποίες στήριξε την προσπάθειά του. Ξεκινώντας φτωχός — και με την σχεδόν τυφλή πίστη ότι καθοδηγείται από τον Θεό — σε μια μεγάλη, δύσκολη και απολύτως προδιαγεγραμμένη "πορεία" σωτηρίας, φτάνει στο τέλος της πάμπλουτος και σχεδόν άθεος. Ξεκίνησε από μια βεβαιότητα, για να καλύψει την άγνοιά του και μετά από τιτάνιο αγώνα συγκέντρωσης γνώσης — αντί να ισχυροποιηθεί — έχασε κι αυτήν την ίδια τη θεμελιώδη βεβαιότητα, που ήταν το ασφαλές καταφύγιό του.
Έχοντας εθιστεί στη δημιουργία νέας γνώσης, ξέχασε τη Δωρεά τού Θεού, αντιμετωπίζοντάς την σαν μια κοινή γνώση, η οποία μπορεί ν' ανατραπεί. Γνωρίζοντας ότι η κάθε νέα γνώση προέρχεται από την αμφισβήτηση της προηγούμενης, έφτασε στο σημείο ν' αμφισβητήσει κι αυτά τα οποία δεν έπρεπε ...Ξέχασε την ίδια την "κινητήρια" Γνώση, η οποία τον έσπρωξε στην αναζήτηση αυτής. Ανακαλύπτοντας διαρκώς νέα γνώση και ερμηνεύοντας οτιδήποτε μέχρι κάποια στιγμή τού φαινόταν μυστήριο, αμφισβήτησε τα πραγματικά Μυστήρια.
Σήμερα, και σχεδόν έχοντας χάσει την πίστη του στον Θεό, είναι παντελώς αποπροσανατολισμένος ...Ένας μπερδεμένος άνθρωπος σε όλα τα επίπεδα ...όχι μόνον με τον Θεό, αλλά ακόμα και με τους συνανθρώπους του ...Άθεος, άφιλος, αλλά με ένα γυαλιστερό iphone στο χέρι. Δεν έχει ούτε έναν άνθρωπο να βγει να πιει μαζί του έναν καφέ, αλλά τους "φίλους" τούς μετρά σε εκατοντάδες στο Facebook. Μπορεί ο ίδιος να μην ξέρει ν' αλλάξει μια λάμπα σε φωτιστικό, αλλά θεωρεί δεδομένο ότι ο άνθρωπος μπορεί να παράγει αυτοκίνητα, τηλέφωνα, ψυγεία ...Τα θεωρεί περίπου φυσικά προϊόντα, σαν αυτά να παράγονται πάνω σε "δένδρα".
Μέσα σ' αυτήν τη δίνη τής υπερπαραγωγής γνώσης και της υπερπληροφόρησης δείχνει σήμερα πιο αδύναμος και πιο μπερδεμένος από ποτέ. Τώρα, που απέκτησε όλα εκείνα τα υλικά αγαθά που νόμιζε ότι θα τον κάνουν ευτυχή, έπεσε σε κατάθλιψη. Γιατί η κατάθλιψη ήταν αναπόφευκτη; ...Γιατί ο άνθρωπος τον τελευταίο αιώνα μπήκε σε μια υλιστική και χωρίς ηθικούς φραγμούς "κούρσα", συνδέοντας την ευτυχία του με τον υλισμό. Όμως, αυτή η "διαδρομή" δεν είναι ατέρμονη ...Κάπου τελειώνει. Τώρα, λοιπόν, που θεωρεί ότι τα έχει αποκτήσει ΟΛΑ, συνειδητοποιεί ότι κάπου στην πορεία έχασε τον εαυτό του. Νιώθει ότι έχασε το πιο σημαντικό ...Έχασε αυτό, το οποίο είχε από την εποχή της Δημιουργίας — και άρα πολύ πριν αποκτήσει το παραμικρό υλικό αγαθό — και τον έκανε ευτυχή.
Ο άνθρωπος ως είδος, ο οποίος με τους πολέμους του εκμηδένισε την αξία τής ανθρώπινης ύπαρξης, προκειμένου ν' αποκτήσει τη σημερινή τεχνογνωσία, τώρα, που τα απέκτησε όλα, κατάλαβε ότι το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι ο ίδιος ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος ως άτομο, ο οποίος εκμηδένισε την αξία τής προσωπικής του ζωής, για να κυνηγά πλούτο και καριέρα, τώρα, που απέκτησε ό,τι ονειρευόταν, κατάλαβε πόσο μικρό είναι το δώρο της ζωής, όταν δεν υπάρχει καλή διαχείρισή του.
Συνειδητοποίησε με τον πιο οδυνηρό τρόπο το πόσο μικρό είναι αυτό το δώρο, για να μπορέσει ο άνθρωπος να καταναλώσει αυτά τα εντελώς περιττά "βουνά" τού πλούτου που συγκέντρωσε, εξανεμίζοντας τη ζωή του. Το τραγικό είναι πως στη θλιβερή αυτή κατάσταση έχουν περιέλθει κυρίως οι "πετυχημένοι" αυτού του κόσμου ...Οι έχοντες και οι κατέχοντες. Μικροί καθημερινοί τραγικοί ήρωες σαν τον Steve Jobs, ο οποίος αφού απέκτησε ένα τεράστιο "βουνό" πλούτου, διαπίστωσε ότι έχει ένα πολύ μικρό "κουταλάκι" ζωής για να το καταναλώσει. ΕΝΑΣ από τους πιο πλούσιους ανθρώπους τής παγκόσμιας ιστορίας, έζησε τις τελευταίες ημέρες του, ζηλεύοντας τη ζωή που είχαν μπροστά τους ΟΛΟΙ οι φτωχοί του κόσμου.
Ο σύγχρονος άνθρωπος βυθίστηκε σε μια βαριά κατάθλιψη, εφόσον έχασε το κύριο "άλλοθι-δικαιολογία" για τα όσα θυσίαζε για την εξασφάλιση των υλικών αγαθών που ένιωθε ότι του έλλειπαν και δικαιολογούσαν τα πάντα ...Έχει περιπέσει σε μια κατάσταση τρομερής θλίψης, η οποία, όπως είχε προφητευτεί εδώ και αιώνες, θα κυριαρχούσε στις ύστατες ημέρες. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, ο άνθρωπος αναζητά τον Θεό ...Ο ίδιος άνθρωπος, ο οποίος μέχρι και πριν λίγα χρόνια έβλεπε ακόμα και την αθεΐα ως το υπέρτατο Δικαίωμά του στην προσπάθεια χειραφέτησης και τελικά ανεξαρτητοποίησής του από το πατρονάρισμα της θρησκείας. Αυτός ο ίδιος άνθρωπος σήμερα νιώθει την ανάγκη ν' ανακαλύψει εκ νέου έναν Πατέρα, που θα τον προστατεύσει από το "κενό" ...Νιώθει την ανάγκη να επαναπροσδιορίσει τον εαυτό του, την πορεία του, αλλά και τη σχέση του με τον Θεό.