Ποιος σου είπε ότι το να μένεις μόνος είναι τόσο τρομερό;

Η μοναχικότητα είναι η ίδια μας η φύση, απλώς δεν το έχουμε αντιληφθεί. Και επειδή δεν το αντιλαμβανόμαστε, μένουμε ξένοι με τον ίδιο μας τον εαυτό. Έτσι, αντί να βλέπουμε την ομορφιά, την ευλογία, τη σιωπή και την ειρήνη της μοναχικότητάς μας, την αντιμετωπίζουμε σαν μοναξιά. Η μοναξιά είναι παρεξηγημένη μοναχικότητα. Από τη στιγμή που θεωρήσεις τη μοναχικότητα σαν μοναξιά, αλλάζει όλο το πλαίσιο.
Η μοναχικότητα είναι όμορφη, μεγαλειώδης και θετική. Η μοναξιά είναι φτωχή, μίζερη, αρνητική, σκοτεινή, καταθλιπτική, αρνητική.
Όλοι το βάζουν στα πόδια και τρέχουν μακριά από τη μοναξιά. Μοιάζει σαν πληγή και πονάει. Για να ξεφύγεις απ’ αυτήν, ο μόνος τρόπος είναι να βρίσκεσαι μέσα στο πλήθος, να είσαι μέρος της κοινωνίας, να έχεις φίλους. Μέσα στο πλήθος, προσπαθείς να ξεχάσεις τη μοναξιά σου.
Κανένας όμως δεν έχει καταφέρει να την ξεχάσει. Προσπαθείς να ξεχάσεις αυτό που είναι μέσα στη φύση σου, να το αγνοήσεις, μα δεν μπορείς. Παρουσιάζεται συνεχώς μπροστά σου!
Οι άνθρωποι φοβούνται τόσο πολύ να μείνουν μόνοι με τον εαυτό τους, που κάνουν ένα σωρό ανόητα πράγματα, όπως το να παίζουν χαρτιά ή σκάκι μόνοι τους, να βλέπουν τηλεόραση ή να γίνονται εργασιομανείς.
Ποιος σου είπε ότι το να μένεις μόνος είναι τόσο τρομερό;
Εκείνοι που γνωρίζουν τη μοναχικότητα λένε ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο, πιο ειρηνικό, πιο χαρούμενο από το να μένεις μόνος σου. Εσύ όμως ακούς το πλήθος.
Οι άνθρωποι που έχουν μπερδέψει τη μοναχικότητα με τη μοναξιά είναι η πλειοψηφία, οπότε ποιος ασχολείται με τον Ζαρατούστρα ή με τον Βούδα;
Αυτοί είναι μεμονωμένα άτομα, οπότε μπορεί να κάνουν λάθος, αλλά εκατομμύρια άνθρωποι δεν μπορεί να κάνουν λάθος. Και εκατομμύρια άνθρωποι συμφωνούν ότι το να μένεις μόνος σου είναι η χειρότερη εμπειρία της ζωής, ότι είναι κόλαση.

Δύσκολο Πάσχα: Ο Ερντογάν θα «χτυπήσει» την Ελλάδα είτε χάσει... είτε κερδίσει το δημοψήφισμα! (βίντεο)

Πλησιάζει το κρίσιμο δημοψήφισμα στη Τουρκία το οποίο διεξάγεται στις 16 Απριλίου...

που όλως τυχαίως είναι και η μέρα που πέφτει και το Πάσχα της Ορθοδοξίας μας.
Τη προηγούμενη περίοδο είδαμε πολλά. Ο Ερντογάν προκειμένου να συσπειρώσει τους οπαδούς του και να υφαρπάξει την εξουσία για πάντα, κύρηξε «πόλεμο» με την Ελλάδα, με επεισόδια στο Αιγαίο, πράκτορες σε Θράκη και νησιά και προκλητικές δηλώσεις, ώστε να φανεί ο ηγετικός του ρόλος και το εθνικιστικό του προφίλ στο εσωτερικό της χώρας.

Το ερώτημα είναι αν όλα αυτά είναι απλά ο προάγγελος ενός πιο θερμού επεισοδίου που έρχεται τις Αγιες Μέρες στη χώρα, για να κλιμακώσει την επίθεση στην Ελλάδα, και να σιγουρευτεί για τη νίκη υπερ του ναι. Ως που μπορεί να φτάσει; Θα φανεί. Το σίγουρο είναι πως ο Ελληνικός Στρατός είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε πρόκληση.

Πακιστάν: Οι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου κέρδισαν νομική μάχη για την ταυτότητά τους

Απρίλιος 4, 2017. 20:37

Ισλαμαμπάντ. 

Πακιστανικό δικαστήριο διέταξε τις αρχές να καταμετρήσουν ξεχωριστά, κατά τη διάρκεια της απογραφής του πληθυσμού, την κοινότητα που θεωρείται ότι είναι απόγονοι των πολεμιστών και εισβολέων του ξακουστού Έλληνα, Μεγάλου Αλεξάνδρου, γράφει, σήμερα, το αλβανικό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων (ata.gov.al)

Οι Καλάς (Kalash ή Kalasha) είναι μια κοινότητα 4.000 κατοίκων που ζούν στις ορεινές περιοχές κοντά στα σύνορα με το Αφγανιστάν, διατηρούν τα πολιτιστικά και θρησκευτικά ήθη και διαχωρίζονται από τους εντόπιους μουσουλμάνους.

Το Πακιστάν, το οποίο κατέχει την έκτη θέση στον κόσμο σε αριθμό πληθυσμού, διοργανώνεται και πάλι μετά από 20 χρόνια απογραφή η οποία  έπρεπε να είχε γίνει το 2008, αλλά ματαιώθηκε λόγω βίαιων γεγονότων στη χώρα.

