Έντεκα μήνες σχεδόν μετά την ορκωμοσία του 45ου προέδρου των ΗΠΑ ο κόσμος αρχίζει να βιώνει έντονες αναταράξεις, καθώς ο Ντόναλντ Τραμπ είναι πλέον σε θέση να εφαρμόσει την ατζέντα του, με την αναγνώριση της Ιερουσαλήμ να αποτελεί σαφές και ηχηρό μήνυμα τήρησης των προεκλογικών του δεσμεύσεων. Ωστόσο, δεν θα είναι η μόνη απόφαση που πλήττει ευθέως την όποια -έστω και κατ επίφαση- σταθερότητα, καθώς η προσπάθεια ανατροπής του status quo σε σειρά μετώπων, εντός και εκτός των ΗΠΑ παράγει ήδη κρίσεις, οι οποίες αναμένεται να ενταθούν, αποτελώντας πλέον τη νέα πραγματικότητα.
Οι κινήσεις του Ντόναλντ Τραμπ τους τελευταίους μήνες πληθαίνουν και οι νίκες του το ίδιο, τόσο στην εσωτερική, όσο και στη διεθνή σκακιέρα, ο Ντόναλντ Τραμπ κερδίζει μάχες, προωθεί την πολιτική του και αποκτά συμμάχους. Αν και βαλλόμενος από την έρευνα για τις σχέσεις με τη Ρωσία, ο Ντόναλντ Τραμπ δεν έχει διστάσει να προβεί σε ενέργειες που εν τέλει θα αποτελέσουν τη βάση της νέας σχέσης Ουάσιγκτον-Μόσχας την οποία έχει δεσμευθεί προεκλογικά οικοδομήσει, τροχιά στην οποία κινείται παρά τις αντιδράσεις από τις υπηρεσίες πληροφοριών και το “κατεστημένο”.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ κατάφερε να παραμείνει όρθιος την κρίσιμη περίοδο, κερδίζοντας εν τέλει σημαντικές μάχες, απέναντι στην πολιτική και διπλωματική μηχανή της Ουάσιγκτον. Το ρολόι όμως ξεκινάει να μετράει ακριβώς μετά τον διορισμό φίλα προσκείμενων δικαστών και ανώτατων αξιωματούχων, καθώς διαθέτε πλέον το απαιτούμενο ειδικό βάρος και διαμέτρημα για την άσκηση πολιτικής.
Στην πορεία όμως μάτωσε πολύ, καθώς υποχρεώθηκε σε δυο σαρωτικούς ανασχηματισμούς του εσωτερικού του κύκλου, χάνοντας όλα -σχεδόν- τα στελέχη που ξεκίνησαν μαζί του. Η επιβίωσή του, μέχρι τώρα, -μετά από τόσο σφοδρές μάχες- και η στοχοπροσήλωση με την οποία υλοποιεί την ατζέντα του, καθιστούν σαφές ότι “πληγωμένος” είναι πιο επικίνδυνος.