Μποντιντάρμα- Το κήρυγμα της αφύπνισης

''Ο Μποντιντάρμα είπε:
- Η ουσία του Ντάρμα είναι απόσπαση. Και ο σκοπός εκείνων που ασκούνται είναι η απελευθέρωση από τα φαινόμενα. Τα Σούτρα λένε:' Η απόσπαση είναι φώτιση, επειδή αρνείται τα φαινόμενα '. Βουδότητα σημαίνει επίγνωση. Οι θνητοί των οποίων ο νους αποκτά επίγνωση, φθάνουν στον Δρόμο της Φώτισης, και γι' αυτό ονομάζονται Βούδες. Τα Σούτρα λένε:' Εκείνοι που ελευθερώνονται από όλα τα φαινόμενα, ονομάζονται Βούδες '. Η παρουσία των φαινομένων σαν μη παρουσία δεν μπορεί να γίνει αντιληπτή οπτικά, αλλά μπορεί να γίνει γνωστή μόνο μέσω της σοφίας. Όποιος ακούσει και πιστέψει αυτήν την διδασκαλία, ανεβαίνει στο Μεγάλο Όχημα και εγκαταλείπει τις τρεις περιοχές. 

Οι τρεις περιοχές είναι: απληστία, οργή και πλάνη. Η εγκατάλειψη των τριών περιοχών σημαίνει να πάμε από την απληστία, την οργή και την πλάνη πίσω στην ηθικότητα, τον διαλογισμό και την σοφία. Η απληστία, η οργή και η πλάνη δεν έχουν δική του φύση. Εξαρτώνται από τους θνητούς. Και όποιος είναι ικανός να συλλογιστεί, θα δει ότι η φύση της απληστίας, της οργής και της πλάνης είναι η βουδική φύση. Πέρα από την απληστία, την οργή και την πλάνη δεν υπάρχει άλλη βουδική φύση. Τα Σούτρα λένε:' Οι Βούδες  έγιναν Βούδες μόνο, ενώ ζούσαν με τα τρία δηλητήρια και τρέφονταν με τον αγνό Ντάρμα '. Τα τρία δηλητήρια είναι: απληστία, οργή και πλάνη.

Το Μεγάλο Όχημα είναι ανώτερο όλων των οχημάτων. Είναι το μεταφορικό μέσον των Μποντισάτβα, οι οποίοι χρησιμοποιούν το κάθε τι χωρίς να χρησιμοποιούν τίποτε και ταξιδεύουν όλη μέρα χωρίς μετακίνηση. Τέτοιο είναι το όχημα των Βουδών. Τα Σούτρα λένε:'Το μη όχημα είναι το όχημα των Βουδών '. 

Εκείνος που αντιλαμβάνεται ότι οι έξι αισθήσεις δεν είναι πραγματικές, ούτε οι πέντε συσσωρεύσεις είναι φανταστικές και ότι κανένα πράγμα τέτοιου είδους δεν μπορεί να εντοπιστεί στο σώμα, αυτός κατανοεί την γλώσσα των Βουδών. Τα Σούτρα λένε:' Η σπηλιά των πέντε συσσωρεύσεων είναι η αίθουσα του Ζεν. Το άνοιγμα του εσωτερικού ματιού είναι η πύλη του Μεγάλου Οχήματος '. Τι θα μπορούσε να είναι πιο σαφές; 

Η μη σκέψη για τίποτε, είναι Ζεν. Από την στιγμή που θα το μάθεις, τότε το περπάτημα, η ορθοστασία, το κάθισμα ή το ξάπλωμα, το κάθε τι που θα κάνεις, θα είναι Ζεν. Το να μάθεις ότι ο νους είναι κενός, σημαίνει να δεις τον Βούδα. Οι Βούδες των δέκα κατευθύνσεων δεν έχουν νου. Το να δεις τον μη νου, σημαίνει να δεις τον Βούδα.

Η Avadhuta Gita του Dattatreya.

(μέρος πρώτο) 

