Νεκρονομικόν: Η Κοιλάδα των Νεκρών (απόσπασμα)

Το Νεκρονομικόν αποτελεί για κάποιους φανταστικό βιβλίο που αναφέρεται στις ιστορίες τρόμου του Χάουαρντ Φίλιπς Λάβκραφτ, για άλλους όμως οι ιστορίες του όπως και αυτή του Νεκρονομικόν αποτελούν απόκρυφη γνώση.

Το όνομα Νεκρονομικόν αναφέρεται για πρώτη φορά το 1924 στο διήγημα του Λάβκραφτ ''Το Κυνηγόσκυλο'' (The Hound), το οποίο είχε αρχικά γραφτεί το 1922, αν και ο υποτιθέμενος συγγραφέας του βιβλίου, ο «Τρελός Άραβας» Αμπντούλ Αλχαζρέντ είχε πρωτοαναφερθεί ένα χρόνο νωρίτερα στο ''Η Ανώνυμη Πόλη'' (The Nameless City). Ανάμεσα σε άλλα, το βιβλίο περιέχει περιγραφή των Μεγάλων Παλαιών, την ιστορία τους και τρόπους επίκλησής τους. Σύμφωνα με τον Λάβκραφτ, αντίγραφα υπάρχουν στα Πανεπιστήμια Μισκατόνικ και Χάρβαρντ στη Μασσαχουσέτη, στο Βρετανικό Μουσείο, στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας και στο Πανεπιστήμιο του Μπουένος Άιρες.

Οι Θήβες είναι μια πόλη γεμάτη μνημεία , αφιερωμένα τόσο σε ανθρώπους όσο και σε θεούς. Η ανατολική όχθη του ποταμού είναι γεμάτη από ναούς , οβελίσκους και μεγάλα αγάλματα. Οι ναοί, παρ'ότι έχουν διαβρωθεί πολύ από το χρόνο και την εγκατάλειψη, συνδέονται με μεγαλόπρεπες λεωφόρους πλαισιωμένες από σκαλισμένες μορφές και καθρεφτίζονται σε τεχνητές λίμνες,  πράγματα που χαρίζουν στην πόλη ένα μεγαλείο το οποίο δεν συναντά κανείς στις άλλες πόλεις της φυλής μας. Στη δυτική όχθη του Νείλου είναι θαμμένοι οι βασιλικοί νεκροί μέσα σε πολυτελείς τάφους.

Groupthink: Τι είναι και πώς αποφεύγεται το φαινόμενο της "ομαδικής σκέψης"

Το ψυχολογικό φαινόμενο της αγελαίας ή ομαδικής σκέψης (groupthink) λαμβάνει χώρα όταν τα μέλη μιας ομάδας παρουσιάζουν τόσο έντονη επιθυμία συναίνεσης ώστε εγκαταλείπουν την κοινή λογική που υπαγορεύει τη ρεαλιστική εκτίμηση εναλλακτικών τρόπων δράσης, την κριτική θεώρηση μίας άποψης και τη διατύπωση λιγότερο αρεστών πεποιθήσεων.

Ο Αμερικανός ψυχολόγος Irving Janis μελετώντας το φαινόμενο αυτό και προσπαθώντας να διαπιστώσει τις αιτίες που οδηγούν μία ομάδα, αποτελούμενη από έξυπνους ανθρώπους, να λαμβάνει ζημιογόνες αποφάσεις, εντόπισε οκτώ διαρθρωτικές συνθήκες που οδηγούν στην εκδήλωση του φαινομένου:

Πότε εμφανίζεται το φαινόμενο Groupthink

1. Η ομάδα έχει την ψευδαίσθηση ότι είναι άτρωτη. Τα μέλη της ομάδας αγνοούν τους προφανείς κινδύνους, παίρνουν ακραία ρίσκα και είναι υπέρμετρα αισιόδοξα για την επιτυχημένη πορεία των αποφάσεών τους.
2. Η ομάδα εμφανίζει τάση συλλογικού εξορθολογισμού. Τα μέλη της ομάδας εκλογικεύουν τις προειδοποιήσεις που θα μπορούσαν να θέσουν υπό αμφισβήτηση το θεωρητικό της υπόβαθρο.
3. Η ομάδα διατηρεί την ψευδαίσθηση ότι χαρακτηρίζεται από εγγενή ηθική. Τα μέλη της ομάδας έχουν την πεποίθηση ότι οι αποφάσεις τους ακολουθούν έναν ορθό κώδικα ηθικής και αγνοούν τις ηθικές συνέπειες των αποφάσεών τους.
4. Η ομάδα παρουσιάζει τάση δημιουργίας υπερβολικών στερεοτύπων. Τα μέλη της ομάδας κατασκευάζουν αρνητικά στερεότυπα για τα μέλη «αντίπαλων» ομάδων.

