701 νεκροί σε 10.740 τροχαία το 2019

Σε αντίστοιχα επίπεδα με το 2018 κινήθηκαν ο αριθμός των θανατηφόρων τροχαίων, αλλά και των θυμάτων στους δρόμους της χώρας μας κατά το 2019, δείχνοντας πως επί της ουσίας, δεν έχει υπάρξει κάποια σημαντική βελτίωση.

Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας, κατά τη διάρκεια του 2019 έγιναν 665 θανατηφόρα τροχαία ατυχήματα, στα οποία έχασαν τη ζωή τους συνολικά 701 άτομα. Ο αριθμός των θανάτων στοιχειοθετεί μικρή μείωση σε σύγκριση με το 2018, όταν είχαν χάσει τη ζωή τους 709 άνθρωποι, τη στιγμή που τα θανατηφόρα τροχαία αυξήθηκαν κατά 10, σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά (655).

ΑΚΟΥΣΙΑ ΝΟΣΗΛΕΙΑ ΚΑΙ Η ΦΩΛΙΑ ΤΟΥ ΚΟΥΚΟΥ.

Στην Ιταλία τις προηγούμενες ημέρες ο κόσμος παρακολούθησε (και αυτό μέσω ίντερνετ, γιατί τα ΜΜΕ δεν ασχολήθηκαν με το θέμα) τη περίπτωση ενός Ιταλού, του Μάριο Μούσο, ο οποίος έκανε το εξής "αδιανόητο" για την όμορφη τάξη των πραγμάτων. Πήρε ένα μεγάφωνο, μπήκε στο αυτοκίνητο του και ξεκίνησε να τριγυρίζει στους δρόμους της πόλης του, προσκαλώντας το κόσμο να βγει από το σπίτι, να ελευθερωθεί από τις μάσκες, και πως πανδημία δεν υπάρχει. Τον σταμάτησε περιπολικό, τον ακινητοποίησαν στο έδαφος, (ενώ εκείνος δεν είχε προβάλει καμία αντίσταση) και κατέφθασε ένα νοσοκομειακό, του χορήγησαν ηρεμιστικά φάρμακα (ο άνθρωπος όπως θα δει κάποιος στο φιλμάκι ήταν απόλυτα ήρεμος και δεν έδειχνε να περνάει καμία ψυχιατρική κρίση) και τον πήγανε στο νοσοκομείο.

Στη συνέχεια της ιστορίας όπως διαβάζω σε πολλές σελίδες που ασχολήθηκαν με το θέμα, επί τρεις μέρες η οικογένεια του προσπαθούσε να επικοινωνήσει μαζί του και από το νοσοκομείο λάμβαναν συνεχώς την ίδια απάντηση, δεν μπορείτε, κοιμάται. Επίσης δεν επιτρεπόταν να τον επισκεφθούν να έρθουν γενικότερα σε οποιαδήποτε επαφή μαζί του. Ο αδελφός του που είναι δικηγόρος έχει ήδη ξεκινήσει μια αγωγή, και να σημειωθεί , το κυριότερο από όλα πως όλα αυτά συνέβησαν νόμιμα, εφαρμόζοντας τον νόμο περί ακούσιας νοσηλείας, με μια απόφαση που υπογράφηκε από τον ίδιο τον Δήμαρχο της πόλης, ένα νόμο που εφαρμόζεται σε περιπτώσεις επείγουσες για ψυχιατρικούς ασθενείς (άτομα που βρίσκονται σε ιδιαίτερα σοβαρή κρίση, δεν μπορεί να γίνει περίθαλψη στο σπίτι και χρήζουν άμεσης βοήθειας και υποχρεωτικής νοσηλείας στο ψυχιατρείο!!!)

Η σιωπή είναι η αρχή της σοφίας

Η σιωπή είναι η αρχή της σοφίας

Η σκέψη είναι απλώς συσσώρευση μνήμης, συναισθημάτων, εμπειριών και γνώσεων κι έτσι δεν μπορεί ποτέ να υπάρχει στη σκέψη αληθινή σοφία. Σοφία υπάρχει μόνον όταν υπάρχει σταμάτημα της διαδικασίας της σκέψης χωρίς να έχει άμεσο, πρακτικό λόγο να το κάνει· και μπορεί να υπάρξει αυτό το σταμάτημα της σκέψης, μόνον όταν πάρει τέλος η διαδικασία της συσσώρευσης όσων αναγνωρίζονται από το «εγώ», ως «εγώ» και «δικό» μου. Όσο ο νους λειτουργεί μέσα στο πεδίο του «εγώ» και του «δικού μου», που είναι απλώς αντίδραση της συσσωρευμένης μνήμης, δεν μπορεί να υπάρξει σοφία. Σοφία είναι μια κατάσταση αυθορμητισμού όπου δεν έχει κέντρο, όπου δεν υπάρχει καμιά οντότητα που να συσσωρεύει.