''Ο Avadhuta είπε

Μόνο με τη χάρη του Θεού γεννιέται στους σοφούς η επιθυμία για τη γνώση της μη-δυαδικότητας που προστατεύει από το μεγάλο φόβο.-1
Πως θα μπορούσα να επικαλεσθώ αυτό που είναι χωρίς μορφή, αδιαίρετο, και αμετάβλητο, που γεμίζει όλο τον κόσμο καθώς επίσης και τον εαυτό και τον εαυτό του;-2
Το αποτελούμενο από τα πέντε στοιχεία σύμπαν είναι σαν την οπτασία του νερού στον αντικατοπτρισμό. Ω! Σε ποιόν θα μπορούσα να υποκλιθώ εγώ που είμαι ένας και αμόλυντος;-3
Τα πάντα είναι μόνο το Atman. Δεν υπάρχει διαίρεση και μη-διαίρεση. Είμαι γεμάτος κατάπληξη, πώς θα μπορούσα να πω ότι το Atman υπάρχει ή ότι δεν υπάρχει;-4
Αυτή είναι η ουσία όλης της διδασκαλίας της Vedanta καθώς και όλης της γνώσης και εμπειρίας. Εγώ είμαι  το χωρίς μορφή Atman το οποίο από τη φύση του διαχέει τα πάντα.-5
Αυτό που είναι θεός, εαυτός του κάθε τι, αδιαίρετο σαν τον ουρανό, αγνό, και από τη φύση του αμόλυντο , αυτό χωρίς καμιά αμφιβολία είμαι εγώ.-6
Εγώ είμαι ακατάστρεπτος, απεριόριστος, η πραγματικότητα της καθαρής συνείδησης. Δεν γνωρίζω πως και σε ποιόν μπορούν να υπάρχουν χαρά και λύπη.-7
Για μένα δεν υπάρχει καλή ή κακή σκέψη. Για μένα δεν υπάρχει καλή ή κακή πράξη. Για μένα δεν υπάρχει καλή ή κακή ομιλία. Είμαι η αθάνατη γνώση, αγνός και πέρα από τις αισθήσεις.-8
Ο νους είναι σαν τον ουρανό. Ο νους βλέπει παντού. Ο νους υπερβαίνει το κάθε τι. Ο νους είναι τα πάντα. Αλλά ο νους δεν είναι η υπέρτατη αλήθεια.-9
Εγώ ο ένας είμαι όλα αυτά, πέρα από τον ουρανό και ατελεύτητος. Πως θα μπορούσα να δω το Atman σαν κάτι φανερό ή σαν κάτι κρυμμένο;-10
Πως είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνεις ότι είσαι το απόλυτο ένα, το ακατάστρεπτο που είναι ίδιο παντού. Ω θεσπέσιε! Πως μπορείς εσύ που είσαι πάντα λαμπερός και αδιαίρετος να σκέφτεσαι για μέρα και νύχτα;-11
Γνώριζε πάντα το Atman που είναι ένα παντού και αδιαφοροποίητο. Εγώ είμαι ο διαλογιζόμενος και το υπέρτατο αντικείμενο του διαλογισμού. Πως μπορεί να διαιρεθεί το αδιαίρετο;-12
Ποτέ σου δεν γεννήθηκες, ποτέ σου δεν πέθανες, ποτέ σου δεν πέθανες, ποτέ δεν υπήρξε δικό σου σώμα. Οι γραφές διδάσκουν με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους την περίφημη αλήθεια-ότι τα πάντα είναιBrahman.-13
Εσύ είσαι αυτό που είναι μέσα και έξω, ο Siva που βρίσκεται παντού και πάντα. Γιατί πλανεμένος τρέχεις  εδώ και εκεί σαν φάντασμα;-14
Ένωση και χωρισμός δεν υπάρχουν για μένα ούτε για σένα. Δεν υπάρχει 'εσύ', δεν υπάρχει 'εγώ', δεν υπάρχει ο κόσμος. Τα πάντα είναι μόνοAtman.-15
Αυτό που αποτελείται από τα πέντε αντικείμενα των αισθήσεων, όπως ο ήχος κ.τ.λ., δεν είσαι εσύ, ούτε ανήκει σε σένα. Εσύ είσαι μόνο η υπέρτατη πραγματικότητα. Γιατί λοιπόν υποφέρεις;-16
Η γέννηση και ο θάνατος, η σκλαβιά και η ελευθερία, το καλό και το μη-καλό, ανήκουν στον νου και όχι σε σένα. Ω παιδί! Γιατί κλαίς; Ούτε εσύ ούτε εγώ έχουμε όνομα και μορφή.-17
Αχ νου! Γιατί πλανεμένος τρέχεις σαν το φάντασμα; Δες το αδιαίρετο Atman, και έχοντας απαρνηθεί τα πάθη παράμεινε ευτυχής.-18

«Μήπως σπαταλάτε τη ζωή σας;»

Ο Ι. Β. είπε πως είδε ότι πήγαινε από τη μία προσκόλληση στην άλλη και κάθε φορά, ανάλογα με το πρόσωπο, το μοντέλο κάπως άλλαζε, αλλά στην ουσία ήταν το ίδιο: ίδια μπερδέματα και ίδιος πόνος, η ίδια σπατάλη ενέργειας και ματαιότητα. Δεν ήξερε πώς να βγει από αυτή την άχρηστη εξάρτηση από την προσκόλληση.
Τον ρώτησα αν δεν σπαταλάει τη ζωή του έτσι κι αλλιώς, πράγμα στο οποίο συμφώνησε αμέσως. Οπότε γιατί τον ενοχλούσε άλλη μια σπατάλη με την προσκόλληση; Αν όλη η ζωή του ήταν μια σπατάλη, τι τον ένοιαζε αν σπαταλιόταν ένα μεγάλο μέρος της ζωής του, με το να βρίσκεται στη σύγχυση, στην αταξία και στην οδύνη της προσκόλλησης; Σπαταλούσε τη ζωή του ή αυτό που συνέβαινε ήταν ότι το πραγματικό του ενδιαφέρον βρισκόταν σε ύπνωση, επειδή δεν είχε βρει μια διέξοδο που να αξίζει;
Είπε ότι από πάντα ένοιωθε ότι υπήρχε μέσα του ένα ανεκδήλωτο ενδιαφέρον που, δεν εμφανίστηκε ποτέ με κάποιον τρόπο. Σιγόκαιγε, αλλά δεν είχε ξεσπάσει ποτέ σε φλόγες. Η πολιτική, οι επιχειρήσεις, η οικογένεια και η θρησκεία, δεν είχαν κανένα ενδιαφέρον γι’ αυτόν, γιατί δεν οδηγούσαν πουθενά. Είπε ότι δεν ήταν κυνικός, αλλά ο κόσμος και οι δρόμοι του, δεν ζωντάνεψαν ποτέ πολύ τον ίδιο ή το θαμμένο ενδιαφέρον του. Ωστόσο, αυτή η μόνιμη προσκόλληση που δεν ήταν η φλόγα της αγάπης, τον ενοχλούσε και ήθελε να τελειώνει μ’ αυτήν.
Δεν θεωρούσε σημαντικό να βρει γιατί εκείνο που τον ενδιέφερε δεν είχε εμφανιστεί, γιατί του είχε επιτρέψει να μείνει αποκοιμισμένο; Ίσως αν το κατανοούσε αυτό, να μπορούσε να λύσει το πρόβλημα της προσκόλλησης.

