"H αλήθεια είναι εκείνη που ελευθερώνει, όχι η πάλη που κάνεις για να ελευθερωθείς"

Ερώτηση: Έχετε γνωρίσει την αλήθεια. Μπορείτε να μας πείτε τι είναι Θεός;

Κρισναμούρτι: (…) Εξιδανικεύουμε εκείνους που έχουν γνωρίσει την αλήθεια και ελπίζουμε ότι θα μας δώσουν κάτι, πράγμα που είναι μια ψεύτικη σχέση – χωρίς αγάπη. 

Πώς μπορεί ο άνθρωπος που έχει γνωρίσει την πραγματικότητα να επικοινωνήσει με κάποιον όταν δεν υπάρχει αγάπη; 

Αυτή είναι η δυσκολία μας. 

Σε όλες τις συζητήσεις μας δεν αγαπάμε πραγματικά ο ένας τον άλλον είμαστε καχύποπτοι. 

Θέλετε κάτι από μένα: γνώσεις, την αλήθεια, ή θέλετε την παρέα μου, πράγματα που δείχνουν ότι δεν αγαπάτε. 

Θέλετε κάτι κι επομένως επιδιώκετε να εκμεταλλευτείτε. 

Αν πραγματικά αγαπήσουμε ο ένας τον άλλον, τότε θα υπάρξει άμεση επικοινωνία. 

Τότε δεν έχει σημασία αν εσείς έχετε γνωρίσει την αλήθεια κι εγώ όχι ή αν είστε πιο πάνω ή πιο κάτω. 

Επειδή οι καρδιές μας έχουν μαραθεί, ο Θεός έχει γίνει τρομερά σημαντικός. 

Το πρώτο βήμα είναι και το τελευταίο βήμα.

«… Εάν δεν κατανοήσετε τι είναι η σκέψη, τότε θα είστε μονίμως σε σύγκρουση με τη σκέψη. Πραγματικά δεν ξέρω από πού να αρχίσω όλη αυτή την ιστορία, επειδή είναι κάτι πολύ περίπλοκο στο οποίο πρόκειται να εμβαθύνουμε μαζί. Είτε καταλαβαίνετε είτε όχι, απλώς ακούτε.

Το πρώτο βήμα είναι και το τελευταίο βήμα. 

Το πρώτο βήμα είναι εκείνο της ξεκάθαρης αντίληψης και η ξεκάθαρη δράση της ξεκάθαρης αντίληψης είναι η τελειωτική δράση. Όταν δεις κάποιο κίνδυνο, όπως να σε πλησιάζει ένα φίδι, αυτή ακριβώς η αντίληψη είναι πλήρης δράση. 

Είπαμε ότι το πρώτο βήμα είναι και το τελευταίο βήμα. 

Το πρώτο βήμα είναι να αντιληφθείς – να αντιληφθείς τι σκέφτεσαι, να αντιληφθείς τις φιλοδοξίες σου, να αντιληφθείς τις ανησυχίες σου, την απελπισία σου, την έντονη αίσθηση θλίψης. 

Φόβος είναι μόνο η μνήμη που ζωντανεύει από τους χαρακτηρισμούς και τα ονόματα που δίνεις!

Όταν παύεις πια να κάνεις φυγές για να μη βλέπεις αυτό που είσαι, όταν δεν ψάχνεις κάποιον τρόπο να αποφύγεις αυτό που είσαι, τότε τι συμβαίνει; 

Αν παρατηρήσετε θα δείτε ότι κάνουμε το εξής: επειδή υπάρχει μια αίσθηση φόβου γι’ αυτό που βλέπουμε ή υπάρχει επιθυμία να το καταλάβουμε, του δίνουμε ένα όνομα. Αυτό δεν κάνουμε; Λέμε για εκείνο που μας γεννάει φόβο: «Νιώθω μόνος» ή «Νιώθω απελπισμένος», «Νιώθω άδειος», «Νιώθω το ένα ή το άλλο και θέλω να το καταλάβω». Πράγμα που σημαίνει ότι δίνοντάς του ένα όνομα εδραιώνουμε μια σχέση ανάμεσα στον εαυτό μας και σ’ αυτό που ονομάζουμε μοναξιά, απελπισία, κενό. Βάζοντας σε λέξεις αυτή τη σχέση μας, της δίνουμε ψυχολογική σημασία.

