Γιὰ νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὰ σκουπίδια ξεκινᾶμε ἀπὸ …ἐμᾶς!!!

Σήμερα εἶναι μία ἡμέρα ἐκλογῶν, λέει.

Σήμερα, λοιπόν, λέει, κάποιοι θὰ ψηφίσουν καὶ κάποιοι ἄλλοι θὰ ἐκλεγοῦν γιὰ νὰ μᾶς …διοικήσουν.
Σήμερα, λέει, θὰ τελειώση μία μεγάλη παρένθεσις, γιὰ νὰ ἀνοίξῃ μία νέα. Λέει…

Ἐγὼ πάλι συμφωνῶ, σὲ ἔναν βαθμό, μὲ τὰ παραπάνω, ἀλλὰ πιστεύω  πὼς χρειάζονται κι ἄλλα…
Πιστεύω πὼς γιὰ νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὰ σκουπίδια πρέπει νὰ τὰ …δοῦμε. Κι ἀκριβῶς ὅπως στὸ σπίτι μας ἐκπαιδευθήκαμε γιὰ νὰ τὰ ἐντοπίζουμε μὲ μίαν πρώτη ματιά, γιὰ νὰ ἀποφασίσουμε νὰ τὰ ξεφορτωθοῦμε, ἔτσι ἀκριβῶς χρειάζεται νὰ ἐντοπίζουμε μὲ μίαν πρώτη ματιὰ κι ὅλα τὰ ἄλλα σκουπίδια, ὁπουδήποτε, πρὸ κειμένου νὰ τὰ ἀπομακρύνουμε ἐπίσης.

Γιὰ νὰ μπορέσουμε ὅμως νὰ «ἐκπαιδευθοῦμε» ἀρκούντως καὶ τόσο ὅσο χρειάζεται, πρὸ κειμένου νὰ ἐπιτυγχάνουμε, μὲ μίαν πρώτη ματιά, ἀκριβῶς ὄπως καὶ στὰ σπίτια μας, νὰ ἐντοπίζουμε τὰ σκουπίδια, ἀπαιτεῖται νὰ ξεκινήσουμε ἀπὸ …ἐμᾶς!!! 

Όταν στην Λίστα Φίλων του Facebook κρύβονται ορκισμένοι εχθροί

Γράφει ο Νίκος Παναγοδημητρόπουλος

Ενα προφίλ στο Facebook είναι σαν μια κλειστή Λέσχη Μελών, η «Λίστα Φίλων» είναι τα μέλη της.
Ο ιδιοκτήτης του «μαγαζιού», είναι ταυτόχρονα και πορτιέρης. Η είσοδος επιτρέπεται ΜΟΝΟ στα μέλη εκείνα που ακολουθούν τους κανόνες καλής συμπεριφοράς και σέβονται τόσο τον οικοδεσπότη, όσο και τους υπόλοιπους καλεσμένους.
Αν ένα «μαγαζί» δεν αποτελεί ασφαλές και ευχάριστο Περιβάλλον για τους καλεσμένους του, σύντομα θα είναι ένα ΑΔΕΙΟ μαγαζί…
Όποιος δεν συμμορφώνεται με τους κανόνες του «μαγαζιού», οδηγείται στην Έξοδο από τους μπράβους.
Όταν το «μαγαζί» έχει καλό πορτιέρη, δεν χρειάζεται μπράβους, η ύπαρξη των οποίων άλλωστε δεν είναι ευχάριστο θέαμα για τους καλεσμένους του μαγαζιού, γιατί δεν μπορούν να αφεθούν και να απολαύσουν τον χρόνο που βρίσκονται στο μαγαζί, ΠΑΝΤΑ βέβαια με κόσμιο τρόπο.

Ανανεώνετε συχνά την Λέσχη Μελών σας (Λίστα Φίλων) και εντοπίζετε τα ταραχοποιά στοιχεία. Μπορείτε να τους δώσετε μια ευκαιρία να συμμορφωθούν με τους κανόνες εύρυθμης λειτουργίας του Διαδικτυακού σας χώρου, ΜΟΝΑΧΑ ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΗ ΦΟΡΑ, αλλά την δεύτερη φορά που θα παραφερθούν… αφαιρέστε τους την «κάρτα μέλους».
Μπορούν να «χαζεύουν» την βιτρίνα του «μαγαζιού» (ανοικτές δημοσιεύσεις), αλλά όχι να συμμετάσχουν στο κυρίως event (σχολιασμό αναρτήσεων και κλειστές δημοσιεύσεις).

