Ρόδος - Η λίμνη των Νάνων και η ασύλληπτη για τον ανθρώπινο νου καταστροφή της!

Λίμνες: Νάνοι - Εμπωνα, πραγματική λιμνούλα έγινε στους Νάνους (Εμπωνα) με καθίζηση του γύρω λόγου και κλείσιμο του ποταμού.(σελ.17)

Το όνομα πρέπει να έχει σχέση με το Ναινίειοι-Νάνειοι, γνωστό από τις επιγραφές που αναφέρουν ονόματα πατριών της αρχαίας Ρόδου, όπως τα Δωριάδαι, Μελάνδρειοι, Κρητηνάδαι κ.ά.της Καμιρίδας.(σελ.40 και σελ.179).

Χ.Ι. ΠΑΠΑΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ - Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ - 1972

Αναρρωτιέμαι πόσοι γνωρίζετε ότι εκεί κάτω από τον Εμπωνα ( που σχηματίστηκε από τον συνοικισμό των κατοίκων των Κιτάλων και του Καπιού, όταν αυτά καταστράφηκαν από τις επιδρομές.. 

ΡΟΔΟΣ: ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕΙΣ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ, ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΣΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΣΕ ΠΛΑΚΩΣΕΙ...

Γιά μιά ακόμη φορά πήγα σήμερα στο Ice Bar στην Λίνδο..Και όπως κάθε φορά ήλθε μιά ξανθιά κοπελίτσα να μου πάρει παραγγελία...στα αγγλικά..

-What would you like? με ρώτησε...Σκέφτηκα γιά μιά στιγμή να απαντήσω κι εγώ στα αγγλικά και να ξεμπερδεύω, όπως συνήθως, αλλά μετά το ξανασκέφτηκα..και ενοχλήθηκα!


-Πατάτες με αυγά, της απάντησα στα ελληνικά.. Φεύγει. Μετά από 5 λεπτά ξανάρχεται. Πάλι η ίδια ερώτηση, πάλι στ'αγγλικά και βέβαια της δίνω πάλι την παραγγελία στα ελληνικά. 

Ξαναφεύγει. Αυτή τη φορά πάει στο υποθέτω αφεντικό..Ο οποίος έρχεται να μου πάρει παραγγελία και βεβαίως του κάνω την παρατήρηση.

- Είναι δυνατόν σε ένα ελληνικό νησί οι σερβιτόρες (οι οποίες σημειωτέον είναι όλες του πρώην ανατολικού μπλοκ, κάτι συμπαθέστατα και ευγενικά κοριτσάκια, αλλά κοριτσάκια), να μην μπορώ να παραγγείλω στην γλώσσα μου?

Αφιέρωμα: H σύντομη ιστορία της εποχής "μετά τα PC"

Αν οι δεκαετίες του 1980 και του 1990 είναι οι δεκαετίες που ο βασιλιάς της τεχνολογίας, ήταν ο προσωπικός υπολογιστής, με το tower και τα floppy disk, μονίμως καθηλωμένος σε ένα γραφείο, οι δεκαετίες του 2000 και του 2010, είναι η εποχή της κινητικότητας. Ο υπολογιστής μας, βρίσκεται στην τσέπη, ή στην τσάντα μας, με τη μορφή ενός laptop, ενός tablet, ενός πολυμορφικού smartphone. Η εποχή «μετά το PC» από αναλυτές και συντάκτες, χαρακτηρίζεται από την πτώση των πωλήσεων σε PC και την αλματώδη άνοδο μικρότερων και πιο ευέλικτων συσκευών. Και αυτή είναι η τρομερά σύντομη ιστορία της.

The birth of an era

Τα καθήκοντα των γυναικών

Οι γυναίκες δεν έχουν μόνο να παίξουν έναν μοναδικό ρόλο στην οικογένειά τους, αλλά έχουν και ένα ιδιαίτερο καθήκον:

 

- να προστατεύσουν τη ζωή

- να προστατεύσουν την σωστή ανάπτυξη της ζωής

- να αφυπνίσουν το υψηλότερο δυναμικό στον άνδρα

- να προστατεύσουν την ομορφιά

- να προστατεύσουν την ειρήνη και την αρμονία

- να προστατεύσουν τους αιώνιους καρπούς του μόχθου της ανθρωπότητας

- να προστατεύσουν την Διδασκαλία από τον εκφυλισμό

- να ενθαρρύνουν το άριστο σε όλα τα πεδία

- να μοχθήσουν προς το μέλλον

- να μάθουν και να διδάξουν τους νόμους της θυσίας και της υπηρεσίας

- να παράγουν τις υψηλότερες τεχνικές επιβίωσης

- να εμπνεύσουν δημιουργικότητα σε όλα τα πεδία

- να αποκαλύψουν τις μελλοντικές δυνατότητες της ζωής μετά το θάνατο

- να εξηγήσουν το νόμο της αγάπης και της συμπόνιας

Ν’ ανατινάξουμε την Ακρόπολη!