Αν όμως δεν δώσουμε κανένα όνομα σ’ αυτό που βλέπουμε και απλώς το κοιτάμε, το παρατηρούμε, θα έχουμε διαφορετική σχέση μαζί του• τότε δεν θα είναι κάτι έξω από μας, θα είμαστε εμείς αυτό. Λέμε, για παράδειγμα: «Το φοβάμαι αυτό». Ο φόβος υπάρχει μόνο σε σχέση με κάτι• αυτό το «κάτι» γεννιέται όταν προσπαθούμε να το καταπνίξουμε, όταν του δίνουμε ένα όνομα, όπως, για παράδειγμα, «Νιώθω μοναξιά». Οπότε υπάρχει η αίσθηση ότι εσύ κι αυτή η μοναξιά είστε δύο χωριστά πράγματα.

Είναι, όμως, έτσι; Εσύ, δηλαδή ο παρατηρητής, παρατηρείς μέσα σου ένα γεγονός το οποίο το χαρακτηρίζεις ως «μοναξιά». Αλλά είναι ο παρατηρητής διαφορετικός από εκείνο που παρατηρεί μέσα του; Είναι διαφορετικός μόνο όσο δίνει κάποιο όνομα σ’ αυτό που παρατηρεί• αν, όμως, εσύ -που είσαι ο παρατηρητής- δεν δώσεις κανένα όνομα σ’ αυτό που παρατηρείς ότι νιώθεις, τότε ο παρατηρητής είναι το παρατηρούμενο• εσύ που παρατηρείς είσαι αυτό που παρατηρείς. Ο χαρακτηρισμός, το όνομα που δίνεις, το μόνο που κάνει είναι να διαιρεί εσένα απ’ αυτό, και μετά πρέπει να δώσεις μάχη μαζί του.

Ο ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΔΕΝΤΡΟΥ

Το δέντρο συνδέεται με ιδιαίτερους συμβολισμούς ως πηγή ζωής, έμπνευσης και δημιουργίας. Λατρεύτηκε μέσα από τις πολυποίκιλες εκφράσεις του ως ένα ορατό σημείο καθετότητας, ένα σημείο αναφοράς στο χώρο, δηλώνοντας είτε το κέντρο είτε μια αρχή ως σύνορο.

Αποτελεί το συνδετικό κρίκο ανάμεσα σε τρεις κόσμους, τον κόσμο κάτω από τη γη, αυτόν που βρίσκεται στην επιφάνεια της γης και αυτόν στον ουρανό, όπως επίσης και σε δύο διαφορετικά πεδία δημιουργίας, στο ορατό και το αόρατο.

Σε ένα κλειδί ερμηνείας, και πέρα από την εκδήλωσή του στις τρεις σφαίρες του κόσμου στο χώρο, αντιλαμβανόμαστε ότι συσχετίζεται άμεσα και με την παρουσία του στους τρεις ρυθμούς του χρόνου, καθώς το δέντρο έχει κάποιες ιδιαίτερες ομοιότητες με την ανθρώπινη φύση.

Οι ρίζες του είναι οι εμπειρίες του παρελθόντος, τα ακλόνητα θεμέλια που το κρατούν ζωντανό και όρθιο στη μάχη της επιβίωσης. Κι έτσι μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο οι ρίζες προχωράνε σε μεγαλύτερο βάθος, για να μπορέσουν να θρέψουν τους καρπούς της ζωής στο παρόν μεγαλώνοντας το ανάστημά του. 

Πιστεύεις στο Κάρμα; Ξέρεις οτι μπορείς να το αλλάξεις;

7 βήματα για να αλλάξεις το κάρμα σου...