Αισθηματική Λειτουργία

από τον Νικόδημο

1. Η πιο βασανιστική και βασική δυσλειτουργία στην ψυχολογία μας είναι στον (συν)αισθηματικό τομέα μας. Εδώ βρίσκεται η μεγαλύτερη αστάθεια, σύγχυση και σπατάλη ενέργειας.

Οι τρεις γενικές αρχές διάνοιας, αισθήματος και ζωτικότητας έχουν τρεις τομείς η καθεμιά: τον διανοητικό, αισθηματικό και ζωτικό τομέα. Και  κάθε τομέας έχει τις θετικές, κανονικές λειτουργίες του και τις αρνητικές.

Όλη αυτή η γνώση ήταν γνωστή σε παλαιότερες εποχές μα είχε ξεχαστεί και χαθεί για να ξαναπαρουσιαστεί πρόσφατα, παράλληλα με και ξεχωριστά από την επίσημη ψυχολογία που θεωρείται «επιστήμη».

Ας σημειωθεί πρώτα όμως πως οι αρνητικές λειτουργίες (και συνήθειες) δεν είναι έμφυτες ή φυσιολογικές. Όλες είναι επίκτητες και οφείλονται αφενός στη μίμηση και αφετέρου στην εισβολή σε έναν τομέα ενέργειας από άλλον.

2. Η μίμηση είναι μια βασική λειτουργία του διανοητικού τομέα της ζωτικότητας. Με τη μίμηση μαθαίνουμε όλοι πάρα πολύ γρήγορα. Ως μικρά παιδιά μαθαίνουμε να περπατούμε όρθια, να μιλάμε τη μητρική γλώσσα και να χειριζόμαστε διάφορα πράγματα και σύνεργα - ρούχα, μαχαιροπίρουνα, μολύβια κλπ. Η μίμηση συνεπάγεται πολλή επανάληψη και όλοι ξέρουμε την ανακούφιση που νιώθουμε μόλις μάθουμε να κάνουμε κάποια δραστηριότητα  όπως π.χ. να καβαλάμε το ποδήλατο.

Μέσω μίμησης απορροφούμε  από τους μεγάλους γύρω μας πολλές κινήσεις κι εκφράσεις  και ως εκ τούτου επέρχεται η ομοιότητα μεταξύ παιδιών και γονιών (ή γιαγιάδων και παππούδων).

Μέσω μίμησης τα παιδιά απορροφούν και μαθαίνουν και τις διάφορες αρνητικές λειτουργίες και συνήθειες από τους γονείς τους και το στενό οικογενειακό περιβάλλον. Αλλά σε αυτό παίζει ρόλο, είπαμε, η εισροή ενέργειας από έναν τομέα σε άλλον.

Χρόνος

από τον Νικόδημο

1. Για να έχει ορθότερη αντίληψη των σύγχρονων συμβάντων και βαθύτερη κατανόηση της όποιας τωρινής κατάστασης, ένας άνθρωπος πρέπει να γνωρίζει τουλάχιστον τρία πράγματα:

α) Ο κόσμος είναι προϊόν Νοημοσύνης, μεγάλης και για μας ασύλληπτης στην ολότητά της.

Δεν είναι και δεν μπορεί να είναι προϊόν α-νόητης ύλης και του «τυχαίου», όπως διδάσκουν πολλοί επιστήμονες, όπως ο μαθηματικός-φιλόσοφος B. Russel (1872-1970), ο μικροβιολόγος νομπελίστας Jacques Monod (1910-76), o βιολόγος R. Dawkins(1941 - ) και άλλοι. Εφόσον υπάρχουν αναγνωρίσιμοι νόμοι σχεδόν σε κάθε τομέα της ζωής (εξού και οι «επιστήμες», που εγείρονται μόνο επειδή κάπου λειτουργούν νόμοι!), πρέπει να αναγνωρίζεται και η παρουσία νοημοσύνης ως αιτία, έστω κι αν είναι αυτή ασύλληπτη στην ολότητά της. Ο νόμος παντού προϋποθέτει σχεδιασμό και νοημοσύνη.

β) Ο κόσμος υπάρχει, όπως επανειλημμένα είδαμε,  σε τρία επίπεδα – το χοντρό υλικό, το λεπτό νοητικό  και το αιτιακό ή πνευματικό.