Ένα καλό μαγαζί έχει αυστηρή «Πόρτα». Για να την περάσει κάποιος, θα πρέπει να προταθεί από παλαιότερα μέλη και να έχει τεθεί υπό εξονυχιστικό έλεγχο η Ποιότητά του, πριν περάσει στον Κυρίως Χώρο.
Και όπως έλεγαν οι αρχαίοι:
… ΕΚΑΣ ΟΙ ΒΕΒΗΛΟΙ …

Ο εγκέφαλος αντιδρά στα ταξίδια με έναν μοναδικό τρόπο!

Σε όλους αρέσει η αλλαγή παραστάσεων ή τα ευχάριστα ταξίδια. Γνωρίζατε όμως ότι περνώντας χρόνο σε ένα καινούριο τόπο βοηθάτε στ’ αλήθεια τον εγκέφαλό σας να αλλάξει προς το καλύτερο;

Εάν ποτέ έχετε παρατηρήσει πως τα ταξίδια δεν διευρύνουν απλώς τους ορίζοντές σας αλλά σας καθιστούν στ’ αλήθεια πιο υγιείς, θα χαρείτε καθώς μαζί σας συμφωνεί και η επιστήμη.

Ο εγκέφαλός σας και τα ταξίδια

Σύμφωνα με τον Paul Nussbaum, από το Πανεπιστήμιο του Pittsburgh, τα ταξίδια διεγείρουν τον εγκέφαλό σας και ευνοούν τη δημιουργία νέων συνάψεων στον εγκέφαλο. Βασική είναι η σύνδεση μεταξύ των νέων εμπειριών και της δημιουργίας δενδριτών στον εγκέφαλο.

Οι δενδρίτες είναι νευρικές αποφυάδες που αναπτύσσονται από τους νευρώνες του εγκεφάλου. Ρόλος τους είναι η μεταφορά πληροφοριών μεταξύ των διαφορετικών περιοχών του εγκεφάλου. Εν συντομία, όσο περισσότεροι είναι οι λειτουργικοί δενδρίτες τόσο καλύτερη είναι και η απόδοση του εγκεφάλου. Έτσι υποστηρίζεται και η διατήρηση των γνωστικών λειτουργιών, όπως η μνήμη και η προσοχή.

Ο Nussbaum τονίζει ότι όταν ταξιδεύουμε σε ένα καινούριο μέρος, ο εγκέφαλος αναγκάζεται να κατανοήσει τα καινούρια ερεθίσματα. Έτσι, προκαλείται η δημιουργία νέων δενδριτών. Σύμφωνα με τον Nussbaum, ο εγκέφαλός σας «πραγματικά αρχίζει να μοιάζει με ζούγκλα».

Προκειμένου να επωφεληθείτε, το ταξίδι σας δεν είναι καν ανάγκη να είναι ξεκούραστο ή να πηγαίνει σύμφωνα με το πρόγραμμά σας. Παρόλο που όλοι προτιμούμε οι πτήσεις μας να αναχωρούν εγκαίρως και το ξενοδοχείο ή το νοικιαζόμενο δωμάτιο να είναι τέλειο, το στρες και η ανησυχία, ως ένα βαθμό, μπορεί να παίξει θετικό ρόλο στη δημιουργία των δενδριτών.

Τα αντίθετα

Θέλω πάρα πολύ να βελτιωθώ σαν άνθρωπος. Να μην είμαι ζηλιάρης, να μην θυμώνω, να μην λέω ψέμματα! Να εμπιστεύομαι τους ανθρώπους.

Όμως αυτό είναι αδύνατο.

Γιατί η ειλικρίνεια που δείχνει κάποιος προσπαθώντας να μην είναι ψεύτης, είναι η ψευτιά μασκαρεμένη. Η ηρεμία που προσπαθεί να επιδείξει κάποιος που είναι θυμωμένος, ειναι ο ίδιος ο θυμός καμουφλαρισμενος και αργά η γρήγορα αυτός θα είναι και πάλι εκεί (ίσως μάλιστα εν μέσω οργισμένης έκρηξης). Όταν φοβάσαι μια κατσαρίδα, το θάρρος που παίρνεις για να την σκοτώσεις, δεν είναι διαφορετικό από τον φόβο σου. Η προσπάθειά μου να είμαι δίκαιος πηγάζει από την πρόθεση να αδικήσω. Η πίστη στον σύντροφο από την καταπίεση της επιθυμίας για απιστία. Αν πω “είμαι υπομονετικός” είμαι σίγουρα και ανυπόμονος!

ο νους δεν επιτρέπει πράξεις αυτοχειρίας...

