Η μη-πράξη είναι ένα σύνολο ενεργειών οι οποίες διαφέρουν ριζικά από ό,τι κάνουμε αυθόρμητα και μηχανικά κατά συνήθεια. Τον έως τώρα αυτόματο τρόπο λειτουργίας μας θα το θεωρήσουμε ως “πράξη”. Ο τρόπος ζωής μας, οι σκέψεις μας, τα συναισθήματά μας, όλες μας οι συμπεριφορές, η κοσμοθεωρία μας, ακόμα και η χρήση της προσοχής μας υπόκεινται στην επήρεια της μηχανικότητας και των συνηθειών οι οποίες μας έχουν επιβληθεί, είτε από το περιβάλλον μέσω της κοινωνικής διαμόρφωσης, είτε από την παραμελημένη ενστικτώδη φύση μας.
Συνεπώς η μη-πράξη συνιστά την οποιαδήποτε σκόπιμη και προσχεδιασμένη εξωτερική ή εσωτερική μας εκδήλωση, η οποία αποκλίνει σημαντικά από τη μέχρι τώρα λειτουργία του εαυτού μας.
Η τεχνική αυτή είναι στην ουσία ένας στρατηγικά προσχεδιασμένος έλεγχος των διαφόρων εκδηλώσεών μας, προκειμένου να επιτύχουμε τις επιθυμητές αλλαγές και να εξασφαλίσουμε μια επαρκή ποσότητα ενέργειας και προσωπικής δύναμης. Απόλυτη προϋπόθεση για την άσκηση της μη-πράξης είναι η συστηματική και μακροχρόνια εκπαίδευση στην ανακεφαλαίωση, η οποία έχει αναλυθεί επαρκώς στο αντίστοιχο κεφάλαιο, δηλαδή στην ανασκόπηση των περιστατικών της ζωής μας καθώς και των καθημερινών γεγονότων, με τον ιδιαίτερο τρόπο που έχουμε περιγράψει.
Με την ανακεφαλαίωση τακτοποιούμε και απελευθερώνουμε το ενεργειακό μας δυναμικό, γεγονός που έχει ως συνέπεια την απόκτηση της απαιτούμενης νηφαλιότητας, με τη βοήθεια της οποίας πλέον μπορούμε να σχεδιάσουμε και να αποφασίσουμε τις αλλαγές που πρέπει να επιβάλλουμε στον εαυτό μας. Διαφορετικά οι ενέργειές μας θα είναι επηρεασμένες από διάφορα “αξεδιάλυτα” περιστατικά και από απωθημένες επιθυμίες, έτσι αντί για μια ουσιαστική μη-πράξη θα αναπαράγουμε τα ίδια πρότυπα συμπεριφοράς, εξαπατώντας τον εαυτό μας.