Ό,τι παρατηρούμε με τις αισθήσεις και με συσκευές της προηγμένης τεχνολογίας, και μοιάζει να βρίσκεται έξω και γύρω από μας, ανήκει στο υλικό επίπεδο που γενικά θεωρούμε «πραγματικότητα» και για πολλούς είναι η μόνη πραγματικότητα. Αλλά ξέρουμε πως υπάρχει και το λεπτό πεδίο του νου με διαθέσεις, διαισθήσεις, οράματα, σκέψεις, συγκινήσεις, φαντασιώσεις και παρόμοια. Ακόμα λεπτότερο είναι το πεδίο των επιθυμιών, που ενεργούν, συχνά χωρίς να γίνονται άμεσα αντιληπτές, ως αιτίες για τις πράξεις και τη συμπεριφορά μας γενικά. Είναι ο υποκειμενικός, συνειδησιακός κόσμος.

Αυτά όλα παρατηρούνται καθώς βρίσκονται στο ευρύ πεδίο της επίγνωσής μας.

Με ποιο τρόπο θα πρέπει να ζει κανείς την καθημερινή του ζωή;

Ερώτηση: Μπορώ να κάνω μια μόνο ερώτηση; Με ποιο τρόπο θα πρέπει να ζει κανείς την καθημερινή του ζωή;
Κρισναμούρτι: Σαν να ήταν να ζεις γι’ αυτή  μόνο τη μέρα, γι’ αυτή μόνο την ώρα.

Ερώτηση: Πώς;
Κρισναμούρτι: Αν είχατε μόνο μια ώρα ζωής, τι θα κάνατε;

Για τη ζωή και το θάνατο

«Σας άκουσα πριν από είκοσι χρόνια, κύριε», του είπα, «να λέτε ότι πρέπει κανείς να μπαίνει στο σπίτι του θανάτου με όλες τις αισθήσεις του εντελώς ξύπνιες, κι όχι όταν είναι γέρος και εξασθενημένος…»
«Ναι», μου απάντησε. «Για μένα, η γραμμή που χωρίζει τη ζωή από τον θάνατο υπήρξε πάντα πολύ λεπτή».
«Τι θα συνέβαινε αν σας έλεγαν ότι πρόκειται να πεθάνετε αύριο το πρωί;» τον ρώτησα.
Χαμογέλασε και είπε:

Τέσσερα αρχαία επιγράμματα για τον Έκτορα

Μη με κρίνεις με βάση τον τάφο μου, ούτε με βάση τον τύμβο μου

μέτρα τον αντίπαλο ολόκληρης της Ελλάδας.

Η Ιλιάδα, ο ίδιος ο Όμηρος είναι ο τάφος μου, η Ελλάδα, οι Αχαιοί

που τρέπονται σε φυγή. Εντός τους είμαι θαμμένος.

Αν βλέπεις λίγη μονάχα σκόνη επάνω μου, δεν είναι ντροπή μου.

Από τα εχθρικά των Ελλήνων τα χέρια έχω ταφεί.

Έκτορα, πάντοτε ξακουστέ στα ομηρικά βιβλία,

οχυρό πιο απρόσβλητο κι απ’ το θεόχτιστο κάστρο.

Ο Όμηρος σε σένα αναπαύτηκε. Σαν πέθανες,

Έκτορα,  σώπασε και το βιβλίο της Ιλιάδας.

Μαζί με τον Έκτορα πέθανε και η Τροία και δεν αντιστάθηκε πια

στων Δαναών τα παιδιά που επιτίθονταν.

Και η  Πέλλα μαζί με τον Αλέξανδρο χάθηκε. Άρα οι πατρίδες

μεγαλυνόμαστε χάρη στους άνδρες μας κι όχι οι άνδρες χάρη στις πατρίδες τους.

ΟΙ ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΙ

Θα σας παρουσιάσουμε ανθρώπους οι οποίοι, πραγματικά, κατείχαν υπερδυνάμεις, καθώς είχαν την ικανότητα να πραγματοποιούν πράγματα εντελώς αφύσικα για τους κοινούς θνητούς.

Michel Lotito

Ο κύριος «τρώω τα πάντα». Μπορούσε να φάει και να χωνέψει κυριολεκτικά τα πάντα. Από μέταλλα, γυαλιά, ακόμη και τοξικά υλικά. Το αποκορύφωμα είναι το γεγονός ότι έφαγε ένα αεροπλάνο τύπου Τσέσνα.

Mas Oyama

Ο μάστερ στο καράτε. Είχε μονομαχήσει με 52 ταύρους, τρεις από τους οποίους σκότωσε με ένα χτύπημα. Έτσι απέκτησε το παρατσούκλι «το χέρι του Θεού».

ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΑ ΦΑΡΜΑΚΑ, ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΟΥΝ ΧΡΟΝΟ ΣΤΗ ΦΥΣΗ, ΦΡΟΥΤΑ ΚΑΙ ΛΑΧΑΝΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

Σε μια εποχή που η χρήση του φαρμακευτικού φαρμάκου είναι στα ύψη, μια σκεπτόμενη ομάδα γιατρών χρησιμοποιούν μια νέα προσέγγιση, και συμβουλεύουν τους ασθενείς τους να «βγουν για τρέξιμο» - στην κυριολεξία. Συνταγές με πάρκο κυκλοφορούν από το 2008, αλλά η ιδέα εξαπλώνεται τώρα ευρύτερα σε ολόκληρες τις ΗΠΑ – και σε ολόκληρο τον κόσμο – καθώς η παχυσαρκία και οι διαταραχές ψυχικής υγείας συνεχίζουν να ανεβαίνουν. Στο ίδιο πνεύμα, οι γιατροί συνταγογραφούν επίσης φρούτα, λαχανικά, και άλλα υγιεινά τρόφιμα, που οι ασθενείς μπορούν να «πραγματοποιήσουν» στην τοπική αγορά τους. Το αποτέλεσμα αυτών των μη συμβατικών παρεμβάσεων είναι τίποτα λιγότερο από έμπνευση.

