Μια παρεξηγημένη γυναίκα, ονομαστή όμως για την ομορφιά της, είναι στην μυθολογία μας η Ελένη, που για χάρη της σφάχτηκαν πολλά παλικάρια. Η Ελένη είναι ένα πρόσωπο, που οι θεοί χρησιμοποίησαν για κάποιο σκοπό. Ό,τι κι αν έγινε, δεν έγινε με το δικό της θέλημα, μα με των θεών το θέλημα. Ας παρακολουθήσουμε το μύθο:
[[ Τα πολύ παλιά χρόνια, υπήρξε κάποια εποχή που οι άνθρωποι είχαν παραπληθύνει, τόσο, όσο που βάρυνε πολύ της Γης το στήθος, ώστε της έκοβε την ανάσα. Γι’ αυτό παρακάλεσε τον βασιλιά των θεών και των ανθρώπων, τον νεφελοσυνάχτη Δία, να την αλαφρώσει. Πέρα απ’ αυτό, οι θνητοί χάσανε την ευσέβειά τους και μες την ανομία ζούσαν και τη σκλαβιά της σάρκας. Ο αιγιδοκράτης θεός ζήτησε του Μώμου(*3) τη συμβουλή, του γιου της Νύχτας της αστροστολισμένης. ‘Κείνος τον απότρεψε από τον χαλασμό του κόσμου και του ‘δωσε συνάμα δύο συμβουλές. Να ζευγαρώσει με θνητή για να γεννηθεί μια πεντάμορφη κόρη και να παντρέψει με θνητό τη Νηρηίδα Θέτιδα που θα γεννούσε τον ονομαστότερο πολεμιστή όλων των εποχών. Έτσι ο κόσμος οδηγήθηκε στον Τρωικό Πόλεμο, όπου αφανίστηκαν αμέτρητοι θνητοί κι η Γη βρήκε ανακούφιση.
Ας πάρουμε πρώτα τη γέννηση της πεντάμορφης κόρης, αυτής που έμεινε στην ιστορία σαν ωραία Ελένη.
Η Λήδα ήταν θυγατέρα του Θέστιου, βασιλιά της Αιτωλίας, την οποία παντρεύτηκε ο Τυνδάρεος (*4)όταν είχε καταφύγει στη χώρα του Θέστιου. Ο βασιλοθεός σκαρφίστηκε ολόκληρη πλεκτάνη για να ζευγαρώσει με τη Λήδα. Έτσι ο Δίας μεταμορφώθηκε σε κύκνο και δήθεν κυνηγημένος από έναν αϊτό, που ήταν μεταμορφωμένος ο Ερμής, βρήκε, έντρομος, καταφυγή στην αγκαλιά της απονήρευτης Λήδας. Έτσι στους καλαμιώνες του κρυστάλλινου Ευρώτα ενώθηκε ερωτικά με την όμορφη βασίλισσα. Από αυτό το σμίξιμο στα σπλάχνα της συνέλαβε την Ελένη και τον Πολυδεύκη, ενώ την ίδια μέρα κοιμήθηκε με τον άντρα της Τυνδάρεο και συνέλαβε τον Κάστορα. Η σπορά του βροντορίχτη Δία κυοφορήθηκε σ’ ένα αυγό και του θνητού βασιλιά έξω απ’ αυτό. Έτσι τον καιρό της γέννας η Λήδα γέννησε ένα αυγό (*), από το οποίο βγήκαν ο Πολυδεύκης και η Ελένη, και ξέχωρα τον Κάστορα.
Ο Τυνδάρεος στάθηκε σαν πραγματικός πατέρας και στα άλλα δυο παιδιά, παρ’ ότι δεν ήσαν δικά του, ιδιαίτερα την Ελένη την υπεραγαπούσε. Σαν αστραπή διαδόθηκε σ’ όλη την Ελλάδα το νέο για την απαράμιλλη ομορφιά της παιδούλας, που έβαλε από νωρίς σε μπελάδες τους δικούς της. Θα ‘ταν δε θα ‘ταν δέκα χρονών όταν με τη βία προσπάθησε να την κερδίσει ο ξάδελφός της Εναραιφόρος. Μετά ήταν η σειρά του Αθηναίου βασιλιά Θησέα, του ξακουστού ήρωα. Εκείνος με τη βοήθεια του Πειρίθου την έκλεψε, σαν ήταν δώδεκα χρονών, από το ιερό της Αρτέμιδας Ορθίας, όπου υπηρετούσε τη θεά σαν ιέρεια. ]]
Αυτός, που πρώτος θα μπορούσε να κατακτήσει την Ελένη, ήταν ο γιος ενός άλλου θεού, του Ποσειδώνα τώρα, ο ημίθεος Θησέας. Πολύ χαρακτηριστικά ο Ισοκράτης μας τονίζει για τον Θησέα πως « ηττήθη του κάλλους ο κρατείν των άλλων ειθισμένος ».
Ας παρακολουθήσουμε την μετάφραση του κειμένου: