Βρετανός πρώην πολιτικός: «Το Cern είναι σχέδιο των Illuminati και σκοπό έχει να ανοίξει πύλη σε εξωγήινο πολιτισμό» (βίντεο)

Το CERN πρόκειται να δημιουργήσει μια πύλη σε μια άλλη πραγματικότητα, ανοίγοντας μια πύλη σε μια άλλη απειλητική Διάσταση. Η πλοκή προφανώς σχεδιάστηκε από τους Illuminati, όπως ισχυρίζεται πρώην βρετανός πολιτικός στο Large Hadron Collider.

Μια ομάδα παγκόσμιων ηγετών που είναι μέλη της υποτιθέμενης ομάδας που ονομάζεται illuminati, ήταν αποφασισμένοι να χρησιμοποιήσουν το LHC για να ανοίξουν έναν vortex σε μια άλλη διάσταση, ώστε να μπορέσουν να εξαπολύσουν την κόλαση στον ανθρώπινο αγώνα και να αναλάβουν τον πλανήτη, υποστηρίζει ο Simon Parkes, Βρετανός πολιτικός

Ο δημοφιλής πρώην πολιτικός υποστήριξε ακόμη ότι ο LHC αναπτύχθηκε στην πραγματικότητα χρησιμοποιώντας ξένες τεχνολογίες από έναν άλλο πλανήτη από τους επιστήμονες Illuminati που θέλουν να «παρεμβαίνουν στον χρόνο, να ανοίγουν πύλες σε άλλες διαστάσεις και να σφίγγουν τη σχέση μεταξύ καλών ανθρώπων και πνευματικού επιπέδου και θείου συνείδηση."

Η Ανακάλυψη της Τζαμάικα

  Στις 15 Μαρτίου του 1493, ο Χριστόφορος Κολόμβος επιστρέφει στο λιμάνι του Πάλος μετά το πρώτο του υπερατλαντικό ταξίδι και γίνεται αποδεκτός από το πλήθος ως ήρωας, και από το βασιλικό ζεύγος της Ισπανίας με τιμές. Αν και στην πραγματικότητα ο Κολόμβος είχε φτάσει σε έναν νέο άγνωστο κόσμο, όλοι πίστευαν - όπως και ο ίδιος - πως είχε φτάσει στην Ασία. Οι Ισπανοί, δεν άργησαν να προετοιμάσουν την επόμενη αποστολή προς τις νεοανακαληφθείσες περιοχές και να ιδρύσουν την πρώτη αποικία η οποία θα ήταν μία νέα βάση για την περαιτέρω εξερεύνηση της περιοχής. Έτσι, στις 24 Σεπτεμβρίου του 1493, 17 πλοία αναχώρησαν από την Ισπανία για τον Νέο Κόσμο. 

  Τον Νοέμβριο του 1493 έφτασε και πάλι στο νησί της Ισπανιόλα (το νησί που σήμερα μοιράζονται οι χώρες της Αϊτής και του Αγίου Δομίνικου) όπου κατά το πρώτο του ταξίδι, είχε χτίσει ένα πρόχειρο φρούριο και είχε αφήσει πίσω 39 από τους άνδρες του. Από τους 39 άνδρες όμως, βρήκε τα πτώματα των ένδεκα και το φρούριο κατεστραμμένο, προφανώς από επίθεση των ιθαγενών. Το γεγονός αυτό, έκανε τον Κολόμβο να χτίσει τον οικισμό, σε άλλο σημείο του νησιού. Αφού έπλευσε περίπου 50 ναυτικά μίλια δυτικότερα, επέλεξε την ακτή όπου οι Ισπανοί θα έχτιζαν την πρώτη τους αποικία στον Νέο Κόσμο την οποία ο Κολόμβος ονόμασε “Ισαβέλλα” προς τιμή της Βασίλισσας της Ισπανίας. Κατά το στήσιμο του οικισμού, ο Κολόμβος, συνέχισε την εξερεύνηση των ακτών της Ισπανιόλα, συνεχίζοντας προς τις νότιες ακτές της Κούβας, φτάνοντας σχεδόν μέχρι το δυτικό άκρο του νησιού. Κατά την επιστροφή του προς την Ισπανιόλα, νότια της Κούβας, ανακάλυψε και ένα μικρότερο νησί. 