Η Θεραπευτική Δύναμη της Φύσης.

Μια εντελώς νέα εκδοχή της συνταγογράφησης για ασθενείς βάζει τους ανθρώπους να κινούνται – μέσα σε χώρους πρασίνου, πάρκα και δάση, αντί των φαρμακευτικών φαρμάκων για αυτά που τους ενοχλούν. Και έχει αποτέλεσμα.

Η γιατρός Daphne Miller, στο Σαν Φρανσίσκο, είναι γνωστή για τις συνταγές της τύπου «έξω στο πάρκο» όπως αυτή:

Φάρμακο: Άσκηση στο Πάρκο Glen Canyon.

Δόση: 45 λεπτά περπάτημα ή τρέξιμο.

Οδηγίες: Δευτέρα, Τετάρτη, Παρασκευή και Σάββατο στις 7 το πρωί.

Επαναλήψεις: Απεριόριστες.

Η Δρ Miller αισθάνεται ότι είναι πιο εύκολο να διατηρηθεί ένα πρόγραμμα άσκησης όταν είμαστε σε εξωτερικούς χώρους, πιθανώς λόγω της εναλλαγής του τοπίου, του καθαρού αέρα ή, αυτού στο οποίο αναφέρεται ως «η συντροφικότητα της διαδρομής». Έχει γράψει εκατοντάδες συνταγές στο πάρκο για τους ασθενείς της - οι οποίες είχαν μεγάλη επιτυχία στην καταπολέμηση μεγάλης ποικιλίας προβλημάτων υγείας. Και δεν είναι η μόνη στην συνταγογράφηση αυτών των ασυνήθιστων φαρμάκων. Πολλοί γιατροί – κυρίως παιδίατροι – μοιράζουν χιλιάδες από τις συνταγές αυτές, όχι απλά για να κάνουν την άσκηση, αλλά για να την κάνουν έξω στη φύση.

Ο Robert Zarr, ένας γιατρός στην Ουάσιγκτον, είναι ένας από τους πρώτους υπέρμαχους της γραφής συνταγών στο πάρκο. Σε ένα σημείο, είπε σε μια παχύσαρκη έφηβη να σταματήσει να χρησιμοποιεί το λεωφορείο στον πηγαιμό για το σχολείο, και αντ’ αυτού να περπατάει μέσα από το πάρκο. Εκείνη έχασε βάρος και ένιωσε πιο ευτυχισμένη.

«Έχουμε καταλάβει το νόημα», είπε στο ακροατήριο σε μια διάσκεψη στην Φιλαδέλφεια. «Θεωρώ ότι αυτό δεν διαφέρει από την συνταγογράφηση του φαρμάκου για το άσθμα ή μια μόλυνση στο αυτί».

Αυτό που κάνεις μιλάει τόσο δυνατά, που δεν μπορώ να ακούσω τι λες

«Αυτό που κάνεις μιλάει τόσο δυνατά, που δεν μπορώ να ακούσω τι λες» - Ralph Waldo Emerson

Όλοι έχουμε όλοι ακούσει τη φράση, «οι πράξεις μιλούν δυνατότερα από τις λέξεις». Έχω δει ζωντανά παραδείγματα από αυτά τα δύο ρητά τον τελευταίο καιρό, με έναν ελαφρώς αστείο τρόπο. Η αδελφή μου έχει πάει σε μερικά ραντεβού τελευταίως, και πολλές φορές, ο άντρας δεν την έχει αντιμετωπίσει με σεβασμό, αλλά σε κάποιο σημείο ισχυρίζεται πάντα κάτι που σημαίνει, «είμαι πραγματικά καλός άνθρωπος»

Ο γενικός κανόνας μου είναι ο εξής: αν πρέπει να πεις ότι είσαι «καλό» παιδί, το πιο πιθανόν είναι ότι δεν είσαι. Δεν χρειάζεται να λες ότι είσαι καλό παιδί / κορίτσι / άτομο αν ΔΕΙΧΝΕΙΣ ότι είσαι. Οι καλύτεροι άνθρωποι που γνωρίζω δεν καυχώνται για τις δυνάμεις του χαρακτήρα τους. Απλά είναι, τις δείχνουν φυσικά καθημερινά σε όλες τις πράξεις και τον λόγο τους.

ΛΥΚΑΩΝΕΣ!!!! ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΤΟΥΣ!!!

 

Σε αυτό το άρθρο θα δώσω κάποιές αποδείξεις όπου πιστοποιούν ότι υπάρχουν Λυκάωνες!!!! Ότι δεν είναι απόκτημα μιας αρρωστημένης φαντασίας…… Saman Lycan!!!!

Σε αντίθεση με τα βαμπίρ και τα ζόμπι, οι Λυκάωνες είναι σε μεγάλο βαθμό κοινωνικά πλάσματα!!!! Κατά τη διάρκεια της μετασχηματιστικής διαδικασίας, θα μετεγκατασταθούν ακούραστα σε μια απομακρυσμένη περιοχή της άγριας φύσης!!!! Ωστόσο, θα επικοινωνούν με άλλους Λυκάωνες και είναι ακόμη σε θέση για σεξουαλική αναπαραγωγή!!!!