Εκφόρτιση στον ορίζοντα ...

Αργά το βράδυ απόψε, ολοκληρώνεται η φόρτιση όπως περιγράφηκε στην προηγούμενη ανάρτηση. Είτε το συνειδητοποιήσαμε και κάναμε κάτι γι`αυτό είτε δεν έγινε αντιληπτό, η Πανσέληνος στον Αιγόκερω την Κυριακή το πρωί στις 07:05 θα μας αποκαλύψει τα εσωτερικά σημεία στα οποία οφείλουμε να στραφούμε και να συν-εργαστούμε ώστε να διανοίξουμε ακόμη περισσότερο το προσωπικό μας μονοπάτι.

Η πρόκληση θα δοθεί όπως πάντα στον άξονα των αντιθέτων, κάτι που στην προκειμένη περίπτωση σχετίζεται με τα συναισθήματα έναντι της ψυχρής λογικής. Τα δύο εγκεφαλικά ημισφαίρια θα βρεθούν σε ενεργοποίηση ανάλογη του προσωπικού εξελικτικού σημείου και ο καθένας θα αντιμετωπίσει τον εαυτό του μέσα από σαφείς εικόνες των γεγονότων που ο ίδιος θα εμπλακεί, ώστε να σχηματιστούν μπροστά του με τρόπο που να μην μπορεί να τις αγνοήσει.

"Όπου υπάρχει συσσώρευση, επέρχεται διασκόρπιση" και σύμφωνα με το αρχαίο αξίωμα που διατύπωσε ο Λάο Τσε, οι εκρήξεις παντός τύπου είναι ένα σοβαρό ενδεχόμενο που θα χρειαστεί μεγάλη προσοχή καθώς τα ατυχήματα αλλά και οι βίαιες πράξεις / αντιπαραθέσεις κάθε άλλο παρά σπάνια θα είναι. Η ενέργεια αναζητάει κανάλι έκφρασης και διεξόδου γιατί η φύση της είναι ανεμπόδιστη ροή και ο σκοπός της είναι να θρέψει καθετί που αγγίζει, χωρίς να το κρίνει ή να το αξιολογεί. Με μια έννοια, η ενέργεια υπάρχει για όλους και δίνεται απλόχερα σε όλους. Εμείς καλούμαστε να την διοχετεύσουμε σε κανάλια, τέτοια ώστε να εκδηλωθεί δημιουργικά και εποικοδομητικά στη ζωή μας, τόσο για εμάς όσο και για το περιβάλλον μας. 

Εκεί που έχουμε τοποθετήσει όλη μας την έμφαση, εκεί που ρίχνουμε το περισσότερο βάρος των προσπαθειών μας, εκεί που εστιάζουμε, εκεί βρίσκονται τα ανοιχτά μας κανάλια και συνεπώς ο δρόμος είναι ανοιχτός για τα ενεργειακά φορτία. "Η ενέργεια ακολουθεί την σκέψη" και σύμφωνα με ακόμη ένα αρχαίο αποκρυφιστικό αξίωμα που η σύγχρονη κβαντική φυσική επιβεβαιώνει, ανάλογα το σημείο που εστιάζουμε τις σκέψεις μας θα είναι τα αποτελέσματα που θα εκδηλωθούν στη ζωή μας. Η έννοια "συν-δημιουργός με τον Θεό" που δόθηκε πριν χιλιάδες χρόνια στην Ανθρωπότητα, αυτό ακριβώς σημαίνει και μόλις που αρχίζουμε να κατανοούμε την βαθύτερη σημασία της. 