Η αγάπη δεν ζει μέσα στο σωστό και το λάθος.

Όλη μας τη ζωή κυνηγάμε το σωστό και πολεμάμε το λάθος. Αυτό το κυνήγι, μας έχει οδηγήσει να χάνουμε πολλά από τη ζωή μας, αλλά το βασικότερο είναι ότι χάνουμε τους ανθρώπους μας και τους εαυτούς μας μέσα σε αυτή μας την διαδικασία.

Ποιο σωστό και ποιο λάθος ?
Μα πώς να τα ξεχωρίσεις ?

Ναι υπάρχουν κάποια πράγματα που είναι ξεκάθαρα ως προς το σωστό και ως προς το λάθος. Και αυτά είναι ξεκάθαρα γιατί είναι η αλήθεια. Μία αλήθεια που όλοι μας την γνωρίζουμε. Το σωστό και το λάθος που είναι ξεκάθαρο βασίζεται στις μη μεταβλητές έννοιες – καταστάσεις που υπάρχουν ως βάση για την δική μας ισορροπία.

Όμως υπάρχουν και αυτές οι μεταβλητές όπου εκεί το σωστό και το λάθος είναι πάντα σχετικά. Εκεί το σωστό και το λάθος έχει να κάνει με την οπτική γωνία του κάθε ανθρώπου.

Αντί λοιπόν να κυνηγάμε το σωστό και να πολεμάμε το λάθος, καλό είναι να επιλέξουμε τον δρόμο της αλήθειας.

Η αλήθεια και αυτή με τη σειρά της έχει μεταβλητές έννοιες και μη μεταβλητές έννοιες. Όπου αυτές οι έννοιες ως προς το εσωτερικό του κάθε ανθρώπου, ενώνεται με τα βιώματά του.

Το να κυνηγάμε το σωστό και το να πολεμάμε το λάθος είναι δρόμοι που δεν οδηγούν κανέναν πουθενά. Όμως το να κρατήσουμε στα χέρια μας την αλήθεια και να ενώσουμε τους εαυτούς μας με τις μεταβλητές και τις μη μεταβλητές έννοιες είναι ένας δρόμος που σίγουρα θα μας ενώσει με την ουσία μας.  

"Οι κυνοκέφαλοι στην Αρχαία Ελλάδα: Τι συνήθειες είχαν; Τι έγινε όταν συναντήθηκαν με τον Μέγα Αλέξανδρο;"

«Ο αέρας κινεί τα καράβια στις θάλασσες και καθαρίζει την ατμόσφαιρα από τα κακά. Αυτός κτυπά και την καμπάνα, που ο Μέγας Αλέξανδρος έβαλε επάνω από τους λόφους, όπου είναι, κλεισμένοι οι σκυλοκέφαλοι, που θα βγουν έπειτα από καιρούς». Μία από τις πλέον παράδοξες επιβιώσεις από την αρχαιότητα μέχρι τη σύγχρονη εποχή είναι αυτή που αφορά τους κυνοκέφαλους, πλάσματα ανθρώπινα που έχουν όμως κεφάλι σκύλου, πλάσματα που αναφέρονται συχνά και των οποίων -παραδόξως- έχουμε πολλές απεικονίσεις. Φυσικά έχουν διατυπωθεί πολλές απόψεις, αλλά...

 επειδή ποτέ και σε καμία περίπτωση δεν εμφανίστηκε πάνω στη γη φυλή ανθρώπων με κεφάλι σκύλου, θα πρέπει να στραφούμε στο χώρο του μύθου και του συμβολισμού για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε την παράξενη αυτή, όσο και τερατώδη φιγούρα.

Και το πιο περίεργο είναι ότι ως κυνοκέφαλο λάτρευαν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι τον θεό Άνουβι (θεό του θανάτου), οι αρχαίοι Έλληνες τον ταύτιζαν με τον ψυχοπομπό Ερμή, ενώ ένα χριστιανός άγιος, ο Άγιος Χριστόφορος, εμφανίζεται στις πηγές ως κυνοκέφαλος και ως τέτοιος απεικονίζεται σε πολλές αναπαραστάσεις του.