A Tuscan Feel In China Art Print by Max Witjes

κάποιες φορές ‘αισθανόμαστε’ ότι έχουμε βγει σε ένα απέραντο λιβάδι, αναπνέουμε τον ανεμπόδιστο, ελεύθερο άνεμο της ψυχής μας, κάτω από ένα υπέροχο στερέωμα… μουσικές και μελωδίες της Δημιουργίας μάς έχουν πλημμυρίσει, χρώματα, μυρωδιές, ανάσες…

και όμως…

είναι μια, καθώς λένε, εικονική πραγματικότητα, μια κατασκευή του νου…

κάποιες φορές αισθανόμαστε έτοιμοι για την μεγάλη υπέρβαση, το άλμα στο Άγνωστο, την ενεργειακή πλήρωση να τολμήσουμε, να πράξουμε, να δράσουμε…

κάνουμε το πρώτο βήμα, το δεύτερο βήμα, τα επόμενα βήματα… δεν έχουμε προσεγγίσει κανένα Άγνωστο… είμαστε πάντα στις περιοχές του Γνωστού… το έχουμε ‘τεντώσει’ ίσως λίγο, το έχουμε βαφτίσει ‘άγνωστο’, νομίζουμε ότι σε μια στιγμή γίναμε τολμητίες Κολόμβοι και ατρόμητοι εξερευνητές… 

είναι μια ‘ενημέρωση’ του νου πως, απλά, έχουμε τις ποιότητες της ελευθερίας αλλά, δυστυχώς, δεν είμαστε ελεύθεροι…

ένα άρτιο, καλοδουλεμένο ‘πρόγραμμα’ του νου, μια ταινία που προβάλλεται για την ψυχαγωγία του…

κάποιες φορές πληγώνουμε εκεί που πιστεύουμε ότι μοιραζόμαστε τρυφερότητα, εκεί που νομίζουμε ότι αγαπάμε…

Να μένεις ο εαυτός σου κόντρα σε ό,τι προσπαθήσει να σε φθείρει.

Σήμερα θα σου πω για ένα μύθο, ο οποίος ακούστηκε χιλιάδες χρόνια πριν, αλλά τελικά κατάφερε να επιβιώσει προσαρμοσμένος στη δική μας πραγματικότητα.

Κάποτε εμφανίστηκε ένα κουτί, μέσα στο οποίο κατ’ άλλους κρύβονται όλα τα δεινά του κόσμου. Άλλοι, πάλι, πίστευαν πώς μέσα του κρύβονται όλα τα δώρα. Σήμερα, αυτό το κουτί επιβιώνοντας, κατάφερε να πολλαπλασιαστεί και απομεινάρια του να έχουν οι περισσότεροι. Σύγχρονες «πανδώρες», όπου μέσα του κουβαλάμε σχέδια και ματαιώσεις.

Μεγαλώνοντας, έχουμε κι εμείς το «κουτί» μας, το οποίο γεμίζουμε με σχέδια, όνειρα, προσδοκίες και το μεταφέρουμε πάντα μαζί μας. Καταλαβαίνετε, πως αυτό το κουτάκι στην πορεία, μπορεί να γίνει ο παράδεισος ή η κόλασή μας. Αναλόγως το πόσο έχουμε παγιδευτεί και στο πώς αντιμετωπίζουμε αυτά τα θέλω μας. Δεν είναι κάτι άγνωστο. Ο άνθρωπος μπορεί να ελέγχεται απ’ τις προσδοκίες του ή μπορεί να τις ελέγχει. Όπως είναι φυσικό, αναλόγως συνθηκών, αυτά τα θέλω μεταβάλλονται ή και παραμένουν ίδια. Μαζί με αυτά είναι πιθανό να αλλάξουμε και εμείς. Να δεχτούμε τη ματαίωσή τους και να προσαρμοστούμε ή εμμονικά να συνεχίσουμε το κυνήγι τους. Και ανοίγουμε πάλι το κουτί και τα κοιτάμε.

Πώς θα αποκτήσετε κίνητρο για μια καλύτερη ζωή

Είναι πολύ σημαντικό καθώς δείχνει τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα στη ζωή μας.

Μια πρόσφατη έρευνα δείχνει ότι η έλλειψη κινήτρου αγγίζει σήμερα το υψηλότερο σημείο από ποτέ στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες. Σήμερα, περισσότερο από το 50% των εργαζομένων αισθάνονται ότι δεν έχουν κίνητρο στη δουλειά τους. Όλοι ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε όμως δυστυχώς κολλάμε σε μία διάθεση «δεν έχω την όρεξη να το κάνω». Ωστόσο δεν είναι θέμα όρεξης απλά δεν έχετε κανένα κίνητρο. Και το κίνητρο είναι το πιο σημαντικό πράγμα για να προχωρήσουμε στην ζωή. Ίσως κάποιες φορές μοιάζει αδύνατο καθώς δεν έχετε όρεξη να κάνετε το οτιδήποτε. Δεν είστε οι μόνοι.