Σύνδεσμος Αισθητικών Σαμποτέρ Αρχαιοτήτων
ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ Αριθ. 1, 18 Νοεμβρίου 1944

auf der Akro Police

Έχοντας κοινή αισθητική και κοσμοθεωρητική άποψη, πως η καταστροφή κι η θνητότητα της μορφής των όντων περιλαμβάνονται στο περίγραμμα της ολοκλήρωσης της ζωής.
Έχοντας βάλει σκοπό μας την καταστροφή του Παρθενώνος, μ’ απώτερο σκοπό την παράδοσή του στην ουσιαστική αιωνιότητα, που δεν είναι παρά η χωρίς επίγνωση ροή κι η πλούσια σε πιθανότητες αυτόματη μετασκευή της ύλης, που κακώς ονομάζουμε ‘χαμό’.
Αντιπαθώντας τη χρονική και ιστορική κατοχύρωση της Ακρόπολης, σαν κάτι ανήκουστο και ξένο προς τη ζωή.

Υπνωτισμός και αναισθησία

Ο αυτο-υπνωτισμός είναι όσο κακός όσο οποιοδήποτε είδος υπνωτισμού. Θυμάμαι μια φορά που φώναζα  σε μια ομάδα ψυχιάτρων σχετικά μ’ αυτή την τεχνική της αυτο-ύπνωσης. Μείνετε ξύπνιοι. Όλη η ζωή σας υπνωτίζει. Όταν βλέπετε τηλεόραση, υπνωτίζεστε. Όλες οι διαφημίσεις είναι υπνωτιστικές. Θέλουμε ν’ αφυπνιστούμε. Σχεδόν ολόκληρη η ανθρωπότητα είναι “κοπάδι”. Υπάρχουν λίγοι αφυπνισμένοι άνθρωποι. Εκείνοι που εκμεταλλεύονται τους άλλους, είναι υπνωτισμένοι άνθρωποι.

Για παράδειγμα, αύριο μερικοί γιατροί θα μαζευτούν και θα πουν, “Υπάρχει μια καινούργια ασθένεια.” Αμέσως, εκατομμύρια κόσμου θα τρέξει στα νοσοκομεία και ορισμένοι άνθρωποι θα βγάλουν δισεκατομμύρια δολάρια. Έχουμε γίνει υπνωτισμένη αγέλη. Τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, το ραδιόφωνο και η τηλεόραση μπορούν και λένε ότι θέλουν. Κανείς δεν αντιτίθεται και δεν τους αμφισβητεί. Έχουμε γίνει κοπάδι, τίποτε άλλο! Το πρωταρχικό καθήκον της ηγεσίας είναι να αφυπνίζει τον κόσμο αντί να σας κρατά σε άγνοια και να σας χρησιμοποιεί.

Ερώτηση: Τι συμβαίνει σχετικά με την αναισθησία και την ύπνωση;

Kατάμαυρος κόσμος

Το κατάμαυρο Vantablack. Ένας εντυπωσιακός κατάμαυρος κόσμος. Κι όμως, ο κόσμος του απόλυτου μαύρου είναι πολλές φορές εξαιρετικά εντυπωσιακός. Μπορεί το χρώμα τους να μην είναι θελκτικό, μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις η απόχρωσή τους να μην τα κάνει καν ορατά, είναι όμως μια σειρά εξαιρετικά ενδιαφέρουσες υπάρξεις του παλαιού και σύγχρονου κόσμου. Ας δούμε τι είναι και τι κάνουν.

Πριν από λίγες ημέρες έγινε γνωστό ότι δημιουργήθηκε ένα νέο υλικό, κυρίως για αεροδιαστημικές εφαρμογές. Το πιο ενδιαφέρον χαρακτηριστικό του είναι όμως ότι, όπως λένε οι ειδικοί, πρόκειται για το πιο μαύρο υλικό του κόσμου. Είναι τόσο μαύρο που πλησιάζει την ανυπαρξία, μια απύθμενη τρύπα στον φωτεινό κόσμο που γνωρίζουμε.