Χθες βράδυ ονειρεύτηκα έναν κόσμο...

Bustler

Χθες το βράδυ μου συνέβη κάτι πολύ περίεργο. Αλλά και μαγικό συνάμα...
Έκλεισα τα μάτια μου κι ονειρεύτηκα πως ήμουν σ' έναν τόπο παραμυθένιο. Έναν τόπο μακριά, πολύ μακριά από δω...
Ονειρεύτηκα πως είχα πάρει πάλι το σακίδιο μου στην πλάτη και ήμουν, λέει, σ' έναν κόσμο γεμάτο χρώματα. Κόκκινο, πράσινο, λευκό, μαύρο, ροζ, μοβ... Λες και είχαν σύναξη τα χρώματα του ουρανίου τόξου, ένα πράμα...

Στον κόσμο αυτόν οι νότες της μουσικής σ' έπαιρναν από το χέρι και σε ταξίδευαν ψηλά, πολύ ψηλά στον ουρανό. Εκεί που οι ψυχές των ανθρώπων πετάνε αγκαλιά με τα συναισθήματα τους εξερευνώντας κάθε κρυφή και φανερή γωνιά της φαντασίας...
Εδώ μπορούσες ν' αγγίξεις τα σύννεφα, να πιάσεις κουβέντα μαζί τους και να ξαπλώσεις πάνω στη μεταξένια ράχη τους δίχως να φοβάσαι μη πέσεις...

Στον κόσμο αυτόν το γρασίδι είχε το πιο όμορφο πράσινο χρώμα κι ο ουρανός το πιο γλυκό γαλάζιο. Δεν άκουγες κόρνες και φασαρία, ούτε καυγάδες, μονάχα τα πουλιά τραγουδούσαν πάνω σε νότες τόσο μελωδικές που σε μάγευαν.
Εδώ δε σκοτείνιαζε ποτέ. Κι ακόμα κι όταν νύχτωνε, το φως των μυριάδων αστεριών που στόλιζαν το βαθύ μπλε φόρεμα της νύχτας παιχνίδιζε σα μωρό παιδί με τις γρίλιες  των παντζουριών και έδινε πνοή σε κάθε τι που άγγιζε...

Στον κόσμο αυτόν είδα τον γιο μου να πηγαίνει σ' ένα σχολείο που δε στριμώχνουν την ψυχή του σε καλούπια. Σ' ένα σχολείο που μοναδικό του βιβλίο ήταν η φαντασία. Και που τα παιδιά στις κασετίνες τους αντί για μολύβι είχαν ένα μαγικό κλειδί που ξεκλείδωσε την ευτυχία και μια γόμα που έσβησε το δάκρυ.
Και που κανένα από τα παιδιά δε φοβόταν να πετάξει. Και που αν, παρ' ελπίδα, βρισκόταν κάποιο που φοβόταν να πετάξει, του 'πιανε το χέρι η δασκάλα και του μάθαινε ν' ανοίγει τα φτερά του...

Νομοτελειακή τυχαιότητα

Τυχαίο; Εξαρτάται πως ορίζει κανείς την έννοια του τυχαίου. 

Κάποιος θα έλεγε ότι είναι αυτές οι συμπτώσεις που αναθεωρώντας τες από απόσταση, απορείς, μα ήταν τυχαίο ή τελικά ήταν για να γίνει; 

Ή μήπως είμαι εγώ που έδωσα νόημα –θετικό ή αρνητικό– σ' ένα τυχαίο γεγονός;

Ίσως όλα αυτά μαζί τελικά. Στραγγίζεις το μυαλό σου, πονάνε τα μάτια σου από τη σκέψη φτιάχνοντας υποθετικά σενάρια γεμισμένα με ”αν ” και ”μήπως (δεν) έπρεπε”, σφίγγεται η καρδιά σου μόνο με αυτόν τον συλλογισμό αλλά δυστυχώς όσο και να δουλεύουν στο φουλ τα γρανάζια της σκέψης, είναι μάταιο.


Εδώ θα γίνω λίγο αριστοτελική σε μια προσπάθεια να τεκμηριώσω την πρόταση που προηγήθηκε.

Γιατί είναι δηλαδή μάταιο να σε εισάγεις σε τέτοια, σχεδόν μαζοχιστική, διαδικασία; 

Αφενός διότι ο κάθε ζωντανός οργανισμός έχει ένα δυναμικό, κάθε άνθρωπος γεννιέται με τα δικά του προγνωστικά… Και κάθε οργανισμός διέπεται από μια τελεολογική φυσιολογία.

 Έμφυτες δυνατότητες οι οποίες αν αξιοποιηθούν στο έπακρο οδηγούν τον εκάστοτε οργανισμό στην αυτοπραγμάτωση, στην εύρεση ενός απόλυτα προσωπικού νοήματος ύπαρξης, λειτουργίας και κατ’ επέκταση ευτυχίας.


Εδώ κάπου λοιπόν μπαίνει ο νομοτελειακός χαρακτήρας των πραγμάτων και των πλασμάτων. 

Γίνεσαι αυτό που είσαι. 

Ακόμα και αν κάπου στην πορεία ξεχαστείς και προσκολλήσεις κάπου παραπάνω από το υποτιθέμενο, αργά ή γρήγορα, θα συνεχίσεις προς αυτό που ουσιαστικά είσαι…

Πώς όμως συνδέεται ο όρος της τυχαιότητας με όλα τα παραπάνω; 

Συνδέεται αλλά όχι μόνος του. 

Νομίζω η τύχη πλάθεται και η τύχη είναι a posteriori όρος. 

Το τι είναι τύχη ή ατυχία προσδιορίζεται με άλλα λόγια εκ των υστέρων. 

