Ομιλία της Όλγας Γκουνή,Προγεννητική Ψυχοθεραπεύτρια
Δηλαδή αυτό που έγινε τότε είναι αυτό που ακόμα ζω! Θεέ μου, τι λέω! Δεν το πιστεύω αυτό που λέω!»
Τα λόγια αυτά ειπωμένα με την τεράστια φόρτιση της ανακάλυψης του τώρα καταλαβαίνω γιατί μου συμβαίνει αυτό που μου συμβαίνει είναι λόγια που συχνά γεμίζουν την ατμόσφαιρα όταν δουλεύω μ΄ έναν άνθρωπο. Ανεξάρτητα από την ηλικία του, το φύλο του, την κατάσταση της υγείας του και τον λόγο που τον έφερε κοντά μου, η αποκάλυψη αυτή εκφρασμένη με λόγια, βλέμμα, κίνηση ή σιωπή δεν παύει να με συνεπαίρνει.
Ολόκληρο το φάσμα της γέννησης από την σύλληψη μέχρι την μητρότητα, αγγίζει το πιο βαθύ επίπεδο της ανθρώπινης ψυχής τόσο συναισθηματικά, πολιτιστικά και πνευματικά όσο και βιολογικά.
Η ενδομήτρια ζωή, η γέννα και οι πρώτες στιγμές της ζωής του ανθρώπου είναι από τις πιο γόνιμες περιοχές όπου μπορούμε να ανακαλύψουμε την αιτιολογία μιας μεγάλης ποικιλίας ψυχολογικών και σωματικών προβλημάτων. Και επιπλέον, ανάλογα με τον τρόπο που βιώσαμε την αγάπη και την φροντίδα κατά την ενδομήτρια ζωή με τον ίδιο τρόπο αγαπάμε και φροντίζουμε τον εαυτό μας όταν μεγαλώνουμε. Γιατί η μήτρα της μητέρας είναι το πρώτο οικολογικό περιβάλλον στο οποίο ο άνθρωπος βρίσκει τον εαυτό του και το πρώτο σχολείο μέσα στο οποίο μαθαίνει πώς να συνυπάρχει μ’ αυτό.
Στην διάρκεια αυτής της εμπειρίας του ταξιδιού μας προς την ζωή πολλά σημεία είναι σημεία σταθμός για την εξέλιξή μας. Και το ταξίδι αυτό αρχίζει από πολύ βαθιά, ίσως στην αρχή της δημιουργίας. Λες και η ζωή δεν έχει άλλη δουλειά παρά να ετοιμάζει την επόμενη μορφή ζωής.
Αλλά ας αρχίσουμε την διαδρομή από τη στιγμή που
Το ωάριο αφήνει την ωοθήκη