Τίποτα δεν φαίνεται πιο μαύρο από το Vantablack, ένα σχεδόν εξωπραγματικό υλικό που αναπτύχθηκε από βρετανική εταιρεία νανοτεχνολογίας. Το κατάμαυρο Vantablack «απορροφά το 99,6% της εισερχόμενης ακτινοβολίας, ποσοστό που πιστεύεται ότι είναι το υψηλότερο που έχει καταγραφεί ποτέ» αναφέρει σε ανακοίνωσή της η εταιρεία Surrey Nanosystems.

ΝΑ ΑΠΟΛΑΥΣΩ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΜΟΥ

Σ’ ένα μέλαθρο ευγηρίας είδα μια φορά μια εικόνα του Αγίου Νεκτάριου. Κρατούσε ο άγιος μια περγαμηνή που έλεγε ότι τα δύο υπέρτατα αγαθά είναι  «Φόβος Θεού και Μνήμη Θανάτου». Μεγάλο το όνομά σου, άγιέ μου, αλλά διαφωνώ με το πρώτο μέρος. Εγώ δεν τον φοβάμαι καθόλου τον Θεό, τον αγαπώ μόνο. Θα μπορούσα δηλαδή να παίξω τάβλι μαζί Του, να πάμε γήπεδο να δούμε τον Ιωνικό, να πάμε σινεμά, να του κάνω δώρο ένα κεχριμπαρένιο μπεγλέρι, να συζητήσουμε τις ελάχιστες πιθανότητες της Γκρίμσμπι…, και όποιος πει ότι βλασφημώ είναι μεγάλος βλαξ και δεν ξέρει από αγάπη.

Πώς μπορείς να φοβάσαι κάτι που αγαπάς πολύ, μωρέ; Όπου υπάρχει αγάπη δεν μπορεί να υπάρξει φόβος, γιατί ο φόβος δεν είναι τίποτα άλλο παρά έλλειψη αγάπης. Φοβάμαι, ρε, την γυναίκα που αγαπάω;

7 σημάδια που δείχνουν ότι πρέπει να επισκεφθείτε ψυχολόγο

Η πλειοψηφία των ανθρώπων κάποια στιγμή στη ζωή του αντιμετωπίζει ήπιας μορφής ψυχολογικά προβλήματα.

Βέβαια, όπως επισημαίνουν και οι ειδικοί, σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να συγχέουμε τη θλίψη ή το έντονο στρες με την κατάθλιψη και τα προβλήματα ψυχικής φύσεως.

Δείτε αναλυτικά τα 7 σημάδια που δείχνουν ότι η επίσκεψη σε έναν ψυχολόγο είναι επιβεβλημένη:

O ΝΤΟΠΑΡΙΣΜΕΝΟΣ ΧΙΤΛΕΡ

ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΑΤΡΙΚΟ ΦΑΚΕΛΟ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ ΈΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΕΡΕΥΝΕΣ, ΚΥΡΙΩΣ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΑ, ΓΡΆΦΤΗΚΑΝ ΒΙΒΛΙΑ ΚΑΙ ΓΥΡΙΣΤΗΚΑΝ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ. ΚΥΡΙΑ ΠΗΓΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ ΥΠΗΡΧΑΝ ΟΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ, ΔΡ. THEODOR MORELL, ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΕ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΥΓΙΗ ΚΑΙ ΣΕ “ΦΟΡΜΑ” ΤΟΝ ΑΡΧΗΓΟ ΤΟΥ Γ’ ΡΑΪΧ. ΕΚΕΙΝΟ ΠΑΝΤΩΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΡΥΤΕΡΑ ΓΝΩΣΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ Ο ΧΙΤΛΕΡ, ΠΕΡΑΝ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ, ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΣΕ ΚΑΙ ΨΥΧΟΤΡΟΠΕΣ ΟΥΣΙΕΣ ΠΟΥ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ. ΗΤΑΝ ΤΑ ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΞΕΣΠΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ, Η ΠΑΡΑΝΟΪΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ, ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΤΕΤΟΙΩΝ ΟΥΣΙΩΝ;

Γράφει ο Γιώργος Στάμκος 

Ήταν άραγε κι ο Αδόλφος Χίτλερ χρήστης ψυχοτρόπων ουσιών ή, ακόμη περισσότερο, ένας εξαρτημένος ναρκομανής;

Ψυχολογία Των Όχλων

 «Αν θέλεις να κερδίσεις τη συμπάθεια των μαζών πρέπει να τους λες τα πιο ηλίθια και τα πιο χυδαία πράγματα»

Αδόλφος Χίτλερ

-

Τι είναι ο όχλος; Η πολυάριθμη συνάθροιση ανθρώπων δεν επαρκεί για το σχηματισμού ενός όχλου.