Ένας από τους πιο σημαντικούς πνευματικούς νόμους είναι ο νόμος του κάρμα, και μπορεί κανείς εύκολα να τον αντιληφθεί αν κοιτάξει με ειλικρίνεια τη ζωή του αλλά και γύρω του. Όλα όσα ζούμε τώρα είναι αποτέλεσμα όσων κάναμε, σκεφτήκαμε, βιώσαμε στο παρελθόν. Πόσο εύκολο είναι να αναγνωρίσουμε τα λάθη μας και να απαλλαγούμε από τα καρμικά βάρη;

Τι είναι το κάρμα 

Το κάρμα είναι ο συμπαντικός νόμος της αιτίας και του αποτελέσματος. Δημιουργείται με την αιτία και βιώνεται με το αποτέλεσμα. Κάθε πράξη δημιουργεί μια μορφή ενέργειας. Αυτή η ενέργεια επιστρέφει σε εμάς ανάλογα με τη μορφή που της έχουμε δώσει. Π.χ., αν καλλιεργούμε σκέψεις μίσους και κακίας για μεγάλο χρονικό διάστημα, στην ουσία εκπέμπουμε αρνητικά κύματα τα οποία θα επιστρέψουν κάποια στιγμή σ’ εμάς. Αντίθετα, αν τρέφουμε θετικά, ανώτερα συναισθήματα, αυτά θα λάβουμε εν καιρώ. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για τις πράξεις μας.

Αν κάνουμε καλό, θα λάβουμε καλό. Αν κάνουμε κακό, θα λάβουμε κακό. Τόσο απλά! 

Αυτό που μας ξεγελά είναι ότι συνήθως το καλό ή το κακό επιστρέφουν όχι από εκεί που τα δώσαμε, αλλά από φαινομενικά άσχετη πηγή. Κάτι που επίσης προκαλεί σύγχυση είναι ότι συνήθως περνάει πολύς χρόνος για να γίνει αυτό, οπότε δεν συνδέουμε τα γεγονότα. Ίσως μάλιστα ο χρόνος που μεσολαβεί να είναι πολύ μεγαλύτερος απ’ ό,τι μπορούμε να φανταστούμε αν πρόκειται για κάρμα το οποίο ξεχρεώνουμε από μια προηγούμενη ζωή. Όμως δεν υπάρχει τυχαίο γεγονός, και ο νόμος του κάρμα το αποδεικνύει κάθε στιγμή. 

Οι σκέψεις, οι πράξεις και τα λόγια μας έχουν πάντα συνέπειες. Αυτές είναι που διαμορφώνουν τη συνέχεια της πορείας μας. Οι φράσεις «Ο,τι σπείρεις θα θερίσεις» και «Όλα εδώ πληρώνονται» περιγράφουν απόλυτα το νόμο του κάρμα. Κι αν δεν πληρωθούν όλα εδώ, σ’ αυτή τη ζωή, η ψυχή μας θα αναζητήσει ευκαιρίες για να ισορροπήσει το κάρμα της στις επόμενες ζωές.  Τα περισσότερα προβλήματα στο παρόν έχουν να κάνουν με ενέργειες και αρνητικές πεποιθήσεις που έχουμε για καταστάσεις, γεγονότα και σχέσεις από το παρελθόν και από προηγούμενες ζωές.

Πρέπει να αντιληφθούμε ότι θα θερίσουμε οπωσδήποτε τους καρπούς των σπόρων μας, δηλαδή των πράξεών μας, ανεξαρτήτως χρόνου, γιατί ως ανθρώπινες υπάρξεις δεν περιοριζόμαστε από το χρόνο. Το μόνο που περιορίζεται είναι η προσωπικότητά μας στον υλικό κόσμο. Τα αποτελέσματα μιας πράξης ακολουθούν τον άνθρωπο και μετά το θάνατο, στις επόμενες ενσαρκώσεις.