Υπάρχουν κάποιες ευστοχότατες παροιμίες εξ Ανατολής οι οποίες αποδίδουν με γλαφυρό τρόπο την εκ των υστέρων θεώρηση της τύχης. Διότι τύχη είναι απλώς ένα γεγονός που εμείς στο τέλος της διαδρομής αξιολογήσαμε ως θετικό ή μη. Και πάλι αυτό σε συνάρτηση με τους τριγύρω παράγοντες της ζωής. 

Πως όμως η τύχη πλάθεται;

6 Αρχαίες Συνταγές που Γιατρεύουν το Μυαλό και το Σώμα

Το σώμα και το μυαλό πρέπει να συνεργάζονται αρμονικά, για να εξασφαλίσουμε την βέλτιστη υγεία του οργανισμού. Πολλές αρχαίες θεραπείες στόχευαν προς αυτή την κατεύθυνση και είχαν ως σκοπό την εξισορρόπηση των επιπέδων ενέργειας του σώματος και τη ρύθμιση του pH του οργανισμού. Τέτοια γιατροσόφια χάριζαν ευεξία και ενδυνάμωση στον οργανισμό.

Σήμερα ξέρουμε ότι πολλά προβλήματα υγείας σχετίζονται με τα υψηλά επίπεδα οξύτητας στο σώμα. Η οξύτητα προκαλεί φλεγμονή, η οποία με τ σειρά της ωθεί τα επίπεδα της κορτιζόλης να αυξάνονται, με αποτέλεσμα την εμφάνιση μιας πληθώρας παθήσεων και ασθενειών. Για να βελτιώσουμε την υγεία μας, είναι σημαντικό να αλκαλοποιούμε το σώμα μας όσο το δυνατόν περισσότερο, κάτι το οποίο μπορεί να γίνει με τις ακόλουθες φυσικές θεραπείες.

Εδώ είναι 6 θεραπείες που μπορούν να θεραπεύσουν το σώμα και το μυαλό

1. Προσθέστε κάρδαμο στον καφέ σας

Ο καφές είναι το καθημερινό ρόφημα με το οποίο οι περισσότεροι από μας ξεκινούν τη μέρα τους. Η δυσάρεστη πτυχή του είναι ότι ρίχνει το pH και αυξάνει την οξύτητα του οργανισμού, πράγμα που μπορεί να βλάψει το σώμα μας, αν πίνουμε πάρα πολύ.

Για να αναιρέσετε αυτά τα επιβλαβή αποτελέσματα, προσθέσετε μισό κουταλάκι του γλυκού σκόνη κάρδαμου σε κάθε φλιτζάνι καφέ που ετοιμάζετε. Αν θέλετε να αλκαλοποιήσετε περαιτέρω το σώμα σας, φροντίστε να πίνετε άφθονο νερό, αν πίνετε τον καφέ τα πρωινά. Αυτό δε θα κρατήσει την οξύτητα στα φυσιολογικά επίπεδα μόνο, αλλά παράλληλα θα σας  ενυδατώσει.

2. Καταναλώστε αλκαλικές τροφές

Όπως έχουμε αναφέρει και άλλες φορές μια διατροφή πλούσια σε αλκαλικές τροφές θα κάνει θαύματα. Θα αυξήσει τις πνευματικές σας επιδόσεις και της σωματικές σας αντοχές. Το φυσιολογικό επίπεδο pH του σώματος είναι μεταξύ 7,30 και 7,45, οπότε οι τροφές που ταιριάζουν σε αυτή την κλίμακα θα μας κάνουν να νιώσουμε καλύτερα.

Τρόφιμα όπως τα ωμά φρούτα, τα λαχανικά, οι ξηροί καρποί, οι σπόροι και οι αμυλούχες τροφές είναι πιο κατάλληλα για το ανθρώπινο σώμα. Απ’ την άλλη, η κατανάλωση κρέατος, τα γαλακτοκομικά, τα επεξεργασμένα τρόφιμα, η επεξεργασμένη ζάχαρη, και το αλκοόλ ρίχνουν το επίπεδο του pH του σώματός και το καθιστούν ευπαθές σε σοβαρές ασθένειες. Επίσης, το pH του νερού που πίνετε είναι σημαντικό Προσπαθήστε να πίνετε μη-φθοριωμένο, και ιονισμένο νερό.

Ο ατιμωτικός ο θάνατος για τις άπιστες δούλες του Οδυσσέα

Στο τέλος της μνηστηροφονίας, ο Οδυσσέας αποφασίζει να τιμωρήσει σκληρά και τους ανθρώπους του παλατιού, που συνεργάστηκαν, συμμάχησαν, πήγαν με τους μνηστήρες.
Ύστερα από διαταγή του προς τον Τηλέμαχο και τους δυο βοσκούς του, Εύμαιο και Φιλοίτιο, οι 12 απιστες δούλες πρώτα θα πρέπει να καθαρίσουν το παλάτι από τα αίματα, ώστε ίχνος από την εκτέλεση, για στο πάτωμα, για στο τραπέζι, στο μάτι να μη φθάνει:

Κι έκραξε εκείνος τον Τηλέμαχο, το θείο χοιροβοσκό του
και το βουκόλο, κι ανεμάρπαστα κινούσε λόγια ομπρός τους:
"Νεκρούς να κουβαλάτε αρχίσετε, κι οι δούλες να συντράμουν
οι ίδιες μετά τα παγκαλόμορφα θρονιά και τα τραπέζια
με το νερό και τα χιλιότρυπα σφουγγάρια να παστρέψουν".
................................................................................