Στην προχριστιανική εποχή μπορούμε να ανιχνεύσουμε δύο διαύλους που αφορούν τους κυνοκέφαλους. Ο πρώτος ξεκινά σε άγνωστη εποχή, με μυθολογικές ρίζες στο απώτατο ελληνικό προϊστορικό παρελθόν, ενσωματωμένος σε αρχέγονες θυσιαστικές τελετουργίες και χρονολογικά φτάνει μέχρι τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ο δεύτερος δίαυλος είναι ο ίδιος με τον προηγούμενο, αλλά επεκτείνεται δεχόμενος επιδράσεις από τη ζωή και τα έργα του μεγάλου στρατηλάτη καθώς σε αυτόν εντάσσεται η μυθιστορία του Αλέξανδρου και αποκτά μεγάλες φιλολογικές και κατ' επέκταση λαογραφικές διαστάσεις. Η τεράστια αποδοχή της προσωπικότητας του Αλέξανδρου από πλήθος λαών -φαινόμενο μοναδικό στην παγκόσμια ιστορία- και οι πραγματικές ή μυθολογικές περιγραφές των κατορθωμάτων του, όπως εξιστορούνται στη Φυλλάδα του Μεγάλου Αλεξάνδρου από τον ψευδο-Καλλισθένη συνέβαλλαν στην όλη υπόθεση. Μέσω αυτής της φιλολογίας οι κυνοκέφαλοι «πέρασαν» στη βυζαντινή εικονογραφία ενώ η αρχέγονη, ιδιότυπη μορφή του κυνός ή και του λύκου (λυκ = φως) αποδόθηκε στον Άγιο Χριστόφορο.

Η αρχαία ελληνική μυθολογία έχει διασώσει πολλές πληροφορίες για τους σκυλόμορφους των προϊστορικών χρόνων, στοιχεία τα οποία φυσικά δεν μπορούν να επαληθευτούν. Π.χ. ο τρικέφαλος σκύλος Κέρβερος, φύλακας του Άδη, τον οποίο οι Δωριείς συσχέτιζαν με τον κυνοκέφαλο αιγυπτιακό θεό Άνουβι, τον ψυχοπομπό. Πίστευαν ότι ο Κέρβερος, επειδή είχε τρία κεφάλια ήταν αρχικά η θεά του θανάτου Εκάτη ή Εκάβη.

Η λύση των προβλημάτων του κόσμου … είναι η αγάπη.

Όταν αγαπάς δε μπορείς να είσαι άδικος, λατρεύεις την ισότητα και την ισονομία, δεν είσαι καταπιεστικός, δεν επιδιώκεις την υποτέλεια των άλλων, δεν είσαι εγωιστής, δε χωρίζεις τους ανθρώπους, σε άσπρους, μαύρους και κίτρινους, δε μπορεί να είσαι βίαιος και εκδικητικός.

Όταν αγαπάς νοιώθεις και επιδιώκεις τη σχέση και τη σύνδεσή σου με τη φύση, την τιμάς και την προστατεύεις.

Όταν αγαπάς καταλαβαίνεις ότι πάνω απ όλα μετράει η προσπάθεια, η επιμονή και υπομονή στο δρόμο των στόχων και των επιδιώξεών σου. Καταλαβαίνεις ότι ο αγώνας για έναν κόσμο καλύτερο είναι μια μάχη ιδεών και όχι προτύπων και ατόμων.

Στη μάχη αυτή δε τρέφεις μίσος για τον αντίπαλο, απλά τον πολεμάς για να μπορέσεις να πορευτείς ελεύθερα το δρόμο του πεπρωμένου σου, χωρίς μίσος και εκδικητικότητα.

Τα πάντα κάνει ο έξω άνθρωπος για να αποφύγει τον μέσα άνθρωπο, τον μόνο αληθινό κίνδυνο!

«Ο άνθρωπος για να νιώσει την έξαψη της διακινδύνευσης, την υπέρβαση του φόβου και της ανάγκης, κάνει τα πάντα. Παίρνει τα όρη και τα βουνά, σκαρφαλώνει σε κατσάβραχα, θέτει το σώμα του σε κινδύνους. Λες κι έτσι θα κατευνάσει την αγωνία του για ολοκλήρωση του ίδιου και του ταξιδιού του στον κόσμο…

Όμως, ο αληθινός κίνδυνος είναι να αναρριχηθείς στις κορφές των έσω σου στοιχειών, των εσωτερικών σου παιδικών προσωπείων, των τεράτων που από καιρό σε κατοικούν! Ο αληθινός ο κίνδυνος είναι όχι να κατακτήσεις εξωτερικές κορυφές, αλλά να κατακτηθείς… Να κινδυνεύεις ανά πάσα στιγμή να πέσεις κι εσύ να προχωράς μπροστά, όχι για να κερδίσεις, αλλά για να ... “χάσεις"! 

Δεν υπάρχουν συμπτώσεις, υπάρχει συγχρονικότητα! Η θεωρία που βρίσκει λόγο σε ό,τι συμβαίνει

Σκοντάφτετε στον δρόμο πάνω σε κάποιο παλιό φίλο ή γνωρίζετε έναν άνθρωπο που κάνει τις ίδιες χειρονομίες ή μιλά με τις ίδιες εκφράσεις που χρησιμοποιείτε κι εσείς; Τέτοια περιστατικά σας κάνουν να σκέφτεστε  πως υπάρχει κάποια φοβερή σύμπτωση ή ότι συνέβη ένα ατύχημα που θα μπορούσατε να αποφύγετε.

Σύμφωνα με τη θεωρία της “κατανόησης της συγχρονικότητας” δεν πρέπει να κάνουμε σκέψεις περί συμπτώσεων, γιατί κάθε σύμπτωση φέρνει ένα μήνυμα. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχουν συμπτώσεις και ατυχήματα, υπάρχει μόνο συγχρονικότητα και όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο.

Κατανόηση της Συγχρονικότητας. Η θεωρία που εξηγεί τις συμπτώσεις

Βάση της θεωρίας είναι ότι τα πάντα στη ζωή μας συνδέονται. Το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, όπως και κάθε σύμπτωση που μας τυχαίνει. Δεν έχει σημασία πόσο μικρή ή μεγάλη είναι μια κίνηση διότι όλα σχετίζονται με τη συγχρονικότητα.

Είτε νιώθετε πως έχετε μια τέλεια μέρα και όλα θα κυλήσουν ομαλά είτε διανύετε μια κακή περίοδο κατά την οποία πολλές συμπτώσεις συμβαίνουν, το σύμπαν σας στέλνει ένα μήνυμα. Οι άνθρωποι και τα πράγματα που διαπλέκονται σε μια δεδομένη στιγμή δεν είναι τίποτα περισσότερο από τη συγχρονικότητα και υπάρχει ένας τρόπος να αποδειχτεί.

“Όταν ο μαθητής είναι έτοιμος, εμφανίζεται ο καθηγητής”; 

Η συγχρονικότητα εξηγείται ως εξής. Κάθε φορά που συγχρονίζεστε με κάτι που πραγματικά θέλετε, είναι πιο πιθανό να το συναντήσετε και γι΄ αυτό οι άνθρωποι που έχουν κάτι κοινό συναντώνται «κατά λάθος». Στην ουσία είναι συντονισμένοι στην ίδια ακριβώς συχνότητα και η συγχρονικότητα βάζει τα δυνατά της για να τους φέρει σε επαφή.

Πενθούν οι σκύλοι όταν χάνεται ένα άλλο κατοικίδιο;