Το πλήθος δεν είναι όχλος.

Ο όχλος δημιουργείται όταν η συνείδηση και η προσωπικότητα των ατόμων που αποτελούν το πλήθος εξαφανίζονται. Ο όχλος έχει –κατά κάποιο τρόπο- μια κοινή συνείδηση.

Τα αριθμητικά δεδομένα δεν παίζουν σχεδόν κανένα ρόλο, γιατί μπορεί χιλιάδες άτομα συγκεντρωμένα να μην αποτελούν όχλο, ενώ είναι δυνατόν «μισή δωδεκάδα ανθρώπων να αποτελέσουν ψυχολογικό όχλο».

Φανταστείτε έξι νεοναζί που επιτίθενται αλαλάζοντας σε κάποιον μελαψό ομοφυλόφιλο. Αυτό είναι ένα καλό παράδειγμα «μισής ντουζίνας όχλου».

Μικρές χαρές (εξαιρετικό φιλμ)

 Μικρές χαρές που έχουμε την τάση να ξεχνάμε και να μην τους δίνουμε την πρέπουσα αξία και σημασία οι οποίες όμως είναι τόσο πολύτιμες και σημαντικές για την ίδια μας τη ζωή.

Ρολόι. Ένα ρολόι έχει δώδεκα νούμερα, έχει έναν ωροδείκτη κι ένα λεπτοδείκτη. Κι εκείνο το λεπτό δείκτη που γυρίζει ακατάπαυστα και δείχνει το ένα δευτερόλεπτο πίσω από το άλλο. Κι όμως κανένας δεν του δίνει τη σημασία που πρέπει. Το μάτι του ανθρώπου πέφτει στο μικρό και χοντρό δείκτη που δείχνει την ώρα κι αμέσως μετά στον άλλο, εκείνον που δείχνει τα λεπτά. Και σταματά εκεί, το μάτι φεύγει από το ρολόι και κοιτάζει αλλού, κάπου μακριά ή κάπου κοντά, πάντως όχι στο δείκτη με τα δευτερόλεπτα!

Ζωή. Η ζωή έχει αρχή και τέλος. Κανείς δε θυμάται την αρχή ούτε μπορεί να βιώσει το τέλος. Η ζωή είναι απλώς το ενδιάμεσο των δυο άκρων. Έχει στιγμές καλές και στιγμές άσχημες. Έχει χαμόγελο αλλά και δάκρυ, χαρά και πόνο. Είναι και μερικές στιγμές αδιάφορες, άλλες πάλι είναι έντονες κι άλλες μαγικές. Όλες όμως είναι στιγμές. Μικρές στιγμές!

Το Πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ

 -”Δεν υπάρχει καλή επιρροή, κύριε Gray. Κάθε επιρροή είναι ανήθικη, ανήθικη από επιστημονική άποψη”.

-”Γιατί;”

-”Διότι να ασκείς επιρροή πάνω σε έναν άνθρωπο σημαίνει ότι του δίνεις την ίδια σου την ψυχή. Εκείνος τότε δεν έχει τον δικό του φυσικό τρόπο σκέψης, δεν τον φλογίζουν τα δικά του πάθη. Οι αρετές του δεν είναι αληθινές. Οι αμαρτίες του, αν υπάρχει αυτό που ονομάζουμε αμαρτία, είναι δανεικές. Γίνεται η ηχώ της μουσικής κάποιου άλλου, ο ηθοποιός ενός έργου που δε γράφτηκε για αυτόν. Ο σκοπός της ζωής είναι η εξέλιξη του εαυτού μας. Να πραγματοποιήσουμε τις επιταγές της φύσης μας – γι’ αυτό το σκοπό ήρθαμε στη γη. Οι άνθρωποι φοβούνται τον εαυτό τους στις μέρες μας.