Ρούπερτ Σπάιρα: Ξύπνιος μέσα στο όνειρο

Για να γνωρίσουμε μια εμπειρία ή ένα αντικείμενο, η επίγνωση πρέπει να στρέψει το φως της προς αυτή την εμπειρία ή το αντικείμενο και έτσι να απομακρυνθεί για λίγο από τον εαυτό της.

Ο διαλογισμός είναι το αντίστροφο αυτής της διαδικασίας. Είναι η επιστροφή της επίγνωσης από το αντικείμενο, πίσω στον εαυτό της. Οι περισσότεροι άνθρωποι περνούν τη ζωή τους έχοντας την προσοχή τους στραμμένη προς διάφορα αντικείμενα -αισθήσεις, σκέψεις, συναισθήματα, κ.τ.λ.- και ξεκουράζονται μόνο στον ύπνο τους.

Ο διαλογισμός είναι η συνειδητή επιστροφή της προσοχής στην πηγή της, κάτι που επιτρέπει στην επίγνωση να αναπαυτεί στον εαυτό της. Γι' αυτό, υπό αυτή την οπτική, στο διαλογισμό δεν μας ενδιαφέρει να κατευθύνουμε την προσοχή μας προς ένα συγκεκριμένο αντικείμενο, αλλά αντιθέτως, να την αφήσουμε να επιστρέψει στην πηγή της.

Αυτή η επιστροφή της προσοχής δεν συμβαίνει με την πρώτη. Είναι μια σταδιακή βύθιση του νου στην πηγή του, στην επίγνωση. Είναι σαν ένα κύμα να βυθίζεται στο βάθος του ωκεανού. Καθώς βυθίζεται χάνει τη μορφή του και την κίνησή του.

Αν υπάρχει ένα πράγμα που δεν αρέσει καθόλου στη θλίψη, αυτό είναι να τη βλέπουν γυμνή. (Χ. Μπουκάϊ)

Σε μια λίμνη μαγική πήγαν κάποτε για μπάνιο παρέα, η θλίψη και η οργή.

Φτάνουν στην άκρη της λίμνης, βγάζουν τα ρούχα τους, και μπαίνουν στο νερό γυμνές να κολυμπήσουν.

Η οργή, βιαστική όπως πάντα, και ανήσυχη χωρίς να ξέρει γιατί, βρέχεται και βγαίνει αμέσως από το νερό. Και όπως είναι σχεδόν τυφλή, βάζει τα πρώτα ρούχα που πιάνουν τα χέρια της, που δεν είναι όμως τα δικά της, αλλά της θλίψης. 

Ντυμένη θλίψη, η οργή φεύγει σαν να μην έγινε τίποτε. 

Η θλίψη, ήρεμη και γαλήνια, με την ησυχία της, σαν να μην υπάρχει καμιά βιασύνη – γιατί εκείνη όντως δεν βιάζεται ποτέ -, μένει πολλή ώρα στο νερό κολυμπάει με απαλές κινήσεις. 

Η αξιοπρέπεια βλάκα μου, αξίζει, δεν κοστίζει.

Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου

Μην ταράζεσαι βλάκα μου. Δεν είσαι ο μόνος που την πάτησε σε αυτό το “δούναι και λαβείν” στις σχέσεις.
Είναι που κανείς δεν σου είπε, πως όσα παίρνεις στην διάρκεια, δεν είναι αρκετά.
Δεν είναι αρκετά γιατί εσύ μετράς με αριθμούς και κόστη κι ο άλλος απέναντί σου μετράει με ψυχή, καρδιά και αξιοπρέπεια.

Τι;
Πόσο κοστίζει η αξιοπρέπεια;
Έλα βλάκα μου, σκέψου λίγο.
Σκέψου λίγο πριν χτυπήσεις την τιμούλα σαν άλλος μπακαλόγατος.

Ακούς;; Τιμούλα, καρδούλα, ψυχούλα, ζωούλα, ερωτάκος, αγαπάκι, όλα έχουν το “λίγο” τους και το “πολύ” τους.
Μόνο η αξιοπρέπεια δεν έχει.
Είναι αυτή. Μία. Ή την παίρνεις ή την αφήνεις.
Έλα, προσπάθησε το.. δεν έχει σου λέω.. αξιοπρεπειούλα, δεν υπάρχει.
Ανθρωπάκι όμως υπάρχει! Και σκουληκάκι, αλλά αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο που έλεγε η γιαγιάκα μου.

