Στο κέντρο του ηλιακού μας συστήματος, ο Ήλιος, είναι η συνεχής δύναμη που κρατά σε τροχιά τους πλανήτες, παρέχοντας στη Γη την απαραίτητη για τη ζωή αναλογία φωτός και θερμότητας. Κι ενώ έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε απλώς την ανατολή και τη δύση του, ο ίδιος ο ήλιος είναι απίστευτα δυναμικός.
Ως τέτοιος περνάει από φάσεις και αλλαγές. Με τον καιρό, οι αλλαγές αυτές έχουν γίνει προβλέψιμες. Τον τελευταίο καιρό λοιπόν περνάει μια λιγότερο ενεργή φάση, που ονομάζεται ηλιακό ελάχιστο.
Ο ήλιος, κάθε 11 χρόνια περνάει από ενεργειακές κορυφώσεις της δραστηριότητάς του, οι οποίες με τη σειρά τους ακολουθούνται από χαμηλά σημεία.
Στις κορυφώσεις, ο ήλιος εμφανίζει περισσότερες ηλιακές κηλίδες και ηλιακές εκλάμψεις.
Κατά τη διάρκεια ενός ηλιακού ελάχιστου, ο ήλιος είναι πολύ πιο ήσυχος, γεγονός που σημαίνει λιγότερες κηλίδες και ενέργεια.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες της NASA, o ήλιος περνάει ένα «Μεγάλο Ηλιακό Ελάχιστο».
Σύμφωνα με τους επιστήμονες της NASA, o ήλιος περνάει ένα «Μεγάλο Ηλιακό Ελάχιστο».
Η τελευταία φορά που είχε συμβεί αυτό ήταν μεταξύ 1650 και 1715, κατά τη διάρκεια αυτού που είναι γνωστό ως Μικρή Εποχή των Παγετώνων στο βόρειο ημισφαίριο όταν, σύμφωνα με τη NASA, ο συνδυασμός της χαμηλής ηλιακής δραστηριότητας και της ψύξης από τα ηφαιστειακά αερολύματα, οδήγησαν σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες».