Γιατί επιμένουμε να διαχωρίζουμε τον «αντιλαμβανόμενο» από την αντίληψη, «εκείνον που θυμάται» από την μνήμη του;

Ερώτηση: Γιατί επιμένουμε να διαχωρίζουμε τον «αντιλαμβανόμενο» από την αντίληψη, «εκείνον που θυμάται» από την μνήμη του; Εκεί δεν βρίσκεται η ρίζα των προβλημάτων μας;

Κρισναμούρτι: Κάνουμε αυτούς τους διαχωρισμούς επειδή «εκείνος που θυμάται», εκείνος που βιώνει μία εμπειρία, ο «εμπειρόμενος», ο «σκεπτόμενος», αποκτούν μονιμότητα με το διαχωρισμό. Οι αναμνήσεις είναι προφανώς φευγαλέες. οπότε «εκείνος που θυμάται», ο «εμπειρόμενος», ο νους, το «εγώ», διαχωρίζεται απ’ αυτές γιατί θέλει μονιμότητα. Ένας νους που καταβάλλει προσπάθειες, που αγωνίζεται, που κάνει επιλογές, που ακολουθεί πειθαρχίες, προφανώς δεν μπορεί να βρει εκείνο που είναι πραγματικό. γιατί, όπως είπαμε, μέσα από αυτή την ίδια την προσπάθεια κάνει προβολή του εαυτού του και συντηρεί τον «σκεπτόμενο». 

Πότε το μυαλό μας… κατεβάζει διακόπτες;

Το να έχεις ανοιχτό μυαλό είναι μεγάλο προτέρημα. Σημαίνει ότι δεν απορρίπτεις αβίαστα νέες γνώσεις και θεωρίες, που είναι αντίθετες με όσα πιστεύεις. Όμως αυτό δεν είναι τόσο εύκολο. Σύμφωνα με τους νευροεπιστήμονες, ο εγκέφαλος δείχνει απρόθυμος να μας βοηθήσει να επεξεργαστούμε σωστά τα νέα στοιχεία που απειλούν να γκρεμίσουν τα πιστεύω μας.

Η… δολιοφθορά του εγκεφάλου

Πού πας για Καμασούτρα χωρίς κράνος;

Βαρέθηκες τις γνωστές ερωτικές στάσεις και ετοιμάζεσαι να εξερευνήσεις υψηλότερα επίπεδα έκστασης; Πιστεύεις ότι ήρθε η ώρα να γνωρίσεις τα ακροβατικά του Καμασούτρα, που μπορεί μεν να… δένουν κόμπο τα σώματα των δύο εραστών, αλλά υπόσχονται υπέρτατη ευχαρίστηση; Δεν είναι τόσο απλό. Ίσως χρειάζεται να πάρεις κάποια μέτρα ασφαλείας, για να μην πάθεις ό,τι και το νεαρό ζευγάρι από την Αγγλία, που για δύο συνεχή χρόνια εθίστηκε στο… επικίνδυνο αυτό άθλημα.

Δοκιμάζοντας… 434 στάσεις

Πώς να κερδίσουμε μια οποιαδήποτε συμπλοκή

«Si vis pacem, para bellum» (Αν θέλεις ειρήνη να ετοιμάζεσαι για πόλεμο)
(από τον Λατίνο ποιητή Βιργίλιο)

• Ο μόνος σίγουρος τρόπος να κερδίσουμε μια οποιαδήποτε συμπλοκή είναι να...

Ο φόρος των αγάμων

Λαϊκή εικόνα με καβαλλάρη τον Θ. Δηλιγιάννη και ηττημένο τον “φορομπήχτη” Χαρίλαο Τρικούπη.

Τουλάχιστον τρεις φορές στην ιστορία του νεοελληνικού κράτους, πριν ή μετά τις πτωχεύσεις του 1893 και του 1932, επιχειρήθηκε ανεπιτυχώς να επιβληθεί φορολογία στους άγαμους άνδρες! Ενεπλάκησαν με την προσπάθεια αυτή σπουδαίες κοινοβουλευτικές και επιστημονικές φυσιογνωμίες, όπως οι Ευστάθιος Κοκέβης και Απόστολος Δοξιάδης, συντάχθηκαν νομοσχέδια, σημειώθηκαν αντιδράσεις και εντάσεις και χύθηκε ατελείωτο μελάνι. Ήταν ένας από τους φόρους που σκαρφίστηκαν ευφυείς πολιτικοί και επιστήμονες, έχοντας διπλό σκοπό, σύμφωνα τουλάχιστον με όσα δήλωναν. Αφενός να αυξήσουν τις προσόδους του αδηφάγου κράτους και αφετέρου να εξαναγκάσουν τους άγαμους να παντρευτούν!