Πώς λειτουργεί ο νόμος του κάρμα; 

ΣΑΣ ΑΔΙΚΗΣΑΝ, ΣΑΣ ΔΥΣΦΗΜΗΣΑΝ, ΣΑΣ ΠΡΟΔΟΣΑΝ, ΣΑΣ ΕΚΑΝΑΝ ΚΑΚΟ? – ΣΥΝΑΝΤΗΣΑΤΕ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΚΑΙ ΔΙΠΡΟΣΩΠΙΑ? ΔΙΑΒΑΣΤΕ

Αν και τα ψέματα και η δυσφήμηση πληγώνουν τον αθώο, τελικά πληγώνουν ακόμα περισσότερο τον φαύλο. Αυτός που δυσφημίστηκε άδικα γίνεται πιο αγνός από ποτέ, ενώ οι αχρείοι κατήγοροι καταδικάζονται από τον αιώνιο καρμικό νόμο της αιτίας και του αποτελέσματος. Επιπρόσθετα, κηρύσσονται ένοχοι από την ίδια τους τη συνείδηση και καταδικάζονται να ζουν σε μια φυλακή που οι ίδιοι δημιούργησαν οδυνηρής έλλειψης εσωτερικής γαλήνης. Αυτοί που σπέρνουν το λάθος θα θερίσουν τη σοδειά της αυταπάτης και της δυστυχίας.

Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΥΨΙΣΤΗ ΑΜΑΡΤΙΑ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. Με το να πείτε ψέματα για κάποιον με στόχο το προσωπικό κέρδος ή την εκδίκηση στρέφεστε εναντίον της ίδιας σας της ψυχής. Το να βλάπτετε τους άλλους λειτουργεί σαν μπούμερανγκ και σας πληγώνει περισσότερο από κάθε τι. Η αμαρτία δεν είναι σαν τον δυναμίτη που μπορείτε να τον ανατινάξετε από απόσταση χωρίς να κάνετε κακό στον εαυτό σας. Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΘΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΑΣ. Γι’ αυτό ποτέ να μην είστε κακοί με τους άλλους.

Ο Ιερός Μαίανδρος Λόγος + το Άγιο Βρέφος

7+5= 12

Το 7 είναι ο αριθμός που μας δένει με τους περισσότερους κύκλους της ζωής μας και είναι ο Ιερός Αριθμός της Δημιουργίας.

Το 5 αφορά τον Λόγο του Θεού, αφού 2+3 = 5. Το δύο αντιπροσωπεύει τον ΙΧΘΥ = η διπλή ροή ενέργειας που υπάρχει μέσα σε κάθε άνθρωπο, ως θετικό και αρνητικό, ως θηλυκό και αρσενικό, η βάση δηλαδή της πολικότητας η οποία μας δίνει τον λόγο να υπάρχουμε. Γιατί έχουμε δύο συστήματα μέσα μας τα οποία στηρίζουν την υλική μας ύπαρξη, το σώμα μας. Το νευρικό μας σύστημα και το ορμονικό μας σύστημα. Αυτά τα δύο είναι που κρατούν την αρμονία στο σώμα μας. Το μεν νευρικό αφορά το αρνητικό- θηλυκό μας πόλο ενώ το ορμονικό αφορά τον θετικό- αρσενικό μας πόλο. Αυτές οι δύο πολικότητες έχουν μετατραπεί σε πολυπλοκότητες γιατί κάθε στιγμή υπερτερεί η μία από την άλλη, αλλά δεν λειτουργούν σε αρμονία. Η αρμονία τους έρχεται μέσα από την διαδρομή της ενέργειας του έρωτα ( όχι σεξ και καμία σχέση με την σεξουαλική πράξη) αλλά μόνο μέσα από την αίσθηση της πληρότητας που ρέει εκείνες τις μέρες- στιγμές στο σώμα μας. 

Τρία βασικά βήματα για την διαχείριση των αρνητικών συναισθημάτων

Πολύ συχνά βιώνουμε συναισθήματα από τα οποία αν απαλλαγόμασταν θα νιώθαμε μία ισχυρή δόση ανακούφισης. Και αυτό συμβαίνει σε σχετικά μεγάλη συχνότητα γιατί από τα έξι βασικά συναισθήματα (ευτυχία, λύπη, έκπληξη, αηδία, θυμός και φόβος) μόνο ένα έχει μία θετική χροιά.