Κι απ΄τη λέπρα χειρότερη

Γράφει  ο: Spittle & Spittoon

Παρατηρώ  να αυξάνεται ολοένα και πιο πολύ, μιά νοοτροπία που δείχνει ανθρώπους κυριολεκτικά εκφυλισμένους.  Που για μένα είναι νοοτροπία ηλιθίου ανθρώπου. Και λέω εκφυλισμένη νοοτροπία ηλιθίου, επειδή μόνον ένας ηλίθιος “έχει το δικαίωμα” να …μην  μπορεί να συλλάβει πόσο εγκληματική είναι αυτή η νοοτροπία. Αλλά, ο ηλίθιος συγχωρείται. Οι άλλοι;

Αυξάνεται, και διαδίδεται και διδάσκεται με τον παραδειγματισμό, και πολλαπλασιάζεται σαν μόδα και σαν φιλοσοφία. Και μετατρέπεται σε μάστιγα, σε επιδημία, πέφτει σαν λαίλαπα. Ή, σαν πανώλη…   Ποιό; Ο απόλυτος εξεφτελισμός τού έρωτα. Ο απόλυτος εξευτελισμός της σχέσης μεταξύ άνδρα και γυναίκας. Το να βλέπουν οι άντρες τις γυναίκες  και οι γυναίκες τους άνδρες σαν ένα σώμα μόνον, για μια περιστασιακή ηδονή. Μόνον ένα αιδοίο… Και ένα πέος.  Κι έτσι; Καταδικάζουν χιλιάδες κι εκατομμύρια ανθρώπους στη μοναξιά, που είναι η χειρότερη κατάρα, χειρότερη κι απ΄τη λέπρα, χειρότερη κι από  θανατηφόρα αρρώστεια.  Και ξέρω πως άνθρωποι τρελλαίνονται από έλλειψη αγάπης. Και ξέρω πως άνθρωποι τρελλαίνονται από έλλειψη σεβασμού. Και ξέρω πως άνθρωποι τρελλαίνονται από μοναξιά.

Το πείραμα της φωλιάς του ληστή – από την εχθρότητα στη συνεργασία

Το πείραμα της «φωλιάς του ληστή» ( robber’s nest ) βασίστηκε σε μια ιδέα του Τούρκου Ψυχολόγου Muzafer Sherif και των συνεργατών του στο Πανεπιστήμιο της Οκλαχόμα προκειμένου να καταδείξουν,πως η εχθρότητα ή η συνεργασία ανάμεσα σε ομάδες καλλιεργούνται από τις συνθήκες που διαβιούν οι ομάδες ή –ακόμη χειρότερα- από κάποιους που ευνοούνται από την αλληλοεξόντωση ομάδων βασιζόμενοι στην παλιά και δοκιμασμένη συνταγή των Ρωμαίων: Divide et impera (Διαίρει και βασίλευε).

Ο Μουζαφέρ Σερίφ (1906–1988) εκ των θεμελιωτών της Κοινωνικής Ψυχολογίας,  εισήγαγε την Ρεαλιστική Θεωρία Συγκρούσεων (Realistic conflict theory – RCT), με το περίφημο πείραμα του Robbers Caves, και την Θεωρία της Κοινωνικής Απόφασης (Social judgment theory – SJT).

Το πείραμα οργανώθηκε σε μια κατασκήνωση αγοριών που βρίσκονταν στην προ-εφηβεία, χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα συμπεριφοράς.

Οι ερευνητές χώρισαν τυχαία τα παιδιά σε δυο ομάδες, τους «Κροταλίες» και τους «Αετούς». Οργάνωσαν αθλητικούς αγώνες ποδοσφαίρου, μπέιζμπολ και διελκυστίνδας παρακινώντας τα παιδιά να τα «δίνουν όλα», να δείξουν στην αντίπαλη ομάδα «ποιος είναι το αφεντικό.»