Η τρόικα ήρθε για να μείνει: Την προηγούμενη φορά κάθισε 80 χρόνια! Είδαν κι έπαθαν για να τη διώξουν από την Αθήνα…

Το 1978, όταν καταργήθηκε η Διεθνής Οικονομική Επιτροπή στεγαζόταν στην οδό Πατριάρχου Ιωακείμ. Η φωτογραφία έχει ληφθεί τις ημέρες που εκδόθηκε ο νόμος για την κατάργησή της.

Αναμφισβήτητα η ελληνική φιλοξενία είναι παροιμιώδης, γεγονός που αποδεικνύεται από την προτίμηση που δείχνει για τη χώρα μας το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και οι ελεγκτές του. Οι εκπρόσωποί του φαίνεται πως δεν μπορούν να ζήσουν μακριά από τον αττικό ουρανό. Γι’ αυτό την προηγούμενη φορά που μας επισκέφθηκαν –με την ονομασία Διεθνής Οικονομική Επιτροπή- έμειναν ογδόντα (80) ολόκληρα χρόνια, από το 1898 έως το 1978! Η σελίδα αυτή της οικονομικής μας ιστορίας παραμένει ακατάγραφη, όπως και πολλές ενδιαφέρουσες λεπτομέρειές της.

Ο «ΚΑΥΤΟΣ» ΙΟΥΝΙΟΣ 1843...Το Μνημόνιο και τα οικονομικά μέτρα που συνέβαλαν στο Κίνημα της 3ης Σεπτεμβρίου

Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς.

Το καλοκαίρι του 1843 ξεκινούσε ιδιαίτερα θερμό. Το καταχρεωμένο από τη σύστασή του ελληνικό κράτος δεν μπορούσε να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις του προς τους ξένους δανειστές. Τα υψηλά ποσά των τοκοχρεολυσίων δεν μπορούσαν να εξυπηρετηθούν παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που κατέβαλαν οι Έλληνες. Η ελληνική κυβέρνηση προσπάθησε από το 1841 να πληρώσει, σε συνδυασμό με την προσπάθεια ανόρθωσης του κράτους, στην οποία περιλαμβανόταν και η ίδρυση της Εθνικής Τράπεζας. Μέσα σε τρία χρόνια, από το 1841 έως το 1843 η Ελλάδα πλήρωσε σε χρεολύσια περισσότερα από έξι εκατομμύρια δραχμές, ποσόν απίστευτο για τα μέτρα της εποχής. Κάθε χρόνο όμως τα ποσά έφθιναν. Έτσι, το 1841 καταβλήθηκαν 3,6 εκατομμύρια και τα δύο επόμενα χρόνια μόλις 3 εκατομμύρια, όταν τα ετήσια συνολικά έσοδα δεν ξεπερνούσαν τα δεκατέσσερα εκατομμύρια δραχμές!

Στο ίδιο έργο (και πάλι) θεατές στη χρεοκοπημένη Ελλάδα του 1897

Η κυβέρνηση ανάγκης του Ζαϊμη, ο τραπεζίτης Στρέιτ, το Παλάτι και το πάθημα του Δηλιγιάννη

του Ελευθερίου Γ. Σκιαδά.

Το απαξιωτικό για τα πολιτικά πρόσωπα και την πολιτική ζωή της χώρας κλίμα που γνωρίζουμε στις ημέρες μας, καθώς και την εναγώνια αναζήτηση Πρωθυπουργού και Υπουργού Οικονομικών έζησε η Ελλάδα και στα τέλη του 1897. Ήταν η εποχή που η χώρα μας καλούνταν από τις ξένες δυνάμεις να αποκτήσει πολιτική σταθερότητα για να λάβει δάνειο 170 εκατομμυρίων χρυσών λιρών. Χρειαζόταν το δάνειο πρώτα για να αποπληρώσει τις οφειλές της προς τις ίδιες δυνάμεις για προηγούμενα δάνεια, να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της πτώχευσης του 1893 και της πολεμικής ήττας του 1897 –όταν οι δυνάμεις επέβαλαν υπέρογκη αποζημίωση προς όφελος της Τουρκίας–, αλλά και να ανταποκριθεί στα κελεύσματα του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου που και τότε επιβλήθηκε στη χώρα μας.