Κατά τη διάρκεια των πρώτων εβδομάδων της ζωής ενός Λυκάωνα, θα κινηθεί μακριά από τα ανθρώπινα πληθυσμιακά κέντρα, ταξιδεύοντας κάτω στην Μέση Γη για να μάθει πλήρες τους νόμους και τους τρόπους ζωής των Λυκάωνων!!!!  Είναι πολύ σίγουροι στις ενέργειές τους και δεν εμφανίζουν άγχος και δυσφορία.

   Μια είσοδο προς την Μέση Γη από την Γεωργία όπου βγάζει στην χώρα των Λυκάωνων!!!! Φωτό του 1944 

Κατοικίες & διατροφικές συνήθειες

Οι καινούριοι Λυκάωνες θα ζουν προσωρινά με το ταίρι τους μέχρι να βρουν μια θέση κατάλληλη για μόνιμη κατοικία!!!!

Μακριά από κατοικημένες περιοχές. Οι Λυκάωνες  προτιμούν δασώδης περιοχές με πλαγιές στραμμένες προς τον κόσμο του ισημερινού!!!! Συνήθως προτιμούν πετρώδης περιοχές με μικρές σπηλιές όπου είναι το πιο ιδανικό για αυτούς για να ζήσουν τον έρωτα τους μέχρι να προσαρμοστούν οι νέο αλλαγμένοι στις δυνάμεις τους!!!!! Οι κανονικοί Λυκάωνες θα εποφθαλμιούν με την ζωή τους ,το ταίρι τους που θα προσπαθεί να κατανοήσει τις δυνάμεις που διακατέχει και δεν θα επιτρέψει σε κανέναν να πλησιάσει για κανέναν λόγο εκτός του Σαμάνου!!!!!

Αυτά του είδους τα κρησφύγετα περιέχουν θαλπωρή-τυπικά μήκους 10 έως 12 μετρά και μερικά μέτρα υψηλό!!!! Κρατούν ένα καθαρό, απλό προσωρινό σπίτι, με κλινοσκεπάσματα από φυτικά υλικά, φτερά και πούπουλα!!!! Αν και η γούνα τους πυκνώνει ως απάντηση στον κρύο καιρό!!!!

Οι άνθρωποι που άλλαξαν και έγιναν Λυκάωνες συχνά κατέχουν σχετικά στοιχεία που σήμαινε κάτι  κατά τη διάρκεια της ανθρώπινης ύπαρξης τους: εικόνες, κοσμήματα, αναμνηστικά, είδη ένδυσης, βιβλία, κ.λπ. Αλλά ως επί το πλείστον, το βιοτικό τους επίπεδο είναι πιο κοντά πλέον στους Λυκάωνες από ό, τι των ανθρώπων!!!!!

Τα βράδια

Τα κρύα φοβισμένα μοναχικά βράδια, κοιτάς το ταβάνι, τούς τοίχους, το ρολόι και οι ώρες δεν περνούν... Σκέφτεσαι, άραγε μήπως έχεις και κάτι σημαντικό να σκεφτείς? Κι ενώ, όταν σου ‘ρχεται στο νου η πόλη με τα πολύχρωμα φώτα, η καρδιά σου φτερουγίζει, δεν τόλμησες ποτέ να χωθείς στην αγκαλιά της. Ζηλεύεις όσους ζουν εκεί έξω… καπνοί από τσιγάρα, ιδρωμένα σώματα, βραχνές φωνές, γέλια, υποσχέσεις. 

Θα ‘θελες να ‘σαι παρών εκεί έξω αλλά απέχεις, θύμα μιας ηθικής που σου ‘’φορέσανε’’ με το ζόρι....

Τώρα ξέρεις...

Από τη συγγραφέα-ποιήτρια Χριστίνα Ταράτσα

Τώρα ξέρεις…

Τώρα ξέρεις πως το τοπίο λάμπει μόνο μπρος σου

και σκοτεινιάζει πίσω σου...

Τώρα ξέρεις πως η θάλασσα

τραγουδά το αέναο τώρα…

Την ακούς;

Τότε ξέρεις πού έσφαλλες…

Τώρα ξέρεις πως η αγάπη γεννιέται στο φως

και πεθαίνει στο σκοτάδι…

Τώρα ξέρεις πως οι εραστές του μέλλοντος

κρατούν γομολάστιχα στα χέρια

για να σβήσουν από τα μάτια σου

τους εραστές του παρελθόντος…

Τώρα ξέρεις ν’ αναγνωρίζεις τα πρόσωπα

μέσα στο φόντο της στιγμής…

Τώρα ξέρεις ν’ αγαπάς…

σε χρόνο ενεστώτα…

Τώρα ξέρεις πως η παιδικότητά σου

δε ζωντανεύει με δάκρυα

ανώφελα, πεισματικά,

αλλά ανασαίνει εντός σου,

στην ψυχή μιας γυναίκας που έμαθε….

Τώρα ξέρεις και τη νίκη και την ήττα.

Τώρα ξέρεις το παιχνίδι!