Απόφαση για τη θανατική ποινή

Θάνατο με το σπαθί προστάζει ο Οδυσσέας για τις δούλες που αψηφώντας την αφέντρα τους, την ταπεινή Πηνελόπη, αποφάσισαν χαρές μόνο να νιώθουνε στα άρπαγα τα χέρια των μνηστήρων:

Μνηστηροφονία

Χαρά Νάστου

Ο αρχηγός των μνηστήρων, ο Αντίνοος, είναι ο πρώτος που έπεσε νεκρός από βολή του Οδυσσέα.
O Λαερτιάδης το υποσχέθηκε. Κανείς τους δεν θα σωθεί..
Έφτασε η ώρα της πλερωμής για τ’ ανομήματά τους.
Η ύβρη τους είναι πια υπόθεση της Τίσης, της Νέμεσης, ήτοι της Θείας Δίκης.
Ο Οδυσσέας γίνεται ο φυσικός αυτουργός, ο αποφασιστικός εκτελεστής αυτής της υπόθεσης της Δικαιοσύνης.
Η ρίζα του κακού θα ξεριζωθεί:

Κι είπε ο Οδυσσέας ο πολυμήχανος ταυροκοιτάζοντάς τους:
«Σκυλιά, που ελέγατε στο σπίτι μου πως δε γυρίζω πίσω
πια από την Τροία, γι΄ αυτό μου τρώγατε το βιος στο αρχοντικό μου,
και στανικώς με τις γυναίκες μου πλαγιάζατε τις σκλάβες,
κι ακόμα ζώντας μου το ταίρι μου γυρεύατε σε γάμο,
και μήτε τους θεούς φοβόσαστε που ζουν στα ουράνια πλάτη,
μηδέ κι ανθρώπου οργή, πως θα ΄ρχουνταν να γδικιωθεί μια μέρα!
Μα τώρα πια πιαστήκατε όλοι σας στου χαλασμού τα δίχτυα!»

Μετά τη μνηστηροφονία

Η πρώτη που βλέπει τους μνηστήρες νεκρούς, τον Οδυσσέα ανάμεσά τους άγριο λιοντάρι να στέκεται λουσμένο μες στο αίμα, είναι η πιστή, του παλατιού η βάγια, η Ευρύκλεια, τροφός του Οδυσέα:

ΗΦΑΙΣΤΟΣ

Φίλες και φίλοι,

Για τον Ήφαιστο, τον άσχημο και κουτσό, τον παραγνωρισμένο και αποδιωγμένο από την ίδια του τη μητέρα θεό, ο λόγος σήμερα και για μια σειρά αναρτήσεων.
Γιός του Δία και της Ήρας, ήταν παντρεμένος με την Αφροδίτη(Οδύσσεια) ή με την Αγλαϊα, τη μικρότερη από τις τρείς Χάριτες(Ησίοδος).
Θεός της μεταλλουργίας, μιας δύσκολης τέχνης που εφαρμόζεται δίπλα στη φωτιά και τους κινδύνους της, αποκαλείται από τον Όμηρο χαλκέας και παρουσιάζεται να φιλοτεχνεί με τον χρυσό, το ασήμι και τον χαλκό, όχι μόνο γυναικεία στολίδια, αλλά και σκήπτρα, θώρακες, θρόνους, κρατήρες, αμφορείς κλπ
Τα χρυσά και τα ασημένια σκυλιά που φρουρούσαν τις πύλες του παλατιού του Αλκίνοου στην χώρα των Φαιάκων ήταν δικό του δημιούργημα.
Είχε την ικανότητα να κατασκευάζει τρίποδες με χρυσές ρόδες που κυλούσαν μόνοι τους στα συμπόσια των θεών- ρομποτάκια της εποχής- και επέστρεφαν στο τέλος στο δικό του παλάτι.
Είχε φτιάξει επίσης δύο ομοιώματα γυναικών από ατόφιο χρυσάφι με ικανότητα ομιλίας και ύπαρξη εγκεφάλου(σκέψης) για τη δική του βοήθεια- να τον κρατούν όταν περπατούσε, μιας και τα δικά του πόδια είχαν καταστραφεί με την πτώση από τον Όλυμπο.
Και, βέβαια, όταν η Θέτις τον παρακαλεί να φτιάξει την πανοπλία του γιού της Αχιλλέα, δεν αρνείται- το κάνει βάζοντας όλη του την τέχνη, γιατί ποτέ δεν λησμόνησε ότι εκείνη (η Θέτις) τον γλύτωσε κατά την πτώση του από τον Όλυμπο.
Το όνομά του δηλώνει μετωνυμικά τη φωτιά και το πόσο ταυτισμένος ήταν ο θεός με το στοιχείο αυτό για τους Έλληνες το δείχνει η περιγραφή του αγώνα του με τον ποταμό Σκάμανδρο στην ραψωδία Φ της Ιλιάδας.
Ο Ήφαιστος ήταν με το μέρος των Ελλήνων. Όταν, λοιπόν, ο Αχιλλέας έσφαζε μέσα στα νερά του ποταμού Σκάμανδρου τους Τρώες, ο ποταμός χύμηξε να τον πνίξει. Ο Ήφαιστος τότε μπήκε μπροστά και με τις φωτιές του προκάλεσε πυρκαγιές και έκαψε τις όχθες του ποταμού που ήταν γεμάτες δένδρα, τα ψάρια που κυκλοφορούσαν στα νερά του, εξαπλώνοντάς την και σ’ ολόκληρη την πεδιάδα. Τα νερά του ποταμού έβραζαν κι ο Σκάμανδρος αναγκάστηκε να οπισθοχωρήσει, να αποδεχτεί την ανωτερότητα του Ήφαιστου και να δηλώσει ότι στο μέλλον δεν θα ανακατευόταν στον πόλεμο- ούτε κι αν ο Αχιλλέας έδιωχνε όλους τους Τρώες από τον τόπο τους.

