H μοντέρνα ανατροφή των παιδιών δυσχεραίνει τη συναισθηματική τους ανάπτυξη

Ας δούμε μερικά ιδιόμορφα (και ενοχλητικά) γεγονότα για την κοινωνία μας:

• Τα παιδιά είναι περισσότερο υπέρβαρα από κάθε άλλη φορά στην ιστορία.
• Παίζουν περισσότερα βιντεοπαιχνίδια και βλέπουν περισσότερη τηλεόραση από ποτέ.
• Βρίσκονται σε υπερδιέγερση από τα αναψυκτικά και τα κινούμενα σχέδια και, στη συνέχεια, τα γεμίζουμε με φάρμακα, όταν δεν μπορούν να εστιάσουν τη προσοχή τους μέσα στη τάξη.
• Οι γονείς παίρνουν διαζύγιο σε υψηλότερο ποσοστό από οποιαδήποτε άλλη στιγμή στην ιστορία, γεγονός το οποίο επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την αίσθηση της αξίας ενός παιδιού και την προσωπική ανάπτυξη.

Και για να μην ξεχάσουμε, υπάρχει μια ολόκληρη σειρά από ψευδείς γονεϊκές και πολιτισμικές πεποιθήσεις που έχουν αποδειχθεί να προκαλούν πνευματικά και συναισθηματικά προβλήματα υγείας στα παιδιά:

«Απερίσκεπτες πρακτικές και πεποιθήσεις έχουν γίνει κοινότοπες στον πολιτισμό μας, όπως η χρήση παρασκευασμάτων για βρέφη, η απομόνωση των βρεφών στα δωμάτιά τους ή η πεποίθηση ότι η πολύ γρήγορη ανταπόκριση στο κλάμα ενός μωρού θα ‘το κακομάθει’», λέει η Ντάρσια Ναρβάεζ, καθηγήτρια ψυχολογίας στο Notre Dame αναφερόμενη σε μια πρόσφατη μελέτη.

• Πόσο βαθιά πάνε οι επιπτώσεις της κακής ανατροφής;

ΝΟΥΣ - ΑΝΤΑΧΚΑΡΑΝΑ, (το τετραπλό εσωτερικό όργανο)

ΝΟΥΣ - ΑΝΤΑΧΚΑΡΑΝΑ, (το τετραπλό εσωτερικό όργανο)

 Αν και ο νους είναι ένα ενιαίο όργανο, έχει διάφορες λειτουργείες και επίπεδα. Στην ανατολική παράδοση ονομάζουν το νου στο σύνολο του με το όνομα Ανταχκαράνα - το τετραπλό εσωτερικό όργανο, γιατί ο νους ή Ανταχαράνα έχει τέσσερις πολύ διακριτές απόψεις.. 

Οι τέσσερις απόψεις του Ανταχκαράνα ( ή του Νου με την γενική του έννοια) είναι: 

1. Μάνας-Manas (νους), 

2. Μπούντι-Buddhi ( Ευφυία, Διάνοια), 

3. Αχάμκαρα-Ahamkara (Εγώ, η ψευδαισθησιακή ταυτότητα), 

4. Τσίττα-Chitta (Υποσυνείδητο, Μνήμη, γενικό πεδίο του νου). 

Κάθε μία από τις παραπάνω απόψεις έχει συγκεκριμένες δυνατότητες και λειτουργίες και η λειτουργία τους επηρεάζεται άμεσα από την γκούνα που κυριαρχεί σε αυτά.Η φυσική κατάσταση του νου είναι να λειτουργεί με το σάττβα. Το ράτζας και το τάμας είναι σαν τοξίνες για το νου (εδώ χρησιμοποιώ τη λέξη νου για όλα τα επίπεδα το νου)

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ σαν Ανοιχτή Διαδικασία Αντίληψης δεν έχει ιδιότητες. Ούτε ταυτίζεται με το περιεχόμενό της, την Ενότητα, το Υποκείμενο, το Αντικείμενο, Καταστάσεις, Εμπειρίες ή Δραστηριότητες. Μάλιστα, αυτή η διαδικασία αντίληψης, μονάχα όταν είναι άμεση, ανόθευτη σύλληψη αυτού που συμβαίνει, είναι αντικειμενική και συλλαμβάνει την Πραγματικότητα. Όταν η αντίληψη γίνεται επεξεργασία ή συμβολική απεικόνιση ή επηρεάζεται με οποιονδήποτε τρόπο, τότε δεν αντανακλά την Πραγματικότητα αλλά μια “κατασκευασμένη” πλασματική πραγματικότητα.