Είναι γνωστό ότι τα σκυλιά διαμορφώνουν ισχυρούς συναισθηματικούς δεσμούς με τους ανθρώπους που τα φροντίζουν και συχνά πενθούν όταν πεθαίνει κάποιος από αυτούς. ‘Ομως πολλοί αναρωτιούνται εάν τα σκυλιά αναπτύσσουν παρόμοια αίσθηση απώλειας σε περίπτωση που ξαφνικά πεθάνει κάποιο άλλο κατοικίδιο που ζει μαζί τους.
Πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύθηκε στην Επιθεώρηση Animals, προσπαθεί να κατηγοριοποιήσει τις συμπεριφορές σκυλιών και γατών, σε αυτές τις περιπτώσεις. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από ειδικούς στη Νέα Ζηλανδία και σε αυτήν μελετήθηκε η συμπεριφορά από 159 σκυλιά και 152 γάτες, ενώ συμμετείχαν ιδιοκτήτες που έχουν περισσότερα από δύο κατοικίδια σε Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία και έχουν χάσει ένα από αυτά, τα τελευταία πέντε χρόνια. Τους ζητήθηκε να θυμηθούν πως αντέδρασε το κατοικίδιο που έμεινε μόνο.
Μια από τις πιο κοινές συμπεριφορές, κυρίως στα σκυλιά, είναι ότι συνεχώς τσέκαραν τα σημεία όπου συνήθως κοιμόταν ή ξεκουραζόταν το άλλο κατοικίδιο. Αυτή η συμπεριφορά εντοπίσθηκε στο 60% των σκυλιών (ασχέτως εάν το άλλο ζώο ήταν σκύλος ή γάτα) και στο 63% των γατιών. Σχεδόν το ίδιο ποσοστά απαίτησε μεγαλύτερη τρυφερότητα από τον ιδιοκτήτη. Λιγότερο συχνές ήταν τα κλάματα ή η γκρίνια (27% για τα σκυλιά). ‘Ομως η έκφραση δυσαρέσκειας ή παραπόνου με νιαουρίσματα ήταν πιο συχνή στις γάτες (43%).

Η κρίση της μέσης ηλικίας και τα τέσσερα στάδια της ζωής, σύμφωνα με τον Καρλ Γιουνγκ

Ο όρος “κρίση της μέσης ηλικίας” χρησιμοποιείται συχνά για να περιγράψει μια περίοδο, όπου αισθανόμαστε πως έχουμε καλύψει μεγάλο έδαφος από την πορεία της ζωής.

Ο διάσημος Ελβετός ψυχολόγος Καρλ Γιουνγκ, που θεωρείται πατέρας της Αναλυτικής Ψυχολογίας, προσδιόρισε τέσσερα στάδια ζωής με κριτήριο την ταυτότητά του ατόμου και τις επιδιώξεις του. Αυτά δεν έχουν να κάνουν ούτε με την ηλικία, ούτε με τα προσωπικά και κοινωνικά επιτεύγματα του καθενός καθώς κατά τη διάρκεια της ζωής, το άτομο απομακρύνεται ή επιστρέφει σε αυτά.

«Εντελώς απροετοίμαστοι, παίρνουμε τον δρόμο προς το απόγευμα της ζωής. Ακόμη χειρότερα, μας διακατέχει η ψευδής αίσθηση ότι οι αλήθειες και τα ιδανικά μας θα μας προστατεύσουν. Στην πράξη όμως, δεν μπορούμε να ζήσουμε το απόγευμα της ζωής με βάση τις εμπειρίες από το πρωινό της ζωής. Αυτό που ήταν σημαντικό στην πρώτη περίοδο της ζωής μας θα είναι ασήμαντο στην επόμενη και αυτό που ήταν αλήθεια το πρωί θα έχει γίνει ψέμα το απόγευμα”, έλεγε χαρακτηριστικά ο Καρλ Γιουνγκ.

Ο Ελβετός ψυχολόγος Καρλ Γιουνγκ διατύπωσε τη θεωρία με τα τέσσερα στάδια της ζωής

Τα τέσσερα στάδια της ζωής σύμφωνα με το διάσημο ψυχολόγο είναι τα εξής:

Όμως αν με αγαπάς με όλη σου την καρδιά, Είμαι όλος Δικός Σου.

Κανένας δεν μπορεί να κατανοήσει την τελειότητα,
την αγάπη και το άπειρο του Υπέρτατου Όντος.
Καθώς ζεις στην κατάσταση ενός "ατόμου"
δεν έχεις καμιά πιθανότητα να κατανοήσεις
την ολότητα του Απόλυτου. 
Η απόκτηση διαύγειας και αληθινής κατανόησης
δε γίνεται μέσω σκέψης ή μελέτης βιβλίων.
Πρέπει να μπεις μέσα στο βιβλίο της δικής σου ύπαρξης και να ενοποιηθείς εκεί.