Για ν’ ανακαλύψει κανείς την αλήθεια ενός ερωτήματος, ενός προβλήματος, η μηχανική διαδικασία σκέψης που ξέρουμε, πρέπει να πάρει τέλος. Οπότε, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να υπάρχει απόλυτη εσωτερική σιωπή και μόνο τότε θα γνωρίσεις εκείνη τη δημιουργικότητα που δεν είναι μηχανική, που δεν είναι απλώς μηχανική αντίδραση. Η σιωπή, λοιπόν, είναι η αρχή της σοφίας.

Όταν έχεις κάποιο πρόβλημα, η πρώτη σου αντίδραση είναι να σκεφτείς γι’ αυτό· να το αποφύγεις ή να το αρνηθείς, να το αποδεχτείς όπως είναι ή να το εξηγήσεις εντελώς, έτσι δεν είναι; 

Βαθύς ύπνος

Τι μπορούμε να πούμε για τον βαθύ ύπνο, τον ύπνο χωρίς όνειρα; Μέχρι πρότεινος νόμιζα ότι δεν μπορούμε να πούμε απολύτως τίποτα. Πίστευα κατά βάση ότι ο βαθύς ύπνος είναι μια κατάσταση απουσίας συνείδησης. Ξυπνώντας, έλεγα “δεν θυμάμαι τίποτα για το τι συνέβησε στην ώρα του βαθέος ύπνου” και πίστευα ότι μόνο συμπερασματικα καταλάβαινω ότι είχα κοιμηθεί βαθιά. 

Και όμως δεν είναι έτσι. Ο βαθύς ύπνος βιώνεται, υπάρχει συνείδηση, δεν υπάρχει απουσία συνείδησης. Δεν είναι ότι υποθέτω συμπερασματικά ότι λογικά κοιμομούν. Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι κοιμόμουν, το γνωρίζω βιωματικά (αναρωτηθειτε και εσείς αν θέλετε). Για να το γνωρίζω βιωματικά σημαίνει ότι ήμουν εκεί, παρόν. Και αυτό που εβίωσα δεν ήταν η απουσία συνείδησης (ειναι οξύμωρο να βιώνω την απουσία συνείδησης – ό,τι βιώνεται, βιώνεται στα πλαίσια της συνείδησης, μέσα στη συνείδησή μου) αλλά απλώς η απουσία αντικειμενικών εμπειριών (σκέψεις, συναισθήματα, αίσθηση του σώματος, αίσθηση του εξωτερικού κόσμου).

Αν στον βαθύ ύπνο όντως δεν υπήρχε συνειδηση, δεν θα ήταν δυνατόν να νιώθουμε ένα κενό μεταξύ δύο καταστάσεων ξύπνιου. Δύο φάσεις ξύπνιου θα βιωνόταν σαν ένα, χωρίς διακοπή μεταξύ τους, χωρίς κενό. Όμως η εμπειρία μας ξεκάθαρα δεν είναι έτσι (αναρωτηθείτε πάλι): Βιώνουμε ξεκάθαρα κενά μεταξύ των διάφορων φάσεων ξύπνιου. Και μετά κατά την διάρκεια του ξύπνιου θυμόμαστε ότι υπήρξε αυτό το κενό. Αυτά τα αντιληπτά κενά, κάποιος τα βιώνει, εγώ τα βιώνω, είμαι παρόν, συνειδητός, να βιώσω το κενό αντικειμενικών εμπειριών.

ΕΧΟΥΜΕ ΔΡΟΜΟ ΑΚΟΜΗ..

Η θερμοκρασια ανεβαινει καθημερινα. Στους δρομους επικρατει συγκρατημενος ενθουσιασμος. Προσπερνουμε την απεχθη προπαγανδα των γνωστων κεντρων, με τα διαφορα καταπτυστα επεισοδια. Ολα φαινεται να ομολοποιουνται. Ειναι ομως ετσι;

Η επιστημονική κοινότητα συνεχίζει να μελετά τον COVID-19, καθώς,πολλές πτυχές του είναι ακόμα ανεξερεύνητες. Σίγουρα ο φόβος και ο πανικός δεν είναι ο σωστός οδηγός για την αντιμετώπιση αυτής της παγκόσμιας κρίσης. 

ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΤΙΜΗ..ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ

Η σπονδυλική στήλη στηρίζει τον κορμό και το κεφάλι στη λεκάνη και τα πόδια.Αποτελείται από 32 σπονδύλους, αυχενικούς θωρακικούς οσφυϊκούς και ιερούς – κοκκυγικούς.

Κάθε σπόνδυλος αποτελείται από το σώμα που στηρίζεται ο ένας στον άλλο και το τρήμα τρύπα. Το ένα σώμα στηρίζεται στο άλλο μέσω δίσκων από ελαστικό χόνδρο, για ν΄ αποφεύγονται οι κραδασμοί.