Η Συνείδηση Αποτελεί το Απόλυτο Υπόβαθρο κάθε αντίληψης, κάθε εμπειρίας. Όταν η Συνείδηση αυτοπεριορίζεται σε ένα κέντρο αντίληψης (σε ένα υποκείμενο) διαχωρίζεται από το Όλον και βιώνει την δυαδικότητα του υποκειμένου που έχει απέναντι το αντικειμενικό. Το Ον (τα όντα, οι άνθρωποι) με απόλυτα δική του ευθύνη αυτοπεριορίζεται σε ένα αντιληπτικό (υπαρξιακό, νοητικό, ψυχικό, ψυχοβιολογικό) κέντρο κι εισέρχεται στον κόσμο της δυαδικότητας που είναι κατασκευασμένος και πλασματικός.

Αυτή η δραστηριότητα είναι μια απομονωτική διαδικασία κι η απομόνωση είναι τόσο πιο μεγάλη όσο ισχυρότερο είναι το εγωιστικό κέντρο. Στην πραγματικότητα, το ον, όταν εισέρχεται σε αυτή την κατάσταση, τρόπο ζωής, εισέρχεται σε ένα προσωπικό κόσμο, στον δικό του προσωπικό λαβύρινθο, ύπαρξης, σκέψης, ζωής. Μονάχα αυτός ο ίδιος μπορεί να κατανοήσει τι συμβαίνει και μονάχα αυτός ο ίδιος μπορεί να απελευθερωθεί από τους περιορισμούς κι αυταπάτες και να ξαναβρεί μέσα του (μέσα στην ίδια του την φύση) την Ελευθερία, την Απεραντοσύνη της Ύπαρξης, το Άχρονο, το Πραγματικό.

Θα είστε βέβαιοι για την ακεραιότητά σας όταν θα αισθάνεστε καλά, όταν θα νιώθετε ευτυχισμένοι

Για να ανακτήσει κανείς την ακεραιότητά του, πρέπει να χρησιμοποιεί άμεμπτα το λόγο του. 

Απωλέσαμε την ακεραιότητά μας την πρώτη φορά που δεν κρατήσαμε μια υπόσχεση, την πρώτη φορά που κινηθήκαμε εναντίον του ίδιου του εαυτού μας.

 Η προδοσία από τον ίδιο μας τον εαυτό, είναι που διασπά την ακεραιότητά μας.

 Ακόμη και έννοιες όπως ομορφιά ή ασχήμια, είναι, στην πραγματικότητα, συμφωνίες που ελέγχουν την κοινωνία κι αργότερα ελέγχουν τον ατομικό νου.

 Επενδύουμε τη δύναμή μας σ’ αυτές τις συμφωνίες, γινόμαστε σκλάβοι τους – έπειτα, άλλοι άνθρωποι χρησιμοποιούν τις αξίες αυτές για να μας χειριστούν.

Πρέπει να εμπιστευτείτε τον εαυτό σας. 

Δεν μπορείτε να πηγαίνετε σε κάποιον και να ρωτάτε, «Είναι σωστό αυτό που κάνω; Είναι λάθος αυτό που κάνω;»

Το αστείο της υπόθεσης..ένας κόσμος για όντα άλογα..

Το αστείο της υπόθεσης, είναι ότι δεν πιστεύουμε απολύτως τίποτα ως αλήθεια, αλλά η αλήθεια παραμένει ένα ανεκπλήρωτο όνειρο στο νου μας, ακόμη και αυτή η πραγματικότητα την οποία ζούμε δεν ξέρουμε καλά καλά αν υπάρχουμε στ'αλήθεια, συνέχεια είμαστε απασχολημένοι με κάτι, ο νους μας δεν σταματά ποτέ να σκέφτεται, συνήθως τα πιο χαζά πράγματα, διότι αυτά έχει ανάγκη, και πως γίνεται πάντα να σκέφτεται αυτό που του λείπει, και όχι αυτά που έχει.