Το Υπέρτατο λέει: 

Μια πριγκίπισσα μιλάει ενάντια στους χημικούς αεροψεκασμούς και τη Γεωμηχανική

Είναι πριγκίπισσα, είναι όμορφη, είναι μορφωμένη, είναι μουσουλμάνα, αλλά πάνω απ’ όλα είναι γυναίκα χωρίς φόβο και με πολύ πάθος για την Αλήθεια – Περιγράφει τους ψεκασμούς και τη γεωμηχανική ως όπλο μαζικής καταστροφής – μια μέθοδος αργής δηλητηρίασης που απειλεί όλη τη ζωή στη Γη.

Η πριγκίπισσα Basmah Bint Saud απαντά σε ερωτήσεις του δημοσιογράφου Patrick Roddie κατά τη διάρκεια του Istanbul Security Conference που έγινε τον Δεκέμβριο του 2015. Το μεταξύ τους θέμα συζήτησης είναι οι χημικοί αεροψεκασμοί και η Γεωμηχανική.

Αποδεικνύεται ότι όχι μόνο είναι πλήρως ενημερωμένη, αλλά έχει και ξεκάθαρη άποψη που δυστυχώς λείπει από πολλούς παγκόσμιους ηγέτες και αξιωματούχους. Γνωρίζει τις μεθόδους της Γεωμηχανικής (που υποτίθεται θα προσφέρουν λύσεις για το κλίμα), αλλά επίσης γνωρίζει πολύ καλά ότι η χειραγώγηση του κλίματος μπορεί κάλλιστα να είναι ένα όπλο μαζικής καταστροφής όπως μια πυρηνική βόμβα.

Σημειώνει ότι οι ουρανοί στη χώρα της αλλά επίσης και στη Βρετανία όπου διαμένει δεν είναι εκείνοι που ήταν παλιά. Θολούρα και χαμηλά σύννεφα που «νιώθεις πως μπορείς να αγγίξεις» είναι το νέο τοπίο. Με τη χειραγώγηση καιρού, μπορείς να σκοτώσεις λαούς, λέει, να τους πάρεις το νερό, να τους χαλάσεις την τροφή.

Tο άχρονο

Νικόδημος

1. Πολλοί, αν όχι όλοι μας, κάποτε νιώσαμε να σταματά ο χρόνος. Πολλοί λογοτέχνες και ποιητές και πεζογράφοι περιγράφουν στιγμές στις οποίες ένιωσαν αυτό το σταμάτημα.

1. Ποιος όμως κοιτούσε
2. όταν παρατηρούσες τις απάτες των φωτωνίων;-
3. κορίτσια ζύμωναν και ζύμη δεν αγγίζαν
4. γυναίκες γνέθανε τ’ αδράχτια δεν γυρίζαν:
5. στράφηκες για να δεις κι εξαφανίστηκες από παντού
6. στην άδεια, γαλανή ματιά του ουρανού

Ο στιχουργός θεωρεί διανοητικά πως το θέαμα είναι απατηλό (1-2) και ξάφνου δεν υπήρχε κίνηση (3-4). Σε σημείωσή του (Ν. Καζάνας 1990 Σώμα της Άνοιξης σ 82) μας πληροφορεί πως οι δυο γραμμές 3-4 είναι από το Έγκωμη του Σεφέρη, ο οποίος τις παίρνει από το (απόκρυφο) Πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου, 18. Εδώ συγκεντρώνονται τρεις μαρτυρίες σε μεγάλο βάθος χρόνου. Ο στιχουργός λέει εδώ (5-6) πως ήταν σαν να εξαφανίστηκε ο ίδιος και κοιτούσε μόνο από τον ουρανό – και αυτό ακούγεται ως γνήσια εμπειρία.

2. Πολλοί ποιητές από τα χρόνια της Αναγέννησης ως τώρα έχουν γράψει για παρόμοια εμπειρία, δηλαδή το σταμάτημα της ροής του χρόνου και τη διεύρυνση της επίγνωσης με την εξαφάνιση του καθημερινού, συνηθισμένου “εγώ”, και μια νέα αίσθηση αιωνιότητας.

Στον 17ο αιώνα, ο Άγγλος Henry Vaughn έγραψε στο Retreate ‘καταφύγιο’ για τα νιάτα του που θυμάται