Γράμμα σ' ένα φίλο

Γράφει η Χριστίνα Ταράτσα

Φίλε μου,

Είναι δύσκολο να ερωτευτεί ένας άντρας μια γυναίκα που έχει το θάρρος να λέει λιγότερα απ’ όσα γνωρίζει και να καταλαβαίνει περισσότερα απ’ όσα φανερώνει στους άλλους. Η γυναίκα αυτή αιφνιδιάζει! Σαν γυναίκα λοιπόν κι εγώ, που αρέσκεται να πιστεύει πως γνωρίζει καλά το φύλο της, θα σου πρότεινα να μείνεις μακριά από όλη αυτή την ιστορία. Πώς γίνεται να θέλεις τόσο πολύ μια γυναίκα που αγαπά αλλόκοτα πράγματα, όπως τη μυρωδιά της θάλασσας, των βιβλίων, της βροχής; Που την ελκύει σαν μαγνήτης το διαφορετικό, το αόρατο και το άπιαστο… Που χαμογελά σε κάποιον όταν τον βλέπει να φοβάται…

Μείνε μακριά, φίλε μου. Η γυναίκα αυτή θα σε κάνει να αισθάνεσαι «μικρός». Ερωτεύσου καλύτερα κάποια που ξέρει να βάζει τη ζωή της σε «γυάλινα, διαφανή κουτάκια», που συμπεριφέρεται θηλυκά, όπως προστάζει η φύση της. Ερωτεύσου μια γυναίκα που είναι πάντα συγκεντρωμένη, που δεν αμφιβάλλει ποτέ, που δεν σιωπά γιατί θεωρεί, εσφαλμένα ή μη, πως η σιωπή είναι σοφία και γαλήνη και ποίηση. Στάσου πλάι σε μια γυναίκα που λέει εύκολα ναι, που συμφωνεί δίχως να αναρωτιέται...

Η γυναίκα που σκέφτεται ακατάπαυστα, είναι δύσκολη κι αλλοπρόσαλλη, φίλε μου. Επηρεάζεται διαρκώς από νέες ιδέες, αλλάζει απόψεις όταν οι συγκυρίες το απαιτούν, συγκινείται και θλίβεται με πράγματα και καταστάσεις που η «καλή» τα προσπερνάει. Αυτή η «έξυπνη», αν και αιθεροβατεί διαρκώς, έχει άποψη και θα σου «πετάξει» με το γάντι αλήθειες που, πίστεψέ με, δεν θα θέλεις ν’ ακούσεις. Και οι αλήθειες όταν λέγονται δίχως ανταριασμένες φωνές, είναι δύο φορές αλήθειες. Άσε που θα παθιάζεται με το τίποτα. Αμ, το άλλο, το γνωρίζεις; Θα σιωπά όταν οι άλλοι μιλούν και θα μιλά όταν οι άλλοι σιωπούν… Μπορείς, αλήθεια, να το αντέξεις; 

Εγώ, όμως, σου λέω να μείνεις μακριά από μια γυναίκα που ποτέ δεν ξέρει τι θέλει! Θα σου φανεί σαν «χάρτινη βαρκούλα» που λαχταρά να ταξιδέψει κάποτε σε ωκεανούς.

Το μεταλλασσόμενο άτομο

Γράφει η Φωτεινή Ψιρολιόλιου

Τα αισθήματα στεγνώνουν, οι σκέψεις αποστεώνονται και το νόημα τους το πρωταρχικό εξατμίζεται. Μπαίνουμε σε μια μεταφυσική διάσταση εξαΰλωσης όπου ο άνθρωπος ο σημερινός με τη σημερινή μορφή θα πρέπει να μετασχηματιστεί χάρη των νέων αναγκών που προκύπτουν. Θα πρέπει να επινοηθεί μια νέα στέγη, άγνωστο πού και ποιας μορφής, εφ' όσον η παλιά καταποντίζεται λίγο-λίγο. 

Να εφευρεθεί ένας άλλος τρόπος σίτισης, ίσως συλλογικός είτε σε μορφή σκόνης ή χαπιού, ένας νεωτεριστικός τρόπος ικανοποίησης της δίψας και νέες μορφές ένδυσης, απαλλαγμένες απ’ την αναγκαιότητα της πλύσης. 

Η μόρφωση; 

Σε ρομποτικούς ρυθμούς που να ανταποκρίνεται μόνο στις καθορισμένες ανάγκες λειτουργικής ενός ατόμου μεταλλασσόμενου σε μορφή πρωτεϊκή, που απλά θα είναι διεκπεραιωτής βασικών λειτουργιών, υποταγμένου σε ένα σύστημα εξυπηρέτησης άλλων όντων, άλλης κλάσης. 

Πολλοί εις την υπηρεσία λίγων το νέο κοινωνικό μοντέλο... 

Οι σχέσεις των ανθρώπων ή καλύτερα των ανθρωποειδών της τελευταίας γενιάς, ανύπαρκτες, λόγω ελλείψεως χρόνου, σύναψης και καλλιέργειας αυτών. Συστήματα υγείας ανύπαρκτα μιας και οι ομάδες  των «κοινών» ανθρώπων δεν θα αρρωσταίνουν εφ όρου ζωής,  μέχρι να επιτελέσουν το έργο παραγωγής,  που θα έχουν καταταχτεί να προσφέρουν. Μετά το πέρας αυτού, το φυσικό επακόλουθο θα είναι, ένα ανάλαφρο βήμα μετάβασης σε μια χαρούμενη μεταθανάτια ζωή.

Δεν μπορείς να ελέγξεις τα πάντα!