Για να μας λείπουν όμως τα πάντα σημαίνει ότι δεν είμαστε ολοκληρωμένοι ως νους και σώμα, διότι πάσχουν και τα δύο, και ότι πάσχει είναι ελλιπής, διότι έχει ανάγκες, επιθυμίες, πάθη συνεχώς, με συνέπεια να βρίσκουν τρόπους να μας κάνουν πάντα χάλια την ψυχολογία. 

Από το τίποτα μέχρι την αθανασία, από το πιο μικρό ως το πιο μεγάλο, όλα μας λείπουν, με αποκορύφωμα τον υποσυνείδητο φόβο μας για τα πάντα, που λες και τον φύτεψε κάποιος επάνω μας.

Και ο φόβος κυριεύει τα πάντα, ακόμη και την ζωή μας, διότι ενόσω ζούμε, στην ουσία δεν ζούμε ελεύθεροι με δική μας επιλογή, αλλά επιλέγει ο φόβος για το τι θα ζήσουμε και θα νοήσουμε ως ζωή.

ΠΑΛΑΜΗΔΗΣ...Η ΣΚΕΥΩΡΙΑ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΗΔΗ

Από τους τρείς γιούς που απέκτησε ο Ναύπλιος απ’ την Κλυμένη κόρη του βασιλιά της Κρήτης Κατρέα, ο Παλαμήδης είναι εκείνος που πραγματικά άφησε πίσω του χρυσές σελίδες στην Ελληνική Προϊστορία. Προικισμένος με νου μεγαλειώδη και μαθητεύσας όπως ήδη προαναφέραμε δίπλα στον σοφό Κένταυρο Χείρωνα, θεωρείται εφευρέτης πολλών πραγμάτων ξεκινώντας απ’ το σπουδαιότερο που έχει να κάνει με τα γράμματα της Αλφαβήτου. 

Τα γράμματα π, φ και χ ή το α, β, γ, δ, ε, ι, κ, λ, μ, ν, ο, π, ρ, σ, τ, υ. Μάλιστα ο Οδυσσέας χλευάζοντάς τον ( θα αναφέρουμε πιο κάτω τον λόγο αυτής της αντιπάθειας του ήρωα προς τον Παλαμήδη), του έλεγε να μην καυχάται που βρήκε το Υ, διότι αυτό το σχηματίζουν και οι Γέρανοι όταν πετάνε. Από αυτή τον σχολιασμό του Οδυσσέα ονομάζονται οι Γέρανοι « όρνεα του Παλαμήδους». ( Ωγυγίας Μέρος ΣΤ’, Βιβλ. Γ’ κεφ. Β’) .

 Από την ίδια πηγή διαβάζουμε πως ο Παλαμήδης έγινε και άριστος εποποιός και φιλόσοφος ευφυέστατος! Μάλιστα λέγεται πως άφησε πολλά ποιήματα τα οποία όμως εξαφάνισαν είτε ο Αγαμέμνων( θα δούμε στην συνέχεια γιατί) είτε ακόμη και ο ίδιος  ο Όμηρος, «… και δια τούτον δεν αναφέρει λόγον περί αυτού, επειδή αν ανέφερε τον Παλαμήδη, δεν εδύνατο να πλάση την Οδύσσειαν…» (Ωγυγίας Μέρος ΣΤ’, Βιβλ. Γ’ κεφ. Β’).

Ακόμη ότι επινόησε τους αριθμούς, το στρατιωτικό σύνθημα, τις τάξεις των στρατιωτών και τις διαιρέσεις σε τάγματα και λόχους. Επίσης τους κύβους, για να περνούν την ώρα τους οι στρατιώτες κατά την διάρκεια της πολιορκίας, τους οποίους έπαιζε, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Αθανάσιος Σταγειρίτης ( Ωγυγίας Μέρος ΣΤ’, Βιβλ. Γ’ κεφ. Β’) , με τον Θερσίτη Αιτωλό, γιο του Άγριου και εγγονό του Πορθάονα και του Ευρύτου.