Στα κείμενα της Ιλιάδας διαβάζουμε ότι το εργαστήρι του ήταν στον Όλυμπο, αλλά πλήθος άλλων μαρτυριών το τοποθετούν στο νησί της Λήμνου. Θεωρείται, δε βέβαιο, ότι ο Έλληνας Ήφαιστος και κάτοικος της Λήμνου κρύβει έναν προελληνικό θεό του νησιού και γενικότερα της βορειοδυτικής Μικράς Ασίας.
Αυτός ο θεός συνδεόταν με τις ηφαιστιογενείς φωτιές που ξεπηδούσαν από το όρος Μόσυχλος της Λήμνου και πιστευόταν ότι ήταν φωτιές από το υπόγειο εργαστήριο του θεού.
Ο Ήφαιστος ως χαλκουργός έγινε προστάτης των χαλκουργών που δούλευαν το μέταλλο πάνω από δυνατή φωτιά.
Αιώνες αργότερα, η παράδοση τοποθετεί το εργαστήριο του θεού στις νήσους Λιπάρες, βόρεια της Σικελίας.

Λένε ότι όταν ονειρεύεσαι κάποιον σε σκέφτεται

Όταν ήμουν μικρός η μητέρα μου μου είχε πει ότι τα όνειρα είναι ο καθρέπτης της ψυχής μας, ότι μέσα στα όνειρά μας αποκαλύπτονται φόβοι ενδόμυχοι και βαθιά κρυμμένοι. Γι’ αυτό, άλλωστε, αρκετοί άνθρωποι προσπαθούν να αποβάλλουν τα όνειρά τους. Διότι τους βασανίζουν οι σκέψεις που προξενούνται από αυτά κι οι εικόνες που μένουν αναλλοίωτες στο μυαλό τους μετά από κάθε όνειρο.

Πολλά έχουν ειπωθεί για τα όνειρα. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι πλέον η ερμηνεία τους αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της παράδοσής μας. Ωστόσο είναι αναπόφευκτα αδύνατον να εντοπίσουμε πού τελειώνει η πραγματικότητα κι αρχίζει ο μύθος. Ίσως έχουμε την ανάγκη να πιστέψουμε αυτά που θέλουμε να ακούσουμε. Άλλωστε οι άνθρωποι πάντοτε προσπαθούν να ερμηνεύσουν οτιδήποτε δε γνωρίζουν.

Μέσα σε όλους αυτούς τους μύθους -ή τις αλήθειες- λέγεται ότι όταν ονειρεύεσαι κάποιον σε σκέφτεται. Παρήγορη σκέψη για όσους έχουν ανάγκη να βασιστούν σε ένα άτομο, ωστόσο η θύμησή του στα όνειρά μας σημαίνει ότι θα επιφέρει τη δική μας εισβολή στις σκέψεις του; Αν έχουμε την ανάγκη να είμαστε στις σκέψεις κάποιου ενδεχομένως να μην είναι απαραίτητο να τον ονειρευτούμε για να το κατορθώσουμε.

Η μοιρολατρική προσέγγιση που -όπως ίσως μας έμαθαν- ακολουθούμε δεν είναι πιθανόν να μεταβάλει τα γεγονότα αν εμείς δεν το κάνουμε. Τα όνειρα θα μείνουν όνειρα. Κατασκευάσματα της φαντασίας -και κατ’ επέκταση του μυαλού μας- τα οποία γίνονται θηρία μπροστά στις ανεκπλήρωτες επιθυμίες. Μάθαμε, ουσιαστικά, στα όνειρά μας να προσαρμόζονται στις εκάστοτε ανάγκες και στα ελλείμματά μας.

Ψευδόμαστε ασύστολα -στον εαυτό μας κατ’ αρχάς- θεωρώντας ότι η κατοχή της θέσης που πιστεύουμε ότι μας αρμόζει στο μυαλό του εκάστοτε ατόμου θα επέλθει μέσω των δικών μας ονείρων. Η ίδια η πραγματικότητα έρχεται συχνά να μας διαψεύσει. Αλλά αυτή δεν έχει θέση στα πλάνα μας. Δε μας συμφέρει να πιστέψουμε τις πραγματικές ενδείξεις και προτιμούμε να χτίζουμε το παραμύθι μας -όπως εμείς το θέλουμε.

Ακολούθησε τη φύση σου και θα θεραπευθείς

Γράφει η Ελένη Φραγγελάκη

Ξυπνάς κάθε πρωί μουτρωμένος και βαριέσαι να πας στη δουλειά σου, βαρυγκωμάς, σέρνεσαι στη μέρα, πίνεις το καφέ σου αγχωμένα και στο πόδι. Έτσι λοιπόν ξεκινάς ακόμα μία εφιαλτική μέρα, όπως ακριβώς ήταν και οι προηγούμενες. Έρχεται το βράδυ, δεν σε χωράει το σπίτι, ψάχνεις παρέα, να βγεις σε κάποιο μαγαζί ώστε να ξεχάσεις την ανυπαρξία σου,να ξεχάσεις ποιος είσαι μέσα στο πλήθος, να απαρνηθεις τους θαμμένους πόθους σου, να απαλλαχτείς απ αυτό το ανεξήγητο βάρος που νιώθεις… Το βάρος των χαμένων ονείρων… Του χαμένου εαυτού

Ή ψυχή σου σαπίζει, σου φωνάζει»δεν ανήκω εδώ,ελευθέρωσε με, μη με φυλακίζεις άλλο σε μία ζωή αβίωτη, μάταιη, μίζερη «και εσύ κάνεις πως δεν την ακούς.

Ακόμα όμως και αν το παραδεχτείς πως την ακούς δεν σου έμαθε κανένας το τρόπο να τη βοηθήσεις. ΓΙΑΤΙ;

Μην δίνεις σε κανέναν την ευκαιρία να σε κάνει δυστυχισμένο..