* Γράφει η δρ. Κτιστάκη Γεωργία, (ψυχολόγος-διδάκτωρ πανεπιστημίου Cardiff, Wales-εκπαιδευθείσα στη γνωσιακή/συμπεριφοριστική ψυχοθεραπεία)

Ο άνθρωπος πάντα είχε την ανάγκη να ελέγχει. Ελέγχουμε (εξακριβώνουμε, εξετάζουμε) πως μια κατάσταση ή κάποιο αντικείμενο είναι ασφαλή ώστε να εξασφαλίσουμε την επιβίωσή μας. Ακόμα και τα ζώα ελέγχουν. Οι αισθήσεις βοηθούν ζώα και ανθρώπους να ελέγχουν.

Ελέγχουμε τι τρώμε, τι πίνουμε, τι συμβαίνει γύρω μας. Προσπαθούμε να ελέγξουμε το σύμπαν, διερευνούμε τι συμβαίνει γύρω μας και αν υπάρχουν απειλητικοί παράγοντες τους οποίους θα πρέπει να περιορίσουμε (δηλ. πάλι να ελέγξουμε).

Οικογενειακές και διαπροσωπικές σχέσεις

Οι μητέρες συχνά μαθαίνουν στα παιδιά από μικρή ηλικία να ελέγχουν ώστε να είναι προσεκτικά.  Οι πατεράδες συχνά αναφέρονται στα σημαντικά οφέλη του ελέγχου και αντιδρούν υπερβολικά σε περιπτωσεις όπου δεν έχει εφαρμοστεί απαραίτητος έλεγχος.Οι γονείς ενηλίκων συχνά θέλουν να ελέγχουν τη ζωή των παιδιών τους, ανεξάρτητα την ηλικία τους. Οι γονείς συχνά θέλουν να ελέγξουν τον/την σύντροφο του παιδιού τους, το πώς θα γίνει ο γάμος τους και τί όνομα θα δώσουν στο παιδί τους. Πολύ συχνά αυτή η ανάγκη των γονιών να ελέγξουν είναι και η αιτία συγκρούσεων στα ζευγάρια. Πολύ συχνά επίσης η πίεση που προέρχεται από τέτοιου είδους έλεγχο σε ένα άτομο μπορεί να οδηγήσει σε έντονο άγχος και πολλές φορές κατάθλιψη. Προφανώς το τελευταίο αποτελεί ένα αρνητικό παράδειγμα αναζήτησης ελέγχου.

Ιατρική και επιστήμη

Η επιστήμη ελέγχει, διερευνά, εξακριβώνει, περιορίζει. Στον τομέα της ιατρικής πιο συγκεκριμένα έχουμε μια συνεχή αναζήτηση ελέγχου αναφορικά με τις  ασθένειες. Προσπαθούμε να προλάβουμε οτιδήποτε θα απειλήσει την υπαρξή μας, τη ζωή μας. Στον χώρο της υγείας έχουμε τον γνωστό όρο screening, που στην ουσία σημαίνει προφύλαξη απέναντι σε απειλητικές για την υγεία μας ασθένειες μέσω συστηματικών εξετάσεων.

Οι Βεντέτες που μάτωσαν την Κρήτη | Ο Ρεθυμνιώτης που σκότωσε το φονιά του γιου του μέσα στο δικαστήριο! | ΒΙΝΤΕΟ

Στο κατά τ’ άλλα φιλήσυχο Ρέθυμνο, σπάνια σπάει η ευπρόσδεκτη μονοτονία της ασφάλειας. Ωστόσο, όταν αυτό συμβαίνει, η αλήθεια είναι πως ο θόρυβος που δημιουργείται είναι εκκωφαντικός…

Μια τέτοια περίπτωση, ήταν η μίνι (ευτυχώς) βεντέτα που ξέσπασε ανάμεσα στουςΠαπαδόσηφους και τον Γιάννη Βενιεράκη. Ο τελευταίος, υπήρξε φίλος με τον Μανώλη Παπαδόσηφο, ωστόσο μια παρεξήγηση που σχετιζόταν με μια γυναίκα, άνοιξε τον κύκλο του αίματος.

Πιο συγκεκριμένα, στις 7 Αυγούστου 1983, οι δύο νέοι συναντήθηκαν σε καφενείο που βρισκόταν στην παραλία του Ρεθύμνου και μετά από έντονη λογομαχία, ο Γιάννης Βενιεράκης έβγαλε το όπλο του πυροβολώντας θανάσιμα τον Μανώλη Παπαδόσηφο.

Ο δολοφόνος συνελήφθη και καταδικάστηκε πρωτόδικα σε ισόβια κάθειρξη.

Επί της απόφασης ασκήθηκε έφεση κι έτσι πέντε χρόνια αργότερα, η υπόθεση άνοιξε εκ νέου στο εφετείο Πειραιά (η πρώτη δίκη είχε λάβει χώρα στο Ηράκλειο). Το μεγάλο λιμάνι της χώρας επιλέχθηκε προκειμένου να αποτρέψει τους φίλους και τους συγγενείς του θύματος από το να παρευρεθούν και να δράσουν εκδικητικά.

Από ότι φαίνεται, όμως, οι αρχές λογάριαζαν χωρίς τον πατέρα. Ο Γιάννης Παπαδόσηφος, κουβαλώντας όλα αυτά τα χρόνια τον καημό για τον άδικο θάνατο του γιου του, ήταν αποφασισμένος να αποδώσει τη δική του δικαιοσύνη. Κι εν τέλει, το κατάφερε…

Η ώρα της εκδίκησης