Αυτό είναι η χαρά ή η διακαώς πολυπόθητη ευτυχία. Αυτό, όπως λένε οι ειδικοί οφείλεται στο γεγονός ότι τα συναισθήματα φτιάχτηκαν αρχικά για να λειτουργούν ως σήμα κινδύνου, ώστε να προστατεύεται ο οργανισμός μας. Τα συναισθήματα, με άλλα λόγια, βοηθούν στο να διακρίνουμε αν κάτι που παρουσιάζεται μπροστά μας είναι ωφέλιμο για μας ή αν ο δρόμος της φυγής αποτελεί και την καλύτερη λύση του μυστηρίου.

Όλες οι συναισθηματικές αποχρώσεις (λευκού, γκρι, ακόμα και μαύρου) μπορούν να είναι μία πολύ χρήσιμη προσωπική πληροφορία. Οι φόβοι και οι ανησυχίες μας συνήθως αναφέρονται σε κάτι που είναι μελλοντικό και για το οποίο δεν μπορούμε να ασκήσουμε έλεγχο. Από την άλλη, ο θυμός, η πικρία και η απόρριψη αποτελούν συναισθήματα που πηγάζουν από σκέψεις για το παρελθόν. Το παρελθόν είναι μη αναστρέψιμο, δεν μπορούμε να το αλλάξουμε αυτό καθ’ εαυτό. Αυτό όμως που μπορούμε να κάνουμε είναι να αλλάξουμε την σχέση που έχουμε εμείς μαζί του στο εδώ και τώρα.

Μόνο το ‘τώρα’ είναι η πραγματικότητά μας και για αυτό καλό θα είναι να ασκηθούμε σε αυτό, ώστε να αισθανόμαστε όσο το δυνατόν καλύτερα. Και επειδή οι σκέψεις διαμορφώνουν την πραγματικότητά μας, παρακάτω ακολουθούν ορισμένες ‘ασκήσεις’ για να εκγυμνάσουμε το πνεύμα μας προς την διαχείριση των αρνητικών συναισθημάτων.

Η λαγνεία των ασπρομάλληδων, που ρίχνουν για μια ακόμα φορά τα ζάρια… (PASCAL BRUCKNER)

Η αλματώδης αύξηση των διαζυγίων υπογραμμίζει την παράδοξη επιτυχία του γάμου από έρωτα από τον οποίο περιμένουμε πληρότητα και ηδονή και τον οποίο δεν διστάζουμε να διαλύσουμε με την πρώτη δυσκολία, την πρώτη ρωγμή.
Αντιθέτως, ο γάμος από συνοικέσιο δεν προκαλεί αυταπάτες: ο κίνδυνος της απογοήτευσης είναι μικρός.

Όπως είδαμε, οι γυναίκες φεύγουν πρώτες όταν ο γάμος βρίσκεται σε κρίση, ακόμα κι όταν ο χωρισμός σημαίνει απότομη μείωση των εισοδημάτων και, μετά τα πενήντα, κίνδυνο απομόνωσης. 

Φαίνεται παράξενο το ότι άνθρωποι με προνόμια και άνεση αποφασίζουν, κόντρα στα στοιχειώδη συμφέροντά τους, για λόγους αξιοπρέπειας ή κούρασης, να τα εγκαταλείψουν όλα και να ξαναρχίσουν από το μηδέν. 

Η τραγωδία μερικών χωρισμών: θέλουμε να ξαναδοκιμάσουμε την τύχη μας, χορεύουμε στο χείλος της αβύσσου, θυσιάζουμε την εύθραυστη ευτυχία μας στα χέρια ενός αγνώστου που μας σαγηνεύει. 

Τρελή απόλαυση της καταστροφής, πλην όμως προτιμότερη από τους θλιβερούς συζύγους που ζουν κάτω από την ίδια στέγη, έχοντας αναπτύξει αλλεργία ο ένας στον άλλον, επειδή δεν έχουν τα χρήματα για να νοικιάσουν ξεχωριστά διαμερίσματα.