Ποτέ μη θυσιάζετε τον εαυτό σας για κάποιον που δεν αναγνωρίζει την αξία σας. Αν κάποιος δεν μπορεί να δει πόσο σημαντικοί είστε, σας αγνοεί, σας εγκαταλείπει ή δεν σας σέβεται, μην τον ικετεύετε να σας προσέξει ή να σας αγαπήσει επειδή δεν θα είναι ποτέ πραγματική ή ειλικρινής η αγάπη του για σας.

Μην μπείτε ποτέ στον πειρασμό να γευτείτε το δηλητηριασμένο μήλο της αδιάφορης αγάπης γιατί θα σας κάνει να υποφέρετε.

Αν ζητάτε πάρα πολλά, είναι επειδή γνωρίζετε τι θέλετε και πόσο σημαντικά είναι αυτά για σας. Εσείς πρέπει να είστε οι πρώτοι που θα αξιολογήσετε τις σκέψεις, τις επιθυμίες, τις απόψεις και τη συμπεριφορά σας.

Θα πρέπει να αποφεύγουμε τους ανθρώπους που απειλούν τη συναισθηματική μας ισορροπία.

Θυμηθείτε τις ενδόμυχες επιθυμίες σας, ακούστε και αγαπήστε τον εαυτό σας επειδή εσείς είστε οι μοναδικοί που μπορείτε να βοηθήσετε τον εαυτό σας να ξεφύγει από τις ψεύτικες αγάπες.

Ποτέ δεν πρέπει να ικετεύετε για αγάπη

Αν ικετεύετε για αγάπη, σημαίνει ότι ζητάτε κάτι που δεν υπάρχει πουθενά εκτός από το μυαλό σας. Το μοναδικό πράγμα που μπορεί να σας προσφέρει η ικεσία είναι η έλλειψη αυτοσεβασμού· εμπόδιο για τη συναισθηματική σας ανάπτυξη και πόνο που οδηγεί στην έλλειψη της αξιοπρέπειάς σας.

Όταν αγαπάμε κάποιον, φυσικά και θέλουμε να τον νοιαζόμαστε και να μην βιώσουμε ποτέ την ερωτική απογοήτευση. Τα συναισθηματικά αντανακλαστικά, μας κάνουν να θέλουμε να αγαπηθούμε, προωθώντας αισθήματα και συναισθήματα αρμονίας, ειλικρίνειας και αγάπης.

Αν δεν αντιμετωπίσετε την ψεύτικη αγάπη, θα καταλήξετε να πιστεύετε ότι σας κάνει να αισθάνεστε όμορφα. Θα πιστεύετε ότι δεν αξίζετε την προσοχή ή τη στοργή κάποιου και τελικά θα πείσετε τον εαυτό σας ότι οι μονόπλευρες σχέσεις δεν είναι και τόσο άσχημες.

Είναι απλό: το άτομο που σας αξίζει, είναι εκείνο που θα σας πλησιάσει από μόνο του, θα σας εκτιμήσει και θα αφιερώσει το χρόνο και τις σκέψεις του για σας.

20 πεποιθήσεις που θα αφήσεις πίσω σου σε λίγα χρόνια

Ο καθένας μας λέει μια ιστορία για τον εαυτό του μέσα στο κεφάλι του. Κάθε μέρα. Ολη την ώρα.
Αυτή τη στιγμή, λες μια ιστορία.
 
Και αυτή η ιστορία είναι απλά ένα μείγμα από τις πεποιήσεις μας, που μας έχουν κάνει αυτό που τελικά είμαστε σήμερα και που βάζουν τα θεμέλια για κάθε πράξη που κάνουμε ή δεν κάνουμε στη ζωή.  Επί της ουσίας, σε αυτό το θεμέλιο στηρίζουμε τον εαυτό μας κάθε μέρα.
 
Η αλήθεια είναι ότι κάποια στιγμή όλα δείχνουν να λειτουργούν τέλεια και η ζωή να είναι μια χαρά. Μεγαλώνοντας, ίσως κάποια στιγμή εκεί στα 30…ή στα 40…ή στα 50…η ζωή σε ξυπνά απότομα με μια απρόσμενη πραγματικότητα – κάποιοι την ονομάζουν “χαστούκι” – που σου δείχνει κατάφορα ότι αυτή η έως τώρα “μια χαρά” ζωή σου δεν ταιριάζει καθόλου με την ιστορία που έχεις στο μυαλό σου. Και αυτό πονάει. Πονάει πολύ. Κι εσύ αγωνίζεσαι να ξεπεράσεις τον πόνο επιστρέφοντας στην ιστορία που είχες φτιάξει. Και αφού πονέσεις κι άλλο, κι άλλο, από πολλές διαφορετικές πραγματικότητες (“χαστούκια”), συνειδητοποιείς ότι η ιστορία που έλεγες τόσα χρόνια στον εαυτό σου είναι η κύρια πηγή του πόνου σου, επειδή οι πεποιθήσεις που τη στήριζαν είναι εντελώς και απελπιστικά λάθος.
 
Δεν είναι εύκολο, αλλά πρέπει να το αποδεχτείς. Θα καθίσεις με τον εαυτό σου και θα μάθεις να αντιμετωπίζεις την πραγματικότητα όπως ακριβώς είναι, με τα πολλά μαζεμένα λάθη της. Αυτό που πίστευες ως αλήθεια θα αποδειχθεί ψευδαίσθηση, ένα σαθρό θεμέλιο που δεν μπορεί να στηρίξει πια καμία μέρα σου κι εσύ θα καταλάβεις ότι η ιστορία σου ήταν απλά μια ιστορία.
Και αυτό θα είναι το ξυπνητήρι σου για μια νέα ζωή.
Και παρά το γεγονός ότι θα πονάει στην αρχή…θα φέρει κάτι εξαιρετικά όμορφο και θετικό στο πέρασμα του χρόνου.
 