Μαύρο - Κόκκινο

Σε κάθε ανάλυση ξεκινάμε με το κόκκινο και το μαύρο.

Κοιτάξτε κάθε χάρτη, αυτά είναι τα δυο συστατικά του. Είμαστε δυο πράγματα.

Είμαστε μια διπλή συνειδητότητα. Είμαστε αυτό που νομίζουμε ότι είμαστε , και

είμαστε και κάτι πολύ παραπάνω από αυτό. Το σχέδιο έχει την ικανότητα να μπορεί

να μας δείχνει την ολότητα μας, και αυτό που νομίζουμε ότι είμαστε, και το

προσωπικό μας ασυνείδητο - η αλλιώς την βιογενετική μας κληρονομιά. Στην βασική εισαγωγή

στο Σχέδιο μιλάμε για τους δυο Κρυστάλλους της Συνειδητότητας, το Γιν και το

Γιανγκ. Και αυτοί οι κρύσταλλοι – Ο Κρύσταλλος της Προσωπικότητας, και ο

Κρύσταλλος του Σχεδίου – δεν σχετίζονται μεταξύ τους. Δεν είναι ότι γνωρίζονται

η ότι έχουν κάποια συμμαχία. Είναι πολύ διαφορετικοί.

ΜΕΤΑΓΕΙΤΝΙΩΝ (29 ΗΜΕΡΕΣ) 24 ΙΟΥΛΙΟΥ – 22 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Ο Μεταγειτνιών είναι ο 2-ος μήνας στο αττικό ημερολόγιο, ο οποίος ήταν αφιερωμένος στο Μεταγείτνιο Απόλλωνα και αντιστοιχούσε στο χρονικό διάστημα 24 Ιουλίου-22 Αυγούστου.

Κυριότερες γιορτές κατά το μήνα αυτό ήταν τα Μεταγείτνια στην Αττική την έβδομη μέρα του μήνα και τα Ηράκλεια εν Κυνοσάργει, που εορτάζονταν στην ίδια περιοχή με την προαναφερθείσα γιορτή.

Η ονομασία του, σύμφωνα με τον Πλούταρχο, οφείλεται στα Μεταγείτνια, γιορτή προς ανάμνηση του μετοικισμού του Θησέα από τη Μελίτη (δήμο των Αθηνών, Δ. της αγοράς) στη Διόμεια (δήμο των Αθηνών Ν.Α. της πόλης).

Αυτόν τον μήνα στην Αθήνα γίνονταν οι μετοικήσεις, δηλαδή οι μετακομίσεις και συνεπώς η αλλαγή των γειτόνων (μεταγείτνια).

Η ΒΡΩΜΙΑ…ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ..PROZAC..KI H MELLISANTHI..

Όλοι οι γονείς γίνονται υστερικοί όταν έχουν να κάνουν με… βρωμιά..

 Όταν βλέπουν το παιδί να κυλιέται στα χώματα και στις λάσπες τρέχουν να το καθαρίσουν και να το νουθετήσουν προκειμένου να μην το επαναλάβει.

Ωστόσο, ίσως τελικά η βρωμιά να μην κάνει και τόσο κακό..

είναι τραγικο οι γονείς να  μεγαλώνουν τα παιδιά τους μέσα σε ένα αποστειρωμένο περιβάλλον, στο οποίο δεν υπάρχει καμία επαφή με μικρόβια.

Είναι εξαιρετικά σημαντικό τα παιδιά, από μικρή ηλικία, να έρχονται σε επαφή με χώματα και λάσπες και με “βρωμιές”, αρκεί σε αυτές να μην υπάρχουν περιττώματα ζώων ή αιχμηρά αντικείμενα.

Υπάρχουν σημαντικοί λόγοι για τους οποίους είναι και καλό ένα παιδί να έρχεται κάποιες στιγμές σε επαφή με βρωμιά..

Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί τα παιδιά ..βάζουν συνέχεια βρώμικα πράγματα στο στόμα τους;

ΤΑΠΕΙΝΟ ΚΑΙ ΣΙΩΠΗΛΟ…ΜΕ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΡΟΛΟ..ΤΟ ΕΝΤΕΡΟ

Οι ρίζες της  καλής  ή της  κακής υγείας μας, βρίσκονται στο έντερο…

Αν δεν σας τόλεγαν επισημα χειλη.. θα το πιστευατε;

Κι ομως εδω κι αρκετα χρόνια,  μελέτες έχουν φέρει στο προσκήνιο την άποψη ότι το έντερό μας κάνει ..πολλά περισσότερα πράγματα, από την απλή επεξεργασία των τροφων μας…

Ο εντερικός ¨σωλήνας¨ εχει στο εσωτερικό του.. ένα τόσο εκτεταμένοδίκτυο νευρώνων , που οι ειδικοί έχουν δώσει τον χαρακτηρισμό..                   