Στη διάρκεια των αγώνων οι διοργανωτές έντεχνα, έριχναν λάδι στη φωτιά που άναβαν κάποια παιδιά που είχαν πάρει πολύ πατριωτικά το ρόλο τους στα παιχνίδια. Οι ύβρεις και οι ανταλλαγές φιλοφρονήσεων ανάμεσα στις ομάδες συνεχίστηκαν και ανάμεσα στους αγώνες.

5 Λάθη που Κάνετε Όταν Καθαρίζετε τα Τζάμια του Σπιτιού σας!

Το καθάρισμά των τζαμιών μπορεί να είναι από βαρετό έως και ενοχλητικό, αλλά είναι απαραίτητο. Ωστόσο, υπάρχουν κάποια πράγματα που μπορείτε να αποφύγετε, ώστε τα τζάμια σας να καθαρίσουν καλά με την πρώτη φορά και να μην χρειαστεί να τα ξανακαθαρίσετε.

Διαβάστε, λοιπόν, παρακάτω τα μεγαλύτερα λάθη που γίνονται στο καθάρισμα των τζαμιών – πριν ξεκινήσετε να ψεκάζετε και να σκουπίζετε!

#1 Επιλέγετε μια ηλιόλουστη μέρα Ξεκινήστε να τα καθαρίζετε μια ζεστή και ηλιόλουστη μέρα και θα δείτε το καθαριστικό σας να στεγνώνει πάνω στα ζεστά τζάμια πριν καν προλάβετε να το σκουπίσετε, αφήνοντας λεκέδες. Για να το αποφύγετε, είναι προτιμότερο να διαλέξετε μια ξηρή, αλλά συννεφιασμένη μέρα για να τα καθαρίσετε. Επειδή, όμως, είναι καλοκαίρι και δεν θα βρείτε εύκολα συννεφιασμένες μέρες, σας προτείνουμε να ξεκινάτε από τα τζάμια τα οποία δεν χτυπάει άμεσα ο ήλιος.

Ὅταν κάτι δὲν προχωρᾷ…

Σημαίνει πὼς πρέπει νὰ τὸ ἐπανεξετάσω…
Τὸ «κάθε ἐμπόδιον γιὰ καλό», δὲν εἶναι κάτι ποὺ πρέπει νὰ ξεχνᾶμε…
Ἡ σοφία αἰώνων τοῦ λαοῦ μας ἔχει πολλὰ νὰ μᾶς διδάξῃ… Ἄς μὴν τὰ ἀγνοοῦμε…

Ὅταν λοιπὸν ξεκινᾶμε νὰ κάνουμε κάτι, ὁ,τιδήποτε, καὶ τὰ ἐμπόδια παρουσιάζονται διαρκῶς, τὸ ἕνα πίσω ἀπὸ τὸ ἄλλο, τότε κάτι ἔχουμε νὰ μάθουμε…
Καί, πολὺ πιθανόν, μᾶλλον πρέπει νὰ ἐπανεξετάσουμε τὶς ἐπιλογές μας…

Εκτίμησε αυτά που έχεις και θα αποκτήσεις περισσότερα από αυτά που θέλεις

Στην πολύχρονη θητεία μου ως συμβούλου κατά του στρες, η πιο διαδεδομένη και αρνητική νοητική στάση που έχω συναντήσει στους πελάτες μου είναι ότι εστιάζουν την προσοχή τους σε όσα δεν έχουν παρά σε όσα έχουν. Εμείς οι άνθρωποι δεν δίνουμε σημασία σε αυτά τα οποία έχουμε. Συνεχίζουμε να διευρύνουμε τη λίστα των επιθυμιών μας, γεγονός που εγγυάται ότι θα παραμείνουμε ανικανοποίητοι. Το μέρος του μυαλού μας που υποστηρίζει ότι «μόλις ικανοποιηθεί αυτή μου η επιθυμία, θα είμαι ευτυχισμένος» είναι αυτό που επαναλαμβάνει τα ίδια κάθε φορά που γεννιέται μια καινούρια επιθυμία.

Ένας φίλος μου μετακόμισε πριν από λίγο καιρό στο καινούριο του σπίτι. Όταν τον είδα, λίγο καιρό αργότερα, συζητούσε για το επόμενο σπίτι του, που θα ήταν ακόμη μεγαλύτερο! Και δεν είναι ο μοναδικός. Οι περισσότεροι από εμάς κάνουμε το ίδιο πράγμα. Θέλουμε ετούτο ή εκείνο. Αν δεν αποκτήσουμε αυτό που θέλουμε, αρχίζουμε να σκεφτόμαστε όλα εκείνα που δεν έχουμε, και έτσι νιώθουμε πάντα ανικανοποίητοι. Αν πάλι αποκτήσουμε αυτό που θέλουμε, απλώς επαναλαμβάνουμε τον ίδιο τρόπο σκέψης με καινούριες επιθυμίες. Έτσι, ανεξαρτήτως του αν αποκτάμε ό,τι επιθυμούμε, εμείς συνεχίζουμε να νιώθουμε δυστυχισμένοι.

Δεν μπορούμε να βρούμε την ευτυχία όταν εφευρίσκουμε συνεχώς καινούριες επιθυμίες. Ευτυχώς, όμως, υπάρχει ένας τρόπος για να είμαστε ευτυχισμένοι: να αλλάξουμε τον προσανατολισμό της σκέψης μας από αυτά που θέλουμε σε αυτά που ήδη έχουμε. Αντί να εύχεστε ο σύντροφός σας να ήταν διαφορετικός, σκεφτείτε τα προτερήματά του. Αντί να παραπονιέστε για το μισθό σας, νιώστε ευγνωμοσύνη που έχετε δουλειά. Αντί να εύχεστε να μπορούσατε να κάνετε διακοπές στη Χαβάη, συλλογιστείτε πόσο πολύ διασκεδάσατε στο σπίτι σας. Ο κατάλογος είναι ανεξάντλητος!

Έρευνα με ελληνική υπογραφή: Πότε η χημειοθεραπεία επιδεινώνει τον καρκίνο!

Η χημειοθεραπεία ασφαλώς μπορεί να συρρικνώσει άμεσα τους όγκους. Είναι δυνατό όμως στη συνέχεια να επιδεινώσει τον καρκίνο, εξαπλώνοντας τις μεταστάσεις του στο σώμα του ασθενούς.

Επιστήμονες στις ΗΠΑ, με επικεφαλής έναν Έλληνα, έδειξαν με ποιούς βιολογικούς μηχανισμούς μπορεί η χημειοθεραπεία να γυρίσει «μπούμερανγκ» στην περίπτωση του καρκίνου του μαστού.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Γιώργο Καραγιάννη του Κολλεγίου Ιατρικής Άλμπερτ Αϊνστάιν στο Μπρονξ της Νέας Υόρκης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό "Science Translational Medicine", μελέτησαν σε 20 ασθενείς και σε πειραματόζωα την επίπτωση της χημειοθεραπείας στο λεγόμενο «μικροπεριβάλλον του όγκου της μετάστασης» (γνωστό και ως ΤΜΕΜ).

Οι γιατροί μπορούν να προβλέψουν αν οι καρκίνοι θα γίνουν επιθετικοί και μεταστατικοί, μελετώντας το ΤΜΕΜ. Η νέα μελέτη, στην οποία αξιολογήθηκαν δύο διαφορετικά ευρέως χρησιμοποιούμενα σχήματα χημειοθεραπειών (με παξιτακλέλη και ένα συνδυασμό δοξορουμπικίνης-κυκλοφωσφαμίδης), έδειξε ότι η χημειοθεραπεία όντως μπορεί να αυξήσει τις περιοχές ΤΜΕΜ και τα καρκινικά κύτταρα, τόσο στην κυκλοφορία του αίματος όσο και στους πνεύμονες.

Ο ΚΛΕΟΜΕΝΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΕΛΛΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ Η ΕΞΟΡΙΑ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΝΟΣ ΕΣΤΕΜΜΕΝΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ

...Σε δυσχερή θέση ο Κλεομένης το έτος 222, εστράφη προς βοήθεια στον Πτολεμαίο, ο οποίος όμως φοβούμενος τις επαναστατικές ιδέες του Σπαρτιάτου βασιλέως, υπεσχέθη βοήθεια μόνο με την συμφωνία ότι προηγουμένως θα του στείλει ο Κλεομένης ως ομήρους τη μητέρα του Κρατησίκλεια και τα παιδιά του. Η γενναία γυναίκα ωστόσο, όταν άκουσε την απαίτηση του μονάρχου της Αιγύπτου, ενεψύχωσε η ίδια τον υιό της και επεβιβάσθη υπερηφάνως στο αιγυπτιακό πλοίο που ανέμενε στο Ταίναρο, σίγουρη ότι προσέφερε έτσι τον εαυτό της για την σωτηρία της Σπάρτης. Συγκινητική περιγραφή κάνει ο Πλούταρχος, ενώ ο νεώτερος ποιητής μας Καβάφης της έχει αφιερώσει ένα γνωστό ποίημά του: 

Εν Σπάρτηι  

Δεν ήξερεν ο βασιλεύς Κλεομένης, δεν τολμούσε- 
δεν ήξερε έναν τέτοιον λόγο πώς να πει 
προς την μητέρα του: ότι απαιτούσε ο Πτολεμαίος 
για εγγύησιν της συμφωνίας των ν' αποσταλεί κι αυτή 
εις Αίγυπτον και να φυλάττεται• 
λίαν ταπεινωτικόν, ανοίκειον πράγμα. 
Κι όλο ήρχονταν για να μιλήσει• κι όλο δίσταζε. 
Κι όλο άρχιζε να λέγει• κι όλο σταματούσε. 
Μα η υπέροχη γυναίκα τον κατάλαβε 
(είχεν ακούσει κιόλα κάτι διαδόσεις σχετικές), 
και τον ενθάρρυνε να εξηγηθεί. 
Και γέλασε• κ' είπε βεβαίως πιαίνει. 
Και μάλιστα χαίρονταν που μπορούσε νάναι 
στο γήρας της οφέλιμη στην Σπάρτη ακόμη. 
Όσο για την ταπείνωσι - μα αδιαφορούσε. 
Το φρόνημα της Σπάρτης ασφαλώς δεν ήταν ικανός 
να νοιώσει ένας Λαγίδης χθεσινός• 
όθεν κ' η απαίτησίς του δεν μπορούσε 
πραγματικώς να ταπεινώσει Δέσποιναν 
Επιφανή ως αυτήν• Σπαρτιάτου βασιλέως μητέρα. 

(Κωνσταντίνος Π. Καβάφης)  

Το θέρος του ιδίου έτους, ο βασιλεύς των Μακεδόνων Αντίγονος Δώσων και ο στρατηγός των Αχαιών Φιλοποίμην, επικεφαλής 30.000 ανδρών με ανάμεσά τους Αγριάνες, Βοιωτούς, Ηπειρώτες, Ακαρνάνες, Ιλλυριούς, ακόμη και Γαλάτες, εβάδισαν από το Άργος, εναντίον της Σπάρτης και, προς αντιμετώπισή τους, ο Κλεομένης κατέλαβε τα στενά της Σελλασίας επικεφαλής περίπου 10.000 ανδρών τους οποίους παρέταξε στους εκεί δύο λόφους Εύαν και Όλυμπο. Για να μπορέσει να παρατάξει αυτό τον σημαντικό αριθμό ανδρών απέναντι στη μεγάλη στρατιά των εισβολέων, εξ ανάγκης πλέον, αρκετοί από τους άνδρες του ήσαν μισθοφόροι (μόνον 6.000 αναφέρονται οι τακτικοί Λακεδαιμόνιοι οπλίτες και ιππείς). 

Η μάχη που ακολούθησε, υπήρξε σκληρή και φονική. Συμφώνως προς μία εκδοχή, ο αδελφός του Κλεομένους βασιλεύς Ευκλείδας, ηγούμενος του ενός κέρατος του σπαρτιατικού στρατού που κατείχε τον λόφο Εύαν, επέτρεψε ανοήτως στους εχθρούς του ν’ αναρριχηθούν έως την κορυφή του λόφου προτού τους κτυπήσει, με αποτέλεσμα να κατασφαγούν οι περικυκλωμένοι άνδρες του και ο ίδιος να αιχμαλωτισθεί. Παρά τον ηρωϊκό αγώνα του Κλεομένους, και το δικό του κέρας ηττήθη κατά κράτος μετά την απόπειρά του να βοηθήσει τους αποκλεισμένους άνδρες του στον απέναντι λόφο, εγκαταλείποντας  την οχυρά θέση του και επιτιθέμενος κατά του κυρίως όγκου της εχθρικής παρατάξεως, ενάντια στη Μακεδονική Φάλαγγα. 