Όσο περνάει ο καιρός, η συνειδητότητα θα γίνει σταδιακά το νέο θεμέλιο της ζωής σου. Και η ιστορία σου θα ξαναγραφτεί με πολύ δυνατές αλήθειες.
 
Στην εβδομαδιαία έμπνευση, μοιράζομαι μαζί σου 20 τέτοιες πεποιθήσεις που θα αφήσεις κάποια στιγμή οριστικά πίσω σου και θα είσαι καλά με αυτό. 10 από αυτές τις παρουσιάζω σήμερα και 10 την επόμενη Δευτέρα.
 
1 | Η πεποίθηση αξίζει να περιμένεις έως αύριο.
Γνωρίζουμε ότι η ζωή είναι σύντομη, ότι το μόνο σίγουρο είναι ο θάνατος και όμως αυτός είναι πάντα σοκαριστικός όταν έρχεται. Είναι σαν να περπατάς αφηρημένος σε μία σκάλα και να πέφτεις, ενώ περίμενες ότι θα υπήρχε ένα ακόμη σκαλί, αλλά τελικά όχι. Έτσι χάνεις την ισορροπία σου. Απότομα το μυαλό σου έρχεται στο “τώρα” και κόσμος γύρω σου είναι πιο πραγματικός από πραγματικός. Να λέμε αλήθειες…κάποια μέρα δεν θα υπάρχει αύριο. Κι αυτό είναι από μόνο του αρκετό για να σεβαστείς τη ζωή σου. Πριν από λίγες μέρες, ένα φίλος έχασε τη γυναίκα του μετά από μήνες πόνου. Όταν ειδωθήκαμε αυτό που μου είπε είναι “ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έχασα το χρόνο μου μη αποδεχόμενος αυτό που συμβαίνει, αντί να εκτιμώ αυτό που έχω κάθε μέρα να ζήσω. Αν λυπάμαι για κάτι, πιο πολύ, είναι που τόσο συχνά στη ζωή μου πίστευα στο αύριο”.  Εγώ έμαθα κάτι από αυτό που είπε.

Το πρόβλημα της Ελλάδας και η λύση

Υπάρχει η εσφαλμένη εντύπωση πως η Ελλάδα σέρνεται τους τελευταίους μήνες εξαιτίας της αξιολόγησης που δεν κλείνει.

Η Ελλάδα δεν σέρνεται τους τελευταίους μήνες.

Η Ελλάδα σέρνεται από την ημέρα που ψηφίστηκε το πρώτο Μνημόνιο.

Από την στιγμή που ψηφίστηκε το πρώτο Μνημόνιο, η πορεία της χώρας ήταν προδιαγεγραμμένη.

Το μόνο που θα μπορούσε να την αλλάξει θα ήταν μια μαζική και ακομμάτιστη αντίδραση των Ελλήνων, με την ταυτόχρονη παραπομπή στην Δικαιοσύνη των υπεύθυνων για την χρεοκοπία της χώρας.

Αυτό δεν συνέβη.

Οι Έλληνες ψήφισαν τα κόμματα που στρέφονταν κατά του Μνημονίου -αρχικά την Νέα Δημοκρατία το 2012 και στη συνέχεια τον ΣΥΡΙΖΑ το 2015- και είδαν αυτά τα κόμματα να παίρνουν την κυβέρνηση και αν ψηφίζουν Μνημόνια.

Κάπως έτσι, οι εκλογές στην Ελλάδα έγιναν ανέκδοτο, ενώ η ανατροπή του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος -χωρίς καμία αντίδραση από τους πολίτες, τους πολιτικούς και τα κόμματα- ήταν η ταφόπλακα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας στην Ελλάδα.

Η Ελλάδα θα σέρνεται για πάντα.

Ο λόγος είναι ότι υπάρχει μια σημαντική παρανόηση.

Οι Έλληνες έχουν την εντύπωση πως ορίζουν την τύχη της χώρας τους και των ζωών τους -τα κόμματα, η Βουλή και οι εκλογές διαιωνίζουν αυτή την εσφαλμένη εντύπωση-, ενώ η Ελλάδα είναι ένα προτεκτοράτο.

Πάντα η Ελλάδα ήταν προτεκτοράτο αλλά τώρα πια είναι και επίσημα.

Υπάρχει τρόπος να πάει η Ελλάδα καλύτερα.

Μην επιτρέπετε σε τίποτα να σας πάρει τη γαλήνη σας.

Είστε μια εικόνα του Θεού. Θα έπρεπε να συμπεριφέρεστε σαν θεοί. 

Τι συμβαίνει όμως? 

Το πρώτο πράγμα που κάνετε το πρωί είναι να εκνευρίζεστε και να παραπονιέστε: «Ο καφές μου είναι κρύος!». 

Τι πειράζει? Γιατί να ενοχλείστε από τέτοια πράγματα? 

Να έχετε εκείνη την αταραξία του νου μέσω της οποίας να είστε απόλυτα ήρεμοι, απαλλαγμένοι από τον θυμό. 

Αυτό είναι που θέλετε. 

Εγκλωβισμός πέους: Πώς γίνεται να “κολλήσετε” στο σεξ – Τι να κάνετε

Ο εγκλωβισμός πέους (επιστημονικός όρος: Penis Captivus) είναι μια σπάνια πάθηση που εμφανίζεται κατά τη σεξουαλική επαφή.

Ο εγκλωβισμός πέους συμβαίνει όταν οι μυς του κόλπου της γυναίκας συστέλλονται (σφίγγουν) υπερβολικά γύρω από το πέος, καθιστώντας αδύνατο για τον άνδρα να το βγάλει έξω από τον κόλπο. Έτσι το ζευγάρι μένει “κολλημένο”.