Ο Θερσίτης είναι κυρίως γνωστός ως ο μόνος, ίσως, καθαρά «αρνητικός» χαρακτήρας στον Τρωικό Πόλεμο. Μέσα στο στρατόπεδο των Ελλήνων ήταν παρασιτικό στοιχείο, ένας δειλός που μόνο έβριζε, φιλονικούσε και προκαλούσε συνεχώς με την αυθάδη συμπεριφορά του. Η κακή ψυχή του ίσως οφειλόταν και στην άσχημη εμφάνισή του: ήταν αλλήθωρος, κουτσός και στραβοπόδαρος, με ελάχιστα μαλλιά στο κεφάλι του. Υπάρχει μια τοιχογραφία του Πολυγνώτου στη «Λέσχη των Κνιδίων» στους Δελφούς όπου παριστάνει τον Θερσίτη γενειοφόρο, να παίζει κύβους (ζάρια) με τον Παλαμήδη, όπως μας πληροφορεί ο Παυσανίας (Φωκικά  κεφ.31, παρ. 1) : «…εἰ δὲ ἀπίδοις πάλιν ἐς τὸ ἄνω τῆς γραφῆς,ἔστιν ἐφεξῆς τῷ Ἀκταίωνι Αἴας ὁ ἐκ Σαλαμῖνος, καὶ Παλαμήδης τε καὶ Θερσίτης κύβοις χρώμενοι παιδιᾷ, τοῦ Παλαμήδους τῷ εὑρήματι…»

Ακόμη και στα «Κορινθιακά» του Παυσανία αναφέρεται η εφεύρεση των κύβων απ’ τον Παλαμήδη, συγκεκριμένα : «…πέραν δὲ τοῦ Νεμείου Διὸς Τύχης ἐστὶν ἐκ παλαιοτάτου ναός, εἰ δὴΠαλαμήδης κύβους εὑρὼν ἀνέθηκεν ἐς τοῦτον τὸν ναόν…» ( Παυσανίου Περιήγησις, Κορινθιακά, κεφ. 20 παρ. 2 )

Ο Παλαμήδης επίσης, είχε πολύ καλή γνώση της ιατρικής και της αστρονομίας. Για όλους αυτούς τους λόγους έχαιρε εκτιμήσεως και σεβασμού μεταξύ των Ελλήνων οι οποίοι τον ονόμαζαν Πάνσοφο. Και αυτή η ζήλεια, κατέτρωγε την καρδιά του Οδυσσέα. Με τον Οδυσσέα λοιπόν είχε αναπτυχθεί αυτή η αντιπαράθεση πριν ακόμη την εκστρατεία στο Ίλιον και αφορμή στάθηκε το ξεσκέπασμα του Οδυσσέα από τον Παλαμήδη όταν εκείνος μη θέλοντας να πάει στον πόλεμο αυτό παρίστανε τον τρελό.

ΕΡΜΗΣ Ο ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ ΚΑΙ Η ΘΕΙΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ…

Πάντα όσοι έκαναν λόγοι για την δημιουργία του κόσμου, έθεταν ως βάση την αρχή του χάους. Μέσα από αυτό και την ενυπάρχουσα δύναμη που δημιουργούσε την ροή της δημιουργίας, γεννήθηκε ο κόσμος. Ένας κόσμος του οποίου η φύση προσδιοριζόταν σε μία αρχή εμπεριέχουσα όλα τα στοιχεία του σύμπαντος κόσμου, αλλά και τις ιδιότητες που από αυτήν πηγάζουν.

Η Ορφική διδασκαλία περί της δημιουργίας προσδιόριζε το χάος, την γέννηση του Φάνη-Διονύσου και εν συνεχεία την ροή της συνεχούς και αδιάλειπτης δημιουργίας.

Ο Ποιμάνδρης, το πνεύμα που εμφανίσθηκε στον Ερμή τον Τρισμέγιστο και τον μύησε ως προς την φύση της Δημιουργίας, έκανε επίσης λόγο για τον ίδιο τρόπο βεβαίως πολύ πιο νωρίς πριν από τον Ορφέα, αλλά και πολύ περισσότερο πριν από την εβραϊκή μονοθεϊστική αντίληψη.