Διαβάστε τι μπορεί να σας βοηθήσει πολύ

Συνειδητοποιήστε ότι υπάρχουν τα πάνω και τα κάτω. Τα κίνητρα δεν είναι δεδομένο ότι θα υπάρχουν πάντα εκεί για εσάς, συνεχόμενα και ανελλιπώς. Έρχονται και φεύγουν, ξανάρχονται και ξαναφεύγουν. Συνειδητοποίηστε όμως ότι ενώ μπορεί να φεύγουν, αυτό δεν κρατά για πάντα. Θα την κάνουν την επανεμφάνιση τους.

Γιά ποίαν κοινωνία ἀξίζει νά ἀγωνισθοῦμε;

Γιά νά συντηρήσουμε αὐτήν πού σήμερα μᾶς ἔπεισαν πώς εἶναι κοινωνία ἤ γιά μίαν κοινωνία πού θά πατᾶ στήν ἐπί-κοινωνία;
Γιά μίαν κοινωνία πού οὐδείς μᾶς ἐπέτρεψε νά ἀνακαλύψουμε ἤ γιά μίαν κατ’ ἐπίφασιν κοινωνία, ὅπου ὀ καταναλωτισμός, ἡ ἀρπακτή καί τό βόλεμα θά βασιλεύουν;
Γιά μίαν κοινωνία ὅπου τό κάθε μέλος θά εἶναι κοινωνός Ἀξιῶν, Ἀρχῶν καί Ἀριστείας ἤ γιά μίαν κοινωνία ὅπου θά διαβιοῦν ἅπαντες μόνον ὡς παπαγάλοι;

Κι αὐτήν τήν κοινωνία πῶς τήν φανταζόμεθα; Ὡς κάτι στατικό ἤ ὡς κάτι δυναμικό; Ὡς ὅ,τι λάχῆ ἤ ὡς βαθύτατα συνειδητές ἐπιλογές; Ὡς συγχρονισμό σφικταγγαλιασμένων ἀνθρώπων ἤ ὡς σκορποχώρι ἀποξενωμένων ἀτόμων;

Θέλουμε μίαν κοινωνία ὅπου ὅλοι θά εἶναι ἐλεύθεροι, συνειδητοποιημένοι καί θά τήν ὑπερασπίζονται ἤ θέλουμε μίαν ψευδο-κοινωνία ὅπου ὅλοι θά ἀντιμάχονται ὅλους;
Θέλουμε λοιπόν μίαν κοινωνία πολεμιστῶν ἤ μίαν κοινωνία λοβοτομημένων δούλων;

Να είστε προσανατολισμένοι στο μέλλον

Προσπαθήστε να είστε προσανατολισμένοι στο μέλλον. Πάντα να αναζητάτε και να αναρωτιέστε: "Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα των πράξεών, των σκέψεων, των συναισθημάτων, των σχέσεών μου;"

Το να είστε προσανατολισμένοι στο μέλλον σημαίνει να σκέπτεστε τα αποτελέσματα των πράξεών σας. Γιατί κάνετε ορισμένα πράγματα; "Θέλω να είμαι ευτυχισμένος τώρα." Αλλά τι γίνεται με το αύριο;

Συκοφαντία

Μερικοί άνθρωποι όταν αισθάνονται ότι είναι άχρηστη η ζωή τους με μια συνειδητοποίηση της αποτυχίας, κακόβουλα επιτίθενται στους άλλους, τους συκοφαντούν και προσπαθούν να καταστρέψουν τη φήμη και τη ζωή τους. Αυτό το κάνουν ακριβώς για να κάνουν τους εαυτούς τους να αισθανθούν ότι ακόμα έχουν αξία, ακόμα υπάρχουν, ακόμα μπορούν και λειτουργούν και προσελκύουν την προσοχή των ανθρώπων. Αλλά σε μια τέτοια προσπάθεια να αποδείξουν στον εαυτό τους ότι εξακολουθούν να υπάρχουν, βρίσκονται σε όλο και πιο βαθιά απόγνωση και κενότητα.

Για κάποιο καιρό η μάχη εναντίον του θύματος τους κρατά ζωντανούς, αλλά καθώς το θύμα εξουθενώνεται ή ακόμη και εξολοθρεύεται ή είναι αδιάφορο από την επίθεσή τους, αισθάνονται ότι έχουν χάσει εντελώς την ύπαρξή τους. Αυτό τους οδηγεί σε κατάθλιψη και αυτοκτονία.

Η επίγνωση της ύπαρξής σας δεν μπορεί να αποκατασταθεί από την καταστροφή των άλλων αλλά από την επιβεβαίωση της ύπαρξης των άλλων. Με το να επιτίθεστε στους άλλους μειώνετε σιγά σιγά την ύπαρξή σας. Η αναγνώριση των αξιών των άλλων χτίζει την επίγνωση για τη δική σας ύπαρξη.