¨δεύτερος εγκέφαλος¨,το οποίο περιλαμβάνει καπου 100 εκατομμύρια νευρώνες,

(περισσότερους δηλαδή από το νωτιαίο ή το περιφερικό νευρικό σύστημα.)

Η μετ-ανάλυση της ¨μάζας¨ αυτής νευρικού ιστού, αποκαλύπτει ότι σαφώς επιτελεί εναν ευρύτερο ρόλο εκτος..από τη διαχείριση της πέψης.

Μια νέα μέθοδος αναζήτησης εξωγήινων πολιτισμών

Ανιχνεύοντας την βιομηχανική ρύπανση στις ατμόσφαιρες εξωπλανητών που μοιάζουν με την Γη

Καθώς η ανακάλυψη νέων εξωπλανητών έγινε ρουτίνα για τους αστρονόμους, το ζητούμενο πλέον είναι αν αυτοί φιλοξενούν κάποια μορφή ζωής, και γιατί όχι έναν προηγμένο πολιτισμό.

Μελετώντας τις ατμόσφαιρες των εξωπλανητών, οι αστρονόμοι μπορούν να διαπιστώσουν την ύπαρξη αερίων όπως οξυγόνο και μεθάνιο που συνυπάρχουν μόνο όταν αναπληρώνονται από ζωντανούς οργανισμούς. Αλλά αυτά τα αέρια προέρχονται από απλές μορφές ζωής, όπως τα μικρόβια. Όμως τι γίνεται με τους προηγμένους πολιτισμούς; Αφήνουν ανιχνεύσιμα σημάδια;

Ένας προηγμένος εξωγήινος πολιτισμός μπορεί κάλλιστα να προκαλέσει βιομηχανική ρύπανση στην ατμόσφαιρα του πλανήτη του – κάτι που διαπιστώνουμε εύκολα ρίχνοντας μια ματιά στα δικά μας χάλια.

Έτσι, σύμφωνα με την εργασία ερευνητών του Κέντρου Αστροφυσικής Harvard-Smithsonian [Detecting industrial pollution in the atmospheres of earth-like exoplanets], είναι δυνατός ο εντοπισμός των αποτυπωμάτων ορισμένων ρύπων κάτω από ιδανικές συνθήκες. Και αυτό δημιουργεί μια νέα προσέγγιση στην αναζήτηση εξωγήινης νοημοσύνης.

Βρισκόμαστε στην αρχή μαζικής εξαφάνισης των ειδών

Η 6η κατά σειρά μαζική εξαφάνιση ειδών στον πλανήτη μας

Οι ελέφαντες και άλλα μεγαλόσωμα ζώα αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο εξαφάνισης σύμφωνα με τον καθηγητή Βιολογίας, Rodolfo Dirzo, στο Stanford

Η βιοποικιλότητα του πλανήτη, προϊόν των πειραμάτων της εξέλιξης εδώ και 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια, φτάνει για άλλη μια φορά σε σημείο καμπής. Αυτή τη φορά φταίει ο άνθρωπος, ο οποίος όμως κινδυνεύει να τιμωρηθεί από τις αρρώστιες και την πείνα που έρχονται ως αποτέλεσμα.

Ενισχύοντας τις υποψίες των τελευταίων δεκαετιών, διεθνής ομάδα ερευνητών αναφέρει στο περιοδικό Science [Defaunation in the Anthropocene] ότι ο πλανήτης δείχνει να βρίσκεται στην αρχή της έκτης μαζικής εξαφάνισης ειδών. Η μελέτη έχει τίτλο Απώλεια της Πανίδας στο Ανθρωπόκαινο, στη γεωλογική εποχή που διαμορφώνεται από την ανθρώπινη δραστηριότητα.

Ο ρυθμός απώλειας ειδών στη σημερινή εποχή είναι συγκρίσιμος με ανάλογα συμβάντα του παρελθόντος, όπως η εξαφάνιση των δεινόσαυρων λόγω πρόσκρουσης αστεροειδών πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια, ή τα τέσσερα προηγούμενα κύματα μαζικής εξαφάνισης.