Ο Ερμής αναλήφθηκε στα Θεία Πεδία και είδε την δημιουργία με την όραση ενός Θεού, και όχι σαν κοινός άνθρωπος. Είδε τα ουράνια σώματα όχι σαν συμπαγείς μάζες αλλά σε νεφελώδη κατάσταση, όπως είναι στην μη ορατή από τον άνθρωπο πραγματικότητα. Και εδώ να επισημάνουμε ότι η επιστήμη αποδέχεται ότι οι όγκοι των πλανητών προέρχονται από την συμπύκνωση των μορίων της ύλης. Έτσι και ο Ερμής ο Τρισμέγιστος νοερά μεταφερόμενος στα Θεία Πεδία είδε καπνούς και πυρές να ξεπηδούν από την γη και άκουσε σε ενόραση τον θρήνο της εγκλωβισμένης στην ύλη, ζώσης δημιουργίας, που ανέβαινε από την κόλαση της γης προς τα Θεία Πεδία σαν ικεσία, σαν προσευχή. 

Ακόμη στα αστραποβολούντα από το ανέσπερο φως Θεία Πεδία, ο Τρισμέγιστος την σοφία Ερμής, είδε στο πλευρό εκείνου του πνεύματος που του είχε εμφανισθεί, ένα υπέροχης ομορφιάς, λαμπρότητας, πανώριο ον, το οποίο ο Ποιμάνδρης το σύστησε ως υιό του. Ο Ερμής είχε αντικρίσει από τα χρυσοφώτιστα εκείνα Θεία Πεδία, το Θείο μεγαλείο στην τρομακτική του ισχύ, και την πτώση του ανθρώπου στην τραγική του μορφή. Είδε το φως το ανέσπερο και την κόλαση της γης, εκεί που φέρεται να έχει κυλήσει η ψυχή της ανθρωπότητας, λόγω παραβάσεως… 

Να όμως πως ο ίδιος ο Ερμής ιστορεί την αποκάλυψη που του έγινε:

ΠΕΡΙ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ

ΠΕΡΙ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ

Καταρχήν όλοι ξεκινούν κάνοντας ένα μεγάλο λάθος για την δημιουργία του Θεού.
«το όλον», το πλήρες. Με την δύναμη της θελήσεως του ανέσυρε τον εαυτό του από την ανυπαρξία..ή ότι αυτός είναι ο μοναδικός κόσμος των επτά διαστάσεων που δημιούργησε. Αυτός μεταξύ των αντίθετων πόλων. Σαν να μας λένε δηλαδή ότι ο Πανάγαθος Θεός είναι ταυτόχρονα και το σκότος.

Το Όλον το πλήρες ο Θεός είναι Νους, η μάλλον όπως λέει ο Ερμής Τρισμέγιστος και τον Νου τον δημιούργησε ο Θεός.
Ο Νους Θεός λοιπόν, δεν βρισκόταν σε κατάσταση ανυπαρξίας στον Προϋπάρχων Αγέννητο κόσμο του, απεναντίας εκεί βρίσκεται ο απόλυτος Πανάγαθος κόσμος του, όπου θέλησε με τον Λόγο του να αντιγράψει αυτόν τον κόσμο και να γεννήσει την Ζωή ως Υπάρχων και αυτό συνέβη με τις ψυχές.
Οι ψυχές γεννήθηκαν από την ένωση του Νου με τον Λόγο και έγινε η Ζωή Υπάρχων από Προϋπάρχων που ήταν.
Αυτός ο κόσμος είναι από Ζωή και Φως.

Ο δικός μας κόσμος είναι η εικόνα του, αλλά γεννήθηκε από τα στοιχεία της ανυπαρξίας της ζωής που είναι η Ύλη, όπου βρισκόταν σε πλήρη ακινησία, η οποία διασπάστηκε με την κίνηση που έδωσε μέσω της τριβής, όπου γεννήθηκε η φωτιά η οποία διέσπασε από την ύλη τα νερά και την γη, και οι ατμοί που δημιουργήθηκαν από όλη αυτή την διαδικασία δημιούργησαν τον αέρα.

Γιατί φοβάσαι τις λέξεις κι όχι το χάος της σιωπής;

Περίεργα πλάσματα εμείς οι άνθρωποι. Έχουμε την ευτυχία στα χέρια μας και την αφήνουμε να ξεγλιστρήσει, ενώ εκείνη η καημένη παλεύει μόνη της να γαντζωθεί έστω και τελευταία στιγμή από τις άκρες των δαχτύλων μας.