Ο εγκλωβισμός πέους είναι πολύ πιο συχνός στα ζώα και ειδικά στους σκύλους. Στους ανθρώπους είναι πολύ σπάνιο να συμβεί.

Πώς συμβαίνει ο εγκλωβισμός πέους;

Η στύση στο πέος επιτυγχάνεται επειδή γεμίζει με αίμα και ως εκ τούτου σκληραίνει, ώστε να καταστεί εφικτή η διείσδυση. Όταν μια γυναίκα έχει οργασμό, οι πυελικοί μυς συσπώνται. Μερικές φορές, αυτές οι συσπάσεις κάνουν τα τοιχώματα του κόλπου να “κλείσουν” γύρω από το πέος του άντρα, γεγονός που καθιστά δύσκολο για εκείνον να αποσύρει το εν στύση πέος από τον κόλπο.

Τι να κάνετε αν σας συμβεί

Η ένωση του Δία και της Αλκμήνης και η γέννηση του Ηρακλή (στους πρώτους 56 στίχους της Ασπίδας)

Η εκδοχή της γέννησης του Ηρακλή που ακολουθεί αποτελεί τους πρώτους 56 εναρκτήριους στίχους της ψευδο-ησιόδειας Ασπίδας του Ηρακλή. Το τμήμα αυτό αποσπάστηκε από τον Γυναικών κατάλογο, ένα άλλο ποίημα που αποδιδόταν στην αρχαιότητα στον Ησίοδο, και προσκολλήθηκε στην αρχή της Ασπίδας. Οι διαφορές στη γλώσσα και το ύφος με το υπόλοιπο ποίημα είναι πολλές και εγγυώνται την διαφορετική προέλευσή του:

^[1]...ή σαν αυτήν που πίσω της παλάτι αφήνοντας, τη γη την πατρική

ήρθε στη Θήβα^[2] με τον πολεμικό τον Αμφιτρύωνα,

η Αλκμήνη, κόρη του Ηλεκτρύωνα που ξεσηκώνει το στρατό για μάχη.^[3]

Ήταν αυτή ξεχωριστή στην ομορφιά και το παράστημα

στων γυναικών το γένος μέσα. Καμιά τους δεν την έφτανε στο νου

απ’ όσες γεννηθήκανε από θνητές που με θνητούς πλαγιάσαν.

Απ’ το κεφάλι της, από τα κυανά της μάτια

έπνεε σαν της πολύχρυσης της Αφροδίτης γλύκα.

Μα κι έτσι,^[4] μες την καρδιά τον άντρα της τιμούσε,

όσο ποτέ τον άντρα της δεν τίμησε καμιά γυναίκα.^[5]

Κι όμως, εκείνος το γενναίο πατέρα της τον σκότωσε νικώντας τον με βία,^[6]

για κάποια βόδια θυμωμένος. Κι άφησε αυτός την πατρική του γη

και πήγε ικέτης στους ασπιδοφόρους^[7] τους Καδμείους, στη Θήβα^[8].

Σπίτι είχε εκεί μαζί με τη σεβάσμια γυναίκα του,

μα δίχως έρωτα μαζί της ποθητό να κάνει. Τι δεν του έπρεπε

στην κλίνη ν’ ανεβεί της κόρης του Ηλεκτρύωνα^[9] με τους ωραίους τους αστράγαλους,

προτού να εκδικηθεί το θάνατο των αδερφών της, που ’χαν καρδιά γενναία,

και με φωτιά ολέθρια τις κώμες κατακάψει

των Ταφίων^[10] και Τηλεβόων^[11] ηρώων.^[12]

Δεν πειράζει, εσύ να είσαι καλά.

Δεν πειράζει, εσύ να είσαι καλά. Μία φράση ελευθερίας, μία φράση αποδοχής, μία φράση ευλογημένη. Αυτή η φράση απαλλάσσει αυτόματα τον συνάνθρωπό μας από μονοπάτια που επέλεξε να περπατήσει, τα οποία έχουν να κάνουν με την μεταξύ μας σχέση.

Κάθε άνθρωπος μέσα σε μία σχέση του είτε φιλική, είτε συντροφική, είτε οποιαδήποτε σχέση, ενδέχεται να κάνει λάθη, να αθετήσει τον λόγο του, να οδηγηθεί να πει ψέματα, να μας στεναχωρήσει και άλλα διάφορα. Είτε όλα αυτά τα κάνει ηθελημένα, είτε άθελά του, είναι πολύ σπουδαίο και όμορφο να ξέρει ότι έχει πάντα κατανόηση και αποδοχή.

Η κατανόηση και η αποδοχή είναι δύο δρόμοι αγάπης. Δύο δρόμοι γεμάτοι από αγκαλιά και στοργή. Οι οποίοι μας θυμίζουν το ανθρώπινο στοιχείο που έχει ο καθένας μας και πως ο καθένας μας έχει πιθανότητες να κάνει και λάθη. Που όμως εμείς είμαστε εύκολοι στο να κρίνουμε, στο να κατηγορήσουμε, στο να κρεμάσουμε τους ανθρώπους μας στον τοίχο για κάθε τους λάθος.

Κι όμως η φράση «δεν πειράζει, εσύ να είσαι καλά» είναι μία αγκαλιά κατανόησης την οποία για να μπορέσουμε να την καταλάβουμε θα την αρχίσουμε από τους εαυτούς μας. Αντί να στήνουμε κι εμάς σε έναν τοίχο και να μας «λιθοβολούμε» για κάθε μας λάθος ή παράπτωμα, μπορούμε να αρχίσουμε να αναγνωρίζουμε το δεν πειράζει.