Εκεί, ενώ συνεπλέκοντο οι Σπαρτιάτες  αγρίως, και σε αρκετές περιπτώσεις νικηφόρα με την φοβερή Μακεδονική Φάλαγγα, την οποία είχαν υποχρεώσει να υποχωρήσει γύρω στα πέντε στάδια, εδέχθησαν την ταυτόχρονη πλάγια σαρωτική επίθεση του πολυαρίθμου, άνω των 1.200 ανδρών, ιππικού των εισβολέων και των νικητών του λόφου Εύα στα νώτα τους, διέλυσαν τις γραμμές τους και κατεσφάγησαν. Ο Φύλαρχος πάντως, σε μία εντελώς διαφορετική εκδοχή, απέδωσε την ήττα της Σελλασίας σε προδοσία κατά του Κλεομένους. Συμφώνως προς αυτή την εκδοχή, ο Αντίγονος είχε δωροδοκήσει τον αρχηγό των ανιχνευτών του σπαρτιατικού στρατού, κάποιον Δαμοκλή ή Δαμοτέλη («ΤΟΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΚΡΥΠΤΕΙΑΣ ΤΕΤΑΓΜΕΝΟΝ»), που είχε δώσει λανθασμένες πληροφορίες στους δύο βασιλείς για τις πραγματικές θέσεις και αριθμούς των εχθρών, και ο Ευκλείδας περιεκυκλώθη πολύ αργότερα, ενώ ήδη δηλαδή ο Κλεομένης συνεκρούετο με τον κύριο όγκο των Μακεδόνων. 

Ο ΥΠΕΡ ΠΟΛΕΜΟΥ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΑΡΧΙΔΑΜΟΥ ΥΙΟΥ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΤΗΣ ΣΠΑΡΤΗΣ ΑΓΗΣΙΛΑΟΥ Β' ΩΣ ΤΟ ΕΣΧΑΤΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

ΑΡΧΙΔΑΜΟΣ: ΓΝΩΡΙΖΩ ΠΟΛΛΟΥΣ ΠΟΥ ΑΠΕΚΤΗΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΥΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΧΑΣΑΝ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ. ΟΙ ΔΥΟ ΑΥΤΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΚΑΤΑ ΑΠΟΛΥΤΟ ΤΡΟΠΟ ΟΥΤΕ ΚΑΚΟ ΟΥΤΕ ΚΑΛΟ. ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΜΑΣΤΕ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΙΣ, ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΑΛΟΓΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ. ΟΣΟΙ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΟΥΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ, Η ΜΟΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΔΙΑΦΥΛΑΣΣΕΙ ΤΑ ΚΕΚΤΗΜΕΝΑ ΤΟΥΣ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ. ΑΝΤΙΘΕΤΑ, ΟΣΟΙ ΑΤΥΧΟΥΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΙΔΕΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ, ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΤΑΡΑΧΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΝΕΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΟΚΥΨΟΥΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ ΣΕ ΤΑΧΥΤΕΡΗ ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥΣ. ΦΟΒΑΜΑΙ ΜΗΠΩΣ ΕΜΕΙΣ ΦΑΝΟΥΜΕ ΠΩΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΑ. ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΖΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΝ ΤΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΠΙΒΑΛΛΟΝΤΑΙ, ΘΕΩΡΩΝΤΑΣ ΠΩΣ ΔΕΝ ΑΠΕΧΟΥΝ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΟΝΤΑΙ ΤΗ ΣΥΝΔΙΑΛΛΑΓΗ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΟΤΑΝ ΝΙΚΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥΣ ΤΟΥΣ Ή ΟΤΑΝ ΕΞΙΣΩΝΟΥΝ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΩΝ ΕΧΘΡΩΝ. ΕΤΣΙ, ΟΙ ΟΡΟΙ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΑΝΑΛΟΓΟΙ ΜΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ.