Της Δρ. Ασπασίας Καραμάνου,
Πολιτικός Μηχανικός, Προϊσταμένη Πολιτικής Προστασίας ΠΕ ΚΤ, Περιφέρεια Αττικής
Πολιτικός Μηχανικός, Προϊσταμένη Πολιτικής Προστασίας ΠΕ ΚΤ, Περιφέρεια Αττικής
Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (ΜΜΕ) επηρεάζουν και διαμορφώνουν σε μεγάλο βαθμό την κοινωνική κουλτούρα και την ατομική αντίληψη σχετικά με τους φυσικούς κινδύνους (τόσο των πολιτών όσο και των δυνάμεων Προστασίας).
Τη συμβολή τους στη διαχείριση των πληροφοριών μπορούμε να τη δούμε μέσα από δύο αντίρροπες εννοιολογικές προσεγγίσεις:
Ως σημαντικό πόρο που μπορεί να συνδράμει αποφασιστικά στην αντιμετώπιση των καταστροφών και ως παράγοντα αύξησης της κοινωνικής ευαλώτητας.
Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι η μοναδική γέφυρα μεταξύ των αρχών και του κοινού και συνεπώς έχουν την ευθύνη να διασφαλίσουν ότι κατά τη διάρκεια μιας κατάστασης έκτακτης ανάγκης οι πληροφορίες για τη δημόσια ασφάλεια θα φθάσουν στο ευρύ κοινό έγκαιρα και με ακρίβεια. [1]
Δεδομένου όμως ότι είναι ο μοναδικός αγωγός των πληροφοριών και η επιρροή τους έχει μεγάλη ισχύ, μπορούν να συμβάλλουν και στην επιτάχυνση των διαδικασιών ανάπτυξης στα πλαίσια της αειφορίας και της προσαρμοστικότητας των κοινοτήτων φέρνοντας στην επικαιρότητα κρίσιμα ζητήματα προς αυτήν την κατεύθυνση.
Ωστόσο, ο σχεδιασμός ετοιμότητας των ΜΜΕ στις περιπτώσεις των φυσικών καταστροφών είναι πολύ περιορισμένος και γενικά χαμηλής ποιότητας. Σε σχετική έρευνα του Disaster Research Center σε περιοχές επιρρεπείς σε καταστροφικά φυσικά φαινόμενα, μόνο στο 33% των ραδιοφωνικών σταθμών και στο 54% των τηλεοπτικών σταθμών είχαν καταρτίσει σχέδια δράσης οποιαδήποτε είδους και εξ’ αυτών μόλις το 37% τα εφαρμόζει.
Αν και τα τελευταία χρόνια υπάρχει μεγαλύτερη κάλυψη από τα ΜΜΕ σε εθνικό επίπεδο, η μεγαλύτερη μάζα των ΜΜΕ με αφορμή έναν φυσικό κίνδυνο, κατασκευάζει κοινωνικά ολέθρους.