Ερωτευόμαστε με πάθος και νιώθουμε τόσο άτρωτοι που πιστεύουμε πως τίποτα δεν μπορεί να μας αγγίξει. Είμαστε τόσο σίγουροι ότι το «για πάντα» εμείς θα το κάνουμε πράξη. Θα φοράμε τον έρωτα για πανοπλία και θα βγούμε αλώβητοι από τη μάχη· τις δυσκολίες που όλοι μας λένε ότι θα έρθουν. Δεν τους πιστεύουμε.

Εμείς είμαστε ένα. Ο καθένας κουβαλάει τον άλλον μέσα του. Οι σκέψεις μας, τα συναισθήματά μας και η χημεία μας έχουν ανακατευτεί τόσο καλά, που χάνεται η έννοια της κτητικότητας.  Όπως χάνεται και η έννοια του χρόνου. Ακούμε τα άλλα βαρετά ζευγάρια να μιλάνε για καθημερινότητα, συνήθειες, υποχρεώσεις και ρουτίνα κι απορούμε, αλλά ταυτόχρονα σκάμε κι ένα κρυφό χαμόγελο, γιατί εμείς δεν είμαστε σαν τους άλλους.

Κάθε μέρα έρχεται για να συμπληρώσει ακόμη ένα μικρό κομματάκι στο παζλ της ευτυχίας μας. Χτίζουμε μαζί τα όνειρά μας και κρατιόμαστε χέρι-χέρι όσο προχωράμε στο δρόμο για την πραγματοποίησή τους.

Κι αν κάποιος στην πορεία πέσει, σκύβουμε για να ανέβει αυτός και του σφίγγουμε το χέρι. Κι αν κάπου στην πορεία βρούμε σταυροδρόμι, μαζί αποφασίζουμε ποιον δρόμο θα διαλέξουμε. Δεν πειράζει αν τελικά αποδειχτεί πιο δύσκολος. Σημασία έχει ότι θα τον περπατάμε μαζί.

Και τα χρόνια περνάνε κι οι υποχρεώσεις πληθαίνουν κι η πραγματικότητα μοιάζει πλέον δύσκολη σε μας τους άτρωτους.

Διάσειση: Τα συμπτώματα που πρέπει ΟΛΟΙ να γνωρίζουν – Τι να κάνετε άμεσα

Ο όρος διάσειση περιγράφει έναν τραυματισμό στον εγκέφαλο που προκύπτει από χτύπημα στο κεφάλι.

Εξ ορισμού, μια διάσειση δεν είναι μια απειλητική για τη ζωή, αλλά μπορεί να προκαλέσει τόσο βραχυπρόθεσμα, όσο και μακροπρόθεσμα προβλήματα. Η διάσειση δεν πρέπει να συγχέεται με τραυματισμό που υπάρχει αιμορραγία κάτω από το κρανίο, ή στον εγκέφαλο.

• Σε μια ήπια διάσειση ο ασθενής μπορεί να μην εκδηλώσει απώλεια συνείδησης (αίσθημα ζάλης).
• Μια σοβαρή διάσειση μπορεί να περιλαμβάνει παρατεταμένη απώλεια των αισθήσεων με μια καθυστερημένη επιστροφή στο φυσιολογικό.

Συμπτώματα

Τα πιο κοινά σημάδια και συμπτώματα μιας διάσεισης είναι:

• Απώλεια συνείδησης μετά από οποιοδήποτε τραύμα στο κεφάλι
• Σύγχυση
• Πονοκέφαλος
• Ναυτία ή έμετος
• Θολή όραση
• Απώλεια της βραχυπρόθεσμης μνήμης (ο ασθενής δεν μπορεί να θυμηθεί τον τρόπο που χτύπησε καθώς και τα γεγονότα πριν ή μετά τον τραυματισμό του)
• Επιμονή και επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά (ο ασθενής επαναλαμβάνει το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά, παρά το γεγονός ότι πήρε την απάντηση που αναζητούσε. Για παράδειγμα, μπορεί να ρωτάει συνέχεια “Έπαθα κάποιο ατύχημα;”)

Τι να κάνετε αν είστε στο σπίτι και κάποιος